เวลานอน

คือเวลาจะนอน คือพอหลับตา แล้ว มันเหมือนเราลืมตาอยู่แล้วก็เห็นเหตุการณ์ที่ไหนไม่รู้แต่เห็นหน้าคนในนั้นชัดมากแต่ไม่รู้จัก ตอนที่เกิดเหตุการณ์นี้ สติยังครบถ้วนคือพอหลับตามันก็เกิดภาพเลย คือเคยนอนแล้วเห็นของที่อยู่ด้านหน้าเหมือนลืมตาอยู่ แต่ผมหลับตาอยู่ เป็นหลายครั้งแล้ว
คือยิ่งช่วงไหนนั่งสมาธิบ่อยจะเกิดมากขึ้นอะครับ

 

ของเก่าที่เคยทำมา หรือ อะไรเเน่ผมก็ไม่ค่อยเเนน่ใจครับ

เเต่ให่นั่งสมาธิบ่อยๆครับ

 

ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ
ติงก็เคยเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ
จะรออ่านคำตอบอื่นๆนะคะ​

 

ผมก็เคยเป็นอาการแบบที่เล่ามาเลย ณ ช่วงเวลากลางวันในห้องนอน ล้มตัวลงนอนหลับตาแป๊ปเดียวเปิดตาทั้งได้ยินเสียงรถวิ่งมองรอบ ๆห้องที่นอนชัดเจนแถมยังมีน้องชายกับหลานเดินมาในห้องอีก แต่ขยับตัวไม่ได้พยายามเรียก แต่เสียงไม่ออก นอนนิ่ง ๆอยู่แต่เห็นปกติทั้งน้องชายและหลานก็เดินมาดูและก็คุยกันต่อหน้าผม ตอนนั้นในใจคิดต่อว่าไปว่า ช่วยหน่อยสิ ขยับไม่ได้ ยืนคุยกันอยู่ได้ สักพักผมก็ทำจิตให้สงบนึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แล้วจึงรวบสติพยาพลิกตัวเพื่อจะให้ลุกขึ้น และแล้วก็ลุกขึ้นมาได้จริง ๆครับแต่สิ่งที่แปลกคือทั้ง2คนไม่ได้อยู่ในห้องเลยผมก็นั่ง งง สักประมาณ 2-3นาทีต่อมา เจ้าน้องชายกับหลานก็เดินเข้ามาจริง ๆ เลยถามทั้งคู่ว่า เมื่อกี้เข้ามาในห้องเรียกไม่ได้ยินหรือไง เจ้าน้องกับหลาน มันตอบว่า พึ่งจะเข้ามานี่เองไปข้างนอกพึ่งกลับมา

ครับอาการที่ประสพเหมือนจริงทุกอย่างไม่ใช่อาการฝันแน่นอน เพราะรู้สึกตัวได้ รับได้ทั้งตาที่มองไปรอบ ๆ หูได้ยินเสียงปกติ แล้วมันคืออะไรกัน ที่แปลกไปกว่านั้นชุดที่ทั้ง2ใส่ก็ใส่ชุดเดียวกับที่เห็นชัด ๆเลย ท่านเคยดูหนังเรื่อง NEXT ไหม อาการแบบนั้นเลยครับเห็นก่อนสัก2-3นาที แต่ผมว่าอาการแบบนี้โบราณเรียกว่า ผีอำ ครับ เรื่องที่ผมเล่ามาเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อประมาณ20ปีก่อนครับ

 

คือผมขยับตัวได้ปกติ สติ ครบ100แน่นอน ครับ

 

ลองให้ใครมานั่งดูคุณตอนหลับสิครับว่าเขาเห็นคุณหลับปิดตาหรือเปล่า หรือถ้ามีกล้องถ่ายวีดีโอบันทึกไว้เลยยิ่งดี

 

เออคือว่าผมปิดไฟครับ -.- มืดสนิดครับ

 

เป็นเหมือนกันครับ เมื่อคืน อย่าไปยึดติดเลยครับ ปล่อยๆมันไป แต่ก็น่าจะเป็นผลมาจากการทำสมาธิบ่อยๆ นะครับ ตรงนี้ ถ้าทำสมาธิบ่อยๆ ความก้าวหน้าจะเพิ่มพูนขึ้นเอง แต่ให้ทำอย่างตั้งใจมั่นนะครับ

 

ของเหล่านี้มันแปร๊บๆๆ เข้ามาแล้วก็หายไป บางทีอาจจะนานหรือเร็วขึ้นอยู่กับเราไปยินดีนี่ก็หายไปเหมือน เราไม่ยินดีเลยหรือตั้งใจให้หายมันก็หายไปเหมือนกัน ลองฝึกๆดูนะครับ

สิ่งที่ควรทำก็คือกำหนดรู้ เห็นก็รู้ว่าเห็น ไม่เห็นก็ให้รู้ว่าไม่เห็นตามความเป็นจริงไปนะครับ
และจงพยายามอย่าให้มันหายและอย่าทำให้มันเกิด เพราะถ้าหากมันจะเกิดมันก็เกิดเองแล้วก็หายไปเอง
ปฏิบัติต่อไปครับ มีสติไว้กับตัวนั่นแหละดีแล้วครับ


อนุโมทนาในการปฏิบัติครับ