จอนนี่รู้ซึ้งกงกรรมกงเกวียน-พิสูจน์รักแท้นกภรรยาคู่ชีวิต

ตอนเด็กๆ ผมชอบเล่นฆ่ามดด้วยการนำถุงพลาสติกมาใส่ที่ปลายไม้ เผาไฟให้ละลายแล้วหยดใส่มด ทำเป็นทิ้งระเบิด..

ผมได้รับผลกรรมโดยตอนประมาณ ป.4 ถูกน้ำมันในกระทะที่ไฟลุกท่วมประมาณ 1 เมตร แม่ผมจับด้ามกระทะและโยนทิ้งลงพื้น แต่มันกระเด็นมาโดนเท้าผม แม่ผมบอกว่าเห็นไฟลุกขึ้นมาที่เท้าผมเลย ผมเจ็บแสบมากที่สุด มีแรงร้องเท่าไรก็ร้องสุดเสียงเลย และต้องรักษาตัวนานเป็นเดือน

วิธีปฐมพยาบาลผู้โดนไฟลวก ใช้สำลีเป็นแผ่นชุบเหล้าขาวแล้วโปะบริเวณแผล จะทำให้เย็นได้ชั่วขณะ แล้วรีบนำส่งโรงพยาบาล (ไปถึงโรงพยาบาลหมอยังชมเลยว่าดีมาก)

แผลจากความร้อนนี่ทรมานมากครับ.. ทั้งเจ็บ แสบ หายยาก มีโอกาสอักเสบ หายแล้วก็มีแผลเป็นน่าเกลียดอีกด้วย

 

โอ๊ะโอ....เราก็เคยคิดอยู่เหมือนกันนะ ว่าสักว่าคงจะต้องถึงเวลาของเราบ้างหละ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่

เมื่อก่อนโน้น เจอยุ่งเป็นไม่ได้ เป็นต้องแหลกกันไปข้าง ตอนหลัง ๆ เริ่มสงสาร แต่จะปล่อยก็ไม่ได้ ญาติพี่น้องก็เดือดร้อน เอางี้กันนะ ตีให้มันแค่ งง แล้วขอเด็ดปีกข้างหนึ่งทิ้งไป ที่เหลือก็ทางใครทางมันนะ (แต่สุดท้ายมันก็คงตายอยู่ดีนะหละ) เฮ้อ...เวรกรรมจริง ๆ

แต่เดี๊ยวนี้ไม่กล้าแล้วค่ะ กลัวเวรกรรม ขนาดเคยเผลอตัวจะตบ เกิดอาการเบรคมือค้างอยู่กลางอากาศเลย กลัวแล้วค่ะ ไม่ทำแล้วค่ะ

 

กลัวเหมือนกันค่ะ ตอนเด็ก ๆ บ้านจะมีมดดำเล็ก ๆ เยอะมาก ตรงไหนอับชื้น คุณพี่ชอบไปมั่วสุมตรงนั้น เราก็ใช้หนังสือพิมพ์เผาเลยค่ะ หวังว่า คงอโหสิกรรมให้กันนานแล้ว

 

ผมก็โดนมาเหมือนกัน ตอนที่ ลูกโป่งระเบิดใส่ ต้องนอนโรงพยาบาล ทำให้นึกถึง แมลงสาบที่ผมจับหนวดแล้วเอาไปแช๊กเผาทั้งเป็น
แล้วอาการปวดคอที่ไม่หายตอนนี้คงเป็นเพราะ สมัยเด็กๆ ชอบตีไก่แล้วไก่ผมจะคอช้ำเป็นสีม่วงประจำ เหลือแต่กัดปลาไม่รู้จะโดนอะไร

 

สมัยเด็กๆ ประมาณ10 ขวบ ผมเคยเห็นหนูมันตายในท่อระบายน้ำแล้วศพมันกำลังมีหนอนเจาะย้วะเยี้ยต็มไปหมด...ผมจึงไปหยิบพลาสติกมาเผาไฟแล้วหยดลงไปใส่ตัวหนอนเหล่านั้น...รู้สึกสะใจมากสนุกมาก ที่หนอนเหล่านั้นโดนไฟหยดโดนลวกเละไหม้เปื่อย..ตามประสาของเด็กที่ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ.
ผลกรรมของผมก็คือ ปัจจุบัน ผมยังเป็นสิว อักเสบ สิวหัวช้าง สิวอุดตัน สิวหนอง...ไม่หายสักทีไม่ว่าจะทำจะรักษาด้วยวิธีใด..สิวของผมมันผุดขึ้นมาตลอดเวลา..อีกทั้งยังทิ้งรอยแดง รอยแผลเป็นหลุมสิวที่น่าเกลียดแบบไม่กล้าออกไปไหนเลย เพราะน่ากลัวมาก.อาย..เวลาล้างหน้าไปสิวจะแตก มีน้ำหนองปนลิ่มเลือดสดสด+น้ำเลือด+ทั้งแสบทั้งทรมาน...ผมเป็นมา 10 ปียังไม่หายเลยครับและผมเป็นโรคต่อมไขมันอักเสบด้วยคือ หน้าจะลอกแดง แสบ บริเวณหัวคิ้ว+ปีกจมูก+ขมับ+หนังหัว...ทรมานมาก...เหมือนหนอนเวลาโดนลวกให้ผิวหนังลอกเปื่อยยุ่ย...ทั้งแสบ+ร้อน
ผมก้ไม่เข้าใจว่าเมื่อไหรผมจะหมดจากทุกข์นี้ ผมเบื่อ กับการทรมานอย่างนี้...ผมเคร่งเครียดกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเอง...จนปัจจุบันกลายเป็นโรคกระเพาะไปแล้ว ทรมานมากกว่าเดิม ต้อง กินอาหารตลอด ทุกๆ 2-3 ชั่วโมงเพื่อให้หายอยาก ..เหมือนหนอนที่ต้องกินซากศพตลอดเวลา.
...........ผมอยากให้เจ้ากรรมนายเวรของผมเหล่านั้นช่วยอโหสิกรรมให้ผมบ้างก็ยังดีแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ทำบุญตักบาตรก็แล้ว.. อีกอย่างก็ผมทานมังสะวิรัตทั้ง 3 มื้อตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมาและตั้งใจจะทำไปตลอดชีวิตแล้วครับ(ตั้งปณิธานไว้)..แม้แต่ยุงสักก็ไม่เคยฆ่า เห็นยุงกัดก็จำมันไปปล่อยนอกบ้าน..เห็นแมงมุม แมลงสาบ ก็จับไปปล่อยนอกบ้าน...เห็นใครจะฆ่าสัตว์ตัวเล็กๆก็จะห้ามเท่าที่ทำได้.......

.....ผมว่าตัวผมมันมีเวรกรรมมากตั้งแต่ชาติปางก่อนที่หักหนาสาหัส...แม้จะพยามทำดีในชาตินี้ก็ยังถือว่าน้อยไปจึงต้องได้รับการทรมารณอย่างนี้

.....สัตว์ตัวเล็กๆก็มีชีวิติของเขาเหมือนกันครับ ขนาดผมไปฆ่าหนอนที่กินซากศพ เป็นหนอนที่เกิดขึ้นมาเองโดยธรรมชาติไม่ได้เกิดจากการสืบพันธุ์เกิดมาเพื่อย่อยสลายซากสิ่งมีชีวิต..พวกเขาเป็นเพียงสัตว์ระดับล่างกว่าสัตว์เดรัชฉานอีก.อีกทั้งทำไปในขณะที่เป็นเด็กไม่รู้ปะสาอะไร..แต่ผมยังได้รับผลกรรมที่หนักหนาสาหัสขนาดนี้ แล้วนับประสาอะไรกับคนที่เข่นฆ่าทำร้ายสัตว์ใหญ่ หรือมนุษย์ หรือ ภิกษุสงฆ์ผู้ทรงศีล....แทบไม่อย่ากจะคิดเลยว่าคนที่กระทำการเหล่านั้นจะได้รับผลกรรมเช่นไร....
.........เรื่องกรรมเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก...ก่อนทำอะไรให้มีสติก่อน..และให้มีหิริ โอตับปะ ความเกรงกลัวละอายชั่วต่อบาป..
ผมอยากให้เรื่องของผมและของทุกๆคนในที่นี้เป็นอุทาหรณ์ให้กับพุทธบริษัททุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยครับ....

 

ผมก็โดนครับ เมื่อก่อนปั้มพระเล่นเป็นพระสังกจาย กับวัดเกศไชโย เอาไปให้เซียนดูบอกออกปี 31 ปั้มกะมือ เดียวนี้ไปอยู่ในคอครัยมั้งเปล่าไม่รู้ แล้วววันหนึ่งผม เอาพระใส่กรอบแล้ว เอารูปสาวบังด้านน้าพระรูปประมาณนิ้วชี้ ใส่พวงกุญแจมอไซค์ ผมกรรมโดนปิกอัพเลียวขึ้นฟุตบาทมาชนกระเด็น แขนซ้ายแตกเลือดอาบโดนกระจกรถหย่ายครับ เย็บตั้ง 14เข็ม เลยเข็ดเลย แขวนพระทุกวันวันนั้นดันลืม เพราะเราต้องโดนแน่ ๆ อะไรก็ไม่ช่วยละโสน้าน่า

 

ผมเคยเรียนกับอาจารย์สอนสิ่งแวดล้อมคนหนึ่งแก่พูดเล่นมุขว่า ถ้าเอานิ้วไปถูกทางเดินมดจนฮอร์โมนมันหายไป หมดจะเดินหลงทางทันที
ผมก็สนุกล่ะ เจอมดเดินเป็ฯทางไม่ได้ ถูกเล่น สักเซ็นสองเซ็นมั่ง ผลน่ะเหรอครับ
ทุกวันนี้ผมยังไปไหนมาไหนคนเดียวแทบไม่ได้เพราะจะจำเส้นทางไม่ได้หลงทางตลอด ไม่รู้จะขออโหสิกรรมยังงัย

 

ตอนเด็กมากๆ อนุบาลหรือเปล่า แต่ยังไม่ ป.1 แน่
เมื่อก่อนมีผีเสื้อเยอะมากหลากสี สวยงาม
เต็มไปหมด ก็จับผีเสื้อมาดึงปีกสวยๆออก
ตอนนั้นเรียนกว่าไม่ได้รุ้เรื่องบาปอะไรเลย
จนช่วงป.6 ปลายๆ กับช่วง ม.ต้น
ก็มักจะลื่นล้มแขนซ๊น (อาจเขียนผิด) แขนเดาะ ก็คือมันยัง
ไม่ถึงขั้นแขนหัก แต่เจ็บ กำอะไรก็จะเจ็บ แต่หายเร็วกว่าแขนหักมาก

เรียกว่า แขนซ้าย แขนขวา
อย่างต่ำ แขนละ 3 หน
ตัวเองคิดว่าน่าจะเพราะไปดึงปีกผีเสื้อแน่ๆ

แต่หลังจากป.1 ก็เป็นคนมีเมตตาต่อสัตว์
เห็นเด็กผู้ชายแกล้งก็จะไปว่า ไม่ให้แกล้ง

เรียกว่าภาพที่ไปดึงปีกผีเสื้อ ด้วยเพราะเห็นว่าสวย
มันดูเหมือนฝันๆ เพราะมันเด็กมากๆ แต่ตัวเองคิดว่าใช่

 

ตอนเด็กผมไม่ชอบกิ้งก่าเลยเห็นแล้วก็กลัวมาก วันนั้นผมเห็นมันเกาะอยู่ตรงต้นมะขาม ผมก็เลยเอาก้อนหินก้อนใหญ่มากปาเข้าไปโดนกลางหลังของมัน ผมเห็นมันชักและก็อ้าปากตาย พออายุได้ 15 ผมรถล้มทั้งๆที่เอาทางหน้าลงแต่ไปหาหมอ หมอบอกว่ากระดูกสันหลังผมคดต้องเข้าเฝือกตั้งแต่นั้นมาผมจะปวดหลังบ่อยมาก นอนก็จะโอยทุกที ตอนที่ผมไปฝึกมโนยิทธิที่ซอยสายลมหลังผมจะปวดและก็ก็อยากรู้ทำไมปวด ก็เห็นภาพตัวเองกำลังเอาก้อนหินปาใส่กิ้งก่าตั้งแต่นั้นมาผมก็แผ่เมตตาไปให้เรื่อยๆตอนนี้ผมไม่ปวดบ่อยเหมือนแต่ก่อนแล้ว ยกของหนักๆได้แต่ก็มีแปลบๆ

 

ผมตอนเด็กๆ เหมือนกับคุณงูสีฟ้าเลยครับ
จนเดี๋ยวนี้ ปัจจุบัน ที่ในบ้านผมมักจะมีผีเสื้อบินเข้ามาในบ้านทั้งกลางวันกลางคืน เยอะมากๆ พอเข้ามาติดอยู่ในบ้าน ก็จะบินชนกระจกจนตาย
พอนึกถึงตอนเป็นเด็กที่ได้ทำกรรมกับผีเสื้อไว้ ตอนนี้ เจอทีไร ก็จะจับไปปล่อยนอกบ้านทุกที พร้อมขออโหสิกรรม กับกรรมที่ทำไว้ตอนเด็กๆ

 

อนุโมทนา สาธุ กับผู้ที่เห็นแสงสว่างทุกท่านนะครับ ถ้าทำผิดแล้วกลับตัวกลับใจ ดังคำที่ว่ายังไม่สายเกินไปสำหรับการทำความดี

ส่วนเรื่องของผมก็มีเหมือนกัน คือ วันนั้นกลับบ้านดึก นั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน นั่งไปซักพักมือก็ไปสดุดกับวัตถุชิ้นหนึ่งเข้า ก็เลยหยิบขึ้นมาดูก็รู้ว่ามันคือกระเป๋าตังค์ ของผู้หญิงที่เที่ยวกลางคืนในคืนนั้นตกอยู่ ก็ดูข้างในด้วยใจที่ตอนนั้นยังไม่มีธรรมะเต็มภูมิ ก็เลยเก็บกระเป๋ากลับบ้าน ตั้งใจว่าจะไปคืน แต่ไม่สามารถติดต่อได้ มีแต่บัตรนักศึกษา เวลาล่วงเลยมา 7 วันก็เลยตั้งสินใจให้แฟนเอาไปคืนที่โรงเรียนนั้นให้ประกาศหาตัวกันเอง แต่ไม่ให้เงินที่มีในกระเป๋าประมาณ 600 กว่าๆ ก็นำมาใช้เอง เวลาผ่านไปประมาณ 1-2 เดือน วันนั้นกลับบ้านด้วยไม่สบายก็เลยเรียกรถแท็กซี่กลับ มีน้องคนนึงขอติดรถกลับด้วย ก็เลยต้องไปส่งน้องคนนั้นก่อน รถแท็กซี่ได้มาจอดที่ 4 แยกติดไฟแดง
เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น รถแท็กซี่อีกคันขับมาชนด้านหลังรถคันที่ผมนั่งอยู่อย่างแรง จนตัวผมกระเด็นไปด้านหน้าแต่ไม่เป็นอะไร นั่งไปซักพักก็เห็นว่าเรื่องคงเนินนานแน่ก็เลย ต่อรถแท็กซี่อีกคันกลับบ้าน พอกลับถึงบ้านใจแทบหยุด กระเป๋าเงินเจ้ากรรมหายไป บัตรสารพัด ฯลฯ ก็อยู่ในกระเป๋าแย่แล้วก็ขับรถกลับไปดู คิดว่าคงยังไม่ไปไหน ที่ไหนได้รถแท็กซี่คันนั้นหายไปแล้ว หาดูรอบๆ ถนนก็ไม่มี ก็แน่ใจว่าคงหายในแท็กซี่คันนั้นแน่นอน (ในกระเป๋ามีเงินประมาณ 600-700 บาท พอๆกลับที่เอาของเขาไปเลย) ก็เลยรีบอายัดบัตรต่างๆ โดยด่วน แล้วก็รอว่าจะได้กระเป๋าคืน นับตั้งแต่ตอนนั้น ตั้งแต่ 5 ต.ค. 2547 จนถึงปัจจุบันนี้2550 ก็ยังไม่ได้คืน จึงนึกได้ว่า เวรกรรมสมัยนี้ตามกันไวจริงๆ ติดจรวดมาเลย
​

ปล. ไม่ว่าใครแม้ถ้าเจอกระเป๋าไม่ว่าเงินจะมีน้อย หรือ เป็นแสน เป็น

ล้านก็ต้องหาเจ้าของคืนให้ได้นะครับ อย่าเก็บไว้ใช้เอง แล้วคุณ
จะไม่เดือนร้อนเหมือนผม ไม่เอาอีกแล้ว เข็ดเลย..............
​

 

เรื่องของเรา เรายังไม่ได้รับกรรมที่ทำมาเลย ไม่รู้กรรมจะตามทันเมื่อไหร่ หวังว่าเค้าคงจะอโหสิกรรมให้เราบ้างนะ เรื่องเท่าที่นึกออกนะ..
- เด็กๆ อ่ะชอบจิ้มไข่หอยโข่ง มันน่าขยะแขยง
- ฝนตกตอนเช้า กิ๊งกือเต็มถนนเลย ก็เลยเดินเหยียบก้าวละตัว หลายก้าว หลายตัวเหมือนกัน
- เวลาตกปลาก็เอารองเท้าตบตั๊กแตน มาเด็ดปีกเด็ดขาแล้วตกปลาเกี่ยวปากมัน พอจะกินปลาก็เอาออกมาุทุบหัวผ่าท้อง
- มดนี่ก็เหมือนกัน เอาไฟจุดกระดาษเผามัน (ตอนนี้ไม่มีบ้านจะอยู่แล้ว เช่าเค้า)
- อันนี้ร้ายที่สุด เข็นมอเตอร์ไซค์ ทับลูกแมวตายไป 2 ตัว ตัวแรกยังไม่ตาย เค้าเป็นแมวนินทรา ต่อมาตัวก็ร้อนเป็นไข้เลยจับยาทิฟฟี่ให้กิน ชักตายคามือเลย

สำนึกผิดแล้วค่ะ ขออโหสิกรรมด้วยเถิด

 

-มะก่อนตกปลาเป็นว่าเล่นตี1ตี2ยังตกเดียวนี้เป็นแผลในปากป่อยๆจนลำคาญ
-มะก่อนยิงนกหน้าบ้านตาทะลัก สงสารมันจังมันก็มีชีวิต
-มะก่อนทำพ่อแม่น้ำตาร่วง เดียวนี้เป็นพ่อคนรู้ว่าพ่อแม่รักเรายังไง
-มะก่อนเลียงนกหลายตัวไม่ให้ข้าวน้ำตายหมด มาคิดเดียวนี้ไม่น่าเลย
-มะก่อนโขมยเงิน เขาไว้ เดียวนี้รอให้คืน (ถ้ามีคืนแน่ชาตินี้ละ)

กว่าจะสำนึกได้ก็ทำผิดเสียนานแล้ว ยิงเข้าสู่ธรรมยิงเห็นกรรมตามมา ต้องทำกุศลชดใช่เขาไปจนวันตาย คนเกิดมาเพื่อใช้กรรม และสร้างกุศลให้ตัวเองพ้นกรรม มิใช้สร้างกรรมเพื่อให้ตัวเองสบาย กรรมจะมาก่อนเสมอ ถึงได้รับผลบุญที่ทำสงสารคนที่ทำกรรมอยู่เพราะเขาไม่รู้จักบุญภายหน้า และเขายังไม่ห่วงตัวเองเลยว่าภายหน้าจะเป็นอย่างไร............ อย่างไรรก็ขอบคุณเว็ปสโนละครับ ผมผ่านมาได้เพราะเว็ปนี้ละครับ...ตอนนี้ขอส้รางบุญตราบเข้าพระนิพพานละ...

 

โอ้โหย...เราก็เคย ตอนเด็กๆ ชอบขโมยเงินพ่อไปซื้อขนม พอโตขึ้นแม่ซื้อทองให้ใส่ หนัก 1บาท ใส่อยู่ไม่กี่เดือน ทองหายเฉยเลย(สมน้ำหน้า)แถมทรัพย์สินที่มีก็เสียหายง่าย ,ตอนเด็กๆชอบฉีดยากันยุงฆ่ามด(เพราะมีหน้าที่ทำความสะอาดบ้าน) ทำให้ปวดหัวบ่อย เป็นสิวบ่อย , เคยทำหมันสุนัข ทำให้ปวดท้องบ่อยๆ แต่หลังจากรู้จักธรรมมะของพระพุทธเจ้าจากหลวงพ่อฤาษี ทำให้เราตั้งใจถือศีล 5 มาร่วมๆ 10ปี และช่วง 1-3 ปีที่ผ่านมาค่อนข้างเคร่งครัด ทำให้เห็นผลดังนี้ ถ้าอยู่ร่วมกับคนอื่นในที่ๆมียุง ยุงจะไม่ค่อยกัดเราแต่ไปกัดคนอื่นแทน,รักษาทรัพย์สินได้ดีขึ้น (แต่ก่อนมีอะไรก็พังง่าย),เดี๋ยวนี้ไม่ปวดท้องแล้วเพราะถือศีล 5 และเดินจงกรมต่อเนื่องมา 1 ปี สาธุ..ธรรมมะของพระพุทธเจ้ามีผลจริงๆ

 

เราก้อเคยค่ะ ตอนอยู่บ้านฝนตกใช่ไหมคะ มดดำก้อมาสุมหัวกันตรงมุมที่มีถุงใวส่ไม้แห้งอยู่ (แม่จะตัดฟืนแล้วเอาเข้ามาไว้ในบ้าน โดยใส่กระสอบเอาไว้)พวกเทอก้อมาปาร์ตี้กันเต็มเลยค่ะ นึกออกไหมคะ แบบว่ามุมผนังปรกติสีผนังจะทาด้วยสีฟ้า
แต่นี่ ดำพรึ่ด...ไปหมด เรามาเห็นเข้า หมั่นเขี้ยวเลย วิ่งไปเอาที่ฉีดมดมาฉีดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆให้หมด เท่านั้นแหล่ะ เหมือนปาร์ตี้ยาอีเจอตำรวจ แตกกระจายค่ะ บ้างก้อวิ่งหนีเอาตัวรอด บ้างก้อตกลงจากผนังแล้วชักแหง่กๆๆๆตายเรียบ หนีได้มั่งไม่ได้มั่ง จะสังเกตุได้เลยว่า มันร่วงเป็นล้าน ๆ ตัวอะ ตกลงบนพื้นเสื้อน้ำมันดัง แป่กๆๆ เลย ตั้งแต่นั้นมา.....ก้อได้แต่พูดว่า....อย่าให้ตรูเจออีกนะเมิง 55