วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 3401841" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125>ํYouzen</TD><TD class=alt1>ขอ อนุโมทนา ด้วยคนค่ะ
พองานเสร็จแล้ว คงมีความสุขมากนะคะ

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ครับหลายคนมีความสุขใจกันมากที่งานสร้างวิหารเสร็จสิ้นลง การสร้างวิหารหลังนี้จะส่งผลกับสาธุชนให้เขาได้มีโอกาสเติมเต็มในส่วนที่ยังขาดตกบกพล่องอยู่ หลายต่อหลายคนได้มีโอกาสทำในสิ่งไม่เคยทำมาก่อนหรือไม่มีโอกาสได้ทำกับมือ ได้ทำด้วยใจ ได้ทำด้วยกาย ผมเองก็ได้มีโอกาสดีอีกครั้ง ก็คือที่วิหารน้ำน้อยแห่งนี้หลังจากที่เคยได้ทุ่มเทความรู้ความสามารถแบบยอมตายถวายชีวิตมาแล้วเมื่อครั้งเป็นนักบวชสมัยที่ไปอาศัยอยู่วัดศรีมณีวรรณในครั้งนั้นก็กรำงานหนักจนร่างกายไปไม่ไหว ในตอนท้ายๆของการบันทึกนี้จะเอามาเล่าให้ฟัง

สำหรับวิหารน้ำน้อยนี้ตอนนี้ยังมีงานใหญ่อีกเรื่องที่ทางคณะกรรมการกำลังดำเนินการอยู่คือการสร้างแนวกำแพงกันดินพังด้านที่ติดกับลำคลองน้ำน้อย และเมื่อสร้างเสร็จเมื่อไรก็จะเทพื้นคอนกรีตรอบวิหาร ทำรั้วรอบและปรับปรุงภูมิทัศต่างๆ สรุปก็คือยังจะต้องมีงานอีกหลายรายการครับ

 

จะขอนำเรื่องราวที่นอกเหนือไปจากงานในพระพุทธศาสนา แต่เป็นเรื่องราวของคนที่ปรารถนาพระโพธิญาณวิริยาธิกะพิเศษที่สมัยหนึ่งที่เกิดมาแบบยากไร้ต่อสู้ดิ้นรนนำพาตัวเองนำพาญาติมิตรหมู่คณะกระทำบำเพ็ญเท่าที่จะมีสติปัญญาความรู้ความสามราถ จังหวะโอกาสจะอำนวยให้โดยย่อพอได้ให้ ลูกหลานรับรู้ในวันข้างหน้า

นำพาลูกหลานญาติมิตรทำบุญครบรอบให้พ่อแม่และญาติๆที่ล่วงลับเป็นประจำทุกปีตั้งแต่ปี2535เป็นต้นมาพร้อมทั้งเปลี่ยนผ้าแพรและพวงมาลัยที่ผูกประดับเจดีย์รวมถึงล้างทำความสะอาด เพราะแต่ละคนอยู่ไกลจึงรวมตัวได้ปีละครั้งช่วงสงกรานต์และจะรวบรวมเงินกันส่วนหนึ่งพากันไปถวายสังฆทานที่วัดท่าซุง

 

เพราะต้องการให้ทุกคนมีรูปร่างทรวดทรงหน้าตาผิวพรรณดีจึงได้นำพาลูกหลานหมู่คณะทั้งสร้างพระ ซ่อมแซมพระพุทธรูปที่ชำรุด ปิดทองพระ ทำความสะอาดพระพุทธรูป และดูแลรักษาทำความสะอาดเสนาสณะต่างๆเท่าที่จะมีโอกาสจะทำกันได้

 

สาธุ ขอให้จิตกว้างขวางยิ่งๆขึ้นจนกลายเป็นอัปมัญญานู้นเถิด สาธุ

 

นำพาญาติมิตรหมู่คณะพากันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและเงินใส่ซองให้ทุกคนทีสูงอายุในหมู่บ้านที่เกิด ทำได้ปีนี้เป็นปีที่สอง

 

<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 3403860" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125>พระไตรภพ</TD><TD class=alt1>สาธุ ขอให้จิตกว้างขวางยิ่งๆขึ้นจนกลายเป็นอัปมัญญานู้นเถิด สาธุ </TD></TR></TBODY></TABLE>

สาธุอย่างยิ่งครับ

 

******************************************

ขออนุโมทนาคุณพี่ปรีชา ทั้งหมดทั้งมวล ผมเองยังไม่รู้ในใจผมลึก ๆ ว่าต้องการอะไร และตนเองเป็นแบบไหน แต่คงไม่แบบวิริยะ มันนาน พี่ 5 5 5 5

เจอกันชาติไหนทักกันทุกชาติทุกชาติไปนะพี่นะ

 

************************************************
************************************************



ดวงนี้เป็นไงครับพี่ปรีชา ดวงนี้ออกแบบให้เราสามารถดัดแปลงใส่ขั้ว E40 ใส่หลอดเมทัลฮาดราย 80 วัตต์ ให้แสงเท่ากับหลอดจำปาเกือบ 30 หลอด กินไฟน้อย แสงสว่างมากเหลือล้น สว่างเหลือหลาย

 

เพราะต้องการให้ทุกคนมีรูปร่างทรวดทรงหน้าตาผิวพรรณดีจึงได้นำพาลูกหลานหมู่คณะสร้างพระพุทธรูปองค์นี้เป็นองค์แทนสมเด็จองค์ปฐมสำหรับให้ทุกคนได้จุดธูปเทียนบูชา ปิดทองที่องค์พระ และสร้างวิหารน้อยๆหลังนี้เท่าที่มีกำลังโดยให้ทีมช่างในที่ทำงานช่วยกันทำ แถมมีโคมไฟน้อยดวงเอกแขวนอยู่ข้างในด้วยกลัวจะสู้คุณณรงค์ กับคุณพี่สมบูรณ์ไม่ได้เลยแอบไปหากันสองคนกับแม่บ้านเอามาแขวนนานแล้ว

พระพุทธรูปองค์นี้คุณพี่ช่างจำเนียรแกเห็นว่าพวกเราไม่ค่อยจะมีสตางค์มากแล้วดันไปคุยเรื่องการที่จะสร้างพระกับแกเข้า แกรำคารแกก็เลยยกให้พวกเรามาฟรีๆถวายประดิษฐานไว้ที่วิหารน้ำน้อยนี้ ก็กราบโมทนาสาธุกับพี่จำเนียร ขอจงได้รับพรอันสุดประเสร็ฐจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อนะครับ

 

ดวงนี้เป็นไงครับพี่ปรีชา ดวงนี้ออกแบบให้เราสามารถดัดแปลงใส่ขั้ว E40 ใส่หลอดเมทัลฮาดราย 80 วัตต์ ให้แสงเท่ากับหลอดจำปาเกือบ 30 หลอด กินไฟน้อย แสงสว่างมากเหลือล้น สว่างเหลือหลาย

ดวงนี้ก็ดีครับ เรื่องโคมไฟนี่ความชำนาญพี่สมบูรณ์มีประสพการณ์มาก ผมเห็นด้วยครับ

 

<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 3403981" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125>glassbuddha2009</TD><TD class=alt1>อ้างอิง
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">
<LEGEND></LEGEND>




</TD></TR></TBODY></TABLE>
******************************************

ขออนุโมทนาคุณพี่ปรีชา ทั้งหมดทั้งมวล ผมเองยังไม่รู้ในใจผมลึก ๆ ว่าต้องการอะไร และตนเองเป็นแบบไหน แต่คงไม่แบบวิริยะ มันนาน พี่ 5 5 5 5


เจอกันชาติไหนทักกันทุกชาติทุกชาติไปนะพี่นะ

ถ้ายังไม่ต้องการอะไรงั้นก็ถ้าจะเกิดมาอีกก็ขอให้พี่สมบูรณ์เกิดเป็นคนรวยก่อนเป็นอันดับแรกและจงเป็นคนที่มั่งคั่งสมบูรณ์บริบูรณ์ไปด้วยประการทั้งปวง จงเป็นผู้มีปฏิภาณปัญญาดี รูปร่างทรวดทรงหน้าตาผิวพรรณดี มีโภคทรัพย์มหาศาล บริวารมาก มีเดชอำนาจมากตามคติของพระพุทธศาสนา คือพุทธบูชามหาเตชะวัณโต (ถ้ายังไม่บรรลุมรรคผลยังต้องการเกิดอีกก็จงเกิดในสมัยผม ผมจะได้ยืมสตางค์ซะให้เข็ดจะได้รีบเข้าพระนิพพาน) แล้วถ้าเจอกันชาติใหนก็เช่นกันครับขอจงได้รู้จักทักทายเป็นสหชาติญาติมิตรกันไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานครับ



</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

5 ธันวาคม แทบจะทุกปี พาครอบครัวไปจุดเทียนชัยถวายพระพรกันที่วิหาร

การที่ใส่เสื้อสีเหลืองกันมาทั้งบ้านนี่ไม่เกี่ยวกับการเมืองใดๆ นี่เป็นสีสัญลักษ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท่าน และผมเองก็เกิดวันจันทร์

และเสื้อสีแดงของพวกเรานี้ก็ไม่เกี่ยวกับการเมืองเหมือนกันสีแดงเป็นสีประจำของการทำพิธีบวงสรวงพระเจ้าพรหมมหาราชวัดท่าซุงเราใส่ในพิธีอัญเชิญพระขึ้นประดิษฐาน ซึ่งก่อนหน้านั้นพวกเรามีการวางแผนซักซ้อมจัดเตรียมการต่างๆกันเป็นอย่างดี การอัญเชิญพวกเราทำด้วยความเคารพในองค์พระ เราเคารพในทุกอย่างที่พวกเราทำ ดูภาพเต็มๆอีกครั้งครับ

ส่วนเรื่องของความสามัคคีนั้นผมปรารถนาให้ทุกคนนั้นมีความรักความสามัคคี ก็ดูอย่างในภาพนี้และภาพต่างๆผลงานจะปรากฏขึ้นเป็นผลสำเร็จได้นั้นมาจากความรัก ความสามัคคีร่วมแรงร่วมกำลังร่วมใจกันทั้งหมด

ก็จะขออ้างถึงกุศลผลบุญยราศรีทั้งหลายที่ข้าพระพุทธเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วตั้งแต่ต้นจนถึงบัดนี้ และที่จะมีเกิดขึ้นต่อเนื่องไปในอนาคตกาลอันเอนกอนันต์ และการที่ได้นำพาหมู่คณะทำบุญให้ทานในกองการกุศลทุกอย่างที่วิหารน้ำน้อยนี้ เนื่องจากสถานที่แห่งนี้มีความสำคัญในทางพระพุทธศาสนา และเป็นเขตประเทศที่มั่นคงนั้น ขอบรรดาเทพเจ้าเหล่าเทวาทั้งหลายจงโปรดสงค์เคราะห์ดลจิตใจชาวไทยทุกคน รวมถึงคนที่อาศัยอยู่ในขอบเขตประเทศไทยทั้งหมด จงมีสติ สัมปชัญญะ รู้สึกตัว รู้ผิดถูก ชั่วดี รู้สูง รู้ต่ำ อะไรควร อะไรไม่ควร ขอจงมีความรักความสามัคคีกันโดยฉับพลันทันทีด้วยเถิด

 

พาหมู่คณะซ่อมสร้างพัฒนาสถานที่ทำงานทุกรูปแบบอะไรไม่มีทำให้มีขึ้น อะไรมีอยู่แล้วก็บำรุงรักษาดูแลกันอย่างดี แม้ว่าในองค์กรที่ผมทำงานจะมีความมั่งคั่งมั่นคงเพียงใดก็ตาม ผมก็ได้นำพาปลูกฝังทัศนคติที่ดี ให้รู้จักหน้าที่ และทำตามหน้าที่ ที่ควรกระทำของคนที่เป็นบ่าวไพร่ สมัยนี้เรียกลูกจ้าง ให้ฟังดูเพราะหน่อยตามสมัยนิยมก็เรียกว่าพนักงาน หรือเพื่อนร่วมงาน ให้ทำตามหลักพระสัจจะธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระชินสีห์จอมไตรบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในคิหิปฏิของฆราวาสผู้ครองเรือน ที่ตรัสว่า

ตระกูลที่มั่งคั่งตั้งอยู่นานไม่ได้เพราะเหตุสี่สถานคือ

หนึ่ง ไม่แสวงหาพัศดุที่หายแล้ว
สอง ไม่ดูแลรักษาบูรณะพัศดุที่เก่าคร่ำคร่า
สาม ไม่รู้จักประมาณการบริโภค
สี่ ตั้งคนทุศีลเป็นพ่อบ้านแม่เรือน

ในฉักกะ เรื่องทิศทั้งหก ข้อที่ห้า เหฏฐิมทิศ คือทิศเบื้องต่ำ บ่าวไพร่

หน้าที่ของคนที่เป็นบ่าว ลูกจ้าง หรือพนักงาน ย่อมอนุเคราะค์นายจ้าง ด้วยสถานห้า คือ
1 ลุกขึ้นทำงานก่อนนาย ก็หมายความว่า ลุกขึ้นทำงานแต่เช้าไม่ต้องรอให้นายปลุก รีบลงมือทำการงาน
2 เลิกการงานทีหลังนาย คือเวลาทำงานต้องรอให้นายเลิกก่อนแล้วจึงเลิก หรือรอให้นายบอกให้เลิกจึงเลิกได้
3 ถือเอาแต่ของที่นายให้ คือทำตนให้เป็นที่ไว้ใจของนาย พึงถือเอาแต่สิ่งที่นายให้ไม่ยักยอกคดโกง
4 ทำงานให้ดี คือเมื่อนายมอบกิจการงานให้ทำ พึงรับทำโดยเต็มใจ และพยายามทำให้ดี
5 นำคุณของนายไปสรรเสริญในที่ต่างๆ นั่นก็คือ พึงนำคุณงามความดีของนายไปสรรเสริญ ยกย่องชมเชยให้ปรากฏต่อชุมชนตามสมควรแก่กาล

เพื่อให้ทุกคนมีคุณภาพชีวิตแบบที่เรียกว่าดีวันดีคืนอย่างเต็มสติกำลังความรู้ความสามารถ และจังหวะโอกาสจะอำนวย

จะขอบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ถึงเส้นทางของคนที่ปรารถนาพระโพธิญาณที่บำเพ็ญมาแบบเล็กๆที่ทำในสิ่งที่เรียกว่าไม่เกินวิสัย แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่เล็กน้อยแต่คนที่ทำนี้ต้องเดินตามแนวทางบารมีทั้งสิบทัศตลอดเวลาใช้ความวิริยะอย่างที่สุด ใช้ปัญญา ใช้ขันติ ใช้เมตตาทุกบารมีนี่ต้องประกอบกันหมดถึงจะทำได้แม้ว่าจะดูว่าเล็กน้อย


และทั้งหมดที่ทำนี้มันเป็นนิสัยสันดานที่โตขึ้นจำความได้ก็ได้ทำมาอย่างนี้ทุกที่ทุกสถาน
มาในโอกาสบัดนี้ก็หวังว่าอานิสงค์ที่พาหมู่คณะทั้งปลูกฝังแนวคิด ทัศนคติที่ตรงตามคำสอนขององค์สมเด็จพระชินวร
บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า และได้ลงมือประพฤติปฏิบัติกันกับมือนั้น จะส่งผลให้ถ้าเมื่อผมมีโอกาสเป็นเจ้าของบ้างไม่ว่า กิจการจะเล็กว่าใหญ่ขนาดใหนเพียงใดก็ตาม คนของผมทุกคนไม่เว้นแม้สัตว์สักตัว ก็จงได้มีความซื่ิอสัตว์จงรักภักดีตลอดกาลตลอดสมัยจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน

 

ตามข้อสอง นำพาหมู่คณะ และลงมือออกนำหน้า บูรณะพัฒนาทุกรูปแบบเท่าที่จะทำกันได้ตั้งแต่ปี 2542 จนถึงปัจจุบัน 2553 การสร้าง ซ่อมบำรุงพัฒนาที่เห็นนี้เป็นเพียงบางส่วนที่พวกเราพากันทำจนได้รับการยอมรับทั้งภายในองค์กรและหน่วยงานอื่นๆ และขอมาดูตัวอย่างจากพวกเรา

สมตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก ที่ท่านบอกว่าพุทธภูมินี่ เป็นขี้ข้าเขา เที่ยวแส่ห่วงชาวบ้านไปทั่ว กลัวเขาไม่มีกินมีใช้ กลัวเขาจะไม่มีความสุขสะดวกสะบาย กลัวจะขาดแคลนไปด้วยประการทั้งปวง กลัวไม่ปลอดภัย กลัวไปทั่ว ที่ทำๆนี่ไม่ค่อยมีใครเขาบอกให้ทำสักเท่าไร ส่วนมาก มันแส่เองซะมาก

ก็ต้องโทษคนโบราณสมัยเก่า โทษวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณีของไทย โทษ ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์ที่สั่งสอนมาแถมบังคับอีกถ้าไม่ทำโดนตีอีกสมัยเด็กโดนบ่อย ว่าไม่ให้เป็นคนนิ่งดูดาย เป็นคนมือเท้าตาย หยิบจับอะไรไม่ได้ อยู่ที่ใหนอย่าได้เป็นภาระแก่ใคร ทำให้เขาให้มากกว่าที่เขาให้เรา แหมไอ้เราก็ดันจำคำสั่งสอนเหล่านั้นมาซะทั้งหมด โถก็มันโดนหวดมาซะไม่รู้เท่าไร ยิ่งท่านย่ากับแม่ใหญ่นี่ท่านระเบียบวินัยมาก ถ้ามัวลีลาท่ามากนี่ โดนขว้างด้วยกระโถน มันจะไม่จำได้ไง

 

ขอบันทึกภาพนี้ฝากไว้ให้ลูก หลานหมู่คณะ ว่าได้ร่วมกับหมู่ญาติสร้างศาลาเอนกประสงค์สร้างกันตามกำลังไว้ริมทาง ที่ในหมู่บ้านที่เกิด ภาพนี้สร้างกันเมื่อปี2532

 

เรื่องขวัญกำลังใจเป็นสี่งสำคัญไม่ว่างานเล็กงานใหญ่จะอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับหมู่คณะ ทั้งให้คำปรึกษา ออกแบบ วางแผน ควบคุมงาน ติดตามผล ดูแลความเรียบร้อยต่างๆ และระวังความปลอดภัยตลอด นี่เป็นการวางแผนขนย้ายของที่รถเครนยกเข้าไม่ถึง คนก็ยกไม่ไหว ทำการฝึกซ้อมก่อนการขนย้ายจริง

 

เพราะเรื่องขวัญกำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมาก และมีความห่วงใยในหมู่คณะเมื่อเกิดมีการเสียชีวิตลง ก็ได้ดูแลเป็นแม่งานตั้งแต่ต้นจนอวสานต์ ตั้งแต่เตรียมสถานที่ จัดเตรียมการในลำดับพิธีต่างๆ รวบรวมเงินช่วยเหลือครอบครัว จนแม้กระทั่งจุดไฟเผาด้วยตัวเอง อยู่เฝ้าไฟ เก็บกระดูก นำไปลอยอังคาร ดูแลเก็บข้าวของส่งครอบครัวผู้เสียชีวิตกลับภูมิลำเนา โดยยืนเฝ้าจนรถไปไกลลับสายตาด้วยใจที่ห่วงใย ว่าอนาคตคนข้างหลังของผู้ตายจะเป็นอย่างไร

 

ฝากไว้ในเรื่องงานสาธารณะโดยสนับสนุนโยบายขององค์กร ด้วยการออกแบบ ผลิต ติดตั้ง ซ่อมแซม อุปกรณ์สนามเด็กเล่น ทั้งออกแบบสร้าง และติดตั้งเกินกว่ายี่สิบแห่ง อุปกรณ์กีฬา โครงอาคารโรงเรียนที่ทำด้วยเหล็กและโรงเรียนที่ขาดแคลนตั้งอยู่ในที่กันดาร ที่ทำเรื่องขอมาที่องค์กรณ์และผ่านการเห็นชอบ ผมจะเป็นคนดูแลการออกแบบ และผลิตส่วนการติดตั้งเนื่องจากโรงเรียนส่วนมากอยู่ต่างจังหวัดห่างไกล ผมไปไม่ไหวเพราะสุขภาพไม่ดีแล้ว จะมีตัวแทนเป็นหัวหน้าชุดไปติดตั้งแทน จำนวนโรงเรียนนี่จำไม่ไหวเพราะไม่ได้บันทึกไว้ แม้กระทั่งวัดที่ใกล้เคียงที่ขอให้ทางองค์กรณ์ช่วยเหลือก็ไปดูแลให้เช่นกัน งานส่วนนี้เป็นนโยบายขององค์กรณ์ผมเพียงแต่สนับสนุนด้านปฏิบัติการซึ่งพากเราชาวหมู่คณะก็จะเต็มใจตั้งใจทำกันอย่างเต็มที่

 

บันทึกความเคารพรักถึงท่านผู้มีพระคุณใหญ่ เมื่อครั้งคุณยายกิมไล่ ชูโตชนะ (ผู้ที่ยกที่ดินให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อสร้างวิหาร และต่อมาคุณยาย และคณะกรรมการวิหารน้ำน้อยได้พากันถวายที่ดินที่สรางวิหารต่อองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว) ท่านเสียชีวิตลงก็ได้พาครอบครัวไปช่วยงานทุกอย่างเท่าทีจะทำได้ ก็ได้ส่งคุณยายไปสู่สุขคติ และเป็นคนจุดไฟเอง

ก็ขอคุณยายจงสู่สุขติและจงเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน เทอญ

 

อีกสองท่านที่จะบันทึกไว้ในฐานะลูกชายที่ปรารถนาพระโพธิญาณวิริยาธิกะพิเศษ ได้กระทำกับพ่อ แม่ผู้มีพระคุณล้นพ้นสุดพรรณรนา

เมื่อแม่เสียชีวิตลงโดยที่พวกลูกๆยังไม่โตกันมากนัก ขาดแคลนไปด้วยประการทั้งปวง ก็ได้จัดงานกันตามประสายาก แต่ก็ได้พาน้องๆที่ยังช่วยเหลือตัวเองกันได้ไม่มากนักทั้งหมด ช่วยกันตั้งแต่อาบน้ำศพที่อาบกันจริงๆ ช่วยกันเปลี่ยนเสื้อแต่งตัวให้ทุกอย่าง ในการจัดงานแม้พวกเราจะยากจน แต่ก็จัดกันอย่างเป็นพิเศษที่พวกเราจะทำกันได้ จัดทำความสะอาดศาลา รอบๆบริเวณทั้งหมดไม่ให้ดูน่ากลัว น้ำท่าตามโอ่งตามถังเททิ้งล้างใหม่ ด้วยผงซักฟอก อุปกรณ์ของใช้ในห้องน้ำเปลี่ยนใหม่หมดแม้กระทั่งขันน้ำ ข้าวของเครื่องครัวต่างๆที่ในศาลาทิ้งหมด จัดหามาใหม่หมด เพื่อไม่ให้ดูน่ารังเกียจ จะได้ใช้ของทุกอย่างได้สนิทใจ อุปกรณ์ของศาลาตั้งศพนี่ซ่อมใหม่สื่งใหนไม่มีแต่จำเป็นนี่ซื้อใหม่ทั้งหมด รวมทั้งถังขยะน้อยใหญ่พร้อมฝาปิดก็จัดหา และก็มีตั้งแต่นั้นมา เรื่องความสะอาดนี่ไม่ให้มีแม้แต่ก้นบุหรี่ทิ้งบนพื้นแม้แต่อันเดียว อยู่เฝ้าศพตลอดคอยเปิดโลงดูน้ำแข็งที่แช่ศพ จัดหาจัดเติมน้ำแข็งด้วยตัวเองทั้งกลางวันกลางคืนตลอด สมัยนั้นยังไม่มีโรงแช่เย็น จัดบรรยากาศงานไม่ให้ดูน่ากลัวช่วงกลางคืน อะไรที่จะดูน่ากลัว น่าอันตรายนี่จะจัดการเอาออกหมด ในการจัดการทุกอย่างเกี่ยวกับศพแม่จะทำด้วยมือตัวเองทั้งหมดโดยมีน้องๆช่วยกัน ไม่มีสัปเหร่อมาเกี่ยวข้องเลย และท้ายที่สุดก็เป็นคนจุดไฟส่งแม่ด้วยตัวเอง

จบงานนี้แล้วก็ได้เป็นแบบอย่างของคนในตำบลนั้นที่กล่าวขวัญถึงจนบางครั้งที่ไปในงานศพอื่นๆ โดยที่เขาจำไม่ได้ พูดถึงงานนี้ให้ได้ยินด้วยตัวเอง

ในชีวิตของแม่ที่ใฝ่ฝันคือการเป็นเจ้าภาพกฐิน และสร้างพระพุทธรูป และพวกเราแม้จะยากจนก็ได้พยายามช่วยกัน จนแม่และยาย ตา ได้เป็นเจ้าภาพกฐินและสร้างพระพุทธรูป สมดังที่แม่และยาย ตา ปรารถนา

ก็ขอผลาอานิสงค์ที่ลูกของแม่คนนี้ได้บำเพ็ญมาแล้ว ในการปรารถนาพระโพธิญาณวิริยาธิกะพิเศษ ตั้งแต่ต้นจนถีงบัดนี้และที่จะมีต่อเนื่องไปในอนาคตกาลอันเอนกอนันต์นั้น และอานิสงค์ที่แม่และยาย ตา ได้ขวนขวายเป็นเจ้าภาพกฐินและสร้างพระนี้ จงส่งผลให้ทั้งแม่และยาย ตา จงสู่สุขคติภพ หากยังต้องท่องเที่ยวไปในวัฏฏสงสารยังไม่เข้าถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่ายากจนเข็ญใจ คำว่าไม่มี คำว่าขัดข้อง คำว่าไม่รู้ คำว่าไม่สามารถจงอย่าได้มีกับแม่และยาย ตา และขอให้ไม่ว่าจะเกิดอีกเมื่อใดเท่าไรชาติก็ตาม ขอจงอย่าเป็น ลูกจ้าง ลูกน้อง หรือเป็นบ่าวไพร่ผู้ใด ขอจงเป็นแต่นาย เป็นแต่เพียงเจ้าของกิจการ ไม่ว่าจะเล็กหรือจะใหญ่สักปานใด ตลอดจนทรัพย์สินใดๆ ประดามี แม้แต่เศษด้ายที่ชายผ้า ถ้าไม่ให้ใครแล้วไซร้ใครก็เอาไปไม่ได้ ใครก็ทำอันตรายไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นใครมีเดชอำนาจวาสนา มากสักเพียงใดก็ตาม นับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน เทอญ