เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)..อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เสียงหวูดบอกเวลาเปลี่ยนกะทำงานดังลั่นปลุกความเงียบของเหมืองกว้างใหญ่ ...
หกโมงเย็น พระอาทิตย์ชักราชรถลับเหลี่ยมผาพักใหญ่ ได้เวลามื้อเย็น ผมไม่
รีบร้อนเพราะช่วงหนาวอากาศมืดเร็ว จัดการข้าวเย็นมื้อง่ายๆที่ห้องซอมซ่อตัวเอง
กับเจ้าสมและลุงพราน ผู้การสั่งไปกินด้วยกัน แต่เรื่องอะไรผมจะไปแสดงความเปิ่น
เท่อต่อหน้าคนกรุงให้โง่ ไม่ได้นั่งโต๊ะใช้ช้อน-ส้อมหลายเดือน มือไม้เก้งก้างไม่รู้ที่
วาง กินอิ่มซะก่อนไปล่อแต่น้ำก็พอ

เราวางแผนคร่าวๆว่าจะเดินทางพรุ่งนี้แบบไหน ไปทิศใดก่อน ลุงพรานแย้มพรายให้รู้ว่า
อยากดูถ้ำมากๆสวยๆ ต้องตัดไปทางกาญจนบุรี แต่ทางเดินโหดมาก จากนี้ไป ไม่ค่อยมี
คนใช้ แค่เดินตกเขาก็ตายง่ายๆ อย่าว่าแต่ภัยจากสัตว์ป่า ผมฟังลุงแล้วหนักใจเอาการ

รอจนเสียงยามเคาะ แก้ง แก้ง บอกเวลาตามชั่วโมง...ทุ่มตรง ผมลุกจากวงสนทนา สั่ง
ทุกคนเตรียมตัวนอนก่อน พรุ่งนี้ตื่นเมื่อหวูดแรกปลุก...ผมเดินดุ่มฝ่าอากาศเย็น มือซุก
กระเป๋า ตัดไปด้านข้างเหมือง ลัดตรงไปบังกะโลนายหัวที่คืนนี้ไฟสว่างโร่ทั้งหลัง เสียง
เครื่องปั่นไฟทำงานได้ยินแว่วๆ เดินไต่มอเตี้ยๆขึ้นไปพอเหงื่อซึมก็ได้ยินเสียงหัวเราะ
สรวลเสเฮฮาชัดเจน ผมอ้อมเงียบๆไปทางระเบียง บังกะโลปลูกเป็นเรือนชั้นเดียว แต่ยก
พื้นสูงปิดไต้ถุนหมดสไตล์กระท่อมมืองหนาว ในป่าแบบนี้ พื้นบ้านไม่ยกมีหวังรบกับงูไม่เลิก
ไหนจะกองทัพสารพัดมด แมลง การยกพื้นสูงจึงเป็นทางแก้ดีที่สุด ด้านข้างตีเป็นระเบียง
ยาวล้อมทั้งด้าน ตรงนั้นจัดเลี้ยงสังสรรค์ได้ไม่ต่ำกว่าสิบคน โต๊ะยาวตั้งอยู่ อาหาร เครื่อง
ดื่มวางเต็มและคนนั่งเพียงห้าคน ผมเข้าไปสมทบเป็นคนที่หก

"มา มา นั่งตรงนี้"...ผู้การที่ิอารมณ์รื่นเริงพิเศษ ปกติหน้าเคร่งเพราะใหญ่อยู่คนเดียว
หาเพื่อนคุยรุ่นราวคราวเดียวไม่ได้ มีแต่ลูกน้อง คืนนี้จึงเฮฮาเต็มที่ี มีเพื่อนจริงๆขนาบ
ข้าง ถัดไปเป็นอจ.เลิศ ฝั่งตรงข้ามคือชาติกับคู่หมั้น ผมต้องนั่งติดคุณนงตามมือผู้การชี้
ทำให้โต๊ะนั่งฝั่งละสามลงตัว

คุณนงหันมายิ้มให้ผมแว่บแทนการทักทาย คนอื่นๆก็พยักหน้ายิ้มรับ ผมนั่งใกล้ด้วยม้า
ยาวตัวเดียวกัน เห็นชัดว่าเธอแต่งกายลำลองสบายๆ กางเกงขาสั้นจู๋ ผิวช่วงโคนขาขาว
ผ่อง แล้วไล่ลงมาเป็นสีน้ำผึ้งเนียนงามกลางแสงไฟ เสื้อเชิ้ทแขนสั้นง่ายๆ ผูกรวบเป็นปม
กับเอว เป็นผู้หญิงชวนมอง ทั้งมองพิศ มองผาด ทุกกระบวนยุทธ แล้วขาสั้นก็ไม่ต้องห่วง
ป่าตะนาวศรียามอากาศเหน็บหนาว ยุงกางปีกบินไม่ขึ้น

 

"กำลังคุยเรื่องงาช้าง ผลงานคุณพราน"...คุณเทพอารัมภบทชวนคุยทำผมเขินๆ
เพิ่งนึกออกว่า งาช้างแสนสวยคู่นั้น วางอยู่ในห้องโถงห้องเดียวถัดไปนี่เอง ห้อง
นี้โล่งๆกว้างๆ ตรงกลางตั้งโต๊ะพระตัวเดียวมีพระพุทธรูปขนาดหน้าตัก5นิ้วไว้บูชา
และขนาบด้วยงาช้างคู่ ปูพรมแดงผืนเล็กด้านหน้าไว้นั่งกราบพระ แต่ห้องโถงกว้าง
ตอนนี้ส่วนที่ว่าง กลายเป็นมุ้งหลังใหญ่กางให้อจ.เลิศนอนกับคุณเทพและชาติ ให้
คุณนงนอนเดี่ยวห้องรับแขกเล็ก

อาจารย์เลิศกลายเป็นคนช่างคุย แกบอกทุกคนว่า ลักษณะงาคู่นี้เกรดสุดยอดที่สุด
ของงา เริ่มจากความสมบูรณ์ไร้ส่วนชำรุด สีของงาไล่เข้มจากโคนไปที่ปลายได้โทน
สีถูกตามตำราคชลักษณ์ เนื้องาไม่แก่เกิน หรือละอ่อนไป..."งานี้ คนขายตั้งราคาตาม
ใจชอบ คนซื้อต้องง้อขอซื้อ"...คำพูดแกทำเอาผมเปลี่ยนความรู้สึกไม่พึงใจ แบบแรก
เห็นก็ศรศิลป์ไม่กินกัน มาเป็นชอบใจครามครัน นี่แหละ...โบราณว่า อย่ามองคนเพียง
ผิวเผิน ส่วนผู้การไม่ต้องพูดถึง ฟังอาจารย์เลิศบรรยายแล้วหัวเราะฮ่า ฮ่า รีบรินเหล้า
ฝรั่งให้ผมทันที...อะฮ่า ชะตาคน ตอนนี้นายหัว เสิร์ฟเครื่องดื่มให้ซะแล้ว...ผมไม่อยาก
บอกใครว่าดื่มเหล้าแล้วแพ้ รีบยกแก้วชูตามคนอื่น ทำวางท่าแต่คุณนงหันมาหาเพราะ
นั่งติดกันแค่คิืบ เธอยกแก้วชนเปรี้ยง..."เอ้า แด่ยอดพราน หางางามๆให้นงสักคู่นะค่ะ"
เธอพูดแล้วหัวเราะเสียงฉ่ำ เพิ่งสังเกตว่าแก้วเสียงเธอกังวานรื่นหู ผมค่อยๆละเลียดดื่ม
แต่ตาคู่งามเหลือบมองผมผ่านแก้ว เหมือนรู้ทันว่าผมมันไม่เอาไหน...

ไก่กระทงสอนขันเช่นผมจะทำไง? ต้องยกหมดแก้วตามเธอไปสิครับ ภาวนาว่านรางจืด
ที่ลุงพรานให้มาโปรดสำแดงฤทธิ์ อย่าให้เมาหัวทิ่ม หรือเป็นลมพิษเห่อทั้งตัว!

ส่วนจะเมาอย่างอื่นหรือเมาความงามคุณนง ผมไม่กล้าเมา เพราะคู่หมั้นเธอนั่งซดวิสกี้
เอื้อก เอื้อก ไม่กลัวเมาหัวทิ่มบ่อ หรือกลัวว่าต้องเดินลุยป่าพรุ่งนี้... อยู่ข้างๆ

 

น้องสอยดาวได้รับข้อความหรือไม่ ตอบตรงนี้ได้ เพราะข้อความที่ส่งให้ไม่ทราบไปหรือไม่
ขออภัยด้วย ไม่เป็นจริงๆกับกระบวนการอื่นของคอมพ์

 

เรื่องเล่าคืนนี้ช่างเหมาะเจาะได้ที่..เลือกตอนเหล็กไหลในคืนพระจันทร์เต็มดวง..เหมือนดั่งตั้งใจให้พ่อพญาเหล็กได้อาบอิ่มแสงจันทร์นวลใย..ซึมซับพลังจันทราอิ่มเอมเปรมปรี...ยอดเยี่ยมกระเทียมโทนเหมือนเดิมครับ..สุดยอดครับ..สุดยอด
เป็นกำลังใจให้ท่านwanwiเหมือนเช่นเคยครับ...

 

ได้รับครับ ขอบพระคุณมากๆครับ สำหรับคำแนะนำดีๆครับ

 

ขอบคุณมากครับคุณอา
"ตอนนี้ครบรส"

 

หายไป 2 วัน มาตามอ่าน ไปเร็วมาก
วิ่งปรู๊ดไป 7 หน้าแล้ว มาทันขึ้นตอนใหม่พอดี
ขอบคุณคุณอามากครับ สำหรับเรื่องดีๆ สนุก เร้าใจ ทุกตอน
จากแฟนคลับ หนุ่มหน้ามล คนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความหล่อ

 

ติดตาม ตามติด
ชิดใกล้ ใกล้ชิด

 

ขอบคุณ คุณชอบ เราขอบคุณ...นา
เชิญมา ตามติด ชิดใกล้
ทุกโมง แลยาม ตามไป
อ่านไซร้ บอกเพื่อน ติดตาม...กันแฮ

โคลงสี่สุภาพ ผสม7-8ไร้กรอบกีดกั้นวรรณศิลป์
ข้ามทะยาน สี่สุภาพโบราณกาล ไร้จุดจบ
คงชอบนะ ท่านสุวิน?

 

ครับ..คนหน้ามลมักถูกลักพาตัวบ่อย
ผมสมัยหนุ่มๆก็เป็น
โชคดีที่กลับบ้านถูกทุกครั้ง...ฮ่า
ยินดีและขอบคุณ หลายหน้าก็ค่อยๆ
ดื่มด่ำอรรถรสไปนะครับ

 

ใช่ครับ...คิดว่าไม่ต้องเติมชูรสแล้ว
หวาน เปรี้ยว มัน เค็ม เผ็ดมีครบ
เหมือนหนังไทย16มม.ก่อนพัฒนา
เป็น 35 ซีเนมาสโคป

 

ด้วยความยินดีน้องสอยดาว
กตัญญูกตเวทิตา...เป็นเครื่องหมายของคนดี

 

เสียดายซูเปอร์ฟูลมูนโดนเมฆหมอกบดบัง จันทร์ไม่ใสกระจ่าง
เป็นบทเรียนสอนใจนิดๆว่า ไม่มีสิ่งใดที่ปราศจากอุปสรรค
เหมือนชอบว่ากัน..มารไม่มี บารมีไม่เกิดนะครับท่านพาวฯ

 

ขอบคุณน้องบีเอ็มเป็นคำแนะนำล้ำค่า
เมื่อวานเลขาฯก็ให้ทำแบบนี้ แต่พิมพ์แล้ว ตัวกระโดด
กลับมาใช้ ช่องน้อยของเว็ปก็ลบอีก
ประสาทกินไปหลายนาที...จะด่าว่า
"ด้อน ท์ ทรัสต์ เดอะ แมชชีน" ก็ไม่เต็มปาก
เพราะเรามันโบราณบานบุรีกับยุคดิจิตอลเอง
วันนี้จะพยายามใหม่...ขอบพระคุณน้อง มิเป็นการบังอาจอย่างใด
อย่าคิดมากครับ!

 

วันนี้มาเช้าจังครับ ปกติตอนบ่ายๆนี่ กำลังรอพอดีเลยครับ

 

แม่นแล้วครับ ท่านชัยรัตน์..ตำรายุคไอ้ฝรั่งหนังหมูสำรวจเขียนไว้
สมควรยกกระบิ รุทิ้งให้สิ้นซาก ยิ่งของเจ้า ยอร์จ เซย์เดย์
โปรเฟสเซอร์ขี้นกเศษฝรั่ง มาจากฝรั่งเศสยุคล่าอาณานิคม
มันมานั่งจิบเหล้า ล่าสัตว์อยู่ชายแดน
ขนวัตถุโบราณไปบานตะไท เขียนมั่ว
เขียนผิดมากมาย...เพราะต้องเขียน
ให้ประเทศตัวเองได้เปรียบ
แอบสำรวจเขตแดน แล้วส่งให้รัฐบาล
เอาคนมาขีดเส้นแบ่งดินแดน
กัดกลืนประเทศไทยไปมากมาย
คิดหรือว่า ไอ้ประเทศเศษฝรั่งจะรู้เรื่อง
ดินแดนชายขอบคนละทวีปลิบโลก
ถ้าไม่มีรายงานจากพวกนี้ กับพวกบาทหลวง
ทีี่เข้ามาพร้อมเผยแพร่ศาสนาบังหน้า...เขียนแล้วติดลม

 

ชะแว่บมาเจอก่อนออกจากบ้าน
ไปทำงานละครับ ผบ.ชักตาเขียวผสมงุนงง
ไงวันนี้ออกบ้านช้า เพราะมีนัดบ่าย
เจอกันเย็นหน่อยครับวันนี้
หวัดดี หวีดัดทุกท่าน ได้ตอบโพสท์แล้ว
ใจค่อยรื่นรมย์

 

ขอโทษครับ ท่านนำทาง...มาคุยก่อนเจอกันช่วงเย็นครับ
มีนัดบ่ายเลย อ้อยอิ่งออกบ้านช้า ขอบคุณท่านมากที่รอ
รออีกหน่อยนะท่าน

 

เรื่องราวต่อไปคงสนุกน่าดู มีผู้หญิงเดินป่าด้วยยิ่งชวนให้ติดตาม...

 

รอการกลับมาของนักเขียนนามว่า wanwi เพื่อผจญภัยในป่าใหญ่เขียวขจี สิ่งลี้ลับ สุดอัศจรรย์.......เป็นกำลังใจให้ครับ