ทำไมพระอรหันต์หัวเราะได้ ร้องไห้ได้ หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

สั้นก็คือ มีกิเลส กับไม่มีกิเลส

งามๆหน่อยก็
มีอุปาทาน กับไม่มีอุปาทาน

 

พี่ ป.ปราบ ลิโพ 1 ขวด พร้อมเขย่า

 

ขอม๊อคค่า ม๊อคค่า ทะนอมหัวใจหน่อย

 

หากแยกเรื่องทางโลกกับทางธรรมได้คงไม่ยากครับ

เพียงแต่ท่านอยากเท่านั้น
ความอยากมีหยาบมีละเอียดหรือไม่
การบำเพ็ญทุกกาลกิริยาคืออะไร
ณานสี่ตลอด........เพื่อเอกคตารมณ์
ลืมตาเข้าได้ไหม

แล้วไม่กินข้าวกินน้ำ
อยู่ได้กี่วันครับ
เอาเป็นว่าสนทนา
และเจตนาไหมครับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งครับ

 

แนะนำเอาลิโพจิตตินนท์ไปกระดกเยอะๆ ^^

จิต เจตสิก รูป ไม่แตกต่างกันเลย ตรง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

จิต เจตสิก รูป แตกต่างกันสิ้นเชิง ตรงลักษณะเฉพาะตัว

จิต เจตสิก รูป มีทั้งที่เป็นกุศล และไม่เป็นกุศล

อุปาทานนั้น น้าปราบคงเข้าใจแตกต่างจากจิตตินนท์อยู่มาก อธิบายหย่อยสิครับ

 

ลิโพ มัน ทำให้ใจเต้นอ่ะ ยิ่งเป็นโรคหัวใจอยู่^^

อุปาทาน ก็คือ ความยึดมั่นถือมั่นใช่มั๊ย

คำว่า ไอ้ถ่อยที่ปราบกล่าว ย่อมมีอุปาทาน เพราะอะไร
เพราะว่า ยังตัดกิเลสไม่ได้

แต่สำหรับ คำว่า ไอ้ถ่อย ของพระอรหันต์ ไม่มีอุปาทาน
เพราะ ท่าน ตัดกิเลสได้แล้ว

พูดไอ้ถ่อยเหมือนกัน แต่ ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

 

ทีนี้ ก็ลอง อัญเชิญ นักอภิธรรม มาเรียง เป็นตัวอักษร ของ รูป จิต เจตสิกซิ

ว่ามีจิตประกอบด้วยอะไร มีเจตสิกอะไรประกอบ

 

พี่ป.ปราบ ม็อคค่า เด้งกว่าลิโพมั้งคร้าาบ รึว่า แล้วแต่ๆ

 

พระอรหันต์ท่านละอุปทาน ในที่นี้ทราบกันดีทุกท่าน ^^


พระเถระถูกเพื่อภิกษุฟ้องพระพุทธเจ้า
สมัยหนึ่ง เมื่อพระบรมศาสดาประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร กรุงราชคฤห์ ภิกษุ
ทั้งหลายพากันเข้าเฝ้าแล้วกราบทูลกล่าวโทษพระปิลินทวัจฉเถระว่า:-
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระปิลินทวัจฉเถระ มักเรียกภิกษุทั้งหลายด้วยคำว่า วสละ พระ
เจ้าข้า”
พระบรมศาสดา จึงรับสั่งให้พระภิกษุรูปหนึ่งไปเรียกท่านมาแล้วตรัสถามว่า “ดูก่อนปิลิ
นทวัจฉะ ได้ทราบว่าเธอมักเรียกภิกษุทั้งหลาย ด้วยคำว่า วสละ จริงหรือ ?”
“ข้าแต่พระผู้มีพระภาค เป็นจริงอย่างนั้น พระเจ้าข้า”
พระบรมศาสดา ครั้นได้สดับแล้ว จึงตรัสเล่าถึงบุพกรรมในอดีตชาติอันยาวนานของ
ท่านให้ภิกษุทั้งหลายฟังว่า
“ภิกษุทั้งหลาย พวกเธออย่าได้ถือโทษโกรธปิลินทวัจฉะเลย ท่านมิได้มีความโกรธแค้น
ในตัวเธอทั้งหลายเลย แต่ที่ท่านมักเรียกพวกเธอว่า วสละ นั้น เป็นเพราะในอดีตชาติย้อนหลังไป
๕๐๐ ชาติ ท่านก็มักกล่าวอย่างนั้นมาตลอดกาลช้านาน คำนั้นจึงเป็นอุปนิสัยที่ติดตัวท่านมาตั้งแต่
อดีตชาติ”


บทว่า โส พฺราหฺมโณ โส สมโณ ส ภิกฺขุ ความว่า บุคคลนั้น คือผู้เห็นปานนั้น เป็นพระขีณาสพ ชื่อว่าพราหมณ์ เพราะเป็นผู้ลอยบาปโดยประการทั้งปวง. ผู้นั้นแหละชื่อว่าสมณะ เพราะเป็นผู้สงบบาป และเป็นผู้ประพฤติสม่ำเสมอ. และผู้นั้นแหละชื่อว่าภิกษุ เพราะเป็นผู้ทำลายกิเลสโดยประการทั้งปวง.

ภิกษุทั้งหลาย วัจฉะผู้เป็นอย่างนั้นนั่นแหละพึงเป็นผู้มุ่งร้ายทำกายกรรมเป็นต้นไรๆ ให้เป็นไปอย่างไร ก็เธอย่อมร้องเรียกด้วยวาทะว่าคนถ่อย เพราะยังละวาสนาไม่ได้อย่างเดียวแล.

 

เอาล่ะวุ่ยๆ เป็นเรื่องเป็นราว ^^

 

อ่ะ รู้แต่ว่า ลิโพ เอ็ม อะไรทำนองนี้ ลงท้องแล้วใจเต้นอ่ะ

แต่พวกกาแฟ ไม่ค่อยเต้นเท่าราย

 

ทีนี้ น้องโหน่งว่า หากพระพุทธเจ้าไม่มาตัดสินยืนยัน

น้องโหน่งว่า ผู้ที่ไปกล่าวตู่
หรือด่าถอ กลับ พระปิลินทวัจฉะ ย่อมเป็น บาปกรรมหนัก ถูกมั๊ย

และอีกทีนี้ ยุคปัจจุบันนี่ พระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว
จะหาให้ยืนยันเป็นอันมิได้ มีแต่เพียง พระธรรม อันเป็นตัวแทนของพระองค์
ที่จะมาตัดสิน ยืนยันได้

บุคคลที่เป็นผู้ฝึกฝนในสัจจะ จึงมิควรไปตัดสิน ยกให้แต่ประการใด
จึงพึง สังวร นิ้วเอาไว้ ^^

 

เหมือนจะมีเหตุผล สุดท้ายก็โยนให้อะไรก็ไม่รู้

ถามเรื่อง พระปิลินทวัจฉะ นี่ก็ยกเหตุของท่านมาให้เข้าใจ

ว่าเรื่องละอุปทานก้าวข้ามไปได้เลย ไปรู้กันที่เหตุ ก็เอาเหตุมาแสดง

แล้วพูดคล้ายๆไปปรามาสใครเข้าอย่างนั้นน่ะ


ทีนี้เมื่อไม่พิจารณาเหตุ เมื่อเจอเหตุการณ์ทำนองนี้

ก็ไม่สงสัยเลยว่า หากบุคคลใดเป็น บุคคลที่น้าปราบยกอยู่

คำตอบนั้นก็คงไม่ต่าง กำปั้นทุบดิน ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ หรือ จึงพึง สังวร นิ้วเอาไว้ ^^


เข้าใจอย่างนี้ถูกมั๊ยจ๊ะ (k)

 

ไม่ดีเหรอ สำรวมนิ้วอ่ะ ^^

 

น่าเป็นห่วงจังครับ เอาสมมุติมาวินิจฉัยวิมุติมันจะไปเข้าใจได้อย่างไรครับ
ก็เหมือนคนตาบอดจับผิดคนตาดีนั่นแหละครับ

เข้าใจคำว่าพ้นสมุติหรือเปล่าครับ พ้นแบบไม่ใช่คิดเอาเองว่ารูปนามทั้งหลายไม่ใช่ของจริง แต่พ้นจริงๆเชื่อสนิทว่ารูปนามทั้งหลายเป็นสมมุติ เหมือนคนธรรมดาที่เชื่อสนิืทว่ารูปนามทั้งหลายเป็นของจริงนั้นแหละ

เชือดคอฆ่าตัวตาย พร้อมสำเร็จอรหันต์ ทำไมไม่ตกนรก
จะนับอะัไรกับแค่หัวเราะหรือร้องไห้


เซนเซ่อเป็นตัวสีขาวจะได้ไม่ทำให้คนอ่อนไหวรู้สึกไม่ดี และเฉียวฟงก็มิอยากอธิบาย

รีล มาดริด วิจารณ์ได้น่ากลัวจริงๆครับ
ขอโทษทีแก้ว่าคุณ รีล มาดริดครับ - -

 

ทุกคนได้โสดาบันใช่ใหมครับ
คงรู้จักพระโสดาบันที่ชื่อ นางวิสาขามหาอุบาสิกานะครับ
เรื่องที่นางวิสาขาญาติทำกาละ(เสีย)
นางวิสาขาร้องไห้คร่ำครวญไปหาพระพุทธเจ้าเคยฟังหรือไม่ครับ

อจินไตย4นะครับท่านศึกษา จำ พิจารณาๆ ๆ ๆ
๑. พุทธวิสัย วิสัยของพระพุทธเจ้า
๒. ฌานวิสัย วิสัยของผู้ได้ฌาน
๔. โลกจินดา ความคิดเรื่องโลก
(ตกข้่อ3ขออภัยครับ - -)


เรื่องที่คุณเอามาแสดงนั้นเขามีมรณานุสติเป็นเครื่องอยู่ = ๒.ฌานวิสัย วิสัยของผู้ได้ฌาน

 

ดูกระทู้ยิ้มสยาม...ครับ อาจทำให้หายสงสัย

http://palungjit.org/threads/ยิ้มสยาม.262775/

 

บางท่านอาจจะอยากเห็นอาการร้องไห้

 

อนุโมทนา ครับ กับรอยยิ้ม แม้จิตหลุดพ้นจากวัฏสงสารแต่ก็ยังอยู่กายเนื้อนี้ มันก็ต้องทำงานตามประสาแรงโลก

 

เอ ? แล้วทำไม จึงมีคนตั้งฉายา ให้สมณะบางรูป ว่า


อรหันต์เจ้าน้ำตา ล่ะเจ้าคะ ?


อิทัปปัจจยตา สิ่งนู้นมี สิ่งนี้จึงมี
ปุจฉาาาาาาาาาาาาาาาาาา ข้าฯ ขอถามว่า

นามนี้ ทั่นได้ ไแต่ใดมา ?:'(