ธรรมะที่แท้จริงคืออะไร

ขอให้คิดว่าเป็นการสนทนาธรรมแล้วกันนะ เราเรียนธรรมมะเพราะเราอยากหลุดพ้นจากความทุกข์ กรรมฐานน่าจะเป็นพาหนะที่นำพาเราไป อยากถามท่านทั้งหลายว่าปลายทางของกรรมฐานที่นำทางท่านไปจะไปสุดที่ตรงไหน และทำให้หลุดพ้นจากทุกข์ไหม ด้วยเหตุผลอันใด ช่วยเข้ามาสนทนาธรรมกันที

 

ธรรม คือ ทุกอย่าง ทุกสิ่ง ไม่มีสิ่งใด ไม่ใช่ ธรรม

 

ธรรมะคือ มโน คือใจของท่านนั่นเอง

 

ปลายทางของกรรมฐานแต่ละกองจะไปสุดทางไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเป็นวิปัสสนากรรมฐานแล้ว ปลายทางก็คือ การหลุดพ้นของใจที่ไม่กำเริบอีก เราอาจเริ่มต้นที่กรรมฐานใดก็ได้ครับจนได้สมาธิหลุดพ้นจากนิวรณ์ทั้งหลายได้ แต่สมาธิก็ยังอาจเสื่อมได้

ต่อเมื่อละ ราคะ โทสะ โมหะ ได้แล้ว การหลุดพ้นจากนิวรณ์นั้นก็จะเสถียรและมั่นคงไม่เสื่อมอีก เราจะมีจิตทรงอยู่ในสมาธิโดยธรรมชาติทุกขณะจิต สาเหตุของทุกข์เกิดมีเพราะความยึดมั่น ถ้าปราศจากความยึดมั่นถือมั่น ใจก็จะเป็นอิสระและพ้นจากทุกข์ทั้งปวงครับ (เหมือนมีม่านบาเรียห่อหุ้มรอบกายเป็นวงกลมอยู่)


ศึกษาเพิ่มเติมได้จากเนื้อหาในพระสูตรนี้ครับ

เรื่องปัจจัยเจโตวิมุติ​

[๕๐๓] ก. ดูกรผู้มีอายุ ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติ อันไม่มีทุกข์ไม่มีสุขมีเท่าไร?​

สา. ดูกรผู้มีอายุ ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติอันไม่มีทุกข์ไม่มีสุขมี ๔ อย่าง ภิกษุในธรรมวินัยนี้ บรรลุจตุตถฌาน อันไม่มีทุกข์ไม่มีสุข เพราะละสุข ละทุกข์ และดับโสมนัสโทมนัสในก่อนเสียได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติอันไม่มีทุกข์ไม่มีสุข มี ๔ อย่าง ดังนี้แล.​

ก. ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มีเท่าไร?​

สา. ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๒ อย่างคือ การไม่มนสิการถึงนิมิตทั้งปวง ๑ การมนสิการถึงนิพพานธาตุอันไม่มีนิมิต ๑ ปัจจัยแห่งสมาบัติที่เป็นเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๒ อย่าง ดังนี้แล.​

ก. ปัจจัยแห่งความตั้งอยู่ของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มีเท่าไร?​

สา. ปัจจัยแห่งความตั้งอยู่ของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๓ อย่าง คือการมนสิการถึงนิมิตทั้งปวง ๑ การมนสิการถึงนิพพานธาตุอันไม่มีนิมิต ๑ อภิสังขาร (ความกำหนดระยะกาล)ในเบื้องต้น ๑ ปัจจัยแห่งความตั้งอยู่ของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๓ อย่าง ดังนี้แล.​

ก. ปัจจัยแห่งความออกของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มีเท่าไร?​

สา. ปัจจัยแห่งความออกของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๒ อย่างคือการไม่มนสิการถึงนิมิตทั้งปวง ๑ การมนสิการถึงนิพพานธาตุอันไม่มีนิมิต ๑ ปัจจัยแห่งความออกของเจโตวิมุติอันไม่มีนิมิต มี ๒ อย่าง ดังนี้แล.​

[๕๐๔] ก. ดูกรผู้มีอายุ เจโตวิมุติมีอารมณ์ไม่มีประมาณ เจโตวิมุติมีอารมณ์ว่าไม่มีอะไรๆ เจโตวิมุติมีอารมณ์อันว่าง เจโตวิมุติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิตธรรมเหล่านี้ มีอรรถต่างกันและมีพยัญชนะต่างกัน หรือมีอรรถอย่างเดียวกันต่างกันแต่เพียงพยัญชนะเท่านั้น?​

สา. ดูกรผู้มีอายุ เจโตวิมุติมีอารมณ์ไม่มีประมาณ เจโตวิมุติมีอารมณ์ไม่มีอะไรๆ​

เจโตวิมุติมีอารมณ์อันว่าง เจโตวิมุติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิต ปริยายที่บ่งว่าธรรมเหล่านี้ มีอรรถต่างกัน และมีพยัญชนะต่างกันก็มี และปริยายที่บ่งว่า ธรรมเหล่านี้ มีอรรถอย่างเดียวกันต่างกันเพียงพยัญชนะเท่านั้นก็มี.​

ก็ปริยายที่บ่งว่า ธรรมเหล่านี้ มีอรรถต่างกัน และมีพยัญชนะต่างกันเป็นไฉน? ​

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ มีจิตสหรคตด้วยเมตตา แผ่ไปสู่ทิศที่ ๑ อยู่ แผ่ไป สู่ทิศที่ ๒ ก็อย่างนั้น แผ่ไปสู่ทิศที่ ๓ ก็อย่างนั้น แผ่ไปสู่ทิศที่ ๔ ก็อย่างนั้น และมีจิตสหรคตด้วยเมตตาอันกว้างขวางเป็นส่วนใหญ่ หาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาท แผ่ไปสู่โลกหมดทุกส่วน เพื่อประโยชน์แก่สัตว์ทั้งปวง ในที่ทุกสถานทั้งเบื้องบน เบื้องต่ำ เบื้องขวาง อยู่ดังนี้ มีจิตสหรคตด้วยกรุณา ...มีจิตสหรคตด้วยมุทิตา ... มีจิตสหรคตด้วยอุเบกขา แผ่ไปสู่ที่ทิศที่ ๑ อยู่ แผ่ไปสู่ทิศที่ ๒ ก็อย่างนั้นแผ่ไปสู่ทิศที่ ๓ ก็อย่างนั้น แผ่ไปสู่ทิศที่ ๔ ก็อย่างนั้น มีจิตสหรคตด้วยอุเบกขาอันกว้างขวางเป็นส่วนใหญ่ หาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาท แผ่ไปสู่โลกหมดทุกส่วน เพื่อประโยชน์แก่สัตว์ทั้งปวง ในที่ทุกสถาน ทั้งเบื้องบน เบื้องต่ำ เบื้องขวาง อยู่ดังนี้ นี้พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เจโตวิมุติมีอารมณ์อันหาประมาณมิได้.​

เจโตวิมุติมีอารมณ์ว่าไม่มีอะไรๆ เป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ล่วงวิญญาณัญจายตนฌาน โดยประการทั้งปวง บรรลุอากิญจัญญายตนฌาน ด้วยมนสิการว่าไม่มีอะไรๆ อยู่ ดังนี้นี้พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เจโตวิมุติมีอารมณ์ว่าไม่มีอะไรๆ.​

เจโตวิมุติมีอารมณ์อันว่าง เป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ไปสู่ป่าก็ดี ไปสู่โคนไม้ก็ดีไปสู่เรือนว่างก็ดี พิจารณาเห็นว่า สิ่งนี้ว่างจากตนบ้าง จากสิ่งที่เนื่องด้วยตนเอง ดังนี้ นี้พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เจโตวิมุติมีอารมณ์อันว่าง.​

เจโตวิมุติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิต เป็นไฉน? ภิกษุในธรรมวินัยนี้ บรรลุเจโตสมาธิอันไม่มีนิมิต เพราะไม่มนสิการถึงนิมิตทั้งปวงอยู่ นี้พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เจโตวิมุตติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิต.​

ดูกรผู้มีอายุ นี้แลปริยายที่บ่งว่า ธรรมเหล่านี้ มีอรรถต่างกัน และมีพยัญชนะต่างกัน.ก็ปริยายที่บ่งว่า ธรรม ๔ อย่างเหล่านี้ มีอรรถอย่างเดียวกัน ต่างกันเพียงพยัญชนะเท่านั้นเป็นไฉน? ​

ราคะอันทำประมาณ โทสะอันทำประมาณ โมหะอันทำประมาณ ราคะเป็นต้นนั้น อันภิกษุผู้ขีณาสพละเสียแล้ว มีรากอันตัดขาดแล้วทำไม่ให้มีที่ตั้งดังว่าต้นตาลแล้ว ทำไม่ให้มีต่อไปแล้ว มีความไม่เกิดขึ้นต่อไปเป็นธรรมดา.​

เจโตวิมุติอันไม่กำเริบ ท่านกล่าวว่า เลิศกว่าเจโตวิมุติมีอารมณ์ไม่มีประมาณทั้งหมด เจโตวิมุติอันไม่กำเริบนั้นแล ว่างจากราคะ ว่างจากโทสะ ว่างจากโมหะ. ราคะอันเป็นเครื่องกังวล โทสะอันเป็นเครื่องกังวล โมหะอันเป็นเครื่องกังวล ราคะเป็นต้นนั้น อันภิกษุผู้ขีณาสพละเสียแล้ว มีรากอันตัดขาดแล้ว ทำไม่ให้มีที่ตั้งดังว่าต้นตาลแล้วทำไม่ให้มีต่อไปแล้ว มีความไม่เกิดขึ้นต่อไปเป็นธรรมดา. ​

เจโตวิมุติอันไม่กำเริบ ท่านกล่าวว่าเลิศกว่าเจโตวิมุติอันมีอารมณ์ว่าไม่มีอะไรๆ ทั้งหมด. เจโตวิมุติอันไม่กำเริบนั้นแล ว่างจากราคะ ว่างจากโทสะ ว่างจากโมหะ. ราคะอันทำนิมิต โทสะอันทำนิมิต โมหะอันทำนิมิต ราคะเป็นต้นนั้น อันภิกษุผู้ขีณาสพละเสียแล้ว มีรากอันตัดขาดแล้ว ทำไม่ให้มีที่ตั้งดังว่าต้นตาลแล้ว ทำไม่ให้มีต่อไปแล้ว มีความไม่เกิดขึ้นต่อไปเป็นธรรมดา. ​

เจโตวิมุติอันไม่กำเริบ ท่านกล่าวว่าเลิศกว่าเจโตวิมุติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิต เจโตวิมุติอันไม่กำเริบนั้นแลว่างจากราคะ ว่างจากโทสะ ว่างจากโมหะ.​

ดูกรผู้มีอายุ นี้แลปริยายที่บ่งว่า ธรรมเหล่านี้ มีอรรถอย่างเดียวกัน ต่างกันแต่เพียงพยัญชนะเท่านั้น.​

ท่านพระสารีบุตรได้กล่าวแก้ปัญหานี้แล้ว ท่านพระมหาโกฏฐิกะชื่นชมยินดีภาษิตของท่านพระสารีบุตร ฉะนี้แล.​

จบ มหาเวทัลลสูตร ที่ ๓​

ที่มา:​

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=12&A=9220&Z=9419​

<!-- / message --><!-- sig -->

 

ธรรมะคือ กายที่ยาววาหนาคืบ ใจซัดส่ายแส่ หาอารมณ์ต่างๆทำให้เกิดความสุขความทุกข์อยู่ตลอดเวลา ปฏิบัติอย่าทิ้งหลัก กายกับใจ ถ้าทิ้งแล้วไม่พบธรรมแน่นอน สาธุ....

 

ขออนุโมทนา ในบุญของทุกท่านด้วยและขอให้ทุกท่านได้ค้นพบพระนิพพานตามสมควรแก่ปฏิบัติดีแล้วชอบแล้ว สาธุ

 

แจ้งในไตรลักษณ์
ถอนจากอุปาทาน
ปล่อยวางในขันธ์
อยู่กับปัจจุบันธรรม​

 

ตามตำราว่าไว้เป้าหมายของการภาวนาคือพระนิพพาน คือความพ้นทุกข์ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดกันอีก และพระสงฆ์สาวกที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทั้งหลายในยุคนี้ก็มีทั้งท่านที่ถึงเป้าหมายนี้และและยังอยู่ระหว่างทาง

ถ้าเราภาวนาถูกทางจริงๆ สติเราจะพัฒนาขึ้นสามารถเท่าทันกิเลสได้ไวขึ้น มากขึ้น ความทุกข์ในชีวิตจะลดลงเรื่อยๆ อุปมาเหมือนคนแบกถุงทรายหลายถุง ยิ่งเดินไปก็ยิ่งรู้ตัวว่ากำลังแบกถุงทรายอยู่ ก็ค่อยๆทิ้งถุงทรายลงข้างทาง พอทิ้งแล้วความเบาสบายก็เกิดขึ้นมาเอง

ถ้าเราปฏิบัติผิดทาง ไม่เป็นไปเพื่อการปล่อย การวาง แต่เป็นเพื่อการได้ การเอา เพื่อการมีไอ้นั้น มีไอ้นี่ หรือสภาวะอะไรที่ดีๆ หรือที่เราชอบใจ บอกได้เลยว่ายังไม่ใช่ทางเป็นทางกิเลส เพราะปฏิบัติไปยิ่งหนัก ยิ่งมีภาระ ยิ่งวุ่นวาย

 

สำหรับผม
ธรรมะคือการเอา "จิต" มาสอน "จิต"
เราบังคับจิตด้วยสมถะตลอดเวลาไม่ได้
แต่เรามีวิปัสนาซึ่งเป็นอุบายที่พระพุทธเจ้าคิดค้นไว้เพื่อให้จิตสอนตัวเองให้เชื่องได้
เมื่อจิตเชื่อง จิตก็จะมองเห็นธรรมที่แท้จริงที่เป็นกฏซึ่งมีอยู่ในธรรมชาติได้
จิตจะทำงานสอดคล้อง "ถูกต้อง" กับธรรมชาติ
นั่นคือจุดหมายปลายทางของผม
ไม่รู้ตรงกับของคนอื่นหรือเปล่า
(one-eye)

 

จะไปสุดตรงไหน ไม่รู้ยังไปไม่ถึง แต่โดยทฤษฎีแล้วก็เหมือนกันหมด แค่อยู่ในอารมณ์ฌานในสมาธิก็สุข(เกิดแต่ความสงบ)ได้ถึงเพียงนี้แล้ว หากพ้นทุกข์หลุดพ้นไปได้ คงจะสุขมากกว่านี้อย่างเทียบกันไม่ได้ จิตนาการไม่ออกเลยมั้งจ๊ะ

 

เริ่มต้นก็เดินไปเรื่อย ๆ สักวันมันก็จะต้องถึงจุดหมาย
ปลายทางของกรรมฐานที่เราฝึกกันนั้น เห็นที่จะเหมือนกันหมดทุกคนแหละมั้ง นั้นก็คือการเข้าถึงพระนิพพาน ในเมื่อเรายังไปไม่ถึงเราก็ควรจะหาที่แวะพักเหนื่อยก่อนแต่ไม่ใช่แวะไปอบายภูมินะ แวะไปบน สวรรค์ หรือ พรหมโลก ก่อน แล้วค่อยเดินต่อไป กรรมฐานนั้นคือชื่อที่ครอบคลุมทั้งหมดรวมไว้แล้วทั้งสมถะและวิปัสนาญาณ

 

ธรรมะที่แท้จริง เหมือนที่ท่านเว่ยหล่างกล่าวนั่นแหละ "ไม่มีทั้งกระจกและโพธิ แล้วฝุ่นจะจับได้อย่างไร" ธรรมะที่พูดได้คือวิธิการเพื่อไปสู่ความดับอย่างสิ้นเชิง

 

การไม่ยึดติด ไม่ผูกมัด ไม่มีกายจีรัง สูญสลายตามเวลา สรุปคือ ธรรมชาติที่ไร้ซึ่งการปรุงแต่ง
หลับตาสบายๆใต้ต้นไม้มีลมพัดแผ่วเบา จิตสงบนิ่ง ดีไม่คิด เลวไม่คิด ไม่ยึดติดอะไร ไม่มีตัวกู ของกู "ธรรมมะ"

 

ปลายทางของกรรมฐานไม่มีจุดสิ้นสุดจ่ะ ไม่งั้นทำไมพวกได้อภิญญาถึงเกิดแล้วเกิดอีก คิดสิ แปลกไหม

กรรมฐานก็เหมือนกีฬา กีฬาทางจิตเท่านั้นแหละ มีไว้ฝึกสมาธิ ให้ใจจดจ่อ จ่อมากๆจะได้เอาหัวมีสมาธิที่จดจ่อไปคิดพิจารณาว่าอันไหนมันเป็นสิ่งสมมติ จะได้ละๆทิ้งกันไป ไม่ต้องมาเกิด อย่าไปหลงกับธรรมะให้มาก สิ่งสมมติของมนุษย์นี่ล่ะตัวดี(แต่มันก็เป็นอุบายให้คนสนธรรมมากขึ้น)

ธรรมที่แท้จริง ถ้าตอบไปก็เป็นสิ่งสมมติปรุงแต่งขึ้นมาอีกน่ะสิ จะให้ตอบแบบไหนลองอ่านทวนไปมาหลายๆรอบนะ

 

ธรรมะคือธรรมชาติ ธรรมชาติของมนุษย์ สัตว์ สิ่งของ คือเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ถ้าเราเข้าใจกฏไตรลักษณ์ นี้ก็จะเข้าใจธรรมได้มากขึ้น เมื่อเข้าใจ ใจก็สงบ ไม่ฟุ่งซ่าน ทำให้เกิดสมาธิ และปัญญา ตามมา เมื่อรู้เหตุ รู้ผลตามความเป็นจริง ความยึดมั่นถือมั่นก็คลายลง...ท่านก็จะพบความสุขที่ท่านต้องการ

 

ขออนุโมทนา

​

บทสรุปกรรมฐาน 40 กอง คือ ติดฐานไหน ปลงฐานนั้น
ฐานไหนไม่ติด ไม่ตรงจริต ไม่ต้องปลง เพราะมันปลง มันไม่ยึดอยู่แล้ว
ปลงตรงฐานที่ติด จะได้ไม่มัวหาฐานอยู่
เป็นกรรม
ในฐาน
วนเวียนใช้วิบาก ใน เทวโลก พรหมโลก ไม่หลุดไม่พ้นสักที​

บทสรุป กรรมฐาน คือ ปลงทุกฐาน นิพพานทันที​

ขอเชิญฟังธรรมเทศนาหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ
สรุปการปฏิบัติ
สรุปโลก สรุปธรรม 1
สรุปวิชชา สรุปอวิชชา 1

ที่มา http://www.rombodhidharma.com/Pg-04-Dharma.htm​

<!-- / message --><!-- attachments -->

 

เมื่อเราอาศัยอยู่บนโลก ภายใต้สภาวะธรรมชาติ เมื่อรับรู้เข้าใจ มีหลักการอันเป็นธรรมะในการปรับเข้าหา และหลีกหนีภัยแห่งธรรมชาติ เปรียบเหมือนการสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ ขวางแม่น้ำอันไหลเชี่ยวกราก หยุดความปัี่นป่วนของสภาวะธรรมชาติ ควบคุมนำมาใช้แต่ประโยชน์ ความเข้าใจสร้างเขื่อน อาจพ้องกับธรรมะ วัสดุมวลสารที่นำมาสร้างเปรียบได้ด้วยกรรมฐานและวิปัสนา

 

ตามความเข้าใจของข้าพเจ้าโลกุตตระเป็นเอกเสมอ
จุดหมายของการปฏิบัติกรรมฐานทุกกองคือเห็นแจ้งใน ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา

เมื่อเห็นไตรลักษณ์ แจ้งแล้ว เราจะ เข้าใจ สภาวะ สัพพเพ ธัมมา อนัตตาติ
และ จบด้วย พุทธพจน์

จิตฺเตน นียติ โลโกจิตฺเตน ปริกสฺสต
จิตฺตสฺส เอกธมฺมสฺสสพฺเพว วสมนฺวคู

"โลกอันจิตนำไปอยู่ เป็นไปตามจิต สิ่งทั้งปวงตกอยู่ในอำนาจแห่งธรรมอันเดียวคือจิต"

 

อนุโมทนาบุญกับผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านทุกนามทุกประการเทอญ...ขอสิ่งที่ข้าพเจ้าอธิฐานจงศักดิ์สิทธิสำเร็จเป็นจริงโดยฉัพลันทันใจทุกประการ
อนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับผู้ที่เกี่ยวข้องทุกๆท่านทุกๆนามครับและขอให้มีความสุขเจริญในธรรมตลอดไปด้วยเทอญ

สามารถเข้าไปดูสรุปงานกิจกรรมโครงการสร้างวัดปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ ๘๐ พรรษาและอัญเชิญพระยรมสารีริกธาตุไปที่วัดภูน้อย บ้านกลาง ต.คำพี้ อ.นาแก จ.นครพนม
http://www.watthummuangna.com/board/...ead.php?t=3311

ช่วยด้วยครับขาดปัจจัยซื้อโค - กระบือจำนวน 5,999 บาท​

http://www.watthummuangna.com/board/showthread.php?t=3875
...................................................................................
ปิดทองหลังองค์พระปฏิมา