ผมเป็นคนเลวจัง T^T

คือผมไม่รู้นะครับว่ามันจัเรียกอาการแบบนี้ว่าอย่างไร เวลาผมไปเจอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหน ในใจผมจะชอบคิดว่าคิดด่าตลอดเลยครับ ผมไม่สามารถควบคุมมันให้ไม่คิดได้เลย แล้วยิ่งนับวันอาการแบบนี้ยิ่งจะรุนแรงขึ้น เหมือนว่าตัวผมบางทีก็มีสองคนด้านเลว และ ปกติ จะทำยังไงดีครับ ผมอยากเป็นปกติเหมือนเดิม เพราะรู้สึกไม่ดีกับตัวเองจริงๆ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นคำที่คิดในใจ แต่ว่ามันก็ไม่ดีอ่ะครับ

มีวิธีไหนไหม ที่ทำให้ผมพ้นจากเรื่องแบบนี้ และมีวิธีไหนไหมครับ ที่ผมจะขอโทษสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นว่าผมทำไปไม่ได้ตั้งแต่ แต่มันหยุดคิดไม่ได้ครับ ช่วยผมด้วยนะครับ เครียดมากๆ

 

มารไม่มีบารมีไม่เิกิด
​

เคยอ่านเจอในเว็บนี้แหละ
เขาบอกว่าคิดซะว่าเราไม่ได้ทำ
มารมันดลใจ
แล้วก็ขอขมาพระรัตนตรัย หรือ สิ่งที่ล่วงเกินบ่อยๆ

 

เข้าไปกราบขอขมาโทษ ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ่อยๆ ครับ

 

ไม่ใช่ผมคนเดียวใช่ไหมที่เป็นแบบนี้
ถ้าเราคิดว่าเราไม่ได้ทำ เค้าทำ มันก็เหมือนเราโบ้ยความผิดไปให้เค้าสิครับ ทั้งๆที่มันเกิดกับตัวเราเอง จะบาปไหม?

 

ตอนนี้ก็นอยๆยังไงไม่รู้เหมือนทำอะไรไม่ค่อยขึ้นอ่ะครับ ผมเครียดจริงๆนะครับ
ทุกๆอย่างเลย

 

http://palungjit.org/threads/เหตุใดต้องขอขมาพระรัตนตรัย.227537/

 

แต่ก่อนที่จะเริ่มมาดูจิตก็ไม่เคยเป็นครับเท่าที่จำความได้

พอเริ่มมาดูจิต เริ่มทำความดี เป็นตามคำพูดที่ว่า มารไม่มี บารมีไม่เกิด ก็เริ่มเห็นจิตชั่วของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นตามที่พุทธองค์บอกจริงๆ ว่าโดยธรรมชาติจิตของคนเรามักจะไหลลงต่ำ

พอมันคิดชั่วที ก็หมั่นขอขมาพระรัตนตรัยที ถ้ามันถี่เกินแล้วใจว้าวุ่น ก็ขอขมาพระรัตนตรัยวันละรอบ สองรอบเป็นประจำทุกวันก็ได้ครับ

แต่จริงๆ ควรจะดูไปเลยว่า จิตนี้ก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่สามารถควบคุมได้ มันคิดของมันได้เอง บางทีมันก็คิดดีบ้าง บ้างทีก็คิดชั่วบ้าง

ผมว่าคนทั่วไปไม่ค่อยรู้ว่าตัวเองนั้นจิตนั้นชอบไหลลงต่ำ แต่คนที่เจริญสติเท่านั้นที่จะรู้ รู้บ่อยแค่ไหนก็ขึ้นอยู๋กับสติของแต่ละคน

เจริญในธรรมครับ

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ตามธรรมชาติของจิตมักจะไหลลงสู่ที่ต่ำเสมอ ต่อเมื่อเรามีพลังด้านกุศลมาช่วยดึง จิตก็จะยกตนขึ้นสูงค่ะ หมั่นเจริญสติสมาธิอยู่เนื่องๆเพื่อยกระดับจิตให้สูงขึ้นนะคะ
และเห็นด้วยกับความจริงที่ว่ากายนี้เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา รวมทั้งจิตก็เป็นอย่างนั้นเช่นเดียวกันค่ะ กายนี้ใจนี้ไม่เที่ยง แต่เพียรมีสติระลึกตัวตลอดเวลา ก็จะช่วยให้จิตหนีที่ต่ำขึ้นที่สูงได้ค่ะ

มีธรรมมะของหลวงพ่อหลายๆท่าน ที่อ่านแล้วฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นใจถ้าได้ปฏิบัติตามคำสอนของท่านเหล่านั้น

ขอเป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้นะคะ เพียงแค่รู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดมันไม่ดี จิตที่เป็นอกุศลก็ดับไป แล้วเกิดจิตที่เป็นกุศลขึ้นมาแทนแล้วค่ะ และถ้าได้ขอขมาพระรัตนตรัย ก็จะยิ่งยืนยันได้ว่า จิตที่เป็นกุศลได้เกิดขึ้นมาแล้วจริงๆ

 

เวลานั่งสมาธิ แล้วใจชอบไปเผลอปรามาสพระ จะทำอย่างไร

ศิษย์ : แล้วก็มีบางคนบอกว่า เวลานั่งแล้วใจชอบไปปรามาสพระอะไรบางอย่าง คือนึกไม่ดีอะไรอย่างนี้?

หลวงตา : ต้องรีบโยโทโสฯ

ศิษย์ : โยโทโสฯ ทันทีเลยเหรอครับ ?

หลวงตา : ทันทีเลยนะ เพื่อเอาพลังงานใหม่ล้าง ลบ

ศิษย์ : มันเกิดจากอะไร ?

หลวงตา : มันเกิดจากการปรามาสที่มาในอดีตนะ

ศิษย์ : อ๋อ มันติดมา ?

หลวงตา : ติดมาจากในอดีต... นี่ก็เป็น

ศิษย์ : หลวงตาก็เป็น ?

หลวงตา : เป็นนะ ใหม่ๆก็เป็นเหมือนกัน เป็นนานเลยล่ะ เป็นปี

ศิษย์ : ก็คือ โยโทโสฯ ไปเรื่อย ๆ จนกว่ามันจะหาย ?

หลวงตา : มันไม่คิดเพราะว่า ถ้าคิดเดี๋ยวมันก็ต้องโยโทโสฯใหม่อีก มันก็เลยไม่คิด

ศิษย์ : ยิ่งเรียนมาก ยิ่งจะทำผิดเยอะ ยิ่งรู้มาก ก็ยิ่งคิดมาก คิดไปนั่นไปนี่...

หลวงตา : ไม่ได้นะ ห้ามคิดอย่างนั้น ให้จับภาพแล้วภาวนาเลย ..ความคิดมันเป็นอุปาทาน ถ้าช่วงที่เราทำกรรมฐานแล้วมันคิดต้องให้เป็นเหมือนกันเป็นไตรสรณคมน์ หรือ จักรพรรดิ จับภาพให้ได้

เวลานั่งสมาธิ แล้วใจชอบไปเผลอปรามาสพระ จะทำอย่างไร

บางส่วนจากการสนทนาของ หลวงตาม้า กับลูกศิษย์

สาธุ สาธุ อนุโมทนาครับ ขอบคุณที่นำวิธีแก้อารมณ์ปรามาสพระรัตนตรัยมาลงไว้ครับ เพราะโทษของการปรามาสพระรัตนตรัยนั้นแรงมากครับ ผมมีอีกวิธีแก้อารมณ์ปรามาสพระรัตนตรัยอีกวิธีหนึ่งครับ วิธีนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านได้เมตตาชี้แนะสั่งสอนเอาไว้ดังนี้ เอ็งต้องพยายามเบรกอารมณ์ของจิตตัวนี้ให้ดีๆอยู่ๆมันเกิดอยากด่าพระขึ้นมาเฉยๆโดยไม่มีเหตุผลและไม่ทันได้คิดตั้งสติด้วย หากเกิดอารมณ์แบบนี้แก้ไขโดยให้รีบกำหนดรู้ลมหายใจ ควบมรณานุสสติ คิดว่าความตายมันมาถึงแล้วในขณะนี้ คือขณะเกิดปรามาสพระรัตนตรัย ถามจิตมันว่าเอ็งลงนรกแน่ตายคราวนี้ให้จิตมันเห็นภาพนรกควบคู่กันไปด้วยเลย รับรองชะงักอยู่ที่ใช้ความตายนี่แหละ จิตมันจะชะงักตีตื้นขึ้นมา ก็ให้รีบจับภาพพระขึ้นกราบขอขมาพระรัตนตรัย มันเกิดบ่อยเราก็ต้องทำบ่อยให้มันชิน จิตจะได้มีกำลังต่อสู้กับอารมณ์ปรามาสพระรัตนตรัย อย่าท้อถอยเพราะมันเป็นของจริง(อริยสัจ) กิเลสมารมันจะเข้ามาเล่นงานเอ็งทุกอย่าง รวมทั้งขันธมารด้วย ต้องรู้จักแก้ รู้จักต่อสู้กับอารมณ์ การระงับความคิดต้องใช้อานาปานุสสติกรรมฐาน ทำจิตให้มีสติทรงตัวรู้เท่าทันความคิด
ใครชอบวิธีไหนก็ทำวิธีนั้นแต่ส่วนตัวผมชอบทั้ง 2 วิธีครับทำควบกันเลยทั้ง 2 แบบ หมั่นปฎิบัติบ่อยๆๆนะครับเราต้องกำจัดกิเลสมารให้ได้
มันชอบเล่นงานเราเพราะเราก้าวไปสู่ความดีก้าวไปสู่พระนิพพานมันต้องคอยทำลายล้างเราไม่ให้เราก้าวไปสู่ความดีก้าวไปสู่พระนิพพานได้แต่เราต้องฝ่าฟันมันไปให้ถึงพระนิพพานให้ได้ ครูบาอาจารย์ท่านยังทำได้ แล้วเราทำไมจะทำไม่ได้

 

บทขอขมาพระรัตนตรัย

ตั้งนะโม 3 จบ

โยโทโส โมหะจิตเต นะพุทธัสมิง ปาปะกะโต มะยา

ขะมะถะเม กะตัง โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

โยโทโส โมหะจิตเต นะธัมมัสมิง ปาปะกะโต มะยา

ขะมะถะเม กะตัง โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

โยโทโส โมหะจิตเต นะสังฆัสมิง ปาปะกะโต มะยา

ขะมะถะเม กะตัง โทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ

----------------------------------
คำขอขมาพระรัตนตรัย

ตั้งนะโม 3 จบ


สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ


หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้ง หลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่ เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้ มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบ เท่า เข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ ฯ

 

เมื่อก่อนเราก็เคยเป็นนะ บริภาษด้วยคำที่รุนแรง หยาบคาย ไม่เว้นแม้แต่กับครูบาอาจารย์ นั่งอยู่ใกล้ท่าน คำไม่ดี เหล่านี้ มันผุดๆๆๆๆๆ ขึ้นมาตลอด ต้องพยายามข่มเอาไว้ใช้นิ้วจิกขาตัวเองแรงๆบ้าง นั่งสมาธิ ก็เอาอีก เผลอเป็นผุดๆ ก็ต่อสู้กับมันมาเรื่อย จนเริ่มใหม่ คราวนี้เวลามันผุดขึ้นมา เราก็ดูมันเฉยๆ คิดเพียงว่า "ตูยังไม่ได้ว่าอะไร เอ็งอยากผุดคำชั่วๆขึ้นมาก็เรื่องของเอ็งดิ ข้าไม่เกี่ยว" แล้วจรดจ่อกับลมหายใจไป มันผุดขึ้นมาอีก เราก็ไม่สนใจ ภวนาของเราไปเรื่อย จนดีขึ้นๆ เป็นลำดับ แล้วอาการนี้ก็หายไปในที่สุดเมื่อเราเข้าสู่สมาธิได้แล้วจ๊ะ....................นั่งสมาธิสามารถแก้อาการนี้ได้นะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

เป็นเรื่องธรรมชาติ ของนักปฏิบัติจ๊ะ เราก็เป็น . .

แล้วมันไม่ใช่แค่ด่าด้วย ในจิตนี่มันลงมือทำเลยหล่ะ . .เหอๆๆ บาปมหาศาล

สิ่งที่ควรทำคือ เมื่อนึกปรามาศ ให้เอาจิตมาจับลมหายใจ หรือระลึกสติอย่างอื่นก็ได้ ทันที

เป็นบ่อย ก็ทำบ่อย . . .พอถึงช่วงสวดมนต์ ก็สวดบทขอขมาพระรัตนตรัยซะ

เพราะนี่ไม่ใช่นิสัยเรา ถ้าเราลบหลู่จริง มันจะคิดอยู่ตลอดเวลา แต่นี่คิดเวลาเห็นพระ

สู้ๆนะ. . .มีเพื่อนปฏิบัติที่เป็นเหมือนกันอีกเยอะ . .

 

เราก็เป็นบ่อย..แต่เมื่อคิดในทางที่ไม่ดีแล้ว...ก็จะตั้งคำถามในใจไปเรื่อยๆ...ในใจก็ตอบไปเรื่อยๆ...เหมือนถามเอง..ตอบเอง...จนได้คำตอบในแง่ที่ดีจึงหยุดถามตัวเอง...วิธีนี้ใช้ได้ทุกสถานการณ์...ไม่ว่าเรื่องไม่พอใจใคร...หรือในระหว่างอารมณ์ไหนนำไปใช้ได้หมด..เราจะตั้งคำถามจนได้ข้อยุติที่ดี...อารมณ์โกรธของเราก็หายไป...ความคิดในแง่ไม่ดีก็หายไป

 

เคยอ่านเจอค่ะ เป็นเพราะเคยปรามาสพระรัตนตรัยมาก่อน
ลองอ่านดูนะคะ
วิทยาธร.คอม ดูดวงออนไลน์ (กรณีศึกษา เรื่อง กรรมปรามาสพระรัตนตรัย โดย อ.วัชระ)
รู้ตัวก็ดีแล้วนะคะ ขอขมาพระรัตนตรัยไปค่ะ ถ้ามันรู้สึกแย่ก็
ขอขมาบ่อยๆเลย เช้าเย็น หรือท่องแทนพุทโธไปเลย
รับรอง ดี ตั้งใจนะคะ ขอให้โชคดี

 

มีหลายคนที่เป็นแบบคุณนะคะ
กาย วาจา ใจ....การดูแลจิตใจจะยากสุด
เพราะใจมีหน้าที่คิด เราห้ามใจไม่ให้คิดได้ยากมากๆ หรือไม่ได้เลย
ดังนั้น หากคิดไม่ดี เรารู้ว่าคิดไม่ดี เราทำตัวเป็นผู้ดูเสีย
แล้วก็กราบขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เนืองๆ
ติงก็เคยเป็นแบบคุณนะคะ จิตมันแว้บไปเอง โดยเราไม่ได้เจตนา
"พระท่านว่าเจตนานั้นแหละเป็นกรรม"

 

อย่าไปคิดมากครับ มันเป็นอุปนิสัยที่ติดมาจากชาติก่อนๆครับ
เวลาคุณปรามาส คุณก็ตั้งจิตขอขมาซะเดี๋ยวนั้นเลยครับ
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเจตนาหรอกครับ ยกเว้นจะชั่วจริงๆ
มันเป็นเรื่องที่มาจากจิตใต้สำนึก... ถ้าอยากจะแก้ต้องแก้ที่จิตใต้สำนึกครับ
ต้องฝึกสติจนจับความคิดได้ครับ พอจิตใต้สำนึกมันยิงความคิดที่ควบคุมไม่ได้มา
ถ้าสติเราไวนะครับ เราจับความคิดนั้นโยนทิ้งได้ทันทีเลยครับ แบบยังไม่ทันจะคิดเลย
แต่รู้ก่อนว่าความคิดแบบไหน มันจะก่อตัวขึ้น...

ส่วนเรื่องมารเข้าแทรกจิต ก็มีความเป็นไปได้ อย่าลืมนะครับ ว่ามารมีหลายประเภท
แถมหลายประเภทนั้นมันก็อยู่ในตัวเราซะด้วย... สู้ๆครับ กำจัดจิตมารให้ได้ อิอิ

บอกอะไรนิดนะครับ ^^ ยิ่งเครียดมันจะยิ่งกำเริบครับ... ประมาณว่าได้ใจไงครับ
ถ้าวางใจกลางๆ รู้สภาวะ มันจะหายไปเองครับ... ร้อนรนแล้วจะพ่ายแพ้ครับ
ถ้าสติเราไม่ไว อย่าริสู้กับมันมาก รอให้มันสงบ เราก็ขอขมาแล้วรีบเคลียร์กับสาเหตุเลย
บางทีถ้าเราไปขอขมาแข่งกับความคิดฝ่ายลบพวกนี้ มันจะยิ่งดันออกมาแบบเร็วขึ้น
จะยิ่งเครียดกันไปใหญ่... อย่าเครียดมากครับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านเข้าใจดีว่าคุณไม่ได้เจตนา
จ้างให้คุณกว่าไม่ได้เจตนา... ศาสนาพุทธมีเหตุมีผลครับ รู้เหตุรู้ปัจจัยตามความเป็นจริง
ดังนั้น อย่าไปจมกับมัน เฝ้ามองมันให้เห็นชัดเจน แล้วแก้ไขจะดีกว่าครับ ได้ผลแน่นอน

เห็นด้วยกับคห.ที่2ครับ มารไม่มีบารมีไม่บังเกิดครับ ขนาดผู้ปรารถนาพุทธภูมิหลายๆคนยังเจอเลยครับ เจตสิกยังมี 3 หมวดเลย ฝ่ายกลางๆ ฝ่ายเลว กับฝ่ายดี (แต่ฝ่ายกลางๆจะเอนไปด้านดีกัับไม่ดีได้ เอกกัคตา-การประคองใจเป็นหนึ่ง สามารถเกิดกับกุศลจิตก็ได้ หรือจะเป็นอกุศลจิตก็ได้... ลองศึกษาดูครับ เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง)

วิธีรักษาให้หายขาด... "วิปัสสนาภาวนา"กับ"เจริญสติตามหลักสติปัฏฐาน"ครับ อีกอย่างก็ได้ผลเยี่ยมมาก คือ เจริญภาวนาตามแบบ"อานาปานัสสติสูตร"ครับ

สำหรับอานาปานัสสติสูตรผมมีอยู่ครับ ถ้าจะเอาไปฝึกก็บอกได้ครับ (เป็นแบบอธิบายละเอียดเขียนโดยท่านพุทธทาส ผมใส่Wordให้ได้ครับ) หรือจะหาอ่านเองก็ได้ครับ ร้านนายอินทร์ ซีเอ็ด ฯลฯ มีหมดครับ... ขอให้หายไวๆนะครับ