ประเพณีหนึ่งเดียวในโลก ที่อาจนำไปค้นพบหลักฐานว่า "สังกัสสะอยู่ที่พุกาม"

คำถาม ทั้ง ๒ ข้อ ขอตอบดังนี้ ครับ
๑. ทำไมพระไตรปิกฏเป็นภาษา บาลี สันสฤต?

จริงๆ ต้องบอกว่า ทำไมพระไตรปิฎกเป็นภาษาบาลี เพราะ สันสกต ไม่ใช่ภาษาที่จะใช้บันทึกพระพุทธพจน์ ดังคัมภีร์

ในภาษาของสัตว์ทั้งหลาย ภาษา ๑๘ อย่าง นอกจากภาษาของชนชาวมคธ มีภาษาของคนป่า ของชาวอันธกะ ของชาวโยนก ของทมิฬตามที่กล่าวแล้วเป็นต้น ย่อมเปลี่ยนแปลงไป ภาษาของชนชาวมคธกล่าวคือ เป็นโวหารของพรหม เป็นโวหารของพระอริยะ ตามความเป็นจริง ภาษานี้ภาษาเดียวเท่านั้นไม่เปลี่ยนแปลง. แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อจะทรงยกพระไตรปิฎก คือพระพุทธพจน์ขึ้นสู่แบบแผน ก็ทรงยกขึ้นด้วยภาษาของชนชาวมคธนั่นแหละ.

แต่จากการ ศึกษาของนักภาษาศาสตร์ เช่น Burnouf & Lassen เห็นว่าบาลีไม่ใช่ภาษามคธ (ที่ประเทศอินเดียในปัจจุบัน) เพราะภาษามคธ ในจารึกไม่เหมือนภาษาบาลี โดยเฉพาะ การใช้ ล, ร

ซึ่งผมก็จะบอกว่า ที่เป็นเช่นนั้น ก็เพราะว่า ในสมัย พุทธกาล แคว้นมคธ ไม่ได้อยู่ที่อินเดีย แต่ คือพื้นที่ จังหวัด ชัยภูมิ ขอนแก่น ในปัจุบัน

ดังนั้น การใช้ภาษาบาลี จึงยังคงมีการศึกษา และใช้ต่อเนื่อง แพร่หลาย เพื่อรักษาสืบทอดพุทธพจน์ ไว้ เพียงแต่ไม่ใช้ภาษาที่จะใช้พูดทั่วทั้งชมพูทวีป ด้วยเหตุว่า เป็นภาษาเฉพาะของชาวมคธ เท่านั้น แคว้น อื่นๆ ก็ไม่ได้ใช้ภาษามคธ ในการพูด ไม่ว่า จะเป้น สาวัตถี มัลละ โยนก หรือแคว้นอื่นๆ

และหาก เพื่อนสมาชิก ได้ศึกษา ความเป็นไป ของ "แคว้นมคธ" หรือ พระพุทธศาสนา ในแคว้นมคธ ก็จะทราบว่า แคว้นมคธนี้ ได้ล่มสลาย ไปแล้ว ตั้งแต่ ก่อน พ.ศ. ๔๓๓ ที่จะมีการสังคายนา ที่ลังกาทวีป ในสมัย พระเจ้าวัฏฏคามีณีอภัย และมีการ แต่งอรรถกถา เพื่ออธิบาย ความในพระไตรปิฎก ให้กับ พระสงฆ์ ในลังกาทวีป ได้เข้าใจ ซึ่งในเวลาต่อมา พระพุทธโฆษาจารย์ ซึ่งเป็นชาวมอญ ไม่ใช่อินเดีย ได้เดินทางไปแปลอรรถกถา จากภาษาสิงหล ขึ้นเป็นภาษาบาลี หรือมคธภาษา ใน พ.ศ. ๙๕๖

ครานี้ ลองพิจารณาตามหลักความเป็นจริง ว่า แคว้นที่ล่มสลาย เป็นป่าดง จนเป็นที่อาศัยอยู่ของยักษ์ ตามที่อธิบาย ในอรรถกถา นั้น ผู้คนที่เหลืออยู่ ก็แตกกระสานซ่านเซ็น และคงจะไปมีสายสัมพันธ์ กับชาวแคว้นอื่นๆ ที่ไม่ได้ใช้ภาษามคธ เป็นหลัก และเกิดการกลืนชาติ-ภาษา ขึ้น แต่ ก็ยังมีการใช้ คำบาลี หลงเหลืออยู่

ตรงนี้ อยากให้เพื่อนสมาชิก ได้พิจารณา ด้วยใจเป็นกลางๆ ว่า ในคำที่ใช้เขียน และ พูด ของคนไทย แม้ในสมัยปัจจุบัน มีคำ "บาลี" กี่คำ เมื่อเทียบ กับ คำที่ใช้เขียน และ พูด ของคนอินเดีย ในสมัยปัจจุบัน

สิ่งหนึ่ง ที่อยาก ให้พิจารณา จากที่ว่า "ภาษาบาลี คือ ภาษาของชาวมคธ" ก็คือ

ที่ขีดเส้นใต้ นั่นหล่ะ ที่บอกว่า "ภาษาบาลี คือ ภาษาของชาวมคธ"

ที่ผมจะนำมาขยายความต่อ ก็คือ ภาษาพูดย่อมมาจากการออกเสียงผ่านปาก และสิ่งที่เราจะต้องรู้ คือ

นักภาษาศาสตร์แบ่งแยกเด็ดขาดระหว่างภาษาพูดกับภาษาเขียน เนื่องจากนักภาษาศาสตร์มองว่า มนุษย์ปกติทุกคนย่อมใช้ภาษาเขียนอะไรก็ได้ หากได้ร่ำเรียนมา ดังนั้น นักภาษาศาสตร์จึงถือว่า คำว่า "ภาษา" ในเบื้องต้นหมายถึง "ภาษาพูด" เท่านั้น ไม่รวมถึงภาษาเขียนเพราะมนุษย์สามารถพูดภาษาเป็นทุกคน แต่ภาษาเขียนนั้นบางสังคมก็ไม่มีใช้ เมื่อเป็นภาษาพูด "เสียง" ย่อมเป็นปัจจัยพื้นฐานของภาษา

และ "ลิ้น" นับเป็นอวัยวะสำคัญที่ทำให้เกิดเสียงต่างๆ เมื่อลิ้นสัมผัสเพดานในจุดต่างๆ ช่องปากก็จะเกิดเป็นห้องเสียงรูปต่างๆ ซึ่งทำให้เสียงที่เกิดต่างกันไป

และ "ลิ้น" นี่หล่ะ คือเครื่องกำหนด ความแตกต่าง ในการออกเสียงของแต่ละชาติพันธุ์ ซึ่งเป็นไปตาม "กรรมพันธุ์" ฝรั่ง จีน ไทย แขก พม่า ฯลฯ จึงมี ภาษาพูดที่ต่างกัน เพราะออกเสียงได้ต่างกัน

แล้ว เพื่อนสมาชิก รู้มั๊ย ว่า "ชาติพันธุ์ไหนในโลกปัจจุบันที่อ่านออกเสียงภาษาบาลี ได้ไพเราะทั้งในเบื้องต้น ท่ามกลาง และบั้นปลาย"

ถ้า เรา ตอบได้ เราก็จะรู้ได้ว่า ชาวมคธในอดีตเป็นชาติพันธุ์ไหนที่สืบกรรมพันธุ์มาจนถึงปัจจุบัน และเราก็จะรู้ได้ว่า ท้องถิ่นมคธโบราณ ตั้งอยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ในปัจจุบัน นอกจากว่า เรา จะคิดว่า ชาวมคธ อพยพจากอินเดีย มาอยู่ที่ประเทศไทยหมดเกลี้ยง

จริงๆ ผมเข้าใจว่า ผู้ถาม อาจจะอยากถามว่า ถ้า พระพุทธศาสนา กำเนิด อยู่ที่นี่ ทำไมคนไม่พูดภาษาบาลี กระมัง

ซึ่งคำตอบ ข้างบน ก็จะพออธิบาย เหตุผลหลักๆ ได้ ว่า
1. ภาษามคธ ไม่ใช่ภาษาที่ใช้พูดทั่วทั้ง ชมพูทวีป ดังนั้น ในแว่นแคว้น อื่นๆ จึงมีภาษา เป็นของตัวเอง เช่น มอญ โยนก ที่อยู่ภาคเหนือของไทย และยังสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน
2. เกิดความเปลี่ยนแปลง ในแคว้นมคธ จนเป็น แผ่นดินร้าง และมีคนชาติพันธุ์ อื่น มาอาศัย และ ร้างเป็นระยะๆ (ให้ศึกษาประวัติศาสตร์ ภาคอีสาน เพิ่มเติม นะครับ ว่า มีความเปลี่ยนแปลง หลายครั้ง)

แต่ ภาษา บาลี ก็ไม่เคยเสื่อมหายไปจาก แผ่นดิน นี้ และยังคงมีการรักษาสืบถอดกันมา

ยิ่ง เมื่อ ดู ไปที่ "อักขระ หรือ อักษร" ซึ่ง นักวิชาการ มักจะบอกว่า "บาลี ไม่มี อักษร" นั้น คงไม่ได้เป็นไปตามมติ นั้น แต่
"อักขระบาลี มีอยู่ คนรุ่น ๔-๕๐๐ ปี ก่อน รู้ว่า "อักขระบาลีเขียนอย่างไร" แต่ คนรุ่น ใหม่ เรียกว่า "ลายสือขอม" จึงทำให้เราเข้าใจว่า "อักขระบาลี" ไม่มี

แต่ ผมอยาก ให้ดู "ตัวอย่างอักษรบาลี - Balie Alphabet" ที่ ลา ลู แบร์ คัดลอก ไปถวายพระเจ้ากรุงฝรั่งเศส ดูนะครับ ซึ่ง ก็คือ "ตัวหนังสือขอม" ที่เรา เข้าใจนี่เอง

ข้อ. ๒ ทำไมเรื่องกฏแห่งกรรม การนั่งสมาธิ ของพระพุทธองค์ไป เหมือนในคำภีร์พระเวทของศาสนาพรหมณ์?

เดี๊ยวมาตอบนะครับ เตรียมตัว ประชุมก่อน

 

*** โลก กับ ศาสนศาสตร์ ****

ศาสนาพุทธ เกิดมาแล้วทั่วโลก
พระพุทธเจ้า มีมาแล้วนับไม่ถ้วน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

เฮ๊ย... ลิงเจี๊ยก
เลิกเพ้อเจ้อได้แล้วม๊างงง

ทำท่าทางงพูดเรื่องโน้นนิด เรื่องนี้หน่อย เป็นนัยๆ เหมือนว่ารู้มากมาย แต่อ่านไปอ่านมามันก็ไร้แก่นสาร เรื่องเดิมๆ พูดซ้ำๆเหมือนเด็ก"ดาวน์ซินโดรม"หรือเด็ก"ออทิสติก"

จะกินกล้วยอยู่บ้าน หรือจะไปกินกล้วยที่โรงพยาบาล ไปโรงพยาบาลอาจจะได้กินแบรนด์ของเยี่ยมไข้ด้วย คริ คริ

 

จนบัดนี้ชนชาวอะกะไม่มีภาษาเป็นของตัวเอง

ผมถามว่าทำไมเปลี่ยนเป็นอะข่า

อะข่าคืออะกะเดิม

เลนส์แปรว่าโอกาสในภาษาบาลี

ถามว่าตัวเมืองราย
หรือเม็งราย
เหมือนบาลีไหม
ถามอีกว่า
บาลีเอาเม็งรายไป
หรือเม็งรายเอาบาลีมา

ถามอีก พ่อขุนรามไปอิงขอมมาทำไม

กลัวเรียนแบบลานนาหรือไม่อย่างไรขอรับ
เพราะไทยมีแต่ท่องกันมาไม่ตัวหนังสือ

นำมอต่อสัก
สักไหน
อย่างไรขอรับ
อย่าบอกว่าสักกะวาขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

พนมเป็ญ
นครทุม
พนมมือ
นครธม

แบ่งสี่วรรณะหรือไม่อย่างไร

มะเร็งกับโคราชา
เจอเม็งรายแล้วหงิก
สื่อเดียวกันหรือไม่แต่ใครจะเข้าจัย
ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ถามอีก
หากสื่อไทยที่แปรธัมได้ท่านจะยอมรับไหม
ถามอีก
ทำไมขอมตามหาพระร่วงขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้ว

อย่าบอกนะว่ารู้ว่าพระนางจามเทวีหนีลพบุรีมาตั้งลพนที่ลำพะนะเพราะอะไร

 

คุณเอก คุณได้ดูภาษาเทวนาครีของอินเดียหรือยังคะว่า ว่ามีตัวอังษรที่คล้ายไทยอยู่หลายตัวเหมือนกันนะแต่จะไม่ให้คล้ายได้ยังไง ในเมื่อไทยไปก็อบภาษาขอมมา และขอมกับมอญ ไปก็อป ภาษา ปาลาวะของ อินเดียใต้มา

ตามหลักภาษาศาสตร์เขาแบ่งภาษากันโดยดูหลักการใช้ไวยกรณ์

และที่ท่านยก เรื่องที่ บอกว่า ภาษาอินเดียปัจจุบันไม่เหมือนบาลีนั้น ได้ยกมาหมดที่เขาบอกหรือไม่ ว่า ภาษาอินเดียปัจจุบันเป็นภาษาผสมของภาษา อินเดียพื้นเมืองกับ ภาษา บาลี กับพราหมี ในขณะที่บาลีแท้ๆเป็นภาษาที่มาจากอิหร่าน


ดิฉันเคยมีเพื่อนเป็นอิหร่าน บางคำในภาษาเขาก็คล้ายเราจนน่าตกใจ อย่างคำว่าประเทศ แบบที่ เขาไม่ค่อยใช้กันแล้ว คือคำว่า พอเดชชอฮี คล้ายกับคำว่าประเทศมาก

ไปๆมาๆไทยก็ไปยืมมาจากภาษาอื่นทั้งนั้น


เท่าที่ดิฉันอ่านดู คริสเตียน ลาเซ่น กับ ยูจีน บัวนอฟ เขาบอกว่าภาษาบาลีที่ใช้ในคำภีร์พระเวทและพระไตรปิฏกเนี้ยะไปเหมือนภาษา ของชาวอิหร่านโบราณที่อยู่ทางตะวันออก เรียกว่า ชาว อวาร์

มากกว่าจะเหมือนภาษา อินเดียสมัยใหม่ที่ใช้ในปัจจุบัน

 

ใครเคยสัญญาอะไรไว้ลืมแล้วหรือยัง

 

ผมว่า คนที่มั่ว น่าจะเป็น นักภาษาศาสตร์ หรือ นักประวัติศาสตร์ สมัยใหม่มากกว่า นะครับ ที่ไม่ยอมรับ ว่าคนในดินแดน พม่า-ไทย-มอญ ในอดีต มี อักษร ใช้เขียนบันทึก เก่าแก่ มาตั้งแต่สมัยร่วมพุทธกาล แล้ว แต่กลับ สอนว่า เพิ่ง หัดเขียนตัวหนังสือ โดยพัฒนาจากอักษรปัลลวะ ของอินเดียใต้ หรือนักประวัติศาสตร์ ที่อาจจะไม่รู้จัก "ภาษาบาลีดั้งเดิมที่ถูกต้อง" ที่ใช้ บันทึก "พระพุทธพจน์"

งานที่ผมค้นคว้าอยู่ ไม่ใช่ "การท่องตำรามาสอบ" จึง ไม่ใช่ว่า ตอบไม่ตรงกับ ที่เขามั่วมา แล้ว จะผิด เพราะสิ่งที่ คุณ joni_buddhist ยกมา อ้างอิง ใช่ว่า จะถูกนะครับ

ที่คุณ joni_buddhist หยิบภาพ ตัวอักษร พราหมี ที่ เขาทำให้เราเข้าใจว่า เป็นภาษาบาลีนั้น คุณ joni_buddhist ลองเทียบ กับ ความเข้าใจเรื่องภาษาบาลี ช้างล่าง แล้วเทียบสิครับว่า อักษรพราหมีหรือมคธีที่อินเดีย "มีรูปและเสียงครบพอที่จะบันทึกพุทธพจน์ให้สมบูรณ์ได้หรือไม่?"

...................................

จำนวนตัวอักษรภาษาบาลี
ในภาษาบาลี มีตัวอักษรทั้งสิ้น ๔๑ ตัว เท่านั้น โดยแบ่งเป็น สระ ๘ ตัว ได้แก่

อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ

สระในภาษาบาลี มี ๘ ตัว นี้ เมื่อนำไปใช้ก็เขียนแล้ว เฉพาะสระ อะ จะไม่ปรากฏรูปร่าง (สระ อะ จะไม่มีรูปลักษณะเป็น ะ) ส่วนอีก ๗ ตัว รูปสระจะยังคงตัว และสระทุกตัว นิยมอ่านออกเสียงเหมือนในภาษาไทย

ส่วนพยัญชนะในภาษาบาลี มีทั้งสิ้น ๓๓ ตัว ได้แก่

ก ข ค ฆ ง เรียกว่า ก วรรค
จ ฉ ช ฌ ญ เรียกว่า จ วรรค
ฏ ฐ ฑ ฒ ณ เรียกว่า ฏ วรรค
ต ถ ท ธ น เรียกว่า ต วรรค
ป ผ พ ภ ม เรียกว่า ป วรรค
พยัญชนะเศษวรรค เรียก อวรรค มี 8 ตัว คือ ย ร ล ว ส ห ฬ (เพราะ มีเสียงเกิดจากฐานต่างกันไป )

หมายเหตุ พยัญชนะทุกตัวสระ "อะ" อยู่ในตัว เวลาอ่านต้อง อ่านว่า กะ ขะ คะ ฆะ งะ เป็นต้นเหมือนกันทุกวรรค
...................................

แล้วรู้มัียว่า ทำไม คนไทยสมัยก่อน แม้กระทั่ง พระมหากษัตริย์ จึงต้องเรียน "ภาษาขอม หรือ ลายสือขอม" ก็ เพราะ "พระไตรปิฎก ที่สมบูรณ์ ถูกจารึกไว้ด้วย อักษร ซึ่งมี ทั้งรูปพยัญชนะและเสียง ครบ" หาก ไม่ ร่ำเรียน ไม่ศึกษา ก็จะไม่สามารถ เข้าใจ และสืบรักษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าให้ยืนยาว ต่อเนื่องกันมาได้

สมดัง สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงชี้แจงให้ เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ เข้าใจ เมื่อครั้ง ถูก โน้มน้าว ให้เข้ารีต ในศาสนาคริสต์ ว่า

“เรื่องของความเป็นมิตรสนิทสนมส่วนตัวระหว่างพระองค์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่การจะเปลี่ยนศาสนาซึ่งนับถือกันมาถึง 2229 ปี ไม่ใช่เป็นของง่าย ถ้าพวกบาทหลวงต้องการจะให้พระองค์นับถือศาสนาคริสต์ ก็ขอให้ชักชวนราษฎรให้เข้ารีตเป็นคริสต์ให้หมดเสียก่อน แล้วพระองค์จะทรงเป็นคริสต์ทีหลัง”

ดังนั้น คน สมัย เก่า แก่ ไม่ใช่แค่ ๓๐๐ ปี อย่างที่เข้าใจ แต่ย้อนไปถึง สุโขทัย หรือเก่ากว่า นั้น ย่อมรู้ดี ว่า อักษรขอมนี้ คือ "อักษรที่ใช้บันทึกพระพุทธพจน์" ซึ่ง "อักษรขอมนี้ ก็ คือ อักษรของชาวมคธ" แต่ไม่ใช่มคธที่อินเดีย ครับ แต่เป็น "มคธ ที่แผ่นดินไทย แถบใจกลางภาคอีสานในอดีต"

การศึกษา ถ่ายทอด "อักขระขอม" จึงยังคง มีสืบต่อมาจนถึง ปัจจุบัน ไม่มีการสูญหาย โดย ถูกนำมาเขียน เป็น อักขระ เลขยันต์ จนถึงทุกวันนี้

ซึ่ง จะแตกต่าง จาก การที่ ผู้คนในดินแดน ไทย พม่า ลาว ในบางพื้นที่ ที่มี อักษร เป็นของตัวเอง ที่ จารึกพระไตรปิฎก ด้วยภาษาของตัวเอง ซึ่ง มีรูปพยัญชนะ และเสียง ไม่ครบ จึง มีการตกหล่น และไม่สมบูรณ์บ้าง

แต่...พระไตรปิฎกที่สมบูรณ์ ต้องจารึกหรือบันทึกด้วยอักษรขอม หรือ อักษรบาลี ตามที่ ลาลูแบลร์ เข้าใจ ตามที่ชาวกรุงศรีอยุธยา รับรู้ และบอก ลาลูแบลร์

อย่าเหยียบย่ำ บรรพบุรุษ ของตัวเองว่า "โง่เขลา" มากนักเลย!!!

 

จ๊ะ พ่อคนเก่ง จะบอกว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่นๆๆที่เขาศึกษามาว่างั้น พอตอบไม่ได้หักล้างไม่ได้ ก็ว่าเขามั่วนั่งเทียนเขียน ใครไม่เชื่อตัวเองก็ว่า เขาเหยียบย่ำบรรพบุรุษ เขาไม่เคารพ
เอาเข้าไป

 

ในวันต่อมาพระพุทธองค์พร้อมกับพระอานนท์ก็ได้เสด็จเข้าไปบิณฑบาตในเมืองเวสาลีเป็นครั้งสุดท้าย และพระพุทธองค์ได้ตรัสกับพระอานนท์ว่า ดูก่อน อานนท์ นี้เป็นการทอดพระเนตรเมืองเวสาลีเป็น ครั้งสุดท้ายของเราตถาคต เราจะเสด็จไปยังบ้านภัณฑุคาม ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พระพุทธองค์ก็ได้ เสด็จออกาจากเมืองเวสาลีไปแสดงพระธรรมตามที่ต่าง ๆ เช่น หมู่บ้านภัณฑุคาม ทรงพักผ่อนบำเพ็ญ ประโยชน์แก่ประชาชนพอสมควรแล้วเดินทางต่อไปยังบ้าน หัตถิคาม อัมพคาม ชัมพุคาม เป็นลำดับจน ถึงนครโภคะ ประทับพักที่อานันทเจดีย์ แล้วทรงแสดงมหาปเทสสี่ ให้เป็นหลักสำหรับพิจารณาตัดสิน พระธรรมวินัยแก่ภิกษุสงฆ์ ในวันขึ้น ๑๔ ค่ำเดือนหก เหลืออีกเพียง ๑ วันจะครบรอบ ๓ เดือน พระพุทธ องค์เสด็จถึงเมืองปาวา ประทับอยู่สวนมะม่วงของนายจุนทะ บุตรชายของนายช่างตีทอง ทรงแสดงพระ ธรรมโปรดนายจุนทะ จนได้บรรลุโสดาปัตติผล และนายจุนทะได้อาราธนาพระพุทธองค์พร้อมด้วย พระสาวกไปฉันภัตตาหารที่บ้านของตนในวันรุ่งขึ้น และพระพุทธองค์ก็ได้รับคำอาราธนานั้น
*************************
หัตถิคาม อัมพคาม ชัมพุคาม
ชื่อคล้ายพุกามซะจริงๆเลยนะครับ

 

ที่คล้าย เห็นจะมีแต่คำว่า "กาม-คาม" ซึ่ง พุกาม เดิมมีชื่อว่า "ผิวคาม" (แปลว่า หมู่บ้านของชาวผิว) อันเป็น เค้าให้เห็น เพียงว่า เคยมีการใช้คำบาลี "คาม" แล้ว แปร่งเป็น "กาม"

ส่วน เวสาลี คือ ดินแดน "โคราชา" อ่านเพิ่มเติม "อรรถกถามหาสีหนาทสูตร" ตามลิงค์นี้ http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=159

และเมื่อพระองค์ท่าน เสด็จจาริก ตามลำดับ จนถึง ปาวา และกุสินารา นั้น ก็คือ เมืองโกสินราย ที่ ราชบุรี-กาญจนบุรี และปรินิพพาน ที่พระแท่นดงรัง ครับ
ดังนั้น ทั้ง หัตถิคาม อัมพคาม ชัมพุคาม จึงไม่เกี่ยวกับ พุกาม แต่อย่างใดครับ

 

อืม ถ้าเป็นเมืองไทยแบบนี้ขอผ่านครับ ผมว่ามันไกลกันเกินไป

 

ฝากไว้ให้อ่าน ว่า จากบันทึกการเดินทางของหลวงจีนฟาเหียน เมื่อครั้ง พำนักอยู่ที่เมือง สังกัสสะ นี้ เพื่อนสมาชิก นึกถึงที่ใด ในแว้บแรก ของ ความรู้สึก

 

ราชคฤห์ อยู่ที่ตลาดพลู วันก่อนผ่านไปเห็น มีป้ายบอกไว้ด้วย จะได้ไม่ต้องเถียงกัน

 

อย่าดูแค่ป้าย แต่ให้ดูทะลุผ่าน ป้าย เข้าไปครับ ลองอ่านประวัติวัดแล้วคิดตาม ใคร่ครวญตามหลักกาลามสูตร ดังนี้

ต่อมา สมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้กู้ชาติไทยได้เสร็จแล้ว จึงได้สร้างเมืองขึ้นใหม่ ให้เป็นราชธานี สถาปนา ชื่อว่า "กรุงธนบุรี" และได้ขึ้นครองราชย์ จากนั้น พระองค์พร้อมด้วยทหารคู่ใจ คือพระยาสีหราชเดโช (พระยาพิชัยดาบหัก) ได้ทำการบูรณปฏิสังขรณ์วัดบางยี่เรือเหนือ มีสร้างพระอุโบสถสร้างพระปรางค์เหลี่ยมย่อไม้ยี่สิบ อยู่ทั้ง ๔ ด้านของพระอุโบสถ สร้างพระเจดีย์บรรจุพระบรมธาตุที่นำมาจากกรุงราชคฤห์แห่งประเทศอินเดียสร้างพระพุทธรูปปางถวายพระเพลิง และสร้างภูเขาจำลอง (ภูเขามอ) พร้อมทั้งสถูปนำเอาพระบรมธาตุมาบรรจุไว้ เพื่อให้เป็นที่สักการบูชาแก่พุทธศาสนิกชนสืบมา ต่อมา พระเจ้าตากสินมหาราชได้สวรรคต ส่วนพระยาสีหราชเดโช ได้สิ้นชีวิตลงตามพระเจ้าตากสิน ได้นำเอาศพบรรจุไว้ที่วัดบางยี่เรือ

นี่คือที่มาของชื่อวัดราชคฤห์ ในเวลาต่อมา แต่ที่พวกเราต้องคิด ก็คือ พระเจ้าตากสิน ไปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ จาก เมืองราชคฤห์ ที่ไหน? เพราะตลอดทั้งชีวิต ของพระองค์ท่าน ไม่เคยเสด็จไปอินเดียเลย

 

ตามนั้นครับ ผมได้ลบ กระทู้ต่างๆ เพราะ เพื่อความสบายใจของเพื่อนสมาชิก ที่เห็นว่า อาจจะเป็นการใช้พื้นที่เว๊บ โฆษณา ขายหนังสือ แต่ช่วงเวลาที่ผม กลับมา ตั้งกระทู้นี้อีก ก็เพราะมั่นใจแล้วว่า "จะไม่มีการตีพิมพ์หนังสือวางจำหน่ายแล้ว" นั่นเอง จึงเป็นความตั้งใจที่จะ นำเสนอให้เป็นข้อมูลสาธารณะ และให้เพื่อนสมาชิกช่วยกัน ขบคิด และใคร่ครวญครับ

 

งั้นเอาอย่างนี้ไหม จะรวบรวมข้อเขียนต่างๆที่นายเคยเขียนในเว็ปไซท์ทั้งหมดเสนอรัฐบาลให้ ทั้งที่เขียนที่นี่และที่อื่นๆด้วย ทั้งเรื่องนี้และเรื่องอื่นๆด้วย

แล้วหนังสือธิดาแรงงานล่ะ นายธนบดี