ปัญหาในชีวิตประจำวัน และโดนใช้คำหยาบและอารมณ์ในการสอน

[Embarrass ทุกวันนี้ผมอยู่แทบจะสงบมิได้ โดนเก็บกดตลอด ถูกเลี้ยงแบบเผด็จการ ไม่ได้รับความเป็นธรรม บางครั้งโดนรุมด่า พ่อแม่ด่าแบบใช้อารมณ์ทุกวัน ตลอดเวลาเรื่องเล็กน้อยก็คิดมาก ใช้คำหยาบ กระแทกแดกดัน และอารมณ์ในการสอน ไม่ใช้เหตุผลเลย ทำให้ผมเก็บกด ไม่กล้าตัดสินใจ ขี้กลัวและบอกให้ผมกล้า มันกลับกันกับวิธีการสอน เชื่ออาจารย์ก็หาว่าเคารพคนอื่นมากกว่าพ่อแม่ และไม่แสดงความรักที่มีต่อผมเลย โดยเฉพาะพ่อ เกลียดผม ชอบสาปและแช่งผมชอบพูดคำหยาบคาย ไม่เป็ยสุภาพบุรุษ มีนิสัยผู้หญิง ชอบเอาเปรียบไหว้พระให้คุ้มครองตัวเองอย่างเดียวแต่ไม่ชอบทำบุญ ด่าผมเสียๆหายๆ ว่าไม่ใช่คนบ้าง ทรพีบ้าง หาว่าเป็นจอมผลาญเงินไปวันๆ ไม่คิดช่วยครอบครัว หาว่าผมไม่เคยคิดช่วยงานบ้าน โดยเอาแม่มาอ้างเป็นเหตุผลในการทำร้ายจิตใจผม ทั้งๆที่งานบ้านผมก็ช่วยบ้าง บอกว่าผมกินข้าวไม่มีประโยชน์ ต้องกินหญ้า ชอบสาปให้ผมลงนรก ไม่มีเหตุผล โกรธเรื่องเล็กน้อยและกัดฟันฮิดฮัดโมโห ถึงกับจะลงไม้ลงมือ และเรื่องโทรศัพท์มือถือที่ซื้อมาและขายให้ผม ก็เร่งเอาเงิน ผมบอกว่า เงินยังไม่มีก็ไม่ฟัง ยึดโทรศัพท์ผมไป พ่อชอบใจร้อน ขี้โมโห ผมเข้าเน็ตหาว่าเข้าหาพระบ้า และหาว่าไร้สาระ และชอบพูดกระแทกแดกดัน ประชดประชัน ชอบพูดกดดันผม ชอบซาดิส และขู่จะทำร้ายผม และพ่อผมมีนิสัยแบบคล้ายนักเลง ชอบจับผิด นิสัยโหดร้าย ชอบจู้จี้จุกจิก และ คอยจ้องจะทำร้ายและจะเหยียบผมให้จมดินตลอดเวลา จนหลายครั้งผมเกือบจะทนไม่ไหว และนึกถึงว่าพฤติกรรมของพ่อเหมือนนายนีรยบาลในนรกเลย หรือว่าพ่อจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของผมหรือเปล่า ก็ไม่รู้ ผมเก็บกดจนแทบจะเป็นบ้า ผมไม่ทราบว่าจะทำยังไงดี ผมพยายามอดทนเต็มที่แล้ว ผมเคยคิดจะแก้แค้น แต่ก็คิดได้ว่าเค้าเป็นพ่อเรา เราจะทำร้ายไม่ได้ ผมไม่รู้จะทำไงดี พ่อและแม่พร้อมจะไล่ผมออกจากบ้านอยู่ตลอดเวลา หาว่าผมมีเชื้อเลว ชอบดูถูกเหยียดหยามผม ผมจะใช้ธรรมะเข้าควบคุมจิตให้สงบก็ไม่ได้ผล ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ? โปรดชี้ทางแห่งแสงสว่างให้ด้วยครับ ขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ
ขอบคุณจริงๆครับ

 

ลองเข้าวัดไปกราบนมัสการพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบดูบ้างนะครับ
ท่านอาจจะแนะนำอะไรดีๆให้เราได้
หาโอกาสเข้าปฏิบัติธรรม โดยการทำสมาธิภาวนา แล้วแผ่เมตตาให้พ่อแม่เรา
ทำบ่อยๆเข้า อาจแก้ไขสถานการณ์ได้นะครับ

ถ้าเราคิดว่าทนไม่ไหวในบางครั้งก็ออกมา หาที่สงบสักพักเพื่อให้อะไรดีขึ้นแล้วค่อยเข้าไปใหม่
แต่อย่าคิดทำร้ายตอบโต้พ่อแม่นะครับ ทนไม่ไหวให้ใช้วิธีหลีกเอาครับ

การที่เราเป็นลูกแล้วจะสอนพ่อแม่ให้สงบนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก
มีทางเดียวสร้างความดีอย่างยิ่งยวดเพื่อเอาชนะใจพ่อแม่ให้เข้าใจเรา
แต่ก็เป็นความสามารถของเราจะทำได้แค่ไหนอีกนั่นแหละครับ
ถ้าทำได้จะแก้ไขเหตุการนี้ได้ครับ

แต่ที่สำคัญเราต้องสำรวจตัวเองด้วย ว่าทำถูกต้องดีงามแล้วหรือยัง
มีอะไรที่ไม่ดีอยู่บ้าง และเราได้ทำดีอะไรให้กับพ่อแม่บ้าง นี้ต้องสำรวจด้วยนะครับ

 

เอาใจช่วยนะครับ ตั้งสติให้ดีๆ

 

คุณ ชลชัย ประสพเหตุการณ์ ที่คล้ายๆ ผมเเลยครับ คุณพ่อผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่จู้จี้จุกจิกเท่า คือว่าคุรพ่อผม มีนิสัยเผด็จการ ครัยเนื่องจากคุณพ่อผมเป็นทหาร แล้วก็ทาน เหล้าทุกวันเลย ผมก็ไม่รู้จะสอนท่าน ยังไง ท่านไม่เคยฟังใครเลย ถ้าพูดอะไรไปก้โดนลงไม้ลงมือ ซึ่งทางออกของผมก็คือ ห่างๆที่บ้านไปซักพักนึง คือว่าผมออกมาอยู่เองข้างนอกครับ ซึ่งตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยออกไปอยู่ที่อื่นเลย แต่ก็ต้องลองทำดู ยิ่งอยู่ใกล้กันมันเหมือนกับชังกันมากขึ้น ที่พูดแบบนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะให้คุณ ต้องอยู่ห่างจากที่บ้านนะครับ ให้ใจเย็นๆ ต้องรอเวลา ซึ่งผมก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ว่าจะเมื่อไหร่ถึงดีขึ้น เพราะผมก็ยังหาทางออกไม่ได้เหมือนกันครับ เอาเป็นว่าช่วงนี้ก็ให้ใจเย็นๆ ก่อน ต้องทนให้ได้ครับ หาเรื่องอื่นคิดไป ที่ไม่ใช่เรื่องพ่อกับแม่น่ะครับ ผมรู้ว่ามันทำลำบาก มากที่สุด มันเสียใจ+เศร้าใจ+เจ็บใจ+น้อยใจ และ+ อะไรอีก
ฯลฯ ผมจะเป็นกำลังใจให้ครับ ซึ่งเรามาช่วยกันเป็นกำลังใจกันดีกว่า พูดคุยกับผมได้ครับ ทางPM ก็ได้ผมยินดี อย่างน้อยก็ จะได้มีที่พูดคุย เพื่อเป็นการเตือนสติกัน สำหรับคนที่มีปัญหาเหมือนๆกันครับ

 

..เรียนรู้..ทำใจ ให้รู้จักกฎของกรรม

..ทำความเข้าใจ..เรื่องกฎแห่งกรรม

..ยอมรับ..ในกฎของกรรม

..เลิกสนใจ..มันเป็นกฎแห่งกรรม ทำตามหน้าที่ที่พึงทำ

 

ขอขอบคุณสหายธรรมทุกท่านที่มีเมตตาและเป็นกำลังใจให้แก่ผม แล้วผมจะพยายามพัฒนาตนเองและจะอดทนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ ขอขอบพระคุณอย่างสูงจริงๆครับ ขอบคุณมากครับ และผมเป็นกำลังใจให้คุณ pae-pae ที่มีปัญหาคล้ายๆผมให้เอาชนะอุปสรรคได้ ว่างๆก็มาคุยกันในกระทู้นี้ได้ครับ เพราะถ้าคุยทาง PM ผมไม่ทราบว่าคุยยังไง เข้าไปคุยตรงไหนครับ

 

เห็นใจคุณนะคะ พยายามตั้งสติให้ดี ลองทำดีเข้าหาท่านมากๆๆ ลืมอดีตที่ไม่ดี และพยายามมีแต่ความรู้สึกดีๆ พูดดีๆกับท่านดูค่ะ พยายามมองท่านในแง่ดี เข้าใจท่านมากๆๆ และทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ถ้าท่านยังว่าเราอีก ก็ปล่อยวางค่ะ ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรม

เป็นกำลังใจให้นะคะ อดทนค่ะ ท่านเป็นผู้ให้กำเนิดเรา มีพระคุณสูงสุดในชีวิตเราค่ะ ^-^

 

ขอบคุณทุกท่านมากครับที่เป็นกำลังใจให้ผม ขอบคุณจริงๆครับ