แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

โมทนาสาธุครับ มีผู้ให้ เกิดขึ้นอีก 1 แล้ว รวบรวมไว้จะได้เป็นข้อมูลไว้ศึกษากัน

 

ภาพชีวิตชนบท ในกะเหรี่ยง ที่ดูเมื่อไรก็คิดถึงวันเก่าๆในบ้านเราเมื่อครั้งก่อน
ภาพบ้านหัวหน้าหมู่บ้าน โรงพยาบาล เขตป่า รถที่ใช้ขนส่งสินค้า การสร้างทางในเขตกะเหรี่ยง เส้นทางที่ถูกน้ำกัดเซาะในฤดูฝน

 

อนุโมทนาครับ ทำตารางแล้วเข้าใจมากเลย ตอนแรกยัง งง เหมือนกัน

 

ขอบพระคุณมากครับ
อนุโมทนาครับ

 

กงกำกงเกวียน ในประวัติศาสตร์กัมพูชาก็ไม่ชอบชาวสยาม ที่ยกทัพไปตีเขาซะเรียบ จนมีชื่อเมืองเสียมเรียบ(เสียม=สยาม) ในกัมพูชา เห็นว่ามีในวิชาประวัติศาสตร์และนิทานเล่าขานให้เด็กกัมพูชาได้ศึกษาสืบทอดกันมาจนทุกวันนี้ ต่อมาสยามเจริญรุ่งเรืองขึ้น ก็โดนพม่า มาเผากรุงซะเรียบ ไทยก็ต้องแก้คืนบ้าง ....ตีกันไปตีกันมา...ถ้าเราเข้าใจกฏแห่งกรรม ก็จะไม่โทษอดีต...หลวงปู่มั่น ท่านให้คาถาไว้บทหนึ่ง สมัยเกิดสงครามโลกแล้วผู้คนหวาดกลัวพากันไปของของดีท่าน ท่านให้ไปภาวนาว่า "นโมวิมุตตานัง นโมวิมุตติยา : ความนอบน้อมของข้าพเจ้าจงมีแด่ผู้พ้นไปแล้ว ความนอบน้อมของข้าพเจ้าจงมีแด่วิมุติธรรม...หลุดพ้นได้เมื่อไรกงกรรมก็จบลง ความกลัว ความทุกข์ทั้งหลายย่อมไม่มีแด่ผู้วิมุตแล้ว

 

ขอบคุณมากครับ ที่สละเวลาทำให้
อนุโมทนาด้วยครับ

 

ขอบคุณอาจารย์หนุ่มด้วยครับที่จะช่วยเติมเด็มให้พวกเรา

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ harajoogoo
ได้ข่าวว่าพี่หนุ่มกำลังจะปิดกระทู้เหรอครับ พอดีผมกำลังจะรวบรวมสิ่งที่พี่หนุ่มได้ช่วยถ่ายทอด ช่วยเล่าประสบการณ์มาให้พวกเราได้รับรู้ ผมกำลังคัดลอกสิ่งเหล่านี้ แล้วทำเป็น pdf file เอาไว้ให้พี่ๆน้องๆได้ copy เก็บไว้อ่านกัน ถ้าปิดภายในเร็ววันนี้ ผมจะทำสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้รึเปล่าหน๋อ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

โมทนาด้วยครับบบบบบบบบบบบบ (^_^)

 

ผมเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับนางไม้พอจะเล่าได้ดังนี้ครับ เมื่อปี 36 ผมได้บวชพระและปฎิบัติธรรมอยู่ที่ จ.สกลนคร แถวเทือกเขาภูพาน ท่านอาจารณ์ที่อยู่ด้วยกันได้ชวนไปปฎิบัตธรรม บนเขาห่างจากวัด ไปพอสมควร เลือกได้ที่สงบและมีที่ปักกลด หน้าถ้ำเล็กๆบริเวณด้านข้างขอถ้ำมีน้ำตกเล็กๆไหลออกมาจากลอยแยกของหิน บรรยายกาศดีมาก เมื่อตกเย็นก็ทำวัตรสวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา บรรยายกาศตอนกลางคืนเดือนมืดกลางเขา ก็เย็นพอสมควร เมื่อถึงเวลาสักประมาณ เทียงคืนก็จำวัด ไม่ทราบว่าหลับไปนานแค่ไหนพอรู้สึกตัวตื่น ขึ้นมาได้ยินเสียงผู้หญิงร้องเพลง และเสียงหัวเราะ เบาๆ เหมือนกับว่านอนฝัน แต่ตอนนั้นผมได้ตื่นแล้วเพราะอากาศตอนกลางคืนหนาวมากๆ นอนฟังเสียงอยู่นานจนแน่ใจแล้วว่าหูไม่ฝาด จึงค่อยๆเปิดผ้าดู มองไปทางด้านน้ำตก ที่อยู่ข้างถ้ำ สิ่งที่เห็นคือตรงบริเวณนั้นจะสว่างพอสมควรมองเห็นผู้หญิง 3 คนแต่งชุดทรงไทยโบราญ นั่งหวีผมคุยกันอยู่ ผมนอนมองอยุ่นาน จึงคิดอยากจะเห็นให้ชัดจึงค่อยๆลุกขึ้นนั่ง และช่วงเวลานั้นเองเหมือนว่า ทั้ง 3คนจะรู้ตัวได้หันมามองที่ กลดที่ผมนั่งอยุ่แล้วภาพทุกอย่างก็หายไป และตรงบริเวรน้ำตกนั้นก็มืดมองอะไรไม่เห็นอีกเลย ได้ยินแต่เสียงน้ำไหล ตอนนั้นความรุ้สึกกลัวไม่มีมีแต่สังสัยว่าสิ่งที่เห็นนั้นคืออะไร พอตอนเช้าท่านอาจารณ์ได้บอกว่าที่บริเวณนี้มีของศักดิ์สิทธิ์ฝังอยู่ และมีผู้ดูแลเป็นผู้หญิงแต่ท่านไม่ได้บอกว่า ขอนั้นคืออะไร เป็นประสบการณ์ครั้งแรกครับ...........................

 

สวัสดีครับ มีเรื่องรบกวนถามคุณหนุ่มเมืองแกลงและเพื่อนๆทุกคน คือว่าที่ทำงานผมมีคนเลี้ยงกุมาร บังเอิญเพื่อนสนิทผมต้องทำงานร่วมกับคนที่เลี้ยง เพื่อนผมค้าได้ยินเสียงเด็กบ่อยๆก็เลยกลัว ไม่ทราบว่าพอจะมีวิธีแก้เคล็ดอะไรได้บ้างที่จะไม่ให้กุมารเค้ามายุ่งกับเรา แผ่เมตตาหรือเอาขนมไปเลี้ยงแบบตีสนิทด้วยเลยจะดีรึปล่าวครับ

 

ผูกมิตรสักครั้งก็หายกลัวแล้วครับ
เอาของเล่นให้ดีกว่า หากเป็นขนม จะรบกวนมาขอบ่อยๆ
ให้ของเล่น แล้วบอกไปเลยว่า อย่ามาทำให้เรากลัว สามเดือน หกเดือนจะเปลี่ยนของเล่นให้ใหม่ หรือมีโชคเมื่อไร จะหาของมาให้อีก

 

บ่ายนี้คงต้องออกไปประชุมเรื่องงานอีกแล้ว มืดๆถึงจะได้เข้ามาใหม่อีกครั้ง
ขอให้ทุกคน มีความสุขกับหลายๆอย่างที่เข้ามาในชีวิต

 

ขอบคุณมากครับ

 

หลงทางไดัพบพระอริยะ
หลายคนคงเคยได้ยิน และรู้จักหลวงปู่หล้า เขมปัตโต แห่งภูจ้อก้อ มุกดาหาร ท่านเป็นศิษย์หลวงปู่มั่น มรณภาพแล้วอิฏฐิเป็นพระธาตุ ครับ ผมเคยอ่านประวัติท่านในโลกทิพย์ตอนนั้นก็นานแล้ว คิดว่าสักวันจะไปกราบท่านให้ได้
วันเวลาผ่านไป จนลืมไปแล้ว มีครั้งหนึ่งต้องราชการการแถบมุกดาหาร เมื่อทำงานเสร็จแล้วก็จะกลับโคราช ไปกะ พขร. (พนักงานขับรถยนต์) ออกจากตัวเมืองมุกดาหารมุ่งไปทางคำชะอี พอดีมองไปเห็นเส้นทางหนึ่งซึ่งไม่เคยผ่านไปเลย ก็ชวนกันว่าลองไปทางนี้ดีกว่า น่าจะลัดได้เหมือนกัน ธรรมชาติสวยงามดี
วิ่งไปเรื่อยๆ ยิ่งเข้าไปในป่ารกขึ้นๆ จนบางช่วงเป็นทางเกวียนสมัยเก่า ก็ค่อยๆคลานไป จะถอยกลับก็มาไกลแล้ว....ต้องเดินหน้าลูกเดียว ตอนนั้นรู้แต่ว่าอยู่ในป่าแถบอำเภอหนองสูง.... GPS ก็ไม่มี Google earth ตอนนั้นยังไม่เกิดมาบนโลกใบนี้ จะถามคนก็ไม่เจอใคร...จนลุไปถึงถนนลูกรังพอใจชื้นขึ้นมาหน่อย...วิ่งไปเรื่อยๆ
ตาก็สอดส่ายเพื่อหาป้าย หรือบ้านคน เผื่อจะเจอจะได้รู้ว่ากำลังวนเวียนอยู่ตรงไหนของอำเภอหนองสูง..... และแล้ว....วัดภูจ้อก้อ....พบป้ายไม้ไม่ใหญ่มาก พขร. ก็ขับเลยไปหน่อย
...พี่ ๆ จอดก่อน เมื่อกี้เห็นป้ายวัดจ้อก้อ...พขร. ก็ว่าง่าย เอาไงเอากัน...ถอยกลับพี่ วัดนี้เคยอ่านเจอ มีหลวงปู่หล้าท่านอยู่วัดนี้....
ถอยรถกลับ เลี้ยวเข้าตามทางจนถึงหน้าวัดด้านล่าง (ตัววัดอยู่บนภูเขา) ปีนขึ้น ก็ไม่สูงมาก เหนื่อยนิดหน่อย.... ไปถึงศาลาหลังหนึ่ง ใต้ถุน...มีญาติโยมมานั่งคุยกะหลวงปู่...ผมก็นั่งรอด้านหลังก่อน แอบกระซิบถามคนที่มาก่อน... พี่ๆ ใช่หลวงปู่หล้าไม๊...ใช่ๆ มาจากไหนหละ...ก็คุยกันนิดหน่อย
พอโยมกลุ่มนั้น หมดธุระก็ถึงคิวผม 2 คน ไม่มีใครมาต่อคิวอีก ...หลวงปู่ก็ถามว่าจากไหน... มาทำอะไร...จากนั้นท่านก็เอาหนังสือธรรมมะที่ท่านเขียน รวบรวมขึ้นด้วยลายมือของท่านเอง ให้คนละหลายเล่ม
...ผมสังเกตดูเนื้อ ผิว ท่านทำไมไม่เหี่ยวย่น ใสจนจะมองเห็นกระดูก ผิวออกสีชมพู กระจ่าง (ไม่ต้องใช้ครีมเปลี่ยนสี) ทั้งที่ท่านก็อายุมากแล้ว (วัย สว)
.... ก่อนกราบลาท่าน ผมก็เอาเงินขึ้นมาเพื่อจะถวายทำบุญกะท่าน.... ท่านเลิกเสื่อบนแคร่ที่ท่านนั่ง...วางไว้ใต้นี่... ท่านบอก...ท่านไม่จับเงินตามธรรมเนียมพระป่า ผมกะ พขร. ก็ก้มลงกราบลาท่าน
.... พอครบครั้งที่ 3 เงยหน้าขึ้น...ท่านยื่น 2 มือ มาจับหัวผม.....พร้อมพูดว่า....ฝากศาสนาไว้ด้วยนะ...ผมตกใจนิดๆ ตั้งสติ
...ครับ.(พูดรับปากโดยไม่ทันคิด)
....ทำไมหลวงปู่มากฝากกะผมหละครับ... ผมถามหลวงปู่กลับตามประสานักวิชาการ
....สมัยนี้ หาคนรุ่นนี้ เข้าวัดยาก...หลวงปู่บอก (ตอนนั้นผมก็ยัง อายุไม่มากนัก)

จากนั้นก็ลงเขาแบบงงู 2 ตัว คือ งง ครับ งงแรกอะไรดลใจเรามาที่นี่ งง 2 ไปรับปากท่านที่ฝากศาสนา แล้วเราจะทำได้อย่างไรเรื่องใหญ่มาก...จนวันนี้ก็หาย งง เพราะสิ่งที่ท่านฝากอย่างน้อยผมก็เอาไว้เตือนตนเองตลอดว่า... อย่าทำตัวไม่ดี...แค่นี้ไม่รู้หลวงปู่ท่านจะว่ายังไง...จบหละครับพี่น้อง

 

.....สวัสดีทุกท่าน...ยามสาย มากๆ ครับ...

 

...สวัสดี พี่ๆ ทุกท่านในบ้าน หลังนี้นะคะ น้องใหม่ขอ เข้าร่วมอ่าน ความรู้ ด้วยอีกคนนะคะ..

 

ยินดีต้อนรับครับ เชิญเที่ยวในบ้านตามสบายเลยครับ

 

ทำบุญสร้างโบสถ์

ขอเชิญผู้ที่มีจิตศรัทธาร่วมทำบุญสร้างโบสถ์ ณ วัดเทพรัตนวนาราม กำลังเริ่มสร้างพระอุโบสถ เมื่อวันที่ 17 เมษายน 2553 ที่ผ่านมานี้เองครับ อยู่ดงคอนเป็นวัดที่ดีมาก ๆ ครับ อยู่ใกล้ๆวัดหลวงพ่อกวย ไปเจอข้อมูลในเวปของหลวงพ่อกวยครับก็เลยมาบอกพี่ๆน้องที่อยากจะทำบุญ เชิญได้เลยครับ

เลขที่บัญชี ของวัดเทพรัยตนวนาราม (บัญชีสำหรับสร้างโบสถ์)

ชื่อบัญชี "วัดเทพรัตนวนาราม (บัญชีโบสถ์)"

เลขที่ 217-2-41775-8

ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร

สาขาสรรคบุรี

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านที่มีส่วนช่วยในการสร้างพระอุโบสถเพื่อสืบทอดพระศาสนาครับ

ที่วัดนี้ตามประวัติข้อมูลในเวปหลวงพ่อกวยได้ออกเหรียญมารุ่นหนึ่งเพื่อนำรายได้มาซื้อที่ดินให้กับโรงเรียน เป็นเหรียญรูปหยดน้ำ ออกปี2535 ครับ ไม่ทันหลวงพ่อกวย แต่ก็นิมนต์เกจิดังๆสมัยนั้นมาปลุกเสก