*** พ.ศ.2556 ผลการกระทำ กรรมที่เหลือเชื่อ ****

*** ข้อสัจจะ ****

ไม่ตกเป็นทาสของผู้อื่น ทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ไม่พิจารณาจึงไม่เข้าใจ ****

*** แก่นสารในศาสนาพุทธ **** ​

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD>


</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top bgColor=#000000 rowSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD align=left bgColor=#000000 colSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER><!-- google_ad_section_end -->

สัจจะ ... เป็นแก่นสาร
นอกนั้นไม่เป็นแก่นสาร​

- " หนุมาน ผู้นำสาร "​

 

เพราะ...สัจจะ ทำให้เกิดการกระทำเที่ยง
เที่ยงด้วยกายกระทำ วาจากระทำ ใจกระทำ
เมื่อทำได้ครบทั้งสามประการ ตามที่เคยกล่าวไว้....จึงเกิดเป็นแก่นสารติดตัวไป
.......นานแสนนาน.......

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ศาสนาพุทธ ****

ศาสนศาสตร์...นำพาสัตว์โลกพ้นทุกข์มีหนึ่งเดียว
มีแก่นสาร....เท่าปลายเข็ม
คือ ความจริง...คือ สัจจะธรรม
และ สัจจะปฏิบัติ.... คือ การปฏิบัติที่นำสัจจะธรรม มาใช้ลดนิสัยตัวเองในชีวิตประจำวัน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ยอมรับนิสัยตัวเอง ****

การยอมรับตัวเอง....คือ หนทางที่เราจะกลับตัวกลับใจ หาหนทาง วิธีที่ถูกต้องเหมาะสมกว่าที่ผ่านมา
คนเราเกิดขึ้นมา...มีนิสัยติดตัวมาด้วย
ตัวนิสัย นี้....เรามองไม่เห็นมันด้วยตา

แต่ถ้าเราพิจารณา คลี่คลายนิสัยตัวเอง...ว่าเราชอบทำอะไร ไม่ชอบทำอะไร เกลียดอะไร เบื่ออะไร
พวกนี้ก็คือ.... นิสัยตัวเราเองทั้งนั้น

เมื่อพบแล้ว...สิ่งไหนไม่ดี ตัดทิ้งได้ก็ให้บอกกับพระพุทธเจ้า
คือ ถวายสัจจะเลิกนิสัยตัวนั้นๆ ต่อพระพุทธเจ้า
สัญญาที่ถาวร...คือ ถวายสัจจะ มีกำหนดตลอดชีวิต
ถ้าอย่างไหนมันยาก ทำไม่ได้ทันที...ให้พยายามกำหนดทำให้ชัดเจน เช่น ชอบโกรธพ่อแม่ตัวเอง
ก็กำหนดว่า...ไม่โกรธ มีกำหนด วันละ ๑ ชั่วโมง เป็นเวลา ๑ ปี

สัจจะที่เราตั้งใจทำนี้ เมื่อทำได้...นิสัยเราจะค่อยๆลดลงไปเอง
สุดท้าย....นิสัยนั้นก็หมดไปได้จริงๆ

สรุป...
จะแก้กรรมในอดีต...ก็คือ ต้องแก้ที่นิสัย
สัจจะ นี้จะสามารถลบล้างกรรมไปได้จริง
หมดนิสัย....ก็หลุดพ้นทุกข์
นี่เป็น...หน้าที่ที่เราต้องทำ มีมนุษย์เท่านั้นที่ทำได้

เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่า ชาติหน้าจะได้เกิดเป็นมนุษย์อีก
- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ทุกย่างก้าว *****

ทุกการกระทำเพื่อตัดลดนิสัยของพระพุทธเจ้า...ล้วนสมบูรณ์พร้อมด้วย สัจจะ
ทุกการกระทำ....จึงเป็น การกระทำเที่ยง
เป็นบารมี ที่ติดตัวไป...ไม่สูญสลาย
สมัยพุทธกาลเรียกว่า "ตัวกระทำ"

พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ค้นพบ แก่นสารสัจจะธรรม....ในธรรมชาติ คือ
"ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน"

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ทำได้เป็นปกติ...คือ ศีล
ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องบังคับ อีกต่อไป....คือ ผู้ทำได้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

รวบรวมคำสอนพระพุทธเจ้าทุกพระองค์....คือ พระไตรปิฎก
พระไตรปิฎก...จะคอยมาสอนผู้ทำได้
มาในรูปใดก็ได้....แต่ในกึ่งพุทธกาล ยุคพระโคดมนี้
ได้ปรากฏภายนอกเป็นผู้หญิง...แต่ความคิดภายใจ คือ โลกุตตระธรรม
ผู้ที่เชื่อ เปิดรับธรรม....ก็จะพบโลกุตตระในโลกอุดรได้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ฝันแข่งกันออกอากาศ ****

เรากำลังดูว่า...ผู้นำคนไหน จะประกาศสัจจะของตนเองก่อนกัน
ดินฟ้าอากาศ จะเป็นสักขีพยาน....ประชาชนจะเป็นคนชม

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

อดีต...พ.ศ.๒๕๕๑

 

ปัจจุบัน....พ.ศ.๒๕๕๒

 

*** ปัจจุบัน ****

เป็นเวลาของการตั้งใจลดละนิสัยให้ได้มากที่สุด

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ณ ใต้ต้นโพธิ์ ****

เพราะ สัจจะ ที่กล่าวไว้
เพราะ กายวาจาใจ ทำได้ตามสัจจะ
ปัญญาเกิดเพราะนั่งพิจารณา
ความรู้แจ้งปรากฏขึ้น จึงเข้าถึงสัจจะธรรม
เพราะการกระทำสร้างตัวตนที่มีผลตอบแทน
เป็นตัวกระทำที่ไม่ตาย ติดตัวไปตลอดนานแสนนาน

ใบโพธิ์เต็มต้น แต่ก็มีวันร่วงหล่นจนหมดไปได้
นิสัยสันดานเต็มจิตวิญญาณ ก็ต้องมีวันหมดไปได้
ใบไม้ร่วงหล่นเต็มลาน ถ้าเราไม่เก็บกวาด แล้วใครที่ไหนในป่าจะมาเก็บกวาดให้เรา
นิสัยสันดานตัวเรา ถ้าเราไม่ตัดไม่ลดเอง แล้วใครจะมาตัดมาลดละนิสัยให้เราได้
ใบไม้ที่เกลื่อนเต็มลาน ค่อยๆหยิบออกทีละใบ ลานก็ย่อมโล่งสะอาดได้
นิสัยสันดานที่มีอยู่ในตัวเรา ถ้าตั้งใจตัดลด ทุกๆวัน สักวันนิสัยสันดานก็ย่อมหมดไปได้

ความตั้งใจจริงที่สุดของมนุษย์นั้น คืออะไร
ความตั้งใจที่ทำให้เราพบสัจจะธรรม คือสัจจะ
เพราะสัจจะทำ คือ ความตั้งใจจริงด้วยกายวาจาใจ
ความสำเร็จบรรลุได้ ด้วยสัจจะนี่เอง

ต่อไปนี้ เราจะต้องตัดลดนิสัยที่ยังหลงเหลือด้วย สัจจะ
สัจจะนั้นไม่มีข้อตายตัว เราต้องพิจารณาคลี่คลายนิสัยของตนเอง
แล้วนำสัจจะมากำหนดเป็นข้อปฏิบัติตัดลดนิสัยในแต่ละวัน
ใบโพธิ์หนึ่งใบ เสมือนสัจจะทำหนึ่งข้อ
สัจจะที่เราทำได้หนึ่งข้อ ก็สามารถนำไปโปรดสอนเป็นตัวอย่าง ให้ผู้คนได้นำไปปฏิบัติตาม
นิสัยสันดานมนุษย์มีเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่น หลากหลายไม่เหมือนกัน
เสมือนใบไม้ในป่าที่นับไม่ถ้วน
แต่ต้นไม้แต่ละต้น ย่อมรู้จักใบของตัวเองได้ดี
ถ้ามนุษย์เรารู้จักพิจารณาการกระทำของตัวเอง ก็จะรู้จักนิสัยสันดานของตัวเองได้เช่นกัน
แต่เพราะสัจจะหนึ่งข้อ ทำให้เราได้พิจารณาตัวเอง จึงพบนิสัยอื่นได้อีก
ถ้าเรานำสัจจะไปตัดลดนิสัยที่พบอีก สักวันนิสัยสันดานของเรา ก็ย่อมหมดลงได้จริง

...ใบโพธิ์ เสมือนสัจจะที่ทำได้....

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ศีลข้อหนึ่ง...เป็นศีลที่ยิ่งใหญ่ ใหญ่มาก กว้างมาก
เพราะ ครอบบคลุมชีวิตสัตว์ ...ทุกรูปแบบสังขาร
ตั้งแต่ ใหญ่แบบปลาวาฬ จนถึง สัตว์ตัวน้อยที่มองด้วยตาไม่เห็น
ศีลข้อหนึ่งนี้....จึงทำไม่ได้จริง กับสัตว์ตัวเล็กๆที่เรามองไม่เห็น
การที่เราทำให้เขาบาดเจ็บล้มตาย โดยไม่เจตนา...ก็จะกลายเป็นกรรมแบบไม่เจตนาได้
ผลของกรรมที่ไม่เจตนาเล็กน้อยนี้....ย้อนกลับมาเป็นโรคภัยไข้เจ็บ
เช่น เป็นแผลเน่ากินเนื้อกินกระดูก...เพราะสัตว์ตัวเล็กๆมันมาเกาะมาแทะกิน
สัตว์พวกนี้ เขาก็ไม่เจตนามากินเราเหมือนกัน....เพราะเขาก็นึกว่า เป็นเศษซากไม้เศษเนื้อ ไม่ตั้งใจมาทำร้ายเราเหมือนกัน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

สัจจะ ....จัดเป็นศีลหรือไม่ !!!

ศีลข้อหนึ่ง ใหญ่กว้างครอบคลุมมาก ...ยากที่มนุษย์ที่ยังกิน ยังเดิน จะทำได้ทั้งหมด
พุทธ แบ่งศีลข้อหนึ่งให้เล็กลง เล็กลงพอที่แต่ละคนจะทำได้จริง
อย่างคนที่หลงผิด ฆ่าชีวิตคนมากมาย เพื่อหวังจะเป็นอมตะ เพราะไปหลงเชื่อลัทธินอกศาสนา
พุทธ ก็สอนเรื่องสัจจะธรรม ชี้ให้เขาเห็นเรื่องกรรมในอนาคต
เมื่อเขาเริ่มเข้าใจมองเห็นธรรม คือ มองเห็นสัจจะธรรม มีตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำส่งผลตอบแทน
เขาก็ถามพุทธว่า แล้วจะให้ทำอย่างไร
พุทธจึงให้เขา...รับสัจจะ แก้ไขนิสัยในสิ่งที่เขายังทำไม่ได้
คือ รับสัจจะ ....ไม่ทำตัวเป็นพลานล่าชีวิตมนุษย์ผู้อื่น ตลอดชีวิต
เมื่อเขารับไปแล้ว เขาทำได้...จึงเกิดเป็นตัวกระทำของการทำได้จริง
เป็นตัวกระทำจากสัจจะทำ....กรรมทั้งโหดร้ายจึงเบาบางลง
เมื่อตายไป...ตัวกระทำจากสัจจะทำที่ทำได้ จังจัดสรรให้หลุดพ้นทุกข์

สัจจะ... จึงเป็นศีลเหมือนกัน แต่เล็กกว่า ทำได้จริง เหมาะกับนิสัยของแต่ละบุคคล
ชาวพุทธ ควรที่จะถือสัจจะ....ไม่ฆ่ามนุษย์ทั้งในครรภ์และนอกครรภ์ ตลอดชีวิต
กล่าวขึ้นมาแล้ว ดินฟ้าอากาศสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือ สักขีพยาน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

หลักโลกุตตระธรรมปรากฏ ไม่ควรไปบดบัง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สัจจะรักษาความจริง ****



- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** พ.ศ.๒๕๕๓ ปีแห่งสัจจะ ****


*** พรปีใหม่ ****

ขอให้ทุกท่านเป็นผู้มีการปฏิบัติการกระทำต่อตนเอง คือ
ไม่โกง... ตลอดปี พ.ศ.๒๕๕๓

ใครทำได้ก็เป็นพรศักดิ์สิทธิ์ ใครทำไม่ได้ก็กลายเป็นหอกทิ่มแทงตัวเอง
มนุษย์เราควรอยู่ด้วยความจริง ด้วยสัจจะธรรม

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->

 

ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว

 

ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว หมายถึงอะไรครับ