เสียงอ่านพระไตรปิฏก...เล่ม ๑..พระวินัยปิฎก...เรื่องเวรัญชพราหมณ์

<TABLE id=AutoNumber1 style="BORDER-COLLAPSE: collapse" borderColor=#111111 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#ffffff border=0>







<TBODY><TR>







<TD width="100%">

หน้าที่ ๑.​

<CENTER class=n>พระวินัยปิฎก


</CENTER><CENTER class=n>เล่ม ๑


</CENTER><CENTER class=n>มหาวิภังค์ ปฐมภาค



</CENTER><CENTER class=n>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น.

</CENTER><CENTER>เวรัญชกัณฑ์

</CENTER><CENTER>เรื่องเวรัญชพราหมณ์

</CENTER><CENTER>

</CENTER>[๑] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ควงไม้สะเดาที่นเฬรุยักษ์สิงสถิต เขตเมืองเวรัญชา พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ประมาณ ๕๐๐ รูป เวรัญชพราหมณ์ได้สดับข่าวถนัดแน่ว่า ท่านผู้เจริญ พระสมณะโคดมศากยบุตร ทรงผนวชจากศากยตระกูลประทับอยู่ ณ บริเวณต้นไม้สะเดาที่นเฬรุยักษ์สิงสถิต เขตเมืองเวรัญชา พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ประมาณ ๕๐๐ รูป ก็แลพระกิตติศัพท์อันงามของท่านพระโคดมพระองค์นั้น ขจรไปแล้วอย่างนี้ว่า พระผู้มีพระภาคองค์นั้น ทรงเป็นพระอรหันต์​

แม้เพราะเหตุนี้ ทรงตรัสรู้เองโดยชอบ
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงบรรลุวิชชาและจรณะ
แม้เพราะเหตุนี้ เสด็จไปดี
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงทราบโลก
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นศาสดาของเทพและมนุษย์ทั้งหลาย
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นพุทธะ
แม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นพระผู้มีพระภาค
แม้เพราะเหตุนี้ พระองค์ทรงทำโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก
มารโลก พรหมโลกให้แจ้งชัดด้วยพระปัญญาอันยิ่งของพระองค์เอง แล้วทรงสอนหมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณะพราหมณ์ เทพและมนุษย์ ให้รู้ ทรงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะครบบริบูรณ์บริสุทธิ์
อนึ่ง การเห็นพระอรหันต์ทั้งหลายเห็นปานนั้น เป็นความดี.

จบหน้าที่ ๑ ​

[music]http://palungjit.org/attachments/a.66833/[/music]







</TD>







</TR>


</TABLE>

 

เสียงทดลองอ่าน จากอาสาสมัครอ่านเสียงพระไตรปิฎก

 

ที่เห็นข้างบน คือ 1 หน้า