จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ธรรมทานจากจิตบุญดวงที่ 13 คำแนะนำจากจิตครู

เดี๋ยวพี่เพ็ญจะส่งอีเมลล์ประกาศ
และพี่เพ็ญจะแนะนำให้ว่าต่อไปนี้จะวางอารมณ์และกำลังใจอย่างไร

เราเห็นเครื่องหมาย ? ขึ้นมาบนหน้าพี่ดวงพรมากมาย
ในใจคงจะถามว่า "จริงเหรอ มั่วหรือเปล่า ง่ายอย่างงั้นเชียว"
"ทำไมเวลาจะยกแล้วมันยกกันง่ายอย่างนี้เลยเหรอ ไม่รู้ตัวสักนิด"

ตอนผมน่ะยิ่งกว่านี้อีก ตื่นเช้ามายังไม่ทันทำอะไร ได้รับอีเมลล์แจ้งว่าจิตยกแล้ว
เมื่อตอนกลางดึก นั่นยิ่งทำให้ผมตกใจ งงงวย และเกิด self denial ไม่แพ้ใครๆ เหมือนกัน

พี่ดวงพร ยังงงๆ อยู่ใช่มั้ยครับ
คงยังไม่มั่นใจว่ายกแล้วจริงเหรอ
ยอมรับหรือไม่ยอมรับ นั่นเป็นเรื่องของจิตพี่ดวงพร
แต่จิตพี่ๆ จิตบุญหลายท่านได้รับสัญญาณจากเบื้องบนแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายๆ
พี่ปราเมศบอกเช่นนั้น

อาการตอนนี้เป็นอาการที่สติไม่ทันจิตจริงๆ นั่นแหล่ะ คือสติเรารู้ไม่เท่าทันว่าจิตหลุดไปแล้ว
จิตทิ้งขันธ์ ๕ ไปแล้ว ลักษณะเหมือนคนที่ตัวเดินขึ้นไปถึงบนบ้านแล้ว แต่มือยังคลำหาราวบันไดนั่นแหล่ะ
อย่างที่ผมเคยพูดบ่อยๆ สภาพพวกเราตอนแรกๆ ก็อย่างนี้ทุกคน แต่ขอให้มั่นใจว่า 30 คนมาแล้วก็สภาพแบบนี้
สุดท้ายทุกคนก็ยอมรับในตำแหน่ง

ขอให้พี่ดวงพรใช้เวลาอยู่กับตนเอง สำรวจจิตตนเองไปเรื่อยๆ ต้องใช้เวลาพอสมควร
อาจจะหนึ่งสัปดาห์หรือสองสัปดาห์ เพื่อ verify จิต เพื่อ validate จิต ว่าคลายความยึดมั่นถือมั่น
ในกิเลสทั้งปวงแล้วจริงหรือไม่ ผมแนะนำให้หาคลิปเสียงของหลวงปู่หลวงพ่อดังๆ อย่างเช่น
หลวงพ่อชา หลวงพ่อปราโมทย์ เป็นต้น มาฟังเพื่อเทียบเคียงอารมณ์ ของเก่าๆ เคยฟังแล้วนำมาฟังอีกก็ได้
ผมรับรองล้านเปอร์เซ็นต์ว่าฟังคราวนี้ต่างจากเมื่อก่อนแน่นอน การฟังคลิปเสียงนี้จะทำให้เรามั่นใจ
ในผลของการปฏิบัติที่ได้มา ว่าที่เราทำมาสัมผัสมามันเหมือนกับที่พระท่านเทศน์สอนอธิบายอารมณ์
เพียงแต่เราอาจจะเรียกเป็นภาษาตำรา ภาษาสมมุติไม่ถูก แต่มันก็อาการเดียวกัน

อีกอย่างที่จะขออนุญาตชี้แจงก็คือ กิเลสไม่ได้หายไปไหน แต่อาจจะลดน้อยลงนั้นใช่
แต่ตอนนี้จิตกับกิเลสแยกออกจากกันโดยเด็ดขาดแล้ว ไม่เกลือกกลั้วกันเหมือนเมื่อก่อน
ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คือร่างกายนี้ มองตากันปริบๆ แต่กิเลสทำอันตรายใดๆ กับจิตไม่ได้อีก
เพราะจิตไม่เอาด้วยกับกิเลสแล้ว

กิเลสต่างๆ ที่ต่อไปนี้จะเกิดขึ้นมา ก็เป็นเพียงสิ่งที่ขันธ์ ๕ ปรุงแต่ง แต่จิตรู้ทันและจิตไม่เอากับขันธ์ ๕
ดังนั้นอาการหรือกิริยาก็ยังเกิดขึ้นได้ แต่จิตลึกๆ ไม่เอากับมันไปนานแล้ว ให้ลองสังเกตดูบ่อยๆ
มีคำกล่าวคำนึงที่ว่า "จิตอรหันต์ท่านไม่ยึดติดอะไรแล้ว ท่านปล่อยไปตามกระแสธรรม"
หมายความว่าจิตอรหันต์ท่านปล่อยจิตไปตามธรรมชาติที่ผุดขึ้นมาท่านไม่ไปสาละวนกับการบังคับควบคุมมัน
เพราะท่านรุ้แล้วว่ามันไม่ใช่ตนตัว มันสักแต่เป็นกิริยาของขันธ์ ๕ เพียงแต่จิตท่านไม่ไหลไปตามนั้น
กายจะหัวเราะท่านก็ปล่อยให้หัวเราะไป แต่จิตรู้ว่าจิตไม่ได้ไหลตามไป กายจะร้องไห้ท่านก็ปล่อยให้ร้องไป
แต่จิตรู้อยู่ข้างในว่าไม่ได้ยึดติดอาลัยอาวรณ์รักเหมือนกับที่กายมันแสดงออก ซึ่งต่างจากจิตอนาคามีที่ท่านจะยังควบคุม
กำกับระมัดระวังกายวาจา เหตุเพราะท่านยังไม่แจ้งให้ธรรมชาติของขันธ์ แต่เมื่อท่านถึงที่หมายแล้ว ก็จะปล่อยไป
ตามกระแสธรรมเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามจิตอรหันต์ที่เป็นนักบวชกับฆราวาสนั้นมีพฤติวัตรต่างกันชัดเจน
เพราะต่างฝ่ายต่างก็ต้องทำตามหน้าที่ ต้องอยู่ในกรอบของศีลที่มีมากน้อยไม่เท่ากัน จึงไม่ควรนำตัวเราไปเปรียบเทียบกับพระ
ที่สำเร็จกิจแล้วอย่างเช่นหลวงปู่หลวงพ่อต่างๆ เป็นต้น

ยังสามารถเขียนได้อีกเยอะ แต่ผมคิดว่า ควรจะให้เวลาพี่ดวงพรได้สำรวจจิตตนเอง
แล้วค้นหาธรรมะขั้นสูงยิ่งๆ ขึ้นไป แล้วค่อยนำมาเล่าสู่กันฟังภายหลังจะดีกว่า

ระหว่างนี้ต้องปล่อยให้จิตเขาวิปัสสนาต่อไปจนกว่าจะพอใจ แล้วปล่อยให้จิตดื่มด่ำอยู่กับวิมุติสุขไปก่อน

ขอให้พี่ดวงพรมีแต่ความสุขใจตลอดทุกวันคืนตราบจนวันเข้าสู่อนุปาทิเสสนิพพานด้วยเทอญ

นก ชาย

 

โมทนาบุญด้วยนะครับ ^^

ท่านได้วิริยะ อดทน อย่างยิ่งกว่าจะสำเร็จมาได้

ท่านอื่นๆเองก็อย่าท้อแท้นะครับ

เมื่อท่านได้เห็นตัวอย่างคุณหมอดวงพร เช่นนี้แล้ว

ก็ขอให้มีวิริยะ ต่อไป

ข้าพเจ้าเชื่อว่าท่านต้องสำเร็จได้แน่นอน ถ้าไม่เลิกล้มกลางคันนะครับ

ข้าพเจ้าขอเป็นกำลังใจให้ครับ ^^

 

อนุโมทนากับครูนกชายด้วยครับ

ช่างเป็นครูที่น่ารักจริงๆ นับถือๆๆๆ

 

ขออนุโมทนาสาธุกับจิตบุญดวงใหม่ด้วยนะคะ
ขออนุโมทนาบุญกับครูนกชาย พี่เพ็ญ พี่ภู และทุก ๆ ท่านคะ
จิตยกสัก 2 วัน จะเริ่มอยากเขียนละ อยากเล่าประสบการณ์ทางจิตละ
รออ่านอยู่นะคะ คุณหมอ ^ ^

 

สวัสดีครับคุณหมอดวงพร จิตบุญดวงที่31

ขอแสดงความยินดีเป็นอย่างยิ่งด้วยนะครับ

เคสของคุณหมอนับเป็นเคสตัวอย่างให้กับทุกคนได้เลยครับ ยอดเยี่ยมมาก
ต่อไปก็ขอให้ประคองจิตและสต<wbr>ิให้ได้อย่างนี้ตลอดเวลาและ<wbr>ตลอดไปเลยนะครับ

ไดเห็น ได้รู้ ได้สัมผัส ถึงความพยายาม ความตั้งใจของคุณหมอ ที่มีความเพียรเป็นเลิศ
ได้เห็นความพยายาม ความตั้งใจของครูทุกคน ที่ได้ช่วยกันอย่างเต็มที่
เห็นแล้วหายเหนื่อย สมกับที่อดหลับอดนอนมาร่วมเดือน คุ้มยิ่งกว่าคุ้มครับ
ที่สามารถช่วยให้คุณหมอยกจิตขึ้นมาสำเร็จในวันนี้
ขอบคุณ คุณครูจิตบุญทุกๆท่าน ที่ได้ทุ่มเทร่วมแรงร่วมใจกันในครั้งนี้ครับ

สำหรับท่านที่ยังลังเลสงสัย หรือกำลังคิดชั่งใจอยู่ว่า จะมาฝึกจิตเกาะพระ
กับพวกเราชาวจิตบุญ ดีหรือไม่ ก็เชื่อว่าน่าจะได้คำตอบสำหรับตัวเองกันแล้วนะครับ
ทางคณะครูชาวจิตบุญ ของบ้านรากแก่น แห่งโพธิญาน แห่งนี้ ยินดีต้อนรับ
ทุกๆท่านด้วยความยินดี และพร้อมเสมอที่จะช่วยกัน นำพาจิตของทุกท่าน
ไปสู่หนทางแห่งความสำเร็จ สู่เป้าหมายแห่งพระนิพพาน ด้วยกันทุกคน


ผมขอโมทนา สาธุ ให้กับคุณหมอดวงพรในการยกจิต
ขึ้นเป็นจิตอรหันต์ จนสำเร็จในครั้งนี้
ผมขอตั้งจิตอธิษฐานแผ่เมตตาอุทิศบุญบารมีท<wbr>ี่ได้กระทำมาทุกภพทุกชาติ
ยก<wbr>ให้กับคุณหมอดวงพรทั้งหมดทั<wbr>้งสิ้นเลยครับ รวมทั้งคุณครูจิตบุญทุกท่าน
โดยเฉพาะครูเพ็ญ ครูภู ครูนกชาย ครูลูกพลังด้วย
และขอให้คุณหมอดวงพร พยายามรักษา และคงจิตอรหันต์เอาไว้<wbr>
ให้ได้ตลอดไปเลยนะครับ สาธุ

ขอแสดงความนับถือ......ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จิตบุญ14

 

ขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูง สำหรับความช่วยเหลือ และสาธุสำหรับการอุทิศบุญให้ค่ะ ได้รับแล้วค่ะ

 

คุณลินดาจ๋า ครูเพ็ญมาแล้วเจ้า
จิตท่านอีกนิดเดียวก็จะหลุดจากขันธ์ห้าแล้วน๊า
ขอให้ท่านส่งการบ้านบนกระทู้ได้เลยเจ้า
ครูเพ็ญชักติดใจ สอนบนกระทู้นี้ม่วนอ๊กม่วนใจ๋ เอิ้ก ๆ
เพราะฮู้สึ๊กว๋าทั้งจิตบำเพ็ญและจิตเกาะพระกระชุ่มกระชวยกันเป็นแถ๊ว
สำหรับจิตเกาะพระให้ส่งการบ้านทางอีเมลต่อไปเน้อเจ้า
การบ้านของคุณลินดาที่ส่งขึ้นกระทู้เมื่อเย็นยังจำได้อยู่ว่ายังบ่ได๊ตอบเน้อเจ้า
แฮ่ แต่ขอแปะไว้พรุ่งนี้เน้อเจ้า
ราตรีสวัสดิ์เจ้า

พี่เพ็ญ จบ.3

 

อนุโมทนา สาธุกับคุณหมอ และ จิตบุญ จิตบำเพ็ญ ทุกท่านด้วยครับ

 

ตื่นเต้น ชืนชม ยกย่อง ขอแสดงความยินดีกับคุณหมออุษาวดีด้วยค่ะ สาธุๆๆhp_day

 

แด่ท่านอาจารย์ภูและคุณครูทุกๆท่านเจ้าค่ะ

 

ในที่สุดก็มาถึงจนได้
พี่ภูขอ อภิมหาโมทนา สาธุๆ กับจิตบุญดวงล่าสุดสักล้านครั้ง
นี่คือ จิตบุญที่ยกบนกระทู้สดๆร้อนๆ
นี่คือ ตัวอย่าง และเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังปฎิบัติจิตเกาะพระทุกท่าน
นี่คือ รางวัลสำหรับผู้ปฎิบัติ
นี่คือ ของขวัญและกำลังใจสำหรับจิตบุญ โดยเฉพาะครูผู้ฝึกสอน
โดยเฉพาะครูเพ็ญ ต้องยกให้ท่านเป็นมือปราบจิตมือหนึ่งของพวกเรา

ขอชมเชยและขอขอบพระคุณ คุณหมออีกครั้งที่ยกจิตสดๆร้อนๆบนกระทู้นี้
และท่านก็ได้บุญเป็นสองเด้ง คือเป็นธรรมาทานกให้กับพวกเราด้วย
เพราะกรรมท่านก็หนักพอสมควร คอยจะทำให้จิตของท่านชะงักไปหลายรอบ
ประกอบกับหน้าที่การงานอันยุ่งเหยิงพอประมาณ
แต่ก็ไม่รอดความเพียร+ความต่อเนื่อง ทั้งสองประการนี้ซึ่งสำคัญมาก
สำหรับนักภาวนาทั่วไป เพราะไม่มีใครมาดูแลศีล+จิตของท่านกันหรอก
อาจจะมีแต่ก็จะเข้าหาได้ยากนัก
แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ ครูทั้งหลายเป็นอย่างมากก็แค่พี่เลี้ยง หรือ
ผู้ชี้แนะแนวทางให้พวกเราเดินถูก+เดินตรงมรรควิธี=จึงจะสำเร็จกันได้
ถึงจิตฝึกยาก แต่พวกเราก็ต้องฝึก ต้องอดทน เพราะจิตตนเองก็อยู่ที่ตนเอง
ไม่มีใครไปสนใจจิตตนเองได้ดีเท่าตนเอง

ขอโมทนาสาธุอีกครั้ง ที่ท่านสามารถสละทิ้งมานะที่เป็นกิเลสตัวละเอียดที่สุดนี้ได้
พี่ภูยอมรับ เพราะว่านักภาวนามักมองไม่เห็นกิเลสละเอียดของตนเองนี้
และจะฆ่ากันได้ คือจะต้องใช้ปัญญาของตนมาก ถึงจะตัดให้ขาดได้
จึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่ทุกคนจะทำได้ เพราะจะต้องอาศัยจิตผ่านวิปัสสนาญาณ แต่เรา(สติ)จะไปบังคับให้จิตทำก็ไม่อีก
เพราะเราจะต้องสร้างสติกันให้มากที่สุด+ต่อเนื่องมากที่สุด จิตถึงจะพัฒนาเข้าไปสู่ความสงบมากแล้ว
จิตเขาจะวปัสสนาของเขาเองโดยอัตโนมัติ โดยธรรมชาติของจิตเอง
เพราะฉะนั้นเราจะมารู้ธรรมกันเฉยๆไม่ได้ หรือเอาธรรมะเข้าข่มกันเฉยๆไม่ได้
หรือจิตจะยกกันเองก็ไม่ได้ เพราะผู้ที่จะมีสิทธิ์จะเข้าไปถึงธรรมนั้น ก็คือ จิต และผู้ที่จะเข้าไปให้ถึงจิต ก็คือ สติเรานี่เอง

ท่านได้เห็นการบ้านคุณหมอทุกคนแล้ว ประจักษ์กับสายตากับทุกคนแล้ว
ดูเหมือนจิตคนเรานี้ จะยกได้ง่าย คุณหมอ(จิต)ได้ทำเป็นตัวอย่างให้กับพวกเราผู้ปฎิบัติในที่นี้กันแล้วใช่ไหม๊?
แล้วคุณหล่ะ ลองถามตนเองดูสิว่า ทำได้ไหม๊?

พี่ภูขอ ขมาจิตที่เคยล่วงเกินจิตคุณหมอด้วย ในขณะที่คุณหมอรับการฝึกจิต
บนกระทู้นี้ ที่ผมพยายามเข้าไปกระทุ้งอัตตา มานะจิตของคุณให้ออกมา
ที่ผมทำให้คุณหมอต้องหนักใจในบ้างครั้ง ก็เพราะว่าอยากให้ยกจิตไวๆ

ต่อไปนี้คุณหมอก็จะได้พบกับ คำว่า สัจจธรรม จิตพุทธะ
ต่อไปนี้คำตอบ ความลังเล ความสงสัยที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้แล้ว
ต่อไปนี้จิตจะไปรับรู้คถึงความจริงมาจากภายใน จิตในจิต ธรรมในธรรมของคุณหมอเองแล้ว
ต่อไปนี้แทบไม่ต้องไปถามใครแล้ว เพียงแค่ทำจิตทรงฌาน แล้วใส่ข้อมูล(คำถามตนเองหรือผู้อื่นก็ได้)เข้าไป
อีกไม่นานจะได้คำตอบ แบบที่ไม่มีใครมาตอบได้เท่ากับ จิตพุทธะของตนเองแน่ๆ
เพราะภาษจิตมีภาษาเดียว ซึ่งไม่เหมือนภาษาสมมุติ
และไม่ต้องคอยระแวงว่าใครจะมาจับผิดเราหรือเปล่า
สบายใจได้แล้วนะ

ดีใจ+ภูมิใจแทนคุณหมอเองและครูนกชายด้วย
นี่คือ down line นี่คือสายบุญบารมีของครูนกชาย+ครูเพ็ญ
และขอขอบพระคุณครูทุกท่าน โดยเฉพาะครูลูกพลังด้วยที่มีผลทำให้การยกจิตในครั้ง

เอ๊าครูทั้งหลาย แต่ถ้าจิตลูกศิษย์ท่านใดอืด/อิ๊ด/ดื้อ/ชักช้า นำมาลงในกระทู้
เดี๋ยวพี่ภูกับครูท่านอื่นๆ จะช่วยกันดันก้นจิตกันให้ยกไวๆ
มาไวๆ

อะไรนะ อ๋อ! คุณLinda2009 คนต่อไปใช่ไหม๊?
OK!
ครูทุกท่านเตรียมไม้เรียวคู่/ไม้หน้า3-4/ไม้เบสบอลให้พร้อมนะ
1-2-3 let go

***เดี๋ยวผมขอออกตัวก่อนนะว่า ภาษาไทยผมอ่อน
ผู้เชี่ยวได้โปรดชี้แนะด้วย จักเป็นพระคุณอย่างสูง

*ผมไม่กลัวคนตำหนิ แต่กลัวจิตพวกเราไม่ยก
จิตไม่พัฒนา หรือจิตไม่เจริญมากกว่านะครับ

 

ครูเพ็ญครับเตรียมเขียงหรือยัง?
เอ๊า! จิตรายต่อไป
(หรือว่าครูเพ็ญพักเหนื่อยก่อน)

คุณLinda2009 จิตพร้อม? ......
หรือว่า Dhammanee ดีนะ ฮ่าๆ

 

ขออนุโมทนาในบุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลด้วยนะครับ ปิติจนน้ำตาไหลครับสาธุ สาธุ สาธุ

 

ผู้ปฏิบัติจริงไม่ถกเถียงใคร...เพราะมองดูก็รู้หมด
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน​

ความรู้ที่เกิดจากการเรียนธรรมกับความรู้จากการปฏิบัติธรรมจนเห็นจริง ท่านเคยเปรียบให้มองเห็นภาพง่ายๆ ดังนี้

"...คนมีกิเลสไปอ่านพระไตรปิฎก ไปเรียนพระไตรปิฎก...ถกเถียงกันยุ่งไปหมด เห็นไหมนั่นเพราะคนมีกิเลส ธรรมเป็นของจริงแค่ไหน หัวใจไม่ได้จริง ใจปลอม มันก็ถกเถียงกันเพราะความปลอม ไม่ใช่เพราะความจริง ถ้าผู้ปฏิบัติแล้วมองดูที่ไหนก็รู้หมดเหมือน ช้าง ตัวหนึ่งนั่นละ อันไหนเป็นหางช้าง อันไหนเป็นงวงช้าง อะไรเป็นงา อะไรเป็นหู อะไรเป็นสีข้าง มันก็รู้หมดคนตาดีๆ แต่คนตาบอดไปคลำ คลำตรงไหนก็ว่าช้างเหมือนนั้นเหมือนนี้ไป ก็อย่างนั้นแหละ...

ใครเรียนที่ตรงไหนก็ไปยึดกรรมสิทธิ์ อวดอำนาจความรู้ความฉลาดของตนขึ้นจากความจำนั้น แฝงความจำไปอีกเป็นปลอมๆ ไปอีก เอามาโต้กันเสียเป็นบ้าน้ำลายโดยไม่รู้สึกตัว ถ้าหากปฏิบัติให้รู้ตามความจริงของธรรมที่ท่านสอนไว้...ก็จะไปถามใคร ไปโต้เถียงกันให้เสียเวล่ำเวลาทำไม ถ้าไม่ใช่ตาบอดคลำช้าง

ท่านให้ปฏิบัติซี ให้รู้ซี ใครรู้มากน้อยเท่าไรอาจหาญ ทำไมจะไม่อาจหาญสัมผัสด้วยใจ รู้ด้วยใจเพราะปฏิบัติด้วยใจนี่ ต้องรู้ทั้งกิเกสหยาบกลางละเอียด รู้ทั้งธรรมอย่างหยาบ อย่างกลาง อย่างละเอียด และอย่างละเอียดสุดสิ้นพ้นความละเอียดไปจนถึงความบริสุทธิ์ ไม่รู้ที่ใจอะไรจะเป็นผู้รู้..."

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=8856​

 

สายทางน้ำ...ไหลเข้าสู่มหาสมุทร
สายทางการปฏิบัติ...ไหลเข้าสู่มหาวิมุตติมหานิพพาน
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน​

ผลแห่งการบำเพ็ญของนักปฏิบัติแต่ละคนๆ เพื่อเข้าสู่แดนนิพพานนั้น ท่านเคยเปรียบไว้ ดังนี้

"...แม่น้ำสายต่างๆ ไม่ว่าสายใดก็ตาม ไหลลงมาแล้วไปรวมลงในมหาสมุทรแห่งเดียวกัน แม่น้ำสายต่างๆ เราจะเรียกว่าแม่น้ำสายนั้นๆ เช่น แม่น้ำบางปะกง แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำน่าน แม่น้ำอะไรก็ตามนะ นี่เรียกว่าสายทางของน้ำไหลลง

พอเข้าถึงมหาสมุทรแล้วเป็นน้ำมหาสมุทรอันเดียวกันหมด แยกกันไม่ออก ไม่มีว่าแม่น้ำสายนั้นสายนี้ เมื่อเข้าสู่มหาสมุทร ทะเลหลวงแล้วเรียกว่า แม่น้ำมหาสมุทรอย่างเดียวกันหมด...

แม่น้ำสายต่างๆ เปรียบกับผู้บำเพ็ญในที่ต่างๆ อยู่ที่ไหนก็ตาม เมื่อบารมีแก่กล้าพอไหลเข้ามา ใกล้เข้ามาๆ สร้างคุณงามความดี นี่เรียกว่าแม่น้ำสายต่างๆ ไหลเข้ามาอย่างนี้ พอมากเข้า จวนเข้าๆ ก็ถึงแม่น้ำมหาสมุทรทะเล เนี่ยอันนี้ ก็เข้าถึงมหาวิมุตติมหานิพพาน เมื่อเต็มที่แล้วก็ต้องถึงขั้นสุดยอดแห่งธรรมทั้งหลายได้เหมือนกันหมด

ไม่ได้เลือกว่าเป็นผู้หญิงผู้ชายนักบวชฆราวาสนะ สำคัญอยู่ที่การสร้างบารมีซึ่งเป็นพื้นฐานอันสำคัญที่จะยกผู้บำเพ็ญให้ถึงความหลุดพ้นได้ ทีนี้เมื่อบำเพ็ญเต็มที่ๆ ก็เหมือนกับแม่น้ำสายต่างๆ ค่อยไหลเข้ามาใกล้เข้ามาๆ บารมีแก่กล้าก็ใกล้เข้ามาๆ พอถึงกันปุ๊บ ก็เรียกว่า ถึงเต็มภูมิเป็นอรหัตตบุคคลขึ้นมา

นั่นละ มหาวิมุตติมหานิพพานเข้าถึงแล้วทีนี้ ผู้บรรลุธรรมนี้เข้าถึงมหาวิมุตติมหานิพพานแล้วเป็นมหาวิมุตติมหานิพพานเหมือนกันหมด ทีนี่แยกไม่ออกว่าผู้นี้รายนี้ รายนี้มาจากไหน มาจากไหน พูดไม่ออกเพราะเข้าถึงแล้ว เรียกว่าแม่น้ำสายต่างๆ ไม่มีความหมายละ เพราะเข้าในมหาสมุทรทะเลหลวงอันเดียวกัน

นี่ ผู้บำเพ็ญในคุณงามความดีประเภทต่างๆ ก็เป็นจุดแม่น้ำลำคลอง แต่ละรายๆ ไหลเข้าๆ แล้วเข้าสู่จุดสุดยอดแห่งความพ้นทุกข์ ว่างั้นเลย เรียว่า ความพ้นทุกข์อยู่ที่จุดนั้น อยู่ที่มหาวิมุตติมหานิพพาน เนี่ยเข้าถึงนั้นแล้ว เป็นมหาวิมุตติมหานิพพานอันเดียวกันหมด

เพราะฉะนั้น ท่านจึงว่า บรรดาผู้บรรลุธรรมถึงขั้นอรหัตตภูมิแล้ว นับแต่พระพุทธเจ้าลงมาถึงสาวกองค์สุดท้ายเป็นเหมือนกันหมด นั่งฟังซิ แยกกันไม่ออก...ไม่มีคำว่ายิ่งว่าหย่อนต่างกัน แยกกันไม่ออก..."

:: ​

 

วันนี้ทุกท่านคิดถึงพระพุทธเจ้าหรือยัง










​

 

ขอให้พวกเราดูจิต/สนใจจิตตนเองให้มาก
เพราะข้างในจิตเรานั้น ก็คือ ของจริงแทบทั้งสิ้น
ร่างกายนี้แค่ภายนอก ที่พวกเราเรียกกันว่า รูป/นามสมมุติกันเฉยๆ(ติต่าง)

พวกเราอย่ามัวไปหลงใหล ชื่นชอบกับจิตผู้ที่ยกกันแล้วนะ
ขอให้มาดูจิตตนเองให้มากๆ ระลึกถึงพระมากๆ เราจะได้มีสติมากๆ
เราจะได้มองเห็นจิตตนเองไวๆ
เมื่อสามารถฝึกจิตได้ดีแล้ว หมายถึง จิตจะรวมกับสติเป็นหนึ่งเดียวกัน
หรือระลึกถึงพระ จนสติไปรวมกับจิตเป็นหนึ่งได้ เราเรียกว่า สมาธิ
เมื่อสมาธิมีมากขึ้น จิตก็จะทรงฌานไปเอง
ทำไปๆ อย่าสงสัยมาก กิเลสจะลากคอเราลงไปจมกองทุกข์อีกแล้ว
เราปฎิบัติจิตเกาะพระเพื่ออะไร ก็เพื่อทำให้จิตนิ่งไวนี่ไง
ขณะที่ให้พวกเราหมั่นระลึกถึงพระกันบ่อยๆก็คือ เราจะได้สติเพิ่มมากขึ้น
เมื่อสติมาก+ต่อเนื่อง อันนี้แหล่ะ จะทำให้พวกเราเกิดฌาน
เมื่อจิตทรงฌานสูงขึ้นไปตามลำดับความละเอียดของจิตนั้น
จิตจะเข้าสู่ความนิ่ง ความสงบ อันนี้แหล่ะที่จะมาก่อน ก็คือ
จิตจึงจะเข้าสู่วิปัสสนาญาณกันได้
ไม่มีใครไปบังคับจิตได้หรอก เจ้าจงจำไว้
เพราะบางคนฝึกๆผฝึกมา พวกเราชอบนำสติไปนำน้องจิตเขา
อย่าลืมนะ สตินี้เกิดมาทุกชาติก็เป็นได้แค่ พี่เลี้ยงของจิตเท่านั้น
อย่าลืมนะ จิตเกิดมาทุกภพชาตินี้ เกิดมาเพื่อเป็นนาย
อย่าลืมนะ ร่างกายเกิดมาทุกชาตินี้ เกิดมาเพื่อเป็นบ่าว เท่านั้น
(หรือใครจะมีความเห็นต่างก็ว่ากันมา)

แล้วทีนี้พวกเราหูตาสว่างกันบ้างหรือยัง?
ว่าขณะนี้คนส่วนใหญ่เขาสนใจอะไรมากกว่ากัน
เก่งนี่ ตอบได้หมดทุกคนเลย
คนสนใจกายมากกว่าจิต ถามว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
อ๊าว! เจ้าลืมไปแล้วหรือไรว่า คนที่หลงร่างกายกันนี้แหล่ะ
ที่มักกลับมาเกิดกันน่ะ
คนที่ไม่หลงกายนั้น เขาหมั่นดูจิตตนเองมาก จนมีปัญญามาก
ก่อนตายพบนิพพานบนดิน หลังตายเขาก็ไม่หลงกัน
เพราะคนที่หลงทางนั้น ก็คือ พวกที่กลับมาเกิดกันนี่ไง

ขนาดคุณอุษาวดี ท่านเป็นคุณหมอ ก็ถือว่าสุดยอดของการอยู่รอดแบบคนเราทั่วๆไป
กันแล้วนะ แต่ท่านมาฝึกจิต มาปฎิบัติจิตเกาะพระทำไม?
ถ้าไม่ใช่ทุกข์ตัวเดียว ใครจะมาทำ ใครจะมาสนใจปฎิบัติ
เพราะว่าคุณหมอ ท่านรู้ว่าไม่มีผู้ใดหนีทุกข์ได้นั่นเอง
อะไรทุกข์ ทุกข์คืออะไร
ทุกข์ก็คือ ร่างกาย(ขันธ์5) หรือสังขารของตนเอง
นี่ไง ถึงพยายามบอกกับพวกเราว่า อย่าเลย
อย่าพยายามหนีทุกข์กันเลย ก็เพราะด้วยเหตุผลนี้
ถึงเราจะหนีไปที่นั่นที่นี่ เราก็ไปไม่พ้นทุกข์กันสักที
เปลี่ยนชุดทำงานมาเป็นชุดนอน ความทุกข์ยังมาตามอีก
ขนาดหัวถึงหมอนกันแล้วนะ ทุกข์มันตามเล่นงานเราอยู่
อาบน้ำก็ไม่หาย จนลืมตาขึ้นมาก็ยังทุกข์อีก

งั้นพวกเราให้มาเรียนรู้เรื่องทุกข์กัน ถึงใครจะยังไม่ทุกข์ตอนนี้ ก็ต้องเรียนอยู่ดี
เพราะอีกไม่นานนัก ทุกข์นั้นก็จะมาเยือนเราทุกคน ไม่วันใด ก็วันหนึ่ง
เพราะอะไร ก็บอกไปแล้ว
ความทุกข์คือ ร่างกาย
ร่างกายก็คือ ความทุกข์

*ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็น..ตถาคต*
(คุณหมออ่านดีๆนะครับ โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย เดี๋ยวท่านจะมาเยี่ยม)
ผมพูดจริงๆนะ

***คุณครูภาษาไทยครับ อย่าลืมมาแก้คำปิดด้วยนะ จักขอบพระคุณมาก
ผมพูดจริงๆนะ

 

Originally Posted by natthapatpun
ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา


กับจิตบุญดวงที่ ๓๑
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ


สาธุ สาธุ สาธุ


สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับคุณหมอนะค่ะ แอบช่วยลุ้นมานานค๊าาา สาธุ๊

 

ครูเพ็ญครับเตรียมเขียงหรือยัง?
เอ๊า! จิตรายต่อไป
(หรือว่าครูเพ็ญพักเหนื่อยก่อน)

คุณLinda2009 จิตพร้อม? ......
หรือว่า Dhammanee ดีนะ ฮ่าๆ

ชะ อุ อุ๊ย...ไง๊มีชื่อเราด้วยอ่ะ หนูยังเดินมรรคไม่ถึง งานนี้เชิญคุณลินดาก่อนเลยคร๊าบบบบบผม....ฮ่าๆๆ

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณหมอด้วยครับ...ผมกําลังรักษาศีลห้าอยู่ครับ..ขอฝึกตามไปด้วยคนนะครับผม...(เพราะตอนนี้ภายในจิตเบื้องลึก..มีแต่ความโกรธ-เคียดแค้นร้อนใจมากๆคับ..จากพวกกลุ่มคนที่พุดไม่ดี-นิทา-กลั่นแกล้งการงานของเราและแซวครอบครัวของผม.(บางครั้งแทบจะคว้าปืนและมีดไล่พวกเขาไปคับ..ส่วนมากเป็นพวกก่อสร้าง/พวกมอเตอร์ไซค์รับจ้าง/พวกขับรถแท๊กซี่คับบางคน).แต่ไม่พยาบาทนะคับ..จริงๆแล้วไม่อยากไปทะเลาะกับขมิ้นกับเกลือหรอกนะครับ..แต่คงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเก่าแน่นอนคับ..ขอบคุณคับผม..