สนทนาภาคปฏิบัติธรรมที่ควรรู้ของ "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ" สำหรับอนุชนรุ่นหลังๆ

rungpetch · 26 ตุลาคม 2011

ขอบพระคุณทุกท่านครับ

tong5959 · 26 ตุลาคม 2011

Follower007 said: ↑

อนุโมทนากับคุณ bus4s2v

[FONT=&quot]ได้แน่นอน ที่อีสานก็เคยมีพระรูปหนึ่งนอนป่วยที่โรงพยาบาลนับสิบ ๆ ปี สุดท้ายท่านภาวนาในท่านอน จนเมื่อท่านมรณภาพที่โรงพยาบาล ปรากฏว่ากระดูกท่านเป็นพระธาตุ[/FONT]
[FONT=&quot]การภาวนาในท่านั่งถือเป็นท่ามาตรฐาน ก็เหมือนนักกอล์ฟ นักมวย นักฟุตบอล ฯลฯ เขาก็ต้องมีท่าฝึกมาตรฐาน ที่จะทำให้ได้ผลสำเร็จ แต่หากติดขัดด้วยสรีระไม่เอื้อ ก็ต้องฝึกในรูปแบบอื่น เคยเห็นไหม คนพิการที่เล่นดนตรีด้วยเท้าได้ ถ้าฝึกจนชำนาญ[/FONT]
[FONT=&quot]มีข้อระวังเพียงว่าท่านอนนั้น นิวรณ์ตัวง่วงเหงาหาวนอน มันจะครอบงำได้ง่าย ซึ่งผู้ที่จะฝึกภาวนาในท่านอน ก็จำต้องหาทางแก้ เช่น ผ่อนอาหาร นอนตะแคง ทำสติให้แข็งแก่งเสมอ ๆ พอรู้ตัวว่าง่วงก็ให้ลืมตา ลูบหน้าลูบตา ขยับเนื้อขยับตัว ฯลฯ แล้วค่อยเริ่มเจริญสติต่อ เป็นต้น[/FONT]
Click to expand...

motana2008 · 26 ตุลาคม 2011

Follower007 said: ↑

อนุโมทนากับคุณ bus4s2v

[FONT=&quot]ได้แน่นอน ที่อีสานก็เคยมีพระรูปหนึ่งนอนป่วยที่โรงพยาบาลนับสิบ ๆ ปี สุดท้ายท่านภาวนาในท่านอน จนเมื่อท่านมรณภาพที่โรงพยาบาล ปรากฏว่ากระดูกท่านเป็นพระธาตุ[/FONT]
[FONT=&quot]การภาวนาในท่านั่งถือเป็นท่ามาตรฐาน ก็เหมือนนักกอล์ฟ นักมวย นักฟุตบอล ฯลฯ เขาก็ต้องมีท่าฝึกมาตรฐาน ที่จะทำให้ได้ผลสำเร็จ แต่หากติดขัดด้วยสรีระไม่เอื้อ ก็ต้องฝึกในรูปแบบอื่น เคยเห็นไหม คนพิการที่เล่นดนตรีด้วยเท้าได้ ถ้าฝึกจนชำนาญ[/FONT]
[FONT=&quot]มีข้อระวังเพียงว่าท่านอนนั้น นิวรณ์ตัวง่วงเหงาหาวนอน มันจะครอบงำได้ง่าย ซึ่งผู้ที่จะฝึกภาวนาในท่านอน ก็จำต้องหาทางแก้ เช่น ผ่อนอาหาร นอนตะแคง ทำสติให้แข็งแก่งเสมอ ๆ พอรู้ตัวว่าง่วงก็ให้ลืมตา ลูบหน้าลูบตา ขยับเนื้อขยับตัว ฯลฯ แล้วค่อยเริ่มเจริญสติต่อ เป็นต้น[/FONT]
Click to expand...

ถ้าหากภาวนาจนหลับไปนี่ถือว่าได้บุญไหมครับ

motana2008 · 26 ตุลาคม 2011

กราบหลวงปู่ดู่ครับ
พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ให้นึกถึงว่าเรามีพระพุทธเจ้า เป็นพระอุปัชฌาย์ของเรา
ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ ให้นึกว่าเรามีพระธรรม เป็นพระกรรมวาจาจารย์
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ ให้นึกว่าเรามีพระอริยสงฆ์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

เอสโอบี · 27 ตุลาคม 2011

Follower007 said: ↑

ปฏิปทาหลวงปู่ดู่ วัดสะแก

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td style="background-color: #FFFFFF;">๑. หลวงปู่เป็นผู้มักน้อยสันโดษ
ของที่หลวงปู่ท่านใช้สอยไม่ว่าผ้าสบงจีวร ผ้าขนหนู กาน้ำ ฯลฯ ท่านไม่เปลี่ยนง่าย ๆ ท่าน จะใช้จนคุ้มค่าอย่างที่สุด อีกทั้งยังไม่สะสมของใช้ แม้แต่เศษวัสดุอย่างหนังยางรัดของ ท่านจะไม่ทิ้ง หากแต่จะรวบรวมเก็บไว้ใช้ประโยชน์
ท่าน สอนให้ศิษย์ระมัดระวังเรื่องของสงฆ์ ทั้งไม่หยิบฉวยไปโดยพลการ และไม่ทำให้ข้าวของของสงฆ์ชำรุดเสียหาย เพื่อฝึกให้รับผิดชอบต่อของส่วนรวม ที่สำคัญ ท่านไม่ต้องการเกิดเศษกรรมที่อาจทำให้มาวัดได้บุญไม่คุ้มบาป
๒. หลวงปู่สอนเน้นหนักลงที่การปฏิบัติให้มาก และไม่ให้มากพิธีรีตอง
ทุกครั้งที่ใคร ๆ ไปกราบหลวงปู่ หลวงปู่ก็สอนเน้นหนักไปที่จุดเดียวนั่นก็คือการภาวนา ได้แก่ การทำสมาธิ การหมั่นดูจิต รักษาจิต การหมั่นพิจารณา ฯลฯ พิธีรีตองอะไรที่วุ่น ๆ วาย ๆ ไม่ต้องพูดถึง แค่จะพับดอกบัวใส่แจกัน ท่านก็ยังแนะให้ไม่ต้องพับจะดีกว่า ปรุงแต่งให้มันน้อยที่สุด
เรื่องการกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน ท่านเน้นที่การตั้งจิตตั้งใจมากกว่ารูปแบบภายนอก ดังนั้น จึงไม่ต้องลำบากหาแก้วหาน้ำ หลวงปู่นิยมให้ใช้วิธีกรวดแห้ง คือให้ตั้งใจแผ่เมตตาผ่านการทำจิตให้เป็นสมาธิแทนการกรวดน้ำ
นอก จากนี้ สำหรับคนที่ชอบการสะเดาะเคราะห์ หลวงปู่ก็ไม่มีพิธีรีตองอะไรให้ จึงไม่พ้นมาลงที่การทำบุญและนั่งกรรมฐานภาวนาแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรแทน ท่านให้ห่างสำนักทรงหรือพิธีสะเดาะเคราะห์ที่มักหลอกให้คนกลัวแล้วก็เสีย เงินเสียทองกับพิธีรีตองอะไรต่อมิอะไรรุงรังไปหมด จนไม่รู้ว่าเป็นพุทธัง ธัมมัง สังฆังสรณังคัจฉามิ หรือจะเป็นเทพเทวาสรณังคัจฉามิ หรือจะเป็นพิธีกรรมสรณังคัจฉามิ
เพราะ เหตุที่ท่านเน้นหนักที่การปฏิบัติ ดังนั้นท่านจึงให้ระวังว่าความรู้จำจากการอ่านการฟังอาจจะมาบังความรู้จริง จากการปฏิบัติได้ หลวงปู่ท่านให้ใช้ความพินิจพิจารณาสิ่งรอบตัวให้มากแทนการอ่านหนังสือธรรมะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาตัวเกิด แก่ เจ็บ ตาย จากโรงเรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุดแห่งหนึ่งนั่นก็คือ โรงพยาบาล
</td> </tr> <tr> <td style="background-color: #FFFFFF;">๓. หลวงปู่ไม่เทศน์สอนยาว ๆ
เรา จะไม่เคยเห็นภาพหลวงปู่นั่งบนธรรมาสน์แสดงธรรมอย่างเป็นทางการหรือแม้แต่ แสดงธรรมที่ยืดยาวต่อเนื่องเป็นหลาย ๆ สิบนาทีหรือเป็นชั่วโมง ๆ หลวงปู่ไม่เคยแสดงธรรมยาว ๆ ท่านพูดถ่อมตัวเสมอ ๆ ว่าท่านเป็นพระบ้านนอก ธัมม้งธัมมะอะไรท่านพูดไม่เป็น เทศน์ไม่เป็น เป็นแต่พูดอย่างของท่านตามประสาพระบ้านนอก
ดังนั้น เรา จึงพบแต่คำปรารภธรรมสั้น ๆ ที่เป็นข้อคิดสะกิดใจสำหรับให้เอาไปคิด ไปตรึกตรองตาม ก็จะได้ความเข้าใจที่ลึกซึ้งไปตามลำดับแห่งกาลเวลาและประสบการณ์ทางธรรม เพราะโอวาทเพียงสั้น ๆ เท่านี้แหละ ทว่า ๑ ปีให้หลัง หรือ ๕ ปี ๑๐ ปีให้หลัง ความเข้าใจและความซาบซึ้งใจย่อมไม่เหมือนเก่า
๔. หลวงปู่เป็นผู้มีปฏิสันถารที่ดีแก่ผู้มาเยือน
หลวง ปู่จะยิ้มและพูดทักทายกับผู้ที่มากราบท่านอย่างเสมอหน้ากันหมด ยิ่งถ้าเป็นเด็กหนุ่มสาวสนใจซักถามข้อธรรม ท่านจะสนทนาธรรมด้วยความเมตตายิ่ง นอกจากนี้ ท่านยังฝึกให้ศิษย์ทุกคนทุกชนชั้นรู้จักสลายทิฏฐิมานะอัตตาตัวตนลงโดยการให้ นั่งรับประทานอาหารที่หลวงปู่ฉันเหลือร่วมกันแบบนั่งกับพื้นเรียงลำดับเป็น แถวยาว มีกับข้าววางเรียงอยู่ตรงหน้ายาวไปจนสุดแนว จนไม่รู้สึกว่าใครสูงใครต่ำ ใครรวยใครจน ทุกคนเสมอภาคกันหมดในทางธรรม
กับ พระสงฆ์องค์เจ้า หลวงปู่ไม่เคยวางตัวชนิดว่าฉันเป็นเจ้าสำนักหรือเป็นผู้มีศักดาใด ๆ พระรูปไหนมาเยี่ยมเยียน หลวงปู่ก็จะรินน้ำชายื่นให้ฉัน (ดื่ม) เสมอ ถ้าเป็นพระที่พรรษามากกว่า หลวงปู่ก็จะลุกขึ้นนั่งกราบ ดังเช่นหลวงปู่บุดดา เป็นต้น กับ พระสงฆ์บางองค์ที่เหมือนจะรู้ใจกันค่อนข้างดี เช่นหลวงปู่โง่น โสรโย จ. พิจิตร และหลวงพ่อเป้า เขมกาโม จ. นครสวรรค์ เป็นต้น เมื่อมาถึงและฉันน้ำชาแล้ว บางทีต่างองค์ต่างก็นั่งเงียบ ๆ ไม่ค่อยได้พูดจาซักถามเท่าใดนัก ไม่นานก็กราบลากัน
๕. หลวงปู่ไม่แบ่งแยกลูกศิษย์
ด้วยลูกศิษย์หลวงปู่ที่ขยายวงกว้างขวางออกไปมากยิ่งขึ้น ๆ ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้าน นักธุรกิจ ข้าราชการ ฯลฯ ไม่ว่าจาก จ. พระนครอยุธยา กรุงเทพฯ หรือจังหวัดใด ๆ เกิดเป็นกลุ่มก้อนและคณะต่าง ๆ บ้าง ก็นิยมมาตอนเช้า บ้างนิยมมาตอนสาย บ้างนิยมมาตอนบ่ายแก่ ๆ บ้างนิยมมาตอนเย็น บ้างนิยมมาตอนค่ำ ทำเอาหลวงปู่โง่นต้องขออนุญาตทำป้ายกำหนดเวลาที่งดรับแขกในช่วงบ่าย ซึ่งติดได้ไม่นาน หลวงปู่ก็ให้เอาออก เพราะต้องการเปิดโอกาสให้คนมากราบนมัสการท่านได้โดยสะดวก

แต่ ถึงหลวงปู่จะมีลูกศิษย์หลายหมู่หลายคณะและมากันหลากหลายเวลา หลวงปู่ก็ไม่เคยกล่าวเปรียบเทียบว่ากลุ่มนั้นดีกว่ากลุ่มนี้ ท่านยินดีในความพร้อมเพรียงกันในการปฏิบัติธรรม ศิษย์คนใดขวนขวายในการปฏิบัติภาวนามาก ท่านก็จะให้ความเมตตาชี้แนะให้มากเป็นพิเศษ

๖. หลวงปู่วางตัวอย่างเป็นธรรมชาติ
หลวง ปู่ท่านวางตัวเป็นธรรมชาติ ไม่แสร้งทำให้ใคร ๆ เห็นเป็นทำนองว่าท่านสำรวมและเคร่ง บางทีท่านหยิบบุหรี่มาสูบบ้างในยามที่ปลอดคน บางทีท่านพูดชวนให้ผู้ฟังอารมณ์ดีหรือขำขันบ้าง แต่ท่านก็วาง องค์ท่านพอเหมาะพอดี ประกอบกับด้วยบารมีธรรมเฉพาะองค์ท่าน ดังนั้น ถึงแม้จะดูว่าท่านไม่ถือตัว แต่ทุกคนก็ยังคงให้ความเคารพยำเกรง ไม่กล้าลามปามท่าน (ยกเว้นแต่ผู้ที่ยังหยาบอยู่มาก)
๗. หลวงปู่ท่านไม่พยากรณ์มรรคผลให้ใคร ๆ
หลวง ปู่จะไม่พูดทำนายทายทัก หรือพูดพยากรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพยากรณ์เรื่องมรรคผลของลูกศิษย์ หลวงปู่ไม่เคยบอกว่าศิษย์คนไหนเป็นโสดา สกิทา อนาคา ฯลฯ หลวงปู่ไม่เคยบอกว่าใครปฏิบัติอีกกี่ชาติแล้วจะสำเร็จ หลวงปู่ยืนยันว่าท่านพยากรณ์ไม่ได้ ซึ่งหากเราพิจารณาให้ดีก็จะเห็นจริงตามท่าน เพราะแค่จะรับรองตัวเองว่าในแต่ละวันขอให้มีความขยันในการเจริญสติให้สม่ำ เสมอ ก็ยังรับรองตัวเองไม่ได้เลย นอกจากนี้ที่จะให้รับรองความศรัทธาของตัวเราเองที่มีต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ ให้มั่นคงตลอดไปก็ยังไม่แน่นอนเลย บางวันศรัทธามาก บางวันศรัทธาน้อย บางวันขยันปฏิบัติ บางวันขี้เกียจปฏิบัติ บางวันรักษาใจได้ดี บางวันเผลอสติจมจ่อมอยู่กับเรื่องโลก ๆ บาง คนที่เคยเป็นผู้นำหมู่คณะ ก็ยังสามารถเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอื่นได้เลย เช่นนี้แล้ว ใครจะมารับรองใครได้ เว้นเสียแต่เป็นผู้ที่เที่ยงแท้ เช่นอย่างพระโสดาบันผู้มีศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างไม่หวั่นไหวแล้วเท่านั้น ที่พระพุทธองค์สามารถพยากรณ์ได้ว่าไม่เกิน ๗ ชาติ ก็จะถึงฝั่งพระนิพพาน เป็นต้น
นอก จากนั้นแล้ว หากยังมีความลุ่ม ๆ ดอน ๆ เอาแน่นอนไม่ได้ ยามขยันก็เพียรจัด ยามขี้เกียจก็ทิ้งเลย ยังเป็นผู้ติดสุขติดสบายและสามารถหาเหตุผลเข้าข้างกิเลสตัวเองได้สารพัด เช่นนี้แล้วจะพยากรณ์ได้อย่างไร
๘. หลวงปู่ให้ความเคารพในสงฆ์
หลวงปู่จะวางตัวเป็นพระผู้น้อยในท่ามกลางคณะสงฆ์ ท่านให้ความเคารพกับคำว่าสงฆ์ ท่านถือสงฆ์เป็นใหญ่ แม้ กระทั่งปัจจัยและสิ่งของทุกอย่างที่มีคนนำมาถวายท่าน ท่านก็จะให้ศิษย์รวบรวมส่งให้เจ้าอาวาสเพื่อเข้าเป็นกองกลางของวัด (สงฆ์) ในทุก ๆ เย็น
๙. หลวงปู่มีปรกติถ่อมตัวและไม่ปรารภความเด่นดัง
บ่อย ครั้งที่มีนิตยสารมาขอสัมภาษณ์และถ่ายรูปหลวงปู่ หลวงปู่ก็มักปฏิเสธเสมอทุกครั้งไป ท่านไม่ปรารถนาความเด่นดัง ท่านว่าหากท่านดัง ก็คงไม่มีเวลาให้ลูกศิษย์ที่ใฝ่ใจในธรรมได้ซักถามข้อธรรมะกับท่าน อีกทั้งยังเป็นการทำให้สังขารขันธ์ของท่านเสื่อมโทรมเร็วเพราะการที่ต้องรับ แขกมาก ๆ ทุก ๆ วัน
นอก จากนี้ เวลาใครมากล่าวยกท่านอย่างไร ท่านก็จะยิ้มแล้วพูดไปในทางถ่อมตัวเสมอ เช่น ใครว่าองค์ท่านสว่างไสวมาก หรือมีการรู้เห็นภายใน (ญาณ) เป็นที่อัศจรรย์ ฯลฯ ท่านก็จะตอบทำนองว่า ท่านยังมืดอยู่เลย บาง ครั้งมีคนขอสร้างรูปเหมือนท่าน หากเลี่ยงได้ท่านก็จะให้เลี่ยงไปสร้างรูปหลวงปู่ทวดแทนโดยบอกว่าสร้างรูปครู อาจารย์คือหลวงปู่ทวดดีกว่า ดังเช่นเหรียญรุ่นเปิดโลก เป็นต้น
เคย สังเกตในเวลาที่มีเรื่องแจ้งว่าจะมีผู้ใหญ่ในบ้านเมืองมากราบนมัสการหลวงปู่ ก็ไม่เห็นหลวงปู่จะแสดงอาการตื่นเต้น หรือสั่งให้มีการจัดเตรียมอะไร ๆ เป็นพิเศษเพื่อต้อนรับแขกผู้ใหญ่ ทุกอย่างยังคงดำเนินไปตามปรกติธรรมดา นี้จึงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่สนับสนุนว่าหลวงปู่ท่านไม่ประสงค์จะเอาอกเอาใจใคร เป็นพิเศษ รวมทั้งยืนยันว่าท่านไม่อยากเป็นคนเด่นคนดังอย่างใดเลยจริง ๆ
๑๐. หลวงปู่สอนให้ทวนกระแสแต่ไม่ให้ต้านกระแส
หลวง ปู่สอนให้ทุกคนทวนกระแสกิเลสของตน แต่ไม่ให้ไปคิดต้านหรือเปลี่ยนกระแสโลก หรือคิดเปลี่ยนใคร ๆ เช่นอย่างที่วัดสะแก ชาวบ้านชาววัดเขาชอบจัดมหรสพตามธรรมเนียมนิยมของคนแถบนั้นซึ่งมักส่งเสียง รบกวนการทำภาวนาของท่านและศิษย์ที่กำลังปฏิบัติธรรม ท่านก็ไม่ให้ถือเป็นอารมณ์ คงให้ทำภาวนาไปให้ได้คล้ายฝึกทำภาวนาในท่ามกลางตลาดสด เพราะจะให้คนวัดมีศรัทธาในการปฏิบัติเหมือนกันหมดทุกคนก็ย่อมเป็นไปไม่ได้ ใครเอา (สนใจปฏิบัติ) หลวงปู่ก็เมตตาชี้แนะให้ ใครไม่เอา หลวงปู่ก็ไม่ยัดเยียด เว้นแต่จะส่อแวว ประกอบกับมีช่องมีจังหวะที่พอสอดแทรกให้แง่คิดแก่ผู้ทุกข์ผู้ยากบ้างเท่านั้น
ท่านให้หลักว่า แก้ที่ตัวเราเป็นเรื่องธรรม มัวคิดแก้คนอื่น ปรับปรุงคนอื่น ปรับปรุงเรื่องนอก ๆ นั้นเป็นเรื่องโลก แก้ ที่ตัวเรามีวันจบ (วันที่ชำระจิตจนหมดโกรธ โลภ หลง) แต่การแก้ที่ภายนอก (แก้ไขเรื่องโลก ๆ) นั้นไม่มีวันจบสิ้น เพราะโลกนั้นพร่องอยู่เป็นนิจ ไม่มีสิ่งใดสมบูรณ์แบบเลย การเข้าไปมีส่วนแก้ไขปรับปรุงภายนอกนั้นก็ยังอาจเป็นสิ่งที่ต้องทำตามแต่ บทบาท เพียงแต่ต้องทำใจว่าแก้อย่างไรก็ไม่มีวันจบสิ้น ไม่มีวันบอกได้ว่าแก้ไขจนดีที่สุดแล้ว และที่สำคัญที่สุด ต้องไม่ละเลยการแก้ไขปรับปรุงตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่จะทำให้การเกิดมาชาติหนึ่งของเรานั้นไม่เป็นโมฆะ
๑๑. หลวงปู่ให้ใช้ประโยชน์จากพระเครื่อง แต่ไม่ได้สอนให้ลุ่มหลงจมจ่อมในพระเครื่อง
หลวง ปู่มีอุบายสร้างพระไว้สำหรับแจกให้ลูกศิษย์เอาไปใช้เป็นสื่ออาราธนาพระและ ให้กำไว้ในมือขณะนั่งปฏิบัติสมาธิภาวนา เพื่อเป็นเครื่องเหนี่ยวนำจิตให้มีพุทธานุสสติเพื่อให้เข้าสู่ความสงบตั้ง มั่นได้โดยเร็ว พระกำนั่งมีหลากหลายรูปทรง แต่ที่มีมากกว่าเพื่อน ดูเหมือนจะเป็นพิมพ์สมเด็จวัดระฆัง นอกจากพระกำนั่งที่แจกให้ฟรี ๆ แล้ว ก็ยังมีพระในส่วนของวัดสะแกที่ทางวัดจัดสร้างเพื่อหารายได้บำรุงวัด แล้วก็ส่วนของลูกศิษย์ที่พากันสร้างมาขออนุญาตหลวงปู่ให้ช่วยอธิษฐานจิตให้ แล้วนำไปแจกจ่ายกันเองก็มีไม่น้อย บางคนเทพิมพ์พระพรหมมา ๓ ปี๊บ หลังจากหลวงปู่อธิษฐานให้เสร็จแล้ว ก็อาจแบ่งถวายหลวงปู่ ๒ ปี๊บ นำกลับไปปี๊บหนึ่ง เป็นต้น
หลวง ปู่ท่านสอนไม่ให้สุดโต่งในเรื่องวัตถุมงคล กล่าวคือ ในเบื้องต้น สำหรับผู้ที่ยังใหม่อยู่ ยังไม่พร้อมจะรับธรรมคำสอนที่เป็นแก่นสารสาระโดยตรง ท่านก็ว่าให้มาติดวัตถุมงคลก็ยังจะดีกว่าให้ไปติดวัตถุอัปมงคล แต่พอมีใจโน้มเอียงเข้าในทางปฏิบัติมากขึ้น แล้วยังหาเช่าพระมาก ๆ ท่านก็จะดุว่าจะเอาไปขายหรือยังไง พระของท่านน่ะ ทำ (ปฏิบัติ) ให้มันจริง มีองค์เดียวก็พอแล้ว
๑๒. มีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครู
หลวง ปู่ท่านมีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครูสูงยิ่ง ท่านเมตตาสงเคราะห์และสั่งสอนศิษย์ตั้งแต่เช้าตรู่กระทั่งค่ำมืด โดยมิเคยปริปากบ่น ท่านเคยพูดทำนองว่า เกิดมาเป็นครูเขา เมื่อเสียงนกหวีดดังก็ต้องทำหน้าที่ ท่านจึงถือเป็นภารกิจปรกติ (มิใช่เป็นภาระส่วนเพิ่ม) ในการสงเคราะห์ให้คนเป็นคนขึ้นมาเต็มตัว ไม่ให้ศิษย์ท่านต้องเป็นโมฆบุรุษหรือโมฆสตรี ที่ปล่อยชีวิตให้ตายเปล่าไปชาติหนึ่ง ๆ
ลูกศิษย์หลวงปู่มีหลากหลายประเภท แต่ละคนมีการสั่งสมมาต่าง ๆ กัน ดังนั้น ในฐานะหน้าที่แห่งความเป็นครู หลวงปู่จึงต้องมียาหลายประเภทที่เหมาะกับโรคและลักษณะเฉพาะของคนไข้ (ลูกศิษย์) แต่ละคน
บาง คนได้ยาขม (ธรรมะที่เผ็ดร้อน) บางคนได้ยาเคลือบช็อกโกแลต (พูดชมบ้าง แจกพระให้บ้าง) บางคนได้ยาพื้นบ้าน (เน้นศีลให้มาก ๆ ก่อน) บางคนได้ยาเฉพาะโรค (พิจารณาธรรมข้อหนึ่งข้อใด) บางคนได้ยาบำรุง (เรื่องเล่าเจริญศรัทธา) บางคนต้องปรับยาให้แรงขึ้น (เช่น สอนให้ฝึกฝืนหรือต่อสู้กับกิเลสบ้าง สู้กับเวทนาขณะปฏิบัติบ้าง เพื่อให้สมกับ “ธรรมะนั้นอยู่ฟากตาย”) หลาย ๆ คนได้ยาครอบจักรวาล (คำสอนที่ว่าให้หมั่นดูจิต รักษาจิต) เป็นต้น
หลวง ปู่ท่านเน้นย้ำว่าทางลัดไม่มี พวกเราต้องปฏิบัติขัดเกลาตัวเองไปให้ครบทั้งศีล สมาธิ ปัญญา จากหยาบไปหาละเอียด เราต้องทำตัวเหมือนท่อนไม้ดิบ ๆ ที่กำลังเข้าสู่กระบวนการเลื่อย ไส ขัด กว่าจะไปถึงขั้นนำไปประกอบเป็นเฟอร์นิเจอร์พร้อมกับลงยาเคลือบผิวไม้ เพื่อให้พร้อมใช้งาน มิใช่ให้ทำตัวราวกับไม้ที่ผ่านกระบวนการขัดมาแล้วอย่างดี นั่นเป็นการประมาท และจะพาให้ไม่ได้หลักได้เกณฑ์ใด ๆ เหมือนที่ท่านเตือนศิษย์ที่มักจะจำลองภาวะจิตแห่งผู้หลุดพ้นแล้วมาอนุมาน เข้ากับตัวเอง (เช่นว่ารู้สึกตนเป็นผู้หมดความยินดียินร้ายแล้ว) เพราะมันถูกอยู่แต่ที่คำพูด แต่ของจริงยังไม่ได้ ภาวะอย่างนี้หลวงปู่เรียกว่า “ของโกหก” มันถูกในขั้นที่เป็น “ผล” มิใช่ขั้น “เหตุ” พวก เรานั้นยังอยู่ในขั้นที่ต้องหมั่นประกอบเหตุ ยังจะต้องฝึกฝนอบรมดัดกายวาจาใจอีกมาก กว่าจะได้เสวยผลเป็นความปล่อยวางหรือภาวะที่หมดความยินดียินร้ายจริง ๆ ชนิดที่ไม่กลับมากำเริบได้อีก
หลวง ปู่ท่านทำหน้าที่ครูที่จักหาใครทำหน้าที่อย่างท่านได้ยาก ท่านสอนจนวันสุดท้ายก่อนที่ท่านจะละสังขาร อย่างนี้จะให้ศิษย์คนใดลืมเลือนท่านได้เล่า

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td style="background-color: #FFFFFF;" align="right" height="30"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>
Click to expand...

กราบหลวงปู่ดู่ครับ

Follower007 · 28 พฤศจิกายน 2011

ความเข้าใจผิดเรื่อง บทสวดจักรพรรดิ์

<table class="forum_catagory" bgcolor="#6699CC" border="0" cellpadding="4" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td style="background-color: #eceef4;" height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td style="background-color: #eceef4;" align="center"></td> </tr> <tr> <td style="background-color: #eceef4;">Natt</td> </tr> </tbody></table>
Posts: 1 topics
Joined: 2/10/2554

</td> <td style="background-color: #FFFFFF;" bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom" style="background-color: #FFFFFF;"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td style="background-color: #FFFFFF;" height="25" align="center" width="25"></td> <td style="background-color: #FFFFFF;"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td style="background-color: #FFFFFF;">สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย
</td> </tr> <tr> <td style="background-color: #FFFFFF;">« Thread Started on 26/11/2554 10:08:00 IP : 223.207.84.218 »</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td style="background-color: #FFFFFF;">
</td> </tr> <tr> <td style="background-color: #FFFFFF;"> เรียน พี่ๆและเพื่อนทุกๆคนครับ
คือตอนประมาณสองทุ่มครึ่งของวันที่ 25 พ.ย. 2554 ผมก็จะสวดมนต์ตามแบบฉบับของหลวงปู่เหมือนเดิมทุกๆวัน แต่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอเหตุการแบบนี้คือ ตอนสวดบทจักพรรดิได้รอบที่หก แล้วมีการขนลุกทั้งตัวแขนเริ่มชาเหมือนโดนไฟซ็อต แล้วร่างการผมเหมือนมีอะไรเข้าสิงสวดมนเป็นทำนองแปลกๆร่างกายสั่นเหมือนคน ทรงเจ้า น้ำตาซึมเล็กน้อยเหมือนมีความสุขที่ได้สวดบทจักพรรดิ ผมสวดในขณะที่ร่างกายเป็นแบบนี้ประมาณสิบรอบก็เลิก เพราะผมรู้สึกกลัวบ้างเล็กน้อยกับอาการที่เป็น แถมร่างกายเราก็ยังปวดเมื่อยด้วครับ ตอนที่ผมสวดผมจะกำพระพรหมพิมใหญ่ ปี17 ของหลวงปู่ครับผม ผมจึงอยากจะขอคำแนะนำจากพีๆและเพื่อนๆทุกๆครับว่ามันเกิดอะไรกับร่างกายผม ตอนสวดบทจักพรรดิของหลวงปู่

</td> </tr> <tr> <td style="background-color: #FFFFFF;">
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td style="background-color: #FFFFFF;" height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table>

ความคิดเห็นเกี่ยวกับ: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย
<table border="0" cellpadding="4" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td>จำนวนข้อความทั้งหมด: 10</td> <td><table class="table_pagesize" align="right" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"><tbody><tr><td><table bgcolor="#B8CFE7" border="0" cellpadding="0" cellspacing="1"><tbody><tr><td height="15" align="center" width="15"> 1 </td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td> </tr> </tbody></table> <table class="forum_catagory" bgcolor="#6699CC" border="0" cellpadding="4" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr> <td colspan="2" background="http://file.siam2web.com/template/images/forum/bg2.png" bgcolor="#FFFFFF">แสดงความคิดเห็น</td> </tr><tr> <td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td></td> </tr> <tr> <td>น้อง </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 4 topics
Joined: 17/3/2554

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 1 « on 26/11/2554 15:37:00 IP : 124.122.163.116 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> หมายถึงสวดบทบูชาพระก่อนทำภาวนาใช่ไหมคะ
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table> </td> </tr><tr> <td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td></td> </tr> <tr> <td>Natt </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 1 topics
Joined: 2/10/2554

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 2 « on 26/11/2554 18:59:00 IP : 49.48.8.191 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> ผมจะเริ่มสวด บทบูชาพระ, กราบพระหกครั้ง, บทไตรสรณคมณ์, บทอาราธนาพระ, ขอขมาพระรัตนตรัย, บทสวดมหาจักรพรรดิ และตามด้วย บทอัญเชิญพระเข้าตัว ครับผม
ผมก็สวดเป็นประจำเกือบทุกวันนะคัรบ แต่จะไม่เคยมีอาการอย่างนี้ ตอนสวดสติผมยังดีทุกอย่าง ยกเว้นแต่เสียงสวดที่เป็นท่วงทำนองแปลกๆ และร่างกายผมแสดงท่าทางแปลกๆเหมือนคนทรงเจ้า แต่พอผมหยุดสวดซักพักอาการที่เป็นก็จะหายไปครับ แต่พอเริ่มสวดใหม่ประมาณสองนาทีอาการแบบนี้ก็จะเกิดขึ้นมาอีกครับ เพราะเมื่อวานเป็นวันศุกร์ กำลังวันคือ 21 ต้องสวดบทมหาจักรพรรดิตามนั้น แต่ผมน่าจะสวดได้แค่ 16 ครั้ง เพราะผมรู้สึกปวดเมื่อยตามอาการที่แสดงออกมาและรู้สึกกลัวนิดหน่อย เพราะไม่รู้ว่าเทวดาหรือดวงวิญญาณอะไรมาร่วมสวดกับผม ผมปฏิบัติยังไม่ถึงขั้นที่จะนั่งสมาธิถามหลวงปู่ทวดและหลวงปู่ดู่ได้ จึงไม่สามารถรู้ว่าอาการที่แสดงออกมาคืออะไรครับผม ผมจึงอยากจะถามพี่ๆและเพื่อนๆว่าเคยมีใครแสดงอาการตอนสวดบทมหาจักพรรดิ เหมือนผมบ้างหรือเปล่า
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table> </td> </tr><tr> <td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td></td> </tr> <tr> <td>เด็กข้างวัด </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 15 topics
Joined: 18/1/2553

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 3 « on 26/11/2554 21:33:00 IP : 110.49.249.137 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> <table align="center" width="99%"> <tbody> <tr> <td> <table align="center" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="500"> <tbody><tr> <td>Natt Talk:</td> </tr> <tr> <td><table bgcolor="#d1d7dc" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td height="50" bgcolor="#fafafa" valign="top">
มีการขนลุก ทั้งตัวแขนเริ่มชาเหมือนโดนไฟซ็อต แล้วร่างการผมเหมือนมีอะไรเข้าสิงสวดมนเป็นทำนองแปลกๆร่างกายสั่นเหมือนคน ทรงเจ้า น้ำตาซึมเล็กน้อยเหมือนมีความสุขที่ได้สวดบทจักพรรดิ </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table>

</td> </tr> </tbody> </table> เวลาสวดมนต์บทยาวๆ ผมก็มักจะขนลุกและหน้าชาเหมือนเกิดไฟฟ้าสถิตย์ ผมก็จะแค่ระลึกรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับกาย กับใจของเรา ใจมีความสุขก็แค่รู้สั้นๆ แล้วตั้งใจจดจ่อกับบทสวดมนต์นั้นต่อไปครับ ถ้าเมื่อยก็ขยับแต่ให้สติรู้ตัวในตอนที่เราเปลี่ยนอิริยาบถครับ ลองดูนะครับ ระหว่างรอฟังคำแนะนำจากพี่ๆ
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table><table class="forum_catagory" bgcolor="#6699CC" border="0" cellpadding="4" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120">
</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 3 « on 26/11/2554 21:33:00 IP : 110.49.249.137 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> <table align="center" width="99%"> <tbody> <tr> <td> <table align="center" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="500"> <tbody><tr> <td>Natt Talk:</td> </tr> <tr> <td><table bgcolor="#d1d7dc" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td height="50" bgcolor="#fafafa" valign="top">
มีการขนลุก ทั้งตัวแขนเริ่มชาเหมือนโดนไฟซ็อต แล้วร่างการผมเหมือนมีอะไรเข้าสิงสวดมนเป็นทำนองแปลกๆร่างกายสั่นเหมือนคน ทรงเจ้า น้ำตาซึมเล็กน้อยเหมือนมีความสุขที่ได้สวดบทจักพรรดิ </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table>

</td> </tr> </tbody> </table> เวลาสวดมนต์บทยาวๆ ผมก็มักจะขนลุกและหน้าชาเหมือนเกิดไฟฟ้าสถิตย์ ผมก็จะแค่ระลึกรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับกาย กับใจของเรา ใจมีความสุขก็แค่รู้สั้นๆ แล้วตั้งใจจดจ่อกับบทสวดมนต์นั้นต่อไปครับ ถ้าเมื่อยก็ขยับแต่ให้สติรู้ตัวในตอนที่เราเปลี่ยนอิริยาบถครับ ลองดูนะครับ ระหว่างรอฟังคำแนะนำจากพี่ๆ
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table> </td> </tr><tr> <td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td></td> </tr> <tr> <td>metha </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 56 topics
Joined: 9/12/2552

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 4 « on 27/11/2554 9:22:00 IP : 183.89.218.173 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> <table align="center" width="99%"> <tbody> <tr> <td> <table align="center" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="500"> <tbody><tr> <td>Natt Talk:</td> </tr> <tr> <td><table bgcolor="#d1d7dc" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td height="50" bgcolor="#fafafa" valign="top"> เรียน พี่ๆและเพื่อนทุกๆคนครับ
คือตอนประมาณสองทุ่มครึ่งของวันที่ 25 พ.ย.54 ผมก็จะสวดมนต์ตามแบบฉบับของหลวงปู่เหมือนเดิมทุกๆวัน แต่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอเหตุการณ์แบบนี้คือ..... ผมจึงอยากจะขอคำแนะนำจากพี ๆและเพื่อน ๆครับว่ามันเกิดอะไรกับร่างกายผมตอนสวดบทจักรพรรดิของหลวงปู่

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table>

</td> </tr> </tbody> </table> คุณ Natt และเพื่อนๆ สมาชิก
เป็นคำถามที่มีประโยชน์สำหรับหลายคนทีเดียว
คืนนี้จะมาตอบให้ฟังนะครับ
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table><table class="forum_catagory" bgcolor="#6699CC" border="0" cellpadding="4" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td></td> </tr> <tr> <td>metha </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 56 topics
Joined: 9/12/2552

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 7 « on 27/11/2554 21:20:00 IP : 183.89.218.173 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> คุณ Natt และเพื่อนๆสมาชิกที่รัก
ก่อนอื่นขอทำความเข้าใจกันก่อนนะครับ

ประเด็นแรก

ตามที่หลวงปู่ท่านสอนกรรมฐานให้ผมและเพื่อนๆ หลายปีที่ฝึกภาวนา
กับท่านนั้น ท่านไม่เคยสอนผมหรือแม้กระทั่งสอนคนอื่นเท่าที่ผมได้ยิน
ให้ทำอย่างที่คุณ Natt เล่ามาเลย การสวดมนต์บทดังกล่าว จึงเป็น
ความนิยมส่วนบุคคลหรือบางหมู่คณะมากกว่า

หากถามว่า แล้วแบบที่หลวงปู่ดู่ท่านสอนเป็นอย่างไร ตอบว่า...
ในสมัยนั้น แม้กระทั่งแบบที่หลวงปู่สอน แล้วศิษย์นำไปพิมพ์ใส่กระดาษ
แผ่นเดียวเที่ยวแจกจ่ายกันใช้ชื่อว่า"แบบปฏิบัติธรรมวัดสะแก"
ท่านยังบอกกับผมว่า "เขียนอย่างนี้ไม่ถูก ไม่ใช่แบบของวัดสะแกหรือ
ของข้า ข้าสอนตามแบบของพระพุทธเจ้า"
หลวงปู่ยังเล่าให้ผมฟังด้วยว่า เคยมีลูกศิษย์ขอให้หลวงพ่อทวดท่าน
ตั้งแบบปฏิบัติให้หมู่คณะ หลวงพ่อทวดท่านตอบว่า
"ตั้งไม่ได้ เป็นบาป เพราะพระพุทธเจ้าท่านสอนไว้ครบแล้ว ดีอยู่แล้ว
ใครตั้งใหม่ ก็เป็นบาป"
ดังนั้น จึงเป็นอุทาหรณ์ว่าในยุคสมัยนี้ ใครที่ตั้งแบบใหม่ๆ ที่ไม่ใช่เรื่อง
ที่พระพุทธเจ้าสอน จึงขอให้พิจารณาใคร่ครวญกันให้ดีว่าขัดกับหลัก
พระธรรมวินัยอย่างไร เรื่องนี้ถือว่าสำคัญในลำดับแรกเลยทีเดียว
พระพุทธเจ้าจึงวาง "สัมมาทิฏฐิ - ความเห็นที่ถูกต้อง" ไว้เป็นข้อแรก
ของมรรค หากเห็นผิดเป็นมิจฉาทิฏฐิ ก็เหมือนใส่เสื้อติดกระดุมเม็ดแรก
ผิดเสียแล้ว กระดุมเม็ดอื่นๆ ก็จะพากันติดผิดกันหมดทีเดียว

ประเด็นที่สอง

เรื่องการสวดมนต์เป็นเรื่องเฉพาะตัวของแต่ละคน การสวดมนต์ถูกวิธี
ย่อมช่วยขัดเกลาจิตใจให้มีทั้งสติและปัญญา คุณสิทธิ์ได้อธิบายไว้แล้ว
อย่างละเอียดในเว็บนี้ โปรดอ่านทบทวนดู การสวดมนต์ที่ถูก ผลที่ได้
จะเกิดปีติ ความสงบเย็นกายเย็นใจ หรือมีอาการแบบที่เด็กข้างวัดว่าไว้
จะไม่ปวดเมื่อยดังที่คุณ Natt เล่าเลย
หลวงปู่บอกผมว่า คนทำเป็นหยิบบทไหนในเจ็ดตำนานมาสวดก็ใช้ได้หมด
อาการที่เป็นเหมือนคนทรงเจ้านั้น เกิดจากผลของการสวดมนต์ทำให้เกิดสมาธิ
แต่กำลังของจิต (พละ๕ = ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา) ในตัวผู้สวด
คือคุณ Natt ไม่สมดุลกัน มีศรัทธามาก มีวิริยะ เกิดสมาธิ แต่ขาดสติและ
ปัญญายังไม่เพียงพอ จึงไม่ใช่เรื่องของเทวดา ดวงวิญญาณอื่นแต่อย่างใด
เมื่อพละ๕ ไม่สมดุลกันที่จิต ก็มีผลต่อกายทำให้ปวดเมื่อยไม่เป็นสุขดังว่า
ภาษาทางแพทย์เรียกว่า Psychosomatic Disorders ความเจ็บป่วย
ทางร่างกายอันเนื่องมาจากจิตใจ บางคนปวดหัวเลยก็มีครับ
ข้อพึงปฏิบัติกรณีคุณ Natt
เหตุเกิดที่ไหนให้แก้ที่นั่น ให้ "หยุด" สวดมนต์แบบยาวๆ ก่อน
แล้วตั้งต้นใหม่ ศึกษาวิธีการภาวนาที่ถูกต้องตามแบบพระพุทธเจ้า
ไม่ได้ "ห้าม"สวดมนต์นะครับ วันหลังถ้าพละ๕ สมดุลกันดีแล้ว
จะสวดกี่รอบๆ สวดมากแค่ไหน ก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใดครับ
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table> </td> </tr><tr> <td height="30" bgcolor="#eceef4" valign="top" width="120"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td></td> </tr> <tr> <td>Natt </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 1 topics
Joined: 2/10/2554

</td> <td bgcolor="#FFFFFF" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="25" align="center" width="25"></td> <td><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 8 « on 27/11/2554 21:39:00 IP : 49.48.37.249 »</td> <td rowspan="2" align="right" valign="top"> </td> </tr> <tr> <td>Re: สวดบทจักพรรดิแล้วเหมือนมีอะไรสิงร่างแล้วสวดไปกับเราด้วย</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> ขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับที่ให้คำแนะนำดีๆและถูกต้อง แล้วผมจะนำไปปฏิบัติครับผม
</td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td align="right"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"> Link to Post - Back to Top

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

Follower007 said: ↑

บทบูชาพระ

นะโมพุทธายะ พระพุทธะ ไตรรัตนะญาณ
มณีนพรัตน์ สีสะหัสสะ สุธรรมา
พุทโธ ธัมโม สังโฆ ยะธาพุทโมนะ
พุทธะบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา
อัคคีทานัง วะรังคันธัง สีวลี จะมหาเถรัง
อะหังวันทามิ ทูระโต อะหังวันทามิ ธาตุโย
อะหังวันทามิ สัพพะโส
พุทธะ ธัมมะ สังฆะ ปูเชมิ

อีกหลายๆ ท่านที่ยังเข้าใจผิดเรื่อง บทสวดจักรพรรดิ์ จากการตามศึกษาค้นคว้าหาข้อมูล จากบุคคลใกล้ชิดและทันหลวงปู่ท่าน กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า (ข้อมูลและทัศนะส่วนตัว )
หลวงปู่ไม่เคยกล่าวว่าบทบูชาพระ ชื่อว่าบทสวดจักรพรรดิ์และท่านก็ไม่เคยกล่าวไว้ว่า จะต้องสวดเท่านั้นจบ เท่านี้จบ ท่านเพียงแต่กล่าวไว้ว่า [FONT=verdana,geneva]ท่านได้มาสมัยที่เล่าเรียนศึกษาที่วัดประดูโรงธรรม (ปัจจุบันคือวัดประดู่ทรงธรรม) จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

[/FONT]พลายแก้ว: เคย ได้ยินจากรุ่นก่อนๆ มาว่า หลวงปู่ท่านไม่ได้แปลคำแปลบทบูชาพระ(บทสวดจักรพรรดิ์) แต่เป็นฆาราวาสที่ เป็นโหร เป็นผู้แปล เรียนถามผู้รู้ครับ ขอบคุณครับ

สิทธิ์ : [FONT=verdana,geneva]บท บูชาพระ (นะโมพุทธายะฯ) นั้นหลวงปู่เคยเล่าว่าท่านได้มาสมัยที่เล่าเรียนศึกษาที่วัดประดูโรงธรรม (ปัจจุบันคือวัดประดู่ทรงธรรม) จังหวัดพระนครศรีอยุธยา [/FONT]หลวงปู่ไม่ได้แปลไว้ ดังที่ท่านว่า "คาถา เขาไม่ให้แปล"
ส่วน คำแปลที่ปรากฏนั้น เป็นการแปลของศิษย์ฆราวาสท่านหนึ่ง (ไม่ใช่โหร) เพราะต้องการรู้ความหมายเป็นการส่วนตัวครับ ซึ่งผู้แปลก็ไม่ใช่ผู้ชำนาญด้านบาลี เป็นเพียงให้รู้ความหมายในระดับหนึ่งเท่านั้นครับ

สิทธิ์ :
<table align="center" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0" width="500"><tbody><tr><td>LPDstudent Talk:</td> </tr> <tr> <td><table bgcolor="#d1d7dc" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td height="50" bgcolor="#fafafa" valign="top"> [FONT=verdana,geneva]ทำไม บทสวดที่หลวงน้าสาย[/FONT]หยุด[FONT=verdana,geneva]ท่านให้มา จึงมีบทเพิ่มมาด้วยคะ ไม่ทราบว่ามีใครท่องแบบนี้หรืเปล่าคะ สงสัยมากนานแล้วคะ แต่ยังคงท่องอยู่ตามที่ท่านบอกให้จดคะ[/FONT]
[FONT=verdana,geneva]นะโมพุทธายะ พระพุทธไตรรัตนญาณ มณีนพรัตน์
สีสะหัสสะ สุธรรมา พุทโธ ธัมโม สังโฆ ยะธาพุทโมนะ
พุทธะบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา อัคคีธานัง วะรังคันธัง
สีวลีจะมหาเถรัง ชีวิตตังเมปูเชมิ มหาลาภังภะวันตุเม อะหังวันทามิ ทูระโต
อะหังวันทามิ ธาตุโย อะหังวันทามิ สัพพะโส
พุทธะ ธัมมะ สังฆะ
ปูเชมิ[/FONT]
</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table> ก็คงเหมือนกับธรรมะ มีทั้งส่วนที่เป็นสาธารณะ และอสาธารณะ (คือเฉพาะบุคคล)
ก็อาจเป็นไปได้ว่าสิ่งที่หลวงน้าท่านบอก ท่านอาจหาสิ่งที่เหมาะกับเราเป็นการเฉพาะตัวน่ะครับ
ถ้าเรารู้อย่างนี้แล้วก็จะไม่เกิดความขัดแย้งครับ

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

วิชชุ (Admin): เมื่อเอ่ยถึงคาถามหาจักรพรรดิขึ้นมา ก็ถือโอกาสให้ข้อมูลและแสดงทัศนะให้ทราบเสียเลย
เท่าที่สัมผัสหลวงปู่อยู่หลายปี ก็ได้ยินท่านพูดถึงคาถาที่ว่านี้ แต่ท่านเรียกว่า คาถาหรือบทบูชาพระ ไม่ใช่คาถาจักรพรรดิอย่างที่นิยมรียก ๆ กันในบางที่ ซึ่งทั้งผมและลูกศิษย์ที่วัดก็รู้สึกว่ามีอะไรกันหรือกับบทนี้ เพราะหลวงปู่ก็บอกเพียงบทบูชาพระที่ดีบทหนึ่ง (เนื้อหาครอบคลุมพระพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์ แถมยังบูชาไปถึงพระสีวลีและพระธาตุอีกด้วย) แต่ก็ไม่ได้มีใครให้ความสำคัญยิ่งไปกว่าการปฏิบัติสมาธิภาวนา เพราะเจอหลวงปู่ทีไร ทานก็ไล่ให้ไปทำงาน (หมายถึงนั่งสมาธิ) ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวที่ท่านจะบอกให้ไปหาที่สวดมนต์อะไรนี่ นี้ก็จัดเป็นความคลาดเคลื่อนของปฏิปทาท่านอย่างหนึ่ง
อย่างไรก็ดี ก็มีเหมือนกันที่ศิษย์ที่กำลังทุกข์ยากทางเศรษฐกิจบางคนมาปรารภให้ท่านฟัง ท่านก็แนะนำให้สวดบทบูชาพระนี้ควบคู่กับการทำความดีอย่างอื่น ๆ เพราะท่านว่าสวดแล้วจะไม่อดอยาก แต่หากจะเอาพ้นทุกข์หรือให้มีตนเป็นที่พึ่งแก่ตน ท่านก็วกมาที่การเจริญสติและการนั่งสมาธิทุกทีไป
ดังนั้น จึงไม่เห็นจุดที่จะต้องยกการสวดบทบูชาพระนี้แต่อย่างใดเลย เพราะหลวงปู่ไม่เคยเน้น สิ่งที่ท่านเน้นคือการปฏิบัติภาวนา ดูจิต รักษาจิต
ถ้าเราวางใจเป็นกลาง พิจารณาคำสอนโดยรวมของหลวงปู่ เราก็จะพอเข้าใจเรื่องนี้ได้ เช่น คำสอนที่ว่าสวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน, ศาสนาพุทธไม่ใช่การสวดมนต์อ้อนวอนเรียกร้องความสำเร็จ แต่เป็นศาสนาของการประพฤติปฏิบัติ (ในหลักศีล สมาธิ และปัญญา), หมั่นดูจิต รักษาจิต เป็นต้น
ดังนั้น เราจึงไม่ควรนำสิ่งที่ชอบใจส่วนตัวคือการสวดมนต์ (ซึ่งส่วนตัวของผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเหมือนกัน) มาทำให้คนส่วนใหญ่สับสนกับปฏิปทาของหลวงปู่ เพราะจะทำให้เสียประโยชน์คนหมู่มากและทำให้ไม่เข้าถึงธรรมอันประณีตที่หลวง ปู่บอกว่า "จะได้อาศัยเป็นที่พึ่งในภายหน้า"
คณะผู้ดูแลเวปยังคอยสอบทานและบอก ตัว เองเสมอ ๆ ว่า เราจะต้องคิด พูด ทำ (ในการเผยแพร่คำสอนหลวงปู่) ด้วยเมตตา มีความซื่อตรงต่อหลวงปู่ ถ่ายทอดคำสอนและปฏิปทาของหลวงปู่ชนิดที่ว่าหากหลวงปู่ยังมีชีวิต ท่านจะนึกโมทนากับพวกเรา มิใช่ทำในสิ่งที่จะเก้อเขินหรืออายหลวงปู่ครับ

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com
Click to expand...

Follower007 · 28 พฤศจิกายน 2011

ปกิณกะบทสวดมนต์ที่หลวงปู่สอน

ปกิณกะบทสวดมนต์ที่หลวงปู่สอน
๑. หลวง ปู่กล่าวรับรองว่าบทสวดมนต์แต่ละบท ๆ ในเจ็ดตำนานก็ดี ๑๒ ตำนานก็ดี ท่านว่าท่านเคยได้พิจารณาโดยตลอดแล้ว พบว่าดีทั้งนั้น ใช้ได้ทั้งนั้น ดีทุก ๆ บทเลยทีเดียว
๒. บท ไตรสรณาคมน์นั้น (พุทธังสรณังคัจฉามิ ธัมมังสรณังคัจฉามิ สังฆังสรณัง คัจฉามิ) ท่านว่า “สวดครั้งหนึ่ง (ด้วยจิตที่เลื่อมใสศรัทธาและเป็นสมาธิ) มีอานิสงส์ไปถึง ๕ กัลป์เชียว”
๓. สำหรับผู้ที่รู้สึกว่าตนประสบเคราะห์นั้นท่านแนะให้สวดอิติปิโสฯ (บทสรรเสริญพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ) เท่าอายุบวกหนึ่ง
๔. บาง ครั้ง ผู้ที่เขามาคอยรับส่วนบุญ เขามีเวลาน้อย (อาจขออนุญาตผู้คุมมาได้เดี๋ยวเดียว) หรืออยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน มีเวลาน้อย หรือจะด้วยเหตุใด ๆ ก็ดี หลวงปู่จึงได้มีบทแผ่เมตตาชนิดสั้นแต่มีประสิทธิผลมากคือ “พุทธัง อนันตังฯ”) แทนบทกรวดน้ำ ซึ่งค่อนข้างยาวและกินเวลามากและเหมาะกับการแผ่เมตตาประจำวันหลังสวดมนต์ทำ วัตรมากกว่า
๕. บท บูชาพระ (นะโมพุทธายะฯ) หลวงปู่บอกว่า “สวดแล้วรับรองว่าไม่มีจน” ท่านเอามาจากวัดประดู่ทรงธรรม สมัยที่ศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่นั่น และเพื่อให้ลูกศิษย์ไม่มองข้ามความสำคัญ เพราะเหตุที่ได้มาจากหลวงปู่ง่าย ๆ ท่านจึงพุดแบบอมยิ้มไปด้วยว่า “คาถาดี ๆ นี่ อาจารย์สมัยก่อนเขาหวงกันนะ เขาไม่เอามาบอกง่าย ๆ หรอกแก”
๖. จุด สำคัญในเวลาสวดมนต์หรืออธิษฐานคาถาใด ๆ ต้องทำจิตให้เป็นสมาธิ ให้จิตสว่าง ให้จิตมีภาวะตื่น จึงจะมีผลมาก และถือเป็นสร้างความชำนาญในการทำกรรมฐานไปด้วยทุกครั้ง (สำหรับบทสวดมนต์ (ไม่ใช่คาถา) นั้น ถ้ามีโอกาสก็ควรศึกษาคำแปลเพื่อให้เกิดความเข้าใจข้อธรรมและซาบซึ้งในคุณพระ รัตนตรัยยิ่ง ๆ ขึ้นไป) สุดท้าย หลวงปู่บอกว่า “สวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน” สวดมนต์นานเท่าไรไม่ว่า แต่ภาวนาให้มากกว่าจึงจะถือว่าได้จัดสรรเวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุด

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

Follower007 · 28 พฤศจิกายน 2011

ตรี โท เอก...ถึง เป็น ได้

ตรี โท เอก...ถึง เป็น ได้

การปฏิบัติกรรมฐานตามที่หลวงปู่สอนนั้น ท่านได้ให้ข้อสังเกตถึง
ความก้าวหน้าโดยแบ่งไว้เป็น ๓ ขั้นคือ ตรี โท เอก หรือบางครั้ง
ท่านก็เรียกว่า ถึง เป็น ได้
ถึง คือ จิตเข้าถึงพระไตรสรณคมน์ น้อมนำเอา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่ใจตนเอง
เป็น คือ จิตเข้าใจในพระธรรม และนำคำสอนมาปฏิบัติ ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้างตามความเข้าใจ แต่ก็เพียรเรื่อยไป แก้ไขไปไม่ลดละ หมั่นทำไปก็มีความเข้าใจมากขึ้นๆ ได้รับผลของธรรมตามควรเท่าที่ปฏิบัติได้
ได้ คือ จิตได้รับผลของการปฏิบัติอย่างน้อย ๑ ใน ๔ (คือโสดาบัน)
ไม่มีขึ้นๆลงๆ ไม่มีถอยหลังอีกต่อไป
หลวงปู่ยังได้บอกต่อว่า แต่ละขั้นก็ยังมี ตรี โท เอก อีก อย่างเช่น
เป็น ในขั้นตรี เปรียบได้กับการรู้ธรรมเห็นธรรมเข้าใจในธรรม ขั้นโท
นี่เห็นพระเห็นเทวดาได้ ฟังได้บ้างแต่พูดคุยยังไม่ได้ ถ้าขั้นเอกก็พูดคุยได้
มีอิทธิฤทธิ์ มีบุญฤทธิ์
ได้ ในขั้นตรี คือ โสดาบัน สกิทาคามี ขั้นโท คืออนาคามี ขั้นเอกคืออรหัตผล
สุดท้ายก็ขอจบตรงคำสอนที่หลวงปู่พูดบ่อยที่สุด
ของดีนั้นอยู่ที่เรา หมั่นทำเข้าไว้ หมั่นทำเข้าไว้
ให้ดูจิต รักษาจิต

ที่มา: Metha

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

Follower007 · 28 พฤศจิกายน 2011

เรื่องของหลวงปู่ในวันละสังขาร ที่หลายคนไม่รู้

เรื่องของหลวงปู่ในวันละสังขาร ที่หลายคนไม่รู้

เมื่อคราวที่หลวงปู่ละสังขารในตอนเช้า มืดของวันพุธที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๓๓ นั้น ที่ร่างของหลวงปู่ พบว่าในมือข้างหนึ่งของท่านนั้นกำธนบัตรอยู่ ซึ่งผู้ที่ไม่รู้จักข้อวัตรของหลวงปู่มาก่อนก็อาจลังเลสงสัยไปต่าง ๆ นานา
จึงขอเฉลยให้ทราบเผื่ออนาคตอาจมีผู้นำ เกร็ดประวัติหลวงปู่มาเผยแพร่แบบไม่ประติดประต่อหรือกระทำอย่างขาดความเข้า ใจ ก็อาจก่อให้เกิดความเข้าใจผิดขึ้นได้
ดังนั้น จึงถือโอกาสเล่าประวัติส่วนท้ายเพื่อทุกท่านจะได้ซาบซึ้งในปฏิปทาของหลวงปู่ และจะเคารพรักท่านยิ่งขึ้นไปอีก
คำเฉลยก็คือธนบัตรที่หลวงปู่กำไว้ในมือขณะมรณภาพนั้นเป็นเงินสังฆทานที่ทุกเช้าหลวงปู่จะหยิบออกมาเพื่อให้ศิษย์นำไปรวมถวายเจ้าอาวาส
ซึ่งโดยปรกติแล้ว ทุก ๆ เย็น หลวงปู่จะให้ลูกศิษย์ที่ยังไม่ได้กลับบ้าน ช่วยกันนับปัจจัยแล้วเอาไปถวายเจ้าอาวาส (สมัยนั้นคือหลวงตาหลาบ) แต่บางคืน มีคนมาขอทำบุญสังฆทานกับหลวงปู่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีลูกศิษย์ที่จะช่วยเป็นธุระรวบรวมปัจจัยให้หลวงปู่ รวม ทั้งอาจไม่เหมาะสมเพราะเจ้าอาวาสอาจจำวัดแล้ว หลวงปู่ก็จะเก็บไว้ก่อน รอว่าเมื่อถึงตอนเช้าท่านก็จะนำเงินออกมาเพื่อเตรียมส่งให้ทางวัดเป็นกอง กลางของสงฆ์ต่อไป
คำว่า "ของสงฆ์" นั้น เป็นคำที่หลวงปู่ให้ความสำคัญอย่างยิ่ง ไม่เพียงปัจจัยเงินทองเท่านั้น หากยังหมายรวมถึงของทุกอย่างที่พระสงฆ์อุปโภคบริโภค
หลวงปู่เตือนลูกศิษย์เสมอ ๆ ไม่ให้เผลอไปหยิบฉวยหรือทำข้าวของ ๆ สงฆ์เสียหาย เพราะจะเกิดเป็นบาปเป็นกรรมและอาจเป็นอุปสรรคต่อการบรรลุมรรคผล
ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนมาก ๆ อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือการที่หลวงปู่ได้บอกกับโยมอุปัฏฐากให้รู้เทคนิคหรือ ตำแหน่งที่จะสามารถเปิดประตูกุฏิของหลวงปู่จากด้านนอกได้ เผื่อว่ามีเหตุจำเป็นที่จะต้องเปิดประตูกุฏิท่าน (กรณีที่ท่านไม่สามารถเปิดสลักจากภายในให้ได้) ก็จะได้ไม่ต้องรื้อหรืองัดพังประตูเข้าไป อันจะเป็นเหตุแห่งการทำลายของสงฆ์ นี่หลวงปู่ท่านรู้ล่วงหน้า จึงบอกให้ลูกศิษย์ทราบเพียงไม่กี่วันก่อนที่ท่านจะมรณภาพอยู่ภายในกุฏิท่าน
หลวงปู่ท่านห่วงลูกศิษย์ ท่านปกป้องไม่ให้ศิษย์ต้องมีหนี้สงฆ์ นี้คือความรักอันบริสุทธิ์ของพระผู้เป็นครูบาอาจารย์
ย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่หลวงปู่มรณภาพ แม้หลวงปู่จะทราบล่วงหน้าว่าใกล้เวลาที่ท่านจะละสังขารแล้ว หลวงปู่พูดให้ทุกคนเตรียมใจเป็นเดือน (จนหลายคนชักจะชิน เลยนึกว่าหลวงปู่พูดเล่น หรือเป็นเพียงพูดกระตุ้นให้ทุกคนขยันภาวนา โดยไม่ได้คิดว่าหลวงปู่จะละสังขารจริง ๆ) แต่ก็เป็นสัจธรรมว่าทุกคนมีป้ายประหารชีวิตมาแต่เกิด โดยมิได้ระบุวันเวลาให้ทราบชัดว่าจะตายเมื่อไร หลวงปู่ท่านก็เช่นกัน ท่านก็ไม่อาจกำหนดได้ว่าท่านจะละสังขารในชั่งโมงใด นาทีใด ที่สุดแล้ว เข้าใจว่าท่านมาทรุดลงตอนจะเปิดประตูออกจากกุฏิ เพราะท่านมีอาการโรคลิ้นหัวใจรั่วเป็นพื้นอยู่แล้ว
ปฏิปทาความสันโดษของหลวงปู่ที่ไม่สะสม ปัจจัยเงินทองเป็นของส่วนตัวเลยนี้ นับว่าหาได้ยากจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่มีเงินทำบุญเข้ามาในแต่ละวันมิใช่น้อยเลยทีเดียว
จริง ๆ ผมควรต้องใช้คำว่า "มักน้อย" น่าจะเหมาะสมกว่าคำว่า "สันโดษ" คำว่ามักน้อยนี้ พระพุทธเจ้าสอนเฉพาะพระสงฆ์ แต่คำว่าสันโดษนั้น พระพุทธองค์สอนให้กับทั้งพระและฆราวาส คำว่าสันโดษยังเบากว่า แค่เป็นอยู่สมฐานะ พอใจในสิ่งที่ตัวเองหามาได้ เมื่อหามาได้มากก็สันโดษ พอใจของ ๆ ตัว ไม่ไปอิจฉาคนที่มีมากกว่าเรา แล้วก็ไม่เป็นอยู่อย่างเกินฐานะ แต่คำว่ามักน้อยนี้สิ แม้แต่ปัจจัย ๔ ก็ยังมีให้น้อยที่สุด เท่าที่จำเป็นจริง ๆ
โปรดช่วยกันจดจำว่า หลวงปู่ท่านทั้งสันโดษมักน้อย และทั้งถ่อมตน ท่านไม่เคยพูดทำนองว่าให้เอาท่านเป็นแบบอย่าง อะไร ๆ ก็ให้เอาพระพุทธเจ้าเป็นแบบอย่างทั้งนั้น เวลาท่านจะพูดถึงตัวเอง ท่านจะพูดในทางลบเพื่อเป็นกำลังใจแก่ศิษย์ เช่น "ข้ายังเละ ๆ เทะๆ อยู่เลย" หรือ "ข้ายังมืดอยู่เลย" เมื่อศิษย์ที่กำลังรู้สึกว่าปฏิบัติยังไม่ถึงไหน ฟังท่านพูดอย่างนี้แล้ว ก็จะรู้สึกคลายความท้อใจลงไปได้มากทีเดียว
ดังนั้น คำพูดที่พากันกล่าวตู่ว่าเป็นคำพูดของท่านในทำนองว่า "ถ้าเดินรอยตามข้า ก็จะเป็นอย่างข้าฯ" หรือ "ถ้ามาได้ทันหลักธรรมของข้าฯ" จึงถือเป็นความไม่เคารพหลวงปู่ แม้เจตนาดี แต่ก็ขาดความรอบคอบ ที่สำคัญ ก่อให้เกิดความคลาดเคลื่อนในธรรมคำสอนหลวงปู่ไปเรื่อย ๆ อีกหน่อยคนภายหน้าจะแยกไม่ออกว่าธรรมอันไหนเป็นธรรมคำพูดของหลวงปู่แท้ ๆ ธรรมอันไหนเป็นเพียงนิมิตเสียงที่แว่วเข้ามาในจิตของนักปฏิบัติบางคน แล้วก็นำมาเผยแพร่ให้คนเข้าใจไปเองว่าเป็นคำพูดออกจากปากหลวงปู่
หลวงปู่มีแต่ให้เดินตามรอยพระพุทธเจ้า (ไม่ใช่องค์ท่าน)
หลวงปู่มีแต่ถ่อมตัวว่าพูดธัมม้งธัมมะไม่เป็น (ไม่ใช่ว่าท่านจะมาแสดงหรือวางหลักธรรมอะไรไว้เป็นล่ำเป็นสัน)
หากเคารพหลวงปู่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ จริง ก็ต้องช่วยกันรักษาความบริสุทธิ์ในคำสอนหลวงปู่ อย่าได้นำคำพูดของเราไปใส่ปากครูอาจารย์ จะเป็นบาปเป็นกรรม ถึงแม้จะเป็นนิมิตที่เกิดกับเราจริง ก็ควรถือเป็นธรรมเฉพาะตัว ไม่ใช่ธรรมที่เป็นสาธารณะ แต่เหนืออื่นใด ด้วยความที่เรายังมีกิเลสอุปาทานอยู่ไม่น้อย ดังนั้น โอกาสที่นิมิตนั้นจะมีอุปาทานแทรกก็มีมากด้วยเช่นกัน จึงต้องพึงสังวร
ว่าจะเล่าเรื่องเหตุการณ์วันที่หลวงปู่ มรณภาพให้ได้รับทราบเกร็ดเรื่องราวที่บางท่านอาจยังไม่ทราบ แต่เขียนไปเขียนมา ชักเลยเถิดไปไกลแล้วสิ ...ก็ถือว่ามีเหตุก็แล้วกันครับ

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

นพคุณ · 29 พฤศจิกายน 2011

เพิ่งพบกระทู้นี้ครับ
ขออนุโมทนาด้วย
กับข้อความดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกัน

Follower007 · 1 ธันวาคม 2011

ของจริง ของปลอม

 [FONT=&quot]ของจริง ของปลอม

เมื่อ หลายปีก่อน ได้เกิดไฟไหม้ที่วัดสะแก บริเวณกุฏิตรงข้ามกุฏิหลวงปู่ แต่ไฟไม่ไหม้กุฏิหลวงปู่ เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจแก่ศิษย์และผู้ที่พบเห็นเป็น

อย่างยิ่ง ถึงขนาดมีฆราวาสท่านหนึ่งคิดว่าหลวงปู่ท่านมีพระดี มีของดี ไฟจึงไม่ไหม้กุฏิท่าน

ผู้ใหญ่ท่านนั้นได้มาที่วัดและกราบเรียนหลวงปู่ว่า

“หลวงปู่ครับ ผมขอพระดีที่กันไฟได้หน่อยครับ”

หลวงปู่ยิ้มก่อนตอบว่า

“พุทธัง ธัมมัง สังฆัง ไตรสรณคมน์นี่แหละ พระดี”

ผู้ใหญ่ท่านนั้นก็รีบบอกว่า

“ไม่ใช่ครับผมขอพระเป็นองค์ๆ อย่างพระสมเด็จน่ะครับ”

หลวงปู่ก็กล่าวยืนยันหนักแน่นอีกว่า
“ก็พุทธัง ธัมมัง สังฆัง นี่แหละมีแค่นี้ล่ะ ภาวนาให้ดี”

แล้วหลวงปู่ก็มิได้ให้อะไร จนผู้ใหญ่ท่านนั้นกลับไป หลวงปู่จึงได้ปรารภธรรมอบรมศิษย์ที่ยังอยู่ว่า

“คนเรานี่ก็แปลก ข้าให้ของจริงกลับไม่เอา จะเอาของปลอม”[/FONT][FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ที่มา: หนังสือ ๑๐๑ ปี หลวงพ่อดู่ พรหมปัญโญ
หัวข้อ [/FONT][FONT=&quot]๒๐[/FONT][FONT=&quot] หน้า 51-52[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

Follower007 · 1 ธันวาคม 2011

นพคุณ said: ↑

เพิ่งพบกระทู้นี้ครับ
ขออนุโมทนาด้วย
กับข้อความดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกัน
Click to expand...

ขออนุโมทนากับคุณนพคุณเช่นกัน
หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่คุ้มครอง

นพคุณ · 4 ธันวาคม 2011

กราบหลวงปู่ และศึกษาธรรมะที่ท่านอุตส่าห์พร่ำสอน
ถึงแม้ท่านจะลำบากกายก็ทำเพื่อผู้ที่ต้องการปฏิบัติอย่างแท้จริง

Aimee2500 · 4 ธันวาคม 2011

Follower007 said: ↑

 [FONT=&quot]ของจริง ของปลอม

เมื่อ หลายปีก่อน ได้เกิดไฟไหม้ที่วัดสะแก บริเวณกุฏิตรงข้ามกุฏิหลวงปู่ แต่ไฟไม่ไหม้กุฏิหลวงปู่ เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจแก่ศิษย์และผู้ที่พบเห็นเป็น

อย่างยิ่ง ถึงขนาดมีฆราวาสท่านหนึ่งคิดว่าหลวงปู่ท่านมีพระดี มีของดี ไฟจึงไม่ไหม้กุฏิท่าน

ผู้ใหญ่ท่านนั้นได้มาที่วัดและกราบเรียนหลวงปู่ว่า

“หลวงปู่ครับ ผมขอพระดีที่กันไฟได้หน่อยครับ”

หลวงปู่ยิ้มก่อนตอบว่า

“พุทธัง ธัมมัง สังฆัง ไตรสรณคมน์นี่แหละ พระดี”

ผู้ใหญ่ท่านนั้นก็รีบบอกว่า

“ไม่ใช่ครับผมขอพระเป็นองค์ๆ อย่างพระสมเด็จน่ะครับ”

หลวงปู่ก็กล่าวยืนยันหนักแน่นอีกว่า
“ก็พุทธัง ธัมมัง สังฆัง นี่แหละมีแค่นี้ล่ะ ภาวนาให้ดี”

แล้วหลวงปู่ก็มิได้ให้อะไร จนผู้ใหญ่ท่านนั้นกลับไป หลวงปู่จึงได้ปรารภธรรมอบรมศิษย์ที่ยังอยู่ว่า

“คนเรานี่ก็แปลก ข้าให้ของจริงกลับไม่เอา จะเอาของปลอม”[/FONT]

[FONT=&quot]ที่มา: หนังสือ ๑๐๑ ปี หลวงพ่อดู่ พรหมปัญโญ
หัวข้อ [/FONT][FONT=&quot]๒๐[/FONT][FONT=&quot] หน้า 51-52[/FONT]
Click to expand...

นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=9p1cML6l_WQ&feature"]ผู้ปิดทองหลังพระ ( คาราบาว ) - YouTube[/ame]

ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา.....
ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา.....
ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา.....

ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ

LONG LIVE HIS MAJESTY THE KING BHUMIBOL ADULYADEJ

ด้วยเกล้าด้วยกระม่อม ขอเดชะข้าพระพุทธเจ้า Aim'ee V., London
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>
</fieldset>

Aimee2500 · 19 ธันวาคม 2011

เรื่องอัศจรรย์...ควันหลงหลังน้ำท่วมวัดสะแก

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้
เรื่องอัศจรรย์...ควันหลงหลังน้ำท่วมวัดสะแก

ที่ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่ วัดสะแก นั้น จะเป็นที่ประดิษฐานรูปเหมือนพระสงฆ์จำนวน ๔ รูป คือ ๑. หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด ๒. หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ และ ๓. หลวงพ่อเกษม เขมโก ส่วนรูปเหมือนองค์ที่ ๔ อยู่ระดับล่างลงไปคือ รูปเหมือนหลวงน้าทบ อดีตเจ้าอาวาสวัดสะแก
สิ่งอัศจรรย์จากเหตุการณ์น้ำท่วมวัดสะแก ครั้งนี้ก็คือ ระดับน้ำที่ท่วมเข้าไปยังบริเวณชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์นั้น ไปหยุดอยู่แค่ระดับใต้ฐานองค์หลวงปู่ดู่ ทั้ง ๆ ที่ระดับน้ำที่ท่วมอยู่ภายนอกพิพิธภัณฑ์ (ลานจอดรถ) นั้น สูงกว่าภายในมาก พูดง่าย ๆ ก็คือชั้นล่างพิพิธภัณฑ์ควรถูกน้ำท่วมมิด เพราะน้ำจากภายนอกสามารถเข้ามาทางช่องระบายอากาศที่มีมากกว่า ๑๐๐ ช่อง โดยรอบพิพิธภัณฑ์
ที่แปลกกว่านั้นคือรูปเหมือนหลวงปู่ซึ่ง มีการปิดทองแท้ นอกจากไม่ถูกน้ำท่วมแล้ว ยังไม่เกิดความเสียหายใด ๆ ทั้ง ๆ ที่อยู่ในสภาพชื้นแฉะเป็นเดือน ๆ ความชื้นภายในพิพิธภัณฑ์มีมากถึงขนาดที่ทำให้ฝ้าทั้งหมดขึ้นราและเสียหายแทบ ทั้งหมด
ซึ่งระดับน้ำท่วมที่มาหยุดอยู่เพียงแค่ฐานองค์พระนี้ เป็นเช่นเดียวกันกับระดับน้ำท่วมที่หน้ากุฏิหลวงปู่
พระรัช ผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์เล่าให้ฟังในความอัศจรรย์ที่ได้พบเห็นจากเหตุการณ์น้ำท่วมที่เพิ่งผ่านพ้นไป

ช่องระบายอากาศโดยรอบชั้นล่างพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่ จำนวนกว่า ๑๐๐ ช่อง ที่เป็นทางที่น้ำท่วมเข้าไปยังชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์

ภาพรวมองค์พระที่อยู่ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่
สังเกตเชื้อราที่แผ่นฝ้าโดยรอบ
สำหรับพื้นล่างได้รับการนำโคลนออก รวมทั้งได้รับการทำความสะอาดต่อเนื่องหลายวัน กว่าจะเรียบร้อยอย่างที่เห็น

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา
นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา
นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา

นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ

_/\_ _/\_ _/\_

motana2008 · 19 ธันวาคม 2011

Follower007 said: ↑

กรรมฐานพาลจิตเพี้ยน

หลายปีก่อนมีการเสวนาทางวิชาการเรื่อง “โรคจิตกับกรรมฐาน” จัดโดยธรรมสถานจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในครั้งนั้นมีการเชิญจิตแพทย์จากโรงพยาบาลศิริราช มาเล่าถึงปัญหาโรคจิตที่เกิดจากการนั่งวิปัสสนากรรมฐานว่า ที่

จริงแล้วการทำกรรมฐานไม่ได้เป็นสาเหตุของการเกิดโรคจิต
แต่ประการใด การที่คนทั่วไปนั่งวิปัสสนากลับมาแล้วเกิดอาการทางจิตที่คนอื่นมองว่า “เพี้ยน” หรือเป็นโรคประสาท เป็นเพราะทำไม่ถูกวิธี

จิตแพทย์ ท่านนั้นได้กล่าวว่า การที่มีผู้ไปทำวิปัสสนากลับมาแล้วผิดปกติมีไม่มากนัก แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงมากก็คือปัจจุบันมีสำนักสอนการปฏิบัติรวมทั้งวิปัสสนา เกิดขึ้นอย่างมากมาย จนทำให้คนคิดว่าเป็นแฟชั่นที่กำลังได้รับ

ความ นิยม คาดว่ามีสำนักน้อยใหญ่ทั่วประเทศเป็นพันแห่ง สาเหตุที่ทำให้คนมุ่งเข้าสู่สำนักกรรมฐานเหล่านี้เนื่องมาจากความทุกข์ ความผิดหวังในชีวิต ต้องการที่พึ่งทางใจ สรุปได้ว่าคนที่เพี้ยนจากการทำ กรรมฐานนั้นส่วน

ใหญ่มีความอ่อนแอทางจิตใจอยู่แล้ว และมาพบแนวทาง ปฏิบัติที่ผิดๆ เช่น อ่านตำราแล้วนำไปตีความเอง หรือคิดค้นวิธีปฏิบัติเองนอกแบบของครูอาจารย์ หรือฟังจากเพื่อนที่เล่าให้ฟังต่อๆ กันมา

เจ้าสำนักกรรมฐานบางแห่ง มักใช้วิธีพิสดารต่างๆ เพื่อสร้างความขลังให้สำนักตนด้วยการฝึกแบบแปลกๆ จนทำให้คนที่ฝึกแบบที่ผิดๆ นี้เกิดอาการเคร่งเครียด บ้างก็เกิดความกลัวหวาดระแวง เกิดเป็นอาการเพี้ยนต่างๆ ตามมา

อาการเพี้ยนนี้มิใช่เพิ่งเกิดในสมัยปัจจุบัน หากแต่ในครั้งพุทธกาลก็มีหลักฐานปรากฏในพระวินัยปิฎกภาคอาทิกัมมิกะ คือ

สมัย หนึ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอนกรรมฐานข้อที่ว่าด้วยการให้พิจารณาร่างกายดุจ เป็นซากศพแก่พระภิกษุ หลังจากนั้นพระพุทธเจ้าเสด็จเข้าผาสุกวิหารธรรม คือทรงพักผ่อนส่วนพระองค์เป็นเวลา ๑๕ วัน ในระหว่างนี้ จะไม่

เสด็จออกบิณฑบาต จะมีแต่พระภิกษุผู้ทำหน้าที่คอยอุปัฏฐากอยู่ ไม่ทรงรับแขกและงดการแสดงธรรม

พระ ภิกษุที่ได้ฟังพระพุทธเจ้าสอนเรื่อง อสุภะกรรมฐาน ได้นำคำสอนไปปฏิบัติโดยไม่มีครูอาจารย์คอยควบคุมอย่างใกล้ชิดก็เกิดอาการ วิปริต เห็นร่างกายเป็นซากศพ เป็นที่น่าขยะแขยงเป็นทุกข์ จึงจ้างวานคนอื่นให้ฆ่าตัวเองบ้าง

ลงมือฆ่ากันเองบ้าง เมื่อพระพุทธเจ้าทรงเสร็จจากผาสุกวิหารธรรม ทรงทราบเรื่องเข้า จึงทรงสอนให้ภิกษุที่เหลืออยู่ให้พิจารณากรรมฐานในแนวใหม่

อีกเรื่อง หนึ่ง เรื่องพระภิกษุกลุ่มหนึ่งเรียนกรรมฐานจากพระพุทธเจ้าแล้วกราบทูลลาเข้าป่าหา ที่สงบปฏิบัติกรรมฐานจนได้บรรลุฌานแล้ว ไม่นานก็เกิดความสำคัญผิดคิดว่าตนได้สำเร็จขั้นอรหันต์แล้ว จึงชวนกันออกจากป่ากลับ

มาเฝ้าพระพุทธเจ้า และได้บอกความประสงค์เรื่องนี้แก่พระอานนท์ พระอานนท์เข้าไปกราบทูลพระพุทธเจ้าเพื่อขออนุญาตเข้าเฝ้า พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาต รับสั่งให้พระอานนท์ไปบอกพระภิกษุเหล่านั้นให้ไปพิจารณาซากศพ

ใน ป่าช้าก่อน ซึ่งในขณะนั้นในป่าช้ามีคนที่ตายใหม่ๆ ยังไม่ได้เผา พระภิกษุเหล่านั้นก็ได้ไปดูศพในป่าช้า เมื่อดูศพที่กำลังขึ้นอืดก็บังเกิดความเกลียด และเมื่อไปดูศพหญิงสาวที่เพิ่งตาย แลเห็นอวัยวะ ทุกส่วนยังสดอยู่ก็บังเกิด

ราคะ พระภิกษุเหล่านั้นจึงทราบว่า พวกตน ยังไม่ได้บรรลุธรรมใดๆ ก็เกิดความสลดสังเวชใจในความสำคัญผิดของตน หลังจากนั้นได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรมจึงได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในเวลาต่อมา

นี้เป็นหลักฐานว่า การปฏิบัติกรรมฐานตามหลักศาสนาพุทธ จำเป็นต้องมีครูอาจารย์คอยดูแล เช่นคอยแนะนำว่าภาพที่เห็นและความคิดที่เกิดขึ้นในขณะที่เจริญพระกรรมฐาน หรือเวลานั่งกรรมฐาน ตลอดจนอารมณ์ต่างๆ ที่เกิด

ขึ้นในระหว่างนั้นมี ความหมายอย่างไร และควรวางอารมณ์ต่อสิ่งเหล่านั้นอย่างไร มิฉะนั้น ผู้ทำกรรมฐานอาจเกิดความเห็นผิด แล้วพัฒนากลายเป็นความวิปริตหรือผิดเพี้ยน ที่สุดแล้วอาการอาจรุนแรงจนควบคุมไม่ได้ กลายเป็น

คนวิกลจริตไปก็มี

ผู้ ปฏิบัติจึงควรเริ่มต้นศึกษาพุทธศาสนาด้วยการศึกษาหาความรู้ ทำความเข้าใจในหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าให้เข้าใจ ก่อนที่จะลงมือ นั่งสมาธิเจริญภาวนา เพราะการทำสมาธิแต่เพียงอย่างเดียวก็มีโทษ มิใช่มีประโยชน์ด้าน

เดียว

ดังนั้น จึงขอฝากผู้ปฏิบัติที่มักมีนิมิตภาวนา ไม่ว่าเป็นนิมิตประเภทภาพ เสียง กลิ่น หรือสิ่งอื่นใดก็ตาม หลวงปู่ท่านเคยสอนไว้ว่า

“อย่ายินดียินร้าย และอย่าน้อมใจเชื่อในนิมิตที่เกิดขึ้น”

ท่านสอนไม่ให้ปฏิเสธ หรือว่าไม่ให้เชื่อนิมิตทันทีที่นิมิตเกิดขึ้น แต่สอนให้เชื่อหรือปฏิเสธก็ต่อเมื่อ ความจริง ปรากฏขึ้นเท่านั้น

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ท่านได้เคยแนะนำวิธีละนิมิตกับศิษย์คนหนึ่งในหนังสือ “หลวงปู่ฝากไว้” เรียบเรียงโดยพระโพธินันทมุนี ว่า

“...นิมิต บางอย่างมันก็สนุกดี น่าเพลิดเพลินอยู่หรอก แต่ถ้าติดอยู่แค่นั้นมันก็เสียเวลาเปล่า วิธีละได้ง่ายๆ ก็คืออย่าไปดูสิ่งที่ถูกเห็นเหล่านั้น ให้ดูผู้เห็น แล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั่นก็จะหายไปเอง”

ที่มา: หนังสือ ๑๐๑ ปี หลวงพ่อดู่ พรหมปัญโญ
หัวข้อ ๙๓ หน้า 186 -189
Click to expand...

มายกมือเห็นด้วยครับ

การทำกรรมฐานไม่ได้เป็นสาเหตุของการเกิดโรคจิต
แต่ประการใด การที่คนทั่วไปนั่งวิปัสสนากลับมาแล้วเกิดอาการทางจิตที่คนอื่นมองว่า “เพี้ยน” หรือเป็นโรคประสาท เป็นเพราะทำไม่ถูกวิธี

ต้องระวังบางสำนัก เดี่ยวเป็นแบบ คดี หมอชื่อดัวเท่าหนึ่งที่เคยเป็นข่าวครับ...

Specialized · 19 ธันวาคม 2011

Aimee2500 said: ↑

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้
เรื่องอัศจรรย์...ควันหลงหลังน้ำท่วมวัดสะแก

ที่ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่ วัดสะแก นั้น จะเป็นที่ประดิษฐานรูปเหมือนพระสงฆ์จำนวน ๔ รูป คือ ๑. หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด ๒. หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ และ ๓. หลวงพ่อเกษม เขมโก ส่วนรูปเหมือนองค์ที่ ๔ อยู่ระดับล่างลงไปคือ รูปเหมือนหลวงน้าทบ อดีตเจ้าอาวาสวัดสะแก
สิ่งอัศจรรย์จากเหตุการณ์น้ำท่วมวัดสะแก ครั้งนี้ก็คือ ระดับน้ำที่ท่วมเข้าไปยังบริเวณชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์นั้น ไปหยุดอยู่แค่ระดับใต้ฐานองค์หลวงปู่ดู่ ทั้ง ๆ ที่ระดับน้ำที่ท่วมอยู่ภายนอกพิพิธภัณฑ์ (ลานจอดรถ) นั้น สูงกว่าภายในมาก พูดง่าย ๆ ก็คือชั้นล่างพิพิธภัณฑ์ควรถูกน้ำท่วมมิด เพราะน้ำจากภายนอกสามารถเข้ามาทางช่องระบายอากาศที่มีมากกว่า ๑๐๐ ช่อง โดยรอบพิพิธภัณฑ์
ที่แปลกกว่านั้นคือรูปเหมือนหลวงปู่ซึ่ง มีการปิดทองแท้ นอกจากไม่ถูกน้ำท่วมแล้ว ยังไม่เกิดความเสียหายใด ๆ ทั้ง ๆ ที่อยู่ในสภาพชื้นแฉะเป็นเดือน ๆ ความชื้นภายในพิพิธภัณฑ์มีมากถึงขนาดที่ทำให้ฝ้าทั้งหมดขึ้นราและเสียหายแทบ ทั้งหมด
ซึ่งระดับน้ำท่วมที่มาหยุดอยู่เพียงแค่ฐานองค์พระนี้ เป็นเช่นเดียวกันกับระดับน้ำท่วมที่หน้ากุฏิหลวงปู่
พระรัช ผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์เล่าให้ฟังในความอัศจรรย์ที่ได้พบเห็นจากเหตุการณ์น้ำท่วมที่เพิ่งผ่านพ้นไป

ช่องระบายอากาศโดยรอบชั้นล่างพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่ จำนวนกว่า ๑๐๐ ช่อง ที่เป็นทางที่น้ำท่วมเข้าไปยังชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์

ภาพรวมองค์พระที่อยู่ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์หลวงปู่ดู่
สังเกตเชื้อราที่แผ่นฝ้าโดยรอบ
สำหรับพื้นล่างได้รับการนำโคลนออก รวมทั้งได้รับการทำความสะอาดต่อเนื่องหลายวัน กว่าจะเรียบร้อยอย่างที่เห็น

ที่มา: Luangpudu.com / Luangpordu.com

นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา
นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา
นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา

นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ
นะโม พรหมปัญโญ

_/\_ _/\_ _/\_
Click to expand...

สาธุๆๆๆ น่าทึ่งมากครับ

Follower007 · 28 ธันวาคม 2011

ขอขึ้นกรรมฐาน

ขอขึ้นกรรมฐาน :

<table width="100%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"><tbody><tr><td></td> </tr> <tr> <td>metha </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 60 topics
Joined: 9/12/2552

<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table width="100%" border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td height="25" width="25" align="center"></td> <td><table width="100%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 90 « on 23/12/2554 13:34:00 IP : 110.77.138.63 »</td> <td rowspan="2" valign="top" align="right"> </td> </tr> <tr> <td>Re: กระทู้ สมาชิกแนะนำตัวเอง</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> <table style="width: 99%;" align="center" border="0"> <tbody> <tr> <td> <table style="width: 500px;" align="center" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"> <tbody> <tr> <td>อารืตี้ Talk:</td> </tr> <tr> <td> <table style="width: 100%;" bgcolor="#d1d7dc" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1"> <tbody> <tr> <td height="50" valign="top" bgcolor="#fafafa"> ...เอาไว้วันไหนมีเวลาจะไปขอขึ้นกรรมฐานที่วัดสะแก ให้ได้เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่แบบเป็นทางการครับ แต่ก็มีข้อสงสัยว่าในกรุงเทพมีศิษย์ของหลวงปู่ที่สามารถขึ้นกรรมฐานให้ได้ รึปล่าวครับ พอดีผมยังเรียนอยู่เลยอะครับ ขอคำชี้แนะด้วยนะครับ
อาร์ตี้ครับ ....

</td> </tr> </tbody> </table> </td> </tr> </tbody> </table>

</td> </tr> </tbody> </table> น้องอาร์ตี้ครับ
เมื่อเกือบสามสิบปีก่อน พี่ได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่ครั้งแรก
และได้เรียนกรรมฐานกับท่าน ช่วง summer เพื่อนๆ ก็ลงทะเบียน
เรียนที่มหา'ลัยกัน ส่วนพี่ลงทะเบียนเรียนที่วัดสะแกกับหลวงปู่
ได้ความรู้กันคนละแบบ
หลวงปู่สอนพี่ว่า การขอขึ้นกรรมฐานกับท่านไม่จำเป็นต้องมาที่วัดสะแก
ให้ทำที่บ้านเราก็ได้ มาอยู่ตรงหน้ารูปท่าน จะเป็นที่โต๊ะหมู่หรือหิ้งพระก็ได้
ตั้งจิตบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอคุณพระรัตนตรัย หลวงปู่ทวด
หลวงปู่ดู่ โปรดเมตตาชี้แนะการปฏิบัติธรรมที่ถูกทางให้ด้วย เป็นอันเสร็จพิธี
ส่วนการปฏิบัติตามแนวทางท่านนั้น ใน web นี้ ได้รวบรวมไว้มากพอ
ที่จะไม่ให้คนเดินหลงทางแล้ว ส่วนการขึ้นกรรมฐานกับศิษย์ที่กรุงเทพฯ นั้น
ยังไม่เคยเห็นหลวงปู่อนุญาตให้ใครขึ้นกรรมฐานใครเลย นอกจากวิธี
ที่เล่าไว้นี้ละครับ
</td></tr></tbody></table>
**********************************************
ที่มา : Luangpudu.com / Luangpordu.com

Follower007 · 28 ธันวาคม 2011

อีกทัศนะความเห็นเกี่่ยวกับเรื่องการฝากดวง

อีกทัศนะความเห็นเกี่่ยวกับเรื่องการฝากดวง :

<table width="100%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"><tbody><tr><td></td> </tr> <tr> <td>สิทธิ์ </td> </tr> </tbody></table>
Posts: 455 topics
Joined: 5/11/2552

<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr> <td class="dot-bottom"><table width="100%" border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td height="25" width="25" align="center"></td> <td><table width="100%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td>ความคิดเห็นที่ 88 « on 22/12/2554 12:45:00 IP : 203.148.162.151 »</td> <td rowspan="2" valign="top" align="right"> </td> </tr> <tr> <td>Re: กระทู้ สมาชิกแนะนำตัวเอง</td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td>
</td> </tr> <tr> <td> เรื่องการฝากดวงของเราไว้กับหลวงปู่ตามที่คุณนิดษาได้ยินได้ฟังมานั้น
ลองคิดดูนะครับว่า หากอนาคตคนที่ฝากดวงไว้นั้นต้องประสบเคราะห์กรรม (ตามกฏแห่งกรรมอันศักดิ์สิทธิ์) เขาจะนึกโทษหรือน้อยใจหลวงปู่ไหมหนอว่าทั้ง ๆ ที่ฝากดวงไว้กับหลวงปู่แล้ว ทำไมหลวงปู่ไม่ช่วย ทำไมหลวงปู่ไม่สงเคราะห์ หลวงปู่ช่างไม่เมตตาเขาเลย ฯลฯ
ดังนั้น แนวทางแห่งการฝึกตน (รวมทั้งรับผิดชอบผลกรรมของตน) จึงควรเป็นเรื่องโอปนยิโก คือน้อมเข้ามาหาตัว คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ก็น้อมเข้ามา บารมีพระก็น้อมเข้ามา ไม่ใช่ส่งออก ไม่ใช่ฝากเป็นฝากตาย ฝากเคราะห์ฝากกรรมของเราให้คนอื่นรับผิดชอบ ถ้าเรารักเคารพใคร ควรหรือที่เราจะให้ท่านมาแบกรับวิบากกรรมของเรา
เราควรน้อมรับความเมตตาของหลวงปู่ด้วย การตั้งใจประพฤติธรรม เพื่อให้ในที่สุด ธรรมย้อนกลับมารักษาคุ้มครองเรา มิใช่เห็นว่าหลวงปู่มีเมตตาไม่มีประมาณ เลยเอาภาระไปให้ท่านแบก หรือเอาผลกรรมของเราไปให้ท่านเสวยหรือหาทางผ่อนคลาย
ก็ตัวปฏิบัติธรรมที่หลวงปู่แนะนำนั้น แหละ จะเป็นตัวช่วยผ่อนวิบากกรรมที่ไม่ดีอยู่ในตัวแล้ว ดวงดี ดวงไม่ดี เราต้องเป็นทายาท เพราะเราเป็นผู้สร้างเหตุ
คุณนิดษาไม่รู้สึกหรือว่าด้วยวิธีการ ฝากดวง จะเป็นเหตุให้เราไม่หนักแน่นในหลักเรื่องกรรม และเป็นการหวังพึ่ง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายนอกยิ่งกว่าการกระทำของตนเอง
บารมีพระเป็นสิ่งที่มีจริง แต่ท่าทีของเราต่อบารมีพระคือการน้อมเข้ามาเป็นพลังใจในการฝึกฝนอบรมตน ไม่ใช่เอาตัวเราไปขึ้นกับสิ่งนั้นจนเสียหลักในเรื่องความเพียรชอบ และสั่นคลอนต่อหลักกรรม
คำว่า "สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เหนือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็คือกรรม" (ที่ผมเขียนไว้ในหนังสือพระผู้จุดประทีปในดวงใจ) วัตถุประสงค์ก็เพื่อจะ บอกว่าทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว ถ้าไม่ประสงค์จะเสวยวิบากกรรมชั่ว ก็ต้องไม่ทำกรรมชั่ว ถ้าเราหาทางหลีกการเสวยวิบากกรรมที่ไม่ดีด้วยการฝากดวง ก็เท่ากับว่าเรา "เชื่อไม่จริง" ในเรื่องหลักกรรม และเรากลับมีทัศนะที่ผิดว่าอำนาจของหลวงปู่จะอยู่เหนืออำนาจแห่งกรรม
</td> </tr> <tr> <td> *****************************************</td> </tr> <tr> <td align="right"><table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td height="30" align="right"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>ที่มา : Luangpudu.com / Luangpordu.com

Aimee2500 · 28 ธันวาคม 2011

เนื่องด้วยใกล้วันขึ้นปีใหม่ ขออัญเชิญเพลงพระราชนิพนธ์ "พรปีใหม่" มามอบแก่กัลยาณมิตรทุกๆ ท่านค่ะ

สวัสดีปีใหม่ 2555 กัลยาณมิตรทุกๆ ท่านค่ะ

<table class="tborder" style="margin:10px 0" cellpadding="6" cellspacing="1"> <thead> <tr> <td class="tcat" colspan="2" style="text-align:center"> [ame="http://www.youtube.com/watch?v=ywu_6DODetA&feature"]เพลงพระราชนิพนธ์ พรปีใหม่ - YouTube[/ame] </td> </tr> </thead> <tbody> <tr> <td class="panelsurround" align="center">
</td> </tr> </tbody> </table>

พรปีใหม่

ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช
คำร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ

สวัสดีวันปีใหม่พา
ให้บรรดาเราท่านรื่นรมย์
ฤกษ์ยามดีเปรมปรีดิ์ชื่นชม
ต่างสุขสมนิยมยินดี

ข้าวิงวอนขอพรจากฟ้า
ให้บรรดาปวงท่านสุขศรี
โปรดประทานพรโดยปรานี
ให้ชาวไทยล้วนมีโชคชัย

ให้บรรดาปวงท่านสุขสันต์
ทุกวันทุกคืนชื่นชมให้สมฤทัย
ให้รุ่งเรืองในวันปีใหม่
ผองชาวไทยจงสวัสดี

ตลอดปีจงมีสุขใจ
ตลอดไปนับแต่บัดนี้
ให้สิ้นทุกข์สุขเกษมเปรมปรีดิ์
สวัสดีวันปีใหม่เทอญ

(เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๑๓ ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๔ เมื่อเสด็จนิวัตพระนครและประทับ ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระราชวังดุสิต มีพระราชประสงค์ที่จะพระราชทานพรปีใหม่ แก่บรรดาพสกนิกรไทยด้วยเพลง จึงทรงพระราชนิพนธ์เพลง "พรปีใหม่" และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องเป็นคำอวยพรปีใหม่ แล้วพระราชทานแก่วงดนตรี ๒ วง คือ วงดนตรีนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำออกบรรเลง ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และวงดนตรีสุนทราภรณ์ นำออกบรรเลง ณ ศาลาเฉลิมไทย ในวันปีใหม่ วันอังคารที่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๙๕)

ขออำนาจ...สิ่งศักดิ์สิทธ์...ในหล้าโลก
อำนวยโชค...ให้ทุกท่าน...นั้นสุขขี
ปีใหม่นี้...ให้พานพบ...แต่สิ่งดี
ขอให้มี...ความสุขล้น...กันทุกคน
ในวาระ...ดิถี..ขึ้นปีใหม่
ขออวยชัย...ให้ทุกท่าน...นั้นสุขสม
จงประสบ...พบแต่สิ่ง...มิ่งมงคล
ให้ทุกคน...จงสุขขี...และมีชัย....ไร้โรคภัย เทอญ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

สนทนาภาคปฏิบัติธรรมที่ควรรู้ของ "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ" สำหรับอนุชนรุ่นหลังๆ

rungpetch Active Member

tong5959 เป็นที่รู้จักกันดี

motana2008 เป็นที่รู้จักกันดี

motana2008 เป็นที่รู้จักกันดี

เอสโอบี สมาชิกใหม่

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

LP Du.jpg

นพคุณ เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

นพคุณ เป็นที่รู้จักกันดี

Aimee2500 เป็นที่รู้จักกันดี

Aimee2500 เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

musium 01.jpg

musium 02.jpg

musium 03.jpg

motana2008 เป็นที่รู้จักกันดี

Specialized ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Follower007 เป็นที่รู้จักกันดี

Aimee2500 เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

สนทนาภาคปฏิบัติธรรมที่ควรรู้ของ "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ" สำหรับอนุชนรุ่นหลังๆ

ไฟล์ที่แนบมา:

LP Du.jpg

ไฟล์ที่แนบมา:

musium 01.jpg

musium 02.jpg

musium 03.jpg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา