สงสัยเรื่องพระพุทธทาสมากครับ

เออ แล้วทำไมไม่เดินตามใจตนเอง ที่สบายๆล่ะ แบบไม่ต้องดูป้ายบอกทางไง
ป้ายบอกทางปลอมๆกับป้ายบอกทางของแท้..ไม่มีหรอก..ถ้าเชื่อใจตนเอง
นี่อะไร ตนเองอยากเป็นอรหันต์ แต่ดันไปถามคนอื่นว่า..เฮ้พวกพ้อง ถ้าฉันกินข้าว ฉันจะอิ่มมั้ย.....อิอิ

ว่าแต่มีใครตอบถูกใจ..ตะเองมั่งล่ะ...อิอิ

 

คุยกะผม..แก้เซ็งก่อนก็ได้นะ...อิอิ

ป้ายบอกทาง ตอนแรกมันก็บอกถูกอ่ะนะ..แต่นานๆไปเกิดภัยพิบัด..น้ำท่วม แผ่นดินไหว ตลิ่งพัง ต้นไม้ล้มทับ.ทัศนะภาพ..เปลี่ยนไป..แต่ป้ายบอกทางยังไม่เปลี่ยน..คนผ่านทางเฉยๆ มาอ่านหวังพึ่งพา...แต่ไม่ถูกใจ..จะโทษป้ายบอกทางว่าโกหก ไม่ได้เด้อ...ก็เชื่อเอง..แทนที่จะเดินไปด้วยดูไปด้วย

 

ว้า...ตามใจตนเอง ไม่เกี่ยวกะตามใจกิเลสนะ..ตามใจตนเองหมายถึงว่า เอาที่มันสบายๆไม่ทุกข์ไม่ร้อน.ไม่วุ่นวาย ไม่เรื่องมาก..เอาที่พอดีๆกะตัวเองไง..ยึดตัวเองเป็น มาตรฐานน่ะ...เห็นช้างขี้ไม่ต้องขี้ตามช้าง...เข้าเมืองตาหลิ่ว ไม่ต้องหลิ่วตาตาม..ไง

 

งั้นก็อยู่กับป้ายที่ตนเองมีแล้วนั่นแหล่ะครับ....เพราะของผมไม่เดินตามป้ายครับ..ผมเดินตามหลังผู้ใหญ่ครับ...ให้มันกัดผู้ใหญ่ก่อน...เราจะนั่งดู...อิอิ

 

เดินตามหลังผู้ใหญ่ดีนะครับ...เพราะผู้ใหญ่ชอบแสดงความใหญ่ปกป้องเรา
แต่ป้ายหลือง เขาเตือนเราอย่างเดียว ไม่ออกตัวมาปกป้องใคร เพราะเขาก็เอาตัวรอดของเขาอยู่...อิอิ

 

ใกล้หน่อย หมายถึงลำดับการตรัสรู้ที่จะตรัสรู้ถัดจากองค์ปัจจุบันนี้เลย

ไม่ได้หมายถึงระยะเวลาครับ

:'(

 

ผมยอมรับตามที่มีบันทึกไว้ในคัมภีร์ครับ

ส่วนใครจะอ้างว่าเป็นพระศรีมาเกิด ผมไม่สนใจ เพราะพิสูจน์ไม่ได้

 

ผมถือหลักว่า ใครที่อวดตัว ผมตีเก๊หมด

เพราะพระโพธิสัตว์ที่แท้จริง ไม่ควรจะอวดตัว เที่ยวคุยโวกับคนอื่นๆว่าเป็นโพธิสัตว์

 

โห...ไม่พูดให้กำลังใจใครเลย..แห้งแล้ง..ช่างแห้งแล้ง...แบบนี้ต้องใช้โลชั่นเยอะๆ...อิอิ

 

บนภูเรือจังหวัดเลย...อากาศจะหนาวรึยังนะ

อากาศท่าจะ ฉดชื่น....อิอิ

 

แล้วทีของ พระเวสสันดร ทำไมคุณไม่ถือหลักนี้ล่ะ..พระเวสสันดรนี่ประกาศปาวปาวปาว ว่าจะเอาโพธิญาณ..บอกลูกบอกเมียว่าให้เสียสละเพื่อตนเอง...งัย

ตีเก๊ สิ...

 

ภูเรือรึ งืมมม

 

ถ้าจะพูดกันถึงพระศรี ผมว่ามันน่าจะมีแต่พระศรี(ธนญชัย)นะ

ส่วนพระศรีอาริย์นี้คงเป็นไปได้ยาก

 

ที่ไม่ถือเพราะเป็นเพียงเรื่องในอดีตที่พระพุทธเจ้านำมาเล่าให้ฟังเท่านั้น

เมื่อพระองค์บอกว่าใช่ ก็คือต้องใช่ ถ้าเราบอกว่าไม่ใช่ ก็เท่ากับ

เราไม่เชื่อพระพุทธเจ้า

 

แล้วถ้าเกิดมีคนอย่างศรีธนนชัยแบบเอกราวี..เนี่ย
ยกเอาคำกล่าวมา ซักประโยค...แล้วอ้างว่า เนี่ยพระพุทธเจ้าท่านเล่ามานะ...คุณเลยจำเป็น ต้องเชื่อเลย..งั้นรึครับ

 

แต่แบบ เอกราวีเนี่ย..เวลาตนเองยกเอาพุทธพจน์มา ก็บอกว่าของตนจริงแท้เพราะจำมาได้ดีจำมาชัดเจน...แต่พอคนอื่นเอาพุทธพจน์มาแสดง..เอกราวีบอกไม่เชื่อหรอก..ว่าคนอื่นจะจำได้ดีเท่าของตนเอง....แบบนี้...ก็อาจมีนะครับ..อิอิ

 

ถ้าเอกวีร์อยู่ในยุคสองพันปีก่อน และเป็นคนเขียนพระไตรปิฎกเองกับมือ

ก็คงต้องเชื่อ

ถ้าไม่เชื่อเขาแล้วจะเชื่อใครกันล่ะ ?? :'(

 

วกเข้าประเด็นเลยว่า....พระพุทธเจ้าสอนว่าอย่าเชื่อสิ่งใดง่ายๆ....แล้วมีลูกศิษย์บางคน..บอกว่างั้นอย่าเชื่อในพระพุทธเจ้าเลย...อีกคนกลับบอกว่า..อ้อถ้าเป็นพระพุทธเจ้าจะเชื่อหมดเลย

....
ผมว่า สองแบบนี้...ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่นะครับ สมองอาจเท่าหัวไม้ขีดเหมือนที่เอกวี ว่าไว้ ก็..อาจ..เป็น..ได้...(ทำเสียงเห็นผี)

 

แต่แบบเอกราวีเนี่ย..มันเชื่อถือตำรา มากกว่าเชื่อพระพุทธเจ้าเสียอีกนะ..ผมว่า

นี่ถ้าเกิดพระพุทธเจ้าท่านพูดไม่ตรงกับตำราที่มันแบกมา มันคงเถียงกับพระพุทธเจ้า..คอเป็นเอ็นเลย...อิอิ...คงพิลึกคน


ยุคสงครามพระ..ตำราข้า..ใครอย่าแตะ....อิอิ

 

ขอบพระคุณอีกครั้งที่ตอบคำถาม

..มันเป็นเรื่องของความเชื่อ ฟังแล้วเกินจริงพิสูจน์ไม่ได้..

กระผมก้อจะขอยกตัวอย่าง ของกลุ่มคนในเรื่องของความเชื่อ 1.เชื่อ 2.เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง หรือเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง 3.ไม่เชื่อเลย

ซึ่งจะด้วยเหตุผลใดในความเชื่อก้อสุดแท้แต่

พระธรรมในพระพุทธศาสนามีทั้งที่เป็นเหตุเป็นผลยอมรับเชื่อถือได้ในคำสอนหากได้คิดไตร่ตรองและปฏิบัติตาม และยังมีทั้งที่เป็นปาฏิหาริย์มหัศจรรย์เกินเหลือที่จะเชื่อ

เรื่องอาหารที่กระผมยกมาก้อเช่นกัน ทุกๆคนต่างก้อเลือกบริโภคอาหารที่ดีๆคือพระธรรมมาบำรุงรักษากายใจ มันก้อมีทั้งอาหารธรรมดาและอาหารพิเศษให้เลือก