เสียงธรรม สังเวคกถา

ผู้จะต้องถึงมรรคผลนิพพานได้นั้น จะต้องทำทางใจ
ถ้าไม่ทำทางนี้แล้ว จะทำการกุศลสักเท่าไร ก็ถึงมรรคผลนิพพานไม่ได้
นิพพานนี้จะต้องถึงด้วยข้อปฏิบัติทางใจเท่านั้น ที่เรียกว่า ศีล สมาธิ ปัญญา

ศีลเป็นเหตุแห่งสมาธิ สมาธิเป็นเหตุแห่งปัญญา ปัญญาเป็นเหตุแห่งวิมุตติ

สมาธิเป็นสิ่งสำคัญเพราะเป็นที่ตั้งแห่งปัญญา และญาณ
อันเป็นองค์สำคัญของมรรค แต่จะขาดสมาธิไม่ได้ถ้าขาดแล้ว
ก็ได้แต่จะคิด ๆ นึก ๆ เอา ฟุ้งซ่านไปต่าง ๆ ปราศจากหลักฐานสำคัญ
สมาธิเปรียบเหมือนตะปู ปัญญาเปรียบเหมือนค้อนที่ตอกตะปู
ถ้าตะปูเอียงไปค้อนก็ตีผิด ๆ ถูก ๆ ตะปูนั้นก็ไม่ทะลุกระดานนี้ฉันใด
ใจเราจะบรรจุธรรมชั้นสูงทะลุโลกได้จะต้องมีสมาธิเป็นหลักก่อน
แล้วจึงเกิดญาณ ญาณนี้จะได้แต่คนทำสมาธิเท่านั้น

ส่วนปัญญาย่อมมีอยู่ทั่วไปแก่คนทั้งหลาย แต่ไม่พ้นจากโลกได้เพราะขาดญาณ
ฉะนั้นท่านทั้งหลายควรสนใจ อันเป็นทางพ้นทุกข์ถึงสุขอันไพบูลย์

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ ... ดีแล้วชอบแล้ว


ขอบคุณมากครับ คุณเจง



.

 

<TABLE cellPadding=6 width=500><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนาครับ หม่อมพี่เจง

 

โสตถิ เต โหนตุ สัพพะทา
ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
อนุโมทนาครับ

 

อนุโมทนา สาธุ

 

สาธุ

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ ...

 

อนุโมทนา...สาธุ ในธรรมทานนี้

 

อนุโมทนาสาธุๆ ขอบพระคุณค่ะ