มาดูสมเด็จกัน

รบกวนช่วยพิจารณาสมเด็จให้สององค์ครับ

 

สวัสดีครับ อาจารย์,คุณพี่ๆ และ ผู้นิยมพระสมเด็จทุกท่าน

กระผมอยากขอความอนุเคราะห์ จากทุกท่าน กรุณาชี้แนะและวิจารณ์
พระสมเด็จทั้ง5องค์นี้ให้กรผมหน่อยครับ รูปภาพอาจไม่ชัดเจนนักก็ต้องขออภัย
(มือใหม่(กล้องใหม่)หัดถ่าย) ก็กะว่าจะนำไปจ้างให้ร้านถ่ายให้ แต่ไม่มีเวลาว่างไปสักที
อย่างไรก็ดีกระผมก็ต้องขอรบกวนทุกท่าน กรุณาชี้แนะตามกำลังที่เห็นไปก่อน
หากไปจ้างร้านถ่ายเสร็จเมื่อไร จะนำรูปชัดๆมาขอความอนุเคราะห์จากทุกท่านอีกทีนะครับ


ปล. พระทั้งหมด เป็นพระที่กระผมส่องและเช่าหาบูชามาด้วยตัวเองทุกองค์
ฉนั้น เรียนเชิญทุกท่านวิเคราะห์/วิจารณ์กันได้ตามอัธยาศรัยเลยนะครับ
อยากได้ข้อมูลความรู้เยอะๆเพื่อนำไปพัฒนาตัวเองต่อไปเลยต่อไป

กราบขอบพระคุณอย่างสูงล่วงหน้าสำหรับคำชี้แนะครับ

 

เริ่มต้นใหม่นะ ผมเป็นกำลังใจให้คราบ

 

เริ่มต้นใหม่นะ ผมเป็นกำลังใจให้คราบ

 

แท้แต่ยังไม่ถึงยุค แก้ตัวใหม่เนอะ

 

มีลุ้นสูงซะด้วยจิ บางขุนพรหม พิมพ์ใหญ่ ลงกรุ องค์นี้
ภาวนาว่า "แท้สิ(วะ)" หากมองแท้สากล(เรียกว่าไม่ถึงยุค) หากมองนอกพิมพ์(อาจจะแท้) แต่องค์นี้เนื้อแต่ปูนเป็นหลัก มวลสารหลักไม่ค่อยมีคือเหลือน้อยมั่กๆ "ทำใจมากๆ"ด้วยเนอะ เวลาเอานอกพิมพ์องค์นี้ไปถามคนอื่นให้ภาวนาดังๆหน่อย หุหุ

 

แท้ไม่ถึงยุคเนอะ แต่สวยดีคราบแป้งเยอะจัดเหมือนแทบไม่เคยจับ เอ๊ะใจอ่ะจิทำไมถึงไม่(ทัน) หาคำตอบเองเนอะ พยายามเข้าไว้ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล.เดามั่วเดาซั่วอย่าถือสาเลยคราบ

 

ถ้าจะไปถ่ายรูปที่ร้าน ไปถ่ายองค์นี้องค์เดียวพอครับ ไม่ทราบว่าอยู่กรุงเทพหรือเปล่าครับ แนะนำไปถ่ายที่ยูเนี่ยนมอลล์ครับชั้นล่างสุด มีศูนย์พระเครื่องอยู่ครับเจ้าของร้านชื่อแหลมครับ ถ่ายได้แจ่มมากครับ ถ้าจะเอาแบบละเอียดๆ ถ้าบอกก่อนเวลาถ่ายครับ จะราคาแพงขึ้นมานิด แต่รับรองคุณภาพครับ
ถ้าถ่ายเสร็จแล้วรบกวนเอามาลงให้ชมหน่อยนะครับ องค์นี้ผมว่ามีโอกาสได้เฮครับ
ถ้าสงสัยอะไร pm มาถามได้ครับ

 

จัดจ้านมากๆ แต่ยุคหลังคราบ ทำเอาผมเหนื่อยแตกไปหลายปี๊บเลยนะเนี่ย หุหุ

 

ฝากด้วยครับ 2 องค์ครับ

 

<table class="tborder" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr> <td class="thead"> ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 9 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 6 คน ) </td> <td class="thead" width="14%"> [ แนะนำเรื่องเด่น ] </td> </tr> <tr> <td class="alt1" colspan="2" width="100%"> kiatti1234, บีเกิ้ล, yamie
ลาตรีสวัสดิ์นะคุณยา ชอบซุ่มเงียบจริงๆ
</td></tr></tbody></table>

 

สำหรับผมถือว่ายัง"ไม่โดน"นะคราบ

 

ปั่นมาถึง หน้า 498 แล้ว เหลือไม่กี่อึดใจเท่านั้น หุหุ

 

ขอบคุณครับ....จะพยายามหาท่านมาขอความรู้เรื่อยๆครับ
อีกนิดเดียวจะ 500 แล้ว...สู้ๆ :boo:

 

มานั่งคุยกันเล่นๆนะคะ คุณเกียรติ ข้อความที่ยาเขียนต่อไปนี้ ไ่เกี่ยวข้องในการพาดพิงพระสมเด็จของเพื่อนๆหรือผู้อื่นแต่อย่างใด เป็นเพียงความคิดเห็นเท่านั้นนะคะ

ยาเคยถามตัวเองนะคะ ว่ามวลสารหลักท่านมีอะไรบ้าง ใครเป็นผู้กำหนด มวลสารเหล่านี้ เป็นมวลสารหลักที่ต้องมีในองค์พระ เอ หรือว่าท่านสมเด็จโตเป็นผู้กำหนดมา หรือไม่ ว่า หากขาดมวลสารอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว พระท่านจะไม่อาจสร้างหรือทำขึ้นมาได้ ถ้าขาดอะไรไป และ มวลสารต้องชั่งตวงปริมาณเท่าๆกัน หรือว่า ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งและปริมาตรไม่เท่ากันแล้ว พระท่านจะไม่ศักดิ์สิทธิ์ ก็ไม่รู้ท่านสมเด็จโตคิดเช่นนั้นหรือไม่ ว่า หากท่านขาดว่านร้อยแปดชนิดไป หรือ ขาดผงข้าวสุก พระท่านก็คงไม่ศักดิ์สิทธิ์เสียแล้ว เอ๊ะยังไงกันนี่ ( ยาไม่ลบหลู่ใครนะคะ ก็แค่คิดเรื่อยเปื่อยคะ ) ปริมาณการใส่มวลสารแต่ละชนิด บ้างมากและ น้อย บ้างก็หมดก่อน ยาเลยตั้งคำถามพวกคุณว่า หากขณะนั้น มวลสารชนิดใดชนิดหนึ่งหมด ท่านสมเด็จจะสั่งลูกวัดหยุดสร้างทันทีเลยหรือไม่ หรือ ให้สร้างต่อ จนกว่า จะหมดทุกอย่างไป แล้ว ถ้าเหลือมวลสารหลักอยู่แค่สองสามอย่างหละคะ ท่านทำออกมา จะเป็นพระสมเด็จ ที่ ท่านสมเด็จโตสร้างหรือไม่ แล้ว หากท่านสร้างจริง รับจากมือท่าน แล้วพระพุทธคุณ จะเท่ากันไหม เอาหละสิ ปัญหาแบบนี้ เรียกว่า ปัญหา ปากแตก หรือ เปล่าคะ ห้าห้าห้า เอิ๊กกก ปัญหาโลกแตกคะ คิดไปหนักสมอง เปล่า จะสรุปเอาแบบง่ายๆ ถ้าท่านยึดหลักพุทธพานิชย์ ก็เล่นตามกฎกติกา มวลสารหลักต้องมี ท่านถึงจะได้กระตังค์ หากท่านขาดอะไรไป ก็อยู่ที่บารมีท่านมีมากแค่ไหน ที่พอจะให้เหตุผลชี้นำได้ว่า พระท่านแท้จริงๆที่ท่านครอบครอง แต่หากบารมีไม่ถึง มวลสารไม่ครบก็คือจบกระบวนการ ไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้ว หุหุหุหุหุ คิดไปเมื่อยเปล่าๆคะ มันจะท้อใจเปล่าๆ

การซื้อขายพระในกลุ่มเซียนระดับบนนั้น จะมีการแลกเปลี่ยนในระดับสูง นั่นก็คือ กลุ่มของบุคคลเหล่านัื้น การที่เราจะทะเยอทะยานให้ไปถึงฝั่ง มันก็คงจะเหนื่อย ถ้าเราไม่มีพาวเวอร์พอ ในกลุ่มของยาเองก็ตั้งราคาพระที่ชื่นชอบกัน ว่าองค์นี้เท่าไร ถ้ามีการเปลี่ยนมือ เมื่อวันใดเงินเราขาดมือ เราก็แลกเปลี่ยนเป็นเงินกันในกลุ่ม จะเก๊จะแท้ ไม่เป็นไร เราแลกกันในกลุ่มไม่หนีไปไหน พูดง่ายๆเอาหน้าตาสังคม ความเป็นอยู่ที่รู้และเห็นกันทุกวันค้ำประกันความเสี่ยงในเรื่องการซื้อขาย หรือ ปล่อยเช่า ราคาไม่มากมายยิ่งใหญ่ แต่ทำให้เราเข้าใจ อะไรเป็นอะไรลึกๆ ของวงการพระ ว่าทำไม เขาทำราคาได้สูง เพราะ มีเหตุผลในกลุ่มวงการพระเครื่อง ที่บุคคลเหล่านั้น ในแบ่งโซน หรือ กลุ่มกันไป ดังนั้น เรื่องราคาจะให้ไปสูงขนาดนั้น เราคงทำได้ยากคะ ซึ่งปัจจุบันยายอมรับเรื่องนี้ และ มองเข้าใจอะไรได้มากขึ้น และ ใจเราก็นิ่งไปเสียแล้ว ไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งเหล่านี้ มีความรู้สึกว่าเรามองโลกแห่งความจริงดีกว่า อย่าไปยืนอยู่โลกความฝันเลย อย่าเพ้อฝันไป ทิ้งลมหายใจของเราไปกับความเพ้อฝันลมๆแล้งๆว่า สักวัน เราปล่อยพระได้ แล้วจะรวยเสียที หุหุหุหุหุ มองชีวิตจริงดีกว่าคะ ยาไปขายของวันนี้มีเงินเข้ามาเท่าไร ยาก็ใช้เงินเหล่านี้ซื้อความสุขแต่ละวันให้กับครอบครัวของยาดีกว่า ยานั่งเพ้อไปเรื่อยๆคะ ( ไม่ได้กระทบใครนะคะ แต่พูดความจริงในตัวของยาเอง ) เรื่องวิ่งส่งพระก็เหมือนกัน ยาก็อำลาไปแล้ว เนื่องจากเหนื่อยคะ แรกๆก็ออกจะเห่อ ไฟแรง วิ่งหาพระ เด็กๆบอกตรงนั้นดี ตรงนู้นดีก็ไปดู แหม เสียทั้งเวลา เสียทั้งค่าน้ำมัน พอไปดู เก๊ตาเปล่า เด้กไปดูก็บอกว่าแท้ๆๆๆ สุดท้ายก็เก๊ บางครั้งเราแท้ ไปถึงมือเซียนก็เก๊ ห้าห้าห้า ใครเสียเงินเสียเวลา ก็ตัวยาเองไงคะ หมดทั้งเงิน หมดทั้งค่าโทรศัพท์ หมดทั้งเวลาในแต่ละวัน สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย ไอ้ที่คุยว่าวิ่งได้อย่างนั้นอย่างนี้ ยาก็ไม่เคยเช็คสายตัวเองสักทีว่า ที่เขาบอกมานั้นจริงหรือไม่ พูดง่ายๆ แม้แต่เด็กของยาเอง เขายังโกหกยาเลย แหม บอกว่ายาว่า พระปล่อยได้เท่านั้นเท่านี้ เรารึก็ดีใจด้วย เพิ่งมารู้เมื่อวานนี้ เมื่อตอนเขาแตกคอกับเพื่อน เพื่อนเขามาเล่าให้ฟัง ว่าเจ๊ ๆๆๆ รู้ไหม เจ้า.... เมื่อก่อนที่บอกเจ๊ไปว่า ปล่อยพระได้อะ จริงๆแล้ว มันปล่อยได้ เจ็ดร้อยเอง ผมอะปล่อยให้มันกับมือ แหม เห็นมาโม้ให้เจ๊ ฟัง ว่าปล่อยได้เป็นหมื่นเป็นแสน โห ผมหละอึ้ง ยาก็นึกในใจว่า ทำไมเพิ่งมาบอกว้าาา เรารึก็บ้าตามมัน เสียเวลา วิ่งหาพระกับเจ้า..... ไปด้วย ทั้งที่ปล่อยไม่ได้เลย เจอแต่เก๊ตลอด เหอเหอเหอ เซ็งจริงๆๆ ทำให้ตัวเองเสียชื่อไปด้วย เวลาคุยสุดสายปลายทางไว้ว่าหามาให้ได้ มันเสียความรู้สึกสุดๆที่โดนหลอก ทั้งที่เราให้ใจกับเขาไป ยาไม่ใช่นักเลงพระ หรือ เซียนพระ แต่ยาก็บุคคลหนึ่งที่สะสมพระและแลกเปลี่ยนเป็นพุทธพานิชย์บ้างในกลุ่มซึ่งเป็นกลุ่มที่เล็กย่อยๆที่รู้ใจกันเท่านั้น เช่าหากันไม่แพง ใครถูกใจก็แบ่งกันไป พูดไม่เข้าหูก็ไม่ต้องเอาไป อยู่อย่างเสือ กินอย่างเสือ แต่ไม่ยอมเสียศักศรีก้มหัวให้ใครมาดูถูกคะ นี่หละสไตล์ของยา ดีมาดีไป ร้ายมาก็ร้ายกลับ ฟันต่อฟันตาต่อตา ไม่ต้องอ้อมค้อมอะไรให้มากเสียเวลา เสื่อยังไงก็ไม่ทิ้งลาย เพราะ ว่ายาเองก็ลายทั้งตัว โดยเฉพาะหน้าท้องลาย และหน้าลายเพราะตีนกา 55555555555555555555

ปล. กฎกติกาคือกฎกติกา หากจะหาสะสมกันในวงการพระเครื่องเพื่อแลกเปลี่ยนเป็นพุทธพานิชย์ สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรลืม คือ การให้เกียรติกันและกัน และ ให้ความเคารพและ รับฟังเหตุผลรุ่นพี่ เพื่อลดความขัดแย้งในวงการพระ เราก็จะมีความสุขบนถนนสายนี้

 

เอาใจช่วยฉลองหน้า 500 อีกสักนิดนีง

 

หลักการศึกษาพระสมเด็จในแนวความคิดของยา แบบคร่าวๆเผื่อเพื่อนๆใช้ประกอบการพิจารณาได้

- ยุบ แยก ย่น มีจริงตามหลักวิชาการของเซียนหรือ ครูบาอาจารย์ต่างๆที่เขียนไว้
ยุบ - ศึกษาการยุบของพระเนื้อผงเป็นแบบไหน ค้นคว้า ศึกษาจากพระประเภทเนื้อผงที่ใกล้เคียง ว่าควรจะยุบแบบไหน หรือ พระสมเด็จองค์ครู หากมีโอกาสได้พบเห็นและ ส่อง
แยก - ศึกษาจากเนื้อหามวลสารเป็นองค์ประกอบว่า มวลสารนั้น มีส่วนประกอบอะไรบ้าง คุณสมบัติแต่ละชนิด ส่งผลต่อสภาวะที่แตกต่างเช่นไร มวลสารชนิดใดที่ส่งผลต่างจากประเภทอื่นๆ และ คุณสมบัติพิเศษของมวลสารนั้น เช่น การงอกของเนื้อมวลสาร หรือ งอกของประสานรอยปริแตกตามกาลเวลาของเนื้อหาคุณสมบัติของมวลสารชนิดนั้นๆ
ย่น ศึกษาองค์รวมของพระ ที่ส่งผลต่อพื้นผิวให้เกิดรอยย่น ซึ่งอาจได้รับจากผลกระทบ ของการ แยก ยุบ ของ ผิวพระ และ ย่อยสลายของมวลสาร กาลเวลา การหดตัวของมวลสาร และ การเรียงตัวของเนื้อหามวลสาร เพราะ เมื่อมีการหดตัว มวลสารต่างๆจะมีการขยับตัวเข้าหากัน ดังนั้น พื้นผิวจะเกิดรอยย่น เป็นเส้น หรือ หลุมเล็กๆ หากสังเกตุดี หรือ เรียกว่าว่า การห่อตัวของพื้นผิวการรัดตัวของมวลสาร

ลักษณะพิมพ์ ( หากไม่มองแบบจุดตำหนิพิมพ์ )

ความคม และ มีมิติ ความปราณีต มองดูแล้วนุ่มนวลตา อ่อนช้อย มีความงดงามอย่างลงตัวและเป็นธรรมชาติ งาน ศิลปะ ของช่างในยุคสมัยนั้นในการแกะพิมพ์

มวลสาร ( ยาไม่เน้นว่ามวลสารอะไรเพราะ ของปลอมก็มี แต่ยามอง เรื่องธรรมชาติของการหลุดร่วงของมวลสาร การระเบิดในพื้นผิวของเนื้อพระผง)

มวลสาร ก็ไม่มีใครเกิดทันท่านสมเด็จโต ( คำยอดฮิต ) จึงจำแนกออกมาตามตำราของอาจารย์ต่างๆที่เขียนไว้ให้ศึกษา ขึ้นอยู่ท่านจะศึกษาและอ่านเล่มไหน ยาจะไม่ขอพาดพิงและกล่าวถึงนะคะ ชนิดของมวลสารที่เป็นส่วนประกอบหรือส่วนผสมในการสร้างพระสมเด็จนะคะ

มวลสารที่ใกล้เคียง ของ ท่านสมเด็จโต ที่พอจะหาดูเป็นแนวทางศึกษาได้ง่าย คือ ลองไปพิจารณามวลสาร หลวงปู่โต๊ะ อืม ไม่ใช่ให้ไปจดจำลักษณะรูปร่างมวลสารนะคะ แต่ยาให้ไปดูว่า การหลุดร่วงของมวลสาร ที่เก่าแท้นั้น เป็นเช่นไร แตกต่างจากการถูกอบด้วยเตาอบเช่นไร มวลสารที่หลุดจะมีช่องว่างในพื้นผิวบ้างไหม ลองใช้กล้องส่องขยายซูมดูนะคะ หรือไม่ก็ใช้กล้องจุลทรรศน์ช่วยขยาย เพิ่มเติม ท่านจะเข้าใจธรรมชาติของมวลสารการหลุดร่วง ระหว่าง เก๊ กับ แท้ และ รอยที่ทิ้งไว้ในหลุมมวลสาร สี ความแห้งในหลุม ความเก่า ผสมกับการงอกของผิวพระ ทำให้ความคมของผิวลบเลือนไป ถ้าหาไม่ได้ ลองพิจารณาลักษณะการหลุดร่วงมวลสาร ที่ใกล้เคียง แล้ว ลองซูมส่องดูในหลุมนั้นๆนะคะ แต่อย่าลืมว่า เนื้อหามวลสารอื่นๆในองค์พระต้องใกล้เคียงด้วย เพราะ หากท่าน หาพระผงชนิดว่านหลวงปู่ทิม มาดู ก็คงเห็นต่างกันแน่ เพราะ องค์รวมของเนื้อพระ แตกต่างจากเนื้อพระสมเด็จที่มีส่วนผสมข้าวสุกและเนื้อกล้วย และ อื่นๆ

แนวความคิดที่เป็นตัวของตัวเอง ( การมองมุมต่างๆจากตำราเซียนใหญ่ ) ( คหสต. )


พิจารณาพระสมเด็จ โดย คุณ ต้อย เมืองนนท์ หลังต้องมีรอยปริตรงขอบด้านหลังองค์พระ แต่จะเกิดขึ้นตรงมุมใดมุมหนึ่งก็ได้ ไม่จำเป็นต้องขึ้นทุกมุม ซึ่ง รอยปริเกิดจากการใช้ไม้ไผ่ หรือ ตอกตัดขอบ หรือ กรอบแม่พิมพ์ ซึ่ง รอยปริจะไม่เป็นรอยร้าวแตกยาว แต่จะเป็นรอยสั้นๆ ( ยาจำแบบสรุปรวมๆนะคะ เท่าที่พอจำได้เอามาไม่หมด )

ยา เห็นด้วย เพราะ หากมีการตักกรอบด้วยไม้ตอก สิ่งหนึ่ง คือ มวลสารที่ไม่แห้งดีติดที่ไม้ตอก หากใช้ซ้ำๆ การครูดของพื้นผิวด้านข้าง ที่เป็นร่องในบางครั้ง หรือ เป็นรอยไม้ตอก และ การตัดขอบ หลัง มาหน้า เปรียบเสมือนการปาดเนื้อพระ ไปกองอยู่ด้านหน้าแรงดัน และ มวลสารที่จับกลุ่มเป็นก้อน เป็นแผ่น บวกแรงต้าน ของพื้นผิว ทำให้เกิดรอยปริขึ้น

พิจารณาพระสมเด็จ เบื้องต้น ของเฮียเท้า ต้องพิจารณาดูที่กรอบกระจกสี่ด้าน ต้องมี

คหสต.ยา ยังไม่เห็นด้วย เนื่องจากยังขาดหลักธรรมชาติของมนุษย์ ( ยาไม่ได้ลองของนะคะ แต่ทุกคนต่างมีเหตุผลและแนวคิดของตัวเอง หากคำพูดใดผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ )

เหตุผลของความขัดแย้ง คือ การตัดกรอบกระจก หากยึดติดว่า ต้องมีทั้งสี่ด้านเป็นการตัดสินความแท้ และ เก๊ ยายังไม่ยึดถือเป็นแนวทางปฎิบัติเนื่องจาก ธรรมชาติวิสัยของมนุษย์ นั้นย่อมแตกต่างกันไป คนเราเกิดมาแม่เดียวกันนิสัยยังแตกต่างกันจริงไหม กรอบกระจกสี่ด้านมีอยู่จริง ตามตำราของ ที่ เฮียเท้าเขียน หรือ เราอ่านศึกษา
วิสัยทัศน์ของมนุษย์ มีความแตกต่างกัน บ้างก็พอดีและเกินขนาด บ้างก็อยากทำให้สวยยิ่งขึ้น เป็นไปได้ไหม ที่กรอบกระจกจะหายไปบ้าง หรือ มีการตัดขอบชิด ซึ่งเนื่องจาก ผู้ทำมีการตัดตกแต่งในภายหลัง เพื่อให้ดูสวยงาม

เหตุผลที่นำมาโต้เถียง หาข้อมูลความคิดเห็นแนวขัดแย้ง

พระสมเด็จ เนื้อหามวลสาร หรือ ก้อนมวลสาร ย่อมมีความหมายล้ำค่าในยุคสมัยนั้น ทำไมต้องนำมาตัดทิ้ง แล้ว คนโบราณจะตัดส่วนเกินนั้นทิ้ง ไม่เกิดความเสียดายบ้างหรือ แล้ว มวลสารเหล่านั้น จะทิ้งไปที่ไหนเสีย

คำตอบ สำหรับยาแล้ว ยาคิดว่ามวลสารท่านสมเด็จโตมีความสำคัญในยุคสมัยนั้น บางคนก็อยากได้มากๆ บางคนก็อย่างส่วนมวลสารนี้น้อย อย่างอื่นมาก ตรงนั้นเยอะ ก็คงไม่ทิ้งไปไหน ก้อนมวลสารเหล่านั้น ก็จะถูกมาบดรวมกับมวลสารที่มาผสมทำใหม่อีกครั้ง ถือว่าเป็นก้อนมวลสารที่หลงเหลือจากอันเดิม มาตำรวมกันใหม่ ก็เป็นมวลสารท่านสมเด็จได้อีก ซึ่ง การตัดขอบ หรือ ตัดตกแต่งกรอบ อาจเป็นไปได้ และ เป็นไปไม่ได้ จึงนำมาเป็นบรรทัดฐานในการกำหนด ความเป็นพระสมเด็จ แท้ และ ไม่แท้ ไม่ได้ถึง 100%

ปล. กราบขออภัยเป็นอย่างสูง หากข้อมูลความคิดเห็นของยาผิดพลาด และ หรือ เป็นการพิจารณา และ พาดพิง ถึงบุคคลที่สามให้เสียหาย ไว้ ณ ที่นี้ด้วยคะ


คนก็คือคน คนย่อมมีแนวความคิดตัวของตัวเอง มีทัศนะคติเป็นของตัวเอง ความคิดแตกแยกได้ แต่ไม่แตกต่าง ยาก็ยังยึดถือแนวทางการวิเคราะห์ของผู้หลักผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่สั่งสอนเรามา แต่ความแตกแยกแนวความคิดนั้น เป็นจุดสำคัญสำหรับการค้นคว้าหาคำตอบ เราศึกษายึดถือแนวทางคนรุ่นเก่าได้ แต่เราจำต้องยืนด้วยขาด้วยลำแข้งตัวเอง ความเข้าใจด้วยตัวเอง ไม่ยืมจมูกคนอื่นหายใจเสมอไป หากท่านสนใจและค้นคว้าจริงๆ ท่านอาจมีความคิดเห็นแตกต่างจากยาอีกมากมาย ซึ่งนั่น คือ ทัศนคติ และ เหตุผลการวิเคราะห์แต่ละบุคคล สำหรับยา ก็คงเขียนบอกเล่าความคิดเห็นของตัวเอง แบบคร่าวๆได้เท่านี้คะ หวังว่าคงเป็นแนวทางให้เพื่อนสมาชิกบอร์ดลองค้นคว้าหาคำตอบด้วยตัวเองนะคะ

 

:love:ขอบพระคุณมากครับสำหรับกำลังใจ catt19

 

black_pig องค์นี้ผมว่ามีโอกาสได้เฮครับblack_pig หว๋าวววว
กระผมอยู่แถว ถนนนวมินทร์ กรุงเทพฯนี่เองครับ (ใกล้กันกับบ้านคุณพี่ไหมเอ่ย^-^) ยูเนี่ยนมอลล์ รู้จักครับ ว่าแต่ร้านนี้ชื้อร้านว่าอะไรครับ
อึ่ม...ม เอาเป็นว่าเดี๋ยวกระผมไปถามหาจากคนในนั้นเอา หากดำเนินการเสร็จ
เมื่อไรจะรีบนำมารบกวนให้คุณพี่ชี้แนะให้ว่องเลยครับ

 

ใครจะเปิดหน้าที่ 500 มาลุ้นกันครับ