ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

มาห้ามที ถ้าจะมีเทพพิโรธ 555 เดี๋ยวสายฟ้าฟาดกระทู้
ต้องปิดกระทู้ ก่อนเล่าจบ

 

เอาความดีที่ท่านมี เปิดใจออกมา ด้วยความบริสุทธิ์ใจ...แสดงความจริงใจเถิด

มันยินยอมพ่ายแพ้ ให้แก่ความดี....เท่านั้นครับ

 

อุ้ย ท่านนพเคราะห์ เอ้ย nophakan มาเยี่ยมหรือคะ มาเงียบเชียว

 

คร๊าบบแวะเยี่ยม แม่นางผู้อุดมสมบูรณ์ด้วยธาตุดิน
กะแสต่อม อมิสเตอร์รอยเท่ากัน..
เลยออก ญ.ๆแบบมั่นใจเล็กน้อย
อ่านๆไปแอบฮา แอบขำดีครับ.
ว่าแต่กะทู้ไปเร็วเหมือนกันเนาะ
เชิญตามอัธยาศัยครับ
ปล. วันนี้วันพระขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๓

 

เป็นห่วงเค้าหราตะเอง

แอบเฉลยอีกนิด ว่านาคีน้อย นั้นมาจาก อินทราพงษ์ เช่นกัน

แต่ไม่ใช่ชื่อเว๊ปนะตะเอง

 

ตั้งแต่อ่านมา ขนลุกทุกตอนเลยค่ะ ไม่รู้คิดไม่เองหรืออะไร อ่านไปก็ซึ้งไป

อ่านแล้วกรรมจากหลายภพชาติช่างน่ากลัวจริงๆ ^^

ยังไงก็ขออโหสิกรรมจากทุกๆคนในกระทู้นี้ด้วยนะคะ ขออโหสิให้ทุกๆคน จากใจ (kiss)

 

ขนลุกนี่กลัว sianns

 

คอมดับเอง ไฟตก ไปอีกสองรอบ

มาแบบร้อนหัว มาก หัวอุ่น สมองสุกกันพอดี อะไรวะ เฮ้ย

 

https://www.youtube.com/watch?v=z3--gdMEu4M

ฟังเพลงนี้ดีกว่าเนอะ เย็นลงเยอะเลย

 

หึๆ พอดีเจ้ต้องขอโทษด้วย พอดีครุฑตัวเป็นๆ โผล่มา
เลยต้องขจัดอารมณ์ ครุฑก่อน

ลืมไปว่าส่งภาพ สลับกันไปมา

ขอเล่าเรื่องครุฑต่อก่อนนะ

ป.ล.นึกถึงแม่หมอ ที่เราเคยส่งรูปให้ท่านชายดู
แล้วทำนายถึงพลังของเรา แหม แม่นจริงๆ

ว่าแต่จะจับครุฑนี่ เอางั้นเลยเหรอ ตัวใครตัวมันเด้อ พ่อเทพบุตร

 

นางรับรู้ได้ถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของเจ้าชาย

ราตรีนั้น เจ้าชายครุฑพานางไปนั่งชมดวงจันทร์สีทองอันงดงามของครุฑนครา

ท้องฟ้านั้นประดับด้วยดวงดารา แสนงดงาม ราวกับจิตใจทั้งคู่ ที่ค่อยๆเปิดเข้าหากัน ราวกับเป็นคนๆ เดียวกัน

และแล้วทั้งคู่ก็...ได้รวมกายและใจเป็นหนึ่ง

 

จากนั้นมา ทุกวัน ท่านชายจะเสกดอกบัวทิพย์อันงดงาม

ให้นางทุกวัน แม้ไม่เคยได้ยินคำว่ารักอีกจากเจ้าชาย

แต่นางก็เห็นมันในแววตาของเจ้าชาย

ราวกับมองตาครั้งใด เห็นจักรวาลแห่งความรัก

 

เจ้าชายใช้ฤทธิ์เสกบึงบัวน้อย ในวังของท่านให้มเหสีของพระองค์

ให้นางได้แหวกว่ายกับสายน้ำ ให้คลายความคิดถึงดินแดนพญานาค

บึงบัวนั้นงดงามมาก มีบัวสีชมพู น้ำใสราวกับกระจก และมีแสงระยิบระยับในตัวเอง

ไม่ว่าสิ่งใดที่เจ้าต้องการ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดในจักรวาลนี้ พี่จะเนรมิตให้เจ้าเอง

เจ้าชายนั้นไม่ชอบเอ่ยวาจาใดๆ แต่ดวงตานั้นช่างแสดงความรู็สึก

หากว่างเว้นจากการอันใด มักจะมานั่งมองพระมเหสีเล่นน้ำอย่างสำราญใจ

 

ความสุขนั้นช่างสั้นนัก หากท่านยึดความรักเป็นที่ตั้ง

เทพบุตรชุดแดงนั้น ที่แท้ไม่ใช่เทพบุตรธรรมดา

เป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้น 4 ที่มีบุญญาธิการมาก

และอาจจะได้รับเลือกเป็น พระอินทร์ องค์ต่อไป

**ในความฝันของเราพระอินทร์เป็นตำแหน่งที่สลับเปลี่ยนไปมา ตามวาระ และบุญญาแห่งเทพ เทพมากมาย แต่องค์อินทร์นั้น มีตำแหน่งเพียงหนึ่งเดียว

ในขณะนั้นเทพบุตรชุดแดง ได้เข้าเฝ้าองค์อินทร์ เพื่อขอความยุติธรรมกับเรื่องนี้

องค์อินทร์นั้น จึงนำกองทัพสวรรค์ไปที่ครุฑานคร

 

ราชาครุฑรับรู้ด้วยตบะอันแก่กล้า จึงออกมาเจรจาว่า ทั้งสองได้สยุมภู รวมจิตกันแล้ว

เรื่องที่ผ่านมาขอให้ผ่านไป ครุฑานครา จะมอบธาตุกายสิทธิ์อันทรงพลังเพื่อเป็นของกำนัล
แก่ตระกูลกัณหาโคตมะ ท่านองค์อินทร์จึงใช้จิตเพื่อสื่อสารกับราชานาค เพราะนาคนั้นห้ามเข้าดินแดงแห่งครุฑ ราชานาคผู้หลงใหลอำนาจจึงยอมรับ

เหลือแต่เทพบุตรชุดแดง ที่ไม่สมใจ
เทพบุตรนั้นคิดว่า ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน น่าสงสารแม่ยอดดวงใจ
เจ้าถูกครุฑหลอก เมื่อเจ้าตกเป็นของเจ้าชายครุฑ เจ้าคงไม่อาจถอนใจได้
แต่พี่ก็ยังอยากได้เจ้าไปประดับวิมาน ใยข้าลืมเจ้าไม่ลง
หรืออาจเป็นเพราะเรามีบุพเพร่วมกัน

ท่านองค์อินทร์กล่าวว่า หากเราหักหาญเจ้าชายครุฑ
อาจทำให้เกิดสงคราม เพราะมนต์ผูกจิตของครุฑช่างรุนแรงและทรงพลัง
หากเราชิงตัวนาคีกลับ เหล่าเทวดาต้องทำศึกกับครุฑ คงเป็นช่องให้พวกมารกำเริบ

 

เรื่องราวเหมือนกับจะจบลงด้วยดี

เมื่อตระกูลกัณหาโคตมะ ได้แก้วกายสิทธิ์มาจากครุฑา
ก็ได้ทำสงครามกับเหล่านาคตระกูลอื่น
ด้วยฤทธิ์นั้น ทำให้หลายเมืองถูกเข่นฆ่า และตาย โดยเฉพาะพญานาคตระกูลสีเขียว

เทวดาชุดแดงเมื่อได้รับรู้จึงทนไม่ได้
ถึงแม้นาคีน้อยไม่ได้เป็นผู้สั่งให้รบพุ่ง แต่นางก็เป็นสาเหตุหนึ่งในเรื่องนี้
จึงนำเรื่องนี้ไปบอก องค์อินทร์
องค์อินทร์ผู้ทรงความยุติธรรม จึงได้เรียกแก้วกายสิทธิ์คืน โดยขอให้พระธิดานาคี
เก็บแก้วกายสิทธิ์ไว้กับตัว และห้ามลงไปที่เมืองกัณหาโคตมะเด็ดขาด
ณ เวลานี้ นางเป็นชาวครุฑานคร
แต่นาคีน้อยนั้นห่วงใยพระบิดาเลี้ยงมาก

 

อาจารย์หญิงแก่จึงออกอุบายว่า ในงานเทศกาลฉลองนครกัณหาโคตมะ เพื่อบวงสรวงเทพนาคา
นางได้ส่งเทียบเชิญ ผ่านไปครุฑานคร

ราชานาคได้ใช้เดชฤทธิ์ บินผ่านเมฆขึ้นไปที่ครุฑานคร และขอเข้าเฝ้าพระธิดา
เจ้าชายนั้น ทรงเป็นห่วงว่าราชานาค จะมาขอแก้วกายสิทธิ์คืน
แต่ก็คิดว่านางนั้นผูกจิตกับข้า หากนางคิดเช่นไรข้าย่อมรู้

 

นางนั้นขออนุญาตเจ้าชายไปเพื่อบวงสรวงเทพนาคา ตามประเพณีแห่งเมืองกัณหาโคตมะ
หนึ่งพันปีจึงจะมีหนึ่งครั้ง

เจ้าชายสุดจะทัดทานมเหสี หากท่านรู้ว่าจะเกิดเหตุอันใดขึ้น
คงจะไม่ยอมให้นางไปเป็นแน่แท้

พระธิดาลงไปที่เมืองนาค และได้พบพระอาจารย์หญิงที่สอนนาง
อาจารย์นั้นรักนางดั่งลูก จึงอยากให้นางได้คู่กับเทพบุตรชุดแดง
ไม่ใช่ครุฑ ถึงแม้จะมีฤทธิ์มาก แต่หากพระธิดาทำให้ไม่พอใจ
ครุฑนั้นอาจฆ่านาคได้ทุกเมื่อ

อาจารย์หญิงแก่นั้น จึงได้ขอความช่วยเหลือจากเทพบุตรชุดแดง
เพื่อทำให้พระธิดามองเห็นความเลวของครุฑ
และเพื่อให้ท่านเทพบุตรได้สมใจ
รวมทั้งพระราชานาคก็จะได้แก้วกายสิทธิ์กลับคืนมา

 

เมื่อมีการบวงสรวงเทพนาคา ตามธรรมเนียมท่านจะให้ขอพร หรือขอเรียนเวทย์ได้หนึ่งข้อ
ราชานาค จึงขอให้ปิดจิตใจของพระธิดาที่ผูกกับคู่ของนาค เทพนาคาบอกว่า
เวทย์นั้นสูงส่ง ข้าจะทำให้เจ้า ได้เพียงหนึ่งราตรีเท่านั้น

เพียงหนึ่งราตรีก็เพียงพอ

ราตรีนั้น เกิดเรื่องเลวร้ายมากมาย

 

พระธิดาโดนปิดจิตใจ แล้วแม่หมอก็ร่ายเวทย์ให้นางหลับไหล
เมื่อตื่นขึ้นมานางก็หลงมนตราแห่งม่านบังใจ
ม่านบังใจ เป็นมนตราของเทพ เพื่อให้ความรักนั้นงดงามเสมอ
เมื่อโดนร่ายเวทย์พระธิดาน้อยลืมสิ้นถึงพระสวามี