ถ้าจำเป็นต้องฆ่าสัตว์ เพื่อไม่ให้สัตว์นั้นทรมานบาปไหมคะ

ลองถามตัวคุณเองดูสิ...ถ้าคุณป่วยกำลังจะตาย มีคนหวังดีมาฆ่าคุณเพราะไม่อยากให้คุณทรมาร คุณเอาไหม? ตัวคุณเองตอนป่วย คุณกระเสือกกระสนทำทุกๆอย่างเพื่ออยากหายจากอาการป่วยไข้ไม่สบาย...หรือคุณอยากรอให้คนใจดีมาช่วยฆ่าคุณให้ตายแบบนี้ดีไหม?

 

ขอบคุณ KODOMO ที่ช่วยชี้แนะค่ะ
จาก 4 ข้อที่กล่าวมา มีข้อ 3 ที่นานๆทำครั้ง ส่วนข้ออื่นๆ คิดว่าทำได้หมด

โดยเฉพาะส่วนข้อ 4 นั้น จะรู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ยินดี แต่ก็ไม่ได้เศร้าสลด คิดว่าเป็นหน้าที่ ไม่ทราบว่าอย่างนี้อุเบกขาหรือไม่ รู้สึกอย่างนี้จริงๆ จนคิดว่าตัวเองเป็นคนเลือดเย็น เย็นชา แต่โดยปกติแล้วไม่รังแกสัตว์ หรือทารุณกรรมสัตว์ใดๆ นะคะ

 

นอกจากวิธีของบริษัทกำจัดแมลงแล้ว การช่วยตัวเองตามแนวทางที่คุณสังขารฯ แจ้งมาก็ลองแล้วเช่นกัน อย่างไม้ไล่หนู ทิพย์นึกว่าไม้อะไร ไม้ต้นยี่โถนั่นเอง พอหมดกลิ่นมันก็มาอีก สัญญาณคลื่นรบกวนพอมันชินหูแล้ว มันก็เลิกรำคาญ มาวิ่งไล่ให้เราได้ยินกันอีก กรงดักหนู กับวางกาว ไม่ได้ผล เพราะที่ทำงาน อาหารเยอะมาก สนใจแกะแทะอาหารในกระสอบ ในห่อ มากกว่าในกรง หรือ ถาดกาว มันฉลาดเหลือเกิน เคยเอาตาข่ายปิดทางเข้า ออก มันก็แทะตาข่ายทะลุ เข้ามาจนได้ เลยเปลี่ยนเป็นกรงเหล็กเส้นใหญ่ อยากแทะใช่ไหม แทะให้ฟันหักไปเลย กลายเป็นคนถูกขัง แต่ก็กันได้ระดับหนึ่ง ทะเลาะก้บหนูผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะ เหมือนเป็นสงครามยืดเยื้อ ไม่มีวันจบ

ไม่รู้ครัวการบินเขาควบคุมเรื่องนี้ได้อย่างไร อยากรู้จังเลย หรือ บริษัทที่รับกำจัดต้องถูกจ้างด้วยสนนราคาที่แพงลิบลิ่ว แน่ ๆ เลย เรียกว่าเขาทุ่มทุนสร้าง เทกระเป๋ากำจัด เพื่อคุณภาพอาหารของเขา คงต้องทุ่มทุนสร้างบ้างแล้ว

หรือโครงสร้างอาคาร สถาปนิกเขาออกแบบ ให้สามารถป้องกัน หรือ ปิดทางเข้า ออก ของสัตว์ทุกชนิดเอาไว้เลยหรือเปล่า อาจเป็นไปได้

อ้าว ๆ ..ไป ๆ มา ๆ จากแนวศาสนา ละ เลิก เบียดเบียนชีวิตสัตว์ แถ..ไปเรื่องธุรกิจสะงั้น..:z16

 

ผมว่าอย่าได้เที่ยวถามใครเลยครับ
คุณสบายใจหรือไม่ที่ต้องทำหน้าที่นี้
กรรมจะให้ผลตรงไปตรงมา ไม่ใช่หลักเหตุผล หรือตะกะ ( เขียนผิดมั่งครับ )
การที่คุณต้องมาทำหน้าที่นี้ก็เป็นผลของกรรมเช่นกัน
ฆ่าเขาตาย 1 ครั้ง คิดขึ้นมา 10 ครั้ง เท่ากับฆ่าเขา 10 ครั้ง
จิตคุณเป็นกังวล ไม่สบายใจ จิตที่เศร้าหมองเป็น อกุศลจิต
ขั้นแรกๆควรฝึกสติให้รู้ทันจิตตัวเองบ่อยๆครับ
เป็นการฝึกให้เกิดกุศล รู้ทันจิตใจที่ไม่สบาย ( อกุศล )
เป็นไปได้ก็ควรปลีกตัวออกมาครับ สงสัยว่าเป็นบาปก็ไม่ควรทำ
สิ่งทั้งหลายเกิดแต่เหตุ ไม่มีเหตุ ผลย่อมไม่มี
และไม่มีใครแก้กรรมได้ เพียงแต่สามารถสร้างกรรมใหม่ที่ดีได้
อนุโมทนาครับ

 

ความเห็นต่างมุม -หากเกิดใน กรณี เช่น สัตว์นั้น ใกล้จะตายแล้วแต่ต้องทนทุกข์ทรมาน อย่างแสนสาหัสเล่า ถ้าช่วยด้วยการปลิดชีวิตเค้าเสียละ

 

"การใดที่ทำแล้ว เมื่อนึกถึงแล้วต้องเสียใจ พระพุทธองค์ให้เว้นเสีย"
ขออนุโมทนาสาธุค่ะ

 

คุณน้ำกำลังเข้าใจผิดอยู่นะครับ

การฆ่าทุกชนิดถือว่าเป็นบาปทั้งนั้น ไม่ว่าเราจะคิดด้วยจิตเมตตาขนาดไหนก็ตาม สัตว์นั้นถึงแม้จะป่วยและทรมานขนาดไหนก็ต้องปล่อยให้เค้าตายลงเองตามเวลาของเค้า

พิจารณาให้ดี ๆ นะครับ เกิดมีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นกับคุณน้ำหรือคนรอบข้างจะเป็นบาปเอานะครับ

 

บาปค่ะ เป็นบาปที่เราไม่น่าไปมีส่วนในการตัดชีวิตของสัตว์นั้นๆ
แต่สัตว์ที่เจ็บปวดทุกข์ทรมานนั้น ก็เราให้เราเกิดความสงสารได้มากที่สุดจนบางทีน้ำตาก็ใหล

แต่สัตว์โลกย่อมมีกรรมของตนค่ะ

 

สรรพสัตว์ ล้วนมีกรรมเป็นกระแส การที่สัตว์ตัวนั้นจะทรมาณใกล้ตายแล้วถือว่าเป็นกระแสกรรมของเค้า การที่เราหวังดีไปฆ่าเค้าเท่ากับเราเอาตัวเราเข้าไปในกระแสกรรมเค้าทำให้มีจิตผูกพันธ์ข้ามภพข้ามชาติ ดีไม่ดีชาติหน้าสัตว์ที่เราฆ่าเค้า เค้าอาจจะกลับมาฆ่าเรากลับก็เป็นได้ ดั้งนั้นถ้าเราเห็นสัตว์ไกล้ตายก็ให้วางเฉย เราจะได้ไม่บาป และจะไม่เข้าไปในกระแสกรรมของเค้าครับ(แต่ก็ต้องมั่นใจด้วยว่าไม่รอดอย่างแน่นอน) หรือถ้าจะช่วย ก็ยืนแผ่เมตตาไปให้หรืออุทิศผลบุญให้เค้าได้รับรู้เมื่อเค้าหมดกรรมอาจจะได้เกิดในภพชาติที่ดีขึ้น ถามว่าไปยืนแผ่เมตตาให้แมวไกล้ตายมันจะรู้เรื่องหรือ ยกตัวอย่างง่ายๆเวลาชาวนาใช้ควายไถนาเค้าก็ไม่ได้พูดภาษาควาย ควายมันยังเข้าใจเลย