การที่คนทําผิดร้ายเเรงสํานึกผิดกลับตัวได้นี่บางทีทําให้ได้ขี้นสวรรค์เลยจริงไหมครับ ?

คิดว่าเป็นเช่นนั้นจริงครับ แต่ต้องมีใจเกาะพระนิพพานจริงๆนะครับ

ไม่ใช่ว่าแค่กายบวชเป็นพระไม่สึกแต่ใจคิดไปถึงไหนก็ไม่รู้ อย่างนี้ใช้ไม่ได้
เราบวชเป็นพระ ถ้าบวชแต่กาย ใจไม่ได้บวช ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ คนอาจกราบไหว้เพราะรูปกาย
แต่พอตายไปแล้วก็เหลือแต่ใจ ถ้าใจไม่เกาะพระนิพพาน กรรมที่เคยกระทำไว้ก็จะเหนี่ยวนำ
ให้ไปเกิดยังภูมิต่างๆที่เหมาะสมกับกรรม อาจไปเกิดในนรก สวรรค์ โลกมนุษย์ ที่สุดแล้วแต่กรรม

การที่จะมีใจเกาะพระนิพพานได้นั้น บางคนก็ว่าง่าย บางคนก็ว่ายาก ขึ้นอยู่กับกรรมที่บุคคลเหล่านั้นสะสมมา
หากมีกรรมชั่วมาก กรรมนี้แหละที่มักจะเป็นตัวขัดขวางไม่ให้มีใจเกาะพระนิพพานได้โดยง่าย

สำหรับเรื่ององคุลีมาลนั้นได้ยินมาว่า ท่านเป็นคนมีบุญบารมีสะสมแต่ก่อนเป็นทุนเดิมอยู่มาก
ท่านปราถนาจะพ้นทุกข์ ได้เข้าไปเรียนอยู่ในสำนึกแห่งหนึ่ง แต่ด้วยเศษกรรมที่ท่านได้เคยทำมา
เป็นเหตุให้คนอื่นอิจฉา คอยพูดให้ร้ายท่านให้ผู้เป็นเจ้าสำนักฟังอยู่เสมอ เจ้าสำนักจึงแกล้งสอนผิดๆให้
โดยบอกให้ไปฆ่าคนให้ครบ 1,000 คน ท่านก็เชื่อคำของเจ้าสำนัก เที่ยวไล่ฆ่าคนและตัดนิ้วมาเพื่อนับจำนวน
คนสุดท้ายที่จะฆ่าคือแม่ของท่านเอง พระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่องทั้งหมดและเห็นว่ากรรมจากการทำร้ายผู้ให้กำเนิด
จะทำให้ตกนรกไม่ได้ผุดได้เกิด จึงทรงชี้แจ้งธรรมที่ถูกต้องให้กับองคุลีมาล เมื่อท่านได้รับธรรม ด้วยปัญญาและบุญบารมี
ที่ได้สั่งสมมา ทำให้ท่านสามารถเข้าใจธรรมได้โดยง่าย เมื่อท่านกลับใจและบวชเป็นพระ แต่หาได้สบายไม่
ท่านลำบากกว่าคนทั่วไปอย่างแสนสาหัสจากกรรมที่ได้ฆ่าคนไปแล้ว 999 คน ทั้งถูก รุมแกล้ง รุมทำร้าย จากญาติๆผู้เสียชีวิต
ถูกรุมประณามต่างๆนาๆ อดมื้อกินมื้อ ถ้าไม่ใช่เพราะความตั้งใจจริงที่จะพ้นทุกข์ คนทั่วไปถ้าทนได้สัก 2-3 วันก็เก่งแล้ว

คนเราเกิดมาจนถึงตอนนี้ ก็ได้ชดใช้กรรมที่เคยทำมาอดีตชาติไปแล้วบ้างบางส่วน
แต่ในขณะเดียวกันเราก็กำลังสร้างกรรมใหม่ขึ้นมาด้วย ถ้าเราเกิดมาแล้วไม่ฝึกฝนตนเองให้มีใจเกาะพระนิพพาน
เราก็จะวนเวียนเกิดมาชดใช้กรรมอย่างนี้ไปเรื่อยๆไม่มีวันสิ้นสุดครับ

 

ก็เป็นไปได้ครับ มีหลากหลายตัวอย่างที่ปรากฎเป็นหลักฐานเป็นกรณีศึกษามากมายให้เราได้เห็นน่ะครับ

มีพระท่านหนึ่งท่านให้ทัศนคติว่า สำหรับคนดีแล้วแม้ว่าจะไม่มีคนไปสอนหรือไปแนะนำอะไรมากมาย คนดีก็ยังคงเป็นคนดี แม้จะมีเป็นร้อยๆคนก็ไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนให้กับใคร

แต่สำหรับคนไม่ดีแล้วแม้จะมีเพียงแค่คนเดียวก็อาจจะทำความเดือดร้อนให้กับผู้อื่นหรือสังคมได้อย่างมากมายทีเดียว ดังนั้นท่านจึงเห็นความสำคัญในการที่จะคอยเข้าไปช่วยเหลือ แนะนำสั่งสอนคนที่กระทำไม่ดีเพื่อให้เขากลับตัวกลับใจเป็นคนดีด้วยจิตที่เมตตา มากกว่าการแนะนำสั่งสอนคนดีเสียอีก เนื่องจากถ้าสามารถเปลี่ยนแปลงช่วยเหลือคนไม่ดีได้แม้เพียงคนเดียว ก็จะก่อให้เกิดความสงบสุขให้กับผู้อื่นและสังคมได้อย่างมากมายทีเดียว

 

ถ้ากลับตัวกลับใจก็ไปสวรรค์หรือนิพพานได้จริงครับ....

เช่น...
ท่านพระองคุลีมาล เนื่องจากในสมัยพุทธกาลได้ฆ่าคน 999 คน แต่ก็บรรลุอรหันต์ กรรมต่างๆก็เลยตามไปเล่นงานไม่ได้ เนื่องจากหลังจากนิพพานแล้วก็ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารอีกต่อไป ก็เลยกลายเป็นอโหสิกรรมไปเลย...

และการที่สามารถบรรลุอรหันต์ได้ก็เนื่องจากมีผลแห่งกรรมดีมาในอดีตชาติจึงสามารถฟังธรรมจากพระพุทธองค์ได้...และด้วยเหตุของผลของกรรมดี ส่งผลให้พระพุทธองค์ทรงล่วงรู้ว่าท่านองคุลิมาลมีผลของกรรมดีที่จะสามารถบรรลุอรหันต์ได้ แต่ถ้าได้ทำกรรมหนักเมื่อไหร่ก็จะเข้านิพพานไม่ได้ จึงต้องรีบไปทรงโปรดก่อนที่ พระองคุลิมาลจะทำกรรมหนัก (อนันตริยกรรม) คือการฆ่ามารดา

การฆ่ามารดาเป็นอนันตริยกรรม ที่ขวางทางสวรรค์และนิพพาน แม้จะทำกรรมดีอย่างสุดแสนก็มิสามารถ ลบล้างผลกรรมตรงนี้ได้อย่างแน่นอน เมื่อตายไปต้องรับผลวิบากก่อน....

แต่มีกรรมอีกอย่างคือ อาสัณกรรม หรือกรรมก่อนตาย ก็จะส่งผลก่อน ถ้าทำชั่วมาทั้งชีวิต แต่ก่อนตายจิตคิดดีก็ไปสู่สุขคติก่อน แต่มีข้อยกเว้นว่า ผู้นั้น จะต้องไม่ทำอนันตริยกรรม.... เพราะถ้าทำอนันตริยกรรมแล้ว ผู้นั้นจะไม่มีทางที่จะควบคุมจิตให้ไปสู่สภาวะที่ดีได้ เพราะฉะนั้น อาสัณกรรมจึงเข้าทำงานไม่ได้...

เช่น พระเจ้าอชาตศรัตรู ได้ทำ ปิตุฆาต เนื่องจากหลงผิดไปเชื่อฟังคำสั่งสอนของพระเทวทัต แม้จะทำความดีเท่าไร ก็ไม่สามารถฟังธรรมจากพระพุทธองค์ได้เลย แต่ถ้า พระเจ้าอชาตศรัตรูไม่ได้ทำ ปิตุฆาต พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า จะสามารถฟังธรรมจากพระองค์จนบรรลุโสดาปัตติผลได้ทันที

สรุปคือ...

กรรมที่จะให้ผลก่อนอย่างแน่นอนคือ อนันตริยกรรม.... แต่ถ้าผู้ใดก็ตามไม่ได้ทำอนันตริยกรรมมาเลย แต่ก่อนตายจิตได้คิดดีหรือทำดีก่อนตายแม้จะทำชั่วมาอย่างสุดแสน ก็จะไปสู่สุขคติก่อนครับ...


เพิ่มเติม >>> http://palungjit.org/showthread.php?t=121649 >>> อนันตริยกรรม กรรมที่ขวางทางสวรรค์และนิพพาน

 

จิตที่นำไปเกิดเป็นชนกกรรมครับ ตามปฏิจจะสมุปบาทนั้นแรงเหวี่ยงของกรรมจากชนกกรรมมีผลมาก ส่งจิตดวงนั้นไปเกิดตามปฏิจจะสมุปบาทที่ดำเนินอยู่ขณะนั้น ถ้าก่อนตายกำลังทำกรรมดีจะส่งผลให้ขณะจิตนั้นดี ผลของสันตติการสืบต่อของจิตของภพชาติจึงสืบต่อจากปัจจุบันครับ ถึงจะทำกรรมเลวที่ไม่ใช่ครุกรรมมามากแต่เมื่อชนกกรรมดีจะไปเกิดดีได้ครับยกเว้นมีกรรมหนักมาตัดรอนอันนี้ตัวใครตัวมันครับ

แต่อยากให้รู้อันหนึ่งคือกรรมที่ทำแล้วลบออกไม่ได้ครับ แต่อาจไม่ส่งผลได้เหมือนกันถ้าเป็นอโหสิกรรม

กรรมชั่วที่ทำไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้นะครับ แต่ความชั่วที่เรายังไม่ได้ทำนั้นหลีกเลี่ยงไม่ทำได้ครับ

 

เข้ามาอ่านฮะ