ผมสามารถเปิดจักกระด้วยตนเองได้รึเปล่าครับ

คืออย่ากทราบว่าผมสามรถเปิดช่องพลัง จักระในตนเองได้ด้วยตัวเองรึเปล่า

แล้วมีวิธีใดบ้างในการเปิดจักระ

และผมสมารถควมคุมมันได้อย่างไรในกรณีที่ ธาตุไฟเข้าแทรกครับ

 

ผมสามารถเปิดจักกระด้วยตนเองได้รึเปล่าครับ
ได้สิครับ... อัตตาหิ อัตโนนาโถ
ไม่พึ่งตนให้ได้ แล้วจะมีใครมารอให้พึ่งพิงได้สักกี่น้ำกันล่ะครับ
โดยมากแล้ว คนเก่งจริงๆก็มาให้เป็นที่พึ่งให้ไม่กี่สิบปีหรอกครับ
แต่คนเก่งจริงๆ เขาจะสอนให้ช่วยตัวเองครับ ไม่สอนให้คอยพึ่งพาผู้อื่นจนเป็นสัญชาตญาณนักพึ่ง<!-- google_ad_section_end -->


<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start -->คืออยากทราบว่าผมสามารถเปิดช่องพลัง จักระในตนเองได้ด้วยตัวเองรึเปล่า
ได้

แล้วมีวิธีใดบ้างในการเปิดจักระ
เรียนรู้การเปิดด้วยการไม่ปิดสิครับ... ศึกษาดูนะครับ ว่าส่วนใดมีปัจจัยใดประกอบในการทำงานของมันครับ และมีสิ่งใดเป็นตัวขัดขวางการทำงานของมันครับ

ไม่ปิดคือไม่ขัดขวาง
ไม่ขัดขวางคือไม่ปิด
ไม่ปิดก็คือเปิด

และผมสมารถควมคุมมันได้อย่างไรในกรณีที่ ธาตุไฟเข้าแทรกครับ
อันนี้แนะนำบัวหิมะเลยครับ... แล้วลองปรึกษาท่านไป่เม่ยดูครับ
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=kHbfIPjmZys&feature=related"]YouTube - Pai Mei the Teacher / scene from Kill Bill vol.2 (english subtitles)[/ame]




ส่วนตัวแล้ว บอกตรงๆเลยครับว่า... ไม่รู้วิธีเปิดหรอกนะครับ

เพราะมันไม่เคยปิด ด้วยเพราะเข้าใจการทำงานของมัน เลยใช้ชีวิตให้สมดุลย์กลมกลืนกับธรรมชาติที่สุด

มันก็เลยไม่มีโอกาสได้ปิดครับ...

เอ... เราพูดถึงเรื่องเปิด-ปิดไรกันเนี่ย
โอ๊ย... งง

ไปแระ แว๊บๆ

 

ขอแนะนำให้ไปดูที่เวบนี้ครับ ....www.khunya.in.th/ มีลูกศิษย์ทั่วประเทศมากมาย อบรมเพื่อเป็นธรรมทาน หลายคนมีประสบการณ์ตรงในการใช้พลังจากจักระรักษาตนเอง

 

ได้ครับ ถ้าฝึกลมปราณ จำเป็นต้องเปิดประตูลมทั้ง7เพื่อให้ปราณหมุนเวียนในร่างกาย
รายละเอียดค่อนข้างเยอะ ฝึกใหม่ๆจักระที่1อย่าไปยุ่งกับมันเลยเพราะพลังมันค่อนข้างรุนแรง
จักระที่1หรืองูไฟมันจะทะลวงจากฐานไปจักระที่7ทีอยู่กลางกระหม่อมจึงเสี่ยงทีจะเกิด
ธาตุไฟแทรกถ้าควบคุมพลังยังไม่ได้ ค่อยๆทะลวงไปทีละจุด จาก 6 7 5 4 3 2...เราเองก็ฝึกเหมือนกัน เป็นศิษย์ไร้อาจารย์น่ะครับ อิอิถึงเวลา งูไฟมันจะตื่นเองครับผม
ที่สำคัญ อานาปานสติต้องแน่นครับ คือทำความรู้สึกว่าลมออกตามจุดที่กำหนด เช่นที่จักระ6 หายใจเข้าด้วยท้องน้อยลากจากปลายจมูกเก็บไว้ที่ท้องหายออกช้าๆทำความรู้สึกว่ามีลมออกทางจุดที่กำหนด...เราฝึกในแบบของเราซึ่งมันได้ผลในเรื่องความแกร่งของร่างกาย
ความไว และประสาทสัมผัสที่ไวขึ้น มันจำเป็นครับ ถ้าเล่นกีฬาประเภทต่อสู้ ในรูปแบบกีฬา ไม่มีสอน เลยขวานขวาย ฝึกเองครับ อาจผิดบ้างถูกบ้าง ลองไปปรึกษากูรูในเว็บนี้แหละ พวกเขาเก่งในเรื่องจักระมีหลายคนครับผม..

 

ดาวน์โหลด ออดิโอ http://audio.palungjit.org/attachment.php?attachmentid=38978

พระคาถาโพชฌงค์ 7 ​

โพชฌังโค สะติสังขาโต, ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
โพชฌงค์ ๗ ประการ คือ สติสัมโพชฌงค์ ธรรมวิจยะสัมโพชฌงค์

วิริยัมปิติ ปัสสัทธิ, โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
วิริยสัมโพชฌงค์ ปิติสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์

สะมาธุเปกขะโพชฌังคา
สมาธิสัมโพชฌงค์ และอุเบกขาสัมโพชฌงค์

สัตเตเต สัพพะทัสสินา, มุนินา สัมมะทักขาตา
๗ ประการเหล่านี้ เป็นธรรมะอันพระมุนีเจ้าผู้ทรงเห็นธรรมทั้งปวงตรัสไว้ชอบแล้ว

ภาวิตา พะหุลีกะตา
อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว

สังวัตตันติ อะภิญญายะ, นิพพานายะ จะ โพธิยา
ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ และเพื่อนิพพาน

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา
ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ

เอกัสมิง สะมะเย นาโถ, โมคคัลานัญจะ กัสสะปัง, คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา
ในสมัยหนึ่ง พระโลกนาถเจ้า ทอดพระเนตรเห็นพระโมคคัลลานะ และ พระมหากัสสปะเป็นไข้ ได้รับความลำบาก

โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
จึงทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการ ให้ท่านทั้งสองฟัง

เต จะ ตัง อะภินันทิตวา
ท่านทั้งสองนั้น ชื่นชมยินดียิง ซึ่งโพชฌงคธรรมนั้น

โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
ก็หายโรคได้ในบัดดล

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา
ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ

เอกะทา ธัมมะราชาปิ, เคลัญเญ นาภิปีฬิโต
ในครั้งหนึ่ง องค์พระธรรมราชาเอง(พระพุทธเจ้า) ทรงประชวรเป็นไข้หนัก

จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ, ภะณาเปตวานะ สาทะรัง
รับสั่งให้พระจุนทะเถระ กล่าวโพชฌงค์นั้น นั่นแล ถวายโดยเคารพ

สัมโมทิตวา จะ อาพาธา, ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
ก็ทรงบันเทิงพระหฤทัย หายจากพระประชวรนั้นได้โดยพลัน

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา
ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีท่าน ตลอดกาลทุกมื่อ

ปะหีนา เต จะ อาพาธา, ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
ก็อาพาธทั้งหลายนั้นของพระผู้ทรงคุณอันยิ่งใหญ่ทั้ง ๓ องค์นั้น หายแล้วไม่กลับ
เป็นอีก

มัคคาหะตะกิเลสาวะ, ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
ดุจดังกิเลส ถูกอริยมรรคกำจัดเสียแล้วถึงซึ่งความไม่เกิดอีกเป็นธรรมดา

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา
ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ เทอญ.

 

สำหรับ คนที่สนใจเรื่องการเปิดจักระและโทษของมัน