เรื่องเด่น ประสบการณ์จากสมาธิ นิมิตมหัศจรรย์กลางป่าเขา..........

และก็ขออนุโมทนาธรรมกับทุกๆท่าน ที่เข้ามาร่วม แชร์ ประสบการณ์

แลกเปลี่ยน แสดงความคิด ความเห็น ต่างๆ ขอบคุณท่านสหาธรรม กัลยามิตร

ทุกท่าน มีความสุขกับการปฏิบัติธรรมกันนะครับ.........................

 

เรื่องเช่นนี้ เป็นเรื่องยากที่จะสลัดหลุดจากตัวได้จริง ๆ มีประสบการณ์จริงจากพระภิกษุสงฆ์ท่านหนึ่ง ท่านเมตตาเล่าให้ฟัง
หลังจากที่ท่านบวชแล้ว ได้ปลีกวิเวก เข้าไปอยู่ในป่า ในถ้ำ ธุดงค์เรื่อยไป บำเพ็ญเพียรโดยหลีกหนี ผู้คนทั้งปวง หรือถ้าต้องพบปะ ก็จะน้อยมาก (จำไม่ได้ว่าภัตตาหารแต่ละมื้อได้มาอย่างไร) อยู่ในถ้ำบ้าง ตามป่าเขาลำเนาไพรบ้าง ดังนั้น จึงไม่มีผัสสะมากระทบจิต ไม่ว่า กิเลส ตัณหา ราคะ โทสะ โมหะ ฯลฯ ไม่มีใคร หรือสิ่งใดมาทำให้ท่านจิตตกเลย
จิตจึงนิ่งมาก สงบมาก คิดว่า เราทำได้แล้ว นิ่งแล้ว ต่อสู้กับมารได้แล้ว

แต่เนื่องด้วยเหตุที่จะต้องออกมาสู่โลกภายนอก ต้องมาพบเจอผู้คนหลายอารมณ์ ต้องมารับรู้ เห็น หลายอย่างที่กระทบจิตใจตนเอง ไอ้ที่คิดว่านิ่งแล้ว สงบแล้ว มันไม่ใช่เลย ที่นิ่ง ที่สงบ เพราะไม่มีปัจจัยมาเป็นบททดสอบมากกว่า ตั้งแต่นั้นมา ท่านไม่เข้าป่าอีกเลย ออกมาเผชิญหน้ากับมารสารพัดรูปแบบ ให้เป็นตัวทดสอบ เพื่อให้ชนะมาร ปัจจุบันท่านยังบวชอยู่ ไป ๆ มา ๆ กรุงเทพ - เชียงใหม่ ตามกิจนิมนต์ที่ญาติโยมร้องขอ

ท่านทรมาน และ ฝืนธรรมชาติ ตลอดมา เพราะต้องการหยุดการเกิดนั่นเอง ใครจะเชื่อว่า พระหนุ่ม หล่อ หน้าตาผิวพรรณ วรรณะ ดีมาก ๆ จะทำได้ขนาดนี้ ช่างมุ่งมั่นเสียเหลือเกิน ท่านคงมาทำภาระกิจที่ค้างอยู่เมื่อชาติที่แล้วให้จบภายในชาตินี้

 

ตายเป็นตาย

อนุโมทนาในการปฏิบัติเพื่อต่อสู้กับกิเลสครับ

 

เคยอ่านเจอประวัติ หลวงปู่ชา ท่านเกิด อาการนี้ เช่นกัน ขณะเดินจงกรม เป็นภาพนิมิต สาวสวย มายั่วยวน ท่านได้พิจารณาถึงมารคอยขัดขวางการปฎิบัติของท่าน ท่านจึงใช้ผ้าสบงมัดขึ้นเหนือเอว ปล่อยให้ น้องชายชี้อยู่เช่นนั้น ท่านจึงเดินพิจารณาอสุภ ไปเรื่อยๆ ทั้งเดินเร็วเพื่อให้กายเหนื่อย และจะเดินจนกว่าจะคลายกำหนัด ไม่หายไม่เลิก และแล้วท่านก็ชนะมาร ค่ะเป็นเรื่องราวประสบการณ์ดีๆ อยากอ่านคุณ พรานทะเล เล่าอีกค่ะ อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

อนุโมทนาบุญบวชกับคุณพรานทะเลด้วยค่ะ สาธุ.
มีอะไรดี ๆ ก็มาเล่าสู่กันฟังให้กัลยาณมิตรทั้งหลายได้ร่วมอนุโมทนากันอีกน๊ะค่ะ

นิพพานปรมังสุขขัง
​

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณพรานทะเลทุกประการนะคะ มาเล่าต่ออีกนะอยากฟังอีกค่ะ อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจปฏิบัติมากมาย ขออนุโมทนากับทุกท่านด้วยค่ะ

 

ผมก็กำลังสู้อยู่กับกิเลสครับไม่อยากเป็นขี้ข้ามันครับ
เป็นมาหลายอสงไขยนับไม่ถ้วนเเล้วครับ

 

ขออนุโมทนา ขอความเจริญในธรรมจงบังเกิดแก่ทุกท่านทุกรูปทุกนาม หากการกระทำใดๆ ของข้าพเจ้าล่วงเกินท่านทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นวจีกรรม,มโนกรรม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมมา ณ ที่นี้
ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมกับทุกชึวิตทีข้าพเจ้าเคยกินเป็นอาหาร ขอขมาอภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ปัจจุบันข้าพเจ้าได้เลิกกินพวกท่านแล้ว และตั้งจิตรตั้งใจจะไม่กินพวกท่านอีกต่อไป โปรดจงยกโทษ อภัยแก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรกันอีกเลย ข้าพเจ้าขอความเมตาจากเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายมา ณ ที่ นี้ด้วย ข้าพเจ้าจะกระทำแต่ความดีทุกลมหายใจเข้าออก และจะมีพระนิพพานเป็นอารมณ์ทุกขณะจิตร ทุกขณะลมหายใจทีเข้าและ ออกตลอดไปจะพยายามกระทำให้ได้ แม้มันจะยากเพียงใดก็ตาม สาธุ ด้วยอนิสงค์ในการกระทำนี้ขอมอบถวายแด่ พระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ พระอรหันต์เจ้า พระอริยเจ้า เจ้ากรรม นายเวรทุกรูปทุกนาม

ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลนี้ไปให้ทุกรูปทุกนามทั้ง 20 ชั้นพรหมโลก 6 ชั้น
เทวะโลก มนุษย์โลก มารโลก ยมโลก อบายภูมิทั้ง 4 มี นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน
และในหมื่นโลกธาตุกับอีกแสนจักรวาลพิภพ ทั้งที่เป็นมนุษย์ อมนุษย์ รูปวิญญาณ อรูปวิญญาณ
และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั้งที่เป็นมิตรและศัตรู ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้า
.........ขอให้ทุกรูปทุกนาม จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย
อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย ขอให้ทุกรูปทุกนาม จงโมทนาในส่วนกุศลนี้
พึงได้รับประโยชน์ความสุขเช่นเดียวกัน ข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดนี้ด้วยเทอญ .........

พร้อมกันนี้ ขออนุโมทนา บุญกุศลกับทุกท่านด้วยครับ
_/l\_ สาธุ สาธุ สาธุ _/l\_

 

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ การตัดกิเลสนี่เป็นเรื่องที่ยากยิ่งจริงๆค่ะ เวลามีสติก็สามารถควบคุมได้แต่พอปล่อยให้อารมณ์ตัวเองมาครอบงำ กิเลสก็มาทันที ><

คุณพรานทะเลยอดเยี่ยมไปเลยค่ะที่สามารถควบคุมไฟราคะ ถือว่าเป็นไฟกองใหญ่มากที่ยากจะดับได้ แต่คุณก็สามารถดับมันได้ ;ปรบมือ

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ กับจิตใจที่เข้มเเข็งยอมเอาชีวิตเข้าเเลกจึงสามารถผ่านด่านนี้มาได้

 

อืม..............คุณ พรานทะเล เองก็เป็นผู้ที่ต่อสู้กับราคะกามได้อย่างน่าชื่นชมทีเดียว

อนุโมทนาครับ

 

จิตใจเข้มแข็งมากครับ แต่ว่าน่าจะบวชต่อยอดน่ะครับ หรือว่ามีภาระทางโลกให้ทำครับ อนุโมทนาด้วยครับ

 

สวัสดีค่ะคุณพรานทะเล

เรื่องราวบทความที่ได้อ่าน ไป สองครั้ง แล้ว
เป็นที่ถูก ต้อง โดนใจมากกกก
นึกโมทนาสาธุไปทุกครั้ง
กับความพากเพียรพยายามของนักปฏิบัติดี แลชอบ

วันนี้ก็กลับมาอ่านซ้ำอีก
น่าจะมีความเป็นไปได้ไหม ที่จะรวมเล่ม อยากอ่านให้เยอะๆค่ะ
คนแก่ไม่ค่อยได้มีเวลา หรือไม่ค่อยทัน กลัวจะพลาดบางตอนไป
นี่ก็ได้น้องกีต้า ลูกสาวมาคอยบอกให้ จึงได้อ่านค่ะ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ด้วยค่ะและก็อยากอ่านประสบการณ์ของนักปฎิบัติฝ่ายหญิงบ้างจังส่วนใหญ่ มีแต่ผู้ชายที่สำเร็จอภิญญา

 

อนุโมทนา สาธุ ที่แบ่งบันประสบการณ์ดี ๆ ให้ได้รับรู้
ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาก ที่จะปฏิบัติต่อไป

 

ฝันร้ายจากการฝืนธรรมชาติ เป็นเรื่องไม่ดีเลยที่เราจะขาดเครื่องมือใดๆไปสักชิ้นในการเรียนรู้พระธรรม หากขาดสังขารส่วนที่ทำให้เกิดทุกข์ เราจะเรียนรู้จักทุกข์จากสิ่งนั้นได้อย่างไร เทพเทวดาจึงอยากเกิดมาเป็นมนุษย์ เพื่อมีเครื่องมือปฏิบัติธรรม จงรักษาเครื่องทุกข์ไว้ให้ดีเพื่ออาศัยมันเป็นเครื่องมือเรียนรู้พระธรรมของพระพุทธเจ้า...ทำไมคนพิการ ตาบอดหูหนวก จึงไม่ได้บวชเพราะเครื่องมือการเรียนทุกข์ไม่ครบจะเรียนได้สำเร็จอย่างไร...

 

ผมอยากทราบวัดที่คุณพรานทะเลไปจำพรรษาครับ หรือจะบอกทาง PM ก็ได้ครับ

 

ไม่ไช่วัดนะ จะเรียกว่าสำนักสงฆ์ก็ยังไม่ได้ เป็นสถานที่พระธุดง

พระปฏิบัติชอบไปอยู่กันพอสมควร แต่อัตคัดมากนะ ไม่มีกิจนิมนต์

ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีอะไรทั้งนั้น อันนี้ต้องกล้าหน่อย ถ้าจะไปอยู่นะ

อาหารคบฉันก็ลำบาก อยู่แถวหนองม่วง ติดกับลำพยนต์ ถ้านั่นรถผ่าน

ก็ไม่เห็นนะครับ ไม่ได้ติดกับถนนใหญ่ แต่ถ้าสักเกตเทือกเขาที่ติดต่อกัน

หลายลูก ตลอดแนว สลับซับซ้อนก็พอได้ ผมอยู่เขาซ้อนกันหลายลูก แล้วเดินเข้าไปอีก

อยู่กลางหุบเขา จะมีก็แต่ทางเท้าเดินเข้าไป ถนนใหญ่ ทางลูกรัง แล้วเดินเท้าอีกที

แล้วก็เดินขึ้นเขา


แถวกำแพงเพชรก็ดีนะครับ ผมเคยไปอยู่ อันนี้เป็นสำนักสงฆ์แล้ว มีถ้ำด้วย ป่าไม้ก็ยังดีไช้ได้

ชื่อสำนักสงฆ์วัดเขาตะล่อมกวาง อันนี้มีชื่อแล้ว สำนักนี้ ฉันมังสะวิรัตินะไม่จับเงิน ที่นี่มีเจ้าอาวาส

เราทำตามกฏ ก็ไม่มีอะไรนะ ผมก็เคยไปอยู่ได้หนึ่งพรรษานะ ในสำนักป่ารกครึ้มเลย

ไช้ได้ทีเดียวครับ

แถวสระบุรี ตรงที่มีสวนป่าอุทยานข้างทาง แถวๆนั้น เดินตัดเข้าไปด้านหลัง

มีเขา มีถ้ำ ผมก็เคยไปอยู่ หลายที่นะ เล่าไม่หมด ทางเชียงใหม่ก็เคยไปอยู่






็

 

ขอบคุณ คุณป้ามากครับ ที่ไห้ความสนใจ เผอิญผมไม่ไ่ช่นักเขียนสะด้วยสิ
อย่าถึงขนาดรวมเล่มเลยครับ เอาเป็นว่าถ้ามีโอกาส ก็จะมาเล่าประสบกาณ์

จากที่ได้พบ ได้สัมผัส มาเล่าไห้ฟังเก็แล้วกันนะครับ

 

ผู้มาใหม่ ได้ศึกษาธรรมะแล้ว รู้สึกว่าธรรมะ ทำให้จิตใจ เรามีความสงบ ความสุขใจ สบายใจ

เห็นด้วยครับ มีอะไรก็มาเล่าไห้ฟังอีกนะครับ

ผู้มาใหม่ยินดีในธรรม เริ่มชอบทางสายธรรมเสียแล้ว