หลงทาง

นิมนต์ คุณคมสันต์ มาตอบหน่อย...

อันนี้ก็นิมนต์ให้มาตอบเป็นกลอนก็ได้นะครับ...
จะได้ตอบลำบากๆหน่อย...
แล้วใครจะอาสามาเป็นบานพับ หรือ ประตูค่อย ว่ากัน...

 

เท่าที่หลงทางมานานนะ...
แล้วตอนนี้ก็ยังจะหลงทางต่อไป...

แต่ก็ได้เห็นว่า
คำแนะนำสั่งสอนของ
หลวงพ่อฤษี
หลวงปู่เทศน์
หลวงพ่อพุธ

นั้นถูกต้องแล้ว เหมาะสมแล้ว
หากเรามีความตั้งใจจริง และมีความจริงใจในการปฏิบัติไม่ย่อท้อแล้วนั้น
ผลย่อมเกิด
เป็นแผนที่ที่ ครบถ้วนแล้วจริงๆ

ที่ผมไม่กล้าแนะนำด้วยเหตุว่า
1. ผมยังเป็นปุถุชน คือ คนที่ยังหนาแน่นด้วยกิเลส...
แม้บางครั้งจะละแล้วซึ่งกิเลส ก็ยังคงเหลือตัณหา...
2. คำสอนของครูบาอาจารย์ยังมีอยู่ครบ การที่ผมจะไปแนะนำให้นั้นเหมือนจะไปวัดรอยเท้า ครูบาอาจารย์ ผมคิดของผมเองว่าเป็นการไม่สมควรอย่างยิ่ง นรกอาจไม่พิจารณารับไว้อยู่ด้วย...
3. ตามที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนมา ก็สมบูรณ์ครบถ้วนแล้ว และก็เป็นไปตามพระพุทธพจน์ บทพระบาลี ท่านผู้เดินตาม ย่อมไม่หลงทาง...

 

เพราะผู้ปฏิบัติมาก่อน มากล่าวถึงสิ่งที่เคยเจอมา ซึ่งหลายๆท่าน ไม่มีครู คอยแนะนำอย่างใกล้ชิดก็ติด หมดกำลังใจ แม้แต่ท่านอาจารย์คุณป๋า ขนาดปฏิบัติใกล้ชิดครูบาอาจารย์ ยังติด การเล่าประสบการณ์ที่ได้ผ่านมาซึ่งเป็นธรรมทานอันใหญยิ่งต่อผู้ที่กำลังปฏิบัตินั้น ย่อมถือได้ว่าเปรียบเสมือนครู ผู้ฝึกหัดแบบ งูๆปลาๆย่อมเข้าใจได้ง่ายขี้นเมื่อเจอเหตูการณ์ที่คล้ายกัน จร้าคุณป๋า......

 

จะมีใครเคยฝันลมๆแล้งๆอย่างพวกผมบ้างไหมว่า...
"เนี่ยนะ ถ้าเราเกิดในสมัยพุทธกาล แล้วได้ฟังองค์สมเด็จท่านเทศน์ สักจบนึงนะ
พวกเราก็อาจได้บรรลุมรรคผลไปแล้วนะ...
เอ้...แล้วในสมัยพุทธกาล พวกเราไปมัวอยู่ไหนทำไรอยู่วะ...นี่เฮียแกถามผมมา...
สงสัยตอนนั้น จะอยู่ในนรกล่ะมั๊ง...
เฮียแกก็พูดต่อว่า...จะว่าไปแล้ว ในสมัยพุทธกาลก็เคยมีเหมือนกันนะ คนสองคนฟังพระพุทธเจ้าเทศน์พร้อมกัน พอเทศน์จบ คนนึงบรรลุอรหัตผล เป็นพระอรหันต์ อีกคนลงอเวจีมหานรกไปเลย...

แล้วก็เกี่ยงกันนะ ว่าใครคือคนที่ลงนรกคนนั้น...แต่จะว่าไปถ้าทั้งผมและเฮียผมนี่ได้ฟังธรรมในสมัยพุทธกาลก็คงได้ลงนรกทั้งคู่เป็นแท้...ไม่ได้รู้จักเลยว่า สำรวม เป็นยังไง???

แล้วก็จินตนาการกันต่อนะ เฮียแกว่าป้าที่ทำงานอยู่ที่โรงแรมแกว่า แกฟังเทศน์มหาชาติครบ 10 ครั้งเมื่อไรนี่จะได้ไปเกิดในยุคพระศรีอาริย์ ถึงเวลานั้นทุกอย่างจะอุดมสมบูรณ์มาก แล้วฟังเทศน์จากพระพุทธเจ้าจบเดียวจะบรรลุอรหัตผลกันหมด...

ผมก็สงสัยนะว่า ถ้ากำหนดกันได้ขนาดนี้เลยว่าจะไปเกิดเอาในยุคพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า ศรีอาริยเมตตรัย นะ แล้วทำไมตอนพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน มันไม่กำหนดให้เกิดมาทันท่านแล้วฟังเทศน์ซะให้บรรลุไปเมื่อสองพันกว่าปีก่อนเลยล่ะ...
ก็มันกำหนดไม่ได้ใช่ไหม???
แล้วยุคพระศรีอาริย์อุบัติขึ้นแล้ว จะไปกำหนดได้ยังไง??

หลังจาก 1 พหูรูด กับ 1 ผู้หลงทาง ได้หารือกันตามจินตนาการแล้ว
ท่านพหูรูดจึงได้สรุปว่า อย่าไปรอเลยว่ะ ยุคสมัยนี้พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้ายังอยู่ หลวงพ่อฤษีก็ยังอยู่(ในตอนนั้น) ทำมันให้จบในชาตินี้เถอะ..จะรอไปทำไม..รอไปรอมา ดีไม่ดีถึงเวลานั้นเข้าจริงๆ เราดันไปนอนแช่น้ำอุ่นในนรกซะก่อนก็จบกัน...

 

ก็ท่านอาจารย์คุณป๋าคิดสร้างสรรอ่ะ

 

เข้าภวังค์ตกใจกลัวมัวแต่นั่ง
ไม่ถึงฝั่งตกภวังค์ไปกังขา
จับดูลมลมสัมผัสพัดเข้ามา
ขึ้นภูผาห้วงอารมฌ์ชมจิตเพลิน

สมาธิอ่อนความเพียรน้อยค่อยนั่งใหม่
ลุกขึ้นไปให้ล้างหน้าเปลื่ยนท่าเสีย
กลับมานั่งตั้งจิตใหม่ไม่อ่อนเพลีย
ไม่มีเสียเริ่มฝึกใหม่ได้แน่นอน

 

เอ้...แล้วในสมัยพุทธกาล พวกเราไปมัวอยู่ไหนทำไรอยู่วะ...นี่เฮียแกถามผมมา...ในสมัยพุทธกาล เราทั้ง สามคนก็อยู่ร่วมขบวน ขนพระธรรมจักรร่วมเดินทางเข็นล้อเกวียน ไปร่วมกันกับ บรรดาคณะลูกศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำ จากเมืองกุสินารา ไปยัง กรุงพาราณสี ทั้งท่านพี่ และท่านเฮียครับ
เราอยู่กันเกือบฯช่วงท้ายของขบวนเดินทาง ขออนุญาติตอบท่านเฮีย ครับ

 

นี่เห็นไหม...ไม่ธรรมดา...ว่าเป็นกลอน...

 

555++
ผมยังนึกว่าในสมัยพุทธกาล กระผมเป็นแมงกุ๊ดจี่ อยู่ซะอีก..

 

เห็นชาวบ้านชาวเมือง เขาถ่ายภาพติดผีกันออกบ่อย...
ก็เลยเอามาลงกะเขาบ้าง...
นี่งาน Cross play ...
คุณลูกสาว เป็นสาววาย ...
ชอบไปดูงานพวกนี้แหละกับเพื่อนๆ...
แล้วก็ไปถ่ายรูป ผีๆ พวกนี้มา...

ภาพคนอื่นๆเขาถ่ายติดผีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้..
แต่ที่แน่ๆรูปพวกนี้เกิดจาก คุณลูกถือกล้องแล้วมือสั่น คงจะตื่นเต้นซะมั๊ง...
เห็นแต่งตัวกันแบบนี้แล้ว...
ผีเห็นเข้าก็คงไม่กล้าเข้าใกล้...

 

เพิ่งมาเริ่มตั้งต้นอ่านอย่างจริงจัง อันนี้ค่ะปัญหาใหญ่ คือถ้าเห็นของหยาบไม่ได้ จะไปเห็นของทิพย์ได้ยังไง เป็นที่สงสัยใจมากมายค่ะ

 

รูปภาพถ่ายพระจันทร์ขึ้น ๑๕ ค่ำวันคืน บลูมูน ที่ผ่านมาครับ ลองทายกันสิว่า ใครเห็นอะไรบ้าง
ในรูป ภาพถ่าย ตอบได้ถูกต้อง มีรางวัลมอบให้ ครับ 

 

รูปม้าน้ำ กระโดด อยู่เหนือ นกกระจอก...
แล้วนกกระจอก ก็กำลังตะปบ ลูกเกาลัด อยู่...

ถ้าตอบถูก กรุณาเควี้ยง รางวัล มาให้ด้วยนะขอรับ...:boo:

 

เข้าภวังค์ ตกใจกลัว ตัวจากร่าง
กลัวใครกร่าง เข้ามาผ่าน ร่างของฉัน
สติมา ปัญญาเกิด คุณอนันต์
ให้รู้ทัน ความคิด จิตดูลม

จึงตามลม จับลม ดูลมอยู่
ใจไม่รู้ เผลอไผล ให้ลมหาย
ต้องจับใหม่ จับยาก เสียมากมาย
ความเพียรคลาย กลายเป็นเพลีย ละเหี่ยใจ
ความเพียรคงน้อยจนถึงน้อยที่สุดค่ะ ตอนนี้พยายามฝึกการดูลม ตามลมอยู่ค่ะรู้สึกจิตก็นิ่งขึ้นค่ะ

 

เข้าภวังค์    ตกใจกลัว  ตัวจากร่าง
กลัวใครกร่าง เข้ามาผ่าน ร่างเรานั้น
พระปริตร คิดสวดก่อน  จะนั่งพลัน
ร่างเธอนั้น   พระรักษา ว่าปลอดภัย

เพียรดูลม  เฝ้าตามลม  ชมตามจิต
อย่าไปคิด   ปรุงแต่   ที่แห่งใหน
คอยตามลม  บ่มจิต    ตามติดไป
จิตสดใส   สงบนิ่งใน   ไม่ติดลม

 

ตามจินตนาการ ดูเหมือนซากผู้หญิง

 

"เอ้...แล้วในสมัยพุทธกาล พวกเราไปมัวอยู่ไหนทำไรอยู่วะ..."

ติงก็เคยคิดค่ะ ว่าตอนนั้น ตัวเองอยู่ไหนนะ
ถ้าเป็นนรก จะเป็นนรกขุมไหน...

 

ขอตอบชิงรางวัล..อุ๊ย ร่วมสนุกด้วยคน ไม่เห็นแก่ได้รางวัล.น๊า.จริงจรี๊งงง อิอิ :boo:
ยากซะด้วย แฮะ..คงเป็นภาพกระต่าย ประหลาดๆๆ บนดวงจันทร์..จ้ะ..(รับรองว่าถูกชัวร์ร์ร์ )

 

ดูเหมือนเด้กผู้หญิงสวมกระโปรงลอยขึ้นมาจากด้านล่างครับ

 

๕๕๕
ติงชอบคำตอบนี้ค่ะท่านอาจารย์คมสันต์
ไม่ว่าคำตอบจะถูกหรือไม่
ท่านอาจารย์เขวี้ยงรางวัลไปเลยนะคะ
(ลูกศิษย์ที่เลิงนกทาก็อยากได้รางวัลค่ะ
ฮิฮิ...ไม่ทราบว่าลอกคำตอบท่านอื่นจะผิดกติกาหรือเปล่าคะ^-^)