บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจนะครับ เพราะว่ามันเหนือย

คือ ไม่มีไรหรอก ผมรู้สึกน้อยใจในชีวิต ที่ทำงานแทบตายแต่ได้เงินไม่สู้
รุ่นเดียวกันแต่มันขายยาบ้าอะครับ เลยรู้สึกน้อยใจในการทำอาชีพสุจริต
บางครั้งก็มีความคิดไม่ดีบ้าง = = มีใครเคยรู้สึกแบบผมบ้างอะ = =

 

อยากรวย หรือครับ ทำดีหวังรวยเปล่าครับ ผมเองไม่เห็นอยากรวย ไม่น้อยใจเพราะไม่ได้อยากรวย ผมไม่ได้หวังอะไร เลยไม่ได้เสียใจที่ไม่ได้อะไร

 

ครับผมอยากรวย อยากหนีจากความลำบากที่เป็นอยู่ ^ ^
ต้นทุนชีวิตแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนอยากมีความสุข
แต่สำหรับผมอยากรวยครับ เพราะพอรวย ความสุขก็จะตามมาเอง
= =

 

น้อยใจเหมือนกันครับ เดี๋ยวนี้เสพแต่ยาบ้า เฮโรอีนขายไม่ค่อยออกเลย...เฮ้ออออ

 

เคยคริด... แต่ ลองไปดูคนที่รวย ที่สุดในประเทศสิ อันดับต้นของประเทศ ณ ปัจจุบัน 1 ถึงที่เท่าไหร่ก็ว่าไป ไปดูชีวประวัติ อดีต-ปัจจุบัน ตารางการใช้ชีวิตของเขาเหล่านั้นในแต่ละวัน แน่ใจหรือว่าเขามีความสุขที่แท้จริงหรือเปล่าเหอะ กว่าจะรวยทำบาปทำกรรมอะไรมาไม่รู้เท่าไหร่ ทำเอาหมูเห็ดเป็ดไก่ตายไปเท่าไหร่ ขายน้ำเมาไปตั้งเท่าไหร่ ขายเครื่องดื่มกระตุ้นให้หัวใจวายตายเร็วขึ้นไปไม่รู้กี่ขวด ถึงรวยล้นฟ้าอย่างสตีฟจ๊อบตายที่รวยขนาดนั้นยังเป็นมะเร็งตาย ไปยังได้เกิดเป็นยักษ์อย่างที่วัดจานบินว่าหรือป่าวเหอะ แล้วที่ขายยาบ้าเนี๊ยะ จะโดนจับหรือโดนตัดตอนเมื่อไหร่ก็ม่ายรู้ ลองคิดดูถึงมีทุกอย่าง แต่ใช้ชีวิตด้วยความหวาดระแวงไปวันๆ จามีความสุขไหมละครับ มาตรฐานความสุขหรือประสบความสำเร็จน่ะอย่าเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับตัวเรา เราควรตั้งเองโดยไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ถ้าคิดได้แค่นี้ ถึงงานจะหนักจะเหนื่อยแค่ไหน ทำไปเรื่อยๆจนจบ ตั้งเป้ากลับบ้านกินอิ่มนอนหลับไม่คิดมากไปวันๆ ก็มีความสุข แถมยังมีความสุขได้ทุกๆ วันเลย ฮิฮิ

ถ้าอยากรวยต้องมีเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ารวย อย่างผม ผมเคยตั้งเป้าเองเล่นๆ ขอมีเงินเหลือวันนี้สำหรับเก็บ 5 บาท 10 บาท ก็คือ รวย
ก็รวยได้ ผมคิดประมาณนี้ก็ทำให้ผมรวย มีเหลือให้เก็บประมาณนี้ และหลายครั้งก็มากกว่าที่คิดไว้เยอะ อะวันนี้ได้ตั้ง 20 บาท แน่ะ วันนี้โคตรรวยเลย และก็ทำให้มีความสุขได้ทุกวันได้ อย่าเอามาตรฐานคนอื่นมาคิด อย่ามัวเอาความคิดของคนอื่นมาคิดตาม หากคิดตั้งเป้าเหมือนชาวบ้าน 100 ล้านละก็ แล้วเมื่อไหร่จะทำได้ ระหว่างที่ทำไม่ได้ นี่ คืนจน คือยังทุกข์ อยู่ใช่ไหม แล้วเมื่อไหร่ถึงจะรวย จะสุขเกิดขึ้นล่ะ วันนี้หรือพรุ่งนี้ หรือไม่มีวันเลย สำหรับผมเอง จะรวย จะทุกข์ จะสุข มันอยู่ที่วิธีคิดของเราเองทั้งนั้น

 

ผมขอให้กำลังใจนะครับ เราทำสุจริต อาชีพไม่บาป ทำดี ไม่ได้รวยเร็วไปเร็ว แบบคนทุจริต

ทำดีได้ดีอยู่แล้วครับ การที่เรายังไม่รวย หรือยังไม่ได้ดี อาจะเป็นกรรมเก่าของเรา อย่างไร เราทำปัจจุบันให้ดีที่สุด อนาคตดีเองครับ อย่างไรสิ่งของเงินทองต่างๆ ที่เราได้มามันได้มา ก็เสียไป ตายไปก็เอาไปไม่ได้

 

บางคน ทำดี อาชีพ สุจริต ก็รวยได้ครับเมื่อมันถึงเวลา หรือบางคนเกิดมาก็รวย นั่นของเขาทำมา บุญเก่าเขามีครับ เราอย่าไปน้อยใจ เงินทองมันของนอกกาย ได้มาก็เสียไป ใช่ว่าจะอยู่กับเราตลอดไป

 

ล่าสุดมีข่าวรวยอันดับหนึ่งของประเทศไทย ผมไม่คิดอิจฉาเลย ในความคิดผมทำธุรกิจฆ่าสัตว์มหาศาลขนาดนั้น ผมไม่อยากจะคิดว่าจุดจบหลังความตายจะไปที่ใด เงินทองเป็นร้อยล้าน พันล้าน สำหรับผมไม่มีความจำเป็นแม้แต่น้อย

 

น้อยใจสิ บางที สุจริตเกินไป ถูกมองว่า แปลกแยก
คนทำงานโดนย้าย คนประจบเจ้านาย หาเงินฉ้อโกงให้เจ้านายใช้ได้ดี
ทำธุรกิจห้องเช่าเล็ก ๆ ไม่กี่ห้อง จ่ายภาษีครบถ้วนบริบูรณ์
ก็ไม่มีเงินมาต่อทุนปรับปรุง แต่ธุรกิจประเภทเดียวกัน เขาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

บางคนเขาก็มองว่า "ใครใช้ให้โง่ ใครๆ เขาก็ทำกัน"
แต่ครอบครัวนี้ไม่ทำ ทำอะไรได้ นอกจากน้อยใจต่อไปอ่ะเนอะ
ไม่อย่างนั้น เหลือวิธีเดียว "ทำใจ"

 

บางอาชีพ เงินดี รวยง่าย แต่มันบาปนะครับ มันไม่ควรทำ บางทีถูกกฎหมายด้วบ เช่น ผลิตของมึนเมา ขายเหล้า ขายเนื้อสัตว์ แบบนี้ ให้รวยขนาดไหน ผมก็ไม่ทำหรอกครับ มันไม่คุ้ม

ทำดียังไงก็ได้ดีครับ ชาติก่อนๆ บางคนอาจทำมาไม่ดี ชาตินี้เลยยังไม่มีทรัพย์ ก็อย่าไปน้อยใจเราทำปัจจุบันให้ดี ทำเหตุให้ดี ผลก็จะตามมา

 

รวยจน อยู่ที่ความรู้สึก ..ถ้ารู้สึกพอเมื่อไหร่ เมื่อนั้นจะพบสุข

 

ในฐานะเป็นปุถุชน ย่อมมีความรู้สึกต่างๆนาๆ แต่อย่าลืมสัจธรรม.ความเป็นจริง.

..โชคลาภ และความสำเร็จ เหมือนต้นผลไม้ มันมีฤดูกาลของมัน
..ถ้าไม่ถึงเวลา ถึงจะใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดิน สักเท่าไร มันก็ไม่ออกลูกให้
..การรอคอยความสำเร็จก็ต้องทำตามกฎธรรมชาตินี้...ครับบ

เหตุดี ผลดี เหตุพิเศษ ผลพิเศษ มันก็เป็นเช่นนี้เอง..
(อดทนครับ อย่าท้อ สร้างกุศลกรรมอย่างเดียว ถึงเวลาไม่อยากได้ ก็ต้องมีครับ)

 

ก็ลองทำดูซิครับ ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ให้คนอื่นคนรอบตัวเขาเดือดร้อน ส่วนตัวเราเองจะทำให้เดือดร้อนไม่เดือดร้อนก็แล้วแต่

มันก็อยู่ที่เรามองครับ ถ้าเราวัดค่าความสำคัญของตัวเราเองที่เงิน อย่างคนส่วนมากเวลามองถึงหรือพูดถึงคนที่ประสบความสำเร็จๆแต่ก็มองตรงที่ว่า เขารวยมีกิจการนี่นั่นเยอะเยอะมากมาย ทั้งๆที่คำพูดหรือนิยามของคำว่า คนที่ประสบความสำเร็จ เราสามารถที่จะมองออกได้กว้างขวางและหลากหลาย

และจะว่าไปบางสิ่งบางอย่างสิ่งของบางอย่างที่บางทีเราอยากจะได้มันขึ้นมา ตอนยังไม่มีนี่คงดิ้นพล่านอยากจะได้อยากจะมีซะให้วุ่น (แต่ถ้ามันพอเพียงและเหมาะสมกับฐานะของตัวเองก็ว่าไป) พอเราได้มาแรกๆก็คงบ้าเห่อนิดๆ ซักพักก็เฉยๆ แล้วก็เบื่อ จากใช้อย่างทะนุถนอมก็อาจจะเป็นใช้แบบทิ้งๆขว้างๆ

 

คนเรามีหนึ่งใจ หนึ่งสมอง สองมือเท่ากันทุกคนครับ แต่ที่มีไม่เท่ากันคือวิธีคิดครับ คิดแล้วต้องลงมือทำ 30ลิขิตฟ้า 70ต้องฝ่าฟัน ต้องสู้ๆถึงจะชนะ และต้องคิดดีทำดีพูดดี อนาคตดี อย่าอยากรวยเลยครับ ตายไปก็เอาไม่ได้สักสลึง ขอให้พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี อยู่อย่างพอเพียงดั่งพระราชดำรัสของในหลวง

 

เคยเป็นบ้างค่ะ เวลาที่อยากให้อะไรมันเป็นไปได้ดั่งใจต้องการ
แต่ก็เป็นอยู่ไม่นาน เพราะเราก็รู้ว่าบางอย่างมันก็โดนกำหนด(กรรม)ไว้แล้ว ทำดีที่สุดในแต่ละวันก็พอ และวันนึงเมื่อมันถึงเวลาจริงๆ อย่างที่หลวงพ่อโตบอกไว้ "ฟ้าดินก็ฉุดเราไม่อยู่" แต่ถ้ามันยังไม่ถึงเวลาดิ้นให้ตายแค่ไหนก็เหนื่อยเปล่า... ไม่มีใครเกิดมาแล้ววิ่งได้เลย ทุกอย่างต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปค่ะ ดิฉันเป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเองก็รู้ว่าอารมณ์ที่คุณเป็นตั้งอยู่ไม่นานหรอก และคุณก็รู้อีกเช่นกันว่าเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป แค่คุณอยากมาบ่นระบายให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง.... ยิ้มนะคะ มองคนที่สูงกว่าก็รู้สึกแต่ว่าตัวเองต่ำต้อย.. มองคนที่ต่ำต้อยกว่าสิคะ โลกนี้จะได้ดูน่าอยู่ขึ้น...ชีวิตแสนสั้นนัก พรุ่งนี้จะตื่นรึเปล่ายังไม่รู้เลย จะกลุ้มไปใย(smile)(smile)(smile)

 

พูดยังกะมีตาทิพพ์เลย รู้ซะผมหมดพุงเลย ไม่ทราบว่า จิตวิทย์ยา ป่าวหรือว่าไงคับ

 

................ลองเจริญสติให้เห็นความจริง ที่เกิดกับกายใจ เราสิครับ(ถ้าไม่มีสติก็ไม่เห็น)...อย่างตอนที่คิดเรื่องนี้ มีโลภะเกิดมีปฎิฆะเกิดเกิดทุกเวทนาเกิดตัณหา.....แล้วเวลาที่ มีความสุขเวทนา จากอะไรก็ตามก็รู้(อย่างเช่น การก้มลงกราบพระ หรือหยิบวัตถุมงคลมาส่อง)...ที่นี่คุณจะเห็นแล้วว่า ไอ้ที่ติดข้องมันคือ" อะไร"...ใช่สังขารขันธิ์(ความคิดปรุงแต่ง)หรือเปล่า...พอเห็นว่า...สุข ทุกข์ คิด ไม่คิด เกิดดับไปตามเหตุปัจจัย...มันอาจนำพาไปสู่การ เข้าใจ อีกขั้นนึง ลึก ลึก อีก เลเยอร์นึง...แต่ถ้าเป็นพวกชอบ เสพติดความทุกขืการประชดก็ แล้ว แต่(แต่รู้ รู้ ตัว นั่นแหละ คือรู้ กายใจที่ปัจจุบัน)....ทีนี้เวลามีเงิน รับเงิน ก็เหมือนกัน....มีสติ รู้รู้ ราคะ เวทนาไปอย่างนี้...อาจเห็นความไม่เที่ยงของอารมณ์...จนกว่า จะเบื่อ..แล้ว....

 

เคยมีคนบอกว่า
ถ้าคนทั้งโลกเอาทรัพย์สินมากองรวมกันแล้วแบ่งให้ทุกคนเท่าๆกัน

ภายในไม่กี่ปีคนที่เคยรวยก็จะกลับมารวยเหมือนเดิม คนที่เคยจนก็จะกลับมาจนเหมือนเดิม เพราะ.......? ไปคิดต่อเอาเอง
bubu

 

ไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลยสักอย่างค่ะ ยิ้มรึยังคะวันนี้(smile)