สอบถามเรื่องการนั่งสมาธิครับ

คือ ผมนั่งได้ไม่นานคับ

นั่งไปสักพักผมก็จะคิดไปเองคับว่า

มีคนมาจ้องหน้าอยุ่ แล้วเกิดความกลัวขึ้นมา

ก้อลืมตาขึ้น

คือ มันอยู่กับความเงียบอ่าคับ

เลยคิดมาก มีวิธีไหนมั่งคับที่ทำไห้จิต ไม่ฟุ้งซ่านคับ

ขอบคุณครับ

 

มันจ้องหน้าก็ช่างมันสิครับ.....ไม่ต้องไปกลัวหลอกเราคิดไปเองนะ......

วิธีการก็คือไม่ต้องไปสนใจ....แล้วก็ปฏิบัติต่อไป......กิเลสมันมาได้สารพัดวิธีนะ.....

ตั้งใจปฏิบัติ.....โมทนาสาธุบุญ....

 

ไม่มีอะไรหรอกครับ... ทำศีลให้บริสุทธิ ก่อนนั่งสวดมนต์ หลังนั่งแผ่เมตตา ครับ เลือกที่นั้งปฎิบัติให้เหมาะสม มีพระบรมสารีริกธาตุหรือพระพุทธเป็นที่ตั้ง

 

เป็นเหมือนกันค่ะ ต้องปฏิบัติบ่อยๆค่ะ อย่ายึดติดสิ่งที่เกิดขึ้นค่ะ คิดเสียว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ร่วมอนุโมทนา สาธุค่ะ

 

วิธีแก้ฟุ้งซ่านในเบื้องต้น คือ เมื่อมีงานอะไรก็ทำไป ไม่ให้คั่งค้าง ไม่ว่าจะเป็นกวาดบ้าน จัดห้อง ช่วยที่บ้านทำงานบ้าน ต้องหัดสังเกต มีอะไรก็ทำไป เพื่อละความเห็นแก่ตัว เห็นแก่สบาย และงานไม่คั่งค้าง เวลานั่งจะทำให้สบายใจดี ครับ

 

ความกลัวเราห้ามไม่ได้ก็จริง แต่ทำอย่างไรให้ความกลัวลดลงได้บ้างดีไหมค่ะ
ก่อนนั่งได้สมาทานศีล และสมาทานพระกรรมฐานหรือเปล่าค่ะ หากสมาทานทั้ง 2 อย่างแล้ว ต่อให้เกิดอะไรขึ้นในขณะทำสมาธิก็ตาม ไม่มีอะไรทำเราได้ค่ะ ทุกอย่างเป็นเพียงบททดสอบสภาพจิตใจของเราเท่านั้นเองค่ะ ว่าจะผ่านในการฝึกขั้นนั้นหรือไม่ค่ะ

และเมื่อออกจากสมาธิแล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้กับผู้มาทดสอบกำลังใจให้เราด้วยนะคะ เค้ามาเป็นครูสอนเราทางอ้อมค่ะ

รู้แบบนี้แล้วคงลดความกลัวไปได้บ้างนะคะ

 

คือ...งี้ครับ น้อง

เขามาขอส่วนบุญครับ พวกจิตวิญญาณ ที่บ้านน้องอ่ะครับ เขามาดูว่า น้องทำไร นั่งหลับหรือเปล่า (ล้อเล่น) เขาอยากได้ ส่วนบุญ ส่วนกุศลบ้าง

เวลาน้องนั่งเสร็จ ก็ แผ่เมตตา และกรวดน้ำด้วยนะ กรวดน้ำให้หมดเลย ทั้ง คนเป็นและคนตาย

เป็นใช่ป่ะ.....รู้ใช่ไหมว่า กรวดให้คนเป็น กรวดตอนไหน คนตายตอนไหน และก็ อุทิศให้ เจ้ากรรม นายเวร พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์ เพื่อนสนิม ญาติ ทุกชาติศาสนา เรียกว่า นึกอะไรได้ จัดไปน้อง และให้ทั้งสัตว์ที่มีชีวิตและสัตว์ ที่ตายไปแล้ว รวมไปถึง ในนรกด้วย

เทวดา ก็ให้เขาร่วมอนุโมทันตุ ด้วยนะ

เอวัง.......โหตุ

 

ลองปรับเปลี่ยนการนั่งสมาธิดูนะครับ

- นั่งตอนเช้ามืดจะดีมาก เพราะ โอกาสเราจะฟุ้งซ่าน หรือ คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้จะน้อยกว่านั่ง

เย็นๆหรือค่ำๆหลังจากทำงาน หรือ เรียน

- เวลานั่งให้นั่งที่สบายๆมีเบาะ มีฟูก เพราะ จะช่วยให้นั่งได้นานขึ้น หรือ ทำให้เราสะดวก

สบายในการนั่งยิ่งขึ้น

- นั่งให้ห้องที่มืดสนิท เพราะ จะได้ไม่มีแสงภายนอกมารบกวน และ แสงไม่แยงตาด้วย

- ก่อนนั่งถ้ามีครูบาอาจารย์ให้คุณระลึกถึงท่าน หรือ ขอให้ท่านช่วย เพราะ ถ้านั่งคนเดียว

โดยไม่มีอาจารย์ภายในหรือภายนอกช่วยเหลือจะพบอุปสรรคมาก

ลองปรับเปลี่ยนดูดังนี้นะครับ เืผื่อจะช่วยอะไรท่านได้ไม่มากก็น้อย ^^

อนุโมทนาครับ ขอบคุณทุกๆท่านแทน จขกท นะครับ ที่ช่วยชี้แนะ

เพราะทุกๆสิ่งที่หลายๆท่านกล่าวมานั้น "ถูกต้องครับผม"

 

ไม่ต้องไปสนใจจ๊ะพุ อยู่กับพุท-โธ เวลากลัวมากๆ ให้ทรงภาพพระไว้ เอาแบบชัดๆ ลองดูนะ

 

พยายามจรดจิตไว้ ณ ที่ใดที่หนึ่งอย่างแน่วแน่ครับ อย่าส่งออกนอก ^^
คราวนี้จิตมันก็จะปรุงแต่งอะไรมากมายไปหมด เดี่ยวไปโน่นไปนี่
ฝึกแรกๆสติมันจะตามไม่ทันหรอกครับ แล้วจะมึนงงด้วย
แต่พอฝึกจนชิน มันจะเริ่มตามทันเองครับ....

อะไรข้างนอก อย่าไปให้ความสนใจครับ การภาวนาเป็นงานภายใน
จรดจิตไว้ใน คุมด้วยกำลังสติครับ ถ้าเผลอมันก็จะเตลิด
ยิ่งมีอะไรแปลกๆมารบกวน มันยิ่งเตลิดใหญ่เลยครับ
สาเหตุหนึ่งอาจจะมาจากการปรุงของจิตเนี่ยแหละครับ
อย่าไปคิดมากครับ... ส่วนวิธีแก้ ผมก็เห็นแค่ทางเดียวนะครับ
คือ ฝึกสติครับ พอสติแก่กล้ามันจะนิ่งและฉับไวครับ จิตปรุงอะไรมาก็รู้ทันแล้วครับ
จิตเตลิดไปไหนก็ตามทัน และคุมให้จิตตั้งมั่นได้ครับ....

แต่ถ้าเจอเพื่อนต่างภพภูมิจริงๆ สติเนี่ยหละครับ จะระงับความกลัวไว้ได้
และเห็นว่ามันเป็นธรรมดา มันเป็นอย่างนั้น ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น
ส่วนการฝึกสติก็ฝึกได้ทุกเวลาเลยครับ ไม่จำกัดอิริยาบถ กำหนดรู้ว่าเราทำอะไร
กำลังมีอารมณ์อย่างไร หรืออารมณ์อะไรจะก่อตัวขึ้น... ประมาณนี้อะครับ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ^^

 

ถ้ากลัวมากเหมือนมีใครมาจ้องเราอยู่ ก็ลองลืมตาดูครับ


แล้วก็กำหนดองค์สมาธิปกติเหมือนที่เราเคยทำมา


หลับตาลืมบ้าง ลืมตาบ้าง สลับกันไปมาไม่ผิดครับ

ผมก็เคยบางทีฟุ้งซ่านมาก ก็ลองลืมตาดูอย่างที่ครูบาอาจารย์แนะนำ

ก็ได้ผล ลองดูนะครับ อนุโมทนาครับ

 

พี่เขาพูดถูกแล้ว

พี่เขาพูดถูกแล้ว บ้านน้องมีจิตวิญญาณอยู่จริงๆครับ เขามาจ้องมองน้องนั่ง และต้องการขอส่วนบุญครับ น้องจะนั่งกลางวัน กลางคืน จะนั่ง จะนอน จะยืน เขาก็มอง เพราะ เขาต้องการให้เรารู้และอุทิศส่วนบุญให้เขา

เขาขอ แค่นี้ ให้เขาไม่ได้หรือไง ยังไงๆ บุญมันก็ไม่ไปไหนหลอก มันก็กลับมาหาเธออยู่ดีแหละ ้น้องเอ่ย?

 

แหม....ก็ไปนั่งที่วัดซินั่งกันเยอะๆไม่น่ากลัวด้วย ขากลับอาจได้กัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นอีกก็ได้