มีใครเคยมีอาการเหมือนฟ้าแล็บในหัวมั้ยคะ

เส้นทางนี้ ไม่มีเสียเวลาเปล่าหรอกโยม..

เดินผิดบ้างถูกบ้าง เดินช้าบ้างเร็วบ้าง เป็นธรรมดา..

 

เมื่อถึงตอนปลายก็ให้ระวัง "มานะทิฏฐิ" ก็แล้วกันนะโยม..

ทุกสรรพสิ่งในโลกในวัฏฏะแห่งนี้ เป็นเพียงอาการ เป็นเพียงสภาวะ..

ไม่มีตัวตน บุคคล เรา เขา..

ระลึกไว้ในใจเสมอ

นะ โยม นะ..

 

อาตมาขออวยพรให้โยมได้ข้ามพ้นสิ่งที่โยมติดอยู่..

อาตมาขออวยพรให้โยมข้ามผ่านสภาวะนั้นไปได้โดยง่าย..

อาตมาขออวยพรให้โยมมีดวงตาเห็นธรรมโดยเร็ว..

นะ โยม นะ..

 

ทำให้มาก เจริญให้มาก..

"ปรารภความเพียร"

นั้นละทางโยมเอ๋ย..

 

+++ จริง ๆ แล้ว คนทั่วไปมักจะเข้าใจผิด ระหว่างคำว่า "ดู" กับ คำว่า "รู้"
+++ อาการ "ดู" นั้น จะเป็น "ดู ที่ไหนก็ เห็น ที่นั่น" แต่กลับมาใช้คำว่า "รู้" แทน
+++ คำว่า "รู้ ที่เกิดจากการ ดู" นั้น เป็นการ รู้ แบบ "ไม่ใช่ สติรู้"
+++ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "อาการ ดู นั้น กลับบดบัง สติ เสียเอง"

+++ อาการที่กล่าวมานี้ "เป็นอาการของ นิสัย" ที่สะสมมาตั้งแต่ ดึกดำบรรพ์
+++ ให้หัดเปลี่ยน เปรียบเทียบ ระหว่าง "ลืมตาเฉย ๆ ก็เห็นเอง" กับการ "ดูนั่น ดูนี่"
+++ ก็จะ ค่อย ๆ รู้จัก Scope ของการดู ได้เอง เมื่อเข้าใจแล้ว ก็คอย "รู้ ตรง ๆ ที่อาการ ดู" นั้น
+++ จนกว่าจะ รู้ ได้ว่า "อาการดู นั้น ถูก สติรู้ รู้ได้"
+++ สติรู้ จะ "เห็น อาการดูได้" และอาการของ "สตินั้น สามารถ เห็น ด้วยตัวสติเองได้"

+++ ที่กล่าวมานี้ เป็นอาการ "ดูเห็น ที่ไวกว่าปกติ" เนื่องด้วย พอมี สติ กำกับอยู่บ้าง

+++ ตรงนี้ ภาษาของผมเรียกว่า "ตัวดูมัน แฮ้งค์" เหมือน วินโดว์ แฮ้งค์ นั่นแหละ

+++ อาการของคุณ ยังเป็นอาการ "ตัวดูแฮ้งค์" อยู่
+++ ยังเรียกว่า เป็นอาการของ "สติ" ไม่ได้

+++ เวลานอน ให้เปลี่ยนเป็น "รู้สึกทั้งตัว"
+++ แล้ว รู้ ระหว่าง "กายส่วนที่สัมผัสพื้น"
+++ กับ รู้ ระหว่าง "กายส่วนที่ ไม่ สัมผัสพื้น"
+++ ให้ รู้ ถึง "ความแตกต่าง ระหว่างส่วนทั้ง 2"

+++ ในส่วนที่ "รู้สึกแตกต่าง" ตรงนี้ ผมเรียกว่า "เนื้อมัน ต่างกัน"
+++ ส่วนที่ "เบากว่า เรียกว่า เนื้อมันละเอียดกว่า"
+++ ส่วนที่ "หนักกว่า หรือมี มวลมากกว่า เรียกว่า เนื้อมันหยาบกว่า"

+++ เรื่องของ "เนื้อ" นี่ เป็นเรื่องของ "ภูมิ" โดยตรง
+++ เรา "อยู่ในเนื้อไหน เราก็ ตกอยู่ในภูมินั้น ๆ"

+++ ตรงนี้แล... ที่คุณ ตกอยู่ใน "ภูมิ" ณ อาการนั้น ๆ
+++ แต่จริง ๆ แล้ว "หาก มันเป็น สภาพไร้แรงดึงดูด"
+++ แล้ว คุณ สามารถทำ "สติเห็น" ได้ ก็จะ รู้ ได้ว่า
+++ คุณ ตกอยู่ในท่ามกลาง อวกาศ ที่ไม่ใช่ "ทะเล"
+++ เนื้อสภาวะนั้น มัน "ละเอียดกว่า อากาศ" เสียอีก

+++ ไม่ว่าจะ ฝึก ณ สถานที่ใด เวลาไหน ก็ สามารถฝึกแบบ "รู้เนื้อ" ได้
+++ การฝึกแบบ "รู้เนื้อ" นี้ เป็น "วิปัสสนา + กรรม + ฐาน" ในเวลาเดียวกัน
+++ การที่จะ "รู้เนื้อ" ได้นี้ ต้องมี "สติเต็มตัว" กำกับอยู่แล้ว
+++ การ "รู้" ความแตกต่าง ระหว่าง "เนื้อภายใน (เนื้อรู้สึกกาย)" กับ
+++ ความแตกต่าง ระหว่าง "เนื้อภายนอก (ไม่ใช่เนื้อกาย)" มันต่างกัน
+++ อาการ "รู้" จะไม่ใช่ อาการของ "เนื้อทั้งหมด" แต่มัน "รู้ ได้ทุกเนื้อ"
+++ ตรงนี้ เป็นอาการของ "สติปัฏฐาน" ที่ คร่อม "กาย/รู้สึกกาย จิต/รู้สึกจิต"
+++ รวมทั้ง "สภาวะรอบด้าน ทั้งหมด" ที่ผมเคยกล่าว ไว้ตรงนี้

+++ ตรงนี้แล... เป็นจุดเริ่มต้นของ "หนทางหมื่นลี้ เริ่มต้นที่ ก้าวแรก" เท่านั้น... นะครับ

 

ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะ ที่ช่วยเสริมแรงใจให้เด็กฝึกหัดเป็นอย่างดีแถมเข้ามาช่วยตอบตลอดเลยค่ะ

ขอน้อมรับพรด้วยความซาบซึ้งค่ะ

 

ฟังดูยากและมีความซับซ้อนจริงๆเลยค่ะ จนไม่มั่นใจว่าจะทำได้ตามคำแนะนำได้มั้ย ยังไงคืนนี้จะลองอีกครั้งค่ะ ถ้าจะหลับไม่ลงอีกก็ให้มันเป็นไป ต้องพิสูจน์เผื่อจะเข้าใจความจริงค่ะ

และขอบคุณคุณ ธรรมชาติมากๆค่ะ ที่ตั้งใจตอบคำถามแบบละเอียดมากๆ ทุกครั้งเลย ดีใจมากค่ะที่มีคนตั้งใจและเมตตามาสอนให้

 

เพิ่งนึกขึ้นมาได้ค่ะ หรือเป็นเพราะดิฉันถอนอารมณ์จากสมาธิหรือฌานทันทีรึเปล่าคะ มันถึงเกิดสภาวะค้างตามมา?

 

หลวงปู่มั่นสอนว่า..

"อยากรู้อะไรให้ภาวนา สงสัยอะไรให้ภาวนา"

พุทโธ พุทโธ เด้อ..

 

เส้นทางนี้ ยิ่งเดิน ยิ่งสนุก..

"บันเทิงในธรรม"

 

อยากฟุ้งซานต้องทำงัยหลวงพี่55
เบื่อ

 

ที่โยมเบื่อ เพราะโยมฟุ้งซ่านนั้นละโยมเอ๋ย..

 

นิวรณ์มี 5 อย่าง คือ

1. กามฉันทะ ความพอใจ ติดใจ หลงใหลใฝ่ฝัน ในกามโลกีย์ทั้งปวง ดุจคนหลับอยู่
2. พยาบาท ความไม่พอใจ จากความไม่ได้สมดังปรารถนาในโลกียะสมบัติทั้งปวง ดุจคนถูกทัณท์ทรมานอยู่
3. ถีนมิทธะ ความขี้เกียจ ท้อแท้ อ่อนแอ หมดอาลัย ไร้กำลังทั้งกายใจ ไม่ฮึกเหิม
4. อุทธัจจะกุกกุจจะ ความคิดซัดส่าย ตลอดเวลา ไม่สงบนิ่งอยู่ในความคิดใด ๆ
5. วิจิกิจฉา ความไม่แน่ใจ ลังเลใจ สงสัย กังวล กล้า ๆ กลัว ๆ ไม่เต็มที่ ไม่มั่นใจ

 

เบื่อมันน่าจะเป็นถีนมิทถะ
นะหลวงพี่อารมณ์แบบเซงๆ

 

ถ้ามันเกิดมันก็เกิดร่วมกันนั้นละโยม..

 

น่าจะใช่อยู่ครับ
มันไม่ถึงกะซึม

 

อาหารของนิวรณ์

 

• วิตก แก้ถีนมิทธะ
• วิจารณ์ แก้วิจิกิจฉา
• ปีติ แก้พยาบาท
• สุข แก้อุทธัจจะกุกกุจจะ
• เอกัคคตา แก้กามฉันทะ

เมื่อจิตเป็นอัปปนาสมาธิจนเกิดองค์ฌานทั้ง 5 ย่อมทำลายนิวรณ์ลงได้ ชั่วคราว คือในขณะอยู่ในฌาน และนอกฌาน เมื่อยังทรงอารมณ์ฌานไว้ได้อยู่ (ฌานยังไม่เสื่อม)

 

พละ 5 ที่เป็นปฏิปักษ์ต่อนิวรณ์

• ศรัทธา แก้วิจิกิจฉา
• วิริยะ แก้ถีนมิทธะ
• สติ แก้พยาบาท
• สมาธิ แก้อุทธัจจะกุกกุจจะ
• ปัญญา แก้กามฉันทะ