การขออโหสิกรรมกับพ่อแม่ช่วยให้เจริญสมาธิง่ายขึ้น

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน ไม่ว่าแม่เป็นใคร ช่วยส่งรักกลับมา
ถ้าแม่ฟังอยู่คิดถึงหนูหน่อยหนา หนูขอสัญญาว่า หนูจะเป็นเด็กดี

ดังเนื้อเพลงที่กล่าวไว้ข้างต้น สะท้อนให้เห็นเป็นอย่างดีว่า ชีวิตเด็กกำพร้านั้น
น่าสงสารเพียงใด ในโลกนี้นั้น ไม่รู้ว่ามีเด็กกำพร้าอยู่กี่ล้านคน
อยากจะได้ความรักจากท่านก็ทำไม่ได้ อยากจะให้ความรักแก่ท่านก็ทำไม่ได้

เพราะฉะนั้น คนที่มีพ่อมีแม่ อยู่กับพ่อแม่ จงรู้ไว้ว่าตัวเรานั้น โชคดีที่สุด
ที่ได้เกิดมาบนโลกนี้แล้วยังมีพ่อแม่อยู่ และมีโอกาสได้ทดแทนพระคุณท่าน

สำหรับผู้ที่ฝึกปฎิบัติสมาธินั้น การขออโหสิกรรมแก่พ่อและแม่
จึงเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ในการบวชนาค ก็จะมีพิธีการขออโหสิกรรมกับพ่อแม่นี้ด้วย
แต่สำหรับผู้หญิงที่ไม่สามารถบวชได้ หรือผู้ชายที่ไม่มีโอกาสได้บวช แต่สนใจฝึกหรือกำลังปฎิบัติสมาธิอยู่
จึงควรอย่างยิ่งที่จะกราบขออโหสิกรรมกับท่าน
เพราะไม่เพียงแต่จะทำให้การฝึกสมาธิดีขึ้น แต่จะทำให้ชีวิตท่านเจริญรุ่งเรืองขึ้นด้วย

การขออโหสิกรรมพ่อแม่นั้น วิธีการปฎิบัติคือ
ให้ท่านนั่งบนเก้าอี้พร้อมกัน นำขันน้ำหรือเหยือกน้ำก็ได้ใส่น้ำมาค่อนใบ
ใส่ดอกมะลิลงใปในขันพอประมาณ จากนั้นก้มลงกราบท่านก่อน และกราบที่เท้าท่าน แล้วตั้งใจพูดว่า

กรรมใดที่ลูกได้เคยล่วงเกินคุณพ่อคุณแม่ไว้ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ขอคุณพ่อคุณแม่โปรดอโหสิกรรมให้แก่ลูกด้วยเถิด

แล้วนำน้ำในขันหรือเหยือก รดลงไปที่มือท่านพร้อมกับล้างทำความสะอาดมือท่านไปด้วย
แล้วจึงรดลงไปที่เท้าท่าน พร้อมกับขัดถูเท้าท่านไปด้วย
เสร็จแล้วก็ก้มลงกราบที่เท้าท่าน3ครั้ง แล้วค้างไว้ที่เท้าท่าน
รอท่านกล่าวอโหสิกรรมให้แก่เรา รอท่านกล่าวให้พรเรา

เพียงเท่านี้ก็เป็นการล้างกรรมที่เคยทำกับท่านไว้
เพียงแค่เราหยิกท่านหรือพลักท่านเบาๆตอนที่เราหยอกท่าน
ก็ถือว่าเป็นบาปที่เราได้ทำกับท่านแล้ว

และยังมีอีกหลายอย่างที่เราอาจทำบาปไว้กับท่าน โดยที่เราไม่รู้หรือไม่ได้ตั้งใจ เพราะฉะนั้น
กราบขออโหสิกรรมกับพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณกันเถอะครับ

ทำทุกปีก็ได้ ปีละ1ครั้งก็ดี นอกจากจะเป็นการนำความสุขความเจริญมาสู่ตัวเราแล้ว
ยังเป็นการนำความปลื้มปิติแก่บิดามารดาและผู้มีพระคุณอีกด้วย : )

 

ขอบพระคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ

 

เคยขอขมากับท่านแล้วค่ะ แต่ว่าท่านไ่ม่ได้กล่าวคำว่า อโหสิกรรม แสดงว่าต้องขอขมาใหม่ใช่ไหมคะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ
จะกลับไปทำตามคำแนะนำค่ะ

(kiss)(kiss)(kiss)
​

 

เพียงใจท่านคิดอโหสิกรรม ก็ใช้ได้แล้วครับ
ถึงท่านจะกล่าวอโหสิกรรม แต่ใจท่านไม่อโหสิให้ ก็ถือว่าท่านไม่ได้อโหสิกรรมให้เรา

สำคัญที่ใจครับ แต่คงไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอก ที่จะไม่ยกโทษให้ลูก ไม่ให้อภัยลูก
แต่ถึงท่านจะอโหสิกรรมให้เราแล้ว ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ถ้าเรายังอยู่กับท่าน ยังได้ปรนนิบัติดูแลท่าน เราก็มีโอกาสทำสิ่งไม่ควรโดยไม่ได้ตั้งใจอีก
ผมแนะนำว่าควรขออโหสิกรรมกับท่าน ตรงกับวันเกิดเราทุกๆปีครับ
เพราะเป็นวันที่ท่านเสี่ยงชีวิตมากที่สุด เป็นวันสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา

คราวหน้าถ้าจะขออโหสิกรรมกับท่านอีก บอกกับท่านก่อนว่า
กล่าวอโหสิกรรมและโปรดให้พรแก่ลูกด้วยเถิด เพราะพรจากพ่อแม่นั้น
เป็นพรอันประเสริฐที่สุดที่เราจะหาได้ในโลกนี้แล้ว

แต่สิ่งสำคัญที่สุดของการขออโหสิกรรมจากพ่อแม่
ไม่ใช่การทำให้เราหลุดพ้นหรือลบล้างกรรมที่เราได้ทำไว้
แต่เป็นการนำความปลาบปลื้มปิติมาสู่จิตใจของท่านมากกว่า
ทำไว้เถอะครับ ขณะที่เรายังมีโอกาสได้ทำ จะได้ไม่ต้องเสียใจในภายหลัง

_____________________________________________________

ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ปฎิบัติธรรมทุกท่าน ผ่านพ้นทุกๆปัญหาและอุปสรรคต่างๆ
ทั้งทางโลกและทางธรรม ตั้งแต่ปัจจุบันนี้ ตราบจนทุกท่านเข้าสู่พระนิพพานด้วยเถิด สาธุ : )

 

ขอร่วมโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ ด้วยครับ
จากความรุ้สึก จริงๆ ที่จิตใต้สำนึกของลูกคนหนึ่ง

 

ปล่อยวางละความยึดมั่นในสิ่งที่เคยทำมาในอดีตให้หมด จนเหลือแต่ความว่างในจิตใจ.....สมาธิก็เกิดได้ ถ้าทำถูกต้อง.

 

การที่เราล่วงเกินพระสงฆ์องค์เจ้า ไม่ว่าด้วยเจตนา
หรือไม่เจตนา เรายังละอายแก่ใจ ยังเกรงกลัวต่อบาป

ในเมื่อเราทุกคน ย่อมเคยล่วงเกินบิดามารดาผู้มีพระคุณอยู่แล้ว
ก็สมควรที่จะละอายแก่ใจ และเกรงกลัวต่อบาป
มากกว่าการล่วงเกินใดๆทั้งสิ้น

สำหรับผู้ที่เคยปฎิบัติแล้วก็ดี
แต่ผู้ที่ยังไม่เคยปฎิบัติ ก็ปฎิบัติเถอะครับ
เพราะจะเป็นมงคลชีวิตแก่ตัวท่านเอง

__________________________
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ปฎิบัติธรรมทุกท่าน ผ่านพ้นทุกๆปัญหาและอุปสรรคต่างๆ
ทั้งทางโลกและทางธรรม ตั้งแต่ปัจจุบันนี้ ตราบจนทุกท่านเข้าสู่พระนิพพานด้วยเถิด สาธุ : )<!-- google_ad_section_end -->

 

ผมทำบาปกับแม่ไว้เยอะเลยครับ กลัวว่าตายไปจะกลายเป็นเปรต มีครั้งหนึ่งผมได้เถียงท่านไว้มากเลย

หลังจากวันนั้นผมนั่งสมาธิไม่เหมือนเดิมเลยครับ มันร้อนที่ใจ นั่งไม่ได้เลยครับ

แล้วผมเดินไปหาท่านเพื่อขอขมา โดยการล้างเท้าและกล่าวคำขอขมา ท่านก็อโหสิให้

แล้วอาการนั้นก็หายไป แต่สมาธิของผมก็ไม่เป็นเหมือนเดิม มันเข้าไม่ลึกเหมือนเดิมครับ

ผมก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่ากรรมที่ผมทำมาทั้งหมดนั้นนั้น

มันจะล้างได้100เปอร์เซนต์รึเปล่าครับ กลัวว่าตายไปจะกลายเป็นเปรตอะครับ

อิกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากจะถามก็คือ พ่อของผมซึ่งท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว

หากผมจะขอขมาท่านจะสามารถทำได้โดยวิธีใดครับ



ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

 

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล...ขอบพระคุณกับคำแนะนำดีๆ โมทนาสาธุ...



สัพเพ สังขารา อะนิจจา สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง

 

ขอบพระคุณในธรรมทานครับ

sun dog ระลึกถึงคำพูดอาจารย์ ที่บอกว่าให้ล้างเท้าบิดามารดาเมื่อมีโอกาส
การขอขมาบิดามารดา ให้ผลมากทีเดียว ในการบำเพ็ญบารมี

ความรู้สึกขอบคุณ และสำนึกผิด ในสิ่งที่เราเคยล่วงเกินผู้มีพระคุณ ความจริงแล้วเป็นความรู้สึกที่พร้อมจะให้ หากทำได้จริงๆ ใจเราจะอ่อนโยน และเปิดกว้าง เหมาะแก่การใช้งาน การสำนึกผิด จากก้นบึ้งของหัวใจ ไม่เคยตอกย้ำให้เราหม่นหมอง มีแต่เสริมสร้างกำลังใจ ที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น และพร้อมเสียสละ เพื่อชดใช้ในสิ่งที่ล่วงเลย และทดแทนพระคุณ

หากเราสำนึกผิดแล้ว ขอขมาแล้ว แต่ยังรู้สึกผิดอยู่ร่ำไป แสดงว่าในเบื้องลึกของเรา มีปมบางอย่าง ที่ยังไม่ได้คลาย และเรา ก็ยังไม่รู้จักปมนั้นดีพอ เราย่อมได้รู้จักปมนั้นในที่สุด เมื่อหมั่นพิจารณาตน ครับ

 

มันอยู่ที่จิตใจข้างในของท่าน ถ้าในใจท่านอโหสิกรรม มันก็โอแล้วแหละคับ ไม่จำเป็นต้องกล่าวออกมาให้เป็นคำพูดเสมอไป

แต่ส่วนใหญ่ พ่อแม่มักจะอโหสิกรรมให้กับลูกอยู่แล้วอ่ะนะคับ