อยากบรรลุธรรมเข้ามา

ต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆเลย ความเห้นผิดก้คือความเห้นผิด โสดาบันทำลายความเห้นครับ ไม่ได้ทำลายอุปาทาน(ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนครับ) ความเห้นถูก คือการเข้าไปเห็นความจริงครับ ยังทำลายอัตตาหรืออุปาทานในขันต์ไม่ได้ครับ การทำลายอัตตาหรืออัสมิมานะนั้นต้องอรหันต์ครับ

 

หางโผล่เรียบร้อย รอท่านเล่าปังลงดาบอีกที

 

เพียงเท่านี้ก็บรรลุธรรม โดยอานาปานสติ เพียงมีสติ รู้ตัวหายใจออกรู้ หายใจเข้ารู้ ก็บรรลุธรรมได้แน่นอน เปรียบเหมือนบุรุษที่ต้องการน้ำมัน หน้าที่คือเอาเมล็ดงามาแล้วเอามือคั้นเมล็ดงาก็ได้น้ำมัน ถึงไม่ปราถนาก็ได้น้ำมัน ดูให้จบครับ[ame="http://www.youtube.com/watch?v=FLrqn_WEWkI"]??????????-?????????????????? 10Jan2011 3/3 - YouTube[/ame]

 

พุทธวจน ฆราวาสชั้นเลิศ ภิกษุทั้งหลาย ความรู้สึกได้เกิดขึ้นกับเราว่า ผลวิบากแห่งกรรม 3อย่างนี้แลที่ทำให้เรามีฤทธิ์มากอานุภาพมาก คือ 1ทานหนึ่ง การให้ 2ทมะ การบีบบังคับใจ 3 สัญญมะ การสำรวมระวังดังนี้

 

เอ่อ ตรงนี้มันเป็น เรื่อง ฤทธิในการครองเรือน หน่าคร้าบ

ผลวิบาก 3 อย่างดังกล่าวนั่น ท่าน จขกท ก็รู้ทั้งรู้ว่า คัดมาบางส่วน
จาก "มหาสุทัสสนสูตร" ซึ่งเป็นเรื่องว่าด้วย สมัยที่พระพุทธองค์เสวย
พระชาติเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์

โดย "ฤทธ์มากอานุภาพมาก" ที่กล่าวถึงนั้นได้แก่

ซึ่งจัดว่า เป็น อานุภาพจำเพาะของ " พระเจ้าจักรพรรดิ์ " ไม่ได้หมาย
ถึง ปุถุชน ทั่วๆ ไป จะมี ฐานะ มีเช่นนี้ได้

ว่าแต่ว่า

สิกทาคามี ทำไมถึงไป หยิบ สมบัติพระเจ้าจักรพรรดิ์ มาชื่นชมเป็นภูมิธรรมหละนี่

อนึ่ง ในตอนท้ายของพระสูตรนี้

พระพุทธองค์กล่าวว่า บุคคลที่กล่าวดำริเรื่อง วิบากกรรม3อย่าง ที่ทำให้มีฤทธ์มากอนุภาพ
ดังกล่าว เรียกว่า มีภูมิธรรมเป็นปุถุชนคนหนาธรรมดาๆ สุดท้ายตอนทำกาลกริยา(ตาย)
ดวงจิตส่วนใหญ่ หลงในสมบัติ !! เหมือนปุถุชนทั่วไป เดชะบุญที่ ราชกิจส่วนใหญ่
หรือ อาจิณกรรมเป็นจิตที่เนื่องกับ พรหมวิหาร ( ดูแล ประชาราษฏร์ ) จึงทำให้พอ
ได้กลับไปเกิดเป็น " พระพรหม "

ซึ่งโดยหลักการของการบำเพ็ญบารมีเป็นโพธิสัตว์ จะถือว่า พลาด เสียที ทำให้ท้ายที่สุด
พระพุทธองค์จึงกล่าวคาถานี้ ในการจบพระสูตร

 

ฆราวสชั้นเลิศ
คหบดี ! ในบรรดากามโภคีเหล่านั้น กามโภคี
ผู้ใด แสวงหาโภคทรัพย์โดยธรรม โดยไม่เครียดครัดด้วย,
ครั้นแสวงหาโภคทรัพย์โดยธรรม โดยไม่เครียดครัดแล้ว
ทำาตนให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำาด้วย, แบ่งปันโภคทรัพย์
บำาเพ็ญบุญด้วย, ไม่กำาหนัด ไม่มัวเมา ไม่ลุ่มหลง มีปกติ
เห็นโทษ มีปัญญา เป็นเครื่องสลัดออก บริโภคโภคทรัพย์
เหล่านั้นอยู่ด้วย;
คหบดี !
กมโภคีผู้นี้ ควรสรรเสริญโดยฐานะทั้งสี่ คือ :-
ควรสรรเสริญโดยฐานะที่หนึ่ง
ในข้อที่เขา แสวงหโภคทรัพย์โดยธรรม
โดยไม่เครียดครัด,
ควรสรรเสริญโดยฐานะที่สอง
ในข้อที่เขา ทำตนให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำ,
ควรสรรเสริญโดยฐานะที่สาม
ในข้อที่เขา แบ่งปันโภคทรัพย์ บำเพ็ญบุญ,
ควรสรรเสริญโดยฐานะที่สี่
ในข้อที่เขา ไม่กำหนัดไม่มัวเมา ไม่ลุ่มหลง
มีปกติเห็นโทษ มีปัญญเป็นเครื่องสลัดออก
บริโภคโภคทรัพย์เหล่นั้น.
คหบดี ! กามโภคีผู้นี้ ควรสรรเสริญโดยฐานะ
ทั้งสี่เหล่านี้.
คหบดี ! กามโภคีจำาพวกนี้ เป็นกามโภคี
ชั้นเลิศ ชั้นประเสริฐ ชั้นหัวหน้า ชั้นสูงสุด ชั้นบวรกว่า
กามโภคีทั้งหลาย, เปรียบเสมือนนมสดเกิดจากแม่โค
นมส้มเกิดจากนมสด เนยข้นเกิดจากนมส้ม เนยใสเกิด
จากเนยข้น หัวเนยใสเกิดจากเนยใส; หัวเนยใสปรากฏ
ว่าเลิศกว่าบรรดารสอันเกิดจากโคทั้งหลาย เหล่านั้น,
ข้อนี้ฉันใด; กามโภคีจำาพวกนี้ ก็ปรากฏว่าเลิศกว่า
บรรดากามโภคีทั้งหลายเหล่านั้น ฉันนั้น แล.
ทสก. อํ. ๒๔/๑๙๔/๙๑.
จะเห็นได้ว่าพระสูตรที่กล่าวว่่า ฆราวาสชั้นเลิศนั้นล้วนต้องมีการแบ่งปันทรัพย์หรือบริจาคทานทั้งนั้น ฉะนั้นการแบ่งปันทรัพย์หรือการบริจาคทานนั้นในเส้นทางธรรมนั้นจึงมีความสำคัญมากสำหรับผู้ทีมีปัญญา

 

เอ่า ในเมื่อท่านเล่าปังไม่จัดการ ผมก็คงต้องจัดการเอง

อุปาทาน 4 มีอะไรบ้าง
http://www.nkgen.com/732.htm

ลองอ่านดูสิ แล้วจะเห็นว่า มันไม่ได้ทำลาย ตอนที่เป็นพระอรหันต์
อย่างน้อยก็เห็นโต้งๆ แล้วตัวนึง ว่ามันโดนทำลายเหี้ยน ตอนเป็นพระโสดาบันแล้ว

แบบนี้ ถ้า newamazing ยังบอกว่าทำลายไม่ได้ ก็แปลว่า newamazing ไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากปุถุชนคนหนาธรรมดาหนะสิ????

 

๘. สิ่งที่เรียกว่า "อุปาทาน"

ปรัศนี: มีผู้กล่าวว่า สิ่งที่เรียกว่า "อุปาทาน" ความยึดมั่นถือมั่นในตัณหาต่างๆ นี่มันเป็นไปได้อย่างไรกันครับ ตัณหาเป็นอารมณ์แห่งความยึดมั่นถือมั่นหรือครับ?

พุทธทาส: นี่คนถามมันพูดคนละภาษาเสียแล้ว ไม่ต้องตอบ เขาพูดว่า อุปาทานคือความยึดมั่นในตัณหาต่างๆ นี้มันไม่ใช่ภาษาพุทธศาสนา คนที่มันไม่รู้ภาษาพุทธศาสนา มันจึงถามอย่างนี้ "อุปาทาน" ไม่ได้ยึดมั่นในตัณหา อุปาทานมันก็ยึดมั่นในวัตถุแห่งอุปาทาน คือกาม คือทิฎฐิ คือศีลและพรต และความเห็นว่าตัวตน ตัณหาเป็นเหตุให้เกิดอุปาทาน ไม่ใช่อุปาทานมายึดมั่นในตัณหา มันพูดผิดไปเสียแล้ว มันเป็นคนพูดไม่รู้ภาษาพุทธศาสนาแล้ว ไม่ต้องตอบก็ได้ เพราะมันไม่รู้ภาษา มันตั้งคำถามผิด ตัณหาไม่ได้เป็นอารมณ์แห่งอุปาทาน ตัณหาเป็นปัจจัยให้เกิดอุปาทาน แล้วอุปาทานก็ยึดมั่นในกาม เป็นกามปาทาน ยึดมั่นในความคิดเห็น เป็นทิฏฐิปทาน ยึดมั่นในอัตตาว่าตัวกู-ของกู เป็นอัตตวาทุปาทาน ทั้งนั้น ทุกเรื่องเลย ร้อยเรื่องพันเรื่อง ถ้ายึดถือเอาผิดวัตถุประสงค์แล้วเป็น สีลัพพตุปาทานทั้งนั้น เรามาบวชเป็นพระเป็นเณรนี้ มันก็เป็นสีลัพพตุปาทาน ที่นึกว่าได้บวชพระบวชเณรแล้วก็จะได้วิเศษจะได้ศักดิ์สิทธิ์อะไรทำนองนี้

สรุปความสั้นๆ ว่า ยึดถือศีล หรือวัตรนั้นๆ ผิดวัตถุประสงค์อันแท้จริง นี่ไปยึดถือเอาอย่างนั้น แล้วเป็นสีลัพพตุปาทานหมด แม้ในสิ่งที่เรียกว่า พุทธศาสนาที่ปฏิบัติกันอยู่ในวงพุทธบริษัทนี่ ถ้าไปยึดถือผิด ผิดความจริง ผิดตัวจริง ผิดของจริง ก็เป็นสีลัพพตุปาทาน ส่วนที่มันอยู่ในศาสนาอื่นนั้น อย่าไปกลัวเลย มันก็ไม่ยึดถือ เราก็ไม่ชอบอยู่แล้ว จะไปยึดถืออะไรกัน เพราะมันเป็นศาสนาอื่น จัดเป็นพวกอื่นเสียแล้ว มันก็ไม่มีเรื่องอะไรจะต้องไปยึดถือ แต่ระวังให้ดีที่มันมาอยู่ในพุทธศาสนาเรานี้ มันจะเป็นที่ตั้งแห่งความยึดถือ เมื่อเราเข้าใจผิดในการกระทำนั้นๆ การทำบุญกุศล มีร้อยอย่าง พันอย่าง ถ้ายึดถือผิดเป็นสีลัพพตปรามาส การเจริญศีล เจริญสมาธิภาวนาวิปัสสนา แม้แต่วิปัสสนานี้ ถ้ายึดถือผิดตัวจริง ผิดมุ่งหมายอันแท้จริง กลายเป็นเรื่องขลัง เรื่องศักดิ์สิทธิ์ ก็เป็นสีลัพพตุปาทาน แล้วก็จะมีอยู่เป็นอันมาก เวลานี้ทำเป็น "สีลัพพตุปาทาน" ไปหมดในเรื่องทานเรื่องศีล เรื่องสมาธิ เรื่องภาวนา เรื่องปัญญา จึงตอบว่าไม่ต้องกลัว ภายนอกพระพุทธศาสนานั้นไม่เข้ามารบกวนเรา ที่มันมีอยู่ในพุทธศาสนาเรานี้แหละ ระวังให้ดี อย่าไปลูบคลำให้ผิดๆ ให้มันกลายเป็นสีลัพพตุปาทานไปเสีย ให้ถือเอาให้ถูกวัตถุประสงค์ของทาน รักษาศีลก็ให้ถูกวัตถุประสงค์ของศีล เจริญสมาธิปัญญา ก็ให้ถูกวัตถุประสงค์ของสมาธิปัญญา แล้วก็จะไม่เป็นสีลัพพตุปาทานขึ้นในพุทธศาสนา มีอะไรต่อไปอีก...

 

ยกพุทธวจนมาให้ดู สำหรับฆราวาสชั้นเลิศ แล้วแต่ใครจะเลือกเป็น ท่านที่มีจิตรปรุงแต่งว่า"อินทรบุตร"ไม่ชอบส่วนไหนก็ตัดออกได้นะ ยิ้ม

 

ตั้งสติหน่อย อ่านใหม่อีกรอบก่อนตอบนะ

 

ตั้งสติอยู่กับลมหายใจ หายใจออกรู้ หายใจเข้ารู้ ทำให้มากบรรลุธรรมได้แน่นอน ท่านที่มีจิตปรุงแต่งว่า "อินทรบุตร"

 

newamazing บรรลุขั้นไหนแล้วท่าน ว่างๆ มาประลองพลังธรรมกันดูสักตั้งซิขอรับ..​

 

อะไรคือ บรรลุธรรม อะไรคือ ไม่บรรลุธรรม

 

หน้าที่ของพุทธศาสนิกชนที่ทรงแสดงไว้มีอยู่ ๔ ประการด้วยกันคือ ๑. ศรัทธาความเชื่อ ๒. จาคะการเสียสละ ๓. ศีลการไม่เบียดเบียนกัน ๔. ปัญญาความฉลาดด้วยเหตุด้วยผล เป็นคุณธรรม ๔ ประการที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้พุทธศาสนิกชนหมั่นบำเพ็ญ ยิ้ม

 

เข้าถึงความจริงไตรลักษณ์ ที่แท้จริง

 

ไตรลักษณ์มีไม่แท้ด้วยหรือ?

 

เข้าใจ ต่างจากเข้าถึง

 

โอย จะมัวหลงงมอยู่กับภาษาสมมติไปถึงไหน

ไอ้เรื่องที่คุณพร่ำเพ้อถึงหนะ มันพ้นจากคำพูดนะครับ

 

ยิ้ม มันพ้นได้เฉพาะตน ส่วนคำตอบก็ต้องเป็นสุภาษิตสมมุตินะ ท่านที่มีจิตปรุงแต่งว่า"อินทรบุตร"

 

ถามเรื่องส่วนตัวนิดนึงนะครับ...
ช่วงหลังๆ มานี่ คนรอบตัวคุณ บอกบ้างไหม ว่าคุณพูดไม่รู้เรื่องหนะครับ???