::: วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ครูบาอิน อินโท ครูบาฟ้าหลั่ง :::

ขอขอบพระคุณ คุณบอย Specialized ที่ได้ช่วยประสานงาน
ขอย้ายกระทู้นี้ กลับมาที่หน้า "พระเครื่อง-วัตถุมงคล > ประสบการณ์ เรื่องเล่า" อีกครั้ง

และขอขอบพระคุณทีมงานเวปพลังจิต ที่ได้อนุโมทนาบุญร่วมกับคณะลูกศิษย์
ของหลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท ที่ได้พบปะพูดคุย และร่วมสายธารบุญ
ผ่านทางกระทู้นี้...

ขอบารมีหลวงปู่ครูบาอิน ช่วยปกปักรักษา และอำนวยอวยพรในความอนุเคราะห์
ของผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ครับ...

ธีระยุทธ

 

ขออนุญาต ฉลองการกลับคืนสู่หน้ากระทู้ประสบการณ์
ด้วยการโพส ของเขียม ของหายาก
ที่วงการให้การยอมรับ ว่าสุดยอดหายากจริงๆ ของหลวงปู่ครูบาอิน

นั่นก็คือ.... พระสังกัจจายน์ เนื้อโลหะผสม....
ที่สร้างพร้อมพระกริ่งฟ้าหลั่งรุ่นแรก เมื่อปี 2539
โดยมีจำนวนการสร้าง เนื้อทองผสมชุบเมฆพัต 39 องค์
และเนื้อทองผสมกาไหล่ทอง จำนวน 39 องค์
รวมเป็น 78 องค์เท่านั้นครับ

ด้านหลังองค์พระตอกโค้ตรูปดอกกุหลาบพันปี
ซึ่งเป็นโค้ตเดียวกับที่ใช้ตอกพระกริ่งฟ้าหลั่งรุ่นแรก

ตั้งแต่สะสมพระของหลวงปู่มา ผมเพิ่งเห็น 3-4 องค์
(ไม่รวมของผู้พันสมศักดิ์ ถ้วยทอง ผู้สร้าง ซึ่งน่าจะเก็บองค์สวยๆ ไว้)
เมื่อปีก่อน ก็นำมาลงในนิตยสารเมืองพระให้ได้ชมกัน
และหลังจากนั้นก้อมีลงหน้าขาวดำ ให้แค่พอได้คิดถึง

องค์นี้ผมเพิ่งได้มาหมาดๆ เลยครับ
หลังจากตามเก็บมานาน เจ้าของจะใจอ่อนๆ แล้วคลาดไป...
ที่บอกว่าผมเจอมา 3-4 องค์ ผมจีบมาแล้วทั้งนั้น
สุดท้ายเจ้าของก็เหนียว... ไม่ยอมให้หลุดออกมาจากกรุ
ในเวปพระล้านนา เห็นมีโชว์อยู่สององค์เท่านั้น
ขอย้ำว่าโชว์ เท่านั้นครับ... ผมบุกมาแล้วทั้งคู่ แต่กรุไม่แตก
ดีใจมากที่ได้องค์นี้มาครับ

มาชมภาพกันเลยครับ






สวยคลาสสิคมาก...
ไม่ได้ดำเพอร์เฟ็ค แต่มีสภาพความเก่า การใช้งาน ตามอายุ
เมืองพระฉบับเดือนธันวาคม ปี ๒๕๕๑ ได้ลงประวัติการสร้างไว้ครับ





ในหน้ากลางก็ลงภาพให้ชมเป็นตัวอย่าง
สององค์ สุดยอดของความสมบูรณ์ เพอร์เฟ็คสุดๆ
เรียกว่า... เป็นองค์ดารากันเลยครับ

ใครพบเห็นที่ไหน เช็คโค้ตให้ดี แล้วเก็บได้เลย
พระได้รับการยอมรับในวงการครับ จบได้ ยังไม่มีปลอม
แต่ราคานี่ต้องแรงพอสมควร... ของมีน้อย กำหนดได้เต็มที่
อย่างองค์นี้ ให้เป็นหมื่นก็ยังไม่ปล่อย
เพราะปล่อยไปแล้วยังไม่รู้ว่าจะไปหาที่ไหน...
ท่านอื่นอาจจะปล่อย เพราะพอจะหาได้ แต่ผมจนใจ
ผมรอมาหลายปี เพิ่งได้เป็นเจ้าของ... ขอหวงก่อนครับ
ผมไม่ได้เว่อร์นะครับ ก็อย่างที่บอก ผมปล่อยไปแล้วผมไม่รู้จะหาที่ไหน
เลยขอหวงก่อน...

วันใดที่ผมได้องค์ที่สองมา ผมอาจจะปล่อยองค์นี้แค่ไม่กี่พันก็ได้
ใครจะไปรู้... เน๊อะ..

ธีระยุทธ

 

ขอบคุณคุณบอยครับ...

เพื่อนๆ ที่เห็นกระทู้นี้ โทรมาแสดงความยินดีกันหลายคนครับ
ผมยอมรับเลยว่า "กำลังเห่อ" เหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่ผมเก็บไว้สี่ห้าเหรียญแล้ว
แต่พระสังกัจจายน์รุ่นนี้ ก่อนหน้านี้ "ไม่มีเลย" ขออนุญาตเห่ออีกสักพัก
แล้วจะมาว่ากันต่อเรื่องวัตถุมงคลของหลวงปู่ครูบาอินครับ
แฮะ แฮะ

ธีระยุทธ

 

สวยงาม บาดตา ขอคาราวะ

 

เย้ๆๆๆ กลับมาแล้ว

 

เย้ๆๆกลับมาแล้ว ขอบคุณมากๆเลยครับพี่ไก่ที่อวยพรวันเกิดให้ผมนะครับ ไม่ได้โทรไปขอบคุณเลยครับพี่ ตังค์โทรศัพท์ยังไม่ได้เติมเลยครับ แหะๆ ช่วงนี้กรอบๆครับ อิอิ

พี่ไก่โพสภาพเหรียญรุ่น1ให้ผมดูแล้วเอามาเทียบกับของผมดู เลยทำให้ตัดสินใจได้เลยว่า ของผมเก๊แน่นอนแล้วครับ เศร้าเลย

พี่ไก่ครับแล้ว พิพิธภัณฑ์ของครูบาอินท่านจะเสร็จประมาณเดือนไหนเหรอครับ ผมจะได้เตรียมตัวไว้เนิ่นๆครับ อิอิ

 

ขอบคุณคุณฉัตร น้องโต้ง และคุณแม็กครับ
คิดถึงเพื่อนๆ พี่น้องทุกคนครับ...
รู้สึกเหมือนไปตกระกำอยู่โคโซโว แล้วได้กลับบ้าน อิอิ

คุณฉัตรขึ้นมาเชียงใหม่เมื่อไหร่อย่าลืมบอกนะครับ

น้องโต้งเอ๋ย เตรียมพระหลวงปู่จันทร์แก้วไว้เยอะๆ เน่อ มีเพื่อนๆ "ฝากขอ" ไว้หลายคน

คุณแม็กครับ... เรื่องวันเกิด เป็นเพราะผมเข้าไปในเวปของหลวงปู่ครูบาอิน
แล้วพอดี เห็นรายการ "ผู้ที่เกิดวันนี้" เห็นมีชื่อคุณแม็ก เลยได้มีโอกาสได้อวยพรวันเกิดครับ
ต้องขอบคุณคุณแม็กที่ลงข้อมูลวันเกิดไว้ ถึงได้ทราบครับ
เรื่องเหรียญ ก็คงต้องแสดงความเสียใจด้วย แต่ผมเชื่อครับ
ว่าด้วยความเคารพศรัทธาที่คุณแม็กมีต่อหลวงปู่ บวกกับวัตถุมงคลรุ่นอื่นๆ
ที่คุณแม็กเคยได้รับ เคยได้บูชาไป... ท่านจะช่วยปกป้องคุ้มครองคุณแม็ก
ให้อุ่นใจได้ครับ ว่าถ้าไม่เป็นเคราะห์กรรมหนักจนเกินไป ก็จะปัดเป่าไปได้

นึกๆ แล้วผมก็ยังเสียใจอยู่หน่อยๆ ที่ไม่ได้โพส "ชี้ตำหนิ" ไว้แต่เนิ่นๆ
คงจะมีเพื่อนๆ ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ โดนกันไปหลายท่านหลายคน
ว่าจะปลอบใจ... ใครมีเหรียญปลอมส่งมาให้ผม แลกรูปหล่อหลวงปู่ ยังงี้ดีไหมครับ
เก็บของปลอมออกตลาด ออกจากกลุ่มพวกเรา... แล้วก้อปลอบใจด้วยของแท้ๆ ที่พอมีอยู่
ไม่รู้เป็นไอเดียที่ดีป่าวคับ????

เรื่องอาคารพิพิธภัณฑ์ คงต้องค่อยเป็นค่อยไปครับ
พระอาจารย์กะคร่าวๆ ว่าตัวอาคารน่าจะเสร็จก่อนเข้าพรรษานี้
ส่วนพวกตู้โชว์ การตกแต่งภายใน การจัดวาง display ต่างๆ คงต้องหลังจากนั้น
ก็อาจจะต้องมีอีกสักเดือนสองเดือนหลังจากอาคารเสร็จครับ
สรุปว่ายังสรุปไม่ได้ว่าจะกำหนดเสร็จจริงๆ เมื่อไหร่
ต้องดูงบประมาณไปด้วยครับ... แต่ทันทีที่ได้ข่าวยังไงจะมาเรียนให้ทราบครับ

อันที่จริงช้าไปอีกนิด ก็พอโล่งใจหน่อยครับ
เพราะพระอาจารย์อยากให้หนังสือประวัติและวัตถุมงคลของหลวงปู่
เสร็จก่อนงานทำบุญเปิดอาคาร จะได้ใช้มอบผู้หลักผู้ใหญ่เป็นที่ระลึกในงาน
ส่วนหนึ่งก็ให้ลูกศิษย์ลูกหาได้สั่งซื้อไว้...

การทำหนังสือก็จะดีไปอย่าง ตรงที่คนที่จะคิดสะสมวัตถุมงคลของหลวงปู่
จะได้รู้จักที่มาที่ไป วัตถุมงคลก็จะเป็นมาตราฐานเป็นที่ยอมรับ
แต่ภาระหนักก็ตกที่คนทำ เพราะต้องทำออกมาให้ดีสมกับความคาดหวัง
และสมกับบารมีธรรมของหลวงปู่... เป็นอีกงานหนึ่งที่กำลังค่อยเป็นค่อยไปครับ

ขอขอบคุณเพื่อนๆ พี่น้องอีกครั้งที่คอยติดตามกระทู้นี้อยู่เสมอนะครับ

ธีระยุทธ

 

พูดเรื่องผ้ายันต์พรหมสี่หน้าแล้วผมนึกได้
หลังจากหลวงปู่ย้ายมาอยู่ที่วัดทุ่งปุยได้พักหนึ่ง
ทางวัดก็ได้จัดสร้างผ้ายันต์พรหมสี่หน้าแบบ “ย้อนยุค” ขึ้นมาครั้งหนึ่ง
อักขระเดียวกัน แต่รูปภาพ และอักขระ จะเป็นระเบียบเรียบร้อย มากกว่ารุ่นเก่า
ที่คงความสวยคลาสสิคแบบเดิมๆ ไว้ อีกอย่างผ้ายันต์รุ่นใหม่ที่สร้างจะป็นสีเหลือง
ในขณะที่ผ้ายันต์ยุคต้นนี้จะเป็นสีแดง จึงไม่สับสนแน่นอนครับ


ต้องรีบทำความเข้าใจก่อนนะครับ

ในล้านนา จะไม่มีคติการสร้าง พรมหม 4 หน้า ผ้ายันต์หรือ ยันต์ อะไรก็เเล้วแต่จะเรียก ว่า

ยันต์ พรหม 3 หน้า เป็น ยันต์เมตตา คนฮักคนหุม แม้แต่ยันต์เตียนก็ยังมี เลย

ตำหรับ แบบ เต็มสูตร ที่เห็นก็สามารถไปดูได้ที่ ตู้วัตถุมงคล ของวัดสวนดอกได้ นะครับ

ถ้าจะเรียกให้ถูกต้อง ต้อง

ผ้ายันต์ พรหม 3 หน้า ครับ

กถาพรหม 3 หน้า

อม สุวัณณะพรหมรัตตั๋ง อิตถียัง ปิยัง มะมะ
อม สุวัณณะพรหมรัตตั๋ง อิตถียัง ปิยัง มะมะ อมสาวหุม ติด
ด้วยความเคารพ

 

สาธุๆ



สวัสดีครับพี่ไก่ ^_^

ผมยังหวังเสื้อยันต์ ของหลวงปู่อยู่นะครับ ตอนนี้นี้จ้องไว้ก่อน ถ้ามีบุญเดือนหน้าคงได้ ช่วงนี้เริ่มเก็บเงินไว้บ้าง เผื่ออนาคต ปัจจุบัน ก็มีแค่พอกิน พอใช้ พอทำบุญบ้าง ร้อยสองร้อย

ขอแสดงความยินดีที่กระทู้หลวงปู่ ได้กลับมาอยู่ที่หาง่ายๆครับผม ถ้ามีวาสนาคงได้อยู่(เสื้อนะ) __^/|^__

______________________________
hello9
กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ สายอีสาน
กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ สายอีสาน มารายงานตัวกันหน่อยครับ

โครงการถวายพระบรมสารีริกธาตุทั่วทุกวัดฯ ทั่วภาคเหนือตอนล่าง
โครงการถวายพระบรมสารีริกธาตุทั่วทุกวัด สำนักสงฆ์สำนักปฏิบัิติธรรม ทั่วภาคเหนือตอนล่าง

 

สวัสดีครับพี่หนานผาบ...

ต้องขอขอบพระคุณพี่หนานที่กรุณาชี้แนะนะครับ
นับเป็นอีกความรู้หนึ่งที่ได้รับความกรุณาจากพี่หนาน
ถ้าพบเห็นข้อมูลไหน ที่ "ไม่ถูกไม่ต้อง" รบกวนชี้แนะด้วยครับ
เพื่อที่ศาสตร์ความรู้ล้านนาบ้านเรา จะได้รับการถ่ายทอดอย่างถูกต้อง
ผมเองก็จะได้เรียนรู้ไปด้วย... ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ

ธีระยุทธ

 

พระธาตุครูบาอิน อินโท มหาเถรฟ้าหลั่งแห่งเมืองเหนือครับ

งามแท้ หลากหลายสี
ขันต์ธาตุแท้ อริยะเจ้า
เรืองชื่อ ระบือไกล
ฉายาท่าน นามอินโท






http://palungjit.org/attachments/a.518530/



รูปภาพ ขอขอบคุณ pjo2517 ผู้เมตตามอบรูปและข้อมูลให้ครับ

 

สวัสดีครับน้อง....

ขอบคุณนะครับที่เอารูปมาโพสให้ชม ไม่ทราบว่าเป็นอัฐิ
และพระธาตุจากที่ไหนครับ...

หมายถึงใครเก็บไว้นะครับ...
จะได้แจ้งที่มาได้อย่างถูกต้องครับ

ธีระยุทธ

 

ขอโพสซ้ำรายการวัตถุมงคลวัดใหม่หนองหอยนะครับ
ท่านที่จะบูชาวัตถุมงคล กรุณาตรวจเช็ค รายการก่อนนะครับ
แล้วค่อยโอนเงิน จะได้ชัวร์ๆ ครับ สงสัยรายการไหน โทรสอบถามที่ผมได้ครับ
------------------------------------------------------------------------

รายการวัตถุมงคล
พระครูวรวุฒิคุณ (หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท)
ณ วัดใหม่หนองหอย สมทบทุนสร้างพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท
(แก้ไขล่าสุดวันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๓ ครับ)

เหรียญรุ่นลายเซนต์ “ขอให้รวย ขอให้อยู่ดีมีสุข เนื้อเงิน - เหรียญยืน/เหรียญรูปไข่ ๑,๕๐๐.-
เหรียญรุ่นลายเซนต์ “ขอให้รวย ขอให้อยู่ดีมีสุข เนื้อทองแดงรมดำ - เหรียญยืน/เหรียญรูปไข่ ๑๙๙.-
เหรียญรุ่นลายเซนต์ “ขอให้รวย ขอให้อยู่ดีมีสุข เนื้อทองแดงรมดำ - เหรียญยืน/เหรียญรูปไข่ พร้อมประคำ ๒๙๙.-
เหรียญยืนสี่เหลี่ยม อายุ ๙๒ ปี รุ่นแรกวัดใหม่หนองหอย (๒๕๓๖) ๒๙๙.-
เหรียญรุ่น สันติสุขกำเนิด (๒๕๓๖) เนื้อทองแดงผิวไฟ ๒๙๙.-
เหรียญรุ่น สันติสุขกำเนิด (๒๕๓๖) เนื้อกาไหล่ทอง ๔๙๙.-
เหรียญกลมเล็ก รุ่นฉลองอายุ ๑๐๐ ปี (๒๕๔๕) ๙๙.-
เหรียญรุ่น ๑๐๑ ปี (๒๕๔๕) ๙๙.-
ล็อกเกตใหญ่พร้อมห่วง รุ่นลายเซนต์ (สีเขียว/ สีฟ้า/ สีส้ม) ๓๕๐.-
รูปถ่าย เคลือบกรอบวิทยาศาสตร์ รูปนั่ง/รูปยืน ๑๙๙.-

พระสมเด็จ ๙๙ หลังยันต์นะ ตะกรุดเงิน ๖๙๙.-
พระสมเด็จปรกโพธิ์ หลังรูปเหมือน ติดจีวร ๙๙.-/ โรยพลอยกินบ่อเสี้ยง ๑๕๙.-
พระสมเด็จผาสุข หลังปั๊มยันต์แดง ๑๓๙.-
พระสมเด็จไจยะเบงชร พิมพ์กรอบกระจก หลังยันต์ฟ้าฟีก ๒๙๙.-
พระคงเนื้อดินเผา รุ่นแรก ๙๙.-

ผ้ายันต์นางกวัก ยุคต้น ๑๙๙.-
ผ้ายันต์พระพรหม ยุคต้น ๑๙๙.-
ผ้ายันต์จั๊กกิ้มล้อมโลก ปี ๒๕๔๕ ฉลองอายุ ๑๐๐ ปี ๙๙.-
ผ้ายันต์กุณพระเจ้า ปี ๒๕๔๕ ฉลองอายุ ๑๐๐ ปี ๙๙.-
ผ้ายันต์ อภิมหายันต์ ๑๐๘ ขนาดโปสเตอร์ สีเหลือง/สีแดง ๑๙๙.-
ผ้ายันต์ธงแขวนรถ ๙๙.-
เสื้อยันต์มหาอุด รุ่นแรก ๓๙๙.-

พระผงอังคารธาตุ (มี ๖ สี ดำ-ขาว-เขียว-เหลือง-สีไม้-ก้นครก)
พิมพ์เล็ก ๔๙.-/ พิมพ์ใหญ่ ๑๙๙.-/ ก้นครก ๒๙๙.-/ ชุดกรรมการ ๖ สี ๑,๔๙๙.-

ดาบสะหลี๋กัญไชย มหาไจยะมงคล ๑๐๑ ปี (ดาบเดี่ยว) ๗,๕๐๐.-
รูปหล่อครูบาอิน หน้าตัก ๙ นิ้ว ที่ระลึกพระราชทานเพลิงศพ เนื้อปูน ๑,๕๐๐ (ไม่จัดส่งทางไปรษณีย์)

สนใจร่วมทำบุญ
สามารถติดต่อบูชาด้วยตนเองได้ที่วัดใหม่หนองหอย หรือติดต่อ...
พระครูสังวรยติกิจ (พระอาจารย์อินทร จิตตสังวโร) เจ้าอาวาสวัดใหม่หนองหอย
หมู่ที่ ๖ ต.สันติสุข อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่ ๕๐๑๖๐ โทร. ๐๘-๑๙๙๒-๐๔๐๗ โทรสาร. ๐-๕๓๓๖-๗๙๗๑

หรือโอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์ ธ.ไทยพาณิชย์ สาขาทุ่งเสี้ยว (สันป่าตอง)
ชื่อบัญชี กองบุญครูบาอิน อินโท เลขที่บัญชี ๖๖๑-๒-๒-๓๐๐๔๗

รายละเอียดวัตถุมงคลแต่ละชนิด สามารถติดตามได้ในกระดาน "-:- สนทนาเกี่ยวกับวัตถุมงคล -:- "
หรือ โพสข้อความสอบถามได้ในกระดานสนทนาเดียวกันครับ

สุโข ปุญฺญสฺสํ อุจฺจโย
การสะสมบุญนำมาซึ่งความสุข

 

ของคุณโจครับ

คุณโจได้อังคารธาตุของหลวงปู่ไปแล้วได้แปรสภาพเป็นพระธาตุครับ

อีกเรื่องหนึ่งขอรบกวนพี่wannabexcite หน่อยครับ คือว่าพี่เคยนำคลิปธรรมะหลวงปู่ครูบามาลงไม่ทราบว่าจะขอรบกวนขอลิงค์อีกซ่ะครั้งได้มั่ยครับ เพื่อเป็นอนุสติและนำมานั่งภาวนาอ่ะครับ

 

ยิ๋นดีตวยคับ...อ้ายไก่..ปิ๊กบ้านแล้วน่อ.........

 

ร่วมุญนะครับ

กระจายบุญครับ ....... ขอตกค้างวัดฟ้าหลั่ง...ของแท้...

 

ป่าซาง....เมืองบุญหลวง(ธรรมะสัญจรโหน่ง/แมวขาว)

เมื่อหลายวันก่อน....ผมได้มีโอกาสไปตระเวนกราบพระเถระพร้อมพี่ไก่ ที่สายอำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน 1.วัดหนองเงือก(ครูบาศรีวัย) 2.วัดหมูเปิ่ง(ครูบาข่าย) 3.วัดป่าซางน้อย(ครูบาสุขบท)......555.....หนีงานไปหาบุญดีกว่า<O</O
วันอาทิตย์นี้ของหลบงานที่กองเป็นภูเขาก่อน...ห่างหายจากการไปธรรมะสัญจรซะนาน ...พอดีหลายวันก่อนพี่ไก่ออกปากชวน “ไปป่าซางก่ออ้ายโหน่ง” เราก็รีบรับปากแบบไม่ชักช้าได้เลยครับ เริ่มจากไปรับพี่ไก่ที่บ้านมะจำโรง อ.สันป่าตองก่อน (บ้านพี่ไก่มีต้นมะจำโรงขนาดใหญ่มากๆ บางทีอาจใหญ่กว่าต้นยางแถวสารภีเสียอีก และนี่เองเป็นที่มาของชื่อ พี่ไก่เก๊าไม้หลวง” ออกจากสันป่าตองไปทาง อ.ดอยหล่อก่อนข้ามสะพานแม่ขานเลี้ยวซ้ายเลยครับ ตรงไปเรื่อย เลี้ยวไปเลี้ยวมา (หากไปไม่ถูกถามชาวบ้านเอานะว่าไปป่าซางทางไหน)แป็บเดียวก้อถึงป่าซางครับทางนี้ไกล้มากๆนะถ้าเทียบไปทางลำพูน<O</O
วัดแรกวัดหนองเงือก ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนเลยว่าแถบพื้นที่ อ.ป่าซาง จ.ลำพูนย้อนไปเมื่อประมาณ 200 กว่าปีที่แล้ว พระเจ้ากาวีระแห่งล้านนาได้กวาดต้อนผู้คนจากเมืองยองที่ตั้งอยู่แถบเมืองเชียงตุงมาตั้งถิ่นฐานบริเวณนี้ เรียกว่ายุคเก็บผักใส่ซ้า(ตระกร้า)...เก็บข้าใส่เมือง ประชากรกว่า 80 % ของอำเภอป่าซางจึงเป็นชาวยองครับ วัดหนองเงือกนี้ก้อเช่นกันเป็นวัดของชาวยอง มีเจ้าอาวาสรูปปัจจุบันคือ ครูบาศรีวัย วันนี้พอผมกับพี่ไก่ไปถึงครูบาศรีวัยท่านนั่งที่กระท่อมข้างกุฏิท่านพอดีครับ...ผมกะพี่ไก่เลยปรี่ไปไหว้สาท่านเลย..... ท่านถามว่ามาจากไหนกัน เราสองคนก้อแนะนำตัวแล้วเราก้อคุยกับท่านอยู่หลายเรื่องประมาณชั่วโมงกว่าๆเห็นจะได้ ... เอ่เท่าที่ผมจำได้ท่านเล่าเรื่องการสวดธรรมโบราณทำนองแบบชาวยองที่จะให้ระดับเสียงไม่สูงมาก โบราณท่านเทียบเอาไว้ว่าระดับเสียงเท่านกเขาเหิน ต่างกับสำเนียงแบบเชียงใหม่ที่จะแหลมสูง แต่แบบชาวยองก้อเพราะไปอีกอย่างผมกับพี่ไก่เคลิ้มเลย..ท่านเล่าธรรมโบราณหลายเรื่องจนมาถึงธรรมที่พี่ไก่ตั้งประเด็นมาว่า ธรรมไจยะสังฆหะ (ธรรมที่หลวงปู่ครูบาอินอินโทใช้เสกดาบฟ้าหลั่งไงครับจำได้บ่) ครูบาศรีวัยท่านว่าธรรมบทนี้สอดแทรกคาถาดาบสหรี๋กัญไจเอาไว้เป็นคาถาที่เป็นเอกอุทางไล่ผีปีศาจสิ่งไม่ดี ผีบางตนไล่ยังไงก้อไม่ไปต้องใช้บทนี้แหละชะงักนักแล.... นอกนี้ท่านยังเล่าไว้น่าคิดอีกอย่างว่าคาถาไล่ผีแท้จริงแล้วอาจไม่จำเป็นเพราะตามคำสอนของครูบาวัดพระพุทธบาทตากผ้าที่เคยสอนไว้ว่า คาถา/เครื่องรางไล่ผี เหมือนเราไปทำร้ายเขาบางครั้งเขายังไม่ได้ทำอะไรเราเลย.... แม้เขาทำอะไรเราไม่ได้แต่เขาก้อเอาไปลงกับคนไกล้ตัวกับเราแทน คาถาที่ชะงักคือสองมือกับหนึ่งปากนี่แหละพนมมือกับบอกผีไปเลยว่า....เราชืออะไร.....มาทำอะไร......หากรบกวนท่านผีทั้งหลายก้อขอสูมาเต๊อะ(ขอโทษ) และท่านยังได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับ”ครูบาศรีอริยวังโส” ท่านเป็นพระมหาเถระที่ชาวป่าซางให้ความเคารพเป็นอย่างสูง เราท่านรู้จักในนาม “ครูบาป่าบุก” ที่เหรียญของท่านกำลังมาแรงในช่วงนี้ กระดูกท่านเมื่อเผาแล้ว ใสเป็นแก้ว และขณะเผาก้อมีพระธาตุเป็นลำแสงพุ่งออกมาขณะเผา เป็นที่โจษจันถึงทุกวันนี้ นอกนี้ผมกับพี่ไก่ยังไปดูที่ตู้วัตถุมงคลของวัดตอนนี้เหลือรูปหล่อลอยองค์รุ่นแรกของท่านนะ มีตระกรุด และลูกประคำนะ ครูบาศรียูรท่านนี้แหละครับท่านเป็นหนึ่งในผู้ปลุกเสกล็อกเก็ต มหามงคล108 ครูบาอินอินโท ที่หลายท่านมีอยู่<O</O
วัดที่สอง วัดหมูเปิ่ง อยู่ห่างจากวัดแรกประมาณ 3 กิโลนะ...วัดหมูเปิ่งมีมาหลายร้อยปีแล้วมีประวัติเริ่มสร้างมาตั้งแต่สมัยหริภุญไชย วันี้มีเจ้าอารามคือ หลวงปู่ครูบาข่าย ท่านอยู่นิ่ง เงียบ แต่แรงจริงๆประวัติของท่านเท่าที่ได้รับฟังจากพระที่ดูแลบู้ๆทั้งนั้น ท่านยังไม่ยองให้ใครสร้างเหรียญ หรือล็อคเก็ต พี่ไก่ไปถามท่านบอกว่า เหรียญเท่าที่มีกันอยู่ทุกวันนี้ก็ บ่ รู้จะเอาไปทำไมแล้ว เฮ่อ...คงต้องรออีกต่อไปนะครับตอนนี้ที่วัดยังพอมีวัตถุมลคลของท่านเหลือนิดหน่อยเป็นตระกรุด, เบี้ยแก้ที่สร้างโดยมวลสารที่หลวงปู่รวบรวมไว้ หลวงปู่ครูบาข่ายท่าน 92 ปีแล้วครับสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง คราวที่แล้วก้อเข้าโรงพยาบาลแต่ว่าเข็มฉีดยาแทงไม่เข้า......อ๊ะๆๆ....ท่านได้เสกล็อตเก็ด มหามงคล 108 หลวงปู่ครูบาอินอินโทด้วยนะครับ ....งานนี้ผมถอดสร้อยพระที่คอขอท่านซาตพลังให้หน่อยครับ...555 ....ไหว้สาท่านครูบาข่ายผมกะพี่ไก่ก้อออกเดินทางต่อ<O</O
วัดที่สามวัดป่าซางน้อย “ครูบาสุข” ฮั่นแน่หลายท่านรู้จักวัดนี้นะครับเพราะเหรียญครูบาศรีวิชัยปี 36 อันโด่งดัง หนึ่งในผู้ปลุกเสกคือหลวงปู่ครูบาสุขครับ ท่านเคยสร้างเหรียญรุ่น 1 มาแล้วซึ่งขณะนี้เป็นที่ต้องการเป็นอย่างมาก และหมดไปจากวัดแล้ว ตอนนี้ท่านเลยจะสร้างเหรียญรุ่นบูรณะพระธาตุวัดป่าซางน้อยเพื่อหาทุนทรัพย์ในการบูรณะพระธาตุวัดป่าซางน้อย ทำเนื้อเดียวมั้งครับ ...ไง ...หากเข้าไปก้อไปถามไถ่ที่หลวงปู่ครูบาสุขท่านโดยตรงนะครับ...บอกบุญเผื่อไว้เลย วันที่ผมกะพี่ไก่ไปยังรอดูแบบเหรียญอยู่นะ...อดใจแป๊บเดียว..ท่านบอกว่าอันนี้ท่านสร้างเองไม่ต้องให้ใครมาสร้างให้....เงินที่ได้เข้าพระธาตุทั้งหมด....5555 แถมท้ายอีกนิดหลวงปู่ครูบาสุขบทท่านนี้ท่านก้อเป็นผู้หนึ่งที่ปลุกเสกล็อคเก็ตมหามงคล 108 ครูบาอินอินโท นะครับ ล็อคเก็ตชุดนี้มีพระมหาเถระเจ้ามากมายทั่งประเทศอฐิษฐานจิตให้นะครับ......ทำได้ดีจริงๆ วันนี้คงต้องจบลงที่วัดป่าซางน้อยนะครับเล่าไปตามที่จำได้ครับ...พอดีผมคนความจำไม่ดีหากพี่ไก่เห็นว่าตกหล่นก้อเพิ่มเติมได้นะครับ55555...(โปรดติดตามตอนต่อไป...)<O</O

 

สังเกตหน้าตาหลวงปู่ ความคมชัดของเหรียญต่างกันอย่างเหนได้ชัด
ความคมชัดของตัวอักษร






=====================================


สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ
วันนี้ผมมีความปลื้มใจมาขยายให้ฟังต่อครับ... แฮ่ะๆๆ

จากการะทู้ชี้ตำหนิเหรียญหลวงปู่ครูบาอินรุ่นแรก ที่ผมได้โพสไว้ในกระทู้นี้เป็นที่แรก
หลังจากนั้นผมได้นำข้อมูลเดียวกันไปโพสไว้ในเวปไซต์ Pralanna.com
เพื่อให้ผู้ที่สนใจพระเกจิทางเหนือ ได้ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงขั้นต้น




ก็มีเพื่อนๆ เข้ามาชมกระทู้กันหลายคนครับ...
ผมหวังว่า กระทู้นี้ จะช่วยเป็นแนวทางในการเลือกสะสมเหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่
แยกแยะพระแท้ กับพระเก๊ ออกจากัน
และที่สำคัญจะได้เป็นภูมิคุ้มกัน ป้องกันภัยจากพวกเหรียญเก๊เหรียญปลอมได้บ้าง



ต้องขอขอบพระคุณ อ.น้อย ไอยรา ที่ได้นำเอากระทู้นี้
ไปลงประชาสัมพันธ์ไว้ในหนังสือพิมพ์ เชียงใหม่นิวส์ เมื่อวันจันทร์ก่อน
ข้อมูลชี้แท้/เก๊นี้ ก็คงจะขยายวงกว้างไปยังผู้อ่านของเชียงใหม่นิวส์อีกบ้าง
ไม่มากก็น้อยครับ...

ธีระยุทธ

 

เห็นคุณโหน่งเปิดประเด็นไว้แล้ว ก็จะมาขอเพิ่มเติมครับ...

เริ่มต้นที่วัดหนองเงือก...

นี่อาจจะเป็นครั้งแรกครับ ที่ได้มีโอกาสนั่งสนทนากับครูบาศรีวัยท่านอย่างเป็นจริงเป็นจัง
และเป็นการสนทนาที่นาน และมากมายหลายเรื่องราว จากเรื่องหนึ่งโยงไปสู่อีกเรื่องหนึ่ง
สลับกับการที่ท่านได้ร่ำ ลำดับ สาธยาย "บทธัมม์ล้านนา" ตามสำเนียง "เมืองยอง"
ดังที่คุณโหน่งได้เล่าให้ฟังแล้ว....

ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้บทสนทนาในวันนั้น ไหลลื่น จนเวลาผ่านไปร่วมสองชั่วโมงโดยไม่รู้ตัว
เกือบทำให้ท่านไม่ได้ฉันเพล ซะแล้ว....

สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตุได้... ครูบาศรีวัยท่านถือได้ว่า "รอบรู้" ในธัมม์ล้านนาไม่น้อย
อย่างเรื่องการเทศน์ในสำเนียงเมืองยอง...
ดังที่ท่านว่าธัมม์บทเดียวกับของเชียงใหม่ แต่เทศน์ด้วยสำเนียงที่แตกต่างกัน
ไม่ว่าเปล่า... ท่านก็หยิบยกเอาพระธัมม์ขึ้นมาเทศน์ใส่ทำนองเสียงเอื้อนปาน "นกเขาเหิร" ทันที

ผมเป็นคนชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้ว...
บางบทที่พอได้ลักจำมาเมื่อครั้งยังเป็นเด็กวิ่งเล่นในกุฏิวัด ก็แอบท่องตาม
บทไหนท่องไม่ได้ จำไม่ได้ ก็นั่งฟังเพลินๆ ไป....
แต่ก็อย่างท่านว่า ทำนองเชียงใหม่ กับทำนองเมืองยอง ต่างกันอย่างแท้จริง

อย่างเทศน์บทมัทรีนี่... ท่านก็ยกเอาตอนที่เทวดา แปลงเป็นราชสีห์และเสือมาขวางทาง
ไม่ให้พระนางมัทรี กลับไปทันได้ขัดขวางการบริจาคทานของพระเวสสันดร
ถ้าเป็นเทศน์สำเนียงเชียงใหม่ก็จะโหยหวนขนาดเอาปี่ชวาเป่าตามแล้วคนฟังน้ำตาไหล
แต่สำเนียงเมืองยอง เสียงทุ้มๆ นุ่มเรียบ แต่ก็บีบเค้นเอาอารมณ์ของผู้เป็นแม่ที่ร่ำให้ปิ่มจะขาดใจ
ได้อย่างไพเราะไม่แพ้กัน...

ทุกวันนี้ จะมีพระเชื้อสายยอง ผู้ที่สามารถสืบสานและถ่ายทอด วิถีเทศน์ วิถีธัมม์แบบยอง ได้อีกสักกี่รูป

ไม่รู้ว่าลูกศิษย์ลูกหาวัดหนองเงือก ได้เคยอัดเทปอัดเสียงท่านไว้หรือเปล่า
เพราะพิจารณาจากสังขารในวัยเจ็บสิบกว่าย่างแปดสิบของครูบาท่านในวันนี้
คงจะมีแรงและพลังที่จะถ่ายทอดสำเนียงสวดธัมม์แบบยองได้อีกไม่กี่ปีเท่านั้น
สาธุ... ผมมิได้มีเจตนา "ค่ำอายุ" หลวงปู่ครูบา... แต่ปรารภด้วยความเข้าใจในสังขาร แต่เท่านั้น

ท่านเล่าอีกว่า... เมื่อปีก่อน ท่านเคยรับนิมนต์ไปเทศน์ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์กรมประชาสัมพันธ์
ของจังหวัดลำปาง... ซึ่งเป็นเครื่อข่ายช่อง 11 ในเขตภูมิภาค
ไม่รู้ว่าทางสถานีจะเก็บเทปไว้อยู่หรือเปล่า... ถ้ามีโอกาส หรือมีผู้อ่านกระทู้นี้เจอ
และมีส่วนเกี่ยวข้องกับ สทท. ลำปาง ช่วยมองๆ หาเทปนี้ไว้ให้ผมด้วยนะครับ
เพราะในวันหนึ่งข้างหน้า มันจะเป็น บันทึกหน้าหนึ่งของพระเถระล้านนาเชื้อสายยอง
นามว่า พระครูโพธิโสภณ หรือ ครูบาศรีวัย โพธิวังโส วัดหนองเงือก นี่เอง...

ไม่เพียงแต่ลีลาการเทศน์แบบเมืองยอง ที่ท่านได้รับถ่ายทอดมาเท่านั้น
แต่ยังมี วิชาการสร้างตะกรุด ตามวิถีชาวยองที่ท่านได้รับสืบทอดมา
ตั้งแต่ครั้งสมัยที่ครูบาญานะ ครูบาเหนียงเป็ด และครูบากึ่งม้า ท่านนำติดตัวมาจากเมืองยอง
ก่อนที่จะมาร่วมกันสร้างวัดวาอารามอยู่ในเขตป่าซาง ตามยุคสมัย
"เก็บผักใส่ซ้า เก็บข้าใส่เมือง" ของพระเจ้ากาวีละ เจ้าหลวงเชียงใหม่

ในบรรดา... สามครูบา...

ครูบากึ่งม้า ก็ไปสร้างพระพุทธรูป "พระเจ้าตาเขียว" ที่วัดบ้านเหล่า พระเจ้าตาเขียว
พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ที่เชื่อกันว่าพระอินทร์แปลงร่างเป็นตาปะขาว มาแกะสลักแก้วมณีสีเขียวสด
ใส่เป็นดวงตาของพระพุทธรูป ท่านจึงได้รับการเรียกขานว่า "พระเจ้าตาเขียว" นับตั้งแต่นั้นมา
(เรื่องพระเจ้าตาเขียว มีส่วนที่เกี่ยวข้องกับปาฏิหาริย์ ของครูบาอินด้วยครับ
ไว้มีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังต่อ... มีภาพประกอบตีพิมพ์ลงหนังสือมาแล้วด้วยครับ)

ครูบาเหนียงเป็ด หรือครูบาคางเป็ด วัดฉางข้าวน้อยใต้...
ครูบาศรีวัยท่านกล่าวถึงครูบาเหนียงเป็ด (ขออนุญาตใช้ชื่อท่านว่าครูบาเหนียงเป็ดตามความเคยชินนะครับ)
นามเต็มของท่านคือ ครูบาเจ้ากัณฑา เรวัจจะ หรือเทียบชื่อภาษากลางก็คือ ครูบาคางเป็ด
ท่านเป็นชาวยองที่อพยพมาอยู่ในระแวกป่าซางนี้ร่วมสมัยยุคนั้น
ตอนเป็นเด็กท่านถูกแม่เลี้ยง (ภาษาเหนือเรียกว่า.. แม่น้า) ข่มเหงน้ำใจ
ด้วยการห่อข้าวกลางวันให้ท่านเอาไปกินกลางทุ่งนา ยามต้องออกไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควายให้พ่อ
กับข้าวที่ห่อให้กินทุกวันคือ "เหนียงเป็ด" ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจด้วยตนมิใช่ลูกที่แท้จริง
ท่านจึงเก็บรวบรวมเหนียงเป็ด (คาง/คอ) เป็ดมาตากแห้ง เก็บไว้เตือนตน
สุดท้ายท่านตัดสินใจออกจากบ้าน และต่อมาก็ได้บวชอยู่ที่วัดฉางข้าวน้อย
ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เชียวชาญในสรรพวิชา ดปรดญาติโยมตราบจนมรณะภาพ
และเกิดอัศจรรย์มีแสงเหมือนดวงไฟ (พระธาตุ) พุ่งขึ้นลงจากกองเฒ่าอัฐิของท่านทั้งวันทั้งคืน
ผู้คนจึงเชื่อว่า ท่านเป็นพระอรหันต์ สำเร็จธรรมชั้นสูงไปแล้ว จึงได้ก่อสร้างเจดีย์
บรรจุอัฐิและอังคารธาตุของท่าน รวมทั้ง เหนียงเป็ดแห้งปิดทอง ที่ท่านเก็บรักษาไว้เจริญสติ
กลายเป็นพระธาตุหน้าวัดฉางข้าวน้อย ที่งดงาม เป็นที่สักการะบูชาของผู้คนถึงปัจจุบัน

ครูบาศรีวัยท่านเล่าประวัติโดยย่อของครูบาเหนียงเป็ดให้พวกเราฟังครับ...
ท่านยังเล่าอีกว่า เหตุการณ์นี้ คล้ายๆ กับตอนปลงศพ "ครูบาศรี อริยวังโส" วัดป่าบุก

แต่สมัยครูบาศรีนี่ ตื่นเต้นกว่านี้อีกครับ
เพราะยังไม่ทันได้เผาศพ แต่พิธีอัญเชิญศพท่านขึ้นสู่ปราสาท เชิงตะกอน
หรือทางเหนือเรียก นิมนต์ท่านขึ้นยองขอน... ฝาโลงที่บรรจุร่างท่านก็เกิดเสียงตึงๆๆๆ
ท่ามกลางแวดล้อมของครูบาสังฆะเจ้าร้อยกว่ารูปที่มาสวดมาติกา
ครูบาศรีวัยท่านก็เป็นหนึ่งในนั้น...

ท่านเล่าว่าพอเปิดฝาโลงเท่านั้น ก็มีแสงสว่างเป็นดวงๆ พุ่งออกจากโลงศพของครูบาศรี
สร้างความปีติที่ได้เห็นพระธาตุบังเกิดขึ้นบนสรีระสังขารของครูบา... แม้จะยังไม่ได้เผาร่างของท่านก็ตาม
ชาวบ้านคงจะแตกตื่นกันน่าดู... เท่าที่ผมได้อ่านประวัติของครูบาศรี ก็มีพูดถึงเรื่องพระธาตุของท่าน
แต่เป็นเมื่อครั้งเผาศพท่านเสร็จ ก็เกิดดวงไฟวิ่งขึ้นลงตรงกองฟอน อยู่หลายวัน...

คนแย่งเก็บพระธาตุกันน่าดู ครูบาศรีวัยท่านเล่าให้ฟัง พร้อมทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะครับ...

เหลืออีกครูบาหนึ่ง... นั่นก็คือ ครูบาญานะ
ที่ท่านเลือกเดินทางตอมาสร้างวัดหนองเงือก ที่ครูบาศรีวัยท่านจำพรรษาอยู่ปัจจุบันนี่แหละครับ
ครูบาญานะท่านเป็นอุปัชฌาย์ และเป็นครูกรรมฐานให้กับพระเถระในเขตป่าซางหลายรูป
อาทิ ครูบาศรี อริยวังโส วัดป่าบุก, ครูบาอ้าย วัดสะปุ๋งน้อย, ครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้าเป็นต้น
ถ้าจะเรียกตามสำนวนหนังจีนกำลังภายใน... อาจจะกล่าวได้ว่า
ครูบาอาจารย์ที่ยกตัวอย่างมาข้างต้น ล้วนเป็น "ศิษย์พี่" ของครูบาศรีวัย
แต่สำหรับครูบาศรีวัยท่านเอง ถือเอาพระเถระทั้งหลายที่กล่าวมา เป็น "อาจารย์" ของท่านทั้งสิ้น

สิ่งที่เป็นวิชชาทางเมืองยองที่ท่านได้รับถ่ายทอดมา และได้เดินทางย้อนรอยอาณาจักรเวียงยอง
กลับไปศึกษาเล่าเรียนวิชาของบ้านเกิดเมืองนอนของบรรพบุรุษท่าน ส่วนหนึ่งก็คือคาถาอาคม
อย่างเช่นที่กำลังออกให้บูชากันตอนนี้ คือ "ยันต์หอระมานเกือกฝุ่น หรือ ตะกรุดหนุมานคลุกฝุ่น"
ซึ่งเป็นตำหรับยองของแท้ ที่ท่านบอกว่าท่านลงอักขระ ถักเสกด้วยตัวของท่านเอง...
นี่ก็เป็นวิชาหนึ่งที่ท่านร่ำเรียนมาจากพ่อหนานนันทา ชาวยองที่ไปพำนักอยู่ใน จ.แพร่ นั่นเอง

นอกจากนี้ก็ยังมี รุปหล่อรุ่นแรก, และสร้อยประคำวิมุตติ...
ซึ่งลูกศิษย์ (น่าจะเป็นคุณเอก "มากับพระครับ" จากเวป เกจิ ๑๐๘) เป็นผู้สร้างถวาย
ออกให้บูชาอยู่ในขณะนี้ แต่ถ้าจะถามถึงวิชายองแท้ ก็คงจะมีแต่ตะกรุดนี้เท่านั้น
ในอนาคตไม่แน่ เราอาจจะได้รับเมตตาจากครูบาท่าน จัดสร้างจัดทำ วัตถุมงคล
ตามศาสตร์และศิลป์แบบยองที่หาชมได้ยากจากที่อื่นครับ

เรื่องที่ได้คุยกับครูบาศรีวัยท่านยังมีอีกเยอะ... เกรงว่าจะเล่ากันไม่หวาดไม่ไหว
จึงขอตัดตอนมาถึงเรื่องหนึ่งที่ผมบังเอิญได้ถามท่าน เพราะเห็นว่าท่านเชียวชาญธัมม์ล้านนา
ดังที่คุณโหน่งได้เกริ่นๆ ไว้แล้ว นั่นก็คือ "ธัมม์จัยยะสังคหะ" ซึ่งเป็นธัมม์ล้านนาที่กล่าวถึง
ประวัติของเจ้า “จัยยะสังคหะกุมาร” โดยมีการลำดับประวัติการเกิดต่งๆ และในตอนหนึ่งของธัมม์บทนี้
กล่าวถึงพิธีกรรมที่ จัยยะสังคหะกุมารซึ่งเป็นผู้ที่รอบรู้เรื่องยาสมุนไพรและพระเวทย์คาถา
ได้จัดการผสมยาเพื่อนำมารักษาหญิงงามที่ตนรัก ซึ่งเมื่อรวบรวมตัวยาได้เรียบร้อยแล้ว
ก็ได้จัดเครื่องสักการะบูชา พลีกรรมขึ้น และปลุกเสก ด้วยบทพระคาถาความว่า

“โอม ติ๊ปปะสะหะ มังสะดาบเถี่ยนกล้า....... เจติยะถะวิสสะติ สวาหายฯ”
(ค่อนข้างยาว ตัดทอนก่อน เดี๋ยวกระทู้นี้จะยาวไป)

เมื่อทำพิธีปลุกเสกยาแล้วก็ได้รักษาคนรักจนหายขาด ต่อมาจัยยะสังคหะกุมาร ก็ได้รักษาอาการป่วยของเจ้า
เมืองปาฏะลีบุตร จึงได้รับพระราชทานทองคำก้อนใหญ่ และพระองค์ก็ได้ยกบ้านยกเมืองให้และอภิเษกจัย
ยะสังคหะกุมารเป็นเจ้าเมือง ชิ่อว่า “ธัมมะสังคหะราชา” ปกครองบ้านเมืองสืบไป

จุดสำคัญอยู่ตรงคาถาที่ใช้ปลุกเสกนี่แหละครับ...
เพราะเป็นคาถาบทเดียวกับที่หลวงปู่ครูบาอินท่านใช้เสกดาบสะหลีกัญไชย
เป็นธัมม์ล้านนาที่เมื่อตัดตอนเอาเฉพาะส่วนที่เป็นพระคาถาแล้ว สามารถนำมาจารเป็นแผ่นยันต์
อีกทั้งยังเป็นพระคาถาที่ใช้อธิษฐานบูชาดาบสรีกัญไชยของหลวงปู่ครูบาอินอีกด้วย
ผู้ที่เคยอ่านประวัติการสร้างดาบสหลีกัญไชย ในเวปของหลวงปู่ครูบาอินก็คงจะพอทราบนะครับ

คาถาบทเดียวกันนี้ ท่านอาจารย์ชนินทร์ ชนินโท ศิษย์รัศมีพรหมโพธิโก
และเป็นผู้หนึ่งที่ได้สืบทอดวิชาการสร้างยันต์ และสร้างดายสหลีกัญไชย จากครูบาขันแก้ว
วัดสันพระเจ้าแดง ที่ได้รับสืบทอดมาจากครูบาชุ่ม วัดวังมุย ตกทอดมาจากครูบาเจ้าศรีวิชัย
ก็ยืนยันกับผมเช่นเดียวกันว่า.... "เป็นธัมม์บทเดียวกัน"

พอได้โอกาสสนทนากับครูบาศรีวัย ผู้ที่ผมเชื่อว่าท่านก็เชี่ยวชาญเรื่องธัมม์ล้านนาไม่แพ้ใคร
ท่านก็ยืนยันว่า ธัมม์นี้ดีมากๆ ใช้ปราบผีสาง ผีร้ายได้ "เอาทำเป็นแผ่นยันต์ติดบ้านก็ดี" (เกิดไอเดีย***)
ท่านยังท่องบทคาถาไจยะสังคหะ ในส่วนที่เป็นคาถาให้ผมฟังด้วย (ทำนองยอง)
คาถาเหมือนกันเป๊ะ แต่สำเนียงท่วงทำนองต่างกันครับ...

เขียนมาเสียยืดยาว...
ขอสรุปเลยครับว่าทริ้ปนี้ โดยเฉพาะที่วัดหนองเงือก ประทับใจมาก
ประทับใจกับบรรยากาศ และโอกาสที่ได้สนทนากับ "ครูบาศรีวัย"
ความเมตตาของท่านล้านเหลือ และด้วยเมตตานี้ ท่านจึงได้ถ่ายทอดภูมิปัญญา
ที่ท่านสั่งสมไว้อย่างมากมาย ให้กระเซ็นกระสาย มาปกหัวห่มเกล้า
เพิ่มพูนความรู้ให้ผม และคุณโหน่ง ได้มีโอกาสมาถ่ายทอดแบ่งปันให้พี่ๆ เพื่อนๆ ได้รับทราบกันครับ
ขอน้อมไว้สาวันทา "ท่านพระครูโพธิโสภณ" ครูบาศรีวัย โพธิวังโส
เจ้าอาราม วัดหนองเงือก อ.ป่าซาง จ.ลำพูน มาณ ที่นี้ครับ...

ธีระยุทธ