คุณมีจิตสัมผัส-ความผูกพัน-สื่อพลังพุทธะ พลังเทพหรือไม่

ว้าว ๆ..รวมเทพจีน..

 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์จากงานวันไหว้ครู 26/10/51

 

​

พระไภษัชยคุรุพุทธเจ้า
พระพุทธผู้เป็นครูแห่งยารักษาโรค

พระไภษัชยคุรุพุทธเจ้า พระนามเต็มคือ พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาส หรือ เอี๊ยะซือฮุดโจ้ว แปลว่า พระพุทธเจ้าผู้เป็นครูแห่งยา รักษาโรค รูปปั้นของพระองค์ท่านถือ​

 

​

​

พระไภสัชยคุรุพุทธเจ้า
ของ ท่านพระครูปทุมชัยกิจ หรือ หลวงปู่นะ ฐิตปัญโญ
แห่ง วัดปทุมธาราม (วัดหนองบัว) อ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท ​

 

​

พระพุทธไภสัชชคุรุไวฑูรย์ประภาราชา พุทธเกษตร ​

พระพุทธผู้เป็นครูแห่งยารักษาโรค ชื่อจีนเรียกท่านว่า เอี๊ยะซือฮุด ​

ตามคติของพุทธนิกายมหายาน ดินแดนพุทธเกษตรของพระพุทธไภสัชชคุรุไวฑูรย์ประภาราชา ตั้งอยู่ทางตะวันออกของโลกธาตุ เป็นพุทธเกษตรซึ่งมีรัศมีไพโรจน์แล้วด้วยมณีไพฑูรย์ (Pure Emerald World in the East)

ตามคติความเชื่อ พระองค์ทรงเป็นที่นับถืออย่างมากในด้านการรักษา ท่านเป็นผู้ปรุงยาธรรมรักษาเพื่อให้หมู่ชนทั้งหลายพ้ นจากโรคภัย โดยเฉพาะโรคภัยใหญ่ คือ ภัยอันเกิดจากวัฏฏะสังสาร

​

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

ได้ดูภาพทุกภาพ มีอาการปวดหัวข้างเดียวและขนลุกตลอดเวลาเลยค่ะ ^0^

 

<!-- / message --><!-- edit note -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
ภาพนี้คุณจิตตานุปัสนา นำมาโพสที่กระทู้ครูบาคำเป็ง หลากหลายอลังการบนสรวงสวรรค์

 

[music]http://karma63.altervista.org/Llewellyn_-_Shiatsu_-_01_-_Summoning_Of_The_Spirit.mp3[/music]

 

มหาโยคี และ มหาโยคินี คู่บารมีแห่งจักรวาล

 

คือเพิ่งได้อ่านนะคะ จะเล่าว่า เคยฝันถึงพระแม่กาลีค่ะ ในฝันน่ากลัวมาก

และในขณะที่ได้ดูรูปอีกครั้งที่นี่ ก็ยังรู้สึกกลัวค่ะ รู้สึกว่าไม่กล้ามองเนตรของรูป(อย่าถือสานะคะถ้าใช้สรรพนามผิด) เท่านี้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกรูปค่ะ

 

องค์มหากาลี ผู้ทำลายล้างอสูรมาร

ไม่ว่าจะทรงดุร้าย

ไม่เกรงใครๆ ไม่มีใครต้านได้

แต่ ก็ยังมี ใจรักที่ซื่อสัตย์ ต่อพระสวามี ช่วยกระตุ้นสำนึกองค์

ให้หยุดแสดงอำนาจอันร้อนแรง


.........โอม นมัช ศิวาย.........

โอม ศรี มหากาไลย นมัช

 

ไปอยู่ในถ้ำนี้ น่าจะเจ๋งกว่า 555 ^^




April 9, 2007—Geologist Juan Manuel García-Ruiz calls it "the Sistine Chapel of crystals," but Superman could call it home.

A sort of south-of-the-border Fortress of Solitude, Mexico's Cueva de los Cristales (Cave of Crystals) contains some of the world's largest known natural crystals—translucent beams of gypsum as long as 36 feet (11 meters).

How did the crystals reach such superheroic proportions?

In the new issue of the journal Geology, García-Ruiz reports that for millennia the crystals thrived in the cave's extremely rare and stable natural environment. Temperatures hovered consistently around a steamy 136 degrees Fahrenheit (58 degrees Celsius), and the cave was filled with mineral-rich water that drove the crystals' growth.

Modern-day mining operations exposed the natural wonder by pumping water out of the 30-by-90-foot (10-by-30-meter) cave, which was found in 2000 near the town of Delicias (Chihuahua state map). Now García-Ruiz is advising the mining company to preserve the caves.

"There is no other place on the planet," García-Ruiz said, "where the mineral world reveals itself in such beauty."



The two brothers who discovered this Cave of Crystals "antechamber" dubbed it the Queen's Eye, because the opening leading to it resembled an eye.

The cave is 950 feet (290 meters) underground. The Naica mining complex, which yields lead, zinc, copper, silver, and gold, zigzags nearly half a mile underground (760 meters).



Deep inside Naica mountain, the Cave of Crystals is a horseshoe-shaped cavity in limestone rock about 30 feet (10 meters) wide and 90 feet (30 meters) long.

Volcanic activity that began about 26 million years ago created Naica mountain and filled it with high-temperature anhydrite gypsum (giant shards of which are pictured above).

When magma underneath the mountain cooled and the temperature dropped, the anhydrite began to dissolve. The anhydrite slowly enriched the waters with sulfate and calcium molecules, which for millions of years have been deposited in the caves in the form of huge selenite gypsum crystals.

"There is no limit to the size a crystal can reach," geologist Juan Manuel García-Ruiz said.



Delicate as glass, the "megacrystals" require great humidity and a temperature of about 122 degrees Fahrenheit (50 degrees Celsius) to maintain their current form.

A special door has been constructed to seal off the Cave of Crystals from the rest of the mining complex, which is ventilated to keep it at a comparatively brisk 95 degrees Fahrenheit (35 degrees Celsius).



Its walls studded with crystal "daggers," the 400-foot-deep (120-meter-deep) Cave of Swords is closer to the surface than the Cave of Crystals.

While there are more crystals in the Cave of Swords, they are far smaller, typically about a yard (a meter) long. Their relative compactness is likely due to a rapid temperature decline, as opposed to the far more gradual change that is believed to have encouraged the megacrystals in the deeper cave.



Thanks to the 13,200 gallons (55,000 liters) of water pumped out of the mine every minute, the acres surrounding the mountain have been rendered ready for farminga rarity in Naica mountain's Chihuahuan Desert setting

This same epic pumping operation makes it possible for humans to study the Cave of Crystals. If the pumping is stopped, the caves will again be submerged, and the crystals will start growing again.

So what happens if—or when—the mine is closed?

"Should we continue to pump water to keep the cave available so future generations may admire the crystals?" geologist Juan Manuel García-Ruiz said. "Or should we stop pumping and return the scenario to the natural origin, allowing the crystals to regrow?"

http://news.nationalgeographic.com/n...crystals-cave/
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->

 

มีหลายท่านที่เซ้นท์ดี สัมผัสได้ แม้แค่เห็นรูปผลึกนี้ ดูดีๆ ไม่ใช่ควอทซ์คริสตัลทั้งหมดนะ ดูซิ สัมผัสแยกได้ไหม

พลังจะต่างจากควอทซ์ มีคุณมหาศาล

 

พิธีแต่งงาน ของพระศิวะ กับ พระแม่ปาราวตี ศรีมหาอุมาเทวี มหาโยคินี

 

[music]http://palungjit.org/attachments/a.197343/[/music]


http://palungjit.org/attachments/a.197343/

 

สวยจังรูปเจ้าแม่ต่าง ๆ

 

 

ถ้าคุณ taksamun อยากรู้ว่าพลังเทพนั้นมีจริงหรือไม่ก็ต้องเข้าไป "พิสูจน์" ในเว็บนี้

Copy from www.satusanya.com

มนุษย์เราเกิดมาจะมีองค์บารมีคุ้มครองสังขารกันทุกคน จะเป็นองค์เทพ-พรหมหรือสัมภเวสี ก็แล้วแต่กุศลมูลเดิมหรือสัญญาที่ได้ให้กันไว้ตั้งแต่ในอดีตชาติ คนเราไม่สามารถที่จะเลือกองค์บารมีประจำสังขารได้ บุคคลใด ที่พูดว่าเทพองค์นั้นองค์นี้ เสด็จมาประทับร่างของตนนั้น เป็นการพูดเพื่อยกตนให้สูงขึ้น โดยไม่รู้จริง องค์เทพที่เจ้าตัวได้คุยเอาไว้นั้น แม้แต่ช่วยตัวร่างเองไม่ได้แล้ว ยังจะมีฤทธิ์ไปช่วยเหลือมนุษย์อื่นใดได้หรือ?

การเชิญองค์บารมีของตนเองมาประทับร่าง หรือเรียกว่า

 

Copy from www.satusanya.com

เรื่องจริงสำหรับคนที่ชอบไปสำนักทรง

เมื่อ: มีนาคม 11, 2007, 02:17:51 pm ในเว็บ www.sanyana.com

เรื่องมีอยู่ว่า.....

เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 2548 เวลาประมาณ 9.09 น. เราได้ทำพิธีรับขันมา 2 ขัน ถามว่า เกิดอะไรขึ้นกับเราหรือ..... ก่อนหน้านั้น ภายในครอบครัวของเราเกิดเรื่องราววุ่นวาย ที่ไม่สามารถแก้ไขได้มานานมากแล้ว จนกระทั่ง ล่าสุด พ่อกับน้องเขย มีปัญหากันอย่างรุนแรง สาเหตุมาจากปลาที่เลี้ยงในตู้มันกัดกันตาย พ่อจะตักตัวที่กัดตัวอื่นออก น้องเขยไม่พอใจ บอกให้ตักออกหมดเลย พ่อได้ยินก้อไม่ถูกหู เลยสวนกลับ ก้อเลยมีเรื่องกัน ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา ถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน ใครห้ามก้อเอาไม่อยู่ ยายก้อเข้ามาผสมเรื่องจนกลายเป็นทะเลาะกันใหญ่โตทั้งบ้าน น้องเขยกับน้องสาวก้อหอบเอาลูกสองคนออกจากบ้านไป ร้องห่มร้องไห้กันใหญ่โต จนในที่สุดพ่อก้อหอบเสื้อผ้าขับรถออกจากบ้านไปอีกคน เมื่อน้องกลับมา เรากับน้องก้อออกไปตามหาพ่อ ในใจก้อคิดว่า ยังไงเขาก้อเป็นพ่อ ออกไปจะอยู่ที่ไหน อย่างไร เงินทองก้อไม่มี เรากับน้องก้อไปเจอพ่อที่ห้วยแก้ว นั่งขอร้องอ้อนวอนให้พ่อกลับบ้านนานพอสมควร พ่อก้อไม่ยอมกลับ จนในที่สุดก้อใจอ่อน ยอมกลับบ้าน แต่เรากับน้องเกือบเอาชีวิตไม่รอด เพราะพ่อขับรถเร็วมาก เรากลัวว่าพ่อจะหนีไปก้อขับรถไล่ตาม ตอนนั้นมันก้อไม่คิดถึงชีวิตหรอก เมื่อพาพ่อกลับมาได้แล้ว รุ่งขึ้น เรากับแม่ก้อเลยพากันไปที่หางดง ไม่ได้ตั้งใจจะไปทางนั้นหรอก แต่ตอนนั้นมันมืดมนไม่รู้จะแก้ไขปัญหาในครอบครัวได้อย่างไร.....

แม่พาเราไปพบกับเจ้าทรงคนหนึ่งชื่อแม่ดี เป็นร่างทรงอยู่ที่ตำหนักหนึ่งที่หางดง เพื่อถามดูว่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมครอบครัวของเราเป็นกันแบบนี้ อยากหาวิธีแก้ไข เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ทำมาหมดทุกหนทาง เหลือแต่ทางนี้แหละ แม่ดีเค้าก้อเข้าทรงเจ้าน้อย บอกว่าที่จริงไม่มีอะไรหรอก เหมือนหมากับแมว แนะนำว่าให้นำเทียนครอบครัวไปบูชา แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ทำไม่ถูกต้อง คือต้องทำการตั้งศาลเจ้าที่ใหม่ เพราะที่ทำไว้แต่เดิมไม่ถูกต้อง เลยทำให้บ้านมันร้อน คนในบ้านก้อทะเลาะกัน อยู่ไม่สบาย ซึ่งมันก้อจริง เพราะพ่อกับแม่ทำการตั้งศาลเจ้าที่เอง เราเลยคิดว่าที่เขาบอกมามันก้อถูกนะ เรากับแม่ก้อเลยตกลงที่จะทำตามที่เขาแนะนำ ทั้งนี้เพื่อให้ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุข ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน .....

ไม่น่าเชื่อว่า

จะมีอะไรอีกหลาย ๆ อย่างตามมา คงเป็นหนี้กรรมที่เราต้องชดใช้ เริ่มจากกการนำเทียนครอบครัวมาจุด 2 เล่ม ราคาก้อประมาณเล่มละ 299.- บาท 2 เล่ม ก้อรวมเป็น 598.- บาท พอจุดเสร็จแล้วก้องั้น ๆ แหละ ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา ต่อมาก้อให้แม่ดีพาพ่อหนานมาตั้งศาลเจ้าที่ใหม่ เราซื้อศาลใหม่สีฟ้าราคาประมาณ 900.- บาท ให้เขาเอาไปส่งที่บ้าน ค่าทำพิธีก้อมีใส่ขันร่างทรง 3 ร่าง ๆ ละ 109.- บาท รวมเป็น 327.- บาท ให้พ่อหนาน 500.- บาท ให้แม่ดีอีก 300.- บาท ค่าของทำพิธี เช่น หัวหมู ผลหมากรากไม้อีก ประมาณ 1,500.- บาท เบ็ดเสร็จก้อประมาณ 3,000.- บาท หลังจากนั้นเราก้อเทียวไปเทียวมาหาแม่ดี จนกระทั่งวันหนึ่งเรากับน้องก้อไปถามเรื่องพิธีรับขัน เนื่องจากเค้าบอกว่าเรามีองค์อยู่รับขันซะแล้วจะดีขึ้นเอง เค้าให้เรารับขัน 2 ขัน ซึ่งตอนนั้นเราเองก้อยังไม่เข้าใจหรอก ว่าการรับขันเป็นอย่างไร เพียงแต่ต้องการทำอะไรก้อได้ เพื่อหวังว่าจะมีอะไรดีขึ้นมาในครอบครัวของเราบ้าง กลับกลายเป็นว่า เราก้อเป็นอีกคนหนึ่งที่ถูกใช้เป็นเส้นทางทำมาหากินของพวกร่างทรงแบบแม่ดี ซึ่งในการรับขันนี้ เราเสียเงินไปมากพอสมควร เบ็ดเสร็จก้อเกือบสองหมื่นบาท แม่ดีสบายไปเลย แต่เราสิโง่ เงินตั้งมากมายให้เค้าไปได้อย่างไรกัน

เล่าถึงการทำพิธีบ้างดีกว่า หลังจากจ่ายเงินจ่ายทองไปเป็นค่าขันแล้ว แม่ดีก้อนัดเราว่าให้มารับขันในวันศุกร์ ที่ 25 พฤศจิกายน 2548 เวลา 09.09 น. โดยในวันนั้นเราใส่ชุดขาว มีแม่ดีที่เป็นร่างทรงเป็นผู้ทำพิธีให้ พร้อมกับร่างทรงอีก 2 ร่าง ตอนทำพิธีรับขัน เราเองก้อยังคลางแคลงใจอยู่เหมือนกัน เหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่าง แต่เราก้อไม่อยากคิดอะไร รู้แต่ว่าอยากทำให้มันเสร็จ ๆ ไป พิธีเขาก้อช่างดูขลังเหมือนจริงซะงั้น เราเองตอนแรกมีความภาคภูมิใจมาก แต่หารู้ไม่ว่า ขันที่เขาให้เรารับนั้น มันเป็นขันอะไรกันแน่

เมื่อทำพิธีรับขันเสร็จแล้ว แม่ดีก้อนำขันมาส่งเราที่บ้าน ตอนแรกก้อตั้งไว้บนหลังตู้ แต่รู้สึกเหมือนกับมันไม่เหมาะเลยซื้อหิ้งบูชามาอีก 2 หิ้ง ติดไว้ที่ตรงหน้าต่าง ย้ายหัวเตียง จัดห้องใหม่ เปิดไฟเพียงสลัว ๆ เท่านั้น จากนั้นเราเองก้อไม่ค่อยกินข้าวกินปลาอยู่หลาย เกือบสองอาทิตย์เชียวล่ะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร จนผอมลง น้ำหนักลดลงไปหลายกิโล อ้อ!!! ยังมีอีกหลังจากที่รับขันจากแม่ดีมาแล้ว หน้าตาของเราก้อเศร้าหมอง ไม่สบายใจ จิตใจหดหู่ ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่อยากเห็นใคร มีความรู้สึกเหมือนกับว่า มีเพียงแม่ดีคนเดียวเท่านั้นที่ดีกับเรา เรารู้สึกรักเค้ามาก อยากพูดคุย อยากเจอ อยากไปอยู่กับเค้า เราแทบไม่สนใจคนที่บ้านเลย

เลิกงานตอนเย็นก้อไปจมอยู่บ้านแม่ดี กลับบ้านก้อประมาณทุ่มกว่า สองทุ่มทุกวัน เทียวซื้อของ เช่น ดอกไม้ มาลัย ผลไม้ ไปให้เค้าเป็นประจำ ความจริงคือ เพียงแค่อยากไปหา ไปพบ ไปพูดคุยกับเค้า ซึ่งในแต่ละครั้งก้อจะต้องเสียเงินในการซื้อของไปให้เสมอ กลับบ้านมาก้ออยู่แต่ในห้อง ไม่อยากพูดคุยกับใคร ทำตาขวางใส่คนอื่น เวลามีคนมากวนใจก้อทำหน้าตาน่ากลัว เหมือนไม่ใช่ตัวเราเอง

จากนั้น แม่ดีก้อให้คนทำบายศรีเงิน บายศรีทองมาให้ ซึ่งเราก้อเสียเงินอีกประมาณ 1,500.- บาท แม่ดีนำมาส่งให้ที่บ้านพร้อมกับหิ้งบูชานั่นแหละ เวลาเราสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิ ก้อจะรู้สึกสั่นและหมุน แล้วปวดที่หัวใจ เราเองก้อพาลคิดไปว่าองค์เรามา มีสิ่งที่น่าสังเกตอีกอย่าง เวลาเรามองตัวเองในกระจก แล้วมองตาตัวเอง รู้สึกกลัวตัวเองอย่างประหลาด อะไรกัน กลัวตาตัวเองก้อมีแฮะ หลัง ๆ เลยไม่กล้ามองตาตัวเองในกระจก มันเหมือนไม่ใช่ตาของเราเอง

คนในบ้าน ก้อไม่มีใครอยากเข้าไปห้องเรา เพราะบรรยากาศมันน่าสะพรึงกลัวอยู่เหมือนกัน เราเองก้อกลายเป็นหลงผิด อะไรก้อแม่ดี แม่ดี ไปซะหมดทุกเรื่อง ไม่ว่าใครจะเตือนยังไงก้อไม่ฟัง อาการเหมือนโดนมนต์เสน่ห์เลยแหละ นี่ถ้าเป็นสมัยวัยรุ่น ก้อต้องเรียกว่า " ลักเมา" เค้าอะไรทำนองนั้นแหละ

พอวันหยุดก้อพากันไปทำความสะอาดที่ดงพระเจ้านั่งกร๋น ซึ่งเป็นต้นตำรับของแม่ดีเค้า เราก้อเสียเงินอีก ประมาณ ครั้งละ 500-600 บาท เป็นค่าจ้างคนทำความสะอาด และซื้อกับข้าวเลี้ยงเค้าตอนกลางวัน ตอนอยู่ที่นั่นก้อใจคอไม่ค่อยดี แม่ดีบอกว่า องค์ของเราเก่ง เค้าจะเอาเป็นลูกศิษย์ หมายถึงเป็นร่างทรง เราเองก้อไม่รู้แน่ชัดว่าองค์เราคือใครกันแน่ เพราะแม่ดีเองก้อบอกกำกวมเหลือเกิน แต่ด้วยความที่เราปักใจ ก้อเชื่อว่าเป็นทูลกระหม่อมพ่อ ร.5 องค์หนึ่ง เพราะเราห้อยมาตั้งแต่เล็ก อีกองค์เค้าบอกว่าเป็นพระแม่กวนอิม เราเองก้อคิดว่า น่าจะใช่เพราะเราสามารถงดเนื้อสัตว์ได้เป็นระยะเวลานาน ๆ ก้อคิดว่าพระแม่ประทานพร ยังไม่พอนะ แม่ดียังให้เราทำพิธีเข้าทองในวันจันทร์ คือเข้าทองหน้าเก้าหลังเก้า เราเองก้อไม่รู้หรอกว่าเค้าทำอะไรกับเราบ้าง แต่ก้อต้องจ่ายเงินค่าซื้อแผ่นทองอีกแหละประมาณ 500.- บาท เราควักเงินแต่ละครั้งง่ายมาก ๆ พอเข้าทองเสร็จ เราก้อเป็นหนักยิ่งกว่าเดิมอีกหลายเท่า หายใจเข้า-ออก เป็นแม่ดีไปหมด

มีอยู่วันหนึ่ง เราไปซื้อเทปเพลงเจ้าแม่กวนอิมที่ร้านเจอิ่มบุญ เกิดอาการประหลาด เราไปกับน้องที่ทำงาน พอเข้าไปสักครู่ เราก้อเกิดอาการแน่นหน้าอก ใจคอไม่ดี ปวดไปหมด หายใจไม่ทัน รู้สึกเหมือนจะตาย จนกลับมาที่ออฟฟิต เพื่อนที่ออฟฟิตได้ช่วยกันพยาบาลจนเราดีขึ้น เราโทร.หาแม่ดีทันที ก้อไม่ได้รับคำตอบที่ชัดเจน ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เพราะในร้านเจอิ่มบุญนั้น มีแต่เทพเทวามากมาย แม่ดีก้อบอกว่า เราเป็นร่าง พอพวกเค้าเห็นก้ออยากมาทักทาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราครั้งนั้น ทำเอาเราเกือบตาย

ยังมีอีก แม่ดีให้หยกกับเรามาแผ่นหนึ่ง บอกว่าเป็นของดีอยู่กับเค้ามานานกว่า 14 ปี แต่เค้าอยากให้เราเก็บเอาไว้ เพราะเป็นของเย็น แล้วก้อมีองค์เจ้าแม่กวนอิม ซึ่งบูชาอีก 999.- บาท มีซื้อหิ้งเพิ่มอีกด้วย เราก้อจ่ายไปอีกรวม 1,500.- บาท แม่ดีบอกว่าอยากทำขันรักษาตัวให้เรา และเปลี่ยนบายศรีให้ใหม่ เพราะอันเก่าเหี่ยวแล้ว มีอีกนะแม่ดีจะทำพิธีรับขวัญมัดมือให้กับเราโดยใช้ไก่คู่ เราก้อรู้สึกว่า ยังก่อนดีกว่า เพราะเงินเราก้อเริ่มเหลือน้อยแล้ว แม่ดีบอกว่าไม่ได้ใช้เงินมากมายอะไร เราก้อเกิดอาการสองจิตสองใจ เราอยากให้ผ่านวันอาทิตย์นี้ไปก่อน แล้วค่อยว่ากัน แม่ดีก้อบอกว่าตามใจเรา

ด้วยบุญบารมีขององค์บารมีประจำสังขารที่แท้ของเรา ท่านได้ช่วยให้เราพ้นหนี้กรรมในครั้งนี้.......... เราได้เข้าไปค้นดูรายละเอียดในอินเตอร์เนท เกี่ยวกับเรื่องราวที่เราเองสงสัย หรือข้องใจ เช่น หัวข้อ การรับขัน ร่างทรง ตำหนักทรง ดูไปเรื่อย ๆ เจอข้อมูลที่น่าสนใจมากมาย แล้วก้อเจอหัวข้อ " ร่างทรงองค์เทพ" "ภาษาเทพ" ยิ่งอ่านยิ่งน่าสนใจ ยิ่งอ่านยิ่งกระจ่าง ยิ่งอ่านยิ่งรู้ แต่เราเองในตอนนั้นก้อยังไม่มั่นว่า แม่ดีจะทำร้ายเราถึงเพียงนั้น

เรามีความรู้สึกว่าอยากเปิดพระโอษฐ์เพื่อพูดภาษาเทพได้ แล้วเราจะกลับไปพูดกับแม่ดี เราค้นเจอเว็บของอาจารย์ประหยัด เจริญบุญ เราจึงได้ติดต่อกับอาจารย์ ขอเข้าไปพบอาจารย์เกี่ยวกับเรื่องการทำพิธีเปิดพระโอษฐ์ และการลงองค์พระธรรม น่าแปลก ที่อาจารย์เองก้อว่างพอดี เราไปพบอาจารย์ในวันอาทิตย์ ที่ 18 ธันวาคม 2548 เวลา 09.00 น. ในการนี้เราเตรียมธูป 1 ห่อ เทียนขาว 1 ห่อ ดอกบัว 5 ดอก และดอกไม้สีขาว เพื่อไปใช้ในการยกถาดกับอาจารย์ ในครั้งนี้ น้องสาวของเราได้ไปด้วยกัน

เมื่อไปถึงที่บ้านของอาจารย์ ซึ่งหาได้ง่ายมาก อยู่เยื้องกับตลาดสารภี เราเจออาจารย์ที่หน้าบ้านของท่านพอดี เมื่อเข้าไปในบ้านในห้องทำพิธีแล้วก้อพูดคุยเล่าเรื่องของเราให้อาจารย์ฟัง อาจารย์ก้อบอกว่าขันที่เรารับมาน่ะรู้เหรอว่าขันอะไร ไม่ใช่ขันองค์ของเราหรอก เผลอ ๆ รับขันผีมาเลี้ยงน่ะสิ ถูกเขาหลอกแล้วล่ะ เรางี้แทบไม่อยากเชื่อเลยล่ะ อาจารย์บอกให้เรานำขันนั้นไปลอยน้ำเสีย อย่าเอาไว้ในบ้านอีกจากนั้นอาจารย์ก้อทำพิธีเปิดพระโอษฐ์ให้เรา โดยให้เรานั่งขัดสมาท เอามือวางไว้ที่หน้าขา แล้วพูดคำว่า "ยูไล" ไปเรื่อย ๆ สักพัก เราก้อพูดภาษาอื่นออกมา ซึ่งไม่ใช่ภาษาที่เราเคยพูด เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจเป็นยิ่งนัก เป็นได้ได้อย่างไรกัน นี่คงเป็นภาษาเทพจริง ๆ เพราะเราพูดไปโดยที่เราเองมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน รู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา จากนั้นอาจารย์ก้อลงองค์พระธรรมให้ แล้วก้อเชิญองค์บารมีประจำสังขารของเรามา ปรากฏว่าองค์บารมีประจำสังขารของเราคือองค์เทพที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดในบรรดาเทพฝ่ายหญิง ซึ่งก้อคือ องค์พระแม่อุมาศรีมหาเทวี ส่วนตัวอาจารย์เองก้อเชิญองค์พระศิวะมาสนทนากับองค์บารมีของเรา ปรากฏว่าสามารถพูดคุยภาษาเทพกันได้เป็นอย่างดี เหมือนกับคุ้นเคยกันมาก่อน

เป็นเรื่องที่น่าปลื้มใจเป็นยิ่งนัก

กลับบ้านมา เราจัดห้องใหม่หมด เปิดไฟสว่างไสว รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้ส่งขันคืนเจ้าของเค้าไป เราคิดว่าทุกอย่างเราทำดีที่สุดแล้ว ขอให้เราแข็งแรงกว่านี้เราจะไปหาแม่ดี ทีนี้ก้อจะได้รู้กันเสียทีว่าอันไหนจริง อันไหนเท็จ เรารู้สึกเสียใจนะที่แม่ดีทำกับเรามากมายขนาดนี้ ตอนกลางคืนเราก้อสวดมนต์เสร็จก้อเชิญองค์บารมีประจำสังขารมาร่วมสวดมนต์ภาษาเทพ แล้วก้อนอนไม่หลับกระสับกระส่าย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน จากนั้นเราและน้องก้อได้แวะไปหาอาจารย์ลงองค์พระธรรมเพิ่มอีก

ในวันที่สองตอนที่อาจารย์ลงองค์พระธรรมให้ เป็นองค์พระนารายณ์ปราบมาร เราเจ็บมาก ปวดใจ ปวดไปหมด ทั้งร่างกาย และจิตใจ หายใจไม่ออก อึดอัด อาจารย์บอกว่ากำลังขับไล่สิ่งไม่ดีออกจากร่างกายของเรา ให้เอามือวางข้าง ๆ ตัว เวลาสิ่งไม่ดีออกจากตัว มันจะออกทางปลายมือปลายเท้า สักพักมือและเท้าของเราก้อชาไปหมด เป็นอย่างที่อาจารย์ว่าจริง ๆ ไม่รู้ว่าแม่ดีเอาอะไรใส่ให้เราบ้าง มันถึงเจ็บปวดมากมายขนาดนี้ เราอดทนจนอาจารย์ลงองค์พระธรรมให้เราเสร็จ เราก้อลุกขึ้นไม่ได้ อาจารย์บอกว่าอีกสักครู่ค่อยลุกขึ้น เราก้อพยายามลุกขึ้นด้วยความยากลำบากพอควร

พอกลับมาบ้าน ปรากฏว่าเราปวดไปหมดทั้ง แขน ขา ตัว เดินแทบไม่ไหว อาจารย์บอกว่าเนื่องจากตัวเราเหมือนสนามรบ พอขับสิ่งไม่ดีออกแล้วก้อย่อมปวดเป็นธรรมดา แต่พอนอนหลับแล้วรุ่งเช้าตื่นขึ้นมา อาการดังกล่าวก้อหายเป็นปลิดทิ้ง ไม่มีความเจ็บปวดใดใดหลงเหลืออยู่อีกเลย เราเลยคิดย้อนไปถึงตอนที่เราไปซื้อเทปที่ร้านเจอิ่มบุญ เราไม่น่าโง่ ก้อนั่นเทพทั้งนั้น ตอนนั้นเราเป็นมารเข้าไป มิน่าล่ะ เจ็บแทบตาย พอไปลงองค์พระธรรมในวันที่สามเราก้อไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรอีก

จากนั้น เรารู้สึกสบายใจ โล่งอก ไม่มัวหมอง กินข้าวกินปลาตามปกติ แม่ดีจะรู้มั๊ยว่า เราคืนขันของเค้าไปแล้ว ทุกอย่างลอยกลับไปพร้อมกับสายน้ำ ต้องขอกราบขอบพระคุณองค์บารมีประจำสังขารของเรา ที่ท่านได้ช่วยแก้ไขสถานการณ์อันเลวร้ายที่สุดในชีวิตของเรา ขอขอบคุณท่านอาจารย์ประหยัด เจริญบุญ แห่งสายสัญญา ที่ได้ช่วยขจัดสิ่งไม่ดีทั้งหลายออกไปจากตัวเรา ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ.....

ทุกวันนี้ เราเองก้อเป็นปกติเหมือนคนทั่วไป มีชีวิตอย่างธรรมดา สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน และเชิญองค์บารมีประจำสังขารมาร่วมสวดมนต์ภาษาเทพด้วยกันทุกวัน อยู่อย่างมั่นใจ และสบายใจว่า พระแม่อุมาองค์บารมีประจำสังขารของเราท่านทรงสถิตย์อยู่กับเราตลอดเวลา ทรงปกป้องคุ้มรอง และดูแลตัวเราอยู่เสมอ โอม เจ มาตากี ขอพระแม่ทรงอยู่กับลูกตลอดไป ขอพระแม่ทรงอวยพระพรให้กับลูกอยู่เสมอ ขอพระแม่ทรงนำทางชีวิตของลูกไปในทางที่ควรจะเป็น ไป และสุดท้าย หวังว่าเรื่องนี้คงจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจใครหลาย ๆ คนได้ ไม่มากก้อน้อย

กนกพิชญ์ ทองอ่อน ( น้ำ )
๐๘๔

 

ขอบคุณค่ะ ชี้นำทางให้

เพราะเคยมีประสบการณ์ในการรับขันธ์เหมือนกัน

อาจมีบุญพอที่จะได้รับความกระจ่างสักทีนะคะ