เสียงธรรม เตือนไว้อย่าพากันนอนใจ

เราอย่าเอาคนมืดมาเป็นประมาณนะ เราจะมืดไปตาม ให้คอยฟังเสียงพระพุทธเจ้า เสียงธรรมพระพุทธเจ้า นั่นเสียงสว่างกระจ่างแจ้ง เสียงอรรถเสียงธรรมเป็นเสียงสว่างกระจ่างแจ้ง เสียงกิเลสเป็นเสียงมืดบอด เป็นเสียงก่อฟืนก่อไฟเผากันอย่านำมาใช้ แม้อยู่ในตัวของเราก็ให้ระมัดระวัง อย่าให้กระทบกระเทือนคนอื่น ไฟอยู่ในเรารักษาเอาไว้ ถ้าจะเผาก็ให้เผาเจ้าของ เพราะเจ้าของโง่ก็ให้มันเผาเจ้าของ อย่าไปเผาคนอื่น รักษาไว้ให้ดี ต่อไปก็เผามันละ เผากิเลส กิเลสตัวมันเผาเรา เผามันออกๆ เผามันได้แล้วจ้าไปหมดเลย ไม่มีอะไรเผาที่นี่

นี่ยิ่งจวนจะตายเท่าไรแทนที่จะห่วงตัวเอง บอกตรงๆ เลยแม้เม็ดหินเม็ดทรายไม่มี มีแต่ความเมตตาสงสารโลก ไม่ว่าพูดหนักพูดเบาพูดดุพูดด่าพูดอะไร เป็นธรรมทั้งนั้นเลยไม่มีกิเลสเข้ามาแฝง เพราะฉะนั้นใครจะว่าท่านดุท่านด่าท่านอย่างนั้นอย่างนี้ มันเอากิเลสเผาหัวใจเจ้าของนะ นี้ไม่ได้มีอย่างนั้น จะหนักจะเบามากน้อยเพื่อประโยชน์แก่โลก ควรจะหนักจะเบาแค่ไหนก็ออกตามนั้นๆ เป็นอรรถเป็นธรรมไปหมดนะ ไม่มีอดีตอนาคต ก็มีแต่มืดกับแจ้งอยู่นี้มาตั้งกัปตั้งกัลป์ ตื่นมันหาอะไร เวลามันรู้แล้วมันรู้หมดเลยไปตื่นอะไร อยู่อย่างนี้มาตั้งกัปตั้งกัลป์ ตกนรกอเวจีก็อยู่ในวงสมมุติ แผดเผาเดือดร้อนต่างกันเท่านั้น มันก็อยู่ในโลกสมมุติทั้งนั้น ผ่านนี้ไปแล้วไม่มี เรื่องสมมุติไม่มีโดยประการทั้งปวง เรียกว่าทั้งปวงไม่มี

พากันพยายามนะ ใจดวงนี้ไม่ตาย ตัวนี้ละตัวบึกตัวบึนตัวนักท่องเที่ยว คือตัวนี้เอง ให้สั่งสมความดีเสริมกัน ให้พาไปในทางที่ดี ถ้าเอาความชั่วไปเสริมนี้ต่ำลงๆ ความทุกข์ทรมานอยู่กับเรา ให้พากันอุตส่าห์พยายาม นี่ก็เราแย็บออกมานะ ระยะนี้รู้สึกมีแย็บ พูดตรงๆ ให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ตั้งแต่กำลังชุลมุนวุ่นวายช่วยบ้านช่วยเมืองอยู่ เรื่องเหล่านี้ไม่ออกนะ มีแต่หมุนติ้วด้วยความเมตตาสงสาร พอเรื่องเหล่านี้สงบไปมีลักษณะยิบแย็บๆ เหมือนเด็กจะตื่นนอน พูดตรงๆ นะ เหมือนว่า อ้าว อยู่ทำไม นั่น มันจะไปแล้วนะ ลักษณะเป็นอย่างนั้น ทางนี้ก็ขยับเอาไว้ เตือนไว้นะอย่าพากันนอนใจ

ธรรมเหล่านี้ไม่ใช่ธรรมโกหกพี่น้องทั้งหลายนะ ธรรมเปิดจ้านะเอามาพูดนี่ ให้พากันรู้เนื้อรู้ตัวตั้งแต่บัดนี้ นี่สอนด้วยความตื่นตัวมาแล้ว แต่ก่อนมันก็ไม่เป็น แม้แต่ถึงวาระมันจะตายมันก็ยังไม่เป็น อย่างที่ถ่ายท้องจนแทบจะเป็นจะตายมันก็ไม่มี อันนี้ไม่มีเลย แต่พอว่าปิดโครงการเท่านั้นละมีลักษณะยิบแย็บๆ อ้าว แปลกๆ ว่ะ แต่ก่อนไม่เคยมี ยิบแย็บพอให้รู้ ทางนี้ก็ตบเอาไว้ๆ จึงให้พากันตั้งอกตั้งใจนะ บ้านเมืองเราจะสงบร่มเย็นด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคี ลดทิฐิมานะ อย่าเอาทิฐิมานะมาเผาบ้านเผาเมือง คือเผาตัวเองนั่นแหละ เราได้อย่างใจเรา ความได้อย่างใจนี้จะมาเผาเรา

ความอยู่เย็นเป็นสุขคือธรรม อะไรที่จะมีความสมัครสมาน ลดทิฐิมานะให้เข้าสู่กันได้ด้วยอรรถด้วยธรรม ให้พากันทำอย่างนั้นนะ ใครก็จะถือทิฐิมานะว่าใครเก่งๆ มันไม่มีใครเก่งละ อยู่ในโลกฟืนโลกไฟอันนี้ ให้เอาธรรมเข้ามาสอดแทรกสิ่งที่ว่าโลกเก่งๆ ที่เป็นฟืนเป็นไฟนี้มันจะกระจายไป ธรรมที่เย็นนี้จะเสริมขึ้นมาๆ เมืองไทยเราก็เป็นเมืองพุทธ ทำไมระหองระแหง เป็นอยู่ภายในเมืองไทยเรานี้ทั้งๆ ที่เป็นเมืองพุทธ มันน่าคิดไหมพวกเรา ผู้ที่เรียนสูงๆ ก็มี ชั้นไหนๆ ก็เอาแต่ลมปากมาพูดกัน เรื่องฟืนเรื่องไฟเผาไหม้อยู่ในหัวใจที่จะระบายออกไปเผาโลกนี้ไม่ได้ดูมันเลยมันเป็นยังไง เรียนสูงอะไรอย่างนั้น

เรียนสูงต้องให้เป็นผลประโยชน์แก่โลกซิ นี่มันไม่ได้ให้มันมาเผาโลกนี่ มันจะเรียนสูงอะไรนั่น ธรรมนี่เรียนสูงเรียนต่ำจะเย็นไปตลอดๆ นะ อยากให้พี่น้องชาวไทยเราหันหน้าเข้าหากัน ใครผิดใครถูกขอให้พิจารณาตัวเองเถิด แล้วจะค่อยดีไปๆ ค่อยแก้ไขสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายออก สั่งสมความดีเข้ามา ทั้งเขาสั่งสม เราก็สั่งสม หันหน้าเข้าหากัน โลกเมืองไทยเราจะอยู่เย็นเป็นสุขสมเป็นโลกแห่งชาวพุทธ

 

หลวงพ่อท่านเป็นห่วงพวกเราคนไทย ให้ตื่นจากการหลงไหลได้ปลื้มกันเสียที
อย่าแยกเขาแยกเรากันเลย พี่น้องไทยกันทั้งนั้น ค่อยพูดค่อยจากัน ลด
ความเห็นแก่ตัว มัวแต่อยากได้ ล้วนเป็นความเห็นผิดทั้งนั้น ตื่นกันเสียที

 

ด้วยจิตสัมมาคาราวะ

 

ขอบพระคุณท่านหลวงตาขอรับ