คุณคิดว่าบาปไหมถ้าเอาพ่อแม่ไปไว้บ้านพักคนชรา

<CENTER> </CENTER>

ไปอ่านเจอในเว็บ mthai อยากฟังความคิดเห็นของท่านสมาชิกและแนะนำคนที่คิดแบบนี้ครับ​

<CENTER>

<!-- .... --></CENTER>

 

อิๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอบไม่ยาก ครับ

การที่จะเอาคุณแม่ไปทิ้งไว้บ้านพักคนชรา ก็ต้องมีเหตุว่าไม่มีใครดูแลจริงๆ นะครับ

เพราะสังคมสมัยนี้ไม่เหมือนแต่ก่อน จะให้มาอยู่กับเราที่ทำงานทุกวัน เหมือนกับเอาคุณแม่มาเฝ้าบ้านก็ไม่ดี เพราะจะเหงามาก อยู่ที่พักคนชรายังมีโอกาสปรับทุกข์กับคนวัยเดียว

แต่ข้อสำคัญจะต้องกลับมาเยี่ยมคุณแม่บ่อยๆอย่างน้อยเดือนละ 2 ครั้ง น่ะครับ เพื่อเป็นกำลังใจว่าไม่ได้ปล่อยท่านโดยไม่เหลียวแล

จะต้องสงเคราะห์ตอบแทนท่านให้ได้ดีที่สุดเท่าที่กำลังของเราจะทำได้ ครับ

 

นอกจากเหตุผลของคุณนักดำน้ำ(ใส่ชุดดำน้ำ) ผมว่าต้องถามความรู้สึกของพ่อแม่เราด้วยว่าอยากไปไหม
ผมว่าส่วนใหญ่คงไม่อยากไปอยู่นะ ความอบอุ่นคงสู้อยู่กับลูกหลานไม่ได้
นอกจากลูกหลานเลวจัดจริงๆ จึงจำเป็นต้องไปนะ
ที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง เราลองมาคิดว่าถ้าเป็นเราเองเมื่อแก่ชราแล้ว ลูกเราเอาเราไปปล่อยเกาะจะยินดีไหม
พ่อแม่เลี้ยงเรามาจนเติบใหญ่ ใชัความพยามอดทนอดกลั้นต่อความทุกข์ยากลำบากแสนสาหัส ด้วยความรักความเมตตาต่อลูก
ไหงลูกตอบแทนคุณของพ่อแม่อย่างนี้เล่าหนอ

กัมมุนา วตติโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ใช่ปะเฮียปอ

 

ไม่แน่ว่าเธออาจจะเจตนาดีจริงๆก็ได้นะ หุ หุ หุ

 

ถ้าเอาไปทิ้งก็บาป
ถ้าให้บ้านพักคนชราช่วยดูแลอีกแรงก็ไม่บาป

​

 

พี่ณรงค์ ถามว่าใช่หรือเปล่า ?

ใช่ครับ...

สำหรับผม...จะไม่พาท่านทั้งสองไปแน่ครับ

ตอนเรายังเป็นทารกท่านทั้งสองก็ไม่เคยพาไปสถานเลี้ยงเด็ก

แต่เลี้ยงดูเราด้วยความรักสุดหัวใจ...ผมไม่พาท่านไปแน่ ๆ

ส่วนมาก...จะไม่มีพ่อแม่คนไหนที่แก่ตัวแล้วจะไปบ้านพักคนชรา

นอกเสียจากลูกหลานไม่ดูแลเท่านั้น

 

ไม่มีท่านก็ไม่มีเรา เราจะทำงานจนไม่มีเวลาให้ผู้มีพระคุณได้ยังไง ถ้ารู้จักการแบ่งเวลา ทุกอย่างก็จะลงตัว ทำหน้าที่ลูกที่ดี และหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ได้สมบูรณ์ค่ะ

ความรักความอบอุ่นในจิตใจสำคัญกว่าสิ่งใด นึกถึงจิตใจท่านให้มากๆๆๆค่ะ ^-^

คนเรายิ่งแก่ตัวลงก็รู้สึกแย่อยู่แล้ว ลูกหลานควรจะดูแลท่านให้มากๆค่ะเหมือนที่ตอนเราเด็กท่านทำให้เราอย่างมากมายจนบรรยายไม่หมดค่ะ

 

จะบาปหรือไม่ขึ้นอยู่กับเจตนาค่ะ

 

อ่านแค่หัวเรื่อง ก็พอ ไม่พ้นอบายภูมิ

 

สำหรับดิฉันไม่ว่าจะยากดีมีจน ไม่มีเวลายังงัย
ดิฉันจะเป็นคนดูแลเองค่ะ ลองมาคิดถึงตอนเรายังเด็กช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
ท่านก็มีภาระเยอะแต่ทำไมท่านเลี้ยงดูเรามาได้ล่ะ เลี้ยงดูเราเติบใหญ่
ให้การศึกษา เวลาทุกข์ เวลาเหงา เวลาเศร้า ดิฉันจะมีท่านเคียงข้างเสมอ
บอกตามตรงว่าทำไม่ลง ถ้าดิฉันแก่ขนาดนั้นก็ต้องการอยู่กับลูกกับหลาน
ถึงจะยากจนก็จะอยู่ สุขด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน
แต่เรื่องนี้ต่างคนต่างความคิดเห็น
อนุโมทนา สาธุค่ะ

 

ผู้ใหญ่บางท่านไปอยู่เพราะไม่อยากรบกวนลูกหลานก็มี
ถึงแม้ปากว่า มีเพื่อนคุยยามแก่ แต่ลึกๆกลับเหงา
ยิ่งถ้าลูกเพื่อนมาเยี่ยม แต่ลูกตัวเองไม่ได้มา ยิ่งเหงาไปใหญ่

น่าเสียดาย มีพระอรหันต์(พ่อแม่)แล้ว ไม่ดูแลเจือจุน
ตัวบุญก็คือการกตัญญู ตอบแทนบุญคุณท่านน่ะแหละ

ถ้าเขามีลูก ลูกเขาก็ส่งเขาให้คนอื่นดูแลเหมือนกัน
วันนั้น เขาคงเข้าใจหัวอกพ่อแม่ที่แก่เฒ่า

 

อนิจจา !!! โลกสมัยนี้ทำไม? ช่างมีแต่ความโหดร้าย เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น
บุพการี เลี้ยงพวกเรามาจนเติบใหญ่ปีกกล้าขาแข็งแล้วสามารถเลี้ยงตัวเองได้......
แต่ทำไม ? ทำไม ? จึงทำเช่นนั้น เลี้ยงตอบแทนพระคุณท่านไม่ได้เชียวหรือ?
หากจะอ้างเหตุผลต่าง ๆ นานา ไม่น่าจะรับฟังได้หรอกครับ
ผมคนหนึ่งล่ะ ไม่คิดและจะไม่ทำอย่างนั้นโดยเด็ดขาด.....

 

ไม่มีพ่อแม่คนไหน อยากอยู่ยามแก่เฒ่าโดยไม่มีลูกหลานอยู่กันพร้อมหน้าหรอก
แล้วเจตนาของคนที่จขกท.กล่าวถึงกดูเหมือนไม่ใช่เรื่องดี ทิ้งแม่ไปเพียงเพราะเรื่องแฟน

 

ใครก่อกรรมใด ทั้งดีและชั่ว สักวันเขาก็จะได้ รับผลของกรรมนั้นเช่นกัน เราคงเพียงได้แค่แนะนำ และก็ดูแค่นั้น ช่วยอะไรกว่านั้นก็คงไม่ได้ ต้องวางอุเบกขาแล้วหล่ะนะ

 

อนิจจา เกิดเป็นคนแล้วยังมีจิตใจไม่สูงส่งพอ ไม่น่าจะเกิดมาเลย พ่อแม่เลี้ยงลูกกี่คนลำบากยังไงก็ไม่ยอมยกให้ใครเด็ดขาดโดยเฉพาะผู้เป็นแม่ แต่เมื่อท่านแก่ชราลูกกลับหาว่าไม่มีเวลาดูแลท่าน คนเป็นแม่คงไม่ต้องการอะไรนอกจากเลี้ยงใจท่านเท่านั้น ลูกๆทั้งหลายอย่าทิ้งท่านให้เดียวดายเลยนะน่าสงสารใจผู้เป็นแม่มาก เมื่อแก่เฒ่าคอยเจ้าเฝ้ารักษา คอยปิดตาเมื่อแม่สิ้นใจ ขอให้ทำให้ได้ทุกคน ขออนุโมทนาสาธุกับลูกที่ดีทุกคนค่ะ

 

คิดเหมือนข้อความด้านบนเนี่ยครับ ใจตรงกันเลย(good)

 

ลองคิดกลับกันมาที่ตัวเราเองบ้าง ว่าถ้าเราแก่ตัวลงไปแล้วเราอยากอยู่กะลูกเราหรือว่าเราอยากไปอยู่บ้านพักคนชรา ตอนเราเกิดมาตัวแดงๆ พ่อแม่ไม่เห็นอยากให้เราไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าเลย รักเราจะตาย คนจะเจริญได้ก็เพราะกตัญญู

 

กรรมน่ะค่ะ ถ้าเราทำอย่างไรกับบุพการี บุตรของเราเองก็จะทำกับเราอย่างนั้นเช่นกัน สาธุ (evil)(evil)

 

ขออนุโมทนา สาธุด้วยครับ สำหรับผู้ที่ไม่ทอดทิ้งท่าน ส่วนพวกที่ทิ้งท่านหรือฝากไว้เรียกให้ดูดีหน่อย คำว่าพ่อแม่ พวกท่านจะทิ้งท่านเชียวหรือคับ นึกถึงตอนเด็กๆดูก็แล้วกัน เดี๋ยวพวกท่านแก่ลงพวกท่านก็โดนทิ้งเหมือนกัน กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมตามสนอง

 

มาตาปิตุอุปัฏฐานัง
การบำรุงมารดาบิดา ๑
........<O</O
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ
นี้เป็นมงคลอันสูงสุด<O</O