เศร้าคะ

โดนบอกเลิก สาเหตเพราะเค้าอยากไปได้ดี

เเล้วเค้าบอกว่าเราได้ดีเเล้วม่ายเคยสนเค้าเลยยยยคะ

เค้าไม่ฟังเหตผลใดๆเลย เอาเเต่

บอกว่าเราโกหกหลอกลวง เล่นละครให้เค้าสงสาร

เราไม่รู้จะทำยังไงดี

ตอนนี้เครียดมากคะ

ถึงเเม้ว่าเวลาจะผ่านไปสักพักเเล้วเเต่ว่า

ก็ลืมไม่ได้สักที

คอยตามหาเค้า เเต่ก็ไม่รู้จะตามยังไคะ

เค้าหายไปเลย


เศร้าคะ

 

เค้าได้ดีเราก็รู้สึกดีใจกับเค้านะคะ

เเต่ไม่เข้าใจทำมัยเค้าถึงไม่ฟังอะไรเลยย

ทำมัยถึงหมดเยื้อใยได้ง่ายจัง

เเต่ทำมัยเราทำไม่ได้

 

ใจเย็นๆครับค่อยๆคิดหาทางแก้ปัญหาของตัวเองไป สภาวะเครียดแบบนี้ผมก็เคยผ่านมา มันแย่ไปหมดไม่ว่าจะนั่ง นอน เดิน เป็นอันต้องคิด คิด แล้วก็ คิดเพราะว่าจิตรเราไม่ยอมปล่อยวางเสียบ้างยังยึดยังคิดว่าเค้าต้องเป็นของเราอยู่เลยต้องทุกข์แบบนี้ ผมทราบว่ามันเป็นการยากอยู่สักหน่อยที่อยู่ดีๆจะลืมสิ่งที่เรารักไปได้โดยง่ายแบบนี้ เอางี้ผมขอเสนอวิธีง่ายๆในการผ่อนหนักให้เบาลงเผื่อคุณจะมีความสบายใจขึ้นมาบ้างก็แล้วกันนะครับ
1.หาโอกาสระบายความในใจของคุณให้คนที่คุณคิดว่าสนิทที่สุด อาจจะเป็นบุคคลในบ้านคุณหรือเพื่อนที่ไว้วางใจได้ ให้เค้าได้รับฟังเรื่องของคุณ เผื่อบางทีความรู้สึกของคุณจะดีขึ้นมาบ้าง
2.อย่าอยู่เฉยๆไม่งั้นคุณจะต้องคิดอีก ต้องหาเรื่องทำอะไรก็ได้ เช่นซักผ้า จัดห้อง รื้อนู่นรื้อนี่มาปัดกวาดซะ อย่างน้อยก็จะทำให้คุณลืมความรู้สึกที่ไม่ดีไปได้สักพักใหญ่ๆ หรือออกไปเดินเล่นตามศูนย์การค้า หรือที่ไหนก็ได้สักแห่ง ควรไปกับเพื่อนจะได้มีคนคุยด้วยไม่ต้องเหงา อาจจะทำให้คุณสบายใจขึ้นมาได้อีกเหมือนกัน
3.หาหนังสนุกๆมาดูที่บ้านหรือไปดูที่โรงภาพยนต์ก็อาจจะทำให้คุณลืมคิดไปได้สักพัก
4.ไปวัดนั่งสมาธิฝึกจิตรให้สงบค่อยๆเป็นค่อยๆไป ถ้าจิตรมันยังฟุ้งซ่านก็ควรหยุดสักพัก แล้วลองหาโอกาสระบายความรู้สึกให้หลวงพ่อหรือพระรูปใดก็ได้ให้ท่านรับทราบเผื่อท่านจะมีกุศโลบายให้คุณนำไปปฏิบัติให้เกิดผลดีต่อไปในอนาคต
ครับในส่วนของผมก็คงมีเท่านี้นะคุณ fog ส่วนเพื่อนๆท่านใดมีวิธีไหนอีกก็บอกกันมานะครับช่วยๆกันไปครับ

 

เค้าอยากจะไปก็ปล่อยเค้าไปค่ะ อย่าไปดึงรั้งเลย จะทำให้เราเสียใจและเหนื่อยเปล่า ๆ คนเราถ้าเป็นคู่กันยังไงก็ต้องได้อยู่ด้วยกัน...ในซักวันค่ะ


ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง ทำใจให้สบาย เข้าใจโลกเข้าใจชีวิต และปล่อยวางค่ะ อย่าวิ่งตามอารมณ์ ..ทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุด คนที่รักคุณ รอคุณอยู่นะคะ

การทำบุญ สวดมนต์ ภาวนา อ่านธรรมะ ก็จะช่วยให้เรารู้สึกสงบขึ้นได้ค่ะ

ขอให้พบความสุขเร็วๆนะ ^-^

 

เศร้าอยู่นะคะ......ร้องไห้ตลอดเลยใช่ไหม?

เเล้วก็นอนไม่หลับเลย.....ถูกไหม?

รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวในโลกเลยใช่ไหมคะ?

ทำอะไรไม่ได้หรอกคะ......ความเศร้า เราห้ามไม่ได้นะคะ

เราห้ามไม่ให้น้ำตาหยุดไหลได้..รู้นะคะ...เด็กขี้เเย

เราห้ามไม่ให้คิดถึงเขายิ่งเป็นไปได้ยากที่สุด

สิ่งที่ทำได้ คือ รอคอยนะคะ

ไม่ใช่...คะ ...ไม่ใช่รอให้เขากลับมา




เเต่รอให้เวลาเยียวยา และ รักษา หัวใจ ของหนูนะคะ

เวลา จะทำให้เราเห็นคุณค่า ของความรัก

เวลา จะทำให้เราเห็นคุณค่า ของความสุข

เวลา จะทำให้เราเห็นคุณค่า ของตัวเรา

เวลา จะทำให้หนูรู้สึกดีในอนาคตแน่นอน

แต่รอหน่อยนะคะ...รอให้เวลาเขาเดินไปเรื่อยๆ

พาเราไปเจอสิ่งใหม่ๆ กับคนใหม่ๆ นะคะ

เเล้ววันนึง หนูจะหันมามองว่า

ความรู้สึกที่มีในตอนนี้ คือ ความทรงจำที่ดีของหนูตลอดไป

ความทรงจำระหว่างหนูกับคนที่หนูรักตอนนี้

หัวใจของหนูก็ยังคงอยู่ที่เดิมนะคะ

สิ่งที่เปลี่ยนแปลงเป็นเพียงแค่เหตุการณ์ที่มันเปลี่ยนไป

แต่ท้ายที่สุดเเล้ว ทุกอย่างก็จบลง เมื่อเราหลับตานอน

ฝันดีนะคะ คนดี เเละดูเเลหัวใจของหนูให้ดี




พรุ่งนี้ จะมีสิ่งที่ดีเข้ามาให้ได้พบเจอ

ขอเพียงอย่างเดียวว่า คิดเเต่สิ่งดีๆให้กับตัวเอง

แล้วสิ่งดีๆจะเข้ามานะคะ.....





อย่ากลัวที่จะเดินไปข้างหน้านะคะ....อดีตมันผ่านมาเเล้ว

อนาคตรอเราอยู่นะคะ.......โชคดีคะ คนดี

 

หนทางพิสูจน์เท้าม้ากาลเวลาพิสูจน์คนนะครับ.... เอาเวลาตอนนี้ดูทั้งตัวเองและตัวเขาว่าคุณทั้งสองมีความรักความจริงใจต่อกันเท่าไหน......เคยก่อร่างสร้างความดีต่อกันมาเท่าไร.......ยามที่เรายังคบกันอยู่เราทำดีที่สุดหรือยังหรือเรายังไม่ดีตรงไหน........หากเขาไปไม่เจอคนอื่นที่ดีเท่าเราเชื่อได้เลยครับไม่นานกลับตรงที่เราไม่ดีจะได้แก้ไขแต่หากไม่กลับแสดงว่าหมดแล้วความศรัทธาที่มีต่อกันในฐานะคนรักแล้วยังคบกันเป็นเพื่อนได้นี่ครับ.....เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน....คิดง่ายๆนะครับในฐานะที่ท่านมาในทางสายนี้ให้นึกเสียว่ามันเป็นกรรมของเราครับแล้วเรายินดีรับหากมันยังมีกรรมอีกตามมาอีกรับอีก....ไม่มีหรอกครับที่ฝนมันจะตกติดต่อกันทั้งปีทั้งชาติต้องมีวันหนึ่งที่ท้องฟ้ามันจะต้องสว่างและไม่ว่าบาดแผลตรงไหนครับใหม่ๆเลือดไหลเจ็บปวด....อีกหน่อยก็ตกสะเก็ดแล้วหายไปบางคนเป็นแผลเป็น....นี่คงเจอดาบแรกใช่ไหมครับของผมทั้งจอบทั้งขวานรอยเต็มตัวไปหมดไม่เป็นไรเพียงแต่เราอย่าขาดกำลังใจครับ....สิ่งนี้สำคัญมากคือกำลังใจตื่นทุกวันสู้ทุกวันนะครับและความรักที่แท้จริงคือความปรารถนาดีอยากให้เขาได้ดีมีความสุขการเสียสละและการให้สิ่งดีๆกับชีวิตเขา....เขาไปได้ดีมีสุขเราจะมีความสุขครับอย่าเกิดความทุกข์เลยครับ

 

เศร้าค่ะ

อารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ ก็เป็นสิ่งไม่เที่ยงเช่นกันค่ะ
วันเวลาจะช่วยเยียวยาและรักษาบาดแผลใจได้

คุณอย่ามัวเที่ยวตามหาใจคนอื่นให้เสียเวลาอยู่เลยค่ะ
เอาเวลาไปตามหาใจตัวเองดีกว่า ใจที่ดิ้นรนซัดส่ายไม่เคยอยู่นิ่ง
ทำอย่างไรให้มันสงบ

หากคุณชนะใจตัวเองได้ย่อมชนะทุกสิ่ง

ตอนนี้คุณควรดีใจที่จะได้ใช้ชีวิตเพื่อส่วนรวมย่อมดีกว่ามีชีวิตเพื่อผู้ชายคนเดียวมิใช่หรือ ?

โลกนี้ยังมีสิ่งดี ๆ ให้ทำอีกมากมาย ว่างนักก็ไปช่วยงานสาธารณกุศลมากมายที่รอความช่วยเหลือ แล้วจะรู้สึกว่าชีวิตมีค่าขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ค่ะ

สุดท้ายก็ฝากข้อคิดสำหรับคนอกหักว่า

เมื่อหัวใจเป็นอิสระ ไร้พันธะผูกพัน
พบหรือจากใช่สิ่งสำคัญ ทุกสิ่งนั้นภาพมายา(ping)

 

<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1> <!-- / icon and title --><!-- message -->
<!-- InstanceEndEditable --><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=600 align=center bgColor=#37a1c9 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top></TD><TD></TD><TD vAlign=top align=right width=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff><!-- InstanceBeginEditable name="content_area" --><TABLE class=text11px cellPadding=5 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>ปรัชญาพุทธกับคนรัก(ที่ไม่รักเรา)</TD></TR><TR><TD><HR SIZE=1></TD></TR><TR><TD>

ปรัชญาพุทธกับคนรัก(ที่ไม่รักเรา)


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้ มาทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย

ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า

จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ"

หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ
ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"

หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจ

ควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"

หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า

"ทำไมล่ะ เจ้าคะ"

พระธุดงส์ตอบว่า

"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญ ไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า

"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไป นะเจ้าค่ะ"


พระธุดงส์ตอบ

"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด

แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม

ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>ที่มา www.dhammamongkol.com/<WBR>content/view.php?id=0221</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

chearr:z7chearr:z7chearr

chearr:z5chearr:z5chearr:z5chearr

 

:z5chearr ใช้แว้ววววววววววว

 

เข้ามาให้กำลังใจครับ

แล้วมันก็จะผ่านไปเองครับ

ผมก็เคยโดนแฟนบอกเลิกมาก่อนครับ

เสียใจมากเหมือนกันอยู่ ไม่อยากอยู่คนเดียวเลย มันจะฟุ้งซ่านมาก ๆ

ตอนนั้นพอดีได้งานทำ ก็เลยทำงานอย่างเดียวเลย (พยายามไม่คิดถึงเรื่องนั้นอีก)

ทุ่มให้งานเต็มที่เลย พอจะฟุ้งซ่านก็หาอะไรทำไป

ตื่นเช้าไปทำงาน เลิกงานกลับถึงบ้านดึกก็หมดแรงให้คิดแล้ว

ไม่นานก็ดีขึ้นครับ ยังไงก็สู้ๆ นะครับ

 

^-^ เอ?....ความรักคืออะไรน้า....คุณfogช่วยตอบผมที เหมือนตอนหิวข้าวใช่อ่ะเป่า???;19

 

คิดให้มากเข้าใว้ครับ ทำไม ทำไม ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆ
จนถึงบ้างออ ปล่อยมันไปเถอาะ กรรมของใครของมันครับท่าน ถ้าหาข้อไม่ดีของเราแล้วทำการปรับปรุงเสีย(อย่างน้อยต้องมี30ข้อขึ้นไปทุกคน) แล้วเมื่อปรับปรุงหมดแล้วจะมีคนเข้าแถวมาให้คุณเลือกอีกเป็นร้อย (ไม่รวมที่ไม่โสดอีกอื้)

 

ความรักเป็นเรื่องดีค่ะ ที่คนคนหนึ่งได้เรียนรู้ และมีโอกาสรู้จักความรัก
รูปแบบของความรักมีหลากหลายนะคะ
และที่คุณได้ผ่านมาเป็นอีกรูปแบบหนึ่งค่ะ

เรื่องราวความรักของคุณผ่านไปแล้วนะคะ
คุณสามารถเก็บช่วงความทรงจำดีดีไว้ได้ค่ะ เพื่อรอใครคนหนึ่งมาสานต่อ ความรักยังคงอยู่คู่โลกค่ะ

คนดีดีย่อมควรคู่กับคนดีดี ถ้าโอกาสนั้นยังมาไม่ถึง ให้คุณยิ้มรับเลยนะคะ เวลาความรักเข้ามาไม่ทันได้รู้ตัวหรอกค่ะ รับรักเข้าไปเต็มๆ คราวนี้คุณเริ่มเติบโตเรื่องความรักแล้วนะคะ วางใจของตัวเองให้ถูกที่ ถูกเวลา และ ถูกคนด้วยค่ะ แข็งแรงกับความรักนะคะ

ความรักครั้งที่ผ่านมา ผ่านคือผ่าน อย่าเอามาตอกย้ำนะคะ ใจคุณจะเศร้าหมองเสียเปล่าๆ

หันมองรอบตัวคุณสิคะ ทุกวัน แม้เป็นเวลาเดิมๆ แต่ทุกอย่าง ผู้คน ความรู้สึก สิ่งที่สัมผัสได้แปรเปลี่ยนไปทุกวัน

เป็นตัวของตัวเอง รักตัวเองให้มากกว่าที่รักคนอื่นนะคะ เวลาพลาดจะไม่ช้ำมาก เพราะใจคุณแข็งแรงแล้ว

 

ความรัก คือ ความรู้สึกพิเศษ กับ ใครสักคนหนึ่งในชีวิต..
ความรัก คือ ความรู้สึกที่ดี ๆ ที่เราสามารถให้กับคน ๆ หนึ่งจากจริงใจ..
ความรัก คือ ความสุขเล็ก ๆ ที่สามารถทำให้เรายิ้มได้ตลอดทั้งวัน..
ความรัก คือ ความเสียใจ...หากเราไม่สมหวัง...
ความรัก คือ บ่อเกิดของความทุกข์..ความทรมานใจ..ทั้งปวง..
ความรัก คือ ความทุรนทุราย เมื่อไม่ได้รับความจริงใจจากอีกฝ่ายหนึ่ง..
ความรัก คือ สิ่งเราต้องการตัดทิ้งเป็นอันดับแรก..หากเราสามารถทำได้จริง ๆ..
ความรัก ทำให้เราร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เมื่อไม่สมหวังกับใครคนนั้น...

สรุปแล้ว คือ ที่ใดมีรัก..ที่นั่นย่อมมีทุกข์..

จงเลือกที่จะรัก..และรักให้เป็น..

คนที่เราควรจะรักให้มากที่สุด..คือ..ตัวเราเอง..ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ...ขอให้ผ่านวันนี้ไปให้ได้...

เพราะการเริ่มต้นใหม่ในวันพรุ่งนี้...จะต้องดีกว่าเดิมค่ะ...สู้..สู้..นะ..

;aa53

 

ตั้งใจใหม่ ชีวิตที่เหลืออยู่ของเราเพื่อตัวเราเถอะค่ะ ผู้ชายไม่มีคนเดียวดอกค่ะ
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อค่ะ

 

ที่คุณเล่ามานั้นเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่งครับคนเราเมื่อเคยรักและมีเวลาที่เพาะบ่มในเรื่องต่างๆมาในระยะเวลานึงเวลาที่มีปัญหากันถ้าจะให้ลืมหรือเลิกคิดถึงคงเป็นเรื่องลำบากใจอยู่ไม่น้อย คงต้องใช้เวลาในการรักษาความเจ็บปวดของความรู้สึกซะระยะนึง ตามที่ดูนะครับคุณยังมีความอาลัยและความรู้สึกที่ดีอยู่ในตัวของเขา แต่ถ้าคุณยิ่งคิดคุณก็จะยิ่งเจ็บปวดและทรมานมากระยะเวลาในตอนนี้คงไม่มีจิตใจที่อยากจะทำอะไรมากกว่าการรอคอยให้เขากับมาและเข้าใจคุณ ขอให้คุณคิดไว้นะครับว่าถ้าคุณเป็นคนดีเพียงพออย่างไรเขาคงกับมาหาคุณแน่นอน มันเป็นเรื่องของการน้อยเนื้อตําใจก็แค่นั้นอย่าคิดมากเลยนะครับ

 

เรื่องความรักนี่คงเป็นเรื่องที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้โดยง่ายสินะครับ

 

ขอแนะนำหนังสือนะคะ รักแท้มีจริง ของคุณดังตฤณน่ะค่ะ
ขอให้พยายามละความเศร้า แล้วหันมาคิดถึงและเอาใจใส่คนที่รักคุณนะคะ คือพระอรหันต์ที่บ้านนั่นเองค่ะ
คนๆนึงไม่รักเรา แต่ยังมีอีกหลายคนที่รักเรานะคะโดยเฉพาะพ่อและแม่ค่ะ