เป็นพุทธแต่ไปโบสถ์ของศาสนาอื่น บาปมั้ย

ออกจะเป็นเรื่องของสองศาสนาหน่อยนะคะ แต่ว่าไม่ได้มีเจตนาร้ายกับศาสนาอื่นทั้งสิ้น คือ อยากทราบค่ะว่า การที่คนเป็นพุทธ ไปเข้าโบสถ์ ประกอบพิธีกรรมกับคนที่นับถือคริสต์ เคารพและเชื่อในพระเยซู (เชื่อในที่นี้คือ เชื่อว่าพระเยซูมีอยู่จริง) แต่ไม่ได้จะเปลี่ยนศาสนาไปเป็นคริสต์ เพราะเชื่อและศรัทธาในศาสนาพุทธมาโดยตลอด แบบนี้จะถือเป็นบาปหรือไม่คะ แต่ก็ยังไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ทำบุญของพุทธอยู่เรื่อยๆ แล้วการทำบุญบริจาคในส่วนของศาสนาคริสต์ไปด้วย จะเหมือนสนับสนุนกำลังของศาสนาอื่น แล้วลดทอนกำลังศาสนาพุทธรึเปล่าคะ รบกวนผู้รู้ตอบหน่อยนะคะ สงสัยมานานแล้ว

และอยากทราบว่าถ้ากระทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ภพชาติหน้าโอกาสที่จะได้เกิดภายใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนาจะมีหรือไม่คะ

 

ศาสนาทุกศาสนานั้นมุ่งหวังสอนมนุษย์ให้เป็นคนดีเหมือนๆกันหมดแหละครับการทำบุญพระพุทธองค์ไม่เคยห้ามไว้ว่าต้องทำที่ศาสนาพุทธเท่านั้นนะ เพราะฉะนั้นท่านจะทำบุญที่ไหนเมื่อไรดีทั้งนั้นแหละครับมีจิตเป็นกุศลเป็นสิ่งที่ดีมากๆครับอย่าได้ไปกังวลเลยทำให้จิตตกเดี่ยวไม่ได้บุญนะครับ พูดเล่นครับ ทำไปเถอะครับความดีไม่ต้องแบ่งแยกศาสนาหรอกครับเรามีองค์พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ใว้ยึดเหนี่ยวจิตใจ ส่วนพระเจ้าก็เป็นพระศาสดาของศาสนาอื่นแต่ท่านก็มุ่งเน้นสอนคนให้ทำดีเพียงแต่วิธีการหรือกลอุบายต่างจากศาสนาพุทธเราเท่านั้นแหละครับ การทำบาปคือการเบียดเบียนผู้อื่นหรือตนเองให้ได้รับความทุกข์ครับถ้าสิ่งที่ทำมิได้เบียดเบียนใครให้เป็นทุกข์นั้นไม่บาปครับ สาธุ

 

ไม่บาปหรอกครับ คริสต์ก็สอนคนให้เป็นคนดี จะบาปได้อย่างไร

ถ้าอยากเกิดภพหน้าภายใต้ร่มโพธิ์พระศาสนา ตอนทำบุญก็อธิษฐานเอาครับ


*ความคิดส่วนตัวนะครับ กระผมเด็กน้อยด้อยปัญญา ผิดถูกประการใดขออภัยด้วยนะครับ

 

บาป ถ้าทำแล้วไม่สบายใจ
ไม่บาป ถ้าทำแล้วสบายใจ

 

ไม่บาปหรอกจ๊ะ เพียงแต่จุดมุ่งหมายของศาสนาอื่นต่างจากเราก็เท่านั้นเอง จะไปเข้าร่วมพิธีเขาก็ไม่เป็นไร เรารู้อยู่แก่ใจว่า เรานับถือ ศรัทธาพระพุทธเจ้า เหนือสิ่งอื่นใด ก็ประเสร็ฐแล้วจ๊ะ สมัยก่อนเราเองก็เข้าโบถส์คริสบ่อยๆ ซ้ำยังร่วมกิจกรรมและสวดสรรเสริญกะเขาด้วย คือไปอยู่ในที่ของเขาเราก็ทำตัวกลมกลืนไม่ให้ใครเขามองแปลกๆ ไม่ให้เขาหมั่นไส้เอา เท่านั้นเอง แต่ศรัทธาเราก็ไม่เคยสั่นคลอน เรารู้อยู่แก่ใจดีจ๊ะ
การได้เกิดมาในพระพุทธศาสนานับว่าโชคดีมากแล้ว โดยเฉพาะได้เกิดมาในที่ๆบรรพบุรุษนับถือกันมาตั้งแต่กาลก่อนอย่างประเทศไทยนี้ ครูบาอาจารย์ก็เยอะ หนังสือธรรมะก็หาง่าย ไม่ต้องเสียตังค์ซื้ออีกตะหาก ตามวัดต่างๆก็มีสอนสมาธิ อภิธรรม ฯลฯ ไม่เหมือนที่เมืองนอก จะหาซื้อหนังสือธรรมะสักเล่มก็หายากเต็มที อ่านแล้วเกิดสงสัยก็ไม่รู้จะไปถามใคร จะทำบุญพระสงฆ์ก็ยากเต็มที อาจต้องข้ามเมืองไปเลยทีเดียว ฯลฯ ที่สำคัญเราไม่รู้ว่าหากเกิดอีกที จะได้เกิดมาเจอพระศาสนาอีกหรือไม่ และก็ไม่มีหลักประกันอะไรที่จะไม่ต้องแวะนรกก่อน เพราะฉะนั้นตั้งเจตนาไปนิพพานในชาตินี้เถอะจ๊ะ

 

เรื่องที่ ๔๔ พระเยซูตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต

“..ประมาณ เกือบ ๒๐ ปีมาแล้วสมัยที่อาตมาไปวัดคริสต์ที่บางนกแขวก มีบาทหลวงบางคนเขาไปที่กรุงเทพฯ และก็ชอบๆ กัน เพราะสมัยนั้นอาตมาเรียนทั้งพุทธทั้งคริสต์ ที่เรียนคริสต์ไม่ใช่ไปเรียนที่โรงเรียนแต่คุยกัน ตอนนั้นพวกกุฎีจีนเขามาคุยแลกเปลี่ยนความรู้กัน ความจริงนักศาสนาจริงๆ เขาไม่ทะเลาะกัน เมื่อไปเยี่ยมเขาคุยไปคุยมา เขาถามว่า “ท่านทราบไหมว่า พระพุทธเจ้าท่านอยู่ที่ไหน” อาตมาตอบว่า “รู้” เขาถามว่า “เคยคุยไหม” ก็บอกว่า “ฉันไปหาท่านทุกวัน ท่านอยู่ที่นิพพาน” จึงถามเขาว่า “แล้วพระเจ้าของท่านอยู่ที่ไหน” เขาตอบว่า “ไม่รู้” ถามว่า “เคยเห็นไหม” เขาตอบว่า “ไม่เคยเห็น” เขาเลยถามว่า “ท่านเคยเห็นพระเยซูของผมไหมครับ” ตอบว่า “ไม่เคยสนใจ” แล้วก็คุยเรื่องอื่นต่อไป
ต่อ มากลับมาที่พัก ธรรมดาของพระก่อนจะนอนต้องทำจิตใจให้สะอาดสบาย ไม่อย่างนั้นนอนไม่สบาย พอเริ่มทำสมาธิจับอารมณ์ จิตมันหลุดโผล่ปั๊บถึงดาวดึงส์ ไปโผล่ช่วงระหว่างพระจุฬามุณีกับบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ ไปเดินป๋อที่นั่น พอเดินไปก็มีบาทหลวงคนหนึ่งเดินสวนทางเดินตรงมาข้างหน้า ก็เลยถามว่า “พระเยซูใช่ไหม” ตามธรรมดาอารมณ์เป็นทิพย์มันจะบอกเลยว่าใครเป็นใคร ถ้ายังสงสัยก็ยังใช้ไม่ได้ ความเป็นทิพย์จะบอกชัดจะไปสงสัยไม่ได้เลย ท่านก็ตอบว่า “ใช่ครับ” อาตมาถามว่า “ทำไมถึงแต่งตัวรุ่มร่ามอย่างนี้ บนสวรรค์เขาแต่งตัวแบบนี้เหรอ” ท่านบอกว่า “ถ้าผมไม่แต่งตัวแบบนี้ เกรงว่าท่านจะจำไม่ได้ จะสงสัย” บอกว่า “ถ้าอย่างนั้นสภาพความเป็นจริงของท่านเป็นอย่างไร” ท่านก็ทำให้ดู ภาพนั้นหายไปกลายเป็นภาพเทวดาสวยงามมาก เครื่องประดับขาวเป็นประกายแวววับ ชฎาก็แหลมเปี๊ยบ เรียกว่างามจับตาเลย ถามว่า “อยู่ที่ไหน” ตอบว่า “อยู่ชั้นดุสิต”
พอบอกอยู่ชั้นดุสิตอาตมาก็ตกใจ ต้องเป็นพระโพธิสัตว์แน่ๆ คุยไปคุยมา อาตมาก็บอกท่านว่า “คำสอนของท่านมันผิดอยู่ข้อหนึ่งนะ” ท่านถามว่า “ผิดอย่างไรครับ” บอกว่า “ล้าง บาปนั่นนะ คนที่ทำความชั่วแล้วมันทำลายได้เรอะ อย่างกับเนื้อของเราถูกตัดเฉือนไปเป็นแผล เราจะเอาเงินไปแลกซื้อเนื้อใครเขามาได้ที่ไหน จ่ายเงินให้เขาแล้วแผลมันหายหรือ” ท่านตอบว่า “ความ จริงผมไม่ได้สอนอย่างนั้นนะครับ ที่ผมสอนนั้น ผมสอนให้สารภาพบาปแบบพระแสดงอาบัติ อาการสารภาพบาปคือ ไปทำความชั่วมาจากไหน เราจะได้ไม่ทำต่อไป” คำสอนของท่านเป็นแบบนี้ มา ตอนหลังมาดัดแปลง พอล้างบาป สารภาพบาปแล้วบาปหาย ก็เลยบาปทั้งสองคน คนก่อนก็ไม่หมดบาป คนหลังบาปเพราะโกหก
ผู้ที่มีสิทธิไปเกิดอยู่ชั้นดุสิต
พอกลับลงมาก็มานั่งคิดว่า พระเยซูเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ชั้นดุสิตต้องมีบารมีเข้มแข็งมาก ถ้าไม่เข้มแข็งเข้าชั้นนี้ไม่ได้ เพราะชั้นดุสิตนี้เข้าได้ ๓ พวกคือ
๑) พุทธบิดาพุทธมารดาของพระพุทธเจ้า
๒) พระโพธิสัตว์ที่มีบารมีเข้มแข็งแล้ว
๓) พระอริยเจ้าตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไปจึงจะอยู่ชั้นนี้ได้
สวรรค์ทุกชั้นไม่ใช่ใครจะ อยู่ได้ทุกชั้นนะ ต้องเป็นไปตามขั้น ก็เลยมานั่งนึกว่า ทำไมพระเยซูมาอยู่ชั้นดุสิตได้ มาดูอารมณ์ตอนหนึ่งของท่านคือ ถูกตอกตะปูกับไม้กางเขน ถ้าจิตไม่ดีพอ ท่านจะเป็นเทวดาไม่ได้ ตามพระบาลีบอกว่า “ถ้าจิตเศร้าหมองก่อนจะตาย ตายไปก็ต้องลงอบายภูมิ” นั่น เขาเจ็บขนาดนั้นเขายังไม่โกรธ ลองคิดดูให้ดีไม่ใช่เรื่องเล็กนะเรื่องใหญ่มาก ทำความดีไว้มากตลอดชีวิต แต่เวลาตายจิตเศร้าหมองหน่อยเดียวก็ต้องลงนรกหน่อยอย่าง พระนางมัลลิกาเทวีเป็น คนดีตลอดชาติ เวลาตายจิตคิดถึงที่เคยไปสะดุดเท้าของสามีนิดเดียว ความจริงโทษท่านไม่มี ถ้าจิตท่านไม่เศร้าหมองก็ไม่ลงนรก แต่ท่านแต่งตัวเป็นนางฟ้า เท้าแหย่ในนรก ๗ วัน..”

ที่มาhttp://www.geocities.com/never_die_sure/30.htm

รวมเรื่อง ตายแล้วไปไหน
เมื่อหลวงพ่อฤาษีฯ พบ พระเยซู บนสวรรค์ชั้นดุสิต​

 

ไม่บาปครับ เพราะศาสดาแต่ละพระองค์ ท่านไม่มีจิตใจที่คับแคบ ศาสนาที่เกิดขึ้นมาในโลก แตกจาก 1 เป็น 2 เป็น 3

และปัจจุบัน ศาสนาที่มีคนยอมรับและนับถือ มี 12 ศาสนาใหญ่ ๆ เรียกว่าศาสนาเปรียบเทียบ

ถ้าจะนับรวมกับศาสนาที่ตายไปแล้ว ก็มากกว่า 12 ศาสนา

คนไหนว่าบาป เค้ายังไม่เข้าใจและลึกซึ้งในพระศาสดาของเค้า ที่ว่าไม่บาปเพราะศาสนาส่วนใหญ่ มีหัวคำสั่งสอนมุ่งที่ความหลุดพ้น

เพียงท่านตั้ง ใจว่าขอภูมิรู้สติปัญญา ของศาสดาของท่านมาตั้งไว้ในใจ ท่านก็ย่อม เปิดใจรับ ความเป็นอริยะของศาสนาใหญ่ ๆ

 

ไม่บาปหรอกครับ คิดง่ายๆว่าเอา ศีลห้าเป็นบรรทัดฐาน
ถ้าเราไม่ละเมิดศีลห้า เราก็ยังไม่บาป เพียงแต่ว่าเราต้องเอาสติและปัญญาไปด้วย
พิจารณาคำสอนของเขา เพราะโบสถ์แต่ละที่บาทหลวงแต่ละแห่งก็แตกต่างกันไป
บางทีการเข้าไปบ่อยๆอาจทำให้ความเข้าใจต่อศาสนาพุทธเปลี่ยนไป หรือคล้อยตาม
คำสอนของเขาก็เป็นได้ บางที่ก็มีการสะกดจิตหมู่ หรือให้กินยาสั่งแบบอ่อนๆ
เหมือนที่เป็นข่าวที่เืมืองนอกมามากมาย ทางที่ดีก็ยึดมั่นในพระรัตนตรัย ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไป เพราะถ้าเราไปบ่อยๆ ก็เป็นอาจิณกรรม กรรมที่ทำเป็นประจำ จะส่งผลต่อภพชาติได้
ถ้าไม่อยากอยู่นอกร่มโพธิสมภาำรก็อย่าไปดีกว่า แต่ถ้ากลัวก็ทำบุญ สวดมนต์แล้วอธิษฐาน
บ่่อยๆให้จิตเราตั้งมั่นในพระพุทธศาสนาครับ ป้องกันไว้ก่อน น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน ถ้าจิำตไม่แข็งพอหรือช่วงที่จิตตกไม่ควรไปครับ การทำบุญนอกหรือในพุทธศานาได้บุญทั้งนั้นครับ อานิสงส์มากน้อยต่างกันแค่นั้นเอง ไปบ่อยๆก็อย่าเผลอเป็นมิจฉาทิฎฐิละกันครับ เพราะโบสถ์หลายๆที่ก็สอนอะไรที่ไม่ตรงกับความเป็นจริง
ส่วนการกราบไหว้พระเยซูไม่ผิดครับ ท่านก็เป็นพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งเช่นกัน บูชาความดีของท่านดีแล้วครับ เพียงแต่คำสอนทุกวันนี้ไม่ค่อยตรงกับที่ท่านสอนเมื่อก่อนแค่นั้นเอง
อนุโมทนาบุญกับความดีที่ทำมาด้วยครับ สาธุ

 

พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้ห้ามไว้นะครับ.....พุทธศาสนาให้ผมพูดตามตรงนะ...เป็นศาสนาที่ใจกว้างมากๆ.......

ผมก็เข้าร่วมทุกศาสนานะครับ....เพราะพระพุทธเจ้าท่านทรงให้เอาข้อดีมาเป็นหลักนะครับ.....ไม่ได้สอนห้าม....ไม่ได้เป็นเทวะนิยม...ที่เราจะต้องทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ผู้ใดผู้หนึ่งพอใจแล้วขึ้นสู่สรวงสวรรค์...ในขณะเดียวกัน...จะต้องลงโทษกับผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามไม่ทำให้พอใจแล้วลงนรก......ทุกอย่างเรากำหนดด้วยตนเอง...คือกรรมที่เราทำเอง....

ทำทานในศาสนาอื่นผมก็ทำครับ.....เราถือว่าเราทำความดีในสาธารณะครับ.....ตามที่พระพุทธเจ้าท่านทรงสอนไว้ให้ทำทาน....ไม่ได้คิดอะไรมากครับ....

เพื่อนไปโบสถ์ ผมก็ไป เขาไหว้ อธิษฐาน ผมก็ทำ.....ขอให้โลกนี้สงบสุข....ตามหลักแผ่เมตตาของศาสนาพุทธ.....

พระเยซูผมก็เคารพนะครับ....เคารพในจิตใจของท่าน...ที่ท่านมีเมตตามาก....ถ้าคนๆหนึ่งที่ให้อภัยยอมตายโดยไม่โกรธเลย...กลับขออภัยให้ผู้ที่ทำผิดต่อท่านทั้งๆที่รู้ได้....ผมว่าท่านไม่ธรรมดา........ผมไม่ได้เคารพพระเยซูในฐานะบุตรของพระเจ้า....และเป็นผู้ช่วยให้รอดอะไร....แต่ผมเคารพท่านที่เป็นท่าน....มากกว่า...

 

ปาบ นั้นเกิดจากกรรม
กรรมเกิดจากการกระทำ แล้วเราได้ทำผิดอะไรมั้ยละศีล ห้าข้อก็ไม่ได้ผิดอะไร

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ
ถ้าเราได้มีโอกาสได้ไปที่โบสถ์คริสต์แล้วอยากจะแสดงความเคารพต่อองค์พระเยซู
เราจะไหว้ท่านได้ไหมคะ เหมือนกับที่เราไหว้พระพุทธรูปในศาสนาพุทธน่ะค่ะ

 

สำหรับชาวพุทธไม่บาปเลย หากไม่กระทำผิดหลักของพุทธศาสนาไปเถอะไม่เป็นไร แต่หากมีการทำให้ผิดศีลของชาวพุทธก็ละเสีย
- แต่หากเป็นระดับผู้นำองค์กร ที่นับถือศาสนาอื่น เขาก็ยังปฎิบัติเลยแต่ละละพิธีกรรมบางอย่างจะดูอยู่ห่าง เช่น ผอ.องค์กร เป็นอิสลามต้องไปงานศพชาวพุทธ เขาก็ไปนะและก็นั่งฟังสวดแบบธรรมดา ร่วมไว้อาลัยให้กับผู้ตาย
- ชาวพุทธเองหากไปงานศพของอิสลามหรือคริสต์ ก็เหมือนกันก็ไปไว้อาลัยให้กับผู้ตาย แต่พิธีกรรมเราก็ยืนดูอยู่ห่าง ๆ ก็ไม่เป็นบาปอะไร
- ที่ทำงานที่ชุมชนมี หลากหลายศาสนาต่างก็ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ทำให้เราได้รับทราบถึงประเพณีที่เรายังไม่รู้และสามารถปรับตัวได้

 

แม้นเราเองก็เอากางเขนห้อยไว้หน้ารถ เวลาเข้าไปปฏิบัติธรรมจอดรถไว้ด้านนอกคนที่ดูแลที่จอดรถยังมองๆ คงอยากจะถามว่านี่เธอศาสนาอะไรกันเนี่ย
ด้วยความที่รู้ว่าท่านนั้นเป็นเทวดาอยู่ตามที่ข้างบนนั่นบอกล่ะ เราก็ใช้เป็นเทวตานุสติไป อันนี้ไม่ลำบากใจเลย จะว่าบาปหรือไม่บาปเนี่ยจะเล่าอะไรให้ฟัง ที่ๆเราไปปฏิบัติธรรมเนี่ยมีวันนึง หนุ่มมุสลิมมาจากไหนไม่รู้ใส่ชุดขาวมาที่สำนักซะอย่างนั้น ถามมาถามไปได้ความว่ามาส่งสาวเจ้ามาปฏิบัติธรรม แต่เจ้าตัวไม่ได้มาปฏิบัติหรอกนะ มาพักเฉยๆไม่ได้มาสวดมนต์นั่งสมาธิแต่อย่างใด อย่างนี้เธอว่าหนุ่มคนนั้นจะโดนพระอัลเลาะห์โกรธและดลบัลดาลให้หนุ่มคนนั้นตกนรกมั้ยล่ะเธอ 555+

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ช่วยตอบข้อสงสัยนะคะ
บุญรักษาทุกท่านค่ะ