๒๘ ธันวาคม วันปราบดาภิเษก ถวายบังคมสักการะ พระเจ้าตากสินมหาราช

๒๘ ธันวาคม วันปราบดาภิเษก ถวายบังคมสักการะ
เทอญพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

​

<O</O​

<O


นับตั้งแต่สมเด็จพระเจ้าตากสิน ทรงเสด็จขึ้นเสวยราชย์ พระองค์ทรงตรากตรำกรำศึกสงครามเกือบตลอดรัชกาล ถึงแม้ว่าพระองค์จะทรงกอบกู้เอกราชของชาติไทยกลับคืน อันเป็นพระราชภารกิจหลักได้แล้วก็ตาม พระองค์ยังต้องทรงต่อสู้กับการแก้ไขปัญหาความยากจนข้นแค้น ซึ่งเบียดเบียนประชาราษฏร์ของพระองค์ด้วยความอดทน ถึงกับทรงเปล่งสัจจะวาจาด้วยน้ำพระหฤทัยเด็ดเดี่ยว ว่า

<O</O
<O</O

“มาดแม้นว่า มีเทพยดาองค์ใดสามารถดลบันดาลให้มีพืชพันธุ์ธัญญาหาร
แก่พสกนิกรของพระองค์อย่างอุดมสมบูรณ์เห็นทันแก่พระเนตรแล้ว
แม้จะต้องการเครื่องบวงสรวง ด้วยการตัดพระกรของพระองค์เป็นเครื่องสักการะ
ก็จะทรงตัดถวายให้โดยพลัน”
<O</O​

<O</O


พระราชดำรัสนี้ แสดงให้เห็นถึงความเมตตารักใคร่ในพระองค์ที่มีต่อปวงพสกนิกรอย่างล้นเปี่ยม !

​

<O</O



สมเด็จพระเจ้าตากสิน พระผู้ทรงคุณแก่ประเทศชาติไทยอย่างใหญ่หลวง พระผู้ทรงนำแผ่นดินไทย คนไทย กลับมามีเอกราชและยิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของชาติไทย<O</O
<O</O

เหล่าข้าราชบริพาร และประชาราษฏร์ผู้รู้สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ จึงเทิดทูนยกย่องถวายพระเกียรติของพระองค์ท่านว่า “ มหาราช” สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช พระผู้ทรงเป็นมหาวีรบุรุษของชาติไทย ตราบจนเท่าทุกวันนี้<O</O
<O</O

ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๙๗ คณะรัฐบาลไทยในสมัย ฯพณฯ จอมพล แปลก พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี พร้อมด้วยข้าราชการ พ่อค้า และประชาชนทุกหมู่เหล่าได้พร้อมใจกันสร้างอนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ประดิษฐานอยู่ ณ วงเวียนใหญ่ กรุงธนบุรี เมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๙ ตัวอนุสาวรีย์สูง ๘.๕๙ เมตร กว้าง ๑.๘ เมตร ยาว ๓.๕๐ น. ด้วยรูปหล่อทองสัมฤทธ์บรมรูปทรงม้า ทรงพระมาลา ยกกรข้างขวาชูดาบ พร้อมที่จะเผชิญกับข้าศึกอย่างฉับพลัน เพื่อน้อมรำลึกถึงในพระเกียรติประวัติ เกียรติยศ เกียรติคุณ ให้ทรงปรากฏกับอนุชนรุ่นหลังสืบต่อมา โดยถือกำหนดเอาวันที่ ๒๘ ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันถวายบังคมราชสักการะคล้าย “วันปราบดาภิเษก” เสด็จขึ้นเสวยราชย์ฯ

​

<O</O

ดังนั้น ในวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗ จึงกำหนดรัฐพิธีเป็นทางการ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ภูมิพลอดุลยเดชฯ (สมเด็จพระภัทรมหาราช) ทรงเสด็จพระราชดำเนินโดยรถยนต์พระที่นั่ง จากรพะที่นั่งอัมพรสถาน พระราชวังดุสิต ไปยังพระราชนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เวลา ๑๗ นาฬิกา ๓๐ นาที ทรงวางพวงมาลา แล้วทรงจุดธูปเทียนถวายเครื่องราชสักการะต่อองค์อนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช พระผู้ทรงมีคุณาคุณแก่ประเทศชาติไทยอย่างใหญ่หลวง สืบเนื่องมาจนตราบเท่าปัจจุบัน

​

<O</O
<O</O

ณ ใต้แท่นฐานอนุสาวรีย์พระบรมราชานุสาวรีย์ฯ มีข้อความจารึกปรากฏว่า <O</O
<O</O

“ ... อนุสาวรีย์นี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์เฉลิมพระบรมราชกฤดาภินิหาร
แห่งสมเด็จพระเจาตากสินมหาราช
พระองค์ผู้เป็นมหาวีรบุรุษของชาติ
ประสูติ พ.ศ. ๒๒๗๗ สวรรคต พ.ศ. ๒๓๒๕
รัฐบาลไทยพร้อมด้วยพระชาชนชาวไทย
ได้ร่วมสร้างขึ้นประดิษฐานไว้
เมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๗
เพื่อเตือนใจให้ประชาชนชาวไทยรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ
ที่ได้ทรงเพียรทรงพยายามปราบอริราชศัตรู
กอบกู้เอกราชของชาติไทยให้กลับคืนดำรงอิสรภาพสืบมา ...” ​

<O</O​

ความเข้าใจ “วันปราบดาภิเษก”
<O</O
๑) วันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีกุล นพศก จ.ศ. ๑๑๒๙ ตรงกับวันที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๓๑๐<O</O
๒) วันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีชวด สัมฤทธิ์ศก จ.ศ. ๑๑๓๐ ตรงกับวันที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๓๑๑<O</O
๓) วันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีชวด สัมฤทธิ์ศก จ.ศ. ๑๑๓๐ ตรงกับวันที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๓๑๑<O</O
<O</O

ความเข้าใจส่วนใหญ่ (๘ ใน ๑๐) ชี้ชัดว่า เป็นวันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีชวด สัมฤทธิ์ศก จุลศักราช ๑๑๓๐ ตามข้อมูลลำดับที่ ๒ แต่หลังจากมีการลำดับเหตุการณ์ความเป็นไปในพงศาวดาร ได้มีผู้ค้นคว้าแสดงความเห็นแตกต่างกันว่า ควรจะเป็น ปี จ.ศ. ๑๑๒๙ (พ.ศ. ๒๓๑๐) มากกว่าปี จ.ศ. ๑๑๓๐ (พ.ศ. ๒๓๑๑) ด้วยเหตุผลดังนี้<O</O
<O</O


๑) กรุงศรีอยุธยาฯ สิ้นราชธานี เมื่อเดือน ๕ ปีกุน นพศก จ.ศ. ๑๑๒๙ พระองค์ทรงกอบกู้เอกราชคืนได้ ในเวลาเพียง ๗ เดือน คือ เมื่อเดือน ๑๒ (วันศุกร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีกุน นพศก จุลศักราช ๑๑๒๙ ตรงกับวันที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๓๑๐) และอีกหนึ่งเศาต่อมา พระองค์ทรงปราบดาภิเษกขึ้น เป็นพระมหากษัตริย์ เมื่อวันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีกุน (ไม่ใช่ปีชวด เพราะว่าเดือนอ้าย ยังคงอยู่ในรอบปีนักษัตรของปีกุน) นพศก (ไม่ใช่สัมฤทธิศก เพราะยังอยู่ในปีเดิม) จ.ศ. ๑๑๒๙ (ไม่ใช่ จ.ศ. ๑๑๓๐ เพราะรอบเวลาของปีนักษัตร ยังคงเป็นปีกุน) ฉะนั้น ยังคงเป็นศกเดิม ๑๑๒๙ ไม่ใช่ศกใหม่ จ.ศ. ๑๑๓๐) ดังนั้น วันเดือนปีทางจันทรคติ จึงควรอ่านได้ว่า วันปราบดาภิเษก คือ วันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีกุน นพศก จุลศักราช ๑๑๒๙ ไม่ใช่ วันพุธ แรม ๔ ค่ำ เดือนอ้าย ปีชวด สัมฤทธิ์ศก จ.ศ. ๑๑๓๐ เช่นเดียวกัน วันเดือนปีทางสุริยคติ จุงสมควรอ่านได้ว่า วันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๓๑๐ (ไม่ใช่ปี พ.ศ. ๒๓๑๑)<O</O
<O</O

๒) ความเห็นในมุมกลับกัน หากวันปราบดาภิเษกเป็น วันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๓๑๑ (จ.ศ. ๑๑๓๐) ก็เท่ากับว่า วันเดือนปีขัดแย้งกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์อย่างสิ้นเชิง กล่าวคือ จากหนังสือของบรมครู มักกล่าวไว้ว่า หลังจากพระองค์เสด็จขึ้นครองราชย์แล้ว ยังต้องทรงใช้ระยะเวลาหนึ่งในการต่อสู้แก้ไขปัญหาปากท้อง ความยากจนข้นแค้น บรรเทาทุกข์ บำรุงสุข รักษาขวัญกำลังใจ ให้แก่ราษฏร์ของพระองค์ เนื่องจากบ้านเมืองได้รับการเผาผลาญเสียหายแทบไม่มีชิ้นดี ในขณะเดียวกันต้องทรงตระเตรียมเสบียงอาหารจัดกองทัพช้าง และม้า เพื่อไปปราบเจ้าชุมนุมต่างๆ ที่แข็งข้ออยู่ในขณะนั้น

<O</O
ฉะนั้น หากพระองค์เถลิงราชย์ เมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม ปี พ.ศ. ๒๓๑๑ ก็หมายความว่า พระองค์ทรงเหลือเวลาเพียง ๓ วัน ก็จะขึ้นศกใหม่ เป็นปี พ.ศ. ๒๓๑๒ และเวลาเพียง ๓ วัน คงจะไม่เอื้อำนวยให้พระองค์ทรงกระทำในเหตุการร์ต่างๆ ตามที่ได้กล่าวมา และประการสำคัญ เหตุการณ์เหล่านี้ เกิดขึ้นในปี พ.ศ. ๒๓๑๐ คาบเกี่ยวกับปี พ.ศ. ๒๓๑๑ (ไม่ใช่ปี พ.ศ. ๒๓๑๑ คบเกี่ยวกับปี พ.ศ. ๒๓๑๒)<O</O
<O</O

๓) มีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง ชื่อ “ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช” เขียนโดย ท่านพลตรี จรรยา ประชิตโรมรัน ท่านระบุชี้ชัด ในที่หน้า ๕๘-๖๒ ว่า “ ... เป็นปี พ.ศ. ๒๓๑๐ ขึ้นครองราชย์ ... ตรงกับพงศาวดารพม่า กล่าวไว้ว่า พระเจ้ากรุงอังวะ เมื่อพม่าได้โปรดให้แมงกี้มานหญ่า (พระยาทวาย) เกณฑ์กำลังพลเข้ามาทางไทรโยค ในช่วงฤดูแล้ง ปลายปี พ.ศ. ๒๓๑๐ ครั้นมาถึงบ้านบางกุ้ง เห็นค่ายทหารจีนของพระยาตากสิน จึงสั่งให้กำลังพลของตนเข้าไปโอบล้อมไว้ ...”<O</O
<O</O

อาศัยเหตุดังกล่าวมา “ วันปราบดาภิเษก” ควรจะเป็นวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๓๑๐​

<O</O​

ประโยชน์มวลกุศลทุกประการ อันจะก่อเกิดพึงมีจากสาระนี้
ขอน้อมถวายเป็นพระกุศลเจริญญาณพระบารมี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
ตลอดจนพระมหากษัตริยาธิราชเจ้า ผู้เอกอัครพุทธศาสนูปภัมภกทุก ๆ พระองค์
น้อมบูชาพระโบราณจารย์ ผู้บริหารพระพุทธศาสนา จนถึงปัจจุบันสมัย
และยังผลสู่ลูกหลานบริวารทุกๆ ดวงจิต ทุกๆ ดวงวิญญาณ
ในพระองค์ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
<O</O​

“บุญญสิกขา”​

<O</O
ที่มาข้อมูล : สมเด้จพระเจ้าตากสินมหาราช วัดเชิงท่า พระนครศรีอยุธยา

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.802543/[/MUSIC]​

<O</O​

 

ขอกราบถวายบังคม สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ผู้ทรงนำเอกราชให้กับสยาม ไม่ต้องตกเป็นข้าขัณฑเสมาของผู้ใด....

 

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]“อันตัวกูชื่อว่าพระยาตาก[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ทนทุกข์ยากกู้ชาติพระศาสนา[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ถวายแผ่นดินให้เป็นพุทธบูชา[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]แด่ศาสนาสมณะพุทธโคดม[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ให้ยืนยงคงถ้วนห้าพันปี[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]สมณะพราหมฌ์ชีปฏิบัติให้พอสม[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]เจริญสมถะวิปัสสนาพ่อชื่นชม[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ถวายบังคมแทบบาทพระศาสดา[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]คิดถึงพ่อพ่ออยู่คู่กับเจ้า[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ชาติของเราคงอยู่คู่พระศาสนา[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]พระพุทธศาสน์อยู่ยงคู่องค์กษัตตรา[/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]พระศาสดาฝากไว้ให้คู่กัน”[/FONT]


ถวายบังคมสักการะ พระเจ้าตากสินมหาราช

 

พระกรุณา...ธิคุณ...พระองค์ท่าน
ทรงบากบั่น...ผสาน...ชาติไทยไว้
ไม่ให้แตก...เป็นฝัก...เป็นฝ่ายไป
รวมหัวเมือง...ได้ยิ่งใหญ่...นับคณา​

พระกรุณา...ทรงกอบกู้...ต่อสู้มา
เพื่อรักษา..แผ่นดินไว้..ให้ลูกหลาน
ได้ร่มเย็น..เป็นสุข..ตราบแสนนาน
ตลอดกาล..หวังให้..ไทยเป็นไทย

​

 

ประวัติการสร้าง "เหรียญกู้ผู้ชนะ" ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ <!-- google_ad_section_end -->

อย่าง พระเจ้าตากสิน นั่นต้องเรียกว่า น้ำใจเข้มแข็ง ขนาดข้าศึกล้อมอยู่แบบนั้น ท่านกับกำลังพล 500 ตีฝ่าข้าศึก ไม่ใช่ของง่ายเลยนะ ใช่ไหม
คือไม่ใช่ของง่ายเลย ก็ยังมีลูกหาบอีก ไอ้ลูกหาบนี่ ดีไม่ดี ลูกหาบตาย นี่ไอ้รุ่นหน้าตีไป รุ่นหลังต้องประคองลูกหาบอีก สามารถเอาลูกหาบเสบียง เอาไปบ้างตามควรนิดหน่อย

นี่เป็นนักรบที่มีฝีมือดี ถ้าใจไม่เข้มแข็งจริง ๆ จะกล้าตีข้าศึกไปได้อย่างไร กำลังนิดเดียวใช่ไหม แล้วไอ้ภายในประเทศก็ไม่ดี เสียครั้งแรก ตั้งกรุงศรีอยุธยามา 190 ปีเศษ แล้วมาครั้งที่ 2 นี่ 190 ปีเศษ

กรุงเทพฯ เวลานี้ยุ่ง ๆ นะ 190 ปีเศษเหมือนกัน ชะตาประเทศไทย ถ้าถึง พ.ศ.2525 นะ ครบ 200 ปี พ้นเขต นี่เวลานี้มันเข้าเขตแล้วนะ แต่ว่าช่วงจังหวะนี้มันเข้าจังหวะเกณฑ์ เขาเรียกว่า เข้าเกณฑ์ดี จังหวะนี้นะ ตั้งแต่นี้ต่อไป เข้าเกณฑ์ดี

ท่านถึงบอกให้ทำ "เหรียญกูผู้ชนะ" พระเจ้าตากสินให้ทำ ทีแรกจะทำก็ล้อเล่น ๆ หลวงปู่แหวนท่านทำ เหรียญเราสู้ --ปีที่แล้วไปกองบัญชาการทหารสูงสุด บอก เฮ้ย! ไอ้แค่ เราสู้ ยังแค่กัน กูสู้ว่ะ! ไอ้พวกนั้น ฮาตึง! บอก ดีครับ ๆ

เราก็คิด พูดส่งไปตั้งปีที่แล้ว ไม่ได้คิดจะทำ มาปีนี้ท่านสั่งทำ บอก เราสู้--ก็แค่นั้นแหละครับ กูสู้--ก็แค่นั้น ยังสู้ --ต้อง "กูผู้ชนะ" ถามท่านว่า ทำไม บอก เวลานี้มันถึงเกณฑ์ชนะแล้ว ถาม เอารูปใคร บอก เอารูปผม บอก เอ้า ไม่ยกย่องตนเองเกินไปหรือ รัชกาลที่ 1 ก็เก่งใช่ไหม กรมพระราชวังบวร ท่านก็เก่ง ท่านบอกว่า ในฐานะที่ผมเป็นผู้นำ ก็ตามไปดูประวัติสิ ประวัติที่ ตากสินกู้ชาติ เคยแพ้จุดไหนบ้าง แน่ะ! เอาถึงอย่างนั้นเสียด้วย เลยต้องเอาตามท่าน เอา "กูผู้ชนะ" ก็เลยทำขึ้น ท่านสั่งทำ เวลาทำ ท่านก็มาทำด้วย ท่านทำด้วยเสร็จ


คัดจาก หนังสือรวมคำสอนธรรมปฏิบัติของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เล่ม 14 หน้า 336 เรื่อง สนทนาหลังกรรมฐาน 25 วันอาทิตย์ที่ 3 กันยายน 2521<!-- google_ad_section_end -->

 

วันที่ 28 ธ.ค.นี้ ของทุกปี
ที่หน่วยงานจะจัดพิธีวางพานพุ่มเนื่องในวัน สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เช่นกัน

​

 

​

 

ด้วยเหล่าลูกหลานบริวาร พระคุณท่านฯ ต่างสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณล้นพ้น
และเร่งสืบสานพฤฒิปฏิบัติ กิจการสืบการพระบวรพุทธศาสนาตราบนาน
สนองพระราชปณิธาน พระองค์ท่านฯ ค่ะ ​

 

ลูกขอผลบุญที่ได้กระทำมาตั้งแต่ตันชาติ ทั้ง ๓๐ ทัศ ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี ขอเป็นตบะ เป็นเดชะ เป็นพละกำลัง ผลแก่ลูกเพียงใด ขอน้อมถวายแด่....


...องค์สมเด็จพระเจาตากสินมหาราช และบรรพบุรุษทหารกล้า..ที่พลีชีพ เพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทยให้คงอยู่ในปัจจุบันนี้

ขออนุโมทนาบุญกับคุณบุญญสิกขาด้วยค่ะ

 

ขอกราบถวายบังคม สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

 

ขอบคุณค่ะแม่บุญญฯ เคยไปกราบท่านที่ตากค่ะ ได้ถวายม้ากับดาบท่านด้วยค่ะ

 

"คิดถึงพ่อพ่ออยู่คู่กับเจ้า
ชาติของเราคงอยู่คู่พระศาสนา
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]พระพุทธศาสน์อยู่ยงคู่องค์กษัตรา[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]พระศาสดาฝากไว้ให้คู่กัน”[/FONT]

ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่..
ที่ทรงทำให้ไทย..เป็นไท..

ขออนุโมทนาค่ะ

 

ไม่มีรักใดยิ่งใหญ่เท่ารักชาติ รักเเผ่นดิน

ถ้าไม่มีผืนเเผ่นดินให้ยืนหยัด ก็ไม่มีความรักอื่นใดเกิดขึ้นได้

 

ซู๊ด......ด ยอด
ขอบพระคุณเฮียปอ และทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านครับ

 

ระลึกไปใจหมองน้ำตานองหน้า โอ้พ่อข้าฯทรงทุกข์ยากลำบากเข็ญ

พ่อลำบากเหงื่อราดสาดกระเซ็น พ่อกอบกู้เอกราชเพื่อชาติพระศาสดา

พ่อลำบากแค่ไหนใจไม่หวั่น พ่อมุ่งมั่นเพื่อลูกสุขนักหนา

พระคุณพ่อมากล้นคลณา ลูกบูชาแทนบุญคุณพ่อเอย

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

 

ขอบูชาองค์พระเจ้าตากสินมหารราชไว้เหนือเศียรเกล้า

 

ขออนุโมทนาบุญของพระเจ้าตากสินมหาราชที่กอบกู้เอกราชเป็นพุทธบูชา และ บุญจากการบรรพชาจนบรรลุอรหันตผล

 

บูชาองค์พ่อข้าพระยาตาก

 กราบบูชา องค์พ่อข้า พระยาตาก
ทรงทุกข์ยาก กู้ชาติ ศาสนา
ฝ่าวงล้อม อ้อมประเทศ เขตบูรพา
“ประกาศกล้า จะทวงคืน ผืนดินไทย”

ยามกรุงศรี ดินเลือด เดือดเป็นไฟ
ไม่มีใคร หาญกล้า ท้าอังวะ
จะลั่นปืน ครั้งใด ระคายหู
น่าอดสู สังเวช ต้นเหตุพ่าย

ทะลวงฟัน พวกพม่า ที่หน้าค่าย (พิชัย)
โพธิสาวหาญ พรานธนู สู้ต่อไป
หนองไม้ซุง มุ่งปราจีน ถิ่นป่าใหญ่
รวมชนไทย สามัคคี กลับมีขวัญ

ชัยเหนือชล คนระยอง ถึงจันท์ตราด
เปิดรุกฆาต กองเรือ เพื่อพลิกผัน
รวมกำลัง ทางน้ำบุก รุกจากจันทน์
เร่งเร็วพลัน เข่นพม่า ให้ปราชัย

สถาปนา กรุงธนบุรี ศรีมหาสมุทร
ให้ผ่องผุด ดุจเพชรค่า มหาศาล
เป็นด่านหน้า ต่อเติม เสริมปราการ
ส่งผลงาน กู้ชาติเสร็จ ในเจ็ดเดือน.
ปวงข้า กราบบูชา มหากรุณาธิคุณ
ทรงค้ำจุน กู้ชาติ พระศาสนา
พิชิตศึก ทุกข์ยาก วิบากนานา
เพื่อนำพา ชาติไทย ให้มั่นคง .<!-- google_ad_section_end -->

 

​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.712440/[/MUSIC]​