ธรรมหลังกึ่งกลางพุทธกาลเป็นต้นไป เป็นธรรมบัวบาน จะเปิดเผยครั้งแรกในยุคนี้นะ

คุณคนโง่ๆ คงกลายเป็นธรรมสุริยะไปแล้วมังคับ

 

อ่าท่านดอกไม้ทำให้ผมสงสัยอีกแล้ว อะไรคือธรรมสุริยะเหรอครับ
แต่เท่าที่รู้ ท่านไม่ได้เย็นเหมือนเดิมแล้วละครับ

 

ธรรมสุริยะคือ มีความอบอุ่น สว่างไสว กระจ่างแจ้ง
ส่วนผมปกติเย็นแข็ง แต่ไม่นานมานี้ พลังสลาย
เพราะโดนพิษสลายพลังและพลังสุริยะเข้า

ก็ต้องกลับไปฝึกใหม่

ถ้าพลังมากพอก็จะดึงเอาจิตญาณเทพปกรนัมของนอร์ท
ขึ้นมาชำระเพื่อกำเนิดใหม่ได้ พวกเขาเป็นเทพสงคราม
ดังนั้น บางท่านจึงไม่อยากให้ผมมีพลังเย็นถึงระดับนั้น

 

อิอิ ท่านคนไม่โง่ ทำได้ดีเลยทีเดียว...ไอ้หนูมาดีน่ะ..มันไม่จริงใจ..มันเลยอ้างว่ามันมาดี....ก็เท่านั้นแหล่ะ..มาดีก็ได้ตายดีดี...อิอิ

 

ท่านดอกไม้....ไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำทีว่าปล่อยวาง ปล่อยวางจน...ลืมความเป็นตัวของตัวเอง ไปเลย เหมือน สันโดษ..ที่เคย ปล่อยทุกอย่างไป เพราะตนเอง จัดการอะไรไม่ได้

ตกลง ท่านใบไม้เนี่ยคือ....ตั๊กม้อ..แหง๊มๆ

 

ร้อนเพราะไฟนรกหรือเปล่าน้า....ดอกไม้โดนไฟเผา

 

ดอกไม้ มั่วไปเรื่อย..น่ะ..จับแกะชนแพะ.ไปเรื่อยๆ อิอิ
จิตใจของท่านดอกไม้...ติดอยู่ ทั้งสองส่วนสุด...หาความเป็นกลาง ไม่เจอ

 

ความปรารถนาดี เมื่อเราได้พบความสุข สิ่งดีดี สงบ สะอาด สว่าง
เราก็อยากให้คนอื่นที่ เพื่อนที่ดี ได้มาพบเจอกับสิ่งดีดี ด้วยกัน.ฝผมเป็นแบบนี้นะ

ถ้าผมมีความสุข ผมอยากให้ท่าน คนไม่โง่ท่านดอกไม้ มาพบเจอกับความสุข ด้วยกัน

ผมชอบ แบบนี้ครับ

 

คนไม่เอาอะไร ก็เหมือนคนที่หาตนเองไม่เจอ มันต่างกันนะ กับคนที่หาตนเองเจอ แล้วรู้ว่า ตนเองควรทำอะไร...อิอิ อิอิ และ อิอิ

 

ท่านคนไม่โง่ อยู่แถว ชะอำ
ผมลงไปเที่ยวบ้านลาด สองรอบละ เมียมีพ่อเป็นคนเพชรบุรีครับ
ชอบเที่ยวทะเลครับ เค็มดี..ชอบปู ครับ

 

อ่าผมทำอะไรผิดหรือเปล่าครับ อยู่กันแบบอบอุ่นไม่ดีกว่าเหรอท่านดอกไม้ มีเหตุผลอะไรเหรอครับถึงต้องฝึกวิชานี้

 

โลกร้อน ไม่สมดุล
จึงต้องฝึกจันทราวารี

ผมไปนอนแล้วนะคับ บาย

 

อ่อเข้าใจแล้วครับ ผมไปยุ่งวุ่นวายอีกแล้วซิเนี่ย
ขอโทษด้วยนะครับท่านดอกไม้ บายครับ

 

ท่านวรณ์ครับ สิ่งที่ท่านพยายามทำหลายๆอย่างก็เป็นสิ่งดี แต่ถ้าทำมากไปมันจะกลายเป็นการสร้างตัวตนเพิ่มขึ้นมานะครับ มันจะมีปัญหาตอนกลับคืนครับ
ผมไปละครับโชคดี

 

มรรคคือวิถีทางตรง ไม่ใช่วิธีอะไร?


มรรคไม่ใช่วิธีปฏิบัติทางจิตอะไร ไม่ใช่ให้ไปปฏิบัติเช่นนั้นหรือเช่นนี้ ไม่ใช่วิธีอะไรทั้งนั้นหลายคนชอบไปอุปทานวิธีต่างๆ เช่น ไปทิ้ง, ไปปล่อยวาง, ไปไม่ยึดมั่นฯลฯ อันนี้แหละที่หลุดออกจากมรรคแล้ว เพราะมรรคเป็นวิถีทางตรง พอเราเอนเอียงไปกับการปฏิบัติ, การกระทำอย่างหนึ่งอย่างใด มันก็ไม่กลางแล้ว เราเริ่มไปให้ค่าให้ความหมาย ว่ามันดีกว่า ถูกต้องกว่า แล้วไปมุ่งปฏิบัติเอาทางนั้นมากเกินไป แบบนี้แหละที่เรียกว่าเอนเอียง ไม่เป็นกลางเพราะไปมีความคิดเชิงบวก มีฉันทาคติกับวิธีการปฏิบัติทางจิตนั้นๆ มากเกินไป จึงไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วสิ่งเหล่านี้เขาใช้เป็นแค่ "อุบายคลายความเคยชินของจิต" เท่านั้นเอง เช่น พระสมณโคดมให้ภิกษุเพ่งดอกบัวทอง แล้วก็ทำให้ดอกบัวเหี่ยวเสีย นี่คืออุบายคลายความยึดติด ไม่ใช่วิธีที่จะให้ไปยึดปฏิบัติกัน หลายคนชอบแสวงหาวิธีปฏิบัติทางจิต นั่นคือ วิถีพราหมณ์นะ ไม่ใช่พุทธ พุทธจริงๆ เขาใช้เป็นแค่อุบายเท่านั้น เขาไม่ไปให้ค่าให้ความหมายมันมากขนาดนั้น เหมือนศิษย์โง่ไปเรียนเซนคนหนึ่ง เฝ้าเอาน้ำรดหิน รอให้มันงอกออกมา จะได้บรรลุธรรม วันหนึ่งก็คิดได้ว่า "มันไม่ใช่" ได้สติหลุดออกมา แล้วจึงบรรลุธรรม

บางคนยังไปปล่อยวาง, ไปตั้งเจตนาทิ้ง, ไปทำจิตให้ว่าง, ไปทำให้ใจไม่อะไรกับอะไรอยู่เลย ไม่ต้องไปตั้งเจตนาทำอะไรทั้งนั้น ไม่ใช่ ถ้าเกิดสติปัญญาแล้วจบเลย ได้สติปัญญาแล้วหลุดเลย ออกจากการเอนเอียงทางหนึ่งทางใดเลยกลับมาอยู่ภาวะกลางๆ เลย ไม่ได้เจตนานะ เป็นไปเองตามธรรมชาติของมัน บางคนชินกับการตั้งเจตนา ทำอะไรก็ตั้งเจตนาไปหมด ก็ไปตั้งเจตนาฝึกจิต มันก็เลยไม่ได้อะไร เพราะมีแต่เจตนา หล่อเลี้ยงเจตนาทั้งนั้น ไปหนุนให้ชาติภพมันเกิดใหม่ทั้งนั้น เพราะเจตนาเป็นมโนกรรม ชาติภพใหม่เกิดขึ้นเรื่อยๆ มันเลยไม่ตรงนิพพานละ เพราะไม่หยุดตั้งเจตนากัน ทีพูดนี่ไม่ใช่ให้ไปตั้งเจตนา "จะไม่เจตนา" อีกนะอันนี้หลอกตัวเองซ้อนกันไปใหญ่ เจตนาบ้าง ไม่เจตนาบ้าง เกิดดับตามธรรมชาติทั้งคู่ แต่ตอนจะปฏิบัติธรรมหรือบรรลุธรรม ไม่ใช่ให้ไปตั้งเจตนาเอา แม้แต่ตั้งเจตนาว่าง, เจตนาไม่อะไรกับอะไร, เจตนาทิ้ง ฯลฯ ก็เกิดชาติภพหมดนะ เราไปตั้งโปรแกรมจิตทำแบบนี้ สืบชาติภพทั้งนั้น

สุดท้ายจะไปปฏิบัติพราหมณ์กัน แทนที่จะปฏิบัติพุทธกันนะครับ

 

บัวบานกลางใจ
ทุกคนมีดอกบัวคนละดอก
เก็บรักษาไว้ให้ดีๆนะ
รอเวลาบานของใครของมัน
ตามจังหวะแห่งกาลทั้งปวง

 

ใครที่ตื่นแล้วก็ขอยินดีด้วย
ใครที่ยังหลับอยู่ก็จงหลับต่อไป
แต่ในที่สุดแล้ว.ทุกคนต้องตื่น
เพราะไม่มีใครนอนได้ตลอดชีพ
(ธรรมชาติมีความลับ ฟ้ามีความลับ)
ธรรมะคือธรรมชาติ ธรรมดาๆ แค่นี้.
แต่คงไม่แค่นี้.(มั้ง?)

 

เมื่อรู้แล้ว เข้าใจแล้ว
ลำดับต่อไปก็ออกแสวงหา
ทำทุกอย่างให้เป็นรูปธรรม
ีดีกว่ามโนไปวันๆ

 

ธรรมบัวบานบานกลางใจฉัน
ธรรมะคือทุกสรรพสิ่ง
แต่เหนือสิ่งอื่นใด.คือกฎแห่งจักรวาล
ตามนั้น.เลย

 

ไม่มีใครไม่ทำงานนะครับ
ทุกคนมีกิจ มีหน้าที่ของตนเอง
แม้แต่ก้อนหิน ที่อยู่นิ่งๆ กับที่
ก็ทำหน้าที่ของมันอยู่ครับ

ทุกคนมีคุณค่าเท่าเทียมกัน
ทุกคนมีงานที่มีค่าไม่ต่างกัน
ไม่มีใครเอาเปรียบใครครับ

จะมีก็แต่คนที่ไปปล้นไปแย่งคนอื่น
แล้วทำห่วยแตก ทำไม่ได้ ก็โวยวายโยนความผิด
ให้คนนั้นคนนี้ หาว่าเขาไม่ยอมทำงาน ทั้งๆ ที่ไปแย่งเขามาครับ