" ปอบ " คืออะไร ? อาถรรพ์ ความเชื่อ เรื่องผี!!

55555555555 วิชาแบบนั้นอีสานเขาเรียก ... ครู_ใหญ่ .. คร่า 5555555555

 

... 5555555 เราก้ไม่ค่อยรู้หรอกจร้า แค่เราเคยได้ยินพ่อกับคนรู้จักพุดถึงคะ ว่ามีวิชาที่คล้าย ๆ การทำเสน่ห์ .. เป็นวิชาที่ผู้หญิงจะเรียนมาเพื่อไว้ใช้ทำเสน่ห์ ชาย ที่ตัวเองปรารถนาจะนอนด้วย ..ให้ว่าคาถานี้แล้วตบลงไปที่ตรงนั้น .. ที เรียกชื่อผู้ชายคนนั้นไปด้วย มันจะทำให้จิตใจเขาไม่ปกติถวิลหา หรือ ทนไม่ได้ต้องรีบมาทันที และ จะมองเห็นตรงนั้นของผู้หญิงที่ว่าคาถา ว่าใหญ่ สวยงาม น่าพิศมัย ... เป็น "อวิชา" คะ วิธีแก้ไม่ทราบ .. รู้แค่ว่ารักษาไม่ได้สุดท้ายก็เป็น "ปอบ"

 

หวาๆๆ .. น่ากลัว แบบนี้ก่มีด้วย เป็นความรู้ใหม่เลย ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ๆ

 

อยากจะบอกว่าเราพิมเรื่องปอบลงไปสองครั้งแต่โพสไม่ได้ไม่รู้ทำไมงั้นรอคืนนี้แล้วกันนะคะจะลองใหม่สงสัยเวลาและอย่างอื่นไม่อำนวยคะ กราบขอโทษด้วยคะ

 

... 55555555555 ขนาดนั้นเลยเหรอคะ ><" 5555555 ว่าไม่ได้นะคะ ของแบบนี้เขาแรงจริงอะไรจริง .. ของกาลีนะนะเป็นพวกไปยุ่งเรื่องของชาวบ้านจนได้เรื่อง 555 เลยมีแขกไม่รับเชิญมาเยี่ยมบ่อย ๆ ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกคะ แค่สงสัยไม่แน่ใจ แต่พอพระอาจารย์บอก และ เหตุกาณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามามันฟ้องว่าเจอของจริงแล้ว 5555555 .... ตอนนี้ก็รอลุ้นต่อไปว่าพวกนั้นจะปล่อยเราไปไหม๊ เพราะเราไม่ไปยุ่งกับคนของเขาแล้ว .. แต่แว่ว ๆ ว่าคนนั้นคงจะย้อนมาขอให้เราช่วยแน่นอน เห้อ ๆ

 

... จะลงรอบที่สามถ้ารอบนี้ยังเป็นอีกจะงดสักสองวัน 55555555

.... เรื่องของเราจะเน้นประสบการณ์มากกว่านะคะ เพราะว่าเราไม่ได้เรียนมาทางนี้ 5555 แต่เรามักเจอ ผี มาพัวพันธ์บ่อย ๆ 55555 ... แต่ก็เป็นส่วนหนึ่งให้เราหันหน้าเข้าหาธรรมมะและเข้าใจการมีชีวิตมากขึ้นว่ามันมีค่ามากแค่ไหน ...

 

.... สมัยเราอยู่ ป.6 เคยมีเรื่องราวเกี่ยวกับปอบขึ้นในหมู่บ้านของเราซึ่งตอนนี้เจริญแล้วกำลังจะได้ขึ้นเป็นตำบลเพราะมีคนเข้ามาอยู่มากมาย แบ่งออกเป็น 4 หมู่บ้าน คุ้มกุดดินจี่ กับ คุ้มร่องน้ำใส ขึ้นกับวัดใหญ่ (วัดสว่างวนาราม)ทางทิศตะวันออก คุ้มทุ่งโพธิ์ กับ คุ้มหนองโสน ขึ้นตรงกับวัดน้อย (จำชื่อไม่ได้)ทางทิศตะวันตก จริง ๆ ก็ไม่มีใครแบ่งหรอกนะ แต่เราก้ฟังผู้ใหญ่เล่ามาอีกทีว่าเจ้าอาวาสสองวัดนี้ท่านเก่งมีวิชาพอตัว และ ท่านก็แบ่งความรับผิดชอบกันดูแลไว้ (เพราะพ่อกับลุงดมที่เป็นหมอธรรมเขาสนิทกันมักมีเรื่องแปลก ๆ มาเล่าให้ฟัง)

... เรื่อง ผี ช่วงนั้นรู้สึกจะฮ๊อตฮิตมากในหมู่บ้าน ทั้ง ครอบครัวผีเปรตที่วัดใหญ่ ผีกองกอย ผีโพง ผีกระสือ ผีปอบ แบบว่าปีนั้นชาวบ้านไม่ได้อยู่กันสงบเลยดีกว่า ต้องรีบปิดบ้านนอนกันแบบไม่ได้นัดหมายทั้งหมู่บ้านคิดสภาพว่าพันกว่าหลังคา 3 ทุ่มเงียบปิดไฟนอนกันหมด .... เราเหรอตามระเบียบต่อให้ร้อนให้หนาวแค่ไหนก็มุดผ้าห่มนวมแบบมิดแขนขาไม่โผล่ออกมานอกผ้าห่มเลยเพราะความกลัวที่เรียกว่า " ขี้ขึ้นหัว " ...

... แต่หัวข้อนี้เราจะเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับปอบ ก็ขอจัดมาเลยคะ ... ปอบ 9 อาจดูเหมือนชื่อหนังนะคะแต่ขอโทษคะไม่ใช่ ... มันคือ ปอบ 9 ตน ที่เข้ามาก่อกวนชาวบ้านในหมู่บ้านเราเขตคุ้มวัดน้อย .. ซึ่งรอบนั้นมีคนตาย 2 - 3 คน แต่พ่อบอกว่าตายเพราะปอบจริง ๆ แค่ 1 คนเท่านั้น .. แต่แค่นั้นก็ทำให้คนหวาดกลัวกันมากมายแล้ว ไปโรีงเรียนเพื่อน ๆ ก็มักมีเรื่องราวมาเล่าให้ฟัง เพราะมันมีแค่โรงเรียนเดียวทั้งหมู่บ้าน ... แถมรั่วติดกับ " วัดน้อย " ด้วย เรายังจำได้ดีว่าวัดนี้น่ากลัวแค่ไหน บรรยากาศได้ใจมาก ๆ ใครจะบวชวัดนี้ต้องจิตแข็งพอสมควรเพราะโดนหลอกกันบ่อยมาก ๆ เณร พระ เจอเกือบทุกรายที่บวช .. และ ที่ต้องกล่าวถึงประวัติวัดน้อยด้วยก็เพราะ ข่าวลือหนาหูว่า " หลวงพ่อวัดนี้เลี้ยงปอบไว้ " แต่ก็มีบางข่าวว่ามีคนแปลกหน้ามาอาศัยอยู่ท้ายหมู่บ้านทางไปหมู่บ้านภูดินทอง (ทางไปต้นตะเคียนคู่นั้นแหละ) เราก็ไม่รู้ว่าข่าวไหนจริง หรือ เท็จ .. เพราะเรายังเด้กมาก และ ชาวบ้านจะเอาเสื้อผ้ามาทำรูปคนไว้หน้าบ้านพร้อมป้าย จำไม่ได้ว่าเขียนว่าอะไรบ้างขอโทษจริง ๆ คะ

... แต่ที่แน่ ๆ ในส่วนตัวเราช่วงนั้นมักจะฝันแปลก ๆแต่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง .. เช่น ฝันว่ามี หมาดำบ้าง ลิงกังบ้าง แมวบ้าง มาเดินป่วนเปี้ยนแถวห้องน้ำเรา ฝันเห็นผู้หญิงแก่ ๆ มานั้งกินตับ ไต ไส้ พุง คน บ่อย ๆ แต่ถ้าฝันเห็นยายแก่กินไส้คนไม่เกิน 3 วัน จะมีคนตาย นั้นคือสิ่งที่เราบอกได้ ... ส่วนพ่อเราเองเรามักจะเห็นพ่อไม่ค่อยกินเหล้าเหมือนเดิม สองทุ่มจะอาบน้ำสระผมเข้าห้องพระสวดมนต์บ่อยขึ้นแค่นั้น อ้อ .. ลุงดมจะมาหาพ่อบ่อย ๆ แต่เราไปโรงเรียนเลยไม่ได้ฟังที่เขาคุยกัน .. เสียดายมากเลย ...

.... นานหลายเดือนกว่าเรื่องปอบ 9 นี้จะจบลง แต่พ่อเราบอกว่าเกิดจากมีคนแปลกหน้ามาอยู่ที่ท้ายหมู่บ้านเขาเป็นพวกเรียนวิชาแล้วกลายสภาพเป็นปอบ .. พอเขาหนีไปทุกอย่างก้เงียบลง

 

..... " ปอบ " เป็นผีจำพวกหนึ่ง ที่อยู่ในความเชื่อพื้นบ้านของไทย โดยเฉพาะในภาคอีสาน โดยเชื่อกันว่าเป็นผีที่กินของดิบ ๆ สด ๆ กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม โดยมีความเชื่อว่า ผู้ที่จะกลายเป็นปอบนั้น มักจะเป็นผู้เล่นคาถาอาคม หรือคุณไสย พอรักษาคาถาอาคมที่มีอยู่กับตัวไม่ได้ หรือกระทำผิดข้อห้าม ซึ่งในภาษาอีสานจะเรียกว่า "คะลำ" ซึ่งผู้ที่เป็นปอบจะเป็นได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

... "ปอบ " เป็นผีที่ไม่มีตัวตนเหมือนกระสือหรือกองกอย แต่ปอบจะเข้าสิงสู่คนที่เป็นสื่อให้ และจะกินตับไตไส้พุงของผู้ที่โดนสิงจนกระทั่งตาย ผู้ที่โดนกินจะนอนตายเหมือนกับนอนหลับธรรมดา ๆ ไม่มีบาดแผล ซึ่งเรียกกันว่า "ใหลตาย"

.... ในทางมานุษยวิทยาและสังคมศาสตร์ อธิบายว่า ความเชื่อเรื่องปอบนั้นเป็นกลไกการสร้างความเชื่อของคนในชุมชน เนื่องจากไม่วางใจบุคคลแปลกหน้าหรือแม้แต่กระทั่งคนในชุมชนเดียวกันเอง ที่มีพฤติกรรมแปลกออกไป ซึ่งในสมัยโบราณ บุคคลที่โดนกล่าวหาว่าเป็นปอบ จะถึงกับถูกขับไล่ให้ออกชุมชนเลยทีเดียว

.... "ปอบ" เป็นผีที่เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในสังคมไทย มีการนำไปอ้างอิงถึงในวัฒนธรรมร่วมสมัยหลายประการ อาทิ ภาพยนตร์ชุด บ้านผีปอบ เป็นต้น

จาก จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


*** จากข้อความด้านบน " ผีปอบ " น่าจะเหมือนพวกเปรต และ อสุรกายบางชนิดเพราะ "หิวโหย กินไม่เลือก มีฤทธิ์ ต้องอยู่แบบหลบซ้อน " ... ทุกคนคิดว่าไงคะ ?

 

... ช่วงเราเรียนอยู ม.5 ก็มีข่าวว่ามีปอบออกอาละวาดอีกครั้งแต่เป็นที่หมู่บ้านอื่นซึ่งเพื่อเราก็จะเอามาเล่าให้ฟังเพราะเราเรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดเพื่นยจึงมาจากหลายที่ ที่บ้านนาคำไฮ ต.นาคำไฮ อ.เมืองหนองบัวลำภู จำได้ว่าชาวบ้านแถวนั้นแตกตื่นมากเพราะมีคนในหมู่บ้านตัวเองเป็นเอง และ ดุมากจนเป็นข่าวออกทีวีว่ามีปอบออกอาละวาดจนชาวบ้านไม่เป้นอันทำมาหากิน มีหุ่นฟางใส่เสื้อผ้าอยู่หน้าบ้านทุกคน ..เราก็เคยไปดูเพราะเป็นหมู่บ้านทางผ่านเรากลับบ้านทุกวัน จนคนที่ถูกกล่าวหาต้องออกจากหมู่บ้านไปเอง..

 

.... เช้าแล้วเอาไว้คืนนี้เราจะมาต่อเรื่องประสบการณ์ปอบที่เราลืมไม่ลง และเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เราได้กราบหลวงตามหาบัว ...

 

คิดว่าเป็น "ภูมิปัญญาอีสาน" นะครับ


คือ มันไม่ได้มีแค่ในอีสาน มีทั่วไปได้ทั้งหมด
เป็นเรื่องสากล แต่คนอีสานรู้ เพราะมีภูมิปัญญา
คนอื่น อาจไม่รู้ เพราะขาดภูมิปัญญาตรงนี้ เลย
คิดว่า ไม่มี แล้วไปมองว่าคนอีสานงมงายเรื่องนี้

 

อ้าว จะรีบไปไหนๆ เล่าต่ออีกนิดส์นึงสิ

 

ผมคิดว่าแล้วแต่ความหลากหลายอ่ะนะ


เช่น ถ้ามีฤทธิ์น้อย ก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ
แต่ถ้ามีฤทธิ์กลางๆ ก็ไม่ต้องหลบซ่อน
ถ้ามีฤทธิ์เยอะ อาจเป็นคนเด่นดังไปเลย
ก็ได้อ่ะ แบบว่า ทำให้คนหลง คนไม่รู้ได้

 

... หลังจากข่าวปอบ 9 ที่คุ้มวัดน้อยจางห่ยไป เรื่องปอบที่ก่อกวนชาวบ้านในตำบลนาคำไฮจบลง หลายปีต่อมาเรามาอยู่ที่มหาสารคามช่วงใกล้ปีใหม่แม่เราเดินเรื่องไปเป็นแม่บ้านที่ไต้หวันเลยให้เรากลับบ้านเพื่อเจอกันก่อนไป ช่วงนั้นมีข่าวว่ามีพญานาคขึ้นแถวบ้านเป็น งูจงอางสีขาวเผือกตัวใหญ่ขึ้นกลางสระน้ำชาวบ้าน จนคนพากันไปแห่ดูมากมายแม่เราก็ไปขายของได้ตังค์ไป 555555

..... แม่เราบอกว่าที่แม่เห็นมันเป็นสระน้ำที่ชาวบ้านขุดไว้ เวลางูจงอางตัวนี้ขึ้นมามันจะขึ้นที่กลางสระน้ำชูคอมองหน้าคนที่มาดูบางครั้งก็ลอยในสระ บางครั้งชูคอดูแล้วมุดน้ำหายไป ชาวบ้านเชื่อว่าเป็น พญานาค ... แต่ตัวเราไม่ได้เห็นงูตัวนั้นเลยเพราะเรามาตอนที่เขาบอกว่าท่านไม่อยู่แล้ว มีคนถุกหวยสามสี่งวดจากการมาดูจงอางเผือกตัวนี้ ...

.... ขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง .. ว่าพูดก้พูดเถอะนะคะ แถวบ้านเรามักมีข่าวลือเรื่อง "พญานาค" บ่อยครั้ง เช่นมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อ "โทนี่" แกมักมีอาการแปลก ๆ คือนอนที่บ้านตัวเองไม่ได้มักฝันว่ามีงูมาทำร้ายมีคนจะมาเอาตัวไปแกต้องไปอาศัยนอนบ้านญาติคนอื่นประจำ จนแม่แกพาหมอธรรมมานั้งดูจนได้ความว่า " ชาติที่แล้วแกเป้นนาคมาก่อนแล้วไปลักลอบได้เสียกับลูกสาวพญานาคแถวแม่น้ำโขงแล้วโดนจับได้เลยหนีมาเกิดเป้นคน พญานาคเลยตามาเอาเรื่อง เขาตามหาจนมาเจอตัวโดยการขุดอุโมงมาจนตอนนี้ถึงใต้ดินบ้านพี่โทนี่แล้ว เขากะเอาให้ตาย " หมอธรรมก็แนะนำวิธีแก้ไขให้ไป ... แต่แกก้อยู่มาได้จนทุกวันนี้นะคะ ..

... อีกเรื่องก็เรื่อง " ต้นบักลิ้นฟ้าออกผลเป้นพญานาค (ต้นเพกา) " อันนี้ก้ช่วง ป.6 เราจะขี่จักรยานไปดูทุกวันเพราะอยู่บ้านครูที่โรงเรียนด้วยความอยากเห้นพญานาคมันจะเหมือนที่เราเห็นที่วัดไหม๊ .. พอไปต้นลิ้นฟ้า (เพกา) จะอยู่ติดรั่วข้างถนนและมีบ่อน้ำ (สร่างน้ำ)ที่ใช้กินอยู่ใกล้ ๆ ที่ต้นจะมีการจุดธูปบูชากันขโมงเลย บางวันมีหมอธรรมมานั้งตั้งแต่ช่วงเย็น ๆ ส่วนลักษณต้นเพานั้นฝักที่งอกออกมาจะเหมือนหางพญานาคมาก บางฝักก้เหมือนหัวพญานาคมีหงอนขึ้น ด้วยความเป็นเด็กเราก้ไม่เข้าใจว่าทำไมมันไม่เป้นตัวเหมือนในทีวีให้เห็นเลยก้ไม่รู้ แต่แม่เรานี้ขาประจำ คอหวย อิอิ ไม่พลาด ... ผู้ใหญ่จะบอกเราว่าถ้าอยากเห็นให้มาตอนกลางคืนวันโกน วันพระ พญานาคจะขึ้นวันแบบนี้ ... สมาคมเด็กอยากรู้อยากเห็นก็จะพากันไปแอบดุคะ เพราะเขาบอกว่าถ้าเสียงดังพญานาคจะไม่ออกมา .. พวกเราไปแอบดูก็ไม่เห็นนาคคะ ... ได้ยินแค่เสียงอะไรอยู่ในบ่อน้ำดังไม่กี่ครั้งแค่นั้น .. พวกเราเลยถอดใจกลับบ้านใครบ้านมัน ... ชาวบ้านบอกว่าที่ต้องมาดูในช่วงวันโกน วันพระ เพราะพญานาคจะออกมาเล่นน้ำในวันเพ็ญที่บ่อน้ำ และ ต้นเพกาจะมีแสงออกมาด้วย .. พวกเราไม่เห็นแสงอะไร ไม่เห็นพญานาค ได้ยินแค่เสียงดังในสระน้ำ ... ทุกวันนี้เราก็พิสูจนืไม่ได้ว่าใช่พญานาคมาอยู่ที่ต้นเพกาแล้วเล่นน้ำในบ่อนั้นจริงหรือเปล่าคะ ....

 

... ต้องนอนคะ กาลีนะทำงานขายอาหารกลางคืนปิดตีสองตีสาม นอนเช้าจร้า

 

โอเค บะบายคร้าบบ

 

.... ความคิดนี้ก้ถูกคะ แต่ไม่มีใครกล้าออกมายอมรับหรอกคะว่าตัวเองเป็น ปอบ มีแต่พวกที่เขามองเห็นภพภูมิ หรือ กายละเอียดที่แอบซ่อนอยู่กายหยาบแหละคะส่วนมากที่รุ้ หรือ พวกที่มีเซ้นเรื่องสัมผัส ..

 

.... กลับมาที่เรื่องปอบต่อดีกว่าคะ ... ช่วงนั้นเป็นเดือนมกราคม ปี 43 เรากลับมาบ้านพร้อมกับข่าวที่ดังมากในหมู่บ้าน .... มีปอบออกอาละวาดอีกแล้ว .. หนักกว่าทุกครั้งด้วย เพราะตายกันศพต่อศพกันเลย !! ... สภาพหมุ่บ้านเราในสมัยนั้นเริ่มเจรฺยมากแล้วเพราะกำลังมีข่าวว่าจะได้เป็นกิ่งอำเภอ แต่ทำไมสองทุ่มกว่าก็เงียบเป็นป่าช้าไปแล้ว ช่วงนั้นบ้านเรามีปัญหาหนักมาก เราเจอแม่แค่วันเดียวแม่ก็เดินทางไปกรุงเทพเพื่อเตรียมตัวไปทำงานเมืองนอกส่วนพ่อเราไปไม่ได้เพราะไปหลายรอบแล้ว .. ครั้งนี้พ่อเรามาแปลกกว่าทุกครั้งพอแม่ไม่อยู่พ่อเราสั่งให้เรามานอนที่ห้องกับพ่อด้วย ... ทั้งที่ตอนนั้นเราโตเป็นสาวแล้วอายุยี่สิบกว่าแล้วด้วย .. พ่อเข้าห้องพระทุกเย็นและมีสีหน้าเครียด ๆ และ มักถามเราบ่อย ๆ ว่าฝันเห็นอะไรอีกไหม๊ ... เราบอกพ่อว่าไม่มีอะไรมากก็เดิม ๆ ฝันว่ามีปอบแก่ตัวหนึ่งมานั้งควักไส้คนตายกินที่ริมแม่น้ำในป่าไผ่ แถมมันยังชวนเราด้วยว่ากินไหมีเราส่ายหน้าไม่เอาเพราะความกลัวเราตื่นสองรอบในคืนเดียวพอหลับก้จะฝันเห้นอีกจนเช้า ... พ่อบอกแค่ว่ารอดุอีกสักสองวัน ... ช่วงนั้นเพราะความ "เฮี้ยนของปอบ 16" ทำให้ชาวบ้านรวมกันไปจ้างวานหาหมอผีมาหลายคนเพื่อไล่ปอบทำให้เราได้เห็นวิธีไล่ปอบหลายแบบ .. ทั้งเซียงข้อง ที่ใช้ข้องมาไล่ผี .. เอาไชมาไล่ผีให้เข้าไปอยุ่ด้านใน ฯ แต่ก็ยังมีข่าวปอบออกอาละวาดอยู่ดี .. แน่นอนถึงจะโต และ ยังกลัวผีอยุ่เราก้ไปคะ 55555 จะมีพิธีที่วัดใหญ่ทุกครั้ง ... ความเฮี้ยนของปอบตัวนี้คืออะไรนะเหรอคะ อย่างเช่นถ้ามีชาวบ้านจับกลุ่มกันนั้งผิงไฟแล้วคุยกันเรื่องปอบออกอาละวาดมันจะเข้าใครคนหนึ่งในกลุ่มนั้นเลยแล้วลุกชี้หน้าด่าคนในกลุ่มกันเลยคะ .. บางทีก็คิดว่าอุปทานหมู่หรือเปล่า แต่มันมักเกิดขึ้นหลายจุดทั้ง 4 หมู่บ้าน (บ้านติดกันหมด) ในเวลาไล่เลี่ยกันคืนเดียว 3-4 ราย ... ที่ฮาที่สุดและเราจำได้ คือ ผัวเมียนั้งผิงไฟด้วยกันแล้วคุยเรื่องปอบนี้แหละคะเมียลุกขึ้นชี้หน้าผัวถามว่า "เ มิ ง นินทา KU ทำไม"(ขออภัยใช้เพื่ออรรถรส) แล้วก้ออกอาการตาขวางผัวตกใจไม่รู้ทำไงเตะเมียตัวเองจนสลบคาทีคะ 5555555 แล้วสักไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ไปเข้าบ้านอื่นต่อ ...

.... หลังจากที่เราฝันเห็นปอบได้สองวันต่อมาก็มีคนตายเป็นยายแก่ ๆ หกสิบกว่าปี แกลงมาดูคูน้ำหน้าบ้านตอนดึก ๆ แล้วแกก้ช็อคตายคาที่รายนี้คือรายที่ 4 ของคนที่ตายเรียกว่าพอจัดงานศพนี้เสร็จก็จะมีศพต่อมาเลย .. เราได้ไปงานศพของยายคนนี้เพราะพ่อเราไปช่วยงานเขาด้วยไปช่วยต่อโลงเราก็ตามพ่อไปด้วยเพราะความอยากรู้จริง ๆ คือพ่อไม่กล้าทิ้งเราไว้คนเดียวมากกว่า !! เราได้เห็นยายที่ตายตอนที่เขาเอาลงโลงพ่อกับชาวบ้านช่วยกันต่อโลงแล้วเอายายลงไปใส่แน่นอนต้องมีลุงดมอยู่ในชาวบ้านนั้นด้วย .... สภาพศพยายมีรอยเป้นจ้ำ ๆ ด้วย ซีด ๆ เราเห็นแค่นั้นก็เดินหนีเลยไม่กล้าดูกลัวยายตามไปบ้าน 55555 .. พอออกจากงานมาเราถามพ่อว่าทำไมมีแต่คนบอกว่ายายโดนปอบกินละ พ่อบอกว่า " สภาพศพที่เจอตอนตาย เลือดออกทวาร ตามตัวมีรอย เครื่องในเน่าเร็วกว่าปกติ น้ำเหลืองมาเร็ว สรุปคือ เน่าไวนั้นเอง "

.... จริง ๆ มีบุคคลต้องสงสัยในหมู่บ้าเราเหมือนกัน จำชื่อแกไม่ได้บ้านแกอยู่ใกล้วัดสว่างวนารามแกเป็นคนชอบไปทำบุญวัดมากไปทุกวันตอนเช้า ผัวแกเคยเป็นหมอธรรมมาก่อนแล้วตายไปหลายปี ส่วนตัวแกเองก็เป็นหมอไหม หรือ พวกที่เลี้ยงตัวหนอนไหมไว้ทอผ้าซึ่งคนสมัยก่อนเขาจะมีครูมีคายจะสังเกตได้จาก "จะเอาดอกพุทเหน็บที่หู" แถมแกยังรับรักษาคนด้วย พอผัวแกตายแกก้รับช่วงรักษาของต่อจากผัวแก เพราะเคยมีคนขึ้นไปบนบ้านแกเห็นหอผ้าสีขาวหลายหอบนหิ้งพระแก แถวเวลาวันพระวันโกนหลังคาบ้านแกมักออกแสงสีเขียวด้วย แล้วพวกที่ตายในช่วงนี้จะเป็นพวกยายตาที่ชอบไปวัดกันแถมทุกคนจะสนิทกับยายคนนี้ด้วย อันนี้เดอะแก๊งของพ่อเป็นผู้ไปหาสืบข่าวมาเพราะอย่างที่รุ้พ่อมักตั้งวงเหล้าทุกเย็นเพื่อแกมีอยู่ทั่วหมู่บ้าน ทุกคนในเดอะแก๊งของพ่อมั่นใจว่ายายคนนี้แน่นอนที่เป็นต้นเหตุในรอบนี้ ทุกคนสงสัยมากว่าทำไมมันเพิ่งออกมาทำร้ายชาวบ้าน ก็มีลูกน้องเก่าพ่อแกมากินเหล้าด้วยแกบอกว่า เหมื่อช่วงก่อนหน้าจะมีข่าวปอบออกมานั้นแกไปเมาเหล้าไปซื้อเนื้อที่โรงฆ่าสัตว์แกเดินไปเจอ "หมาดำ" ตัวใหญ่มากกำลังเลียกินเลือดในโรงฆ่าสัตว์ ... แกเลยเตะหมาตัวนั้นอย่างสุดแรงเกิดไปที่ท้องอย่างจังหลายครั้งจนมันกระเด้นไปตรงพงหญ้ามันร้องแล้วเสียงดังมากจนทุกคนตกใจไปดูปรากฏว่าหมาตัวนั้นหายไปไหนไม่รู้ .... วันต่อมายายคนนี้ก็ล้มป่วยลง .. แล้วก็เริ่มมีข่าวปอบออกอาละวาด ...

 

.... เราเองก็สงสัยว่าเมื่อรู้อย่างนี้แล้วทำไม่ไม่จัดการให้รู้เรื่องไป .. พ่อเราก็ให้เหตุผลว่าทำแบบนั้นไม่ได้เพราะมันมีอะไรที่ลึกซึ่งกว่านั้น .. ด้วยยายคนนี้ยังเป็นแม่ค้ำพระรูปหนึ่งในวัดตำแหน่งเป็นถึงรองเจ้าอาวาสถ้าจะทำอะไรที่โจ่งแจ้ง หรือ รุนแรงก็พากันเกรงใจเจ้าอาวาสด้วยเพราะท่านเป็นที่เคารพมากของคนทั้งหมู่บ้าน ... และดุเหมือนว่าพอยายคนนี้ป่วยได้ไม่นานรองเจ้าอาวาสที่แกเป้นแม่ค้ำอยุ่ก็เป็นคนรับของต่าง ๆ ไปรักษาให้แทน ...

... ด้าพ่อเราเป็นพวกบ้าระห่าช่วงนั้นชอบลองของด้วย .. วันที่สามหลังจากไปช่วยงานศพยายคนนั้นแกสั่งให้เราคืนนี้กลับไปนอนที่ห้องเราเองแกมีเรื่องต้องทำ .... แกถามเราว่ากลัวไหม๊ถ้ากลัวให้เอามีดแหลมของพ่อไปเก็บไว้ติดตัว มีดเล่มนี้ไม่ใช่มีดหมอนะคะขอบอกก่อนเป็นแค่มีดแหลมธรรมดาที่พ่อเราเอาไว้ "แทงคอวัว" เวลามีงานบุญแล้วแกจะเอาวัวมาเชือดเพื่อแบ่งกันในหมู่บ้านเท่านั้นเอง ... เราจำใจต้องมานอนคนเดียวที่ห้องเรา เห้อ ๆ แสดงว่าแกต้องทำอะไรแผลง ๆ แน่นอน ... พอตอนเย็นเราเห็นแกเอาผ้าขาวม้าพาดบ่าเอาพานดอกไม้ธูปเทียนไปหน้าบ้านแล้วเอาดอกไม้คู่หนึ่งเทียนเหน็บไว้ที่เสาหน้าบ้าน เดินมาที่ประตูบ้านชั้นล่างวางตรงประตูนี้ที่หนึ่ง แล้วเดินมาที่หัวบันไดเหน็บไว้อีกที่หนึ่ง ประตูชั้นบนสุดบันไดอีกจุดหนึ่งแล้วไปที่ประตูห้องนอนแกอีกที่หนึ่ง สุดท้ายแกเดินไปที่ห้องพระแกแล้วเดินออกมา ... พอถามว่าแกทำอะไรแกก้บอกแค่ว่า "เบิกธรณีประตู" ให้เราเข้านอนไป ... เราเข้านอนไปด้วยความระแวงแน่นอนเราเปิดไฟสว่างโล่เลยในห้องเพราะความกลัว นอนกอดมีดเล่มนั้นไว้กับอกกันเลยกะว่ามีอะไรฟันอย่างเดียว ....