อธิบาย "นิพพาน" ด้วยวิทยาศาสตร์

เราไม่มีทางรู้หรอก ว่าใครจะนิพพานหรือไม่นิพพาน ที่พระพุทธเจ้าสอนให้ปล่อยวางนั้นหน่ะ ปล่อยวางอะไรๆทู๊กกกอย่าง แม้แต่ขันธ์๕ ที่ต้องทำ ต้องปฏิบัติ ต้องฝึกกันมา อย่างเร็วเจ็ดวัน อย่างช้าเจ็ดปีนั้นหน่ะ เพื่อที่จะเอามาใช้ในด่านสุดท้าย ก็คือตอนที่จะขาดใจตายจริงๆนั่นแหล่ะ วินาทีนั้นหน่ะ จะปล่อยวางได้จริงมั๊ย จะนิพพานมั๊ย วัดกันตรงนั้นแหล่ะ ถ้าปล่อยวางได้หมดจริง จิตก็จะสลายไป เพราะนิพพานคือปฏิสสารของจิตนั่นเอง นี่แหล่ะคือนิพพานสำหรับเรา เป็นไง เราอธิบายง่ายๆอย่างเนี๊ยยยย ท่านคิดว่าไงจ้ะๆๆๆ555+ เชิญๆๆๆ ทุกท่าน แต่อย่าด่ากันนะ อย่าดูถูกกันดีกว่าจ้ะ คนเรา นะ(f)

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->COME&Z<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5653265", true); </SCRIPT>
สมาชิก




อธิบาย-บรรยาย... หน่อยสิ
ว่าในแก้ว มันมีอะไรอยู่บ้าง

 

ไม่มีใครสงสัยการมีชีวิตนิรันดร์กันมั่งเหรอ hello8hello8

 

สงสัยแล้วบ้าแบบ Messiah คงไม่มีใครอยากรู้หรอกนะ
5555555

http://palungjit.org/threads/ผม-คือ-messiah.323915/

ยังไม่มีใครไปถาม มัมมี่อียิปต์อายุ 5 พันปีซะที ว่าได้ความยังไง

(||)(||)(||)(||)(||)(||)

 

ในแก้วมีอากาศและฝุ่น....
นิพพานนี้ไม่มีแม้แต่ที่จะให้ฝุ่นจับ ใช่ป่ะ

 

COME&Z<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5656850", true); </SCRIPT>
สมาชิก







ในแก้วมีอากาศและฝุ่น....
นิพพานนี้ไม่มีแม้แต่ที่จะให้ฝุ่นจับ ใช่ป่ะ



...........................................................



แก้วเปล่า แก้วว่าง ไม่มีอากาศ ไร้ฝุ่น... คือภาพที่เรานำมา paste

ตอนนี้ มันก็ยังไม่มีอากาศและไร้ฝุ่น... แต่ มันก็ไม่ใช่แก้วเปล่าหรือแก้วว่างเสียแล้ว
เพราะมันถูกบรรจุความคิดและความเห็นลงไป
ตราบเมื่อความคิดและความเห็นหมดไป มันถึงจะกลับไปเป็นแก้วเปล่าได้อีกวาระ







ตาดีชิบเป๋งเรย... มองเห็นอากาศกับฝุ่นด้วยเว๊ย

 

ฟังดูดี แต่ไม่อยู่บนพื้นฐานของความจริง!

ไม่ต้องเห็นก็รู้ เหมือนไม่เห็นเม็ดเลือดขาว คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ฯลฯ
ไม่ต้องเห็นกับตาก็รู้ว่ามี เชอะ

เธอตาดีกว่าเราอีกนะ มองเห็นความคิดในแก้วด้วย อิอิ ล้อเล่นจ้าาา

ช่างมันเถอะ โน๊ะ เพราะนิพพานมันมีสภาพที่ไม่มีการปรุงแต่ง แต่ที่คุยๆกันอยู่นี่มันก็ปรุงแต่งมาคุยกันทั้งนั้นแหล่ะ ใช่ป่าว ถ้าไม่ปรุงมันก็จะใบ้รับประทาน อย่างที่คุณเคยบอกนั่นแหล่ะ อิอิ

 

^ ^

สภาวะนิพพาน ไม่สามารถ อธิบายได้ด้วยวิทยาศาสตร์ครับ
เพราะวิทยาศาสตร์เป็นเรื่องของทางโลก มีตัวตน
แต่สภาวะนิพพาน ไม่มีตัวตน จากเอามาอธิบายคงไม่ได้
สภาวะนิพพานเป็นเรื่องของปัจเจคบุคคล รับรู้ได้ด้วยจิตตนเท่านั้น

แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีครับที่มีจิตใฝ่รู้ในเรื่องสภาวะนิพพาน ^ ^

 

อนาคต อาจจะอธิบายได้ก็ได้ครับ เมื่อวิทยาศาสตร์ก้าวหน้าจนถึงจุดที่เครื่องมือต่างๆ สามารถวัดได้
เหมือนกับเมื่อก่อน ในยุคฟิสิกส์คลาสสิก ก็ไม่สามารถอธิบายฟิสิกส์ชั้นสูงในปัจจุบันได้เหมือนกันครับ

 

วิทยาศาสตร์การแพทย์ยอมรับว่า
"การพักผ่อนที่ดีที่สุดคือการนอนหลับ.....โดยไม่ฝัน"
ในทางพระพุทธศาสนา นิพพานคือสุขอย่างยิ่ง ว่างอย่างยิ่ง ไม่มีการปรุงแต่งต่อไป "นิพพานังปรมัง สุขขัง, นิพพานัง ปรมัง สุญญัง"
......เราว่า มันก็คล้ายๆกันอยู่นะ ใช่ป่ะ(deejai)

 

ถือศีล 5 อย่างเครงครัดได้ไปนิพพานไหมครับ

 

ศีลมันเป็นปัจจัย เป็นเรือ เป็นมรรค เป็นทาง เป็นธรรมฝ่ายโลกียะ นิพพานเป็นจุดหมาย เป็นฝั่ง เป็นผล เป็นโลกุตตระ และทางเข้ามันเล๊กกกก เล็กมว๊าาาก อิๆๆ หุๆๆ แหะๆๆ^-^

 

ขอตอบใหม่นะ ได้แน่นอนจ้ะ เพราะศีลเป็นปัจจัยให้จิตสงบได้ดี เมื่อจิตสงบได้ก็เป็นปัจจัยเสริมให้เกิดสมาธิ เมื่อมีสมาธิแม้จะแค่เล็กน้อย ก็จะเป็นปัจจัยเสริมให้เกิดปัญญา ศึกษาพิจารณาธรรมต่างๆได้ดี จิตปล่อยวาง ละวางได้ดี ได้มากแค่ไหนก็ว่ากันไปตามสังโยชน์๑๐ ก็เป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งพระนิพพานได้ ก็เอวังด้วยประการฉะนี้จ้ะ

 

เท่าที่ผมรู้นะครับ สภาวะนิพพานคือ สภาวะที่ ดวงจิตสูญจากกิเลศอย่างถาวร ครับ หากผิดพลาดอันใดก็ขออภัยด้วยนะครับ

 

ไม่คิดว่าตัวเองจะเข้ามากระทู้นี้เลย
เข้ามาก็ไม่รู้จะเขียนอะไร
ในใจมีพระเหลืองนั่งอยู่หน้าพระขาวๆองค์ใหญ่ๆ
ในพระขาวองค์ใหญ่ๆมีจุดดำเล็กๆ 1 จุด
มีคำพูดว่าจุดดำๆนี้คือนิพพาน
สติปัญญาบอกว่านี่เป็นมุมมองของผู้มีตาในและฝึกธรรมกาย ส่วนผู้ที่ใช้สัมผัสอื่นอาจมีมุมมองแตกต่างกันไป
เราต้องการนิพพานเพราะมันอธิบายได้รึเปล่า หรือว่าถึงอธิบายไม่ได้ก็จะไป ?

 

พระเหลือง สัญญาที่ผุดเรียกสัมโภคกาย แต่สติปัญญาอยากจะบอกว่านิรมานกาย
พระขาวเรียกธรรมกาย
sun dog ว่าเป็นปัตจัตตัง

 

ไม่ต้องรอถึงอนาคตหรอกครับ วิทยาศาสตร์ที่สอนเรื่องนิพพาน มีมาตั้งมากกว่า 2555 ปีแล้ว ถ้าวิทยาศาสตร์ หมายถึง สิ่งที่ต้องพิสูจน์ได้ ต้องมีสมมุติฐาน ต้องมีการทดลอง ฯ
งั้นกฎข้อแรกของวิทยาศาสตร์ก็น่าจาเป็น
กฏไตรลักษณ์หมายถึงลักษณะทางธรรมชาติ 3 ประการ ที่พระพุทธองค์ทรงเห็นธรรมชาติ และนำมาสอนให้มวลมนุษย์เข้าใจคือ “อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา” ซึ่งสั้นและเข้าใจได้ดีที่สุด อนิจจังคือทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง ซึ่งเป็นกฎของธรรมชาติ ไม่ว่าอะไรก็ไม่ยืนยงคงอยู่ ดูโลกที่เราอยู่นี้ก็เปลี่ยนสภาพมาหลายครั้งหลายครา ที่เคยเป็นภูเขาก็กลายเป็นทะเลจมอยู่ใต้น้ำ และคงเปลี่ยนต่อไปจนถึงวันหนึ่งก็อาจเปลี่ยนไปจนหมดสภาพของความเป็นโลก ตัวเราเองก็ไม่มีอะไรคงสภาพเดิม หากความเชื่อของศาสนาอื่นที่ว่าพระเจ้า พระพรหม พระอัลลาห์ ฯ เป็นองค์ที่สร้างโลกขึ้นมา พระผู้สร้างเหล่านี้จะไม่เที่ยงเช่นกัน จะมีการเปลี่ยนพระผู้เป็นเจ้าเหล่านั้นตามวาระเวลา ตามกฎแห่งอนิจจัง โดยไม่มีข้อยกเว้น

แม้แต่ธรรมะของพระพุทธองค์เองก็อยู่ในกฎเกณฑ์เดียวกันจะยืนยงอยู่ได้ประมาณห้าพันปีซึ่งอาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์หรือของธรรมชาติของโลก ซึ่งพุทธศาสนาเองก็ได้มีเกิดดับมาหลายครั้งก่อนหน้านี้แล้ว เพราะมีพระพุทธเจ้ามาก่อนแล้วหลายพระองค์ นอกจากเรื่องทางกายภาพที่เป็นอนิจจังแล้ว ทุกสิ่งไม่เที่ยง แม้เรื่องทางอารมณ์ความรู้สึกนึกคิด ความสุขความทุกข์ ยิ่งไม่เที่ยงมากขึ้น เปลี่ยนแปลงให้เราเห็นได้ทุกวัน ชาวพุทธจึงต้องระลึกไว้เสมอว่า “ทุกสิ่งไม่เที่ยง” เพื่อไม่ให้ลืมตน มีสิ่งเดียวที่เที่ยงคือความไม่เที่ยง

กฎที่สำคัญข้อที่สอง ของไตรลักษณ์ก็คือ “ทุกขัง” หมายถึงว่าทุกสิ่งเป็นทุกข์ ในส่วนของความสุขเองก็มีทุกข์แฝงอยู่ กลัวจะไม่ยั่งยืน เปลี่ยนแปรไป ซึ่งเรื่องของทุกข์นี้ได้เขียนไว้แล้ว ทุกข์จึงเป็นองค์ประธานของพุทธศาสนาเพราะเป็นกฎของธรรมชาติ

ข้อที่สาม ก็คือ อนัตตา ซึ่งแปลตามตัวว่าไม่มีอัตตาซึ่งหมายถึงไม่มีตัวตน ซึ่งมิได้หมายความว่าไม่มีตัวไม่มีตนทางกายภาพ จึงควรแปลว่าไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนหมายถึงว่าสิ่งที่ว่าเป็นตัวนั้นก็ไม่ใช่ตัว สิ่งที่เรียกกันว่าอย่างโน้นอย่างนี้ก็ไม่ใช่สิ่งนั้นเป็นข้อสมมุติทั้งสิ้น ความจริงแล้วไม่มีอะไร ตัวตนที่ชื่อนั้นชื่อนี้ไม่ช้าก็สลายกลายเป็นดิน น้ำ ลม ไฟ ถึงแม้จิตที่จะไม่ตาย ก็เปลี่ยนไปไม่ใช่จิตของนาย ก นาย ข จนกว่าจิตดวงนั้นจะถึงนิพพาน ซึ่งก็เป็นอนัตตาอีกเช่นกัน ที่ว่า นิพพานัง สุญญัง

กฏวิทยาศาสตร์ข้อนี้ใครสามารถหักล้างได้เหล่าครับ ไม่ต้องรอกฏในอนาคตเลยเพราะมีมานานแล้ว ส่วนผู้ใดจาสามารถมองเห็นและเข้าใจก็ต้องมีปัญญาในการพิจารณากันตามแต่ละบุคคล ถ้าคุยกันแบบวิทยาศาสตร์ก็ต้องมาคิดต่อว่าปัญญานี้มาจากไหน ถ้าตั้งสมมุติฐานก็ต้องลองดูว่า ถ้าเรากำลังเคลียดๆ หรือมีเรื่องรบกวนจิตใจเราจะสามารถเกิดปัญญาได้หรือไม่ ส่วนใหญ่จาตอบว่าไม่
งั้นสภาวะที่จะให้เกิดปัญญาก็ต้องอยู่ที่จิตใจที่สงบมีสมาธิไม่มีสิ่งรบกวนจิตใจ
หรือที่ฝรั่งเค้าเรียก Focus งั้นถ้าเราจะเกิดปัญญาได้ก็ต้องเกิดสมาธิก่อน แล้ว
ก็มาตั้งคำถามกันแบบวิทยาศาสตร์อีกว่า แล้วทำอย่างไรนะถึงจะทำให้เกิดสมาธิ ก็ขอถามว่า ถ้าเราไม่ปกติผิดปกติ มีเรื่องร้อนรนในชีวิตประจำวันจะสามารถมีสมาธิได้หรือไม่ (เช่นวันนี้โกหกภรรยาว่าไปหาลูกค้า กลับดึก แต่ปรากฎว่าแอบไปหากิ๊ก แล้วก็ไปกินเหล้าเมามายกับกิ๊ก แล้วขับรถกลับไปชนคนตาย ฯ)เกิดเหตุการณ์แบบนี้ใครก็คงจามีสมาธิได้ยากหรือเรียกว่าไม่น่าจะเกิดสมาธิได้เลย แล้วทำอย่างไรละถึงจะทำให้เกิดสมาธิ คำตอบก็น่าจะเป็น
ทำตัวให้ปกติ อยู่ในศีลในธรรม จะ 5ข้อ 8ข้อ หรือมากกว่านั้น ก็แล้วแต่ใครคิดว่าเหมาะสมกับตน
สรุปก็คือ การรักษาศีลเพื่อดำรงรงตนให้ปกติ เมื่อเป็นปกติก็จะมีสติและสมาธิ
เพื่อเป็นพื้นฐานทำให้เกิดปัญญา สิ่งที่กล่าวมาล้วนเป็นวิทยาศาสตร์ทั้งสิ้น
ไม่ต้องรอชาติหน้า ไม่ต้องรออนาคต วิทยาศาสตร์เพื่อเข้าถึงสภาวะนิพพาน พระพุทธเจ้าท่านค้นพบมานานแล้ว และสามารถอธิบาย เพื่อให้เราท่านได้พิจารณาตามหลักวิทยาศาสตร์ทุกอย่าง สามารถทดสอบได้ วัดผลได้
ถ้าวิทยาศาสตร์ ของพวกเรานิยามเดียวกันนะครับ ผมว่านี้ละวิทยาศาสตร์ของแท้หนึ่งเดียวในจักรวาลเลยทีเดียว ^ ^

 

ที่แน่ๆนิพพานไปได้เฉพาะบุรุษเพศ ใช่ไม๊จ๊ะ

 

ก็ไม่แน่นอนหรอกครับ เพราะ กฎของวิทยาศาสตร์ข้อหนึงบอกว่าไม่มีสิ่งที่แน่นอนตายตัวทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง เพียงแต่ว่าตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว สตรีเพศเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีผัสสะเอื้อแก่การยึดติดในกิเลสได้มากกว่า ยกตัวอย่างเช่น เสื้อผ้าแบบเดียวกัน
โดยปกติผู้ชายจะรับรู้สีหรือแบบเสื้อได้ไม่เท่ากับสตรีเพศ ซึ่งสตรีเพศจะมีผัสสะรับรู้สี กลิ่น ฯ ได้ไวและมากกว่า ผมขอใช้คำว่าสตรีเพศนะครับ เพราะผู้ชายบางคนก็เข้าข่ายสตรีเพศ เพราะฉะนั้นสตรีเพศจะต้องใช้ความพยายามมากกว่าในการตัดกิเลส ส่วนคำถามนี้ผมแนะนำให้ไปถามพระอาจารย์ที่วัดดีกว่าครับ ผมมีความรู้ไม่ถึงจริงๆ ^ ^

 

ทางพุทธศาสนา มีผู้ไปยังดาวต่างๆ และไปจักรวาลอื่นๆ เจอสิ่งมีชีวิตที่มีวิทยาการมากกว่าเรามากมาย ยังคงลำบากต้องหากินหาทรัพยกรมาใช้ พอหมดก็ไปยังดาวดวงใหม่ บางพวกก็เข้าไปเดินในดวงอาทิตย์ และอีกมากมายที่วิทยาศาตร์ทำไม่ได้ มีคนทำได้เป็นแสน และมีการสอนกันหลายที่ อย่างวัดท่าซุง และที่อื่นๆ การใช้กายหยาบทำอะไรมันมีขีดจำกัดเยาะ ใช้กายหยาบมาตั้งทฤษฎีอายุไขของกายก็สั้นเหลือเกินข้อมูลมันน้อยเกินไป แต่การที่เราชินกับมันเลยคิดว่ามันนาน ความรู้ที่น้อยก็คิดว่ามันมาก 1วันของเทวดาชั้นพรหม เป็นล้านปีของมนุษย์ ยังไม่ทันได้เรียนรู้อะไรอายุไขก็หมดเสียแล้วครับ

พระนิพาน จึงไม่ใช้ที่มนุษย์ธรรมดาจะมาพูด ต้องเป็นผู้ที่ไปมาแล้ว หรือไปถึงแล้วครับที่จะมาบอกได้ ไม่มีคำพูดอะไรที่จะอธิบายพระนิพานได้ หลวงพ่อฤือษีลิงดำท่านพูดไว้ครับ