อยากบรรลุธรรมเข้ามา

คำนี้นะเป็นคำที่ดี แต่มันจะดีได้ต้องตามฐานะอันสมควรกล่าว เช่นอาจารย์กล่าวกับศิษย์ ถ้าไม่ใช่อาจารย์กล่าวกับศิษย์แล้ว ท่านต้องแสดงธรรมตอบกลับมาว่ามันเป็นอย่างไรที่ผมตอบมันไม่ตรงอย่างไร และที่จริงมันเป็นอย่างไร ใช้คำที่ดีผิดในฐานะ คนที่โต้แย้งผม ผมก็บอกว่าลองไปนั่งดูจนถึงลมหายใจดับมันเป็นอย่างไร เพราะผมชูเรื่องอานาปานสติ และท่านก้จะรู้ตามนั้น

 

แหม เป็นพระอริยเจ้าแล้ว ยังเห็นมีฐานะตามโลกสมมติอยู่อีกนะ

จริงๆ แล้ว มันมีแค่จิตที่เห็นแล้ว กับจิตที่ยังไม่เห็น

และจิตที่เห็นแล้ว ก็ไม่เอาฐานะทางโลกๆ มาครอบใส่ให้เป็นอัตตาพอกพูนเข้าไป แต่จะบอกสิ่งที่จำเป็น จิตที่ยังไม่เห็น โดยไม่อิงฐานะ และ อามิสใดๆ ไม่ใช่หรอกเหรอ?

แปลกดีเว้ย ทำไมยิ่งคุยธรรมะ แทนที่ตัวตนมันจะบางลงไปสู่ความไม่มีอะไร ทำไมมันหนาขึ้นเรื่อยๆ หว่า

 

คุณพูดข้ามขั้นเหมือนเป็นอรหันต์เลยนะ ทำเป้นสกิทาคามีเป็นอรหันต์ไปได้ ถ้าคนเข้าถึงธรรมะจะไม่กล่าวธรรมเกินตัวหรอกครับ มันโกหกตัวเองนะครับ ยิ้ม

 

กั๊กๆ

การเห็นจิตเกิดดับเนี่ยะ ปุถุชน เขาก็เห็นได้

มันอยู่ในขั้นการเห็น จิตในจิต ใน อานาปานสติ สติปัฏฐาน
การอบรมจิตนี่แหละ

งง หละซี่ จิตเกิดดับ มันไม่ใช่ จุติกิจ นะ ดังนั้น อย่ามั่วซั่ว
เลยคร้าบท่าน

สัมมาทิฏฐิ ไม่มีเลยนะนั่น การเห็นจิตเกิดดับ โยนไปโน้น อรหันต์ภูมิ

การเห็นจิตเกิดดับเนี่ยะ เขาเรียกว่า รู้อยู่ที่ฐาน ภาวนาเห็นฐานของจิต

ถ้าตราบใด ภาวนาแล้วยังรู้ที่ฐานจิตไม่ได้ เห็นฐีติภูตัง ฐีตวิญญาณ ฐีติจิต
ไม่ได้ สมาธิเขาจะถือว่าไม่มีสักกระติ๊ด

สมาธิไม่มี เขาจะยังไม่ยกว่า มีสัมมาทิฏฐิ

จะเรียกว่า เป็นผู้เก่งในการคิด เท่านั้น

 

กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลย ตัวสีแดงตรงนี้ต่างหากทีท่านอิทรบุตรกล่าวมา เป็นพระอริยเจ้าแล้ว ยังเห็นมีฐานะตามโลกสมมติอยู่อีกนะที่หมายความว่าสกิทาเท่านั้นยังไม่ใช่อรหันต์นะที่จะไม่มีสมมุติในตัวเอง ไม่เกี่ยวกับการเห้นจิตที่ว่านะ แค่ฝึกใหม่ๆก็เห็นแล้ว เกิดดับน่ะ แต่ดับแล้วไม่เิกิดนี่ซิ!คงไม่เคยเห็นกันมั้ง

 

พี่บิ๊กโค้ก

ผมมี อาหารมาให้


สมมุติว่า พี่บิ๊กโค้ก

เห็นสิ่งที่ไม่เกิดนี่

แสดงว่าจะต้องเห็นสิ่งที่ไม่ดับด้วย

เรียกว่าเห็นสิ่งไม่เกิดไม่ดับ

เห็นอย่างนี้ได้นะ เข้าตำราเลย เป็นพระอรหันต์เลย
นิพพานจะปรากฎ แก่ผู้ตัดขาดกระแสกิเลส ดับสนิทกิเลส

เรียกว่า เป็นหนึ่งไม่มีสอง

ปุถุชนที่บรรลุพระอนาคามี ยังต้องมีเกิดอีก นั่นคือ
ไปเป็นพรหม เมื่อละสังขารชาตินี้ไป

มีแต่พระอรหันต์ที่ไม่เกิดอีก จบกันชาตินี้ จบกิจ


หากบอกว่า ไปเห็นสิ่งที่ไม่เกิดแล้ว

แล้ว ยังต้องมาเกิดๆ ดับๆ อยู่นี่
ลองคิดดูว่า สิ่งที่ไปเห็น มันไม่เกิด จริงหรือ

 

กั๊กๆ เห็นไหมๆ โง้งแล้วหละ

จิตดับแล้วไม่เกิด เนี่ยะ สกิทาคามี ไม่เห็นหรอกคร้าบท่าน

อรหัตถ์ผลเอง พระท่านที่กล้าจริงๆ เนี่ยะ ท่านก็สอนว่า ไม่เห็นเหมือนกัน
ยังเห็นไม่ได้ เพราะ มันยังไม่เกิด

เพียงแต่ว่า ความขาวรอบบางประการ มันทำให้ ท่านมั่นใจว่า โน้มได้โดย
ไม่ต้องเจตนาเห็นแน่ๆ

ท่านก็เลยบอกว่า พวกท่านๆ เหล่านั้น จึง "พึง" พึงนะ มีคำว่า พึง

พึงพยากรณ์ได้ ....... หากปราถนา ( มีคำว่า ปราถนา ห้อยด้วยนะ
เพราะ บางท่านไม่ได้ปราถนา ก็ไม่ต้องไป ทะลึ่ง พยากรณ์ให้เมื่อยตุ้ม )

แล้ว พอถึงเวลานั้นจริงๆ ก็มีการกล่าวอีกว่า แต่ถ้าบางท่านอธิษฐานบาง
อย่างไว้ จะไม่โน้มไปก็ยังได้ .......แปลว่าอะไร แปลว่า เกิดอีกสิ แต่
อยู่ตรงไหน เพื่ออะไร พ้นวิสัย .......พระที่ท่านจำความมาจากครูบาอาจารย์
ท่านก็จะเล่าทิ้งเอาไว้ หากมีมิจฉาทิฏฐิฟังตรงนี้เข้า ก็ ไม่ถึงซอยเรวดี
เผลอเลี้ยวขวาไปตามระเบียบเสียส่วนมาก

 

การเห็นการไม่เกิดไม่ดับนั้น เห็นกระแสก็ว่าเห็นการไม่เกิดไม่ดับแล้ว(ประจักษ์ระนิพพานนั้นเอง แต่การไม่เกิดไม่ดับก็ต้องอรหันต์นั้นล่ะ

 

เอ่อนี่ สังเกตไหมว่า

ตอนนี้ สกิทาคามี โดน ปุถุชนหรอกให้ คุยภูมิ อรหันต์

มันเป็นไปได้เหรอเนี่ยะ ประโยชน์ที่คุณ จขกท เห็นว่า เกิดขึ้น

ไหนลองบอกมาหน่อยจิ

ไม่เอาประโยชน์แบบปุถุชนแบบผมหน่า เชย

 

ท่านบอกเองนะท่านเป็นปุถุชน จะมารู้เรื่องของอริยได้อย่างไร ยิ้ม

 

ผมชอบ อุปมาของ ท่านพระพุทธโฆษาจารษ์

ท่าน ว่า ดุจได้เข้าเฝ้าพระราชา แต่ยังไม่เห็นพระราชา

แต่มีความแน่นอน แล้วว่า ได้เห็นพระราชาแน่นอน

 

อนริยชนเท่านั้นที่อธิบายได้ว่าอรหันต์จะเป็นอย่างไรคือการไม่เกิดไม่ดับนั้นเองเพราะเห็นแล้วรู้แล้ว แต่อริยชนขั้นต้นไม่สามรถละความเป็นตัวตนได้อย่างอรหันต์

 

เห็นไหม ว่า โง้ง บรมเลย

" ปัญญาขันธ์ ศีลขันธ์ สมาธิขันธ์ " พระพุทธองค์ท่านยกให้ ปุถุชน คนหนา
มีไว้ถือกันทุกคน ทำไมผมจะรับมาไม่ได้ คุณ จะถือวิสาสะอะไร มากระทำ
สิ่งที่ขัดพระพุทธจริยา

งง หละซี่

" วิมุตติขันธ์ " ต่างหากหละ ที่ ต้องภาวนาเอา ถึงจะมีกัน

 

กั๊กๆ โสดาบันเนี่ยะ เขาละ ตัวตน ได้แล้วคร้าบ

ไม่ไหวๆ

แบบนี้ผมว่า ถึงจุดอิ่มตัวของ ภูมิการคิดแล้วหละ ฝุ้งซ่านใน จขกท เท่านั้น
ที่เกิด และ แล่นไปเร็ว

หาความรอบครอบด้านไม่ได้

เปรียบเหมือน คว่ำของที่ควรหงาย

ไปดีเกว่อ

 

อัสมิมานะ อรหันต์เท่านั้นละได้หมด โสดาแค่ความเห้นถูกเท่านั้นคือละการเห็นเป็นตัวตน

 

กั๊กๆ งง ชะ ม้า

จิต กับ ขันธ์ คร้าบ จิต กับ ขันธ์

ฮะเอ่อ พูดแค่นี้แหละ พูดมาก ชักเห็นแวว พวกแล่นด้วยความคิด
ผลิกสถาณการณ์เป็น นักก๊อปปี้ กับ สับปรับ ไปเรื้อยเจื้อย

คว้า บัญญัติมาอธิบาย เหมือน ลิงโหนเถาวัลย์ ฉะนั้น

 

ถ้าท่านบอกโสดาบันละตัวตนได้หมด ท่านต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่นะ การเห็นตามความเป้นจริง กับการละความเป็นตัวตนได้จริงนี้ห่างกันมากถึง7ชาติเลยก้มีก็ว่าได้นะ

 

<img src='http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=4444.0;attach=21284;image' align=right>

กั๊กๆ ภาวนามายังไงว๊า นี่ขนาดบอกใบ้ " จิต กับ ขันธ์ " ยังละเมอ
งงในบัญญัติอีก

เอาแบบนี้ มีพระท่านหนึ่ง ท่านบอกว่า โสดาบันเนี่ยะ ละตัวตนเหมือน
ดั่งแขนขาด ไม่มีการเอามาต่อกันอีก ไม่มีการนำมาใช้เป็น "........."

ส่วนเรื่องการเกิดอีก 7 ชาติ นั้นมันเป็นเรื่อง วาสนา เว้ยเฮ้ย

จริงๆ อธิบายด้วยคำอื่นก็ได้นะ เพราะ ท่านที่ใช้คำว่า วาสนา จะเป็น
พระอีกท่านหนึ่ง โดยส่วนตัวชอบเรื่องนกยูง ก็เลยชอบบัญยัคคำว่า
เกิดเพราะ วาสนา

และตรง วาสนา นี่ ตรงอรหัตถผล ก็มีอีก นะ นกยูงนี่ ไม่ธรรมดา ว่างั้น

 

เป็นการอุปมาอุปไมให้ฟังที่ท่านว่า โสดาบันละตัวตนได้หมดนั้น มันมากขนาดถึงบางท่านใช้เวลาตั้งเจ็ดชาติยังมีเลย บางท่านก็อาจจะจบชาตินี้เลยก็มี บ่งบอกให้เห็นว่าท่านกล่าวผิด การเห็นว่าไม่เป็นตัวเป็นตนนั้น กับการละความเป็นตัวตนนั้นมันต่างกันมาก การเห็นเมื่อเห้นแล้วเป็นสัมมาทิฎฐิแล้ว ก็เริ่มทำการลดความอ้วนเลย

 

สักกายทิฏฐิ ความเป็นตัวเป็นตน มันกระจายหายไปตั้งแต่ตอนเป็นพระโสดาบันแล้วครับ

สิ่งที่เหลือ คือการถูกร้อยรัด โดยสารพัดกลุ่มก้อนของสภาวะที่ยังค้างฝังอยู่ในจิต ที่รอการเอาออกอยู่ เพราะการที่ยังเอามันออกไม่ได้ ยังติดค้างอยู่นี่แหละ จึงเป็นสาเหตุให้ชาติภพยังเกิดอยู่ ก็เท่านั้นเอง...

จริงๆ ก่อนหน้าจะข้ามเป็นพระโสดาบัน ตอนเห็นขันธ์ 5 แยกออกจากกันได้ มันก็รู้ตรงนั้นแล้วด้วยนะ ว่าเรา ไม่มีตัวตน