เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

การลงทุน เงินต่อเงิน

พวกท่าน พี่น้อง อาจจะอ่านพบมาบ้าง หรือ บางท่านทำเอง ซ่ะด้วยในการลงทุนค้าขาย ซื้อกองทุน ให้เงินงอกมา

พวกพ่อค้าจะผ่านขบวนการลงทุน สร้างโรงงาน จ้างคนผลิต อันนี้ขั้นตอนเยอะ ยุ่งยาก กว่าจะได้กำไรมาเหนื่อย แต่พอรวยถึงขึ้น มหาเศรษฐี เขาอาจจะมีขั้นตอนนี้เป็นฐานไว้หนุน แต่เขาจะเอาเงินไปลงทุนจะดีกว่า ผ่านขั้นตอน การผลิตไป ใช้เงินทำงานแทน เป็นการลงทุนเงิน เอามาต่อเงิน จะเห็นมากในพวกตลาดหุ้น พวกซื้อมาแล้วมา เฉือนขายต่อ ไม่ต้องมีการผลิต ไม่ต้องมีการจ้างคนมาก แต่กำไรสูง ประมาณนี้ครับ เงินต่อเงิน

มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องบุญครับ สำหรับผม concept มันเกี่ยวกันอย่างช่วยไม่ได้ เราทำบุญอย่างไร จะได้บุญมาก บุญไม่รู้จบ ถ้ามี ทรัพย์น้อย บุญต่อบุญครับ

คำตอบ มันอยูี่ที่กำลังใจ และ กำลังอธิษฐาน ครับ

หลวงพ่อฤาษีแนะนำว่า

๑) เขาทำบุญกัน เราก็แอบขโมยบุญเขา ร่วมโมทนาไปด้วย ได้บุญด้วยครับ กำลังใจเราสูง สติเราดีกว่า อาจจะได้บุญเยอะกว่าด้วย เพราะพลังงานดีๆ เกิดขึ้นในจิตเยอะ

๒) ใช้แรงงานทำบุญ ท่านเล่าว่าในพุทธกาลมีเศรษฐี ใหญ่ เวลามีน้อย งานเยอะ ใช้ทาส หรือลูกจ้าง ทำอาหารใส่บาตรทุกวัน ทาสก็ยินดี ทำอย่างดี ใส่บาตรพระด้วยความยินดีทุกวัน พอนายกับบ่าว ตายไปไปเกิดเป็นเทวดา ด้วยกันทั้งคู่ แต่ของบ่าวมีแสงกายสว่างกว่ามาก เรียกว่า สูงกว่า พระท่านอธิบายว่า ท่านเศรษฐี ลงแต่เงิน แต่ บ่าวลงแรง ประกอบอาหารอย่างดี ปราณีต และ มีจิตใจโมทนาบุญมากกว่า ใส่บาตรเสร็จแล้ว โมทนาบุญ กรวดน้ำ แม้จะไม่ได้เป็นเจ้าของทาน แต่กำลังใจในบุญสูงกว่าท่านเศรษฐี บ่าวมีพลังงานดีๆเกิดขึ้นมากกว่าท่านเศรษฐี พอตายไป พลังงานดีๆมีมากกว่าทำให้ไปเกิดเป็น เทวดาสูงกว่า ( ผมอธิบายให้ง่ายๆน่ะครับ)

๓) บุญบางอย่างเป็นบุญใหญ่ อานิสงค์เยอะ เป็นต้นว่า บุญที่เกิดจากการใส่บาตร พระอริยบุคคลที่ออกจากนิโรธสมาบัติ ตามตำรา ว่า ถ้าท่านเข้าเต็มที่ คือ ๗ วัน พอออกมา ร่างกายต้องการอาหารไปหล่อเลี้ยงขันธ์ธาตุมาก พอใครใส่บาตรท่าน ใส่เช้า วันนั้นจะรวยทันที เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี อานิสงค์แรงขนาดนั้น

อันนี้ท่านต้องหาเอง ตัวอย่าง ครูบาชุ่ม โพธิโก ลำพูน ท่านเข้าสมาบัติ ๗ วัน พอจะออก คนแห่ไป รถติดเป็นสิบๆกิโล ไปทำบุญกับท่าน ใครก็อยากรวย

หลวงพ่อกัสปมุนี ระยอง ท่านเข้าสมาบัติ พอจะออกคนแห่ไปกันล้นวัด แทบไม่มีที่จอดรถ ไปทำบุญกับท่าน อาหาร น้ำ เพียบ ท่านคงฉันได้นิดเดียว แต่คนแห่ไป น่าจะหลายพัน ดีไม่ดีเป็นหมื่น ผมก็เป็นคนหนึ่งในนั้น ...แหะๆ หลายครั้ง

หลวงพ่อฤาษีท่านบอกว่า พระที่เข้านิโรธสมาบัติได้ เหาะได้ทุกองค์ และท่านมีเหตุผลของท่านว่าทำไมถึงเข้า บางองค์อาจจะไม่เข้าเลย บางองค์ อาจจะหลายครั้ง การเข้าสมาบัติแบบนี้ถือว่าเป็นการซ่อมแซมร่างกาย ที่ชำรุดไปได้ และมีอานิสงค์ ประมาณว่า เข้าสภาวะของพระนิพพาน ทั้งตัวเป็นๆอยู่ ประมาณนั้นครับ

๓) ทำบุญแบบชนิด เงินไปต่อเงิน บุญไปต่อบุญ เป็นอนันต์

ฝากธนาคาร เอาดอกมาทำบุญไปเรื่อยๆ ตัวอย่าง กองทุนบ้านเหรียญบินฯ เอาดอกมาใช้จ่ายใน ร.พ. สงฆ์ บุญเกิดขึ้นทุกวัน

สร้างวิหารทานใหญ่ๆเช่น โบสถ์ พระท่านเข้าไปสวดมนต์ ทำสังฆกรรม ท่านทำที ก็ได้บุญที เกิดพระที่มาบวชในโบสถ์ ปฏิบัติดี ในตาเห็นธรรม ได้บรรลุธรรมเป็นพระอริยบุคคล คนสร้างโบสถ์ก็ได้อานิสงค์ด้วย ไม่รู้จบ คนโบราณเลยชอบสร้างโบสถ์ สร้างวัด

สร้าง โรงพยาบาล ช่วยคนทุกวัน ได้ อานิสงค์ ทุกวันๆ คนรอดตายไป ไปทำความดีช่วยคนอื่นต่อ คนสร้างโรงพยาบาลก็ได้อานิสงค์ด้วยไม่รู้จบ

ประมาณนี้ครับ แต่การสร้างโบสถ์ สร้าง รพ อะไรแบบนี้ มันใหญ่ ใช้เงินเยอะ เลยต้องช่วยๆกัน บุญก็แบ่งกันไปตามกำลังใจ กำลังอธิษฐาน ( ว่าเข้าเป้าหรือไม่ )

สร้างวัตถุมงคล ถวายพระดีๆให้ท่านแจก ท่านแจกไปแล้ว ไปช่วยอุดหนุน ให้เขารวยด้วยกำลังใจ ด้วยพลังงานดีๆ เขาสำเร็จ เราก็ได้ อานิสงค์ไปด้วย

สร้างวัตถุมงคลแจก เอามาอีกที่ ให้ทุกท่านเข้าใจที่ผมคิด

กราบโมทนาครับ อานิสงค์นี้ท่านจะแปลกใจ

วัตถุมงคล หนึ่งเหรียญ วัดไปออกได้อานิสงค์มาสร้างวิหารทานที่หลวงพ่อฤาษีท่านเมตตาบอกไว้ว่า อานิสงค์สูงกว่าสังฆทาน

แล้วเมื่อหนึ่งเหรียญนั้นเกิดไปช่วยชีวิตคนได้คนหนึ่งหรือทั้งกลุ่ม ได้อานิสงค์ทานชีวิต คนที่รอดชีวิตซาบซึ้งในพระพุทธคุณ ซาบซึ้งในพระศานา ไปช่วยทำนุบำรุงพระศาสนาอีกต่อไป ๆๆๆ

ห้าร้อยเหรียญได้ ห้าร้อย x 2 จากทานอานิสงค์ x อานิสงค์ที่จะทวีคูณจากคนที่จะไปช่วยพระศานาและช่วยคนต่อๆกันไป

เป็นดังนั้น อธิษฐานไว้ ชีวิตจะดีขึ้นทันตาเห็น เรื่องของบุญ ทาน เป็นเรื่องจริง พระเครื่องรางของขลัง ช่วยได้แค่ 20-30 % ที่เหลืออยู่ที่ตัวบุคคล บุญ และทาน ทำแบบไม่งมงาย ให้มีสติรับไว้ สวดมนต์ไหว้พระ ทาน ศีล ภาวนา จะไม่มีทางอับจน

สร้างพระ สร้างเหรียญไปให้หลวงพ่อแจก เหรียญเกิดไปช่วยใคร ให้รวย ให้รอดตาย เขารอด หรือรวย ก็ซาบซึ้งในพระศานา ซาบซึ้งในตัวหลวงปู่ หลวงพ่อ ไปช่วยคนต่อ แบบ เราสร้างโบสถ์ สร้าง โรงพยาบาล คนที่รับช่วย รอดแล้วก็ทราบซึ้งใน พระศานา แข็งแรงก็ไปทำความดีต่อ บุญจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ เป็นอนันต์ ไม่รู้จบ เหมือนสร้างวิหารทานอันใหญ่ สร้างโบสถ์ สร้างวัด สร้าง โรงพยาบาล สร้างโรงเรียน แบบคนเงินน้อย เราทำแบบนี้แหละ แต่ร่วมสร้างวิหารทานก็ช่วยด้วย เอาบุญหมดทุกทาง

สร้างร้อยเหรียญ ไปช่วยได้ร้อยคน คนร้อยคนไปช่วยคนอื่นต่อไปอีก สร้างวัด สร้างวา สร้าง วิหารทาน โรงพยาบาล โรงเรียนต่อกันไปอีก ช่วยคนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คนที่รอดก็ช่วยกันเพิ่มมากขึ้น ไปกันต่อๆไป

สร้างพันเหรียญ ก็ช่วยได้พันคน หมื่นเหรียญ ก็หมื่นคน

พวกวัตถุมงคลนี้จะอยู่ไปอีกนานหลายร้อยปี เป็นอุเทสิกเจดีย์ คนมาเห็นจะได้ทราบว่ามีพระพุทธศาสนา มีพระสาวกที่ปฏิบัติ ดี ปฏิบัติชอบที่นี่ ได้ประกาศศาสนาต่อไปอีก ไม่รู้จบ ได้อานิสงค์อีก

เกิดทางวัดเอาไปออก ให้ทำบุญสร้างวิหารทาน เราก็ได้ ต่อแรกแล้ว เพราะเป็นของๆอีกเรา

แต่.....ท่านต้องอธิษฐานแบบนี้ อ้างให้หมด ยิงให้เข้าเป้า ให้บุญของท่านเป็นอนันต์ ไม่รู้จบ ด้วยเจตนาบริสุทธิ์ ให้พลังงานดีๆเกิดขึ้นไม่รู้จบ และ อุทิศให้ตัวเองก่อนสิ่งอื่นใด เพราะถ้าตัวเองยังลุ่มๆ ดอนๆจะไปช่วยใครได้

อธิษฐานว่า ให้อานิสงค์อุทิศให้ข้าพเจ้า ไม่เจ็บไม่จน ตราบจนเข้าสู่พระนิพพาน ( ด้วยสติอันเข็มแข็ง ) รวย รวย รวย อยู่พระนิพพาน และ อย่าเผลอถเล๋ถไล๋ แวะข้างทาง จนพลาดลงนรกไปซ่ะก่อน กว่าจะกลับเข้าทางหลวงเดิม มันอาจจะนาน

จะเล่าตรงนี้นิด ถ้าท่านอธิษฐานให้เห็นธรรมจบกันในชาตินี้ เจ้ากรรมนายเวรที่ยังไม่อโหสิ เขาจะมารุมกันชาตินี้เลย เพราะถ้าพ้นประตู เข้าพระนิพพานไปแล้ว เขาตามไม่ได้ครับ ชาติสุดท้าย ถ้ามีกรรมเยอะ จะหนักครับ

 

เทคนิคในการนอน

เมื่อพี่น้องท่านอ่านมาถึงจุดนี้หลายหัวข้อ จะพอทราบว่าผมเชื่อบุญ ทาน เป็น พลังงานอย่างหนึ่ง ด้านดีๆ จากการปฏิบัติดี

สมเด็จองค์พระทศพล ทรงสรรเสริญการปฏิบัติ บูชามากกว่า อามิสบูชา

แสดงว่าการปฏิบัติดี สามารถสร้างพลังงานดีๆ ได้มากกว่า การบริจาค พลังงานส่วนดีถ่ายทอดให้ทั้งร่างกายและ จิตใจ

เราต้องสวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ กันทุกวันน่ะ ถึงทำงานเหน็ดเหนื่อย ก็ต้องทำบ้าง ถ้าเผลอหลับไป ต้องตื่นมาใช้หนี้ ห้ามขาดครับ

ที่นี้ตอนเราจะนอน พอหลับเราจะขาดสติไป มีแต่พระอริยบุคคลเท่านั้น สติไม่มีขาด ไม่ว่าร่างกายจะหลับหรือตื่น แต่คนธรรมดาสติอ่อนจะขาดไป แล้วร่างกายพัก จิตก็ตกภวังค์ ลึก หรือ ตื้นว่ากันไป แจ่มใส หรือ สับสนก็แล้วแต่ ขยะที่สะสมในจิต เห็นอะไร สัญญาอะไร เอาแน่ไม่ได้ เพราะสติมันขาดไปซ่ะแล้ว

วิธีที่พอบรรเทาคือสวดมนต์ ไหว้พระ นั่งสมาธิก่อนล้มตัวนอน พลังงานดีๆยังอยู่ในตัวเราแล้วหลับไป

ก่อนหลับให้ กำหนดลม เข้าและ ออก เข้า พุท ออก โท ตามลมหายใจ กำหนด รู้อยู่แค่นั้น ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องเลื่อน ไม่ต้องบีบ ไม่ต้องขยับอะไร ให้รู้ อยู่ว่า ลมเข้าและ ออก ถ้ารู้ลึกขึ้นไป ลมหยาบหรือ ละเอียด สั้น หรือ ยาวก็ กำหนดแค่รู้ไว้ ทำแค่นั้น

วันไหนสับสนมาก ท่องพุทโธ ไม่สบายก็เปลี่ยนท่องพระคาถาไปเลย เช่น อิติปิโสวิเสเสอิ.......

หรือ คาถา แม่พิม อุ กะ ปะ สะ หะ นะ พุท ไปจนหลับ จะหลับสบาย ฝึกตัวรู้ให้ แก่กล้าขึ้น ทีล่ะนิดก็ยังดี

ถ้าจิตสบายๆบางที พอวูบหลับ ก็ลึก และ ตื่นมาท่านั้น หรือถ้าเก่งไปจริงๆ ทำไปจนรู้ตัวเลยว่าหลับเมื่อไหร่ อันนี้เข้าขั้นแล้วครับ

 

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

สิ่งนี้ในกระทู้ ผมย้ำมาเรื่อย หลักผมมีไม่มาก ให้ตัวเอง งงและ สับสน แต่เน้นหลักๆ และ นี่คือหลักสำคัญของพระพุทธศาสนา อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

อนิจจังคือความไม่เที่ยง เมื่อเป็นไปตามกฎแห่งกรรม ทุกอย่างก็มีเกิด มีดับ มีสุข มีทุกข์ สลับกันไป มาถี่ มาเร็ว มาแรง มาช้า ไปตามกฎแห่งกรรม มันไม่คงอยู่ตลอดไป มีอยู่ เกิดขึ้น แล้ว ดับไป วนอยู่แค่นี้ เมื่อ เข้าใจหลัก ก็ทราบว่า โลกมันเป็นของมันแบบนี้แหละ การปลงก็จะบังเกิดขึ้น

ทุกขัง ทุกอย่างนี่มันเป็นกองทุกข์ทั้งนั้น ที่สุขอยู่ ก็สุขในทุกข์ ถ้าเห็นทุกข์ ก็เห็นธรรม ถ้าเห็นแต่สุข ก็สนุกไปเรื่อยๆ สติจะอ่อน ธรรมก็ไม่เห็น

อนัตตา พุทธเน้นตรงนี้น่ะครับ ถ้าใครสอนเน้น อัตตา ไม่ใช่พุทธครับ เดินหนีได้ เพราะถ้ามีอนิจจัง มีทุกขัง มันต้องมีอนัตตา คือ ไม่มีตัวมีตน

ถ้ามีตัวตน คือ เป็นอัตตา ทุกข์ สุข อนิจจัง มันก็ไปเกาะได้เพราะมีตัวให้เกาะ อาศัยอัตตาอยู่ได้ แต่ถ้า เป็นอนัตตา ไม่มีตัว ไม่มีตน ความทุกข์ มันก็เกาะไม่ได้ ไม่มีตัวให้เกาะ เราก็จะสบาย

ต้องฝึกตัวเองไว้ ฝึกใจเราไว้ ว่าตัวเองนี้เป็นอนัตตา ยืมเขามา ไม่ใช่ของเรา พอเข้าใจตรงนั้น รู้ภาวะตรงนั้น ทุกข์มันจะน้อยลงไป เบาบางลงไป ถ้าทุกข์หายไป หมด แสดงว่าใจเป็นอนัตตาแล้ว ท่านจะไปไกล

 

ผมเขียน ทุกอย่างที่ใช้ในชีวิตมาร่วม สี่สิบปี ในสองหน้าแบบย่อๆ ท่านใด สงสัย ถามให้ชัดได้น่ะครับว่าทำอย่างไร กับชีวิตผม ในการทำบุญ ทาน การภาวนา ไม่สงวนลิขสิทธิ์ ถ้าใครจะลอกแบบไปทำตามครับ

ท่านใด มีของดี มีวิธีดีอยู่แล้ว ก็อย่าไปสนใจน่ะครับ ให้ข้ามไป ...แหะๆ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

หลวงปู่พระครูบุญศรี บูชาครูก่อน ปลุกเสกพระกริ่งแพโบสถ์น้ำ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

วันนี้มากาญจนบุรี เข้ายากหน่อยน่ะครับ

 

วันนี้มากาญจนบุรี เข้าเน็ทยากหน่อยน่ะครับ

 

พรุ่งนี้ถึงจะกลับน่ะครับ มีเรื่องแม่พิมจะเล่า รอให้เจ้าของเขาเปิดเผยก่อนครับ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

กลับจากกาญจนบุรีแล้วน่ะครับ เดี๋ยวมาเขียนต่อง่ายขึ้นครับ

 

ผมกลับมามีปัญหาเรื่องแป้นพิมพ์ คอมตัวใหญ่ ว่าจะคุยเรื่องสำคัญอีกเรื่อง ไหนๆก็ไหนๆ จะบอกเรื่องสำคัญให้หมดเลยครับ

 

ครับ จะแบไต๋ว่า ยังมีเจ้ากรรมนายเวร อยู่อีกประเภทน่ะครับ ว่าท่านทำบุญ อย่างไรๆ ก้ไม่หลุดน่ะครับ ติตตัวมาแต่ชสติทีแล้ว ทำมาค้าไม่ขึ้น อะไรๆ ก็ติดๆขัดๆ จะแก้มีวิธีเดียวล่ะครับ

ผมแก้ซ่ะสองครั้งให้มั่นใจ พรุ่งนี้เฉลยครับ

 

ถ้ากรรมหนักจริงๆ บุญบวชพระครับอย่างเดียวที่ช่วยได้

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

โมทนาในกิจอันเป็นกุศลที่เกิดขึ้นทั้งหมดทั้งมวลครับ สาธุ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

มาถูกทางเลยครับ

 

อาบัติ สังฆาทิเสส

มาเรื่องบุญ กรรม ทำทานให้ได้อานิสงค์ แต่ทำไม มาพูดเรื่องสังฆาทิเสสครับ มันมีประเด็นครับ

เอาเข้าประเด็นเลย ถ้า มีใครหรือ พระรูปไหน ต้องอาบัติ สังฆาทิเสส แล้วไม่ได้แก้ ไม่ทำคืน จะตามติดตัวมาน่ะครับ และติดไปทุกชาติ ถ้าเป็นคนดี ทำดี ได้เกิดมาเป็นคน แต่ชีวิตลุ่มๆ ดอนๆ ทำอะไรก็ไม่เจริญ ติดๆขัดให้ สงสัยไว้ด้วย ว่าตัวเองอาจจะโดนอาถรรพ์อะไร อาจจะเป็นอาถรรพ์ ของพระศาสนานี่แหละครับ เพราะตัวเองไปฝ่าผืน พระวินัย เทพ เทวดา เขาเห็น เขาไม่ชอบ ไม่โมทนา แกล้ง หรือ กัน เอาอีกด้วย

ขนาดผิดอาบัติแบบเบา ก่อนจะสึก พระท่านยังให้ปลงอาบัติ กับพระซ่ะก่อน เพราะสึก ถือว่าชีวิตตกลงจาก ชั้น พรหม ( ถือพรหมจรรย์) มาเป็นคนขี้เหม็น ธรรมดา ถือว่าลงมาต่ำกว่าเดิมแล้ว ต้องทำตัวให้บริสุทธิ์ไว้ก่อน ถือว่าเกิดใหม่ บริสุทธิ์หน่อย ค่อยมาเกิดใหม่

แต่ถ้า อาบัติแล้วมาเกิดใหม่เป็นคน อันนี้ ตอบได้เลย ไม่ดีแน่นอน และยุคนี้ อาบัติ สังฆาทิเสสขึ้นไปน่ากลัว เพราะ มันโลกโซเซี่ยล โลกมือถือ พระท่านไป คุยโซเซี่ยล เล่นโซเซี่ยล เล่นพูดมือถือในที่ลับหู ลับตา กับเพศ ตรงข้าม ในที่ ลับหู ( คนอื่น ) หรือ ลับตา เพราะอยู่ในห้อง แม้ตัวจะไม่อยู่ แต่พูดเกี้ยวพาราสี กันได้ ถ้าเผลอซวยทันที โดนอาบัติครับ

สังฆาทิเสส มี ๑๓ ข้อ ถือเป็นความผิดหากทำสิ่งใดต่อไปนี้

๑. ปล่อยน้ำอสุจิด้วยความจงใจ เว้นไว้แต่ฝัน
๒. เคล้าคลึง จับมือ จับช้องผม ลูบคลำ จับต้องอวัยวะอันใดก็ตามของสตรีเพศ
๓. พูดจาหยาบคาย เกาะแกะสตรีเพศ เกี้ยวพาราสี
๔. การกล่าวถึงคุณในการบำเรอตนด้วยกาม หรือถ้อยคำพาดพิงเมถุน
๕. ทำตัวเป็นสื่อรัก บอกความต้องการของอีกฝ่ายให้กับหญิงหรือชาย แม้สามี กับภรรยา หรือแม้แต่หญิงขายบริการ
๖. สร้างกุฏิด้วยการขอ
๗. สร้างวิหารใหญ่ โดยพระสงฆ์มิได้กำหนดที่ รุกรานคนอื่น
๘. แกล้งใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
๙. แกล้งสมมุติแล้วใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
๑๐. ยุยงสงฆ์ให้แตกกัน
๑๑. เป็นพวกของผู้ที่ทำสงฆ์ให้แตกกั
๑๒. เป็นผู้ว่ายากสอนยาก และต้องโดนเตือนถึง 3 ครั้ง
๑๓. ทำตัวเป็นเหมือนคนรับใช้ ประจบคฤหัสถ์

มีท่านหนึ่งให้ความเห็นและอ้างบาลีไว้

ตอนที่บวชติดอาบัติสังฆาทิเสส แล้วไม่แก้อาบัติ แล้วสึกออกมาจะเป็นอะไรไหมครับ ขอคำปรึกษาหน่อยครับ

--- อาบัตินั้นย่อมทำอันตรายต่อผู้ที่ปฏิญญาเป็น "ภิกษุ" เมื่อลาสิกขาบทออกมาแล้วอาบัติย่อมตกไป

อาบัติทั้งหลายที่ภิกษุต้องแล้ว ชื่อว่าอันตรายิกธรรมคืออาณาวีติกกมะ อาบัติแม้เหล่านั้นย่อมทำอันตรายต่อสวรรค์ มรรค ผล นิพพาน ตลอดเวลาที่ภิกษุต้องอาบัติยังปฎิญญาเป็นภิกษุอยู่ เมื่อภิกษุอยู่กรรมก็ดี หรือทำคืนอาบัติตามปัจจัย ลาสิกขาบทออกไป หาทำอันตรายไม่.

มาใน มังคลัตถทีปนี กถาว่าด้วยวินัย

เมื่อ คุณ ลาสิกขาออกมาแล้ว อาบัติก็เป็นอันตกไปแล้วครับ อาบัตินั้นหาได้ทำอันตรายได้อีกไม่ .

ส่วนผู้ที่เคยต้องอาบัติ แล้วไม่ทำคืนอาบัติ แล้วยังปฎิญญาตนว่าเป็นภิกษุอยู่นั้น อาบัติย่อมทำอันตรายต่อสวรรค์ มรรค ผล นิพพาน โดยมี นาคราชชื่อเอรกปัตตะ เป็นอุทาหรณ์

เรื่อง นาคราชชื่อเอรกปัตตะ
http://84000.org/tip...p?b=25&i=24&p=3


เรื่องนี้ ผมต้องอ้างพระอาจารย์ของผม พระอาจารย์แม้น ก่อนสึก ท่านให้ปลงอาบัติ อย่าให้อาบัติติดตัวไป และมีเรื่องเล่าอีกว่า มีคนหนึ่งกลับมาบวชใหม่เพื่อเข้าปริวาสโดยเฉพาะ เพื่อแก้อาบัติ สังฆาทิเสส เข้าปริวาส ตามกำหนด คำว่ากำหนด มี แบบ ครบตามที่พระวินัยบัญญัติ หรือ เข้าตามเวลาราตรี เท่าที่ปกปิดอาบัติไว้ จึงคืนหมดน่ะครับ จากที่ผมทราบ อาบัติตอนที่เป็นพระมีผลกับพระ สึกมาแล้ว ไม่คืน มีผลต่อชีวิตฆราวาสครับ

ท่านที่มีชีวิต ติดๆ ขัดๆ ลุ่มๆ ดอนๆ ทำอะไรก็ไม่เจริญเต็มที่ ไปหาหมอดูมาทั่ว ไปแก้กรรมมาทั่ว แต่ยังไม่ดีขึ้น ให้พิจารณาข้อนี้ด้วยน่ะครับ

ในยุค คอมฯ นี้โอกาสพลาดมีมาก

ตัวอย่าง มาบวชพระเพราะตามประเพณี แก้บน หรือ พ่อ แม่ขอให้บวช อาทิตย์ หรือ สองอาทิตย์ หรือสักเดือนเดี๋ยวก็จะสึกแล้ว ไม่ได้มีใจเท่าไหร่ แต่ตามประเพณี เกรงใจ บุพการี ไปบวชวัดที ธรรมดา ไม่มีพระอาจารย์ พี่เลี้ยงมาควบคุมเน้นพระวินัย หรือ พระท่านเห็นเดี๋ยวก็สึกแล้วเลยไม่ควบคุมดูแลมาก อย่าให้ ปาราชิกก็พอ อันนี้แหละความซวยจะมาถึงคนๆนั้นได้

พวกนี้ บางทีมาบวช มีเมีย หรือ มีแฟนแล้ว ว่างก็ โทรคุย หรือ ไลน์คุยกัน ประจำ ( มือถือนี่ตัวร้ายของพระสงฆ์เลยน่ะครับ ) ยิ่งใกล้จะสึก ใจยิ่งรับกระแสโลกเข้ามาเต็มๆ จะไปแล้วโว้ย

ตัวอย่างน่ะครับ พระโทรคุยกับแฟนตอนใกล้ๆสึก

สีกา .... หลวงพี่จะสึกแล้ว หนูคิดถึงจัง หนูรักหลวงพี่น่ะค่ะ

หลวงพี่.... อือ หลวงพี่ก็รัก....น่ะ

หรือ

หลวงพี่.... น้อง...ก็สวยน่ารัก พี่ก็คิดถึงน่ะ ออกไปแล้ว หาฤกษ์ แต่งงานกัน

ประมาณนี้แบบหนุ่มๆ สาวๆ น่ะครับ ฮอร์โมนกำลังแรงทั้งคู่

เรียบร้อยครับ สังฆาทิเสส เต็มๆ สึกออกไป ไม่ได้คืนอาบัติ แอบไม่ได้บอกใคร ถือว่าปกปิดอีก หรือ อาจจะไม่รู้ ซวยครับ ยมบาลท่านไม่ฟังน่ะครับ เป็นพระบอกไม่รู้พระวินัยไม่ได้น่ะครับ

ไม่มีทางแก้ครับ ต้องบวชใหม่ เข้าไปแก้ ตามวันที่ปกปิด หรือ เต็มที่ตามพระบัญญัติ จนพระผู้ใหญ่รับคืน

ทั้งที่ถ้าตามแบบข้างบน แต่ถึงขั้น ปาราชิก จบข่าวครับ

แก้ไม่ได้ ขาดตรงนั้น จะช่วยได้บ้างถ้าสำนึกผิด ทำแต่ความดี ถือศีล ๕ ศีลแปด ตลอดชีวิต มีพระที่ท่านให้ความเห็นว่า น่าจะได้ดีบ้าง แต่ พระนิพพานน่ะปิดกั้นไปแล้วครับ จะลงนรกหรือไม่ ไม่ทราบ เพราะมีแต่ขาลงล่ะทีนี้

ทีนี้ มีประเด็นเลย ถ้าเป็นชาติที่แล้วๆมาล่ะ เราไม่มีทางทราบได้ ( ตัวอย่างเหมือนติดแรงสินบน ติดหนี้สงฆ์ ในชาติที่แล้วๆๆ มา ใช้กรรมมาแล้ว แล้วจึงมาได้เกิดเป็นคน แต่เศษกรรมมันยังตามมาเล่นงานอีก )

ชาตินี้ แก้ แรงสินบน ถวายละครไป สี่โรงแล้ว สร้างพระชำระหนี้สงฆ์ไปแล้ว ทำบุญทาน ให้เจ้ากรรมนายเวร ที่ส่งผล อย่างตั้งใจ อโหสิ มาเป็น สิบๆปีแล้ว แต่ชีวิตลุ่มๆ ดอนๆยังไม่หาย ทำอะไรติดๆขัดๆไปหมด ไม่เข้าใกล้คำว่ารวยซ่ะที คำว่าสบายยังไม่ใกล้ มันจะสงบอย่างไร ทำงานอะไร ผู้ใหญ่ก็หมั่นใส้เหม็นหน้า แต่งงานมีคู่แล้วก็ทะเลาะกันประจำ ทำดีก็แล้ว ดูแล พ่อ แม่อย่างดีไม่ให้ขัดสน แต่แย่เรื่อยๆ สภาพจิตใจย่ำแย่ลง ดีที่ยังเป็นลูกพระมีสติ นึกถึง พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง

ลองพิจารณาไปบวช นานหน่อย ต้องเป็นเดือนๆ ปฏิบัติธรรมเยอะๆ แล้ว ไปเข้าปริวาส ดูน่ะครับ น่าจะดีขึ้นน่ะครับ

แต่ถ้าปาราชิก มา ในชาติที่แล้วๆมา ใช้หนี้จนหมด จนชาติมาได้เกิดเป็นคนอีก ก็ต้องปลงล่ะครับ ท่านเป็นตาลยอดด้วนแล้ว ทำแต่ความดีอย่างเดียวครับ

ผมไม่อยากจะ พูดอีก ท่านดูตามเงื่อนไขข้างบน โลกยุค ไซเบอร์ พระสงฆ์ที่ไม่ได้มาบวช แล้วมา ปฏิญญา ว่าจะทำนิพพานให้แจ้ง แบบไม่รู้ ไม่เข้าใจแล้วทำ สังฆาทิเสส หรือ ถึงปาราชิก มีมากน่ะครับตอนนี้ มันเป็นยุคดำ จะทำบุญ ทำทาน ดูให้ดีๆ ดูให้นานๆ อย่าให้ศรัทธานำหน้า แต่ ต้องเอาพระธรรมวินัยนำหน้าครับ เราต้องทราบบ้าง เพราะสิ่งนี้ คือ ตัวแทน องค์พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าครับ เป็น พระพุทธพจน์ของท่านจริงๆ หรือ ทำบุญให้สถาบันไปเลยครับ