คนดีมีศีลธรรม

หาคนดีมีศีลธรรมในใจ หายากยิ่งกว่าเพชรนิลจินดา ได้คนดีเพียงคนเดียว ย่อมมีคุณค่ามากกว่าเงินเป็นล้านๆ เพราะเงินล้านๆ ไม่สามารถทำความร่มเย็นให้แก่โลกได้อย่างถึงใจ เหมือนได้คนดีมาทำประโยชน์ คนดีแม้เพียงคนเดียว ยังสามารถทำความเย็นให้แก่โลกได้มากมายและยั่งยืน เช่น พระพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหลายเป็นตัวอย่าง คนดีแต่ละคนมีคุณค่ามากกว่าเงินเป็นก่ายกอง เป็นคุณค่าแห่งความดีของตน ที่จะทำต่อไปมากกว่าเงิน แม้จนก็ยอมจน ขอแต่ให้ตัวดีและโลกมีความสุขแต่คนโง่ชอบเงินมากกว่าคนดี และความดี ขอแต่ได้เงิน แม้ตัวจะเป็นอย่างไรไม่สนใจคิดสนใจถึงความชั่วช้าลามกหรือแสนโสมมเพียงไรไม่หลีกห่าง ขนาดยมบาลเกลียดกลัวไม่ยอมนับเข้าบัญชีผู้ต้องหากลัวจะไปทำลายสัตว์นรกด้วยกันให้เดือดร้อน ขอแต่ได้เงินก็เป็นที่พอใจ ส่วนจะผิดถูกประการใด เขาไม่ยุ่งเกี่ยว คนดีกับคนชั่ว สมบัติเงินทองกับธรรมะคือ คุณความดี ผิดกันอย่างนี้แล ใครมีหูมีตาก็คิดแก้ไขเสียแต่บัดนี้ อย่าให้สายเกินแก้ ฉะนั้นสัตว์โลกจึงต่างกันทั้งภพ กำเนิด รูปร่างลักษณะ จริตนิสัยดี ชั่ว สุข ทุกข์ เพราะกฏของกรรมหรือกฏของตัวเองที่ทำขึ้น มิใช่กฏของใครไปทำให้ ตัวทำเอาเอง

ของดีมีอยู่กับตัวเราทุกคนก็พากันปฏิบัติเอา ทำเอา เมื่อเวลาตาย แล้วจึงวุ่นวาย หานิมนต์พระมากุสลามาติกา ไม่ใช่เกาถูกที่คัน ต้องรีบแก้เสียแต่บัดนี้ คือ เร่งทำความดีแต่บัดนี้ จะได้หายห่วงอะไรๆที่เป็นสมบัติโลก มิใช่สมบัติอันแท้จริงของเรา ตัวจริงไม่มีใครเหลียวแล สมบัติในโลกเราแสวงหามาทุจริตก็เป็นไฟเผา เผาตัวเองทำให้ฉิบหายได้จริงๆ ข้อนี้ขึ้นอยู่กับความฉลาดและความโง่เขลาของผู้แสวงหาแต่ละราย ท่านผู้พ้นทุกข์ไปด้วยความอุตส่าห์สร้างความดีใส่ตนจนกลายเป็นสรณะของพวกเรา ท่านไม่เคยมีสมบัติเงินทองเครื่องหวงแหนเป็นคนร่ำรวย สวยงามเฉพาะสมัย จึงพากันรักพากันห่วงจนไม่รู้จักเป็นรู้จักตาย สำคัญตนว่าจะไม่ตายและพากันประมาทจนลืมตัว เพลิดเพลินตักตวงเอาแต่สิ่งไม่เป็นท่าใส่ตนแทบหาบไม่ไหว อย่าสำคัญว่าตนเก่งกาจสามารถฉลาดรู้กว่าเขาเลย ถึงกับสร้างความมืดมิดปิดตาทับถมตนเองจนไม่มีวันสร่างซา เมื่อถึงเวลาจนตรอกอาจจนยิ่งกว่าสัตว์ ถ้าไม่เตรียมทราบไว้เสียแต่บัดนี้ ซึ่งอยู่ในฐานะอันสมควร อาตมาขออภัยด้วยหากพูดหยาบคายไป แต่คำพูดที่สั่งสอนให้ละชั่วทำความดีจัดเป็นหยาบคายอยู่แล้ว โลกเราถึงคราวหมดสิ้นศาสนา เพราะไม่มีผู้รับความจริง การทำบาปหยาบคายมีมาประจำแทบทุกคนทั้งให้ผลเป็นทุกข์ ตนยังไม่อาจรู้ได้ การตำหนิมันบ้างพอมีทางคิดแก้ไข แต่กลับตำหนิคำสั่งสอนหยาบคายก็นับเป็นโรคที่หมดหวัง

เมื่อมีผู้เตือนสติ ควรยึดมาเป็นธรรมคำสอน จะเป็นคนมีขอบเขต มีเหตุผลไม่ทำตามความยากเมื่อพยายามฝ่าฝืนให้เป็นไปตามทางของนักปราชญ์ได้ จะประสบผลคือความสุขในปัจจุบันทันตาแม้มิได้เป็นเจ้าของเงินล้าน แต่มีทางได้รับความสุขจากสมบัติ และความประพฤติดีของตน คนฉลาดปกครองตนให้มีความสุขและปลอดภัยไม่จำต้องเที่ยวแสวงหาทรัพย์มากมาย หรือเที่ยวกอบโกยเงินเป็นล้านๆ มาเป็นเครื่องบำรุง จึงมีความสุข ผู้มีสมบัติพอประมาณในทางที่ชอบมีความสุขมากกว่าผู้ได้มาในทางมิชอบเสียอีก เพราะนั่นไม่ใช่สมบัติของตนอย่างแท้จริง ทั้งๆที่อยู่ในกรรมสิทธิ์ แต่กฏความจริงคือกรรมสาปแช่งไม่เห็นด้วย และให้ผลเป็นทุกข์ไม่สิ้นสุด นักปราชญ์ท่านจึงกลัวกันหนักหนาแต่คนโง่อย่างพวกเรา ผู้ชอบสุกเอาเผากิน และชอบเห็นแก่ตัวไม่มีวันอิ่มพอ ไม่ประสบผล คือ ความสุขดังใจหมาย

คนหิวอยู่เป็นปกติสุขไม่ได้ จึงวิ่งหาโน่นหานี่ เจออะไรก็คว้าติดมือมาโดยไม่สำนึกว่าถูกหรือผิด ครั้นแล้วสิ่งที่คว้ามาก็มาเผาตัวเองให้ร้อนยิ่งกว่าไฟ คนที่หลงจึงต้องแสวงหา ถ้าไม่หลงก็ไม่ต้อง จะหาให้ลำบากทำไม อะไรๆก็มีอยู่กับตัวอย่างสมบูรณ์อยู่แล้ว จะตื่นเงาตะครุบเงาทำไม เพราะรู้แล้วว่าเงาไม่ใช่ตัวจริง ตัวจริงคือสัจจะทั้งสี่ที่มีอยู่ในกาย ในใจอย่างสมบูรณ์แล้ว

ความมั่งมีศรีสุขจะไม่บังเกิดแก่ผู้ทุจริต สร้างกรรมชั่วมีมากเท่าไหร่ย่อมหมดไป พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ที่สร้างบาปกรรมไว้ ผลกรรมนั้นย่อมตกอยู่กับลูกหลานรุ่นหลังให้มีอันเป็นไป ผู้ทุจริตเบียดเบียนรังแกผู้อื่น จะหาความสุขความเจริญไม่ได้เลย

ที่มา ตามรอยพระอริยเจ้า หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต มงกุฏพระป่าแห่งสยามประเทศ เรียบเรียงโดย ดำรงธรรม

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ ครับ การปฏิบัติตนให้เหมาะสม เป็นคนดีเป็นสิ่งที่ทุกต้องการจะเป็น
จะเป็นคนดีนั้น ต้องประพฤติตนให้อยู่ในศีล ในธรรม ไม่หลงไปกับวัตถุสิ่งของให้มากนัก เพราะอาจจะทำให้ท่านลุ่มหลงจนลืมตน ตีค่าทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่นึกถึงความดีงามด้านจิตใจครับ

 

เนิ้อหามีประโยชน์มากๆครับได้ข้อคิดมากมายอยู่ที่ท่านจะปฎิบัติหรือจะเมินเฉย
อนุโมทนาสาธุครับ
_____________________
ยิ่งกว่าสุขเมื่อจิตเป็นอิสระ