อยากตาย

[IMG]http://statics.atcloud.com/files/comments/48/480911/images/1_display.jpg[/IMG][CENTER][CENTER][IMG]http://statics.atcloud.com/files/comments/48/480915/images/1_display.jpg[/IMG]

ไม่มีอะไรบนโลกเที่ยงไปกว่า "ความตาย"
[/CENTER]
[/CENTER]
​

ถึงจะอยากตาย หรือไม่อยากตาย สุดท้ายก็ต้อง ตาย

ชีวิตเราไมไ่ด้เกิดมาเพื่อตัวเราเองเท่านั้น
ยังมีผู้รออยู่ข้างหลังอีกมากมาย

กระทู้นี้เป็นอุทากรณ์ของคนที่อยากตาย
รูปจาก Forward Mail
​

 

ดีคับสอนใจได้ดี

 

นึกว่าจะเจ็บแค่แปปเดียว

คิดผิดซะแล้วนี่

 

เคยขับรถหลับในตกถนนครั้งนึงครับ...
ถนนที่ตกลงมาสูงพอสมควร ช่วงเวลาที่กำลังร่วงลงไป เกิดความคิดในหัวขึ้นมาได้หลายอย่างมาก คล้ายๆจะเห็นเรื่องในอดีตมากมาย คิดถึงคิดห่วงคนที่รักทุกคน ทั้งๆที่จริงแล้ว เวลาที่กำลังตกลงมาเป็นเวลาแค่แป๊ปเดียว ทำใมเกิดอะไรขึ้นมากมายในหัว เหมือนฝันกลางวัน มานึกย้อนกลับ ถ้าผมตายอยู่ตรงนั้น จิตตอนนั้น คงจากไปแบบไม่สงบเท่าไร
นี่กระมังที่เรียกว่าตายตาไม่หลับ เพราะใจตอนนั้นยังห่วงแต่คนข้างหลัง แต่คราวหน้าถ้าต้องพลาดใกล้ถึงที่ตายอีกจะพยามนึกถึงพระให้ทัน หวังว่าคงทำได้ดีกว่าที่แล้วมา

 

จริงๆครับ เวลาเกิดเหตุแบบเฉียดตาย มักจะเกิดปรากฎการณ์แบบที่รู้สึกว่า "เวลาผ่านไปช้า" ผมก็เคยเหมือนกัน อีกแบบที่เคยแต่ตรงข้ามกันเลย ก็คือ "เวลาผ่านไปเร็ว" คือตอนที่แบบหัวใจกำเริบแล้วหมดความรู้สึกทางกาย แต่ก็หน่วงเอาธรรมะได้ทัน จิตยังตื่นอยู่ตลอด เวลาข้างนอกผ่านไป 3 ชั่วโมง แต่ความรู้สึกเหมือนผ่านไปแค่ไม่กี่นาที แล้วก็กลับมามีความรู้สึกทางกายอีกครั้ง

 

พวกฆ่าตัวตาย คือ พวกไม่เข้าใจปรมัทถ์ หลงแต่ สมมุติบัญัติ รวมทั้งคนที่ยังไม่ตายอีกมากมาย พวกนี้จะทำใจไม่ได้เวลาเกิดผิดหวังต่างๆนาๆ เพราะติดสมมุตินั่นเอง
วิธีแก้คือต้องศึกษาธรรมเรื่องสมมุตินี้ หรือ ไปกราบพระ ขอสนทนาเรื่องสมมุตินี้ ก็จะพอแก้ได้

 

เป็นคติสอนใจคนเรา
ให้อยู่อย่างมีสติดีกว่าครับ
ความตาย เป็นเพื่อนรักกับคนเรามาตั้งแต่เกิด
สนิทกับเราแบบแยกไม่ออก
นั่งนิ่งๆ เฉยๆ อย่างอย่างนั้น
เค้าจะทำงานก็เมื่อถึงเวลาของเค้า
เราต้องทำความเข้าใจกับเค้าอย่างเงียบๆ
และรับรู้ความเป็นเพื่อนแบบเค้า....ด้วยสติ

อนุโมทนาครับ

บางครั้งคนเราอยากตายเพราะปัญหารุมเร้า
แต่จะดีหรือครับ ที่เราหนึปัญหาไว้ข้างหลัง
อยู่แก้ปัญหากับชีวิตสนุกกว่าไหม
กำลังใจหมด สร้างใหม่ได้ครับ
สร้างได้เรื่อยๆ คืนสติให้เร็วที่สุด

 

เยี่ยมมากค่ะ ขอบคุณมาก ดูแล้วมีกำลังใจมีสติขึ้นเยอะเลย

 

เห็นด้วยเจ้าค่ะ เวลาเกิดเหตุแบบเฉียดตาย ."เวลาผ่านไปช้าจิงๆๆ"
ถึงจะเข้าใจว่า "ไม่มีอะไรบนโลกเที่ยงไปกว่า ความตาย
ถึงจะอยากตาย หรือไม่อยากตาย สุดท้ายก็ต้อง ตาย"

แต่พอเอาเข้าจิงๆๆ มันก็ยังกลัวอยู่นะพี่น้อง...เพราะโลกหลังความตายมันมืดมน เศร้าหมอง มีแต่ทางเข้าไม่มีทางออก..กลับก็ไม่ได้..หยุดเดินก็ไม่ได้ ทางข้างหน้านั้นเล่า..มีแต่ตายกับตาย

...เหมือนที่พระท่านสวดล่ะ.."ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น"
...แต่ก็ยังงงอยู่บางคนที่ตายไปแล้วผ่านเข้าไปในเมืองผีก็สามารถกลับมาได้
...บางคนก็ทำเหมือนเดินอยู่สวนหลังบ้านเลย..
...แล้วพวกเขาทำได้อย่างไรกันเนี่ย?....:boo:
<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณมากค่ะ

 

ก่อนคิดฆ่าตัวตาย ควรคิดถึงคนรอบข้างเสียก่อน

 

นั่นสิทำได้ไงนะ อิอิ

 

คนที่ฆ่าตัวตายคือคนที่ไม่รู้จักหน้าที่ ว่าตัวเองเกิดมาทำไม

 

ขอบคุณครับมีคติมากๆ ตายเพราะโดนทิ้งจากคนที่มารู้จักตอนโตคงคิดว่าทรมานมากละสิ
แต่แม่ของเราทรมานกว่า อุ้มท้องเราตั้ง 9 เดือน ทั้งต้องทน ทั้งเจ็บ นี่ไงครับคนที่ควรตายแทน

 

ก่อนิ่นก็ขอโมทนากับเจ้าของกระทู้ครับที่นำมาเผยปพร่ให้หลายๆท่านได้ฉุกคิดกัน

ส่วนตัวผมมั่นใจว่าเมื่อย้อนหลัง30ปีลงไป สภาพสังคมของไทยเรานั้นไม่เป็นแบบนี้

ฉะนั้นการฆ่าตัวตายผมว่าน้อยๆมากๆจนเกือบเป็น "0"

เพราะสังคมไทยในสมัยก่อนเป็นสังคมเกษตรกรรม

พ่อ แม่ ลูก ญาติๆ อยู่กันพร้อมหน้าทุกวัน ( กินข้าว นอน ไปทำนาทำสวนด้วยกัน ไปวัดด้วยกัน ฯลฯ )

ฉะนั้นสภาพสังคมในแต่ละครอบครัวเข้มเข็งมากๆครับ

แต่

ยุคนี้สมัยนี้เป็นสังคมอุตสาหกรรม ( เป็นการเดินหมากผิดของผู้นำประเทศทุกยุคทุกสมัย )

สภาพสังคมในครอบครัวเปราะบางมากๆ พ่อ แม่ ลูก เกือบไม่ได้คุยกัน เกือบไม่ได้เห็นหน้ากันทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน

ใส่ใจคนนอกบ้านมากกว่าคนในบ้าน

ในเวลา 24 ชั่วโมง คนยุคนี้ต้องเสียเวลาไปไม่ต่ำกว่า 13 ชั่ว ( ไม่รวมเวลานอน ) ไปกับเรืองขององค์กร , หน้าตา , สังคมนอกบ้าน

เวลาที่เหลือให้กับสังคมในครอบครัวจึงเกือบจะไม่มีเลยก็ว่าได้

...น่าเสียดาย เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินแก้เสียแล้ว......

 

ท่านพูดถูกต้อง แต่ขอแย้งนิดดนึงในแง่ที่ว่า ทุกคนมีกรรมเป็นที่มา คนที่เค้าคิดฆ่าตัวตายนั้น ไม่ใช่ว่าเค้าไม่รู้หน้าที่หรอก เพียงแต่มันไม่ใช่เวลาของเค้าเท่านั้นเอง เมื่อถึงเวลาเค้าจะรู้ได้ด้วยตัวเอง(ขออนุญาตนี่เป็นความเห็นส่วนตัว) ขอบคุณท่านจขกท.สำหรับข้อคิดดีๆ