พ่อแม่....ผู้สร้างมงคลให้ชีวิต

คนกตัญญูและสุภาพอ่อนน้อม ย่อมมีแต่เจริญสุข

​

1. คนเก่งจะไม่คุยโม้ คนคุยโวจะไม่เก่ง (พม่า)
2. คนเก่งที่เห็นแก่ตัว คือคนชั่วที่เป็นภัยสังคม
3. คนโกรธง่าย ย่อมสบายยาก
4. คนขลาดจะข่มขวัญคนอื่นด้วยการขึ้นเสียงดัง (สเปน)
5. คนโง่มักเข้าใจว่า คนทั้งโลกอับปัญญาเหมือนตนเอง
6. คนโง่จะห้ามอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น แม้แต่ลิ้นของตัวเอง
7. คนโง่มักแสวงหาคนโง่กว่ามายกย่องตน
8. คนจนยิ่งจนเพราะทำรวย คนรวยยิ่งรวยเพราะทำจน
9. คนใจกว้างไม่สู้จะโง่เขลา คนโง่เง่าใจไม่สู้จะกว้าง (จีน)
10. คนใจแคบจะกังวลไปทุกอย่าง คนใจกว้าง จะยอมรับและปรับตัว
11. คนใจไม่สะอาด เมื่อตนผิดพลาดก็พาลโกรธคนอื่น

http://www.geocities.com/skychicus/kamkom4.html

​

 

<TABLE width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=left></TD><TD vAlign=center align=left>หลักปฏิบัติของบุตรต่อบิดามารดา


</TD></TR></TBODY></TABLE>
คุณแม่หนาหนักเพี้ยง พสุธา

คุณบิดรดุจ อากาศกว้าง


ความสำเร็จในชีวิตของคนคนหนึ่งนั้น หากพินิจดูอย่างละเอียดลึกซึ้งแล้ว เราอาจสรุปได้ว่า...การที่ใครคนใดคนหนึ่งสามารถพัฒนาตัวเองขึ้นมาจนถึงจุดสูงสุด...เป็นคนดีของสังคม น่าจะเป็นเพราะได้รับการอบรมบ่มเพาะอุปนิสัยการเรียนรู้และประสบการณ์ตลอดจนค่านิยม...ปรัชญาชีวิต...จากพ่อแม่ ซึ่งถือว่าเป็น “ครู” คนแรกและครูคนเดียวที่ทำงานหนัก สืบเนื่องต่อกันมาตลอดชีวิตของลูก


หากไม่มีท่าน เราจะมีชีวิตได้อย่างไร....การเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ ให้มีความพร้อมทั้งด้านร่างกาย สมอง สติปัญญา จิตใจ อารมณ์ สังคม และจริยธรรม แม่จำต้องใช้ความอดทน อุตสาหะ เพียรพยายามอย่างยิ่ง และยังต้องประกอบไปด้วยหัวใจแห่งพระพรหม (พรหมวิหาร 4) คือ


หัวใจแห่ง เมตตา : ปรารถนาให้ลูกเป็นสุข ไม่ว่าจะเติบใหญ่เพียงไร มีอายุเท่าไหร่ อยู่ไกลหรือใกล้ เมตตาก็ไม่เคยลบเลือนเหือดแห้ง ความสุขของลูกคือความสุขของแม่


หัวใจแห่ง กรุณา : ความสงสารต้องการให้ลูกไร้ทุกข์ ยามลูกป่วยไข้ ผู้ที่อยู่ข้างกายเสมอไม่ห่างคือแม่ หากลูกเจ็บ หัวใจแม่เจ็บยิ่งกว่า


หัวใจแห่ง มุทิตา : ชื่นชมยินดียามที่ลูกประสบความสำเร็จ ดังเห็นได้จากงานวันรับปริญญา ใบหน้าของแม่จะเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจ สายตาปลื้มปิติยามมองดูลูกในชุดเสื้อครุย อากัปกิริยาที่โอบกอดจับต้องตัวลูก คอยจัดเสื้อผ้า จัดทรงผม ซับเหงื่อให้ลูก


หัวใจแห่ง อุเบกขา : การวางใจเป็นกลาง เมื่อลูกเรียนจบ มีงานทำ แต่งงานมีครอบครัว พ่อแม่จะวางใจเป็นกลาง คอยดูลูกอยู่ห่างๆ แต่หากเมื่อใดที่ลูกเดือดร้อน จะอยู่ไกลหรือใกล้ พ่อแม่จะรีบยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือทันที


ที่มาภาพประกอบ : หนังสือมาตา พระพรหมของลูก
http://www.agalico.com/board/showthread.php?t=24982
http://www.watkoh.com/forum/index.php?topic=1200.0

เห็นจิตที่จิตเห็นกายที่กาย

ปล่อยวางได้เป็นสุข ปฏิบัติเองรู้ได้เอง
--------------------------
http://www.tamdee.net : ท่าน ว.วชิรเมธี :นานาสาระธรรมะติดปีก<!-- / message --><!-- edit note -->

<!-- / message -->

 

<TABLE width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=left></TD><TD vAlign=center align=left>หลักปฏิบัติของบุตรต่อบิดามารดา


</TD></TR></TBODY></TABLE>
คุณแม่หนาหนักเพี้ยง พสุธา

คุณบิดรดุจ อากาศกว้าง


ความสำเร็จในชีวิตของคนคนหนึ่งนั้น หากพินิจดูอย่างละเอียดลึกซึ้งแล้ว เราอาจสรุปได้ว่า...การที่ใครคนใดคนหนึ่งสามารถพัฒนาตัวเองขึ้นมาจนถึงจุดสูงสุด...เป็นคนดีของสังคม น่าจะเป็นเพราะได้รับการอบรมบ่มเพาะอุปนิสัยการเรียนรู้และประสบการณ์ตลอดจนค่านิยม...ปรัชญาชีวิต...จากพ่อแม่ ซึ่งถือว่าเป็น

 

อนุโมทนาสาธุ

-------------------------------------------------
"สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ พระนิพพานก็อยู่ที่ใจ"
<!-- / message -->

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

" การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง "






ขอบอกบุญต่อด้วยจ้า บริจาคอวัยวะที่ http://www.organdonate.in.th/
บริจาคดวงตาที่ http://www.eyebankthai.com/
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ต้องการบริจาคนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

จะตอบแทนคุณพ่อกับแม่อย่างไรดีจึงจะพอล่ะ
เมื่อตอนเล็กๆ ยุงกัดลูกแล้วมันคันมาก
ลูกร้องให้เพราะขี้เกียจไม่อยากเกา
พ่อกับแม่ต้องมาลูบให้ตรงที่ยุงกัด ผิวลูกไม่ยอมเกาเพราะกลัวผิวลูกช้ำและลูบไปจนลูกจะหายคันนะ