กลัวการนั่งสมาธิครับ

ผมไปฝึกนั่งสมาธิที่วัดอัมพวันมาครับ

พอผมนั่งไปแล้ว ประมาณครี่งชั่วโมง

ผมรู้สึก เจ็บขา ขาชามาก (นั่งขัดสมาธิชั้นเดียวเองนะครับ)

รู้สึกเหมือนขาหมดความรู้สึกไปเลย

มันทำให้รู้สึกกลัว กลัวว่า ขาจะใช้การไม่ได้ไปเลย

เพราะว่าเคยออกสมาธิแล้วมาจับขา ขาจะชา กระดุกกระดิกไม่ได้

จับแล้วไม่มีความรู้สึกเลย ต้องรอสักพัก

เลยเกิดการกลัว

แล้วทำให้สมาธิแตกอ่ะครับ

ไม่รู้จะทำไงดี

คนอื่นเป็นเหมือนกันกับผมไหมครับ อยากนั่งได้นานสัก 1 ชั่วโมง

 

มันอยู่ที่ใจ

อย่างผมนี่ เวลานั่งสมาธิแล้ว ขามันชา มีอะไรจิ๊บๆ ดึ๋งๆ เหมือนจะควบคุมไม่ได้
กลายเป็นว่า ขาไม่ใช่ขาเราไปเสียแล้ว เพราะมันคุมไม่ได้ แล้วไปเกิดการระลึก
ความกลัวตัวตนจะหายไปขึ้นมา ก็เลยตามมาด้วยความปริวิตกอีกร้อยแปด

แต่ปล่อยไปสักพัก เอ๊ะ มันก็หายไป มันเป็นแค่อาการชั่วคราว แต่ก็ต้องสังเกตุ

แต่ถ้าคุณ pure ห้าวเป้งละก้อ ลองเดินไปเลย เดินไปทั้งๆอาการชา แบบนั้น
แหละ แล้วดูที่ใจที่มันวิ่งไปที่ขาบ้าง ลืมขาไปแล้วไปจมคิดที่กลั่นออกมาจาก
ความกลัวบ้าง จิตส่ายไปส่ายมา แต่เชื่อไหม เอาเข้าจริงๆ ใจถึงๆ เดินมันไปทั้ง
ที่มันชานั่นแหละ แล้วจะพบว่า เราไม่ต้องจงใจเดินก็ได้ เราแค่น้อมใจเบาๆว่า
จะเดิน แล้วไม่ติดข้องกับจิตที่กลัว ที่มันพาไปหลงคิด จมคิด มันก็เดินไปตั้งหลาย
สิบก้าวแล้ว แล้วจะเห็นเลยว่า กายก็ส่วนหนึ่ง จิตก็ส่วนหนึ่ง ไม่มีใครเป็นนายใคร
ได้อย่างแท้จริง แต่โดยหลักการแล้ว จิตเป็นใหญ่ เพราะ จิตสามารถมีสภาวะอิสระ
ได้มากกว่า

อ้อ ฝึกท่าล้มให้เจ๋งๆ ก่อนนะ เคยฝึกไหม แบบยูโด หากจะล้มนี่ อย่าเอามือ
ไปยันพื้น แต่ให้พลิกกายเอาข้างตัวลง เก็บคองอเข่า

ถ้าไม่รู้จักท่าล้ม ก็ไม่ต้องฝึกฝืนใจก็ได้ นั่งไปเรื่อยๆ แหละ เดี๋ยวเข้าใจเอง

 

ผมว่ามันเป็นอาการทางกายครับ เราไม่ต้องเพ่งกับความรู้สึกหรือเวทนานั้น เราเพียงแต่รู้เวทนานั้นแล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้น เดี๋ยวเรารอคำตอบจากผู้รู้ท่านอื่นๆจะดีมากขึ้นครับ

 

ครับ ผมจะลองดู
อย่างน้อยก้รู้ว่ามีคนเป็นเหมือนกัน

พอเกิดอาการเจ้บ ชามัน กลัวว่า ขาใช้การไม่ได้
แต่จะลองพยายามดูครับ

 

ถ้านั่งไม่ได้ก็ลองนอนดูสิคับ

ดูลมสบายได้เร็วดี

 

อย่าพึ่งนอนครับ..
นั่งไปอย่างนั้นแหละ..ใช้โอกาสนี้มาพิสูจธ์วัตถุมงคลหรือการอ้อนวอนขอจากอะไรๆดูสิ..
ขอให้ไม่ปวดขาเลยขอให้ข้าพเจ้านั่งสบายๆสงบๆทีเทอญ..ลองดูสิ มันจะได้ผลไม๊ ??
จะได้รู้ไปเลย ดีออกนะผมว่า อย่างน้อยๆจะได้หายสงสัยในบางเรื่องและตัดให้ขาดไปเลย

คราวนี้กลับมาดูที่อาการนะครับ
ใช้ปัญญาพิจารณาตามความเป็นจริงไปเลย คือรู้เห็นตามความจริงของความรู้สึกทางกายไปเลยครับ
คือปวดขา ปวดตรงไหนก็บริกรรมในใจไปด้วย ปวดหนอ ปวดหนอ..
หายปวดแล้วก็รู้ชัดเลยว่า "อ้าว..หายไปแล้วนี่หว่า " หายปวดตอนไหนก็ขอให้รู้ว่าหายปวดแล้วตอนนั้น
ที่กล่าวไว้คือหมายเอาสตินำหน้านะครับ
ตรงนี้สำคัญคือฝึุกให้รู้จักความเป็นจริงทางกายให้แจ้งแก่ใจไปเลยอย่าได้ทำให้มันคาใจ
แล้วย้อนกลับมาทำให้จิตขัดข้อง ขุ่นมัวใจ ในภายหลัง
ทำตรงนี้ประจักษ์นะครับ ^^

ขออนุโมทนาในการปฏิบัติครับ

 

ไปฝึกที่วัดอัมพวันเหรอคะ
อยู่กี่วัน

เกิดทุกขเวทนาทางกาย
อาจเป็นอุบายให้เราปล่อยวางกาย
กายทำให้ทุกข์
ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา

อยากไปบ้างแต่ยังไม่ได้ไปเลยคะ
อนุโมทนานะคะ

 

ผมก็นั่งได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย อย่าไปกำหนดเลยว่านั่ง 1 ชั่วโมง หรือเท่านั้นเท่านี้ เพียงทำได้ทุกวัน และพอก็ที่ร่างกายเราทำได้ก็พอแล้วครับ เพราะเมื่อไรที่คุณเริ่มฝืน สมาธิเริ่มหายครับ เพราะสมาธิจะไปอยู่กับเวลาว่าจะถึงเวลานั้นเวลานี้ อันนี้โดยส่วนตัวครับคือ ไม่ยึดติดครับ

 

นั่งแรก ๆ มันก็ชาแบบนี้ครับ ต่อไปก็ชำนาญขึ้น นั่งได้นานขึ้นเอง ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เปลี่ยนท่ามาเดิน นั่งห้อยขา ก็ได้ครับ ^-^

 

ขออนุญาติแทรกแซงตรงนี้นิดนึงนะครับ
ถ้าปล่อยไปอย่างนั้น จะเป็นการปล่อยแบบละเลย นะครับ
ึควรจะฝืนๆจิตมันบ้างครับ เหมือนรากฐานครับ ถ้ารากฐานมันมั่นคงต่อไปยอดมันก็จะไม่เกว่ง

นี่แหละโอกาสดีครับ
กำหนดรู้ตามความเป็นจริงไปนะครับ ท่าน จขกท
เจ็บรู้ ไม่เจ็บรู้ ..มีสติเป็นตัวนำหน้านะครับ

เพราะถ้าตามใจความอยากมันก็พลอยมาอ้อนให้เราไม่ก้าวหน้าครับ
ขอเพียงข้อแรกเลยในการปฏิบัติ ทำให้ วิริยะ มันเด่นด้วยเราเอง

 

ชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้นครับ ถ้าจะทำให้เข้าสมาธิได้เร็ว

บางคนใช้การไม่สนใจกาย ตัดกาย ทำให้เข้าสมาธิได้เร็ว

บางคนชอบ กายสบาย แล้วจิตสบาย ทำให้เข้าสมาธิได้ไว

ก็แล้วแต่จะเลือกนะครับ ถ้าขาชา ก็ลองขยับดูครับ แต่พยายามประคองจิต

เวลาที่ขยับขาดูว่าเราประคองจิตให้ไม่หลุดจากสมาธิได้ไหม

 

เมื่อคืนนั่งเราก็ยังทุกขเวทนามากเลยค่ะ ขาปวดจนชาหนึบไม่มีความรู้สึกเเลย น้ำตาไหลพรากตั้งเวลาไว้ครึ่งชั่วโมง พอใกล้จะถึงครึ่งชั่วโมงมันปวดมากๆเลย ปวดแทบขาดใจตาย แต่ก็เกือบฝืนไม่ได้เพราะเริ่มยืดตัวให้ความรู้สึกปวดร้าวมันหายไป ช่วงยืดตัวปุ๊บเสียงกริ่งหมดเวลามันก็ดังขึ้น ความเจ็บปวดนั้นก็หายไป แต่ไม่ทั้งหมด คือไม่มากเหมือนตอนที่เรากำลังนั่ง เสร็จแล้วก็แผ่เมตตา พอแผ่เมตตาเสร็จตัวก็เบาสบายโล่งมาก ถ้าเราทนได้ถึงที่สุดนะค่ะ ความเจ็บปวดมันจะแตกกระจาย เป็นความรู้สึกสว่างโล่ง ไม่เชื่อก็รองทำดู อย่ากลัวค่ะตายเป็นตาย ไม่มีใครตายเพราะสมาธิหรอก แต่ถ้าตายตอนนั้นจริงๆก็สู่สุขคติเลยนะคุณ คุ้มดีออกค่ะ

ภัทรชอบนั่งแบบทน แบบอึด เจ็บก็เจ็บไป ปวดก็ปวดไป เพราะของภัทรนี่ภัทรต้องการชดใช้เวรกรรม เราเคยทำกรรมอะไรมา เคยทำให้ใครเจ็บปวดแค่ไหน เราก็ชดใช้ด้วยการที่ดูตัวเราเองเจ็บปวด มันดี พอถึงเวลาที่ความเจ็บปวดมันหายไปมันโล่ง เหมือนเราถูกปลดปล่อย

 

เปลี่ยนท่า นั่งเก้าอี้ก็ได้ค่ะ แล้วก็กินวิตามินบี12

 

นั่งสมาธิจะให้ดีจิตต้องเป็นสมาธิค่ะ ถ้านั่งนานๆแล้วไม่มีสมาธิ ก็สู้นั่งแป๊บเดียวแล้วมีสมาธิดีกว่าค่ะ ของอย่างนี้ต้องค่อยๆฝึกไปค่ะ ต้องดูตัวเองว่าทำแบบไหนแล้วดี มีสมาธิค่ะ

บางคนปฏิบัติแบบยากลำบากแต่รู้ได้เร็ว
บางคนปฏิบัติแบบยากลำบากและรู้ได้ช้า
บางคนปฏิบัติแบบสบายๆแต่รู้ได้เร็ว
บางคนปฏิบัติแบบสบายๆแต่รู้ได้ช้า

ขึ้นอยู่กับบุญบารมีที่สั่งสมมาค่ะ แต่ละคนจะไม่เหมือนกัน ลองสังเกตตัวเองดูว่า

ทำแบบอึด ทนเจ็บ(ทรมานร่างกาย) กับปฏิบัติแบบสบายๆถ้าเมื่อยก็เปลี่ยนท่านั่ง
อันไหนจะทรงสมาธิได้นานกว่ากันค่ะ ลองดูนะคะ

เลือกในสิ่งที่ตัวเองทำแล้วดีมีความก้าวหน้า ถูกกับจริตดีกว่าค่ะ
อย่าไปเลือกตามคนอื่นเพราะคนอื่นไม่เหมือนเราหรอกค่ะ
ถนัดแบบไหน ชอบแบบไหนก็แสดงว่าน่าจะเคยฝึกในแบบนั้นๆมามาก ถึงได้ชอบและถนัด
ชอบคำสอนของหลวงพ่อองค์ไหนเป็นพิเศษก็แสดงว่าเราน่าจะเคยฝึกมาในแบบนั้นๆที่ท่านสอน
เคยสร้างบุญบารมีร่วมกันมาก็สอนกันได้ ถือว่าเป็นคู่ปรับค่ะ ถ้าปฏิบัติตามนั้นก็จะก้าวหน้าได้เร็วค่ะ

 

ผมก็เป็นคับอาการที่ว่า ไม่ต้องกังวลคับ โมทนากับคุณDarkCentre

มาบอกเป็นเพื่อนจะได้ไม่เหงา

 

เป็นอาการธรรมดา ของร่างกายครับๆๆๆๆๆ

 

เห็นด้วยจ้า

เราจะฝึกกาย หรือฝึกจิต ถามตัวเองดูครับ

 

เป็นธรรมดาครับ แสดงว่าขาเรายังมีความรู้สึก
ผมนั่งทีไร ชาทุกที ถ้าจิตสงบ รูปนามดับ เมื่อถอนออกมา ลุกเดินตัวปลิวเลยครับ อิอิ

 

...เจ็บหนอ..

...ชาหนอ..

...ในคู่มือฝึกการอบรมพัฒนาจิต ของหลวงพ่อจรัญ ...

...มีบอกไว้ครับทำอย่างไร..

...ลองไปศึกษาดู..ตามแนวทางของหลวงพ่อ..

...อนุโมทนาครับ..

 

...เจ็บหนอ..

...ชาหนอ..

...ในคู่มือฝึกการอบรมพัฒนาจิต ของหลวงพ่อจรัญ ...

...มีบอกไว้ครับทำอย่างไร..

...ลองไปศึกษาดู..ตามแนวทางของหลวงพ่อ..

...อนุโมทนาครับ..