แค่อยากเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยเรื่องพระสมเด็จวัดระฆังซักหน่อย

เกิดอะไรขึ้นกับกระทู้หลังพระสมเด็จแบบไหนที่หยิบแล้ววางทันทีของพี่Hiddenbhume ทำไมอยู่ๆถึงหายไป มีใครรู้บ้างครับ

 

พี่หนุ่มทะเลครับช่วยดูองค์นี้ด้วยครับ พอจาไหวไหม
เจ้าของเก่าเขาไม่ได้ใส่กรอบกันน้ำนะครับ ขอบขององค์พระเลยโดนน้ำซึมเข้าไปโดน ตอนแกะออกมากรอบพระเป็นสนิมเต็มเลยครับ

ขอบคุณมากๆครับ

 

ผมก็หาไม่เจอเหมือนกันมีท่านที่เนะนำกระทู้ให้ไปหาอ่าน นอกจากกระทู้นี้กับของพี่จัวน้อยแล้วกระทู้หลังสมเด็จแบบไหนก็ยังอ่านไม่จบเลยครับตามให้ทีครับ

 

ต้องขอโทษด้วยครับพี่ ผมยังดูพระสมเด็จบางขุนพรหมไม่ค่อยเป็นจริงๆครับ เลยไม่อยากออกความเห็น เพียงแต่ดูจากรูปเข้าใจว่าน่าจะเป็นพิมพ์ฐานคู่นะครับ

 

ขอบคุณครับ

 

วันนี้ขอพูดถึงเทคนิคส่วนตัวในการพิสูจน์อายุของพระสมเด็จวัดระฆังแบบฮาร์ดคอร์ของตัวเองซักหน่อยครับ เพราะพระสมเด็จวัดระฆังนั้นมีมวลสารหลักเป็นผงปูนหินหรือปูนเปลือกหอย ซึ่งเมื่อผ่านกาลเวลามามากกว่าร้อยปีจะทำให้ผิวภายนอกของพระนั้นมีความแข็งดั่งผิวหินหรือเซรามิค ซึ่งความแข็งขนาดนี้จะไม่สะทกสะท้านกับการโดนเล็บหรือไม่้จิ้มฟันหรือแม้แต่ลวดโลหะขูดแรงๆ ทำให้ผิวภายนอกของพระนั้นไม่ถูกเจ้าทะลุลงไปหรือกระเซาะออกมาตามการขูดซึ่งนี้คือเทคนิคการพิสูจน์อายุพระของผมหลังจากใช้กล้องส่องดูครับ

แน่นอนว่าพระที่จะลองทำแบบนี้ต้องเป็นพระของเราเองเท่านั้นนะครับ เอาพระคนอื่นมาทำอาจถึงตายได้ครับ อีกอย่างวิธีนี้เอาไปลองใช้กับพระสมเด็จวัดระฆังอย่างเดียวนะครับ เพราะมันขึ้นกับมวลสารหลักที่นำมาทำพระด้วย

 

ผมลบเองครับ

 

นึกแล้วเชียว

 

เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้ขอให้ฟังหูไว้หูกันนะครับ จะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็เป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลนะครับ เพราะแค่พูดเพ้อเจ้อนี่นา ^^

การดูพระสมเด็จวัดระฆังนั้นมีหลักการร่วมกันว่าให้พิจารณาตามนี้คือ
1. พิจารณาพิมพ์(ทั้งพิมพ์นิยมและไม่นิยม)
2. พิจารณาเนื้อหามวลสาร
3. พิจารณาอายุพระ
นี่คือแนวทางที่ทุกกลุ่มทุกฝ่ายเห็นตรงกัน ผมเองก็ถูกสอนมาแบบนี้ด้วยเหมือนกัน เพียงแต่หลังจากได้ดูได้เห็นอะไรๆหลายๆอย่างที่เคยผ่านตา และลองทดลองทำนั่นทำนี่ดู ผมกลับมีหลักการดูพระสมเด็จวัดระฆังในแบบของตัวเองแบบนี้ครับ
1. เนื้อหามวลสารต้องให้น้ำหนักความสำคัญมากที่สุด
2. ความเก่าของพระไม่ใช่อยู่ที่สีหรือคราบที่เกาะผิว แต่เป็นรอยแผลซึ่งก็คือร่องรอยธรรมชาติเป็นสิ่งที่ต้องให้น้ำหนักถัดมา
3. พิมพ์พระที่ถ้าพิมพ์ชัดสมบูรณ์ก็พิจารณาแบบหนึ่ง ถ้าถูกใช้สึกก็ต้องพิจารณาแบบหนึ่ง ทั้งพิมพ์นิยมและไม่นิยมนั้นต่างมีหลักการร่วมอย่างหนึ่งคือรูปทรงของพิมพ์พระนั้นต้องแลดูแล้วสวยงามอ่อนช้อย มีความสมดุลในความไม่สมดุลและมีความไม่สมดุลในความสมดุล
4. หลักการนี้สำคัญสุดดูแล้วต้องมีความรู้สึกชอบอย่างชัดเจนขึ้นในใจ
หลักการทั้ง 4 ข้อนี้ ผมไม่สงวนสิทธิ์ใครชอบอยากเอาไปใช้ก็ได้ใครไม่ชอบก็ได้เหมือนกันครับ

 

ขออธิบายขยายความในส่วนของเนื้อหามวลสารที่ผมพิจารณาให้ความสำคัญมากที่สุดดังนี้นะครับ

เนื้อหามวลสารในที่นี้ผมเจาะจงพิจารณาที่มวลสารพิเศษที่ผสมอยู่ในมวลสารหลักครับ เพราะอย่างที่ทราบกันว่า พระสมเด็จวัดระฆังนั้นจัดสร้างโดยสมเด็จฯโตโดยตรงตั้งแต่ต้นคือการจัดหาจัดทำมวลสารต่างๆ ไปจนจบคือทำเสร็จออกมาเป็นพระสมเด็จโดยสมบูรณ์ โดยที่จัดทำไปตามวาระต่างกัน ทำให้เกิดความต่างกันในเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง แต่มีเพียงมวลสารวิเศษเท่านั้นที่ไม่มีความแตกต่างกัน โดยในพระสมเด็จวัดระฆังทุกองค์ทุกพิมพ์นั้นมวลสารวิเศษที่ผสมอยู่ในองค์พระจะมีลักษณะและเอกลักษณ์ที่เหมือนกันแน่นอนครับ

ดังนั้นในความเห็นของผมแล้วสิ่งที่มีความเป็นมาตรฐานเอกลักษณ์ชัดเจนที่สุดในพระสมเด็จวัดระฆังนั้นไม่ใช่พิมพ์พระหรือร่องรอยธรรมชาติความเก่า แต่เป็นมวลสารวิฌศษอันสมเด็จฯโตท่านได้ปลุกเสกและแสวงหามาผสมลงในพระของท่านครับ ถ้าอยากทราบว่ามวลสารวิเศษหลักๆอันเป็นเอกลักษณ์นั้นมีอะไรบ้างก็ลองไล่อ่านข้อความก่อนหน้านี้ของผมดูนะครับ

 

เมื่อวานพูดถึงจุดพิจารณาที่ผมให้น้ำหนักความสำคัญที่สุดไปแล้ว วันนี้จะพูดถึงจุดพิจารณาที่ผมให้น้ำหนักความสำคัญน้อยที่สุดครับ นั่นคือพิมพ์พระนั่นเอง

ส่วนตัวขอบอกตรงๆเลยว่าสำหรับผมนั้นไม่คิดและไม่ปักใจเชื่อว่าพระสมเด็จวัดระฆังนั้นจะมีเพียงแค่ 5 พิมพ์คือ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เจย์ดี พิมพ์เกศบัวตูม พิมพ์ฐานแซมและพิมพ์ปรกโพธิ์ อย่างที่บอกกล่าวกันตามตำราหรือตามสื่อต่างๆ รวมถึงเรื่องพิมพ์ย่อยที่แยกจากพิมพ์ทั้ง 5 ข้างต้นว่าจะมีแค่ที่บอกกล่าวกันมา จึงเป็นเหตุผลแรกที่ผมให้น้ำหนักความสำคัญพิมพ์พระน้อยที่สุด

เหตุผลที่ 2 คือพิมพ์พระจะพิจารณาได้ชัดเจนที่สุดก็เมื่อตอนถอดออกจากแม่พิมพ์มาใหม่ๆเท่านั้น และยิ่งผ่านเวลาผ่านการใช้งานมานานเท่าไหร่ความคมชัดและชัดเจนของพิมพ์พระยิ่งลดน้อยลงโดยเฉพาะกับพระที่ทำจากเนื้อดินเนื้อผงครับ

เหตุผลที่ 3 คือมีพระสมเด็จวัดระฆังหลายๆองค์ที่ปรากฏตามตำราและตามสื่อต่างๆที่พิมพ์พระดูบิดเบี้ยว ผิดทรง หรือสึกหรอจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม แต่ก็ยังมองออกว่าแท้

เหตุผลที่ 4 คือผมมีพระสมเด็จวัดระฆังที่ไม่ใช่ 5 พิมพ์ที่กล่าวไว้ข้างต้น

เหตุผลสุดท้ายคือ การที่ไม่มีบันทึกที่แน่นอนถึงพิมพ์พระสมเด็จวัดระฆังว่าจัดทำไว้กี่พิมพ์กี่แม่พิมพ์ รวมถึงข้อสังเกตุถึงเรื่องพิมพ์พระสมเด็จวัดบางขุนพรหมที่หากนำมาเทียบเคียงกันดูกับวัดระฆังแล้วก็มีรูปแบบที่คล้ายคลึงกันมากครับ

ที่พูดมาทั้งหมดก็เป็นเรื่องนานาจิตตังนะครับ จะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ถือเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลครับ ผมแค่เพ้อเจ้อให้ฟังเฉยๆ^^

 

สรรหามาฝากครับ เห็นความเหมือนและความต่างในพระองค์นี้มั้ยครับ

 

อีกหนึ่งภาพครับ สังเกตุดูกันดีๆนะครับ

 

สมเด็จวัดระฆังนั้นชาวโลกเค้าบอกกันว่าไม่มีคราบกรุเพราะไม่มีการบรรจุกรุ บางทีที่เห็นในรูปอาจจะไม่ใช่คราบกรุมั้ง

 

จากภาพดูแล้วชอบครับ

 

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมพูดคุยกันครับพี่

 

ลืมเรื่องเส้นบังคับพิมพ์ด้านซ้ายมือองค์พระไปได้เลยครับ ถ้ามีการวิจารณ์แท้เก๊เพราะจุดนี้ขอให้หนักแน่นและอย่าไขว้เขวนะครับ ขนาดองค์ดาราดังๆหลายๆองค์ยังไม่ไม่จำเป็นต้องมีเส้นที่ว่าหรือจรดตรงตำแหน่งที่ว่ากัน

 

อีกองค์ครับ

 

เข้าร้าน Sizzler อย่าไปสั่งขาหมูเยอรมันมากินนะครับ ไม่อร่อยเลย ผมกินได้นิดเดียววางเลย เสียดายเงินสุดๆT-T

 

มีสองเรื่องที่อยากจะเอามาเพ้อเจ้อให้ฟัง คือเรื่องที่ว่าทำไมพระสมเด็จวัดระฆังถึงหาข้อสรุปยากกับเรื่องการแตกรานในพระสมเด็จวัดระฆังเกิดขึ้นได้อย่างไร ขณะที่กำลังลังเลว่าจะเอาเรื่องไหนมาเพ้อเจ้อก่อนก็ได้เข้าไปอ่านกระทู้ของพี่จัวน้อยพอดี เลยคิดว่าจะเอาเรื่องการแตกรานในพระสมเด็จวัดระฆังมาพูดก่อนเลยก็แล้วกันครับ

การแตกรานเป็นลักษณะเฉพาะของสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นจากวัตถุดิบที่มาจากดินหรือปูน โดยที่การแตกรานนั้นจะเกิดขึ้นเฉพาะที่พื้นผิวของชิ้นงานนั้นๆ ซึ่งจะแตกต่างจากการแตกร้าวและปริแตกที่จะแตกลึกเข้าไปถึงข้างในชึ้นงาน

กระบวนการหรือสาเหตุของการเกิดการแตกรานนั้นมีสาเหตุจากดังต่อไปนี้
1. การผสมกันของวัตถุดิบที่เป็นเนื้อดินหรือปูนกับน้ำในอัตราส่วนที่ไม่เหมาะสมเช่น ใส่น้ำมากไปหรือน้อยไป
2. เกิดจากความแตกต่างกันในด้านคุณสมบัติการหดตัวและขยายตัวของวัตถุดิบที่เป็นดินหรือปูนที่นำมาผสม
3. การสูญเสียน้ำหรือความชื้นที่ชั้นผิวของชิ้นงานนั้นๆอย่างเร็วเกินไปทำให้เกิดแรงตึงที่ผิวหน้าชิ้นงานในส่วนที่มีน้ำหรือความชื้นลอยตัวอยู่ ซึ่งเกิดจากความร้อนหรือบรรยากาศที่มีความชื้นสัมพัทธ์ต่ำทำให้ผิวหน้าชิ้นงานนั้นเกิดการแห้งแข็งตัวหรือเซ็ตตัวก่อนเนื้อในชิ้นงานนั้นๆ

จากทั้งหมดที่กล่าวมาคือสาเหตุและกระบวนการเกิดการแตกรานหรือจะเรียกว่าแตกลายงาก็ได้ครับ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการทารักแน่นอนครับ ส่วนลักษณะการแตกรานนั้นจะเล็กหรือใหญ่นั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้หมดครับเพราะมันขึ้นอยู่กับวัตถุดิบที่นำมาผสมทำพระครับ