เรื่องจริง คุณป้าท่านนึงฝากบอก ให้เล่าให้ทุกๆคนฟัง เมื่อป้าไปเมืองนรก & สวรรค์

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเหตุการณ์ที่ข้าพเจ้าไม่ได้พบเจอเอง แต่เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง เป็นเรืองเล่าที่ คุณป้าท่านนึงฝากบอกดิฉัน ให้เล่าให้ทุกๆคนฟัง เมื่อสองวันก่อน เธอเจอประสบการณ์วิญญาณออกจากร่างและกลับมาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ ทุกๆคนฟัง.....เพื่อเป็นอุทาหรณ์

ตั้งแต่ข้าพเจ้าเล็กและโตขึ้นมา คุณป้าคนนี้เป็นแม่บ้านของคุณยายของข้าพเจ้าที่ดิฉันเคารพเธอเสมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง เธอเลี้ยงดูดิฉันและพี่สาวมาตั้งแต่เล็กๆ ครั้นคุณยายข้าพเจ้าเสียเมื่อเราใกล้จะจบมหาวิทยาลัย คุณป้าแม่บ้านท่านนี้ก็ได้มาทำงานรับใช้ต่อที่บ้านของข้าพเจ้า เราสนิทกันมากจนจะเรียกเธอเป็นแม่บ้านประจำตระกูลเลยก็ว่าได้เพราะอยู่รับใช้ตั้งแต่รุ่นคุณยายไปยังรุ่นหลาน อายุอานาของแกก็น้อยกว่าคุณแม่ดิฉันไม่กี่ปี

คุณป้าท่านนี้ก็ไม่ต่างจากคนไทยรุ่นอายุ 50 ปีขึ้นทั่วๆไปที่ เชื่อในพระพุทธศาสนา แต่กระนั้นเธอก็เป็นคนที่ค่อนข้างทันสมัยและรักสนุก ชอบดื่ม เหล้า เบียร์ รับประทานอาหารแปลกๆแกล้มเหล้า เบียร์ อยู่เป็นนิจ อาทิ เช่น กุ้งเต้น ที่ เอากุ้งฝอยตัวเล็กๆที่ยังไม่ตายมาคลุกสดๆกับน้ำปลา, มะนาว, และพริก ใส่สมุนไพรเครื่องเทศเข้าไป นอกจากนี้ ทั้งที่แกเป็นภาคกลางๆแท้ๆ แต่กลับชอบทาน อาหารเปิปพิศดารเช่น ซกเล็ก, ลู่ , หม่ำ, หอยแคลงลวกสด อะไร ที่มันดิบๆทำนองนั้นแกล้มเหล้า

ซึ่งแกจะไปหาซื้อมาจากตลาดนัดของคนอีสานที่มาเปิดทุกๆอาทิตย์ ใกล้ๆกับย่านโรงงานทำไก่ของอิสลาม ซึ่งจะมีพวกคนงานทางอีสานเลิกงานก็มาหากินของพวกนี้กันเยอะ ราวสองวันก่อนได้ ฐานะที่ดิฉันซึ่งปกติจะเป็นคนมีลางสังหรณ์เรื่องสิ่งลี้ลับ และชอบสะสมของโบราณอยู่แล้ว

ก็เช่น เคยหาเซิร์ชดูของเก่าโบราณมีค่า และของลึกลับที่มีประวัติเฮี้ยนๆ ที่ประมูลขายกันตามเวป ต่างประเทศในอินเตอร์เนต ปกติข้าพเจ้านั้นเป็นคนที่ชอบสะสมตุ๊กตาโบราณอยู่เป็นทุนเดิมแล้ว หากใครได้เคยอ่านใน กระทู้อื่นๆที่ข้าพเจ้าเคยเขียนไว้ อันที่จริง ตุ๊กตานั้นเป็นของสะสมที่ข้าพเจ้ามีมากจนท่วมบ้านอยู่แล้วและไม่คิดจะซื้อหามันมากไปกว่านี้ แต่ในระหว่างที่เซิร์ชดูของโบราณทางเวป เวปนึง ในอินเตอร์เนต

ดิฉันก็ได้ไปเจอกับตุ๊กตาสมัยวิคตอเรียตัวหนึ่งที่ เขาเรียกกันว่า ตุ๊กตา โบดัว ดอลว์ Boudoir Doll ตุ๊กตาชนิดนี้ เป็นตุ๊กตาที่เขาเอาไว้ประดับในห้องแต่งตัวของสุภาพสตรีในสมัยก่อน.... ดังนั้นศิลปะการตกแต่งตุ๊กตาก็จะเป็นไปในแนว ประกอบกิจกรรมการแต่งตัว เช่น ถือ ลิปสติกทาปาก ถือพัด หรือมีโรลม้วนผม หรือ แต่งหน้าหนาๆ ดิฉันก็กลับรู้สึกชื่นชอบอยากได้ตุ๊กตาตัวนี้ขึ้นมาอย่างน่าประหลาดตุ๊กตาตัวนี้นั้นสวยงามมาก สวมชุดสีชมพู มีผมหลอดๆสีขาว สามารถหลับตาลืมตาได้ แต่สิ่งสะดุดใจไปกว่านั้นคือ แม้จะเป็นตุ๊กตาสาวฝรั่งสมัยโบราณ มันกลับมีโครงหน้า ที่คล้ายกับคุณป้าผู้เป็นแม่บ้านของข้าพเจ้าตอนสาวๆอย่างน่าประหลาด, และทำให้ดิฉันรู้สึกว่ามันสวยแปลก และทำให้จู่ๆก็นึกถึงคุณป้าเธอขึ้นมา อาจจะด้วยเหตุที่เราปกติเป็นคนมีหัวทางศิลปะ ดิฉันมองตุ๊กตาตัวนี้จากภาพในเวป ทั้งสีสัน อารมย์ ความรู้สึกทำให้ดิฉันนึกขึ้นมาเองเห็นเป็นภาพคุณป้า กำลังอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งสวยงาม มาก และมีความสุขดิฉันจึงได้ตัดสินใจ จองตุ๊กตาตัวนั้นทางเวป


ก็รู้สึกสงสัยอยู่เหมือนกันว่าอยู่ๆ เกิดนึกถึงหน้าแกขึ้นมาได้อย่างไร.... พอเห็นตุ๊กตาตัวนี้ ครั้นเวลาผ่านไปได้สองวัน ข้าพเจ้าก็ได้คุยกับคุณแม่ที่เมืองไทยใน skype เรื่องคุยก็เรื่องเดิมๆ ปรับทุกข์เรื่องปัญหาต่างๆ และก็เรื่องที่ทำใจไม่ได้ตลอดเวลา คือ เรื่องที่ แฟนของข้าพเจ้าที่เสียชีวิตลงอย่างกระทันหันหลังจากที่แต่งงานกันได้ครึ่งปี เรื่องที่ปรับทุกข์ก็คือเรื่องเดิมๆ คือ ปัญหาที่รุมเร้า และทำให้ข้าพเจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายนะคะเพราะ กลัวตายไปแล้วต้องไปโดนทรมาณอยู่ในนรก แต่อยากตายแบบป่วยหรือโดนอุบัติเหตุตายไปเลย เพราะการมีชีวิตอยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น มีแต่ความทุกข์ ไม่ได้สงสารตัวเอง แต่สงสารแฟนที่ต้องมาตาย คุณแม่ดิฉันท่านก็เลยพูดกับดิฉันว่า "ถือว่าให้อยู่เพื่อแม่ คิดหรือว่าตายไปเราจะไม่ทรมาณหนักกว่าที่กำลังมีชีวิตอยู่" แล้วคุณแม่ก็ได้บอกกับดิฉันว่า "โลกหลังความตายนะมันมีจริง รู้ไหม" แล้วท่านก็เล่าว่ามีเหตุการณ์ แปลกประหลาดเกิดขึ้นกับคุณป้าแม่บ้าน ซึ่งทำงานอยู่ที่บ้านคุณแม่ของข้าพเจ้า แล้วท่านก็ไปเรียกคุณป้าแม่บ้าน คนที่ดิฉันคิดถึงเวลาเห็นหน้าตุ๊กตาแสนสวยราคาแพงเมื่อ สองวันก่อน

ให้มาเล่าถึงเหตุกาณ์ วิญญาณออกจากร่างของแก หลังจากการช็อคหมดสติจนน้ำลายฟูมปาก จากการติดเชื้อvirus สายพันธุ์ใหม่ที่กำลังระบาทอยู่ในประเทศไทยขณะนี้ คุณป้าได้ มาที่ skype และเริ่มเล่าเรื่องราวให้ดิฉันฟังอย่างคน ตื่นเต้น ตกอก ตกใจ ถึงสิ่งที่ได้ไปเจอมา หลังจากการที่ชักและหมดสติ จนวิญญาณออกจากร่างและนำส่งโรงพยาบาล


คุณป้าได้เล่าว่า หลังจากได้ไปทำงานให้คุณแม่และคุณน้า ของดิฉัน ตัดแต่งสวนกับแม่บ้านอีกท่านหนึ่ง ที่บ้านอีกหลังของคุณน้า ซึ่งเพิ่งสร้างไว้เป็นบ้านพักตากอากาศ ที่จังหวัด กาญจนบุรี แกก็เกิดติดเชื้อไวรัสชนิดหนึ่งที่กำลังแพร่กระจายอยู่ในขณะนี้ จนเป็นเหตุให้ เมื่อครั้นกลับมาถึงกรุงเทพฯ แก ล้มป่วยอย่างหนัก ชนิดลุกไปไหนไม่ได้ มีไข้ขึ้นสูง แต่ด้วยเหตุที่แกเป็นคนไม่ชอบไปหาหมอ แกก็ทานยาพาราและนอนพักอย่างเดียว จนกระทั้ง เกิดอาการไข้ขึ้นสูงจนช็อคหมดสติ จนทุกคนต้องหามแกส่งโรงพยาบาล ซึ่งคุณหมอได้ช่วยโดยการฉีดยาแกและกล่าวว่า ถ้ามาช้ากว่านี้ ไม่รอดแน่ คุณป้าท่านนี้ยังคงสลบสไลไปทั้งวันและตื่นขึ้นมาในช่วงหลังพระอาทิตย์ตกดิน ด้วยสภาพตื่นกลัวจนสุดประมาณ เธอได้เล่าให้ทุกๆคนฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากสลบไป แกเล่าว่า มันมีความรู้สึก ลอยๆ ไม่รับรู้ใดๆทางร่างกายเลยในระหว่างที่เริ่มง่วงและไข้สูงมากจนช็อค แกเล่าว่าได้ไปเจอผู้ชายสองคน หน้าตาน่ากลัวออกดุๆ นุ่งโจงกระเบนสีออกน้ำตาลๆอมแดง ไม่ใส่เสื้อ คนหนึ่งทำผมตั้งๆแสกกลาง คือป้าแกไม่รู้ว่านั้นคือทรงมหาดไทย ส่วนอีกคนสวมปิ่นทองคำที่มวยผม ทั้งคู่ มาหิ้วปีกป้าให้ลุกออกจากที่นอน


เดี๋ยวจะมาเล่าต่อ รู้สึกเวปพลังจิตตอนนี้จะมีปัญหา เพราะพิมพ์ ตัวใหญ่ โพสต์รูป โพสต์อะไรไม่ได้เลย

 

ป้าเล่าว่าป้ากลัวผู้ชายทั้งสองคนนั้นมาก เพราะดุและทำหน้าถมึงทึง ทั้งสองพาป้าเดินไปยังสถานที่แห่งหนึ่งมืดไม่มีแสงจากพระอาทิตย์เลย แต่มีอ่างขนาดใหญ่มากสุดลูกหูลูกตา ที่หาขอบสิ้นสุดไม่เจอ แสงจากในเมืองแห่งนี้ มีมาจากที่แห่งเดียวคือ อ่างที่มีน้ำคล้ายน้ำมัน เวลาทอดในกระทะ ออกเหลืองอมทอง แดง ภายในนั้นมีคนจำนวนมากมาย ไม่สวมเสื้อผ้า เบียดเซียดเยี้ยดยัดกัน อยู่ในน้ำมันร้อนในอ่างที่สุดลูกหูลูกตาหาขอบไม่เจอนั้น


ป้าเล่าว่าตลอดชีวิตมา แกเป็นคนรักสนุก ชอบสังสรรค์รื่นเริง ทานเหล้า แกล้มอาหารดิบกับพวกเพื่อนๆในระแวกตลาดนัดทุกเย็น และชอบยืมเงินคนนั้นคนนี้ไปให้แฟนใหม่ของเธอที่เล่นการพนัน..... ไม่เคยคิดเรื่อง อะไรน่ากลัวแบบนี้ มาก่อนเลย ทำให้แกรู้สึกกลัวมาก แกบอกว่าทุกคนที่อยู่ในนั้นมีสภาพน่ากลัวจนสุดประมาณ ส่งเสียงหวีดร้อง ไม่เป็นศัพท์ ราวกับเจ็บปวดมาก ป้าเห็นคนมากมายมีเลือดท่วมทั่วตัว โดนลากจูงเป็นแถวๆ ไปพร้อมกับโดนทรมานเฆี่ยนตีไม่ต่างจากวัวควาย

แกเล่าว่าเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในระหว่างที่แก ยืนอยู่บนเขาหิน โดยมีชายสองคนในชุดโจงกระเบนยืนขนาบข้าง เธอจึงพยามเดินเข้าไปใกล้กะทะทองแดงที่มีผู้คนกรีดร้องอยู่ในนั้น และคิดในใจว่า
จะลองเอามือลงไปจับน้ำในนั้นดู แต่ หนึ่งในชายที่ใส่โจงกระเบนได้ทำหน้าถมึงทึงและเงื้อ หอกขึ้นมาตีมือของป้าแก และ ห้ามไม่ให้แกจุมมือลงไป


หลังจากนั้นสักพัก ชายทั้งสองคนในชุดโจงกระเบน ก็ได้เดินขนาบข้างบังคับป้า ให้ตามพวกเขาไปยังอีกสถานที่หนึ่ง ที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงมีหนามแหลมๆเต็มไปหมด ป้าเล่าว่าไม่อยากจะมอง หรือเดินต่อไปเลย เพราะมีแต่สัตว์ประหลาดหน้าตาน่ากลัว และคนแก้ผ้ามีบาทแผลท่วมตัว เกาะเกี่ยวตามต้นไม้ ในนั้นมีแต่เสียงคนกรีดร้องกับเสียงก้องกังวานของสัตว์ประหลาด ดังเป็นระยะๆ

ป้าพยามจะวิ่งหนีก็โดนชายสองคนในชุดโจงขู่ ว่าไม่เช่นนั้นจะโดนหอกตีอีก และบอกว่า ให้มาดูเอาไว้จะได้กลัวและไม่กล้าทำบาป ป้าเล่าต่อไปว่า คนบางคนในนั้นมีศีรษะเป็นสัตว์ หรือหัวเป็นคนตัวเป็นสัตว์ก็มี พยามจะพูดกับป้า แต่โดนชายในชุดโจงกระเบนขู่ให้กลัว

 

รอฟังค่ะ ไม่รู้เป็นเหมือนกันไหม มองไม่เห็นรูปอ่ะ รูปอนุโมทนาก็ไม่เห็น เห็นแต่รูปตัวแทน กับ รูปแบบเนอร์

ปล.เผลอไปกดไม่เห็นด้วยรึเปล่าค่ะ พอดีไม่เห็นอะไรเลย จะลบก็ไม่ได้ ขอโทษทีค่ะ

 

เป็นเหมือนกันเลยคะ upload ภาพ ทำตัวเล็กตัวใหญ่อะไรไม่ได้เลย
โหลดหน้าก็ช้ามาก

 

เบื่อคะ พิมพ์แล้วขาดๆหายๆไม่รู้เวปมันเป็นอะไรของมัน

 

ในเมืองที่มืด มีแต่แสง จากเปลวไฟนั้น ป้ากล่าวต่อไปว่า ทุกคนในนั้นไม่สวมเสื้อผ้าหมด มีบางคนโดนเอาน้ำที่มีไฟลุกสีส้มแดงคล้ายกับลาวากรอกใส่ปาก เมื่อป้าเห็นดังนั้น อะไรบางอย่างทำให้เธอเกิดนึกถึง ภาพเหตุการณ์ที่ตัวเองชอบกินเหล้าเบียร์ และาหารดิบๆสุกๆอยู่เป็นประจำ ป้าได้บอกแก่ชายที่ควบคุมตัวแก ทั้งสองว่า "ไม่อยากดูแล้ว ขอไปที่อื่นได้ไหม" ชายทั้งสองคนก็เลยบอกว่า งั้นตามมาทางนี้ แล้วท่านทั้งสองก็รีบเดินเร็วนำป้าไป ในขณะที่ป้าเดินตาม แต่ระยะห่างนั้น ไม่สามารถตาม ท่านผู้คุมทั้งสองคนทันเลย ท่านยมทูตทั้งสองเดินโดยเท้าไม่ติดพื้น โดยผ่านไปยังทางมืดๆทางหนึ่ง ที่มีแต่หินสีดำแหลมๆเต็มไปหมด ในขณะที่ป้านั้นตามไปอย่างช้ามาก เธอเล่าว่าเธอต้องค่อยๆเดินไปแบบเอาเท้าตะแคงๆเพราะหินแหลมๆนั้นมันคอยจะทิ่มเท้า



ครั้นพอเลยออกจากเขตนี้ไปได้ ก็เหมือนขึ้นลิปอย่างรวดเร็วหวาดเสียวสูงขึ้นๆ เต็มไปด้วยแสงสว่างสีขาว ปรากฏเป็นเมืองสีขาวสวยงามมาก มีกำแพงตึกหนาสไตน์พระราชวังแบบไทยผสมฝรั่ง อากาศเย็นสบาย มีหมอกสีขาวเบลอๆ
คลอบคลุมเป็นไอไปรอบๆ

บ้านเรือนมากมายที่ดูแล้วเหมือนวังมากกว่าบ้าน แกได้บอกว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นที่ไหนสวยเช่นนี้มาก่อน ครั้น พอเดินเข้าไปในเขตกำแพงเมือง ก็ต้องตกตะลึงเพราะเจอผู้หญิงหน้าตาสวยหวานละเมียดละไม ตาสวย ผิวพรรณขาวเนียน อมชมพููแบบดอกบัว เครื่องหน้าสวยงามรับกันไปหมด หน้าตาใจดี แต่ละคนใส่ผ้าสะไบ สีชมพูอ่อน, สีฟ้าอ่อน ไม่มีคนใส่สีเข้มๆเลย มีผ้า ลูกไม้ทองทับสะไบ เหาะเหินอยู่เหนือ ปราสาทที่ระยิบระยับเป็นแก้ว ตามกลีบเมฆ


ป้าได้เลือกเดินเข้าไปใน พระราชวังบนพื้น และก็เจอ พ่อกับแม่ตัวเองที่เสียไปตอนป้ายังเป็นเด็ก กำลังนั่งทานอาหารกันอยู่ ในภาชนะที่เป็นเงินเป็นทอง แต่ทั้งสองท่าน ไม่พูดและไม่ได้ทักป้า ราวกับว่าจำป้าไม่ได้ ป้าจึงเดินต่อไปยังห้องโถงอีกห้อง และเจอ คุณตากับคุณยายของดิฉันที่เสียชีวิตไปเมื่อราวไม่นานมานี้ โดยคุณยายได้เสียไปราวสิบปีแล้วตอนดิฉันเรียน ปีหนึ่ง ส่วนคุณตาพึ่งมาเสียเมื่อ สามปีที่แล้ว

คุณป้าเล่าว่า คุณยายของข้าพเจ้านั้นสวมเสื้อลูกไม้สีขาว นุ่งผ้าถุงยกดิ้นทองอย่างดี กำลังนั่งคุยกันกับกลุ่มคนแก่ๆมากมายที่พื้นโถงของพระราชวัง แกหันมามองป้าด้วยหางตานิดหนึ่งแต่ไม่ได้เข้ามาทักหรือพูด แล้วหันไปคุยต่อ มีสำรับอาหารทำจากทองคำ ตกแต่งด้วยดอกไม้ ผลไม้แกะสลัก ราวกับพระเจ้าแผ่นดินเสวย รับประทานอยู่ทีกลางโถง ในขณะที่คุณตาของดิฉันที่ล่วงลับไปเมื่อ สามปีก่อนไม่นานมานี้ เป็นเพียงคนเดียวที่เดินมาทักป้า

ด้วยใบหน้ายิ้มแจ่มใส ดูหนุ่มกว่าตอนที่ท่านเสีย สวมเสื้อเชิร์ต คอฮาวาย แบบหนุ่มสมัยก่อน ทำจากผ้าเป็นมันวาวคล้ายผ้าไหมปักทอง และกางเกงกับรองเท้าแบบหนุ่มนักเรียนนอกสมัยสงครามโลก คุณตาวิ่งเข้ามาทักป้าพร้อมทั้งถามว่า "มาได้ยังไงกัน" หลังจากคุยสาระทุกข์สุขดิบได้สักพัก คุณตาก็เอามือเข้าเขย่าหัวป้าแบบเอ็นดู อย่างแรง และกล่าวว่า "ต้องไปได้แล้ว รีบไปซะ เดี๋ยวเข้าร่างไม่ทันนะ"



และแล้ว ป้าก็รู้สึกตัวสะดุ้งลืมตาขึ้นมา โดยคุณหมอได้เล่าให้ฟังว่าถ้าเธอมาช้ากว่านี้จะเสียชีวิตไปแล้ว เหตุการณ์ที่เจอทั้งหมดป้ายืนยันว่า ไปมาจริงด้วยการที่วิญญาณหลุดออกจาก่างตอนที่ช็อค ป้ายังจำความรู้สึกขณะที่โดนคุณตาของดิฉันเขย่าหัวที่บนสวรรค์ได้ดี ไม่ต่างจากการสัมผัสด้วยกายเนื้อ ราวกับคุณตามาเตือนให้ป้ากลับไปเข้าร่างเร็วๆ หลังจากเหตุการณนี้ป้าบอกกับทุกคน ว่าจะจำไปจนวันตาย และไม่กล้า ดื่มเหล้า เบียร์ ทานอาหารดิบๆสุกๆ หรือ เล่นการพนันอีก เพราในนรกนั้นน่ากลัวมาก

ครั้นเมื่อสอบถามเวลาจากคุณป้า แกตอนที่สลบและไป เมืองนรก และสวรรค์มา นั้น ปรากฏว่า เวลาที่ดิฉันเห็นหน้าแกตอนเซิร์ชหาซื้อตุ๊กตาโบราณอยู่นั้น เป็นเวลาเดียวกันกับที่แกไม่ตื่น และวิญญาณออกจากร่างไปท่องเมืองสวรรค์ และเจออะไรสวยงามสุดบรรยายอยู่นั้นเอง


เป็นที่น่าแปลกว่าป้าแกไม่เคยอ่านไตรภูมิ พระร่วง ไม่รู้จัก มโณยิทธิ หรือ จุฬามณี แต่กลับรรยายสวรรค์ออกมาคล้ายๆจะไปทางแนวนั้น

 

คุณป้าโชคดีนะคะ ที่ได้มีโอกาสกลับมาทำความดีต่อ
ทุกคนที่ได้ไปนรก สวรรค์ แล้วฟื้นกลับมาอีก
จะกลัวบาป และตั้งใจทำความดีทั้งนั้น

 

อ้อ...ขออนุโมทนากับท่าน จขกทนะคะ
ที่พยายามพิมพ์เล่าจนจบ แม้ว่าจะยากเย็นเพราะเวปมีปัญหา

(ขอนอกเรื่องนิดนะคะ...เวปนี้มีปัญหานานแล้ว เห็นมีการเรี่ยไรเงินเพื่อซื้อ
server ใหม่ก็แล้ว ทำไมยังไม่ดีขึ้นเอ่ย )

 

ขออนุโมทนาสาธุที่นำเรื่องราวมาเผยแพร่ ขอบพระคุณมากๆครับ

 

ตายแล้วไม่สูญครับ นรกสวรรค์ มีจริง

 

ตกลงจะข้าเพเจ้า หรือดิฉันกันครับ เอาสักสรรพนามสิ ฮิ ฮิ

 

ดิฉันอาจติดเขียนหนังสือสไตน์ ภาษาอังกฤษ เวลาเราเขียนภาษาอังกฤษ เราจะไม่ใช้สรรพนาม ซ้ำๆเดิมหลายๆรอบคะ อย่างเช่น คุณกล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่ง ในเรื่องเดียวกัน บางทีก็เขียนว่า ผู้หญิงบ้าง, สตรีบ้าง, สุภาพสตรีบ้าง, เด็กสาวบ้าง จะไม่ใช้ สรรพนามเดิมซ้ำๆหลายๆรอบ


แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็หวังว่าเรื่องที่เอามาลงจะเป็นประโยชน์ในเนื้อหาบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การตัดสังโยชน์สิบที่จะทำให้เราได้ไปนิพพาน จริงๆแล้วดิฉันมีเรื่องทำนองนี้มาลงอีก เพราะมีภาพถ่ายติดวิญญาณ ที่มากับของโบราณมาลงด้วย แต่เนื่องด้วยเวปกำลังมีปัญหา เลยคิดว่าจะเอามาลงเพิ่มตอนที่เวปมันดีขึ้นกว่านี้จะดีกว่า

 

ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์ครับ อยากเห็นภาพถ่ายติดวิญญาณครับ

 

ขออนุโมทนากับท่านDuchessFidgette ด้วยครับ อ่านแล้วได้ข้อคิดดีครับ


นิพพานชาตินี้กันเถอะ

 

ขอบคุณที่เล่าให้ฟังครับ..กรณีนี้ถือว่าโชคดีมาก.บุญเก่ามีพอตัว..
แม้ว่าจะเดินออกนอกทางไปบ้าง.แต่ยังมีเหตุให้กลับมาได้.ถ้าได้มา
ปฏิบัติต่อน่าจะไปได้เร็วนะครับ.รุ่นนี้บางคนจะโชคดีและไปได้เร็วกว่า
วัยรุ่นก็ตรงไม่มีขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรมนี่หละที่รุ่นเราๆต้องมาเดินปัญญา
เพื่อตัดส่วนนี้..และก็เป็นจุดหนึ่งที่ทำให้ปฏิบัติไปได้เร็ว..​

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ ที่นำเรื่องของคุณป้ามาเล่าให้ฟังค่ะ เป็นเรื่องเตือนใจให้คนทำดีกันมากขึ้น รู้จักกลัวปาบกรรมมากขึ้น และยอมรับกันซะทีว่านรกสวรรค์มีจริง ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

เรื่องน่าอ่านมาก สนุกเพลิดเพลินและได้ข้อคิดในการทำความดี ขออนุโมทนาบุญในเรื่องนี้ด้วยครับ

 

ขอบคุณที่คุณดัชเชสเอามาเล่าให้ฟังนะคะ ตามอ่านคุณอยู่หลายเรื่องเหมือนกัน เป็นเรื่องที่ดีนะคะที่คนเราจะระวังนรกไว้ให้มาก ขออนุโมทนาในความหวังดีของคุณดัชเชสด้วยคนค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ
นี่ก็เป็นพยานหลักฐานอีกเรื่องหนึ่งของ "ชีวิตหลังความตาย" ที่คอยมาเตือนให้คนหันมาทำความดี ผมไม่ค่อยห่วงคนในเวปพลังจิตสักเท่าไหร่หรอก เพราะส่วนมากเป็นคนที่เดินตามรอยพระพุทธศาสนาอยู่แล้ว เพียงแต่ถามให้มั่นใจว่า "วันนี้คุณทำบุญกันหรือยัง" ถ้าหากว่า ยัง ก็เพียงแต่การอนุโมทนาในส่วนบุญ ที่ผู้อื่นแบ่งให้ หรือพลอยยินดีด้วยในส่วนบุญที่ผู้อื่นกระทำ ชื่อว่า "ปัตตานุโมทนา" สะสมไว้ทีละเล็กทีละน้อย เหมือนเก็บออมสินไว้ ไม่เสียหายอะไรเลยครับ

 

เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวและประทับใจในคราวเดียวกัน และทำให้ไม่อยากทำบาปอีกเลยในชีวิตนี้ รู้สึกดีมากและโชคดีมากครับที่ได้อ่าน

ขออนุโมทนาบุญที่เอามาเผยแพร่นะครับ คุณ DuchessFidgette
สาธุๆๆๆ ครับ