การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ทุกวันนี้ก็ทรามจะแย่กันแล้วนะคะ ยังจะเลวได้อีกเหรอคะ

 

ปลง กับ วาง คล้ายกันแต่ต่างกันโดยสิ้นเชิง วางคือสิ่งที่ที่มากระทบอายัตนะทั้ง 5 ดูรู้แล้ว

รับรู้ถึงอาการแล้ววางลงโดยไม่ยึดถึอนำพา

ปลงคือ อาการที่รู้แต่ไม่วางเพี่ยงแค่ปล่อยให้เป็นไปโดย ทำเป็นไม่ได้ใส่ใจ แต่ยังเก็บไว้

เปรียบเหมือนหินที่วางทับบนหญ้าเพียงแค่นำหินออกหญ้าก็กลับคืนมาใหม่

ทุกวันนี้ อยู่กับคำว่าปลง แต่กลับบอกว่าวาง น่าขำเป็นที่สุด

 

ยังทำการบ้านอยู่นะคะ อ. แต่ยังเรื่อยๆแบบไม่น่าพอใจมั๊งคะ กับคำว่าปลง-วางนี่ล่ะค่ะ^^

 

อะไรคือน่าพอใจ อะไรคือไม่น่าพอใจ แล้วจะยึดไปทำไม รู้ตัวว่ายึดก็วาง วางแล้วก็จะสบาย

สบายแล้วความก้าวหน้าจะปรากฏครับ

 

เมื่อวันก่อนที่เดินทางมา มหาวิทยาลัย รถเกือบชน

อาผมขับมา 120+ รถอยู่เทิร์นอยู่ดีๆ ก็ออกมา ออกมาแล้วหยุดอีก

อาผมขยับหลบ ผมเห็นห่างไปคืบเดียว ไม่งั้นชน แวบแรกแบบโมโหมาก

สติกลับมาก็ปกติ พอมาถึงมหาวิทยาลัย จักรยานหายอีก คันนี้คันที่ 3

มานอนที่หอแบบ จิตตกๆ จิตตกอยู่ ชม.กว่า พอสติฟื้นมาก็ยิ้มออกปกติ 5 55

 

วันนี้ไปทำบุญ ไหว้พระ เวียนเทียน ที่วัดห้วยมงคล กับเพื่อนๆ นำบุญมาฝากทุกท่านครับ

 

มีเรื่องอยู่นิดนึง อยากจะถามทุกท่านหน่อยว่าผมคิดนะผิดไหม

คือผมไปเจอพระอยู่องค์นึง มีชื่อเสียงมาก ผมก็รู้จักมานานแล้วแต่พอเจอตัวผมก็ไม่มีความรู้สึกอยากเข้าไปไหว้เหมือนคนอื่นๆ

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แค่เรารู้สึกว่าสิ่งที่พระองค์นี้ท่านปฏิบัติไม่ทำให้เรารู้สึกอยากเข้าไปกราบมั้ง ก็แค่อยากจะถามว่าถ้าท่านทราบว่า

พระองค์นี้รับกิจนิมนต์ ครั้งละเป็นแสน ไม่จำวัดคือไม่ได้จำอยู่ในวัดใดๆ แต่มีกุฏิอยู่ตามรีสอดหลังละหลายแสนถึงหลักหลายล้าน

แต่ที่ทำให้เรารู้สึกแย่คือเราเป็นลูกพระตถาคต แต่กลับนำหลักคำสอนของศาสนาเชน ซึงในพุทธกาลถือเป็นอลักชีนุ่งลมห่มฟ้า

มาสอนแทนหลักพุทธศาสนา เลยบางที่อยากจะถามออกไปว่าศาสดาท่านเป็นองค์โคตมะ หรือ พระมหาวีระ กันแน่

ผมผิดไหมที่คิดอย่างนี้ หรือ พระทำถูกต้องแล้วที่ทำอย่างนี้ เค้าถวายมาก็รับแบบตะพึดตะพือ จนลืมรากเหง้าของความเป็นพุทธ

 

ผมว่าการคิดจากเจตนาดีไม่น่าจะผิดถึงผิดคงไม่มาก น่าจะพออภัยกันได้

เรื่องพระขอไม่ออกความเห็นครับ

:z6

 

แต่ก่อนผมก็คิดอย่างนี้ว่าพระเราไม่ว่า หรือว่าไม่ได้แต่มี่นักธรรมเปรียน9 บอกผมว่าเราอยู่บริษัทเดียวกันคือพุทธบริษัท
ถ้าเราบอกหรือว่ากล่าวไม่ได้ผู้บริหารในบริษัทก็อาจจะไม่รู้ตัว หลังจากนั้นผมเลยอ้อที่พระตองถืออีกข้อที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้คือโลกวัจฌะ
ก็ทำให้รู้ว่าธรรมที่พระองค์บอกนั้นถูกที่สุดแล้วไม่ต้องดัดแปลง

 

ยินดีในบุญด้วยนะจ๊ะ

 

อาจารย์บาสครับ

ก่อนที่เราจะเรียกใครเป็นพระ ท่านผู้นั้นต้องถึงพร้อมกับคำว่าพระ
พระ แปลตามความหมาย คือผู้ประเสริฐ ผู้ถึงพร้อม
ก่อนที่จะเป็นพระ เรายังมีคำเรียก อีกตั้งหลายชื่อ

นักบวช

ภิกษุ คือผู้ขอ ผู้สละแล้วทางโลก

สมณะ ผู้สงบ

ถ้านอกเหนือจากนี้ จะเป็นได้ก็ เพียงนักบวชเท่านั้น
ไม่มีสิทธิ์ จะเรียกขานตัวเองว่าพระ
มีศรัทธา ก็ต้องมีปัญญา ควบคู่กันไป
ต้องแยกแยะ เหมือนผม ถ้าเอาผ้าเหลืองมาคลุม แล้วไม่ปฎิบัติตาม
ข้อวัฎรที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติ
มันก็คือชาวบ้านธรรมดา ที่คลองผ้าเหลืองเท่านั้น
แต่พฤติกรรม ยังเป็นฆราวาสเหมือนเดิม

ไม่แปลกในความคิดของอาจารย์ เป็นเรื่องทีถูกต้องเสียอีก
ผมเคยถามพระผู้ใหญ่ที่เป็นถึงเจ้าคณะภาคในเรื่องแบบนี้
ท่านบอกว่าเราเป็นพุทธบริษัทสี่ เราสามารถกล่าวตักเตือนกันได้
ถ้าสิ่งที่เราพบเห็นไม่ถูกต้อง เป็นการจรรโลงพระพูทธศาสนาเสียอีก

เพราะก่อนหน้านั้นผมก็ไปตำหนินักบวชที่ทำต้วไม่เหมาะสมมา
จนตาเขียวใส่ผม ซึ่งไม่ต่างจากผมที่เป็นฆราวาส

 

แต่พี่มีความเห็นที่แตกต่างนะ...(ตามคำสอนหลวงพ่อฤาษี) ใครดี ใครเลว ช่างเขา ดูใจเราอย่างเดียว ใครทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ปล่อยเป็นเรื่องของเขา... เราหยุดในส่วนของเรา...อย่างนี้ ไม่รู้ว่าถูกรึเปล่า พี่วางเฉย หรือ ไม่ใส่ใจ พี่ก็ไม่รู้... (เหมือนเดิม อะไร ก็ ม่ายรู้ 555)

 

ไหนๆ เขียนแล้ว ขอเชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนา... ไหว้พระ ทำบุญหยอดตู้ และทำทาน ดังนี้จ๊ะ

วัดปากคลองมะขามเฒ่า... ไหว้ หลวงปู่ศุข หลวงปู่สำราญ
วัดเพชรสมุทรวรวิหาร... ไหว้ หลวงพ่อวัดบ้านแหลม
วัดศรัทธาธรรม... ไหว้ พระ...
วัดจุฬามณี... ไหว้ หลวงพ่อเนื่อง

 

พอดีต้องไปประสานงานทำหนังสือแล้วเจอเรื่องอย่างนี้เลยมีความรู้สึกจิตตก แล้วจิตก็ไปจับก็ไปดูเขายิ่งไปกันใหญ่

ก็เลยสงสารตัวเราเองถ้าเป็นเมื่อก่อนเราก็คงโง่ตามเขาไปไม่รู้ในพระธรรม เลยงงเล็กน้อย

อย่างที่ใครสอนกรรมฐานแล้วให้นั่งอานาปนสติขอบอกเลยไม่สามารถถึง อรูปกรรมฐานได้

เพราะต้องได้กสินก่อนถึงผ่านไป ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าสอนกันไป นั่งกันไปเพื่ออะไร ถ้าบอกว่าสงบ

คำนี้นะทำผมเจ็บมาหลายที่เพราะจริงแล้ว สงบไม่ทำให้เกิดปัญญา เหมือนหญ้าเอาหินไปทับพอเอาหินออกหญ้าก็ขึ้นใหม่

แต่กรรมฐานนั้นทำให้เกิดปัญญา ให้เกิดสติ นั่นแหละถึงทำให้เกิดการดับทุก ได้เห็น อริยสัจ 4

ช่วงนี้มีเวลาได้คิดได้ศึกษาได้ปฏิบัติ จึงรู้สึกจิตตก อย่างนี้ ขอยกจิตตัวเองแป๊บคงจะมีอะไรดีๆมาสอนมาบอกครับ

ช่วงนี้ศิทย์รุ่นแรกๆน่าจะพ้นวิบากบ้างแล้ว ขอบอกว่าให้ศรัทธาที่ทำแล้วธรรมจะช่วยคุณเอง


สาธุครับ

 

ศิลพระ227ข้อ ละเอียดมากมาย อย่างที่อาจารย์เล่าน่าจะผิดวินัยหลายข้อเชียวแหละ
พระสงฆ์ผู้มีหน้าที่เผยแผ่คำสอนพระองค์ส่วนใหญ่ใช้ภาษาบาลี ทำให้ชาวบ้านไม่เข้าใจ
รู้สึกถึงแต่ความขลัง(ก็ขลังจริงแหละ)

เมื่อความรู้ไม่มี เหลือแต่วัตถุ ความคิดในขณะนี้คือ มีเงินมาก ถวายมากก็ได้บุญมาก
ได้เดินได้นั่งแถวหน้าๆ มีเงินมากถึงกับคิดว่า แก้กรรมได้ โดยการซื้อของถวายก็หาย
วิบากก็ส่วนวิบาก นายเวรคลายแต่วิบากตามกฏแห่งกรรมยังมีอยู่ ยิ่งไม่มีความเสียใจ
ในการขออภัย ทำไปงั้นๆก็ไม่รู้จะแก้อะไรได้หรือเปล่า (ก็โดนมากะตัว นายเวรบอกว่า
จะให้ยกโทษได้ไง ไม่เห็นมันจะเสียใจ ขอโทษ ขอแก้ตัวอะไรเลย )

เคยอ่านเล่มหนึ่ง จำไม่แม่นหรอก แต่มีใจความว่า สมัยพุทธองค์ก็มีภิกษุที่รับเงิน พุทธองค์เลยบอกว่า
พระองค์มีทรัพย์สินมากมาย ได้สละแล้ว และจะกลับไปสะสมอีกทำไม คือพระองค์ไม่ได้สนับสนุนน่ะนะ

ด้วยความรู้ไม่ถึงการ เรากลับหยิบยื่นความโลภให้ผู้ทรงศิล ด้วยการถวายเงิน ถวายรถยนค์
ถวายอะไรๆที่เกินความจำเป็น คนทั่วไปพอมีเงินก็อยากได้โน่นนี่ สมัยก่อนไม่เห็นพระเดินชอปปิ้ง
เดี๋ยวนี้ชายปลิวไสว สะสมทุกอย่างเท่าที่ชาวฆราวาสจะมีได้ มีกิจนิมนต์ต้องปัจจัยถึง
เอามาคุยว่าบ้านนั้นปัจจัยเยอะ ได้คิวแรกๆ ใครที่ต้องเลื่อนงาน ก็ทำให้พระผิดคิว ขาดรายได้

ท่านลืมที่จะนำคำสอนพุทธองค์ไปสอนชาวบ้าน เมื่อคำสอนของพระองค์ได้ถูกละเลย
และมีคำอ้างต่างๆมาแก้ตัว แม้มีผู้เอาพระไตรปิฏกมาอ้างอิง ก็สู้กลุ่มคนหมู่มากได้ยาก
ศาสนาเราก็จะค่อยๆจางไป

พอจะจำได้แล้วว่า พลังเริ่มมาจากไหน มาทีกระแทกซะตัวปลิว ก็ดันไปฟ้องในสมาธิ
ถึงสถานการพุทธในปัจจุบัน ความรู้ของพระองค์ไม่ล้าสมัยหรอกค่ะ พระองค์เห็นอะไรไว้แล้ว
เลยดักด้วยศิล ด้วยข้อห้ามเยอะๆ

 

จารย์ ... จารย์บอกเอง ^^

คิดว่าจากนี้ไป คงจะได้เห็นอีกเยอะมากๆ
อะไรที่ไม่เคยเห็น อะไรที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น ก็จะได้เห็น
อะไรที่เคยเชื่อ เคยศรัทธา ก็อาจจะพลิกล็อคจนขาดความมั่นใจ
ตอนนี้หลักยึดที่พยามรักษาไว้ให้มั่นคง คือตัวเอง และพระพุทธเจ้าเท่านั้น

ใครผ่านพ้นวิบากบ้าง ก็ยินดีด้วยนะคะ แต่ของเราเหมือนกำลังมา
อะไรที่ไม่คิดว่าจะโดน ก็โดน โชคดีที่กำลังใจยังดีอยู่

 

555 กำลังจะวางแต่ก็นะ สิ่งที่เราคิดว่าจะเป็นที่พึงก็ไม่ใช่

ในสมัยพุทธการเราไม่เรียกภิกษุ เราเรียกว่า สมณศากยปุติย แปลว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตร

 

ตัวเรา เลือกที่จะบริโภค เลือกเสพ ในสิ่งที่ใจปรารถนา ทั้งนั้น
ถ้าเราลองมองในส่วนที่ดี ที่เค้าทำ อย่างน้อยก็ยังช่วยให้คนรู้ว่านี่นะพระ
คนอาจจะชอบพระแบบนี้เยอะ อย่างน้อยก็ถือว่ากราบผ้าเหลือง
ถ้าพระที่เคร่งๆ กว่าคนจะสืบเสาะ เสาะหา ก็นาน คนมักไม่ชอบ
โอกาศที่จะเจอยาก

ได้มีโอกาสไปงานพุทธชยันตี ที่สนามหลวงมา
ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงรู้สึกตื่นเต้น อยากทำบุญ คนมารวมกันเยอะจัง
แต่มาตอนนี้ กลายเป็นมองคนที่เข้ามาร่วมงาน
บางคนมาเพราะมางานทำสังฆทานบ้าง ถ่ายรูปบ้าง มีพระองค์ดำมาลูบๆคลำๆ
นั่นนี่ มองแล้ว แต่ละคนที่มา จะมีสักกี่คนที่เข้าใจจริงๆ
หลายวัดตั้งบูท มีการใช้เครื่องขยายเสียง พูดนั่นนี่ เอาพระดังๆมารวมกันให้กราบไหว้
คนล้นหลาม คนนั้นก็ฉันอยากจะไหว้ ดูแล้ววุ่นวาย
เดินวนๆดู ความคิดมันก็ผุดขึ้นมา
นี่เอาจจะเป็นกุศโลบายให้คนนั้นเข้าถึงศาสนาได้ง่ายขึ้น

แต่พอทำบุญเสร็จก็มิไดินำพาหลักธรรมมาใช้ในชีวิต
แปลกที่คนสมัยนี้ชอบ การเชิดชู สรรเสริญ แม้จะไม่จริงใจก็ตาม

 

อยากส่งการบ้านบ้างอ่ะฮะ แต่ไม่รู้ส่งอะไรดี นั่งแล้ววูบบ่อยๆ แก้ยังไงดีครับ แหๆ

ไม่ค่อยก้าวหน้าเท่าไหร่ เหมือนเดินวนไปวนมา อีกอย่าง ตอนนี้นั่งบทไหนดีอ่ะครับ แหๆ

 

วูบแบบไหนล่ะมีหลายแบบ