การเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่ทำลายล้างมนุษย์โลก แล้วเหลือแต่คนดี?

การเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่ทำลายล้างมนุษย์โลก แล้วเหลือแต่คนดี?
ถ้าเราเป็นหนึ่งในผู้ที่ตายในภัยพิบัติครั้งนี้ เราก็กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในโลกใหม่ได้ใช่ไหมค่ะ (หมายถึงโลกหลังจากที่เกิดภัยครั้งใหญ่ผ่านพ้นไปแล้วน่ะคะ) โดยมีกรรมเก่าติดมาด้วย หรือว่าถ้าเราตายในภัยพิบัติครั้งนี้แล้ว จะไม่มีโอกาสได้เกิดมาเป็นมนุษย์อีก อาจจะเกิดเป็นสัตว์หรือ อาจตกนรก หรือไม่ก็ขึ้นสวรรค์ไปเลย ตามบุญกรรมที่ได้สะสมเท่านั้นค่ะ รบกวนสอบถามผู้รู้หน่อยนะคะ

คือไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงเรียกว่าเป็นการทำลายล้างมนุษยชาติ ทั้งๆที่มนุษย์เราก็เวียนว่ายตายเกิดเป็นวัฏสงสารอยู่แล้วนี่ค่ะ เพียงแต่ว่าจะตายแบบไหน จะเกิดแบบไหน ใช่หรือป่าวค่ะ หรือว่านี่เป็นอุบายให้มนุษย์เร่งทำความดี ไม่ต้องรอไปทำชาติหน้า ภพหน้า ถ้าเป็นคนดีก็จะได้อยู่ปลอดภัยเพื่อบำเพ็ญกุศลต่อและสร้างโลกใหม่ให้บริสุทธิ์ก่อนที่มนุษย์รุ่นใหม่จะเกิดขึ้นมา แล้วผู้อยู่รอดจะได้อบรม สั่งสอนมนุษย์รุ่นใหม่ให้ไปในทางที่ถูกที่ควรได้ ใช่ไหมค่ะ ทุกท่านมีความคิดเห็นกันอย่างไรค่ะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณในเมตตาจิตของทุกๆคนนะคะ

ปล. เคยเข้ามาอ่านเนื้อหาในบอร์ดนี้ค่ะ แต่ไม่เคยโพสตอบหรือตั้งกระทู้เลยค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนกระทู้เองในบอร์ดนี้ ยังงัยก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ

 

สั้นๆแต่ได้ใจ...... "คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้" คะ

ส่วนฝากเนื้อ กับ ตัวตามสบายนะคะ

แต่เตรียมใจเอาไว้นิดนึงส์

ขอเเนะนำ คำว่า อุเบกขา เอาไว้เป็น เกราะประจำตัว

เพราะที่นี้ ทดสอบธรรม กันเเร๊งงงงงงง....

อย่าฝากจิตจะปลอดภัย...นะเอย..นะเอย

 

การเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่ทำลายล้างมนุษย์โลก แล้วเหลือแต่คนดี?
ถ้าเราเป็นหนึ่งในผู้ที่ตายในภัยพิบัติครั้งนี้ เราก็กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในโลกใหม่ได้ใช่ไหมค่ะ (หมายถึงโลกหลังจากที่เกิดภัยครั้งใหญ่ผ่านพ้นไปแล้วน่ะคะ) โดยมีกรรมเก่าติดมาด้วย

ขอตอบคำถามนะครับ
การตายในภัยพิบัติในครั้งนี้นั้น การได้รับโอกาสมาเกิดใหม่นั้นแทบจะหมดสิทธิ์ไปแล้วครับ เพราะการตายในครั้งนี้เป็นการ แก้แค้นเอาคืนของเจ้ากรรมนายเวรที่แค้นกันมาตั้งๆหลายภพชาติแล้ว มาแก้แค้นครั้งนี้ คือการทำให้ ดวงจิตวิญญาณของคู่กรรมนั้นแตกสลายไป การมีโอกาสมาเกิดใหม่นั้นแทบจะน้อยมาก
หลังจากเกิดภัยครั้งใหญ่จบลงแล้ว กรรมที่ติดตัวของมนุษย์ทุกคนจะถูกทำให้หายไป คือ ทุกคนที่รอดเหลือจะไม่มีผลกรรมใดๆติดตัวอยู่เลยครับ

คือไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงเรียกว่าเป็นการทำลายล้างมนุษยชาติ ทั้งๆที่มนุษย์เราก็เวียนว่ายตายเกิดเป็นวัฏสงสารอยู่แล้วนี่ค่ะ เพียงแต่ว่าจะตายแบบไหน จะเกิดแบบไหน ใช่หรือป่าวค่ะ หรือว่านี่เป็นอุบายให้มนุษย์เร่งทำความดี ไม่ต้องรอไปทำชาติหน้า ภพหน้า ถ้าเป็นคนดีก็จะได้อยู่ปลอดภัยเพื่อบำเพ็ญกุศลต่อและสร้างโลกใหม่ให้บริสุทธิ์ก่อนที่มนุษย์รุ่นใหม่จะเกิดขึ้นมา แล้วผู้อยู่รอดจะได้อบรม สั่งสอนมนุษย์รุ่นใหม่ให้ไปในทางที่ถูกที่ควรได้ ใช่ไหมค่ะ ทุกท่านมีความคิดเห็นกันอย่างไรค่ะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณในเมตตาจิตของทุกๆคนนะคะ


คำถามนี้ ตอบไว้ที่กระทู้นี้แล้วครับ สาเหตุการทำลายล้าง ทำไมต้องเกิด ครับ
http://palungjit.org/showthread.php?t=117174

 

คนที่ตายก็จะไปใช้กรรมตามที่แต่ละคนสร้างมาในชาตินี้ ทุกคนที่ตายต้องมาเกิดอีกครั้งหากว่ายังไม่อาจบรรลุธรรมเป็นพระอนาคามีหรือพระอรหันต์
แต่ว่าจะมาเกิดได้อีกเมื่อไหร่นั้นก็แล้วแต่ละคนว่าได้ไปเกิดที่ใด

ถ้าใครตายไปแล้วได้ไปสวรรค์ การกลับมาเกิดก็ไม่นานเพียงรอให้หมดบุญก็จะได้มาเกิดอีก แต่ถ้าใครตายแล้วตกนรกเพราะทํากรรมชั่วไว้มาก การจะกลับมาเกิดอีกก็ต้องใช้กรรมในนรก จนหมดกรรมของตนแล้วนั่นเอง ซึ้ง อาจผ่านนรกหลายขุม ผ่าน เปรต ผ่าน อสรุกาย สัตว์เดรัจฉาน ตามแต่กรรมของตนที่เคยทํามา จนหมดแล้วนั่นละถึงจะได้มาเกิดอีก
ดังนั้นคนเราควรสร้างกรรมดีไว้ให้มากๆเพราะอย่างน้อยก็ได้ไปสวรรค์ก่อน ขณะอยู่บนสวรรค์ก็สามารถปฎิบัติธรรมจนบรรลุธรรมได้เช่นเดียวอย่างเหมือนตอนเป็นมนุษย์และจะได้กลับมาเกิดอีกครั้งเร็วกว่าคนที่ตกนรก
กรรมของคนเราจะหมดสิ้นก็ต่อเมื่อเราไปไปนิพพานแล้ว ตราบใดที่ยังไปนิพพานไม่ได้ก็ต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฎฐสงสาร ไม่มีวันพ้นทุกข์ ไม่ว่าจะพบกับภัยพิบัติหรือรอดจากภัยพิบัติหรือไม่ สุดท้ายแล้วก็ต้องมาเกิดอีกหากยังไปนิพพานไม่ได้

 

วันสองวันนี้ จีนก็แผ่นดินไหว

ญี่ปุ่นก็เจอพายุ น่ากลัวจริงๆหนอ

 

ไม่จริง เวอร์

 

ภัยพิบัติ มาอีกแล้ว มาจิงๆ ด้วย

ทำดีก็ไม่ต้องกลัวการเวียนว่ายตายเกิดค่ะ

พยายามทำความดีพร้อมกันนะค่ะ แต่ก่อนตายต้องมีสติทำจิตใจให้ผ่องใสนะค่ะ ไม่งั้นมีหวังไป....

อนุโมธนาสาธุ

 

ภัยพิบัติมีมาตั้งแต่ยุคไหนสมัยไหนมาตั้งนานแล้วครับ ไม่เกี่ยวกับว่ามีหรือไม่มีมนุษย์ แต่เกี่ยวกับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมีผลกระทบกับเราหรือเปล่า (สัมพัทธภาพ หรือการรับรู้ของเรา)

คนดี คนไม่ดี คงไม่เกี่ยวกับว่าจะรอดหรือไม่รอด แต่อยู่ที่ผลกรรมที่ส่งผลในขณะนั้นมากกว่า เพราะถ้ามีเฉพาะคนดีที่รอด คนดีคงไม่มีใครตายมาตั้งแต่ที่แรกเริ่มมีมนุษย์ (พระอริยะยังต้องละสังขารเลยครับ หรือสวรรค์คงไม่มี เพราะว่าคนดีไม่มีใครตาย ก็เลยไม่ได้ขึ้นสวรรค์)

ถ้ายังไม่หมดกิเลส ก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อยๆ แหละครับ อาจจะเกิดเป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ ตกนรก ขึ้นสวรรค์ ฯลฯ แล้วแต่กรรม

เพราะเราไม่รู้ว่าผลกรรมจะส่งผลให้ชาติหน้าเกิดเป็นอะไร ได้พบเจอพระพุทธศาสนาหรือเปล่า ดังนั้นเมื่อชาตินี้ได้เกิดเป็นมนุษย์ ได้พบเจอพระพุทธศาสนา ก็ให้เร่งรีบทำความดี เพราะเราทุกคนกำลังจะตาย เพียงแต่บอกไม่ได้ว่าจะเป็นวันนี้ พรุ่งนี้ หรือวันไหนๆ ซึ่งความตายก็คือภัยพิบัติสำหรับเราทุกคน (ความตายในที่นี้ไม่ได้มีความหมายครอบคลุมถึงนิพพานนะครับ)

 

[Embarrassเซ็นเซอร์

(ฮา)

 

ตามหลักพุทธศาสนา นะครับ คนที่ตายในภัยพิบัติ ก็เพราะกรรมของคน ๆ นั้นเอง กรรมของใครก็ของคนนั้น ถ้าจะบอกว่า กรรมที่ติดตัวนั้น หลังจากเกิดภัยพิบัติแล้วจะหายไป นั้นก็ไม่จริง เพราะขัดต่อหลักกฏแห่งกรรม จะยกตัวอย่างเช่น พระโพธิสัตว์ที่บำเพ็ญมาเกิดในยุคภัยพิบัติ แล้วเกิด ตายเพราะภัยพิบัติ เพราะบารมียังไม่พอ กรรมที่ท่านสั่งสมไว้ที่จะเป็นพระพุทธเจ้า องค์ต่อ ๆ ไป ท่านก็ต้องเริ่มใหม่ไปด้วย แล้วการที่จะสั่งสมกรรมของการเป็นพระพุทธเจ้านี้ ไม่ใช่น้อย ๆ นะครับ เป็นแสน เป็นล้าน ๆ ชาติ เกิดมาต้องเจอพระพุทธเจ้ากี่พระองค์ แล้วพระพุทธเจ้า กว่าจะมีสักองค์ต้องใช้เวลาเท่าไร ภัยพิบัติเกิดได้ทุกยุคทุกสมัย จึงไม่จริงเลยที่กรรมจะหมดไป

ส่วนที่บอกว่าจะได้เกิดเป็นคนนั้นแทบน้อยมาก ส่วนใหญ่ไม่ได้เกิด อันนี้ก็ไม่จริงนะครับ เพราะ ยังไม่นิพพาน การที่จะไม่มาเกิดอีกต้องบรรลุอรหันต์ก่อน แล้วถ้าจะเกิดหรือไม่เกิดอีก แล้วแต่ท่านตัดสินใจเองว่าจะต่อภพต่อภูมิหรือไม่
เพียงแต่ว่าโอกาสเกิดมาเป็นคนอีก อาจจะนานเพราะตัวเองทำกรรมไว้ จึงต้องไปชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อไว้ ไม่ว่าจะไปเป็นสัตว์นรก หรือ สัตว์สวรรค์

สรุปแล้วไม่ต้องกลัวนะครับถ้าเป็นคนทำดีมีศีลธรรม มันก็ไปตามกฏแห่งกรรม คนเราถ้าระลึกชาติได้ คงจะผ่านภัยพิบัติมานับไม่ถ้วนแล้ว เพราะพระพุทธเจ้าทรงบอกไว้เองว่า วัฏฏสงสารนี้ยาวนานนัก หาเบื้องต้นมิได้ คือหาจุดเกิดไม่ได้ แต่มีจุดจบคือ นิพพาน
** อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ^^**

 

เกิดภัยพิบัติหรือไม่เกิด มันก็ต้องตายคือกันหมดทุกคนล่ะครับ ไม่ว่าดีหรือเลว

 

ไม่มีพื้นที่ส่วนไหนของโลกที่ว่างเว้นการตายของเวไนยสัตว์ทั้งหลาย
ภัยใด ๆ จะเสมอด้วยภัย จาก โทสะ โลภะ โมหะ อันนำมาซึ้งการเกิด

 

ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะ ที่ช่วยชี้แนะและให้ความเห็น ทำให้เข้าใจอะไรๆได้มากขึ้น อย่างไรเสีย เราร่วมแรงร่วมใจกันทำความดีกันนะคะ เพื่อชีวิตและสังคมจะได้น่าอยู่ยิ่งขึ้น ขอบคุณมากๆ ค่ะ

 

ภัยธรรมชาติมันก็เกิดจากธรรมชาติ ถ้าเราเข้าใจธรรมชาติมากขึ้นก็มีวีธีรอด


มันก็คือผลกระทบที่มนุดทำลายสิ่งแวดล้อมมากเกินไป













เหมือนกับว่ามีต้นไม้อยู่แต่เราเก็บผลไม่ถึงเราเลยโค่นต้นทิ้ง จะได้ลูกมากินทั้งต้น แต่มันก็หมดในไม่ช้าและให้ผลต่อไม่ได้อีก

แค่นั้น

 

ผมสังเกตุดูนะ ตอนนี้ก็เริ่มๆล้างแล้วล่ะครับ ตายกันแบบเทกระจาดแบบนี้ หมั่นทำบุญทำทานกันไว้ดีแล้วครับ

 

ภัยไหนจะน่ากลัวกว่าภัยวัฏสงสาร(เวียนว่ายตายเกิด)
ภัยจากราคะ โทสะ โมหะ ( ความโลภ ความโกรธ ความหลง )
ภัยจากตัณหาและทิฏฐิ ( ความทะยานอยากและความยึดมั่น)
ภัยจากกิเลสและอวิชชา (สิ่งที่กลุ้มรุมจิตและความไม่รู้)
ผู้เห็นภัยเหล่านี้ เห็นโทษ เห็นความน่ากลัว เห็นความทุกข์อันเกิดจากสิ่งนี้
จึงอยากจะหาทาง (มรรค)เพื่อหนีจากภัยนี้ ชื่อว่า ผู้เห็นภัย

 

ไปหมดแหล่ะ ทั้งคนดีทั้งคนชั่ว

อะไรดี อะไรชั่ว คุณใช้เกณฑ์อะไรเป็นตัววัด

ท่านคิดในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า แต่โลกมีทั้งดีและร้ายนะครับ

 

การเกิดใหม่ หรือไม่เกิด
มันมีความหมาย คือ เกิดใหม่ มาใช้กรรมก็ได้นะครับ
การที่บอกว่า แตกดำไม่สามารถกลับมาเกิดได้แล้วนั้น ก็ดีไม่ใช่เหรอครับ
จะได้ไม่ต้องมา เผชิญกับ การเวียนว่ายตายเกิด
ผมละงงๆ ครับว่า ตกลงแล้ว การกลับมาเกิดดีหรือไม่ดี

 

สมมุติ ว่า พวกคนหลายๆคนที่โดน พายุเล่นงาน อ่ะครับ

พวกเขา ไป ก็ กรรม อะไรร่วมกันไว้ตั้งแต่ ชาติก่อน หรอ

เพราะ ว่า โดนเหมือนๆ กัน ตายหร้อมๆ กัน