เรื่องเด่น "จับปุ็บทุกข์ปั๊บ" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)

.
"จับปุ็บทุกข์ปั๊บ"

" .. พระสังฆราชองค์'หนี่ง ได้เป็นสังฆราชแล้ว ไปเที่ยวเมืองจีน พอดีไปถืงเมืองจิน คนจีนก็ เอาของอะไรมาฝาก เป็นถ้วยซาสวย ๆ มาฝากให้ สมเต็จสังฆราชไม่เคยเห็นไม่เคยได้ แหม เรามาต่างประเทคนี "ชาวจีนเลื่อมใสถวายถ้วยชาเลย พอถ้วยชาถึงมือก็ทุกข์เลย" วางตรงไหนหนอ จะเก็บตรงไหน กสัวมันจะแตก

เราได้ถ้วยชานี้ เราจะเอาไปอวดโยมบ้านเราทีเมืองไทยว่าเราได้ถ้วยชามาจากเมืองจีน "พอเขาถวายถ้วยชา จับปั้บทุกข์แล้ว" แหมจะเก็บตรงไหนหนอ จะวางตรงไหน กลวมันจะแตก พอใส่กระเปาก็ต้องเติอนเขาอยู่เรื่อย ระวังของแตกนะ ระวัง ทุกข์ทั้งนั้นเลย

"แต่ก่อนยังไม่ทุกข์ มันทุกข์ตอนได้ถ้วยชา" มันหนักตอนนั้น เอาถ้วยชาขึ้นเครืองบินมา ถึงเมืองไทย เณรไปใกล้ก็ให้ระวัง ระวังนะ เณรระวังของแตก ระวังของแตก ระวังโยมอย่า เป็นทุกข์ตลอดเวลา "เพราะได้ถ้วยชาใบนั้นมาเป็นของตัวก็เลยเป็นทุกข์"

แต่ก่อนไม่มีถ้วยชาไม่ทุกข์เลย "ทุกข์มันมากับถ้วยชานั้น" ไปยึดมันถือมันมันจีงเป็นทุกข์ "พออีกวันลามเณรไปจับถ้วยดู หลุดมือแตก" เออ! "หมดทุกข์ไปเสียทีหนืง มันทุกข์มานี่หลายปีแล้ว" .. "

"อุปลมณี"
หลวงปู่ชา สุภัทโท