พ้นทุกข์..ด้วยพระพุทธศาสนา

รู้สึกว่าปัจจุบันนี้ทุกคนจะมีแต่ความทุกข์..ได้รับความทุกข์จากปัญหาต่างๆ รอบตัวเสมอกัน บางคนทุกข์มาก บางคนทุกข์น้อย แล้วแต่ว่าใครจะตั้งสติพิจารณาความเปลี่ยนแปร ความไม่เที่ยงแท้แน่นอนในโลกนี้แค่ไหน เพียงใด

บางคนรับไม่ได้ ทนไม่ได้ ก็ยอมแพ้แต่โดยดี ทิ้งภาระหน้าที่ ทิ้งลูกเมียให้อยู่กับความทุกข์ต่อไป แล้วตัดช่องน้อยแต่พอตัวจากโลกนี้ไป เหมือนคนขลาดเขลา แต่บางคนเด็ดเดี่ยวกว่า พาทุกชีวิตที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา หนีความทุกข์ไปด้วยกัน ไปหาความสุขในโลกหน้า (ถ้ามีจริง)



ในธัมมจักกัปปวัตนสูตร พระพุทธเจ้าทรงแสดงความทุกข์ไว้ ๑๑ ข้อ คือ

๑. ความเกิด

๒.ความแก่

๓.ความตาย

๔.ความโศก

๕.ความคร่ำครวญรำพัน

๖.ความทุกข์กาย

๗.ความทุกข์ใจ

๘.ความคับแค้นใจ

๙.ความต้องประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก

๑๐.ความต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก

๑๑.ความปรารถนาสิ่งใดแล้ว ไม่ได้สิ่งนั้นตามปรารถนา



ความทุกข์ ๓ ประการแรก ท่านเรียกว่า "สภาวทุกข์" คือ เป็นสภาพธรรมดาของสัตว์ทั้งปวง ซึ่งเมื่อเกิดแล้วจะต้องมีทุกข์ เพราะการเกิดเป็นเหตุ ความแก่เป็นเหตุ และ ความตายเป็นเหตุ

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงแสดงไว้ในธรรมวิจารณ์ ตอนว่าด้วยทุกขตา ว่า


"การคลอดออกจากครรภ์มารดา ที่เห้นว่าเด็กได้รับความลำบากอย่างไร น่ากลัวอันตรายอย่างไร จัดเป็นชาติทุกข์ ความทรุดโทรมแห่งสังขาร ทำความเป็นไปได้ลำบาก จัดเป็นชราทุกข์ ความสิ้นชีวิต มีเวทนากล้าแข็งนำหน้า เป็นมรณทุกข์"



ความทุกข์ประการต่อมา ตั้งแต่ข้อ ๔ ถึงข้อ ๑๑ สรุปลงในปกิณณกทุกข์ ทุกข์เบ็ดเตล็ด หรืออาคันตุกทุกข์ หรือ ทุกข์จร แต่ก็มีอยู่จริง และมีอยู่เสมอ ๆ ในชีวิตประจำวันของแต่ละคน เช่น มีความคับแค้นใจ เพราะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักบ้าง เพราะต้องประจวบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักบ้าง ความปรารถนาที่ไม่สมหวังบ้าง


ความทุกข์เหล่านี้ เมื่อกล่าวโดยสรุปอีกครั้งหนึ่ง ก็มีเพียง ๒ ประการ คือ ทุกข์ทางกาย (กายิกทุกข์) และทุกข์ทางใจ (เจสิกทุกข์) ที่พระพุทธองค์ทรงแจกไปถึง ๑๑ ประการ ก็เพื่อให้เห็นรายละเอียดแห่งทุกข์ ที่มนุษย์ประสบอยู่ว่ามีประการใดบ้าง

บุคคลสามารถเอาชนะทุกข์ หรือพ้นทุกข์ได้ ด้วยวิธีของพระพุทธศาสนา อริยสัจ ๔ เป็นความจริงที่ยั่งยืนอยู่คู่ชีวิตของมนุษย์ ตั้งแต่บรรพกาลมาจนถึงบัดนี้ และจะยั่งยืนต่อไปในอนาคต ไม่มีที่สิ้นสุด **






คัดมาจากหนังสือ กรรมกำหนด ๒